αγαπησιάρικα χριστούγεννα

 

Παλιότερα δεν μου άρεσε καθόλου ο χειμώνας, αυτή η απουσία του δυνατού ήλιου, οι μεγάλες νύχτες, με σκότωναν. Τώρα ο χειμώνας μου φαίνεται χουχουλιαστός και το μακρύ σκοτάδι μια καλή ευκαιρία για ενδοσκόπηση. Αγαπώ τα χριστούγεννα. Αγαπώ την περίοδο των γιορτών, στο μυαλό μου ξεκινούσαν πάντα με το τέλος του καλοκαιριού, πολλές φορές και κατακαλόκαιρο. Είναι όλα τόσο διαφορετικά, δέντρα, στολίδια, λαμπάκια. Είναι σαν η ρουτίνα της καθημερινότητας να φοράει ένα άλλο ρούχο πιο λαμπερό. Είναι σαν οι σκέψεις μου να αποκτούν μια επίστρωση από στρας. Ωστόσο παραμένω πολύ σκεπτική, πολύ αναλυτική, πολύ συναισθηματική, δεν αλλάζουν τα πολύ μου. Πολλές φορές δυσκολεύομαι να πάρω μια απόφαση, να σηκωθώ από τον καναπέ, να κάνω αυτό ή εκείνο, ειδικά οι δουλειές μέσα στο σπίτι με ψυχοπλακώνουν, σκέφτομαι όμως το δώρο που πήρα στην κόρη μου και στην γυναίκα του γιού μου, στα δυό κορίτσια μου και χαίρομαι με την χαρά που θα τους δώσω. Οπωσδήποτε θα δώσω και κάτι στον γιό μου και τον φίλο της κόρης μου, τα αγόρια μου. Έχω πολύ αγάπη μέσα μου, αυτό νιώθω. Ευτυχώς, στο στενό μου οικογενειακό περιβάλλον έχουμε αμοιβαία συναισθήματα ο ένας για τον άλλον. Με τους παραέξω έχω πάντα ένα θέμα. Τραύμα το λέει η ψυχολόγος μου. Θέλω τόσο πολύ να το αλλάξω αλλά πολύ φοβάμαι πως θα το πάρω προίκα μαζί μου. Μπορεί όμως κι αυτό να έχει ένα λόγο που υπάρχει, ένας λόγος προς την εξέλιξη. Ποιός ξέρει; Μας εύχομαι όλους ζεστά, τρυφερά, αγαπησιάρικα χριστούγεννα να έχουμε, ό,τι για τον καθένα μας σημαίνει αυτό! 

 

 

προσφορά

 

Από τα πιο όμορφα συναισθήματα,  είναι όταν προσφέρεις κάτι σε έναν άνθρωπο..  ένα γεύμα,  ένα δώρο,  λίγο ενδιαφέρον.

Το πιο άσχημο συναίσθημα είναι όταν αυτή η προσφορά δεν περιλαμβάνει εσένα,  αλλά ένα άλλο άτομο..

πίστωση χρόνου

 

Το πρωί πήγα για υπέρηχο.  Έκανα τις κλασσικές ετήσιες εξετάσεις αίματος και κάποιες τιμές ήταν ανεβασμένες.  Πήγα με πολύ αγωνία,  βασικά μέσα σε 3 μέρες (μέχρι να έρθει η ώρα του ραντεβού και να γίνει ο υπέρηχος) έκλαψα,  φιλοσόφησα,  είπα σας αγαπώ,  δεν με πειράζει αν πεθάνω,  να προσέχετε τα παιδιά μου και κάτι τέτοια που λέμε όταν φοβόμαστε πολύ για την υγεία μας.  Βουβάθηκα απέναντι στα παιδιά,  δεν ήθελα να ξέρουν την αγωνία μου κι αυτό με στρεσάρισε ακόμη πιο πολύ,  που ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει το πιο πολύ.  Τέτοιο στρές ούτε προσευχές ούτε διαλογισμοί δεν το σταματούν,  για να είμαι ειλικρινής δεν είχα καν την υπομονή να δοκιμάσω.   Σκέφτηκα,  κάποιοι άνθρωποι παίρνουν φάρμακα για να ηρεμήσουν,  αλλά εγώ είμαι ορκισμένη ενάντια στα φάρμακα πόσο μάλλον στα ηρεμιστικά.  Ουφφφ..  οπότε το μόνο που με σώζει αν μπορώ να πω ότι υπάρχουν στιγμές άγχους που να μπορώ να σωθώ είναι οι αναπνοές.  Βαθιές αναπνοές,  μετράω ως το 5,  κρατώ την αναπνοή μου μετρώντας πάλι ως το 5 και εκπνέω από το στόμα.  

