Wie op instagram volgt had het al door. Ik heb weer een nieuw project. Een paar maanden geleden kwam Bea Johnson, de zero-waste-koningin op bezoek in de lage landen. Ondertussen was in Vlaanderen de vierde "Dagen-Zonder-Vlees" volop aan de gang. Traditioneel het moment waarop ik een nieuw principe uitkies, dat ik in mijn leven wil integreren. In 2014 was dat "vegetarisch", een levensstijl waar de Jongste en ik sindsdien niet meer van afweken. Een jaar later maakte ik er werk van om meer biologische, fairtrade en lokale voedingsmiddelen op het menu te zetten, wat we tot de dag van vandaag nog steeds doen. Vorig jaar deden we een mini-veganistisch experiment. Op dat moment overwoog Dochter veganistisch te gaan eten en ondertussen is zij de die-hard veganista in huis.  Die interviews met Bea op dat moment, waren een teken aan de wand. Ik moet er toch maar eens voor gaan: voor de pittigste uitdaging van allemaal: afvalloos. Daar ben ik nog lang zoet mee. In de praktijk zal het eerder afvalarm heten, maar een mens met principes moet gaan voor de idealen, vind ik. 

Zij die hier al langer meelezen, zagen hoe ik met vallen en opstaan leerde naaien en besmet werd door de recykleermicrobe die zij over blogland uithoestte. Hoe ik samen met deze twee dames een eerlijke kleerkast in elkaar timmerde en Fair Wear Friday op jullie losliet. Hoe ik als een kleine kleuter steeds sta te gillen "Zelluf Doen!" en zo langzaamaan leer wat ik nog niet kon: breien met de pronte priemen, fotograferen bij Piet, tuinieren met de moestuinbijbel van Mme Zsazsa in de hand of 14 kilo afvallen met coach Lien schreeuwend aan de zijlijn.  Hoe we een ruilbib installeerden voor onze deur.  Met momenten lijkt het wel pure chaos op dit webstekje (welkom in mijn leven!). Standvastig bloggen over 1 bepaald thema zit er bij mij niet in, daarvoor moet je aan de deur van mijn blogburen aanbellen. Maar kijk: dit nieuwe project lijkt het één met het ander te verbinden en stilaan krijgt de "Villa" een duurzaam tintje. 

Supermarché

De eerste warme lentedag van het jaar. 28 graden geeft de thermometer in mijn auto aan. Ik ben onderweg om Jongste op school op te pikken en naar haar theaterlessen te brengen.   Ik beslis nog snel even een vieruurtje in de supermarkt te halen, zodat haar grommende maag zo meteen haar eigen koningsspeech niet overstemt. Als de supermarktdeuren voor mijn voeten wegschuiven besef ik, dat ik al maanden niet meer een gewone supermarkt binnengelopen ben.  Een bedwelmende geur van plastic nestelt zich in mijn neusgaten en kruipt in mijn poriën als ik langs de rekken met kleurige flesjes en pakjes mooi in het gelid wandel. Gek, het was me nooit eerder opgevallen dat er zo'n vreemde geur hangt in supermarkten. Terwijl ik bedenk wat ik hier in godsnaam nog kan kopen zonder mijn nieuwe principe te verloochenen, staar ik vol verbijstering naar de rijen koeken die individueel, per drie en nog eens per 12 verpakt zitten. Naar de schaaltjes met wafels in een zakje.  Op naar de afdeling groente en fruit dan maar. Een komkommer? Nope, die heeft een plastic jasje aan. De snoeptomaatjes in een emmertje vallen ook af. Bananen dan? Maar waarom zitten die bio- en fairtrade bananen in een plastic zak en de Chiquita's niet? Kan iemand mij daar een zinnig antwoord op geven? Ik laad wat appelen in het stoffen zakje dat ik uit mijn handtas vis. Bij de kassa neem ik 2 magnums uit de diepvries, ijsjes mét zilveren vestjes. In noodgevallen en bij bijna 30 graden zijn principes er om overtreden te worden.

