Επ τι γίνεται εδώ; Μάζωξη έχουμε; Κοίτα να δεις! Κι εγώ που νόμιζα ότι θα βαριόσασταν τις μαλακίες μου... Εδώ είμαι ακόμα για όσους ανησύχησαν. Διομήδη, πίστεψέ με έφτασα στην πόρτα της φυλακής και νομίζω ότι δεν την έχω γλιτώσει ακόμα, αλλά περιμένω να φανείς κύριος και να μου φέρνεις τσιγάρα όταν με το καλό θα μπω.
Εκεί που λέτε, όπου έχω ξενερώσει με την πάρτη μου τελείως, με τον κόσμο, τους φίλους και όλη την ανθρωπότητα και δεν έχω κέφια να γράψω στο νέο blog παρά τις φιοριτούρες και το swing που καραγουστάρω, σκάνε μύτη μερικές μούρες στο τσαρδί και σου φτιάχνουν τη μέρα... Βλέπε για παράδειγμα Spy, Vany, Εύα, Διομήδης, Loth, Luthien, Coffeemug -όλη η αλητοπαρέα δηλαδή- και λες ρε πούστη μου, μου έλειψαν τα παιδιά. Σου φτιάχνουν τη μέρα μαλάκα μου, αυτοί οι ξένοι, που δεν τους έχεις δει ούτε ζωγραφιστούς στη ζωή σου. Ναι! Είδαμε και αυτούς που ξέρεις χρόνια και τους εμπιστεύεσαι πόσο καλά μπορούν να σου φτιάξουν τη μέρα... Γάμησέ τα! Όχι! Λάθος έκφραση... Μην τα γαμήσεις καλύτερα. Φασκέλωσέ τα!
Ως γνωστόν μου τη σπάνε τα Χρι(φτού)γεννα. Όπως λέει και ο Ρόμπινς "Πριν από 2000 χρόνια μια παρθένα γέννησε ένα παιδί και η ανθρωπότητα ακόμα να το ξεπεράσει..." Εκτός από αυτό, εγώ κάθε χρόνο βρίσκω όλο και πιο δύσκολο να ξεπεράσω όλο αυτό το λαμπιόνι. Μαλάκα μου, τι είναι αυτό το χάλι; Κάθε χρόνο γκρινιάζω για το ίδιο πράγμα αλλά βελτίωση δεν βλέπω. Και γιατί να δω δηλαδή; Είναι δυνατόν να έχει κοτσάρει ο γείτονας 40 μέτρα λαμπάκια στη βεράντα εμβαδού 2 τετραγωνικών και να μην βάλουμε κι εμείς άλλα τόσα;
Αίσχος! Τρούμπα η Αθήνα φέτος από το πολύ λαμπιόνι για να μην πω και χειρότερα... Άντε παιδιά καιρός να ξεστολίζουμε σιγά-σιγά ναι;
Βρέθηκαν και τρεις βασιλόπιτες στο τραπέζι μου. Πως έγινε αυτό το κουλό, δεν ενθυμούμαι. Πάντως τώρα έχω ένα σωρό βασιλόπιτες και δεν ξέρω τι να τις κάνω. Ευτυχώς έρχονται κάτι περιστέρια στο μπαλκόνι και τα βλέπω να ντερλικώνουν μια χαρά.
Τι άλλο;
Α ναι!
Το ρακόμελο κάνει κακό μεθύσι. Το επόμενο πρωί. Γιατί σε γενικές γραμμές, την ώρα που το πίνεις, μια χαρά στρώνει ο λαιμός και κάνει καλό και στο κρύωμα.
Δέντρο δεν είχε ούτε και φέτος και όποιον από δω μέσα δω να στολίζει αληθινό πεθαμένο δέντρο στο σπίτι του, θα τον αρχίσω στα χαστούκια να εξηγούμαστε.
Κατά τα λοιπά, βαρέθηκα να βλέπω τον Dr. Beli, αποφάσισα πως τη νέα χρονιά δεν θα ξαναμιλήσω σε κάποιους ανθρώπους ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου, που να γαμηθεί το σύμπαν ακόμα και παρά φύσιν και βρήκα ένα πολύ ωραίο RPG να παίξω. Επίσης έχασα το CD του Sinatra και με έπιασε υστερία την ημέρα των Χριστουγέννων. Τελικά συμβιβάστηκα με τον Bowie. Έκανα 4 μέρες να συνεφέρω την κουζίνα μετά το μαγείρεμα με τον Βαγγέλη, τον Ανδρέα και την Ελευθερία, πήρα στον εαυτό μου δώρο ένα cd των Clan Of Xymox, έμαθα στον Αλέξανδρο να βράζει μακαρόνια και έκανα μια πολύ ωραία ψησταριά στη βεράντα μου, καίγοντας την αγαπημένη μου μαύρη παπλωματωθήκη και κάτι σεντόνια. Άει στο διάολο και μ'άρεσε αυτή η παπλωματωθήκη!
Μέχρι το Πάσχα ελπίζω να μας αφήσουν ήσυχους αν και βλέπω και μια Καθαρά Δευτέρα να διαφαίνεται στον ορίζοντα γαμώ την πουτάνα μου...
