στην μανούλα μου

σήμερα κοντά στο μεσημεράκι..

Έβαλε παντελόνι και μπλούζα,φόρεσε τα καινούργια ασπρόμαυρα puma και έκλεισε πίσω του την εξώπορτα λέγοντας πως πάει σε ένα φίλο του.
Μετά από λίγη ώρα μπήκε στο σπίτι με μιά αγκαλιά λουλούδια(της φωτογραφίας) και δυό μάτια βυθισμένα στα δικά μου.Έμεινα άφωνη,μου κόπηκαν χέρια και πόδια μαζί.Μ άφησε να τον αγκαλιάσω,να τον φιλήσω,στα μάγουλα ,στο μπράτσο,στην πλατούλα.Σπάνια αυτή η χαρά.Μου τη στέρησε η ντροπαλότητα της εφηβείας.Κι εγώ το δέχτηκα,χωρίς παράπονο.Όταν και αν θελήσεις θα είμαι εδώ,έτσι του έλεγαν οι τρόποι μου..
Σήμερα είχα την τιμητική μου, με φίλησε κι αυτός και με αγκάλιασε ζεστά..

ο γυιός μου

στην μανούλα μου

Πολλές οι ιστορίες για τη Μάνα και κάποιο από τα παιδιά,που οργισμένο έφυγε αφήνοντας την αφού το ανέστησε.Χρόνια μετά,έγραψε ένα γράμμα το παιδί στη μάνα λέγοντας της..
-Μη μου απαντήσεις,θα περάσω με το τραίνο βάλε μόνο ένα σημάδι,άσπρο πανί στο περιβόλι αν μ έχεις συγχωρήσει θα κατέβω..αλλιώς θα συνεχίσω το ταξίδι μου-.
Κόντευε να φθάσει το τραίνο,το παιδί δεν άντεξε,έσκυψε,έβαλε τα χέρια στα μάτια του,ακουμπώντας στα λυγισμένα του γόνατα.Ο συνεπιβάτης του τρόμαξε,τον σκούντησε..
-Κοίτα! Λευκά πανιά πέρα ως πέρα στο σταθμό σεντόνια,μισοφόρια,πετσέτες,πουκαμίσες!

Χρόνια πολλά στη μανούλα μου..γιατί μου έδωσε όλα αυτά που για αυτήν είναι..ΤΑ ΠΑΝΤΑ

ιστορία παρμένη από ένα περιοδικό..