Ik wilde Lief verrassen, daar had ik 20 jaar nadat de vlam in de pan sloeg alle reden toe. Niet dat we voor een feestje hier een reden nodig hebben, maar deze keer had ik er één. Toeval of niet, net op het moment dat ik daarop zat de broeden, kreeg ik de kans om Lightnin Guy naar hier te lokken. De meest lichtende ster aan de Belgsiche blueshemel zag dat wel zitten om in onze hof het gitaarminnende Lief te komen verrassen. 

De verrassing werd dan wel vroegtijdig deskundig verknald door Zoon, maar het feestje was er niet minder om. Guy trakteerde ons met zijn gitaar, mondharmonica en lapsteel op een onvergetelijk avondje bluesmuziek. Hij slaagde erin om de avond virtuoos op te bouwen. In het begin kregen we rasechte blues die recht naar onze ziel ging, op het einde van de avond stond iedereen te heupwiegen - to the left and to the right en zorgde hij voor flink wat ambiance. Toen Guy Zap en de juffrouw zag shaken kreeg hij prompt het idee om zich op de markt van de fitnessvideo's te storten.

Uiteindelijke hoogtepunt was de jamsessie. Zoon en Lief met gitaar en nichtje met saxofoon werden erbij gehaald en samen speelden ze een heuse blues-jamsessie met solo's en al als afsluiter.

Dat het de moeite is om die bruisende Guy aan het werk te zien wist ik al, maar ik denk dat de andere aanwezigen na zaterdagavond daar ook wel van overtuigd zijn. 

Heidi recykleert

Zij die me kennen weten dat ik een zwak heb voor spullen met een hoog "Heidi-in-Tirol" gehalte. Een hang naar edelweiss, kaasfondue, ruwhouten banken, knapperende haardvuren, te grote grijze pantoffels in de berghut en oergezellige avonden met glühwein in stenen bekers. Een innerlijke kreet die sterker wordt als de winter nadert. De wortels daarvan liggen in mijn kindertijd en jeugdjaren, toen ik in Zwitserland een tweede thuis vond. Boomie trommelde me weer op voor haar recykleer-14-daagse en omdat die dit jaar vlak voor het de winter valt, luisterde ik naar mijn Tiroler Echo.

Op mijn recykleertafel belandde deze vest. Ooit een lievelingsbasisstuk, want effen grijs, dus overal mee te combineren én bovendien lekker warm. Aan de binnenkant zit een zacht "pelske". Het soort trui dat je snel even bij "aanschiet". Ik bespaar u het gesakker toen ik op een dag het lievelingsstuk in vormeloze toestand in de wasmachine aantrof, maar ik kan het u verzekeren: de tranen stonden me in de ogen. Weggooien was geen optie, dit kledingstuk was voorbestemd om een tweede leven te leiden. Ooit hield de zachte fleece mijn rug warm, nu mijn voeten.

Ik leg u even uit hoe u ook zulke pantoffels maakt : 

1. Zoek een warme trui of fleecevest die je om één of andere reden niet meer kan dragen.

2. Maak het patroon en knip uit. Zet je voet op een blad papier en teken een ovale vorm rond je voet, zodat je overal nog flink wat plaats over hebt, knip uit.  Dit wordt je zool en moet je dus 2 keer uit je stof knippen.  Let er op dat je de stof altijd zo knipt zodat het in de breedte rekt. Voor de schacht van je pantoffel neem je de helft van je patroon en verleng je dat patroon, zo lang mogelijk, dat hangt af van je kledingstuk. Je tekent de boog van je zool aan de ene kant en gewoon een rechte lijn aan de andere kant.  Je hebt dat 2 keer nodig voor de voorkant van je sok die over je wreef loopt. Dit moeten de langste stukken zijn. En  dan nog 2 keer voor de achterkant, voor het stuk aan de hiel en je kuit. Puzzel en knip dat alles uit je kledingstuk. Nu heb je in het totaal 6 stukken. 2 keer zool / 2 keer voorkant = het langst / 2 keer achterkant. Zoals hier op de foto, maar alles twee keer.