Tip:  

Verzamel alle stoffen zakjes die je maar kan vinden, bewaar ze steeds als je er krijgt. Kies thuis een lade of een mand waarin je alle boodschappentassen en stoffen zakken in alle mogelijke maten verzamelt. Neem altijd een set stoffen zakjes mee als je de deur uitgaat. Zo kan je overal (bij de bakker, de supermarkt, op de markt, in de boerderijwinkel, de kruidenier....) zakjes weigeren en je eigen zakjes gebruiken. Handig zijn vooral de zakjes die je kan sluiten. 

Bij Kudzu, Klein Spook en in de verpakkingsloze winkels kan je zulke zakjes kopen.

Zakjes kan je niet genoeg hebben, ik maak ze meestal zelf. Enkele simpele ideeën en patronen:

• zakjes uit een oude kussensloop, keukenhanddoeken of restjes stof.
• draagtasje uit een oud topje: stik de onderkant dicht
• Zsazsazakjes 
• Knikkerzakjes zoals bij Miekk. Die kan je sluiten met een touwtje, een voering hoeft niet.
• Stroptasjes van Kelly.
• Herbruikbare boodschappentasjes zoals dat van Riet bijvoorbeeld.
• Die goeie ouwe boodschappentasjes van eloleo
• De Zuster legt uit hoe je herbruikbare groente - en fruitzakjes uit oude gordijnen stikt.

Paardebloemzalf

Een week of 4 geleden was onze hele tuin plots bezaaid met paardebloemen. Tijd om met de bladeren de sla te pimpen en om bloemen te plukken om zalf te maken. Paardebloem heeft namelijk heel wat geneeskrachtige eigenschappen. Omdat Lief de laatste tijd nogal naarstig met zijn handen aan het werk is om ons tuinhuis te verbouwen, kreeg hij dit potje cadeau. De zalf is goed tegen een droge huid en helpt bij pijnlijke spieren en gewrichten (ook tegen reumapijnen). Hand- en lichaamszalf, Perfect cadeautje voor de vlijtige "werkmens"! 

Dit heb je nodig:
paardebloemen, de bloempjes
250 ml amandelolie (bio)
30 gram kokosolie (bio)
30 gram bijenwas
10 druppeltjes essentiële olie van lavendel, zilverspar of pepermunt (optioneel)
een schone bokaal
een zeef
een pannetje
water

Zo maak je het:
Pluk paardebloemen in de voormiddag als ze goed open gekomen zijn en kies een plek waarvan je zeker bent dat die niet bespoten is met pesticides. Was de bloemhoofdjes voorzichtig en dep ze droog. Spreid ze uit op een plateau met een keukenhanddoek erop en laat ze 3 dagen drogen op een warme, droge plek.

Doe de gedroogde bloemhoofdjes in de bokaal (zorg dat die goed proper is) tot de bokaal ongeveer 3/4 vol is. Giet de amandelolie over de bloemetjes tot die goed onderstaan. Zet de pot weg op een donkere, droge plek. Ik zette hem in een keukenkastje dat ik vaak gebruik, zodat ik de pot niet zou vergeten.

Schud elke dag eventjes met de pot en doe dat 3 tot 4 weken lang. Op die manier zullen de bloemetjes hun werkzame bestanddelen aan de olie afstaan. Na 3 tot 4 weken is je paardebloemolie klaar.

Giet de olie met de bloemetjes door een zeef. De bloemetjes blijven in de zeef, de olie loopt er nu door. Vang de olie op in een kom en druk alle olie goed uit de bloemetjes, laat goed uitlekken. Was de bokaal goed uit en leg die eventjes in kokend water zodat die weer heel proper en steriel is. De bloemhoofdjes heb je niet meer nodig.

Zet een pannetje met een flinke bodem water op het vuur. doe de paardebloemolie, de kokosolie en de bijenwas in de bokaal en zet de bokaal in de pan. Breng het water aan de kook en roer alles in de bokaal (die nu au-bain-marie staat) goed door elkaar. De was en de kokosolie zullen langzaamaan smelten en zich vermengen met de olie. Blijf goed roeren tot je heldere olie hebt zonder brokken. Haal de bokaal dan uit het pannetje van het vuur en droog goed af. Ik deed er op dit moment nog 10 druppels lavendelolie bij. Schroef het deksel op de pot en laat afkoelen. Tijdens het afkoelen zal je olie langzaamaan harder worden tot je een mooie gele zalf hebt.

