In de zomer blijven de joggingbroeken wat vaker in de kast en plukken de dochters shortjes van hun planken. Hoe comfortabeler, hoe liever. Tijd voor een stapeltje all-round shortjes: om in te slapen, te hangen, te studeren bij warm weer, om onder een rokje aan te trekken of om in te sporten. Ik dook dus in mijn doos met restjes. Daar vond ik nog wat lapjes tricot en dunne sweaterstof. In de "recykleerkast" lagen nog wat T-shirts - die werden verknipt om een shortje te worden. Deze broekjes zitten zo in elkaar en passen perfect, ze rolden dan ook vlotjes van de band. 7 stuks, ik heb me net kunnen inhouden om de dagen van de week erop te flocken.
Stof: resten van vorige naaiprojecten en 2 T-shirts
Ik besluit er meteen in te vliegen, vandaag wordt mijn eerste vastendag.
’s Morgens lepel ik een klein kommetje yoghurt leeg. Om kwart voor elf voel ik
me al volledig futloos en heb ik een zeurderige hoofdpijn. Gisteren blies ik
nog de loftrompet voor die Mosley en zijn geniale plan, op dit moment wens ik
hem hartstochtelijk naar de hel met zijn idiote idee.Ik zwerf
wat doelloos door het huis. Alhoewel, doelloos? Ik eindig telkens weer voor de
ijskast waar ik mijn hand van de klink moet slaan. Ondertussen stijgt mijn
bewondering voor een vriend die maandenlang op doktersadvies op 600 Kcal per
dag moest overleven met de minuut. Lief heb ik vanochtend op de hoogte gebracht
van de vastenplannen. Hij verdiepte zich nog even in de regels en besliste
spontaan mee te vasten. We beperken onze calorieën een hele dag netjes tot 500
vandaag. ’s Avonds ploft hij met een brede grijns en een pintje naast me neer
in de zetel en deelt triomfantelijk mee: “En nu mag ik nog een pintje (100 Kcal).”
Ik lach groen en kruip in bed, het motto dat ik van mijn moeder leerde tijdens
lange autoreizen naar het buitenland in mijn achterhoofd: “slapen, dan is het
sneller ochtend”.
Vetmassa versus spiermassa
Maandag – vastendag 2
Om 5.15 uur was ik zaterdagochtend al wakker, dat overkomt me anders
nooit! Het ontbijt heeft me nog nooit zo goed gesmaakt. Ik genoot een weekend
lang van gezellige tafelmomenten, frietjes met de pubers en een kaas- en bierfestijn
met vrienden.Ik heb constant dorst en
blijf maar water drinken, zou dit al een eerste blijvende effect van vastendag
1 kunnen zijn? Ondertussen heb ik besloten dat ik maandag weer ga vasten. Die
dag lijkt me daar geknipt voor. Van de geneugten van het weekend kan ik nog
even nagenieten, de nieuwe week ligt sprankelend voor me. Alle mogelijkheden
liggen nog open.
Terwijl ik mijn kiwi binnenlepel
neem ik de mening van de 5:2-critici erbij. Zo lees ik dat het gevaar zou
bestaan dat je lichaam spiermassa gaat afbreken. Ik hoop vurig dat mijn lijf
zich vooral aan de vetmassa te goed zal doen en beslis ondertussen mijn
trainingsschema terug wat strikter op te volgen. Mijn spieren beginnen na een
zware knieoperatie net terug aan te dikken. Dat heeft bloed, zweet en tranen
gekost. De sportdagen plan ik in op niet-vastendagen, ik wil absoluut vermijden
dat mijn zwemuurtje door een appelflauwte in gevaar komt en ik daarna niks meer
mag eten.
’s Avonds snijdt Zoon een dikke plak worst af, terwijl hij een blik vol
medelijden in mijn bord werpt. Ik beleg mijn dunne toast met plakken tomaat en
pimp het geheel met wat basilicumblaadjes. Hij wil weten of ik de calorieën van
de basilicum er ook bij moet tellen. (en nee ik wil het antwoord niet weten!)
Kruidenthee on the rocks!