3. Speld daarna één van de kuitflappen aan de zool. De rechterkant op de rechterkant, de bogen tegen elkaar. Stik het gebogen gedeelte aan elkaar, dit wordt de hiel.

4. Leg nu de halve schoen open, door de kuitflap open te plooien. Op de andere boog van de zool en op de kuitflap leg je nu het andere - langste deel. Speld dat deel vast op de zool en op de opengeslagen kuitflap, rechts tegen rechts. Dit wordt de flap die over de wreef van je voet en je scheenbeen zal komen.

5. Knip de kuitflap en scheenbeenflap bovenaan even lang af en stik. Stik eerst de zool aan de scheenbeenflap. Begin te stikken aan het kruispunt - laat je stiksel ongeveer aansluiten aan het einde van het stiksel van de hiel. Stik aan elkaar, van het ene kruispunt tot aan het andere, hecht goed bij begin en einde. Stik daarna van aan de kruising de scheenbeenflap en kuitflap aan elkaar, hecht goed bij begin en einde en probeer ook nu de stiksels goed op elkaar te laten aansluiten.

6. Geef kleine knipjes in de rondigen, maar zorg ervoor dat je niet in het stiksel knipt. Keer en pas je pantoffel. Nu kan je eventueel nog kijken en aanduiden waar je nog aanpassingen wil.

Ik deed er nog een klein stukje bij mijn kleine tenen af, zodat ik een linker- en rechtersok heb. Ook als je sokken te groot blijken te zijn, kan je dat nu nog aanpassen. Markeer met speldjes waar je aanpassingen wil. Keer terug binnenstebuiten en stik, daarna kan je de overtollige naden nog bijknippen. Ik stikte er bovenaan nog een lintje rond voor de Tiroler Touch. 

Nu is de andere pantoffel aan de beurt volgens hetzelfde stappenplan. Je koude voeten zullen je dankbaar zijn. Mijn Lief is alvast content dat mijn voeten 's avonds niet langer in ijsklompen veranderen.

Ik gebruikte rode stikzijde en een overlocksteek van mijn naaimachine. Zo komen de naden een beetje open te staan en komt de rode draad piepen, een grappig effect vind ik.

Maar er is nog. Met de restjes naaide ik voor een collega die wat extra troost kan gebruiken dit warme hartje. Het is gevuld met kersenpitten om de kilte te verdrijven op koude winteravonden Nu rest me nog de kap, de rits en de zakken, maar die zullen vast nog wel eens van pas komen.

grijze stof: vest, gerecykleerd

Tiroler lint en bloemenapplicatie:  rommelmarkt

lichtblauwe ruitjes:  uit mijn restjesbak

Hier en bij Recykleren vind je meer ideeën om nog iets van je oude truien te maken! En nu we toch in de stemming zijn een streepje muziek, speciaal voor Boomie!

Dranouter

prachtige vergezichten,

lokale lekkernijen 

op het terrasje van het charmante bakkerijtje d'oventote

gratis knuffels,

veel schoon volk op (maar ook voor) het podium, 

Johan, Veerle en co,

Broken Circle Bluegrass Band,

dikke ambiance in een knoertvolle tent.

Black Box Revelation - 

toegegeven, iets minder schoon volk,

maar man, dat gitaarspel, ongeëvenaard, 

de tent alweer op zijn kop!

Niet kunnen blijven stil zitten en uit volle borst meezingen

op de folkrock muziek van de Oysterband,

ontdekking van de dag...

Door een dolle last-minutebeslissing belandde ik met een parel van een vriendin op ongetwijfeld het sfeervolste festival van het land om met volle teugen te genieten van... alles!

Everywhere I go,

I hear what's going on

And the more I hear

The less I know...

Moederkesdag

Volgens mijn vader de valse, want de echte valt hier nog altijd op 15 augustus, maar kom... als er maar gevierd mag worden dan doen we daar niet zo moeilijk om.

Rode rozen op de tafel vanochtend

Een hele dag "Free Hugs" van de Dochter,

Verwennerij alom, door Lief en kinders.

