Ta księga na górze to niemiecka biblia z 1903 roku. Pod spodem stary album.
To jest mój "wieniec" adwentowy. W tym roku podłużny.
Trochę szczegółów. Jakoś słabo je widać na zdjęciu.
W każdą niedzielę Adwentu zapalamy kolejną świeczkę. Robimy to po południu do ciasta, kawy (ja) i herbaty (S.)
A to moja masowa produkcja stroików. Kolory były zamawiane przez odbiorców.
Ten był dla mamy S.
Nie podoba mi sie jakość zdjęć. Światło lampy odbijało się mocno od świeczek i wyszły jaskrawe. W rzeczywistośći dominowała zieleń choinek.
Trafiła się nawet żywa dekoracja.
Pozdrawiam Was serdecznie w pierwszą niedzielę Adwentu.
Violcio11
A to właśnie ta torba, o której wspomniałam. Jej nie robiłam sama.
Pozdrawiam Was serdecznie.
Na głównym planie dziadek, po lewej babcia, o której często wspominam na blogu. Powyżej (po prawej stronie) ich dziadkowie.
Moje zainteresowanie genealogią zaczęło się nagle, po śmierci dziadka.
Moi dzadkowie pochodzą z okolic Sandomierza.
Po wojnie odebrano im cały majątek i po prostu wypędzono. Nie wolno im było się osiedlać w odległości mniejszej niż 60 kilometrów. Zamieszkali na Pomorzu. Bacia dość szybko przystosowała się do nowej rzeczywistości, dziadek nie. Jego jedynym życzeniem było zostać pochowanym w grobowcu rodzinnym.
11 lat temu dziadek zmarł. Pochowany został zgodnie z życzeniem. Wtedy po raz pierwszy zobaczyłam okolice z których pochodził. Widziałam ruiny ich dawnego dworku, zniszczony park. Zaczęłam się zastanawiać nad siłą, która ludzi ciągnie do miejsc rodzinnych.
Duże wrażenie wywarł na mnie grobowiec i tablica z imionami. Nie znałam nikogo z wymienionych. Koniecznie chciałam się dowiedzieć kim byli.
Ta ciekawość trzyma mnie do tej pory.
Przepiękna, oprawiona w skórę księga wieczysta.