Τελικά όλα πήγαν καλά,  καθαρό το ένα,  πεντακάθαρο το άλλο,  τζάμι το παράλλο,  της λέω της ακτινοδιαγνώστριας,  ξέρεις..  φοβήθηκα,  κι απάντηση ήταν ''σωστά φοβήθηκες''.  

Σκέφτομαι,  πόσο ωραία είναι όταν στις ιατρικές εξετάσεις όλα πάνε καλά!  Πόσο ωραία είναι τα ''καλά νέα''.  

Σκέφτομαι και πόσο επανεκτίμησα την ζωή μου αυτές τις μέρες,  τα θέλω μου,  τις επιθυμίες μου,  τις αγάπες μου,  τις στιγμές μου.  Πόσο σημαντικά είναι τα δευτερόλεπτα  μου ώστε να τα ξοδεύω εκεί που θέλω εγώ,  μέσα στον χρόνο ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να φεύγει με τρελή ταχύτητα. 

 

αλάτι

 

Οι άνθρωποι,  εκεί που σε κερνάνε ζάχαρη,  εκεί βρίσκουν ένα τρόπο να τους ξεφύγει το αλάτι,  άλλοτε λίγο κι άλλοτε πολύ,  σήμερα ωστόσο μιλάμε για μια ολόκληρη χούφτα μπαμ καταπρόσωπο.  Είναι ακατέργαστοι και ακαλλιέργητοι,  ακτινοβολούν ελαττώματα.  Πονάνε και πληγώνουν,  πονάνε και πληγώνουν πολύ..

όπως έρθουν

 

Δεν μπορώ να αλλάξω τα πράγματα,  μπορώ μόνο να λυπάμαι ή να χαίρομαι για αυτά!!!

ασύμβατα

 

Έρχονται  πολλές στιγμές που βλέπω ότι πρέπει να αναθεωρήσω.  Που νομίζω ότι εγώ φταίω κι αν εγώ το κάνω διαφορετικά,  τότε κι η ζωή θα μου τα φέρει ανάλογα.  Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό.  Ξέρω ότι  οριοθετώντας  δικές μου συμπεριφορές,  οριοθετώ και τις αλληλεπιδράσεις μου.  Με λίγα λόγια,  ό,τι δίνω παίρνω κι αν δίνω φόβο,  παίρνω φόβο.  Αν δίνω ανασφάλεια,  παίρνω ανασφάλεια.  

Εγώ θέλω,  όταν δίνω φόβο κι ανασφάλεια,  κάποιον να μου κρατήσει το χέρι και να μου πει -κοίτα να δεις τα πράγματα δεν είναι έτσι,  αν δώσεις αγάπη θα πάρεις αγάπη,  αν δώσεις νοιάξιμο θα πάρεις νοιάξιμο κι αν ανοίξεις τα χέρια σου να αγκαλιάσεις κάποιον θα σε αγκαλιάσει κι αυτός-

Δεν συμβαδίζει ο φόβος και η ανασφάλεια με την αγάπη,  το νοιάξιμο και το αγκάλιασμα.

του Δεκέμβρη

 

Εκτός από το να ανακαλύψεις ένα καλό βιβλιοπωλείο,  τον Δεκέμβρη,  σπουδαίο είναι να ανακαλύψεις κι ένα πολύ ωραίο ζαχαροπλαστείο.  Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο,  σε συνδιασμό με τον πιο αφράτο κουραμπιέ και το πιο γλυκομελωμένο μελομακάρονο.  Δεν υπάρχει ωραιότερη στιγμή..  Ever !