De koekjesschaal maakte ik voor mezelf. Na een mislukt experiment een half jaar geleden, blijft deze keer met de juiste lijm alles wel netjes aan elkaar plakken.

Voor de Jongste moest ik krassen, ik won kussen, knuffels, de tafel klaarzetten, een concertje, een tasje koffie en ik bewaar voor een geschikter moment: ""ik strijk de zakdoeken en de handdoeken!" en vooral "ik zal flink zijn" Oh ja, volgens mij kan dat nog eens van pas komen! 

(hoe je zo'n kraslot zelf maakt, lees je o.a. hier)

En de Zoon? Hij zorgde voor een muziekske voor in de auto:

Fijne valse moederkesdag voor alle echte moeders!

London calling...

"Come out of the cupboard, you boys and girls

London calling, now don't look to us"

Dat punkliedje van The Clash uit mijn jeugdjaren, zong ik vorige week in de Britse hoofdstad, waar ik met een tachtigtal zestienjarigen en een handvol collega's ging citytrippen.  "Don't look...", ik kan je verzekeren op het moment waarop 2 van je binken rond de nek van Septimus Severus in het British Museum hangen "voor de foto" wil je het liefst even in die Romeinse kerker zakken. We merkten dat de klok lezen en wakker blijven tijdens een rondleiding geen evidente vaardigheden blijken te zijn die je van elke puber kan verwachten, maar afgezien daarvan hadden we weinig last van hen zorgden ze bij wijlen zelfs voor grappige momenten.

Naast het British Museum en een bezoekje aan "The Tower", wandelden we door de stad, deden we een ritje in "the Eye" en stonden Tate Modern, RAF, de hindoetempel Mandir, het Science Museum en het Natural History Museum op het programma. Leuke bijkomstigheid is dat al deze musea gratis toegankelijk zijn, nadeel is dan weer dat het er vaak enorm druk is en dat je best aan de deur staat als het museum opengaat. Ik kan je verzekeren dat er toffere dingen zijn dan bij -3 en een sneeuwvlaag in een rij te staan wachten.

Tijdens de vrije momenten dat de jeugd dingen deed waar wij liever niet bij waren, deden wij dingen  waarbij we hen liever niet bijhadden, zoals

Een uitstapje maken naar de Zevensprong "Seven Dials",

het bijpassend liedje zingen en dan kiezen welke straat we zouden nemen,

waar we vervolgens onderdoken in de bonte wereld van Cath Kidston en Orla Kiely.

Een bezoekje brengen aan de marktjes en winkeltjes rond Covent Garden én Neal's Yard.

Genieten van heerlijke kruidige geuren en smaken in exotische restaurtantjes, 

maar ook van echte "Fish and Chips"en een kopje Twinings Tea

Het hoogtepunt was toch dat een collega en ik het kitscherige Camden mochten inruilen voor East End. Dat bezoekje aan Camden Town spaar ik wel op voor als ik met mijn eigen pubers naar Londen trek. In het Oosten in de buurt van Brick Lane en rond Spittalfields Market voelden we het echte Londense hart kloppen.

We voelden het in en rond "Spittalfields Market" als we onze vingers over vintagestoffen en handgemaakte kleding lieten glijden.

we zagen het bonken in de anarchistische trekjes van de wijk rond Brick Lane waar ordinaire graffiti uitgroeit tot prachtige straatkunstwerken op elke hoek en we hoorden het luid dreunen in de coolste muziekwinkel ooit;

of zacht kloppen in winkeltjes en stoffige kelders, waar oud en nieuw wonderwel hand in hand gaan. Een wijk waar ik prompt mijn eigen hart verloor en die me ongetwijfeld nog eens terug zal roepen. 

"London calling, yes, I was there, too

An' you know what they said? Well, some of it was true!

London calling at the top of the dial

After all this, won't you give me a smile?

London calling..."

