Shortjesfabriek

donderdag 16 juni 2016






In de zomer blijven de joggingbroeken wat vaker in de kast en plukken de dochters shortjes van hun planken. Hoe comfortabeler, hoe liever. Tijd voor een stapeltje all-round shortjes: om in te slapen, te hangen, te studeren bij warm weer, om onder een rokje aan te trekken of om in te sporten. Ik dook dus in mijn doos met restjes. Daar vond ik nog wat lapjes tricot en dunne sweaterstof. In de "recykleerkast" lagen nog wat T-shirts - die werden verknipt om een shortje te worden. Deze broekjes zitten zo in elkaar en passen perfect, ze rolden dan ook vlotjes van de band. 7 stuks, ik heb me net kunnen inhouden om de dagen van de week erop te flocken.



Stof: resten van vorige naaiprojecten en 2 T-shirts
gratis shortjespatroon: Me and sew

2 dagen vasten, 5 dagen genieten (deel 2)

donderdag 9 juni 2016

Alle begin is moeilijk
Vrijdag – vastendag 1
Ik besluit er meteen in te vliegen, vandaag wordt mijn eerste vastendag. ’s Morgens lepel ik een klein kommetje yoghurt leeg. Om kwart voor elf voel ik me al volledig futloos en heb ik een zeurderige hoofdpijn. Gisteren blies ik nog de loftrompet voor die Mosley en zijn geniale plan, op dit moment wens ik hem hartstochtelijk naar de hel met zijn idiote idee.   Ik zwerf wat doelloos door het huis. Alhoewel, doelloos? Ik eindig telkens weer voor de ijskast waar ik mijn hand van de klink moet slaan. Ondertussen stijgt mijn bewondering voor een vriend die maandenlang op doktersadvies op 600 Kcal per dag moest overleven met de minuut. Lief heb ik vanochtend op de hoogte gebracht van de vastenplannen. Hij verdiepte zich nog even in de regels en besliste spontaan mee te vasten. We beperken onze calorieën een hele dag netjes tot 500 vandaag. ’s Avonds ploft hij met een brede grijns en een pintje naast me neer in de zetel en deelt triomfantelijk mee: “En nu mag ik nog een pintje (100 Kcal).” Ik lach groen en kruip in bed, het motto dat ik van mijn moeder leerde tijdens lange autoreizen naar het buitenland in mijn achterhoofd: “slapen, dan is het sneller ochtend”.

Vetmassa versus spiermassa
Maandag – vastendag 2
Om 5.15 uur was ik zaterdagochtend al wakker, dat overkomt me anders nooit! Het ontbijt heeft me nog nooit zo goed gesmaakt. Ik genoot een weekend lang van gezellige tafelmomenten, frietjes met de pubers en een kaas- en bierfestijn met vrienden.  Ik heb constant dorst en blijf maar water drinken, zou dit al een eerste blijvende effect van vastendag 1 kunnen zijn? Ondertussen heb ik besloten dat ik maandag weer ga vasten. Die dag lijkt me daar geknipt voor. Van de geneugten van het weekend kan ik nog even nagenieten, de nieuwe week ligt sprankelend voor me. Alle mogelijkheden liggen nog open.
Terwijl ik mijn kiwi  binnenlepel neem ik de mening van de 5:2-critici erbij. Zo lees ik dat het gevaar zou bestaan dat je lichaam spiermassa gaat afbreken. Ik hoop vurig dat mijn lijf zich vooral aan de vetmassa te goed zal doen en beslis ondertussen mijn trainingsschema terug wat strikter op te volgen. Mijn spieren beginnen na een zware knieoperatie net terug aan te dikken. Dat heeft bloed, zweet en tranen gekost. De sportdagen plan ik in op niet-vastendagen, ik wil absoluut vermijden dat mijn zwemuurtje door een appelflauwte in gevaar komt en ik daarna niks meer mag eten.
’s Avonds snijdt Zoon een dikke plak worst af, terwijl hij een blik vol medelijden in mijn bord werpt. Ik beleg mijn dunne toast met plakken tomaat en pimp het geheel met wat basilicumblaadjes. Hij wil weten of ik de calorieën van de basilicum er ook bij moet tellen. (en nee ik wil het antwoord niet weten!)

