13 months ago...
Mistress : Καλωσορίσατε στο νέο μας μέγαρο. Αφήσαμε τα ΜΠΙΝΕΛΙΚΩΜΑΤΑ με πόνο καρδιάς...
Doctor : Σιγά κοπελιά το δράμα, με το μαλακό...
Mistress : Σκάσε ζώον, μιλάω! Τι έλεγα; Α ναι! Με πόνο καρδιάς αφήσαμε τα ΜΠΙΝΕΛΙΚΩΜΑΤΑ και δεν ήταν καθόλου εύκολη απόφαση...
Doctor : Ναι σφιχτήκαμε πολύ είναι αλήθεια...
Mistress : ΘΑ ΣΚΑΣΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; Λοιπόν...
Present Day...
Δεν είναι τυχαίο που θυμηθήκαμε μετά από 13 μήνες ότι κλείσαμε ένα χρόνο (και κάτι πλέον) σ' αυτό το ιατρείο. Θα μπορούσαμε βέβαια να είχαμε κάνει αυτή την ανάρτηση στην ώρα της, την Πρωτοχρονιά δηλαδή, αλλά αναρωτιόμεθα ποιος θα μας διάβαζε Πρωτοχρονιάτικα, αν αναλογιστεί κανείς τη ζόρικη χρονιά που πέρασε; Οι περισσότεροι από εσάς (όπως κι εμείς άλλωστε) θα ήσαστε στο τρίτο όνειρο!
Νέος χρόνος=νέα πράγματα. Σ' αυτό το ιατρείο δεν άλλαξε κάτι όλον αυτόν τον χρόνο. Εντάξει, κάτι ψιλομαλακιουλίτσες στα soundtrack, κάτι που η Mistress την είχε δει «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» και, πριν προλάβεις να εμπεδώσεις τη μια ανάρτηση, ερχόταν και σου κάρφωνε την επόμενη, αλλά σε γενικές γραμμές παραμείναμε πιστοί στην παράδοση -κατάλοιπα από τα ΜΠΙΝΕΛΙΚΩΜΑΤΑ, βλέπετε!
Α, ναι, σωστά...αλλάξαμε το template, αλλά αυτό κοιτάξτε να το συνηθίσετε, γιατί με την τρέλα που κουβαλάμε εδώ μέσα, δεν έχετε δει τίποτα ακόμα!
Θα σας πω όμως κάτι κι ας ακουστεί μελοδραματικό. Από την περασμένη χρονιά, μου λείπουν πράγματα, άνθρωποι, καταστάσεις. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, δεν υπάρχει λόγος. Αυτό που θέλω να πω είναι πως μέσα από αυτό το blog-ιατρείο κατάφερα να γεμίσω αρκετά τα κενά μου -εκτός από να σπάω τα νεύρα της Mistress! Έμαθα, μαθαίνω κι εύχομαι να συνεχίσω να μαθαίνω νέα πράγματα, να ακούω νέους ήχους και να μου αρέσουν χωρίς να με πιέζει κανείς (οι βουρδουλιές που τρώω από τη Mistress είναι φετίχ, μη δίνετε σημασία!).
Περισσότερο όμως μοιράστηκα και μοιράζομαι ορισμένες σκέψεις παρέα με μια αξιολάτρευτη, κατά τα άλλα, Αφέντρα, οι οποίες έχουν έρθει στο μυαλό και των δυο μετά από ώρες κουβεντολογιού στο τηλέφωνο, με βρισίδια, φωνές, χαλασμένες καφετιέρες και τρυπημένους φούρνους, σουβλάκια, πίτσες και καπνό χωμένο στο πληκτρολόγιο (σε σημείο που αν ρίξεις νερό, αποκτάς την ολόδική σου καπνοβιομηχανία στο λεπτό!) κι οι οποίες, φυσικά, έχουν αναρτηθεί εδώ για παραδειγματισμό!
Mistress : Κατά τα λοιπά, μπορείτε να εκφράζετε ελεύθερα τη γνώμη σας -όσο σας παίρνει- και...
Doctor : … να γελάτε ασυστόλως και χωρίς αιδώ με τα άνοστα αστεία μας.
Mistress : Στόχος μας είναι να περνάμε εμείς καλά.
Doctor : Τώρα άμα θέλετε να περάσετε κι εσείς καλά...
Mistress : Ε ακόμα καλύτερα...!
Σκοπός μας δεν ήταν και δεν είναι να φτάσουμε ένα αστρονομικό αριθμό αναγνωστών. Λίγοι και καλοί, άτομα με την ίδια τρέλα στον εγκέφαλο και πολύ χαίρομαι για αυτούς που μας ακολούθησαν σε αυτό το νέο εγχείρημα. Εδώ η Mistress θα πεταγόταν να πει «Ποιο νέο εγχείρημα, ρε παπάρα; Τις ίδιες μαλακίες γράφεις με πριν, μόνο εγώ διατελώ έργο εδώ μέσα!», αλλά την έχω χεσμένη, με τον δικό μου τρόπο -αυτόν που δε με πιάνει από το μαλλί να με φέρει 5 σβούρες! Άλλωστε, η εισαγωγή που κάναμε πριν 13 μήνες τα λέει όλα:
Doctor : H Mistress δεν ονομάστηκε τυχαία, Hyde, πήρε την άσχημη πλευρά μια κι αυτή είναι το καθίκι εδώ μέσα...
Mistress : Και ο Doctor δεν είναι τυχαία ο Jekkyl. Αυτός πήρε την καλή πλευρά μια και διατελεί κοινωνικό έργο και μόνο με την παρουσία του...
Αλλά για μένα, ας μιλήσουν αυτοί που με ξέρουν. Σας εύχομαι τα καλύτερα, να περνάτε καλά, να είστε όπως είστε γιατί έτσι το θέλετε εσείς!
Δωράκι από εμάς για εσάς, το επόμενο soundtrack!
Tuberculosis 7
13 months of Tuberculosis
Anniversary Edition
13 months of Tuberculosis
Anniversary Edition