Donderdag vastendag 3
2 dagen heb ik volop genoten van wat op mijn bord kwam. 3-werf hoera voor vriendinnen met een goede timing,
die versgebakken wafels bij de koffie serveren op de juiste dag. Vandaag trek
ik de riem weer aan. Voor het eerst in mijn leven (de katerochtenden buiten
beschouwing gelaten) bestaat mijn ontbijt uit een kop koffie en verder niets.
Tussendoor probeer ik de rock-’n-rol erin te houden.De theetjes die ik brouw met de kruiden uit
de tuin schenk ik in een mooi hoog glas, ijsblokjes, een schijfje citroen
erin, een mooie lange lepel erbij. Zo lijken het net cocktails. Helemaal
enthousiast ben ik als ik met gemak de middag haal en het tijd is voor een soepje.
Die euforie slaat in de namiddag om in medelijden. Medelijden met de pubers in
huis. Op vastendagen lijken de rollen plots omgedraaid en ben ik degene die
mijn lastige buien op hen uitwerk. Medelijden met mezelf als ik na mijn slaatje
met mijn glaasje water onder een dekentje in de zetel kruip, terwijl de pubers
demonstratief en commentaar gevend aan hun ijsje likken : “ocharme mama, en jij
lust nog zo graag ijsjes”. Waarna zoon nog even suggereert dat ik “ondertussen
misschien wat naar Jeroen Meeus kan kijken.”
Byebye “Boefdoef”
Maandag vastendag 4
Ik snap niet goed wat vorige week het probleem was. Twee dagen per week
vast ik – so what? Een eitje en een appel zijn niet bepaald een stevig ontbijt
maar met een koffie erbij helpen ze me wel op dreef ’s ochtends.Ik ben de hele dag door aan de slag . Sinds
ik aan het vasten geslagen ben, merk ik dat ik bakken meer energie heb dan
voorheen. Zelfs vlak na de middag, wanneer ik normaal gezien een “boefdoef”
(zoals de pubers het noemen) heb, voel ik me fit. Geen boef, dus ook geen
“doef”, de normale inzinking waarbij ik mijn ogen moet opensperren en sloten
koffie en chocolade laat aanrukken om erdoor te komen blijft weg. Ook tijdens
de andere dagen is het energiepeil aanzienlijk gestegen. Alweer een
vasten-effect?
’s Avonds ga ik nog even langs bij het jarig petekind van Lief, frieten
en kaaskroketten staan dampend op de tafel. Ik babbel met vrienden terwijl ik
van mijn spuitwater nip en slaag er wonderwel in om van al het lekkers af te
blijven. Het stukje taart krijg ik mee naar huis, voor morgen. Speekmedaille!
Die ananas T-shirt viel zodanig in de smaak dat ze er nog wel zo één wilde. Een effen grijs, luidde de bestelling. Een maand geleden vond ik op Goegekregen een lapje grijze tricot. Net groot genoeg voor een tweede Valentina-T-shirt. Eéntje voor de categorie: "uit de was aan het lijf".
Donderdag - Terwijl ik mijn kom granola met yoghurt naar binnenwerk en eens van
mijn koffie nip, schalt er uit mijn radio forse vakbondspraat. Staking, verdorie! Net nu ik met de trein richting Antwerpen
wil. Ik ga vandaag lunchen met de Hemsley-zusjes in “de broers van Julienne”. De hipste boekhandel van 't stad heeft een diner op poten gezet,
waarop een 25-tal gasten samen met de slanke, immer enthousiaste Hemsley-zusjes
culinair verwend worden. Of ik vandaag nogin Antwerpen geraak, is plots de vraag. Gelukkig is er de facebookhulplijn en
al gauw heb ik een carpooldate met een virtuele kennis. Ik ben blij dat ik
een toffe babbel heb tijdens de 4 uur durende processie heen en terug naar
Antwerpen. Ons uitzicht blijft tijdens de eindeloze rit beperkt tot de derrière
van onze voorligger. Tussendoor drinken we koffie uit kartonnen bekers en
knabbelen we een lat chocolade om de moed erin te houden. Bovendien heb ik nu tijd
genoeg om dat strakke figuur van mijn chauffeur uitgebreid te bewonderen. Ze
vertrouwt me toe dat het niet enkel het resultaat is van al dat tuinieren maar ook
van een nieuw “wonderdieet”.