Kruidenthee on the rocks!
Donderdag vastendag 3
2 dagen heb ik volop genoten van wat op mijn bord kwam.  3-werf hoera voor vriendinnen met een goede timing, die versgebakken wafels bij de koffie serveren op de juiste dag. Vandaag trek ik de riem weer aan. Voor het eerst in mijn leven (de katerochtenden buiten beschouwing gelaten) bestaat mijn ontbijt uit een kop koffie en verder niets. Tussendoor probeer ik de rock-’n-rol erin te houden.  De theetjes die ik brouw met de kruiden uit de tuin schenk ik in een mooi hoog glas, ijsblokjes, een schijfje citroen erin, een mooie lange lepel erbij. Zo lijken het net cocktails. Helemaal enthousiast ben ik als ik met gemak de middag haal en het tijd is voor een soepje. Die euforie slaat in de namiddag om in medelijden. Medelijden met de pubers in huis. Op vastendagen lijken de rollen plots omgedraaid en ben ik degene die mijn lastige buien op hen uitwerk. Medelijden met mezelf als ik na mijn slaatje met mijn glaasje water onder een dekentje in de zetel kruip, terwijl de pubers demonstratief en commentaar gevend aan hun ijsje likken : “ocharme mama, en jij lust nog zo graag ijsjes”. Waarna zoon nog even suggereert dat ik “ondertussen misschien wat naar Jeroen Meeus kan kijken.”

Byebye “Boefdoef”
Maandag vastendag 4
Ik snap niet goed wat vorige week het probleem was. Twee dagen per week vast ik – so what? Een eitje en een appel zijn niet bepaald een stevig ontbijt maar met een koffie erbij helpen ze me wel op dreef ’s ochtends.  Ik ben de hele dag door aan de slag . Sinds ik aan het vasten geslagen ben, merk ik dat ik bakken meer energie heb dan voorheen. Zelfs vlak na de middag, wanneer ik normaal gezien een “boefdoef” (zoals de pubers het noemen) heb, voel ik me fit. Geen boef, dus ook geen “doef”, de normale inzinking waarbij ik mijn ogen moet opensperren en sloten koffie en chocolade laat aanrukken om erdoor te komen blijft weg. Ook tijdens de andere dagen is het energiepeil aanzienlijk gestegen. Alweer een vasten-effect?
’s Avonds ga ik nog even langs bij het jarig petekind van Lief, frieten en kaaskroketten staan dampend op de tafel. Ik babbel met vrienden terwijl ik van mijn spuitwater nip en slaag er wonderwel in om van al het lekkers af te blijven. Het stukje taart krijg ik mee naar huis, voor morgen. Speekmedaille!

Deel 1 lees je hier



Valentina de Tweede

woensdag 8 juni 2016





Die ananas T-shirt viel zodanig in de smaak dat ze er nog wel zo één wilde. Een effen grijs, luidde de bestelling. Een maand geleden vond ik op Goegekregen een lapje grijze tricot. Net groot genoeg voor een tweede Valentina-T-shirt.  Eéntje voor de categorie: "uit de was aan het lijf".


Stof: rommelmarkt

Vastendag

woensdag 1 juni 2016


Hemsley
Donderdag - Terwijl ik mijn kom granola met yoghurt naar binnenwerk en eens van mijn koffie nip, schalt er uit mijn radio forse vakbondspraat. Staking, verdorie! Net nu ik met de trein richting Antwerpen wil. Ik ga vandaag lunchen met de Hemsley-zusjes in “de broers van Julienne”. De hipste boekhandel van 't stad heeft een diner op poten gezet, waarop een 25-tal gasten samen met de slanke, immer enthousiaste Hemsley-zusjes culinair verwend worden. Of ik vandaag nog in Antwerpen geraak, is plots de vraag. Gelukkig is er de facebookhulplijn en al gauw heb ik een carpooldate met een virtuele kennis. Ik ben blij dat ik een toffe babbel heb tijdens de 4 uur durende processie heen en terug naar Antwerpen. Ons uitzicht blijft tijdens de eindeloze rit beperkt tot de derrière van onze voorligger. Tussendoor drinken we koffie uit kartonnen bekers en knabbelen we een lat chocolade om de moed erin te houden. Bovendien heb ik nu tijd genoeg om dat strakke figuur van mijn chauffeur uitgebreid te bewonderen. Ze vertrouwt me toe dat het niet enkel het resultaat is van al dat tuinieren maar ook van een nieuw “wonderdieet”. 