Mijn Londense Highlights: op Pinterest

Meer Londen Tips: Opgewekte Kapucijnaap

Verhalen en Foto's Spitalfields, Brick Lane: Spitalfields Life

Los

Er zijn van die verhalen die je niet meer los laten, die zo verstrikt raken in je ziel dat het een onontwarbaar kluwen wordt. Verhalen die je zo treffen dat ze nog dagenlang in je hele lijf blijven rondzinderen. De voorbije week stond bol van zulke verhalen. 

Onbegrip en woede, dagenlang voelde ik een misselijk makend gevoel in mijn maag na die schokkende reportage van Volt. 

Wonden die weer worden opengereten bij het verhaal van Maybelle, een verhaal dat jaren geleden ook gedeeltelijk verstrikt raakte in het leven van goede vrienden en dus ook in dat van ons. Het verhaal van Elise en Didier, dat zo onder mijn huid kroop en gevoelens, verlangens en herinneringen weer terug naar de opervlakte duwde. Tranen die urenlang over mijn wangen liepen.

En dan nu het noodlot dat zonder genade toeslaat bij Else, het verhaal blijft plakken in mijn hart, gedachten beginnend met "wat als... " "stel dat..." en "Het moet vreselijk zijn om..." raken verstrikt in mijn hoofd.

Deze week sla ik mijn armen nog steviger om iedereen die mij lief is en wil ik niet los laten.

Lovin' you

Hij  is gemaakt om haar lief te hebben

en nu eindelijk vertrokken om haar hart te veroveren.

Omdat dit weekend hier volledig in teken staat 

van het "hardere" muziekgenre
een liefdesliedje van een glamrockband

die 2 jaar geleden nog op het plaatselijke podium stond.

 Doe je wilde haren los en "Doe-doe" maar mee,

speciaal om Gladiolus een hart onder de riem te steken.

"Doe, doe, doe, doe....
Tonight I wanna give it all to you 
In the darkness 
There's so much I wanna do 
And tonight I wanna lay it at your feet 
'Cause girl, I was made for you 
And girl, you were made for me 

I was made for lovin' you baby 
You were made for lovin' me 
And I can't get enough of you baby 
Can you get enough of me 
Tonight I wanna see it in your eyes 
Feel the magic 
There's something that drives me wild 
And tonight we're gonna make it all come true 
'Cause girl, you were made for me 
And girl I was made for you 
I was made for lovin' you baby 
You were made for lovin' me 
And I can't get enough of you baby 
Can you get enough of me 

I was made for lovin' you baby 
You were made for lovin' me 
And I can give it all to you baby 
Can you give it all to me 
Oh, can't get enough, oh, oh 
I can't get enough, oh, oh 
I can't get enough 
Yeah, ha 
Doe, doe, doe, doe ...

I was made for lovin' you baby 
You were made for lovin' me 
And I can't get enough of you baby 
Can you get enough of me 
Oh, I was made, you were made 
I can't get enough 
No, I can't get enough 
I was made for lovin' you baby 

You were made for lovin' me 
And I can't get enough of you baby."

Kiss : I was made fo lovin' you

Vandaag is rood

niet alleen de kleur van mijn balpen, 

maar ook van

 - mijn T-shirt  (blutsgeschwister);

- de schoenen van de Jongste die weeral te klein geworden zijn;

- het eerste handje rode bessen geplukt in de tuin;

- de klaprozen langs de kant van de weg;

- de kan van Nieke, waar ik mijn planten mee giet -

het is 1 van de vondsten in haar winkeltje;

- de wilde haardos van deze jeugdidool die uit mijn boxen schalt :

maar vooral:

mijn boterham vanmiddag,

De eerste lichting confituur van dit jaar "est arrivé".

Aardbeiconfituur met bessen en munt

Nodig:

ongeveer 6 - 8 schone confituurbokalen (hangt ervan af hoe groot ze zijn)

1 kg aardbeien

0,5 kilo rode bessen (aalbessen), 

1,5 kilo geleisuiker light of extra fruit (het type suiker wear je maar een halve kilo voor 1 kilo fruit nodig hebt)

1 zakje Pec Plus (als je net als ik je confituur goed dik hebt, als je fan bent van het meer lopende spul laat je dit weg)

sap van 1 limoen

een handje vol verse muntblaadje

een 6-tal blaadjes citroenmelisse

Zo maak je het:

- zorg ervoor dat je bokalen en de deksels goed schoon zijn en nog een beetje warm op het moment dat je ze vult met confituur. Was ze in heet water of dompel ze even onder in kokend water en droog ze af met een schone handdoek. 