P.S. Κύριε Spy πόσο κοστίζει να μας φτιάξετε ένα blog της προκοπής δηλαδή; Παρακαλούμε στείλτε μας μια προσφορά.
pic
Εκεί που λέτε, όπου έχω ξενερώσει με την πάρτη μου τελείως, με τον κόσμο, τους φίλους και όλη την ανθρωπότητα και δεν έχω κέφια να γράψω στο νέο blog παρά τις φιοριτούρες και το swing που καραγουστάρω, σκάνε μύτη μερικές μούρες στο τσαρδί και σου φτιάχνουν τη μέρα... Βλέπε για παράδειγμα Spy, Vany, Εύα, Διομήδης, Loth, Luthien, Coffeemug -όλη η αλητοπαρέα δηλαδή- και λες ρε πούστη μου, μου έλειψαν τα παιδιά. Σου φτιάχνουν τη μέρα μαλάκα μου, αυτοί οι ξένοι, που δεν τους έχεις δει ούτε ζωγραφιστούς στη ζωή σου. Ναι! Είδαμε και αυτούς που ξέρεις χρόνια και τους εμπιστεύεσαι πόσο καλά μπορούν να σου φτιάξουν τη μέρα... Γάμησέ τα! Όχι! Λάθος έκφραση... Μην τα γαμήσεις καλύτερα. Φασκέλωσέ τα!
Ως γνωστόν μου τη σπάνε τα Χρι(φτού)γεννα. Όπως λέει και ο Ρόμπινς "Πριν από 2000 χρόνια μια παρθένα γέννησε ένα παιδί και η ανθρωπότητα ακόμα να το ξεπεράσει..." Εκτός από αυτό, εγώ κάθε χρόνο βρίσκω όλο και πιο δύσκολο να ξεπεράσω όλο αυτό το λαμπιόνι. Μαλάκα μου, τι είναι αυτό το χάλι; Κάθε χρόνο γκρινιάζω για το ίδιο πράγμα αλλά βελτίωση δεν βλέπω. Και γιατί να δω δηλαδή; Είναι δυνατόν να έχει κοτσάρει ο γείτονας 40 μέτρα λαμπάκια στη βεράντα εμβαδού 2 τετραγωνικών και να μην βάλουμε κι εμείς άλλα τόσα;
Αίσχος! Τρούμπα η Αθήνα φέτος από το πολύ λαμπιόνι για να μην πω και χειρότερα... Άντε παιδιά καιρός να ξεστολίζουμε σιγά-σιγά ναι;
Βρέθηκαν και τρεις βασιλόπιτες στο τραπέζι μου. Πως έγινε αυτό το κουλό, δεν ενθυμούμαι. Πάντως τώρα έχω ένα σωρό βασιλόπιτες και δεν ξέρω τι να τις κάνω. Ευτυχώς έρχονται κάτι περιστέρια στο μπαλκόνι και τα βλέπω να ντερλικώνουν μια χαρά.
Τι άλλο;
Α ναι!
Το ρακόμελο κάνει κακό μεθύσι. Το επόμενο πρωί. Γιατί σε γενικές γραμμές, την ώρα που το πίνεις, μια χαρά στρώνει ο λαιμός και κάνει καλό και στο κρύωμα.
Δέντρο δεν είχε ούτε και φέτος και όποιον από δω μέσα δω να στολίζει αληθινό πεθαμένο δέντρο στο σπίτι του, θα τον αρχίσω στα χαστούκια να εξηγούμαστε.
Κατά τα λοιπά, βαρέθηκα να βλέπω τον Dr. Beli, αποφάσισα πως τη νέα χρονιά δεν θα ξαναμιλήσω σε κάποιους ανθρώπους ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου, που να γαμηθεί το σύμπαν ακόμα και παρά φύσιν και βρήκα ένα πολύ ωραίο RPG να παίξω. Επίσης έχασα το CD του Sinatra και με έπιασε υστερία την ημέρα των Χριστουγέννων. Τελικά συμβιβάστηκα με τον Bowie. Έκανα 4 μέρες να συνεφέρω την κουζίνα μετά το μαγείρεμα με τον Βαγγέλη, τον Ανδρέα και την Ελευθερία, πήρα στον εαυτό μου δώρο ένα cd των Clan Of Xymox, έμαθα στον Αλέξανδρο να βράζει μακαρόνια και έκανα μια πολύ ωραία ψησταριά στη βεράντα μου, καίγοντας την αγαπημένη μου μαύρη παπλωματωθήκη και κάτι σεντόνια. Άει στο διάολο και μ'άρεσε αυτή η παπλωματωθήκη!
Μέχρι το Πάσχα ελπίζω να μας αφήσουν ήσυχους αν και βλέπω και μια Καθαρά Δευτέρα να διαφαίνεται στον ορίζοντα γαμώ την πουτάνα μου...
P.S. Κύριε Spy πόσο κοστίζει να μας φτιάξετε ένα blog της προκοπής δηλαδή; Παρακαλούμε στείλτε μας μια προσφορά.
pic