Dieethypes
Nu moet je weten dat “dieet” niet bepaald mijn meest favoriete leefregel is.  Net als veel leeftijdsgenoten beland ik voortdurend in een catch 22 met mijn weegschaal. Voedingsschema’s van de WeightWatchers, Pascale Naessens, Sonja Kimpen en Montignac zorgden er in het verleden voor dat mijn vetrolletjes smolten, maar zich enkele maanden later in volle glorie weer uitrolden. Ik heb nu eenmaal niet het karakter om eeuwig punten te tellen, met mijn hand uit de kom zoute nootjes te blijven, een glaasje witte wijn te weigeren of mijn pasta vanaf nu te vervangen door groentespaghetti.  Bij het woord dieet wordt het jojo-gewijs draaierig voor mijn ogen, diëten is afzien, kommer en kwel met als eindresultaat niks, nada nul of zelfs nog extra kilo’s.

Vasten, wel ja!
De frons op mijn voorhoofd verzacht als ik hoor, dat het geheim van het hele succes “vasten” is. Dat is nu eens een woord waar mijn hart wel sneller van begint te slaan. Bij het woord “vasten” zie ik beelden van verlichte kluizenaars, warme Marokkaanse families en afgetrainde sporters.  Vasten: dat is iets voor wijze, evenwichtige winnaars.  Mijn katholieke opvoeding heeft er ongetwijfeld iets mee te maken. Ik hoor bij dat woord heroïsch engelengezang en trompetgeschal weerklinken. Net zoals toen ik als zesjarige in mijn “overgooierke” en opgetrokken kniekousen samen met mijn klasgenootjes mijn zelfgeknutselde, goedgevulde spaarpotje naar het altaar bracht. Onze heldendaad: 40 dagen lang geen snoepjes eten om de arme kindertjes in Afrika te redden.

Mosley
De frons zakt helemaal richting glimlach bij de boodschap dat je maar 2 dagen in de week moet vasten en de andere dagen mag eten wat je wil. Allright! Dat lijkt me een haalbare kaart. In mijn spaarpot zat destijds ook 20 frank in plaats van 4O. Toen was ik al overtuigd van het idee dat als ik de ene dag geen snoepjes at, ik daar de volgende dag voor beloond mocht worden. Dit “5:2 vastendieet” zou wel eens wat voor mij kunnen zijn.  Ik besluit het een kans te geven. ’s Avonds bekijk ik met een glaasje wijn in mijn hand de documentaire van Michael Mosley, ik lees nog wat ervaringsverhalen, verdiep me in calorieëntabellen en stel me voor in een online zelfhulpgroep.  Hoe langer hoe meer zie ik het zitten: 2 dagen per week vasten. 500 calorieën mag je op een vastendag binnenspelen, mannen mogen 100 calorieën meer. Wie zich daarbij niks kan voorstellen, dat is zo goed als niks : een appel met kaneel, een bord sla en een kom soep - zonder de room of korstjes wel te verstaan! De andere dagen mag je eten a volonté. Geen verplicht regime van granen waar je maandenlang op moet kauwen, geen lievelingseten dat je uit je leven moet bannen, geen buikspieroefeningen in infraroodcabines, geen vieze shake die als godendrank wordt aangeprezen. Zelfs calorieën tellen blijft beperkt. Ik prijs de heer Mosley om zijn verfrissende aanpak. Ik ben bekeerd, vrijdag wordt mijn eerste vastendag.


Nog even dit: Het plan vind je hier, je leest er meer over bij de expert. Meer ervaringsverhalen bij LilithSofinesseDurven dromen en Dikke madamAls je nu denkt dat er nu een nieuw keukentoestel op mijn aanrecht prijkt of een stel nieuwe boeken op mijn plank dan heb je het mis. Ik heb evenmin een date met Michael Mosley (en daar zit ik ook niet op te wachten). Dit is een niet-gesponsorde blogpost.