νοσταλγία

είναι φορές που η καρδιά μου, σε πλήρη συμφωνία με τις σκέψεις μου κύκλους κάνουν..

βλ. έρωτας

''Θα έρθεις μαζί μου'' είπα και κανείς δεν ήξερε
το μέγεθος του πόνου μου,
για μένα δεν υπήρχε γαρίφαλο μήτε λεμβωδία,
παρά μόνο μια ανοιχτή του έρωτα πληγή.

Είπα πάλι: έλα μαζί μου, κι ήταν σαν να ξεψυχούσα
κανείς δεν είδε στο στόμα μου
την σελήνη που αιμοραγούσε
κανείς δεν είδε το αίμα που ανέβαινε μες την σιωπή.
Ω αγάπη μου, ας ξεχάσουμε τα ακάνθινα αστέρια!
Σαν άκουσα την φωνή σου να λέει
''Έλα μαζί μου'', άφησα να ξεχυθεί
πόνος και έρωτας μ΄ ορμή κλεισμένου κρασιού
που χιμά από το καταποντισμένο υπόγειο
και πάλι στο στόμα μου ένιωσα γεύση φλόγας
αίματος και γαρίφαλου, πέτρας και φωτιάς.

Pamplo Neruda 1960

η φωτό δική μου

Θάνατος είναι..

Θάνατος είναι η μοναξιά των ανθρώπων που αγαπήθηκαν, η καταχνιά που τους τυλίγει και που καμμιά τρυφερή λέξη δεν μπορεί να την διαπεράσει.

Θάνατος είναι ο πόνος και η απόγνωση μέσα στις ίδιες εκείνες λέξεις που ήταν η μέθη της ευτυχίας.

Θάνατος είναι τα δάκρια που αναβλύζουν στο άκουσμα μιάς λέξης που σήμαινε αγάπη..

(Joe Bousquet)

η φωτό δική μου

Verdi- Traviata

Κλείστε την μουσική, κάτω δεξιά στο μπλογκ κι απολαύστε το..

Λευκή Κορδέλλα (Τhe White Ribbon)

Xρονική αναφορά λίγο πριν την έκρηξη του Α' παγκόσμιου πολέμου. Καχυποψία και ένταση μεταξύ των κατοίκων ενός τόπου, που αναζητούν αιτία και ενόχους. Βία, αυταρχική αγωγή, ''δήθεν'', καθωσπρεπισμός, αιμομιξίες. Δύο κόσμοι ενός χωριού, των παιδιών και των ενηλίκων. Η εγωιστική κι αλαζονική συμπεριφορά των μεγάλων, η εκδίκηση των παιδιών.
Θαυμάσια ασπρόμαυρη ταινία, με εκπληκτική φωτογραφία, ως εξαιρετικός καμβάς όπου επάνω του διαδραματίζονται όλες οι σκηνές προσεγμένες μία προς μία.. σε μιά σκηνοθεσία του Μίχαελ Χάνεκε..