Zomer in Frankrijk 2019

Wij komen en gaan met de zwaluwen, alleen dit jaar gingen wij wat eerder richting Nederland maar dat is een ander verhaal.

,,Onze,, zwaluwen zijn vreemde vogels.
Het stel begon normaal, zoals alle zwaluwen met een nest op een aardig plekje, tegen de muur vlak onder het plafond, niets van te zeggen.

Vorig jaar besloten ze om een mooier nest te bouwen, ze zaten vaak op het oude nest te kijken hoe fraai ze het nu voor elkaar hadden, zo onder die balk.
Ze legden eitjes en er kwamen jongen.

Iedere ochtend liep ik naar de achterdeur om hem open te zetten maar O, schrik, het zwaluwnest lag op de grond met de jongen eromheen.
Snel mijn lief erbij gehaald, wat nu te doen.
Een mandje gepakt daar wat nestinhoud ingelegd en daarop heel voorzichtig
de 5 piepkleine zwaluwtjes die nog in leven waren.
Drie zwaluwen hadden de val niet overleefd.
Het mandje zetten we hoog op een rek en de buitendeur hielden we potdicht want Syberi, de kat van de buren is niet vies van een vogeltje.

De ouders konden door een hart in de deur wel naar binnen en ze hadden snel in de gaten waar hun kroost was gebleven.

Toch waren wij niet tevreden, die deur de hele dag dicht, niet fijn.
Op het internet vond ik een tip, timmer op de plek van het nest een koelkastbakje en leg daar die vogels in.
Dit hebben we gedaan en dat werkte perfect.
Helaas is er nog een zwaluw dood gegaan, maar 4 kleintjes hebben het overleefd en zijn vrolijk uitgevlogen.

Dit jaar had het ouderpaar andere plannen, balken?? Nee, te gevaarlijk, we doen het anders.

Het atelier van Jacques was een hiermee geen lekkere werkplek meer voor hem want pa en ma zwaluw vonden het niet prettig als er geklust werd en probeerden hem weg te jagen door maar om zijn hoofd te vliegen.
Nou ja, de lamp kon toch al niet aan, want oververhitte zwaluwtjes wilden we niet.
Nu maar afwachten waar het stel volgend jaar een nestje gaat bouwen.