Dieethypes
Nu moet je weten dat “dieet” niet bepaald mijn meest favoriete
leefregel is. Net als veel leeftijdsgenoten beland ik voortdurend in een catch 22 met mijn weegschaal. Voedingsschema’s
van de WeightWatchers, Pascale Naessens, Sonja Kimpen en Montignac zorgden er
in het verleden voor dat mijn vetrolletjes smolten, maar zich enkele maanden
later in volle glorie weer uitrolden. Ik heb nu eenmaal niet het karakter om
eeuwig punten te tellen, met mijn hand uit de kom zoute nootjes te blijven, een
glaasje witte wijn te weigeren of mijn pasta vanaf nu te vervangen door groentespaghetti.Bij het woord
dieet wordt het jojo-gewijs draaierig voor mijn ogen, diëten is afzien, kommer
en kwel met als eindresultaat niks, nada nul of zelfs nog extra kilo’s.
Vasten, wel ja!
De frons op mijn voorhoofd verzacht als ik hoor, dat het geheim van het
hele succes “vasten” is. Dat is nu eens een woord waar mijn hart wel sneller
van begint te slaan. Bij het woord “vasten” zie ik beelden van verlichte
kluizenaars, warme Marokkaanse families en afgetrainde sporters. Vasten: dat is iets voor wijze, evenwichtige
winnaars.Mijn katholieke
opvoeding heeft er ongetwijfeld iets mee te maken. Ik hoor bij dat woord heroïsch
engelengezang en trompetgeschal weerklinken. Net zoals toen ik als zesjarige in
mijn “overgooierke” en opgetrokken kniekousen samen met mijn klasgenootjes mijn zelfgeknutselde, goedgevulde spaarpotje naar het altaar bracht. Onze
heldendaad: 40 dagen lang geen snoepjes eten om de arme kindertjes in Afrika te
redden.
Mosley
De frons zakt helemaal richting glimlach bij de boodschap dat je maar 2
dagen in de week moet vasten en de andere dagen mag eten wat je wil. Allright!
Dat lijkt me een haalbare kaart. In mijn spaarpot zat destijds ook 20 frank in
plaats van 4O. Toen was ik al overtuigd van het idee dat als ik de ene dag geen
snoepjes at, ik daar de volgende dag voor beloond mocht worden. Dit “5:2 vastendieet”
zou wel eens wat voor mij kunnen zijn. Ik
besluit het een kans te geven. ’s Avonds bekijk ik met een glaasje wijn in mijn
hand de documentaire van Michael Mosley, ik lees nog wat ervaringsverhalen, verdiep me in
calorieëntabellen en stel me voor in een online zelfhulpgroep. Hoe langer hoe meer
zie ik het zitten: 2 dagen per week vasten. 500 calorieën mag je op een
vastendag binnenspelen, mannen mogen 100 calorieën meer. Wie zich daarbij niks
kan voorstellen, dat is zo goed als niks : een appel met kaneel, een bord sla
en een kom soep - zonder de room of korstjes wel te verstaan! De andere dagen mag
je eten a volonté. Geen verplicht regime van granen waar je maandenlang op moet
kauwen, geen lievelingseten dat je uit je leven moet bannen, geen buikspieroefeningen in infraroodcabines, geen vieze shake
die als godendrank wordt aangeprezen. Zelfs calorieën tellen blijft beperkt. Ik prijs de heer Mosley om zijn verfrissende aanpak. Ik ben bekeerd, vrijdag wordt mijn eerste vastendag.
Nog even dit: Het plan vind je hier, je leest er meer over bij de expert. Meer ervaringsverhalen bij Lilith, Sofinesse, Durven dromen en Dikke madam. Als je nu denkt dat er nu een nieuw keukentoestel op mijn aanrecht prijkt of een stel nieuwe boeken op mijn plank dan heb je het mis. Ik heb evenmin een date met Michael Mosley (en daar zit ik ook niet op te wachten). Dit is een niet-gesponsorde blogpost.