Aanvullingen:

• Je kan deze zalf een 3-tal maanden bewaren op een koele, droge plek.
• Ik voegde 10 druppels lavendelolie toe. Dit is niet noodzakelijk, maar ik hou wel van de lavendelgeur en lavendelolie helpt pijn te verlichten. Een andere optie is essentiële pepermuntolie. Dat heeft eveneens een typische geur en een pijnverlichtend effect.  Je kan ook voor zilversparolie kiezen, die heilzaam is bij artritis en reumapijnen. 
• Als je vindt dat jouw zalf niet stevig genoeg is, kan je dat de volgende keer aanpassen door de hoeveelheid bijenwas te verhogen. Ik vind dat de structuur van mijn zalfje helemaal perfect geworden is. 
• Hoeveel paardebloemen je nodig hebt is moeilijk in te schatten. Ik plukte er flink wat, als ik ze op mijn plateau uit elkaar legde, lag de bodem vol en de gedroogde bloempjes pasten net in mijn confituurbokaal.

Herbruikbare wattenschijfjes

Wattenschijfjes haal ik niet meer in huis. Ze zijn gemaakt van katoen en laat dat nu een erg vervuilend product zijn. Om een kilo katoen te telen is er gemiddeld 10.000 liter water nodig (meer hier ), gigantisch veel alleszins. Katoen wordt gebruikt om kleding én om wattenschijfjes te maken. Die laatste mikken we na een paar keer vegen recht de vuilbak in. Dat kan ook anders. Een lekker ouderwets washandje doet de truc net zo goed, maar soms wil ik me wel "in stijl" ontschminken en daarom zette ik me (eindelijk) eens aan mijn naaimachine om deze herbruikbare wattenschijfjes te naaien. Net als de joggingbroek stond dit al een eeuwigheid op mijn lijstje.

Ontschminken, in het wasnetje gooien, uitwassen, hergebruiken en *repeat*. Ik gebruikte voor deze schijfjes een restje wafelkatoen en een restje flanel. Beiden zijn overschotjes van vorige naaiprojectjes én ik vond ze tweedehands op de rommelmarkt.

Zo maak je deze schijfjes
Teken met een passer een cirkel op de stof (dit is de grootte van je schijfje). Teken een tweede cirkel die net 1 cm groter is (dit is je naadwaarde) en knip op de buitenste lijn uit.
Knip zo 2 schijfjes uit flanel en 1 uit wafelstof.
Leg de 3 lagen op elkaar en stik op de lijn zodat je 1 cm naadwaarde hebt. Laat een stukje open.
Maak kleine knipjes in de naadwaarde helemaal rond.
Keer het schijfje door het gat.
Naai het schijfje met de hand dicht met een onzichtbare steek.

Het fijne is dat de schijfjes 3 lagen en zo een goed volume hebben. Ze hebben één zachte kant en één met "scrubeffect".  Het schijfje kan je bevochtigen met water, of een zelfgemaakte ontschminker.

Deze ontschminker maak je zelf en kan je zowel voor je gezicht als voor je ogen gebruiken en is ongeveer 3 weken houdbaar, dus maak niet teveel in 1 keer.

Dit heb je nodig:

50 ml amandelolie

50 ml rozenwater

1 theelepel vitamine E

Zo maak je het:

Neem een schoon flesje, steriliseer het door het enkele minuten in kokend water te leggen. Giet alle ingrediënten in het flesje. Schud alles goed door elkaar. Je merkt meteen dat het water en de olie zich steeds weer opsplitsen. Voor gebruik schud je het flesje goed en dan is alles weer goed gemengd.

Meer zelfgemaakte wattenschijfjes vind je bij Miek, Kelly, Annelies en Eva