- was de aardbeien, spoel ze goed af, snij het kroontje weg en snij ze in 4 (voor de grote) of in 2.

- Spoel de rode bessen goed nadat je alle steeltjes verwijderd hebt.

- Spoel de kruidenblaadjes goed af, zorg ervoor dat er echt niets meer aankleeft en verwijder de steeltjes. Hak de munt en de citroenmelisse fijn.

- Doe de bessen, de aardbeien, het limoensap en de Pec Plus in een grote kookpot

- Roer eventjes door elkaar en breng dan alles aan de kook

- Als alles begint te koken doe je er langzaam de confituursuiker bij en breng je terug het hele boeltje aan de kook

- Laat alles nog eens 3 minuten koken 

- Doe er dan, op het einde, de fijngehakte kruiden bij, roer om en breng terug aan de kook

- Schep de confituur in de nog warme, schone, bokalen. Vul de bokalen 1 voor 1. Vul een bokaal zo hoog mogelijk en veeg de randen van de bokaal schoon met keukenpapier, draai er dan meteen het deksel goed stevig op.

- Dek de warme confituurpotten af met een handdoek zodat ze langzaam kunnen afkoelen.

Direct proeven als het nog een beetje wam is, kei-lekker, ik zweer het! Normaal ben ik niet zo'n aardbeiconfituur-liefhebber, ik vind dat dat soms te zoet en te klef smaakt. Maar door het limoensap, de bessen wordt de confituur wat "zuriger" en de munt zorgt voor een extra frisse noot.  De rode bessen vind ik een echte "must"; want ze zorgen er voor dat de confituur mooi rood blijft en niet bruin wordt!

die Sonne

Genieten jullie er ook zo van? Heerlijk vind ik het: die lentezon op mijn lijf! Zonnig gele rokjes: ik zie ze dit voorjaar overal:  deze bijvoorbeeld of bij lucy, zo mooi zijn ze. Dat wilde ik nu persé hebben zie: de zon aan mijn kont
dan heb ik alvast een voorraad, straks als ze weer achter het wolkendek verdwijnt.

Toen ik een paar weken geleden de collectie van Bonnie zag, viel ik als een blok voor de retrorokjes met "Kellerfalte" oftewel in 't Nederlands : een stolpplooi in het midden. Dat zou ik eens uitzoeken zie, hoe ik zo iets in elkaar kreeg, maar Jo was mij voor en dokterde dat haarfijn uit, 't is toch een gerief dat blogwereldje! Met haar aanwijzingen lukte het om mijn A-lijn patroontje aan te passen voor deze versie. De stolpplooi kwam erbij, de tailleband heb ik wat hertekend.

Stof: Gabardine zonnig geel Koekepeertje

Tutorial stolpplooi: Jo Chapeau

Die gabardine is een heerlijke stof om mee te werken, je strijkt alles zoals je het wil hebben en dat blijft gewoon zo liggen, je hebt zelfs amper speldjes nodig. Het allermoeilijkste was nog de kleurencombinatie kiezen, welk paspelletje, welk knoopje erbij? Er werd gewikt en gewogen en aan iedereen raad gevraagd, maar daar schoot ik niet zo veel mee op. De ene vond groen het mooist, de andere wit - want daar kan je nog veel bij combineren, nog een andere ging voor het turquoize  - want ja dat is een schoon combinatie, dat bewijst ook de juffrouw. En ik, als ik nu heel eerlijk was? Mijn buikgevoel schreeuwde gewoon "oranje", past het best bij de zon.

Zo, nu zet ik me maar eens in mijn auto, er moet ook nog gewerkt en vergaderd worden vandaag. Mijn nieuwe rokje aan,  mijn nieuwste CD in de lader, de zonnebril op mijn neus en deze zing ik zo meteen uit volle borst mee: