Medival Studies

With over 1000 surviving examples, the TO-diagram is the most common geographical depiction of the world in the Latin Middle Ages. It depicted the three parts of the known world in a memorable and easily replicable way. The origins of the diagram are still unclear and the subject of debate: Some scholars assert that its origin is antique-that is, rooted in non-Christian traditions-while others argue for its formation in a Christian context. The debate on the origins of the TO diagram is directly linked to the question of whether or not it can be interpreted as a Christian sign of the world. This paper considers two questions: First,whether or not the TO-diagram was ever originally intended to be a Christian sign, and second - independently from this - since when the diagram was traceably interpreted as a religious image of the world. While a Christian design of the diagram is possible (and in the author'sview even probable), it cannot be proven beyond adoubt; however, it is clear that the diagram was understood as aChristian sign by contemporaries from the late eighth and early ninth century onwards.

In a course of my Explorations and Monument specific Field Visits in the Konkan, especially in the North Konkan over the years, I had chances to visit, revisit and also to report relatively forgotten Sites and Monuments of the Early and Late Medieval period. Few of them have already achieved the status of Regional and National attention and importance (ex. Memorial Stones at Eksar and Shiv Temple at Ambarnath) while the rest exist in a state of constant danger of extinction. After your first visit, there is no any assurance of finding them safe and intact in the next visit. It is this level of painful uncertainty of their secured existence which prompted me to write this Article, which contains the up-to-date Documentation as well as the modest analysis with all my shortcomings in reading them. In this two-part Article, I have tried to discuss all those Artifacts, Sites and Monuments of the Shilahara and Yadava period which unfortunately could not come up satisfactorily on the Protectionist Framework of our Society and also on the present unfair criteria of Selective Protectionism. The first part of Article deals with the Memorial Stones of former undivided Thane District and the second part will deal with the remains of Temple and minor Artifacts. I do not claim any exclusive expertise in the domain of Memorial Stones and Temple Architecture Studies of the Early and Late Medieval period but it is through my Field Observations and the very general study of the period in question that I have attempted to present my reading of them. During my tenure in Archaeological Survey of India, Mumbai Circle, I was able to see and study the beautiful group of Memorial Stones at Velapur and Mahalung in the present Solapur District and was awestruck by them. When for the first time I visited the Memorial Stones at Eksar, I was disheartened after seeing the extensive damage suffered by the Site over the years after Independence and our general negligence to assure the modest safe atmosphere to such precious Monument of our Cultured existence and History. The feeling of dispirit on visiting many such Unprotected Sites and Monuments in the North Konkan was really harrowing but, at least, this situation of incertitude had pushed me to take extensive Field Work in the Region to document them in the first level and to explore all possible Protectionist measures in the second level. Though I am unable to get the desired level of success for the second aspect, I am partly and leastwise happy to cover the satisfactory portion of the first aspect-the Documentation which came in my Individual capacity and reach. But this part of joy would never be completed unless we can ensure the protection of these priceless objects of our History, Culture and Civilization. While discussing about the probable chronology of Memorial Stones in the Region, I have completely focused on the category of Memorial Stones only even though there was an option to use the available remains of large Stone Grants, commonly called now days as the Ass-Curse Stones for the comparative analysis. My Friends, who accompanied me in the long and arduous Field Works in the North Konkan, especially to document the Memorial Stones-Sagar, Govind, Rupesh, Manoj and many others-I express my sincere thanks to them. Dr. Rupali Mokashi was kind enough to send me the links of her Online Articles and her learned opinion during our brief talks but I think the extensive discussions would have helped better. Thanks are due to the British Library, London for hosting the precious painting of Hero Stones at Eksar. I am thankful to the Authorities and Staff in Archaeological Survey of India and Directorate of Archaeology and Museums, Government of Maharashtra for their time to time assistance and cooperation. I hope for the same from everyone with a keen interest in the Archaeological and Historical Studies of North Konkan and wish that may this exchange of opinions and thoughts continue to prepare and build up a coherent understanding of Historical Development and Social Process in the Region. I again state that responsibility of any inadvertent errors noticed in the Article solely lies with me and if anyone wishes to refer this Article and Photographs then necessary citations may please be given.

Hildegard von Bingen (1098-1179) was an incredible woman, and a true pioneer in a myriad of fields. Known as the "Sybil of the Rhine," she was able to transcend the limitations on her sex during the Middle Ages through her visionary works of Christian theology, medicine, and most importantly, music. At a time when women were subordinate to men, both popes and kings frequently sought Hildegard out for her knowledge and wisdom in a multitude of fields. Hildegard's life story is an inspirational account of how her music, spirituality, and intellect were able to overcome the social, cultural, religious, and gender barriers in the Middle Ages.

L’uomo contemporaneo difficilmente può comprendere l’insieme di tecnologia, cultura e
valori rappresentati da un’armatura d’acciaio. Il Romanticismo, mediando e rendendo
“moderno” il medioevo Europeo, ha fatto sì che questi valori venissero stravolti; la
definizione più calzante, a mio avviso, che racchiude in sé al meglio il pensiero dei nostri
avi è “congegno-simbolo, scultura che il moto modifica in ogni valore, luogo di rapporti fra
struttura, potere e cultura, e che per questo ha così attratto i maestri figurativi del
rinascimento che ne hanno saputo scorgere l’attualità e cogliere ogni significazione1”.
I “cavalieri” del nostro immaginario, fasciati in armature d’acciaio lucidato e con liste d’oro,
sono in realtà immagini frutto di un mix dal gusto bizzarro che mette insieme stili diversi e
pezzi di varie epoche: spesso il fanciullino che è in noi prende il sopravvento e lascia
volare la mente, ed ecco allora che ci si immagina impaludati in questi sistemi difensivi
d’altri tempi, muovendosi goffamente e brandendo armi dal peso spropositato, ma nulla di
tutto ciò corrisponde alla quotidianità di un “homo d’arme” quattrocentesco o di una
“barbuta” trecentesca.

SCIVIAS
A JOURNEY INTO THE IMAGES
Sara Salvadori

The meaning of the complex prophetic text by Hildegard von Bingen, amidst symbolisms and visions

The book is the story of the journey in which the humanity/bright stars in Eve’s womb join with the stars in the sky. A possibility offered to each soul: to return back to the Light of the origins of the Earth. An experience belonging to Hildegard in her visions and narrated, in obedience to the voice of God, leaving behind her fears, in a precious manuscript where images make the story come alive. A Journey into the Images is born in the hopes of satisfying
this desire for knowledge, revealing the Ways the title of the work promises, in a reading guided by images. The central pages present the 35 original-size miniature reproductions with alongside a key that easily illustrates the symbolic
meaning and a concise description of the vision.
The outcome of 7 years of study, this is the first book that illustrates the complex prophetic text of the German Saint, in a reading guided by images (26 visions and 35 miniatures).
Hildegard von Bingen is one of the four women who are Doctors of the Church.
Hildegard was a German Benedictine abbess, writer, composer, philosopher, Christian mystic, visionary and polymath. She is considered to be the founder of scientific natural history in Germany.

This book traces, through the analysis of the sources, the Mongol domination of Caucasia. The research involves the region that stretches from the Azov Sea in the North, to Georgia and Armenia in the South. The Mongol rule on Caucasia was not the first occasion for the sedentary cultures and the nomads to interact, but it was as a result of this event that the Caucasus experienced a coherent political power that presented the characters of both models; the genesis of this process and its outcomes are the main object of this book.

Zbiorowa monografia podejmująca temat znaczenia, roli i miejsca króla w późnośredniowiecznej Polsce. Autorzy: Anna Adamska, Urszula Borkowska, Sławomir Gawlas, Tomasz Jurek, Jacek Matuszewski, Andrzej Marzec, Przemysław Mrozowski, Krzysztof Ożóg, Zygfryd Rymaszewski, Stanisław Szczur i Jan Wroniszewski podjęli ów temat z bardzo różnych perspektyw: od kwestii ustrojowych monarchii, przez sprawy gospodarcze i ideowe, po kontekst międzynarodowy i refleksję historiograficzną.

El viaje a ultratumba es un tema fundamental de origen mitológico, vigente a partir del pensamiento religioso primitivo. Desde luego fue en la Edad Media cuando los escritores abordaron nuevamente con esmero e ímpetu el tópico del descenso al Infierno; aunque frecuentemente fue presentado como una peregrinación del héroe o alma del individuo, también retoma la posibilidad de que los dioses, ajenos al mundo de las sombras, ingresen allí. Conforme a esta perspectiva, en este artículo, se analizará el descenso al Infierno en relación con sus tres particulares visitantes femeninas, presentes en la literatura española del siglo xiii.
Así, en primer lugar, presentaré ejemplos de testimonios previos a la consolidación del tópico del descensus ad Inferos en el Medioevo para identificar determinadas tradiciones que influyeron en la reelaboración del tema. En la segunda parte, procederé a la descripción general del tópico mencionado en tres textos de la literatura hispánica medieval, para lo cual me remitiré a la digresión sobre Natura en el Libro de Alexandre (cc. 2325-2437), el milagro “De cómo Teófilo fizo carta con el diablo de su ánima et después fue convertido e salvo” de los Milagros de Nuestra Señora (cc. 703-866) y el hecho mitológico sobre la furia y venganza de Juno contenido en la Segunda Parte de la General Estoria.

Зе­ му­ ну­и­Осје­ ку,­а­по­ том­пре­ бен­ дер­у­Ђа­ ко­ ву,­жуп­ ник­у­Сар­ ва­ шу,­Ле­ вањ­ ској­Ва­ ро­ ши­и­Пе­ тро­ ва­ ра­ ди­ ну.­Слу­ жбом­се­нај­ ду­ же­за­ др­ жао­у­Пе­ тро­ ва­ ра­ ди­ ну­ (1866—1897)­као­жуп­ ник­цр­ кве­Св.­Јур­ ја­у­Пе­ тро­ ва­ ра­ дин­ ској­твр­ ђа­ ви­и­упра­ ви­ тељ­цр­ кве­Сне­ жне­ го­ спе­на­Те­ ки­ ја­ ма­ко­ ју­је­об­ но­ вио­и­про­ ши­ рио.­ Фор­ ми­ рао­се­на­иде­ ја­ ма­Илир­ ског­по­ кре­ та.­До­ кра­ ја­жи­ во­ та­је­за­ го­ ва­ рао­иде­ ју­о­то­ ле­ ран­ ци­ ји­из­ ме­ ђу­Ср­ ба­и­Хр­ ва­ та­(" оду­ ше­ вље­ ни­апо­ стол­брат­ ске­ љу­ ба­ ви­из­ ме­ ђу­Хр­ ва­ та­и­Ср­ ба "),­због­че­ га­је­био­ оми­ љен­и­код­ка­ то­ ли­ ка­и­код­пра­ во­ сла­ ва­ ца.­Сло­ вио­ је­за­од­ лич­ ног­про­ по­ вед­ ни­ ка.­Го­ во­ рио­је­у­Па­ до­ ви­ на­обе­ ле­ жа­ ва­ њу­пет­ сто­ го­ ди­ шњи­ це­смр­ ти­Фран­ че­ ска­Пе­ трар­ ке.­Пи­ сао­је­дра­ ме,­лир­ ске­и­еп­ ске­пе­ сме,­ при­ год­ ни­ це,­но­ ве­ ле,­исто­ риј­ ске­тек­ сто­ ве.­Пр­ ву­ пе­ сму­штам­ пао­је­1845.­Сти­ хо­ ве­је­по­ све­ ћи­ вао­Ј.­ Штро­ сма­ је­ ру,­М.­По­ по­ ви­ ћу­Шап­ ча­ ни­ ну­итд.­Ве­ ли­ ку­по­ пу­ лар­ ност­има­ ла­су­ње­ го­ ва­драм­ ска­де­ ла­ Са ћу ри ца и шу ба ра­(ко­ мад­је­пр­ ви­пут­при­ ка­ зан­у­ Ђа­ ко­ ву)­и­Шо ки ца­(ко­ мад­при­ ка­ зан­у­Бе­ о­ гра­ ду­1886).­ У­дра­ ма­ ма­је­нај­ че­ шће­об­ ра­ ђи­ вао­си­ жее­из­на­ род­ ног­жи­ во­ та.­Ау­ тор­је­и­драм­ ских­ко­ ма­ да­Гра бан­ ци ја ши,­Уњ ка ва к ја,­Пи шче ва ку бу ра,­Ма ра Ва ра дин ка,­Љу ба Дој чин Пе тра­и­др.­Ве­ лик­број­ ње­ го­ вих­књи­ жев­ них­ра­ до­ ва­остао­је­у­ру­ ко­ пи­ су. По­ себ­ но­се­за­ ни­ мао­за­исто­ ри­ ју­Сре­ ма.­У­ча­ со­ пи­ си­ ма­је­об­ ја­ вљи­ вао­исто­ риј­ ске­по­ дат­ ке­до­ко­ јих­ је­до­ ла­ зио­у­ис­ тра­ жи­ ва­ њи­ ма.­Род­ ном­кра­ ју­оду­ жио­ се­и­у­свом­ли­ те­ рар­ ном­ра­ ду.­Го­ во­ рио­је­не­ ко­ ли­ ко­ је­ зи­ ка­(не­ мач­ ки,­ита­ ли­ јан­ ски,­фран­ цу­ ски,­ла­ тин­ ски,­сло­ вач­ ки).­Био­је­из­ ра­ зи­ то­му­ зи­ ка­ лан,­сви­ рао­ је­ги­ та­ ру­и­там­ бу­ ру­а­пре­ ма­на­ род­ ним­на­ пе­ ви­ ма­ ком­ по­ но­ вао­пе­ сме.­Не­ ке­од­ње­ го­ вих­пе­ са­ ма­су­се­ и­пе­ ва­ ле.­Са­ ра­ ђи­ вао­је­у­ча­ со­ пи­ си­ ма­Да ни ца хор­ ват ска, сла вон ска и дал ма тин ска,­Да ни ца илир­ ска,­Зо ра дал ма тин ска,­Гла сник дал ма тин ски,­ Сло вен ски југ,­Ја дран ски Сла вјан,­Не вен,­По ду нав ка,­ Гла со но ша,­Сла во нац,­На ше го ре лист,­Дра го љуб,­ Срем ска ви ла,­На ше до ба,­Бо си љак,­Шо кач ко­бу ње­ вач ка ви ла,­На да,­Ви је нац,­Об зор,­Бра ник,­По зо ри­ ште,­Ле то пис Ма ти це срп ске,­Сри ем ске но ви не,­ Ср бо бран­и­др.­ Пред­смрт­је­ве­ ћи­део­сво­ је­би­ бли­ о­ те­ ке­по­ кло­ нио­ Кар­ ло­ вач­ кој­ гим­ на­ зи­ ји.­ Ње­ го­ ва­ ру­ ко­ пи­ сна­ оста­ ви­ на­чу­ ва­се­у­Ру­ ко­ пи­ сном­оде­ ље­ њу­Ма­ ти­ це­ срп­ ске.­Са­ хра­ њен­је­по­ крај­цр­ кве­Сне­ жне­го­ спе­на­ Те­ ки­ ја­ ма,­а­на­ње­ го­ вој­над­ гроб­ ној­пло­ чи­укле­ са­ не­ су­ре­ чи­Јо­ ва­ на­Хра­ ни­ ло­ ви­ ћа.­Био­је­пр­ ви­опат­Св.­ Ди­ ми­ три­ ја­Срем­ ског,­по­ бра­ тим­фра­ ње­ вач­ ке­про­ вин­ ци­ је­Св.­Ива­ на­Ка­ пи­ стра­ на,­ка­ ва­ лир­цр­ но­ гор­ ског­ре­ да­Да­ ни­ ло­ ва,­ко­ ман­ дир­срп­ ског­ре­ да­Св.­ Са­ ве,­члан­Књи­ жев­ ног­оде­ ље­ ња­Ма­ ти­ це­срп­ ске.

22)# +.' @h ]g k]h\ gcaY fY`iWhUbWY h\Uh @ igY hfUbg`Uhcf BUh\fmb Difd\m&AiXm!g fYbXYf]b[ cZ XPOTL_T^P]1 h\Y <b[`]g\ kcfX aYX]Uh]nYX fYZYfg cZ WcifgY hc h\Y dfcWYgg cZ UbbYl]b[ U ghUhY k\]`Y `YUj]b[ U ZcfaYf fi`Yf k]h\ U h]h`Y UbX U XY[fYY cZ Uih\cf]hm "A76"% K\Y =fYbW\ kcfX XPOTL_T^P] aYUbg g]ad`m "fY#fYbXYf]b[ Ub cV^YWh h\fci[\ gcaY Zcfa cZ hYW\b]WU` aYX]U' @ aU]bhU]b Difd\m&AiXm!g hYfa Zcf `UW_ cZ U acfY WcbW]gY <b[`]g\ hYfa% UbX Zcf h\Y "dfYgiaUV`m# ]bW]XYbhU` d`Um cb h\Y kcfX3 ]'Y'% hc UbbYl Ub Yl]gh]b[ Zcfa Zcf U bYk cfXYf% k\]`Y U``ck]b[ ]h hc aU]bhU]b gcaY cZ ]hg cf][]bU` Uih\cf]hm' I Yd fc X i WYX k]h\ d Yfa ]gg]cb c Z h\ Y Wcdmf][\h ck bYf' =ifh\Yf fYdfcXiWh]cb dfc\]V]hYX k ]h\cih dYfa ]gg]cb' Of^eY`c dfXXVded eYRe _`eZ`_d `W _RccReZgV `cR]I Yd fc X i WYX k]h\ d Yfa ]gg]cb c Z h\ Y Wcdmf][\h ck bYf' =ifh\Yf fYdfcXiWh]cb dfc\]V]hYX k ]h\cih dYfa ]gg]cb' iZZZ _`eVh`ceYj'*. JYV WRTe Zd% eY`fXY% eYVj S`eY dYRcV Wf_UR^V_eR] dZ^Z]RcZeZVd eYRe% Sj UVWZ_ZeZ`_% hZ]K\Y ]XYUg cZ cfXYf h\Uh Rh\Y Wi`hifY ]bXighfmS ]bWi`WUhYg UfY U`kUmg h\cgY cZ h\Y ghUhig eic'''' GfYhYbX]b[ hc VY h\Y [i]XY Zcf h\Y \Y`d`Ygg UbX XYWY]hZi``m dfYgYbh]b[ hc h\Ya WcbZ`]Whg h\Uh h\Ym aigh dYfZcfWY WcbZigY k]h\ h\Y]f ckb% h\Y Wi`hifY ]bXighfm XcYg bch fYgc`jY h\YgY WcbZ`]Whg YlWYdh ]b UddYUfUbWY r]hg gc`ih]cbg kci`X VY ]adcgg]V`Y Zcf h\Ya hc igY hc fYgc`jY h\Y WcbZ`]Whg ]b h\Y]f ckb `]jYg' ?YfY h\Y ?c``mkccX [Yb]ig VYWcaYg U dfcXiWYf cZ aYUb]b[% UbX WcbgYeiYbh`m% cZ Wi`hifY ]hgY`Z' NY VYWcaY k\Uh h\Y ]bXighfm kUbhg ig hc VY4 k Y VYWcaY k\Uh ?c``mkccX aU_Yg ig' K\Y :i`hifY @bXighfm% hfUbg' IUZUY` :cc_% 5TYPL^_P .% bc *% 1&**' I Yd fc X i WYX k]h\ d Yfa ]gg]cb c Z h\ Y Wcdmf][\h ck bYf' =ifh\Yf fYdfcXiWh]cb dfc\]SfUXVe WZ]^d% h ZeY WVh ZW R_j SZX deRcd% eYRe SVT`^V bfZeV dfTTVddWf]' +) IfTY aYV_`^V_R dfXXVde eYRe Rd ^fTY Rd ac`UfTVcd ^Rj a`dV ]Z^Zed R_U h`c\ hZeYZ_ ]g ;;/[\% *22-% +.' I Yd fc X i WYX k]h\ d Yfa ]gg]cb c Z h\ Y Wcdmf][\h ck bYf' =ifh\Yf fYdfcXiWh]cb dfc\]V]hYX k ]h\cih dYfa ]gg]cb' igZ R cR_XV `W a`ddZSZ]ZeZVd% RfUZV_TVd RcV _`e h ZeY`fe Z_W]fV_TV' >`]]jh``U ^fde% e` d`^V UVXcVV% dfTTf^S e` eYV acVddfcVd `W Zed RfUZV_TV3 Rd ITYRek cV^Z_Ud fd% ^RddZgV TYR_XVd Z_ 7^VcZTR_ ]ZWV&dej]Vd VWWVTe TYR_XVd Z_ eYV Z_Ufdecj' JYV `_TV f_da`\V_ SVT`^Vd eYV da`\V_% I Yd fc X i WYX k]h\ d Yfa ]gg]cb c Z h\ Y Wcdmf][\h ck bYf' =ifh\Yf fYdfcXiWh]cb dfc\]V]hYX k ]h\cih dYfa ]gg]cb'

There is a thought in the article, that Georgian hagiographical works “Martyrdom of Nine Youhts from Kola” and “Martyrdom of David and Tirichan”, that are kept by manuscripts of Xth century, are written in the IVth century - in the period of fighting against paganism. The abovementioned works, to the present time, are reached in remaked way.

باب الابواب کے دردیوار پر پھر خوف چھایا ہوا تھا ،دیوار پر کھڑے پہریدار سر تا پاوں زرہ بکتر میں ملبوس ہونے کے باوجود دیوار کی دوسری طرف جب جھانکتے تو ایک انجانا خوف انہیں اپنے گرفت میں لے لیتا ، شمالی سمت میں قفقاز کا پہاڑی سلسلہ جو دور تک پھیلا چلا گیا تھا اسکے دامن میں نیا طوفان انگڑائی لے رھا تھا ، وحشی ھن اپنے گھوڑوں کو مہمیز دے رہے تھے اور خاقان خزر کی آمد کا غلغلہ تھا ۔ شمالی سمت سے خون کی پیاس کی بو آرہی تھی ۔ البانیہ کا ایک مورخ  انکے حملوں کا منظر یوں بیان کرتا ہے
اور جب کائناتی غضب ہم پر ٹوٹ پڑا اور (خزر) سمندر کی بے قابو موجوں کی طرح شہر کی دیواروں سے ٹکرا گئے اور انکو بنیادوں تک گرا دیا ۔ بردعہ کے لوگوں کا خوف ان وحشت انگیز چہروں کو دیکھ کر اور بڑھ گیا جو کے ان پر نازل ہوئے تھے ، یہ بدصورت خوفناک ، کریہیہ المنظر چوڑے چہرے ، جنکی آنکھوں پر پلکیں نہ تھیں اور جنکے بال عورتوں کی مانند لمبے تھے "

L'archivio fotografico di Federico Zeri , donato per volontà testamentaria all'Università di Bologna insieme alla vasta biblioteca, è custodito presso l'omonima Fondazione, centro di ricerca d'eccellenza nell'ambito della storia dell'arte. Vi si conservano 290.000 unità fotografiche di formati e tecniche diverse, suddivise in sezioni che rispecchiano l'ordinamento voluto dallo storico dell'arte romano. Zeri inizia a raccogliere fotografie a partire dalla fine degli anni Quaranta, acquisendo nel corso del tempo una svariata quantità di nuclei provenienti da soprintendenze, musei, collezioni private, antiquari e storici dell'arte 1 . Da Antonio Muñoz (1884-1960), noto storico dell'arte romano nonché cugino di Zeri, riceve circa 2.000 fototipi, oggi custoditi per lo più nelle sezioni di Architettura, Archeologia e Miniatura della Fototeca 2 . Tra le numerose testimonianze fotografiche va segnalata quella rara e di pregio relativa all'Ottateuco di Smirne, codice miniato del XII secolo di scuola costantinopolitana. Il prezioso manoscritto è andato distrutto durante la guerra greco-turca nel settembre del 1922, a causa di un devastante incendio che tenne sotto scacco la città per molti giorni. Numerose sono anche le stampe all'albumina reperite da Muñoz in Turchia, nel Medio Oriente e in Egitto. Rappresentano chiese bizantine, moschee e reperti archeologici di Istanbul, del Cairo e di Gerusalemme, preziose testimonianze di monumenti in parte scomparsi o profondamente mutati nel tempo. L'ampia gamma di soggetti documentati dalle fotografie testimonia i molteplici interessi di Muñoz (fig. 1), eclettico studioso, bizantinista di formazione, che fu al tempo stesso storico dell'arte, docente universitario, archeologo e architetto autodidatta. Sensibile alle tematiche della conservazione e della tutela dei beni culturali, dal 1909 ricopre la carica di Ispettore ai Monumenti, * Desidero ringraziare la professoressa Anna Ottani Cavina, direttore della Fondazione Federico Zeri per avermi concesso il permesso di pubblicare le fotografie della Fototeca. Ringrazio inoltre il professor Antonio Iacobini, della Sapienza Università di Roma, e la professoressa Marinella Pigozzi per i preziosi spunti di riflessione suggeriti sulle tematiche affrontate in questo contributo. Non da ultimo ringrazio la dottoressa Monica Cavicchi e il dottor Marcello Rossini della Fondazione Federico Zeri, che mi hanno agevolato nella ricerca e nel reperimento del materiale fotografico. 1 MARINELLA PIGOZZI, Fototeche d'arte e didattica. La realtà universitaria bolognese, in Insegnare la storia dell'arte, a cura di Angela Ghirardi, Bologna, Clueb, 2009, pp. 83-108 (p. 97). 2 Per ulteriori approfondimenti sulla figura di Antonio Muñoz, si veda G. CALANNA, Il fondo fotografico di Antonio Muñoz nella fototeca di Federico Zeri, link alla pagina:

« On est revenu au Moyen Âge[1] », « ces actes sont médiévaux, moyenâgeux, barbares » ! Douloureusement réactivées par les attentats récents, ces formules ont été largement utilisées par les médias. Or, en qualifiant le « Moyen Âge » de « barbare » et d’« archaïque », le discours public rejette dans la sphère de l’altérité une période qui appartient aussi à une histoire et à un patrimoine hérités. Les notions de « médiéval » et de « moyenâgeux » semblent ainsi servir de substituts à un impensé qui est celui de la violence de notre propre société. Á l’inverse, « revenir au Moyen Âge », entre séries et jeux de rôles, c’est jouer ou rejouer celui-ci, le plus souvent pour l’encenser, dans une démarche où la nostalgie prend toutefois le pas sur la connaissance.

Le présent numéro de Perspectives Médiévales s’est proposé d’analyser les diverses formes que revêt la manipulation de ces expressions, afin de révéler et de mettre à distance l’instrumentalisation sans rigueur dont elles sont le matériau ou le reflet. Car au plan idéologique, ce sont parfois les mêmes discours qui utilisent le terme de Moyen Âge comme référence pour désigner une altérité honnie, et qui par ailleurs l’invoquent pour justifier une identité : les « racines chrétiennes de l’Europe », ou une unité culturelle : l’Occident chrétien, face à une Europe qui serait fragmentée et dangereusement multi-culturelle. De même, au plan économique, le Moyen Âge sert de paradigme à une pensée de l’autarcie, sur la base d’un modèle pré-industriel, pourtant adossé à l’omniprésence de l’ordre et du pouvoir. Le Moyen Âge apparaît donc comme le porte-étendard d’une protestation globale, qui s’élève sans précaution contre la crise actuelle du politique et du modèle européen.

À partir d’un travail épistémologique sur les notions et figures politiques les plus fréquemment associées ou opposées au Moyen Âge par les discours publics, les articles rassemblés dans ce numéro invitent à confronter les usages contemporains du terme et des expressions qui lui sont associées avec les réalités et représentations médiévales dont ces notions sont issues. Le Moyen Âge a-t-il été théocentriste, barbare, universaliste, humaniste ? Comment y sont définis l’État, la souveraineté, la violence ? Mieux comprises et mieux connues, ces notions, ces figures peuvent-elles jouer un autre rôle que celui de fantasme, d’écran ou de prétexte ? Et le Moyen Âge politique peut-il encore fournir des références positives pour penser le présent ?

C’est une définition de la politique mais aussi du politique qui est en jeu, selon leur détermination par le passé médiéval, et leur articulation à la société d’aujourd’hui.

[1] Par exemple : « La Grèce est revenue au Moyen Age ! », article de Dominique Alberti, du 16 février 2012 dans Libération (http://www.liberation.fr/futurs/2012/02/16/la-grece-est-revenue-au-moyen-age_796547) ou bien « L’Europe d’aujourd’hui est revenue au Moyen Âge », article du 16 janvier 2016 paru dans sputniknws.com (https://fr.sputniknews.com/international/201601161020991076-europe-retour-moyen-age).

The issue of the East and the conflict of Islam with the West are part of Orientalism and the science of civilization and the clash of civilizations in the field of humanities and from interdisciplinary studies. Bernard Lewis, in dealing with cultures and civilizations, and Huntington in dealing with civilizations, have addressed this independent issue of the humanities. In the Islamic period, Iberian Peninsula is a Muslim-producing humanities lab and represents the clash of cultures and civilizations. The incident of the rise and fall of Islamic civilization in this region of southern Europe is the theoretical study of this study as a system and in the context of sociological studies. The progression of Islamic civilization in the history of Spain, Portugal and southern France has a certain systemic process and order and the way of transmission The civilization from Ifriqyah and Andalusia to Europe can be traced back to this system, in a paper on how to transfer civilization and science form Andalusia and Ifriqyah in Medieval

Presented article is devoted to one of the oldest compositions of the Armenian theological literature «Encomium on the Holy Cross of God» by David the Invincible the 5th-6th century Armenian prominent philosopher and theologian, the  further ‘causes’ and commentaries of this writing.
Armenian medieval authors testify, that David the Invincible wrote the Encomium by the order of Gyut I Arahezac’i the Catholicos (461-478), against the nestorians penetrated into Armenia. The Encomium is a philosophical-theological writing. It is dedicated to the Cross, but has a wide range of theological issues: christology, soteriology, ecclesiology, eschatology, mariology. The Encomium has the influence of the eastern christian mysticism as well. Moreover, for this writing David has created neologisms, particularly theological terms which were widly used in the Armenian literature of subsequent centuries.
Armenian medieval authors (Vardan Haghbatetsi (12th century), Davit Kobayretsi (1150?-1220), Nerses Shnorhali (1102-1173), Grigor Abasyan (12th -13th centuries), Vardan Areveltsi (13th century) created ‘causes’ and commentaries on the Encomium. David’s Encomium was included in the programme of medieval high schools in Armenia and had a great influence on the Armenian medieval literature.

Kraków fragments of the Apostolus Christinopolitanus of the XIIth century.

In July 2020, during my scholarship at Biblioteka Książąt Czartoryskich Muzeum Narodowego w Krakowie (Kraków, Poland) granted by «Gaude Polonia», I have discovered four vellum sheets written with early Cyrillic Uncial (BCzart., MS 11601). The two bifolios are 294–295 mm long and 240 mm wide. The first two sheets appear to be the first and the last folia of quire 6, and other two are the beginning and the end of quire 43, which is testified by authentic signature marks in their inner corners. The main text is written by a single hand in one column with brown ink on 20 and 23 lines. The textological attribution has shown that they are the fragments of the Acts of the Apostles (13:5–20, 15:29–16:4), and those of the First Epistle to Timothy (4:8–5:4) and the Second Epistle to Timothy (1:10–2:4), with comments in their margins. These revealed folia are, therefore, the continuation of the Kyiv part (IM VNLU, Coll. VIII, MS 3 M), and the beginning and the end of the Lviv main part (HML, MS 39) of the 12-century Apostolus Christinopolitanus.

Джон Роналд Руел Толкін -ім'я знайоме кожному з дитинства. Сучасна актуалізація сприйняття його творчого спадку тільки через призму екранізацій "Володаря Перснів" і "Гоббіта" особливо в поєднанні з субкультурою тематичних рольових ігор за цими сюжетами часто застує глибинний сенс, що закладав у літературні твори сам автор. Толкінписьменник не може бути відокремлений від Толкіна як ученогофілолога, перекладача, літературознавця, медієвіста, германіста, викладача давньоанглійської героїчної поезії, історії англійської мови, готської, давньоісландської та середньовічної валлійської мов.

نقش شهر طلیطله در انتقال علوم و معارف اسلامی  به اروپا  در قرون وسطی                   



http://m-pak-history.iauctb.ac.ir/faculty/index.html

دکتر محمد رضا شهیدی پاک                                                                                                       
دانشگاه ازاد اسلامی تهران مرکز                                                                                                 
شهر طلیطله که در قلب شبه جزیره ایبری قرار دارد و نقش کالبدی در سلطه بر سراسر  ان جا دا شته است پس ازان  که پانصد سال پایتخت سنتی گوت ها در شبه جزیره ایبری را تجربه کرده بود ،از  اولین نقاطی بود که فاتحان مسلمان ان را در سال  91هجری/719م در اختیار گرفتند ودر 97 ه به نام محمد رسول الله سکه زدند. با استقرار عرب  در ان جا نخستین دولت شهر اسلامی در ایبری تاسیس شد . این شهر پس از سه قرن تبدیل به  شهر علمی  در حدفاصل بین اروپا و سرزمین های اسلامی شد  . پژوهش حاضر  فرایند  شکل گیری  شهر اسلامی  طلیطله که پیش از اسلام عاری از تمدن بود و پس از چند قرن بزرگترین مرکز علمی در جنوب اروپا شد که طالبان علوم  از  اروپا به آن جا مهاجرت می کردند ، را بررسی کرده است  . سقوط طلیطله در 478 ه  که آغاز فروپاشی اندلس بود ، زمینه انتقال علوم و معارف اسلامی  از طلیطله به اروپا را  فراهم ساخت . این شهر مرکز مدارس بزرگ ترجمه و اتاق های استنساخ  انبوه میراث علمی مسلمانان شد و بزرگان دنیای مسیحی همه سرمایه های  وجود ی  خود  را صرف تاسیس مراکز اموزشی در طلیطله  و  انتقال علوم ومعارف اسلامی کردندودانشمندانی که بنیانگزار فلسفه و علوم ومعارف  و پرچمدار  علم در  اروپا بودند ، مانند پاپ سیلوستر دوم  در مدارس ترجمه طلیطله  ، زبان عربی اموختند و با علوم ومعارف اسلامی اشنا شدند و نخستین اثار علمی اروپا در طلیطله  براساس منابع عربی تدوین شد . این شهر  قرن ها مرکز ترجمه و تحقیق واموزش و انتقال علوم بود .این انتقال در زمینه پیچیده ای از تغییرات  سیاسی -اجتماعی صورت گرفت  ، پژوهش حاضر بخشی از کتاب تاریخ تحلیلی اندلس(1389) و شهرهای اندلسی(1396) و تاریخ تشیع در اسپانیا(1395) ومقاله فرایند انتقال علوم از اندلس به اروپا در انتهای قرون وسطی( 2012 کره جنوبی) است.                                          .                                                                                                                                       
کلید واژه    :                                                                                                                              :
آندلس ، طلیطله ،  ابن صاعد اندلسی ، انتقال علوم

Metropolite of Syunik Stepanos Orbelyan (the second part of the 13th cent. – 1303) is the author of
historiographical, art and theological works. His main work “The History of Syunik” is one of the greatest and
most important memorials of the Armenian historiography and literature. The tales take a special place in this
work, they are intergenre displays. Tales have a real basis and differ from other genres of little prose. There are
various types of tales in the history: historical (about Liparit), historical-epic (about Andok and Babik), spiritual
(about clerics), etc. Orbelyan uses the tale as a method of narration, too.

Die Geburt der Mittelalter aus dem Geist der Mélange. Christianisierte Germanen, der Islam und das römisch-antike Erbe in Jacob Burckhardts Mittelalterkonzeptionen
Der Basler Historiker Jacob Burckhardt (1818 – 1897) ist uns heute vor allem als Frühneuzeitforscher und Verfasser der Cultur der Renaissance in Italien bekannt. Weniger geläufig ist, dass er seine akademische Laufbahn als Mediävist begann. Seine Faszination für das Mittelalter hielt zeitlebens an, wovon nicht zuletzt die zahlreichen Exzerpte, Memorialblätter und Vorlesungsmanuskripte im Basler Staatsarchiv zeugen. In diesen wird nicht nur das Interesse Burckhardts an kulturellen Übergängen deutlich, sondern vor allem auch die Bedeutung, die er der muslimischen Kultur in seinen Mittelalterkonzeptionen beimaß. Auf der Grundlage der laufenden Edition der Culturgeschichte des Mittelalters geht der Vortrag diesen Konzeptionen nach. Mit den Modifikationen, Anpassungen und Umarbeitungen der Manuskripte gerät dabei aber auch Burckhardts Arbeitsweise und die Produktion von historischem Wissen im 19. Jh. in den Blick.

Shahidipak mohammadreza , Scientific knowledge of religions and the emergence of the science of  religion  in Islamic history and civilization for peaceful coexistence



شناخت علمی  ادیان  و پیدایش علم ملل و نحل در تاریخ و  تمدن اسلامی برای همزیستی مسالمت آمیز   
دکتر محمد رضا شهیدی پاک
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز
[email protected]
شناخت علمی ادیان ، از مظاهر تفکر اسلامی و از جمله نمونه های  کاربرد عملی علم به  مفهوم ساینس(  science ) در تمدن اسلامی است زیرا تاریخ و تمدن اسلامی در واقع ترکیب  تاریخ و تمدن ملل مختلفی است که در سراسر امپراطوری اسلامی از اسپانیا تا جنوب شرقی چین با اشکال مختلفی از فرهنگ و تمدن و دین و رنگ و اعتقادات و آداب و رسوم زندگی می کردند  و شناخت علمی ضرورت طبیعی چنین تمدنی بوده است ، و ادوار  تاریخ تمدن اسلامی  نشان می دهد ، با وجود موارد بسیاری از درگیری فرقه ای و نژادی و ردیه نویسی ، الگوهایی نظری و عملی  برای همزیستی مسالمت آمیز ملل  در جوامع اسلامی ارایه شده است  و از جمله علل شکوفایی تمدن اسلامی، تاسیس نهادها و تشکیلاتی  برای تامین رفتارهای  مبتنی بر هم زیستی مسالمت آمیز بین ملل  بوده است.  در تاریخ اندیشه اسلامی مبانی نظری، هم زیستی مسالمت آمیز به طور مبسوط  د ر رویکرد تاریخی و تمدنی  قران  به پراکندگی جغرافیایی  ادیان آمده است و در سیره ،  رویداد تمدنی  تاریخ جهان ،احتجاجات امام رضا با ملل و نحل ،  آتشی  افروخته  در  مناظرات بین الادیانی  و روابط مسالمت آمیز با اهل کتاب  هم زمان با  تاسیس بیت الحکمه  در بغداد  و پذیرش  و ترجمه و توسعه تمدن یونانی و سریانی و ایرانی و هندی  است که با گفتگو و تعامل و تبادل مسالمت آمیز  اسلام با ملل مختلف  مسیحی ، زرتشتی ، یهودی  و  هندو ئیزم  همراه بود  و  نتایج مثبت تمدنی داشت و محصول آن پیدایش تمدنی  جوان و نوین از ترکیب تمدن های پیر باستانی بود،مورخان تاریخ تمدن جهانی مانند سارتن و  دورانت و توین بی ، زمینه فرهنگی زندگی مسالمت آمیز بین پیروان ادیان ر ا که اسلام در قرون وسطی ایجاد کرد را عامل حرکت تاریخ و تمدن بشری دانسته اند . پژوهش حاضر توصیه های تاریخی  به همزیستی مسالمت آمیز را که منجر به علم دین شناسی و پیدایش علم ملل و نحل به مفهوم ساینس در تمدن اسلامی شد را بررسی کرد ه است ،علمی که همواره می تواند عامل گفتگو وتعامل و زمینه نظری رفتار مسالمت آمیز بین ملل باشد .میراث مکتوب دین شناسی  نشانه رفتار تئوریک برای فهم  ادیان و بخشی از سیره علمی در تمدن اسلامی است ، بویژه در شهرهای مسیر بازرگانی راه ابریشم  از کانتون تا بلنسیه ،راه اتصال شرق و غرب جهان و  مثل اعلای  هم زیستی پیروان ملل در طول تاریخ جهان  است ، در ادوار تمدن اسلامی  بویژه در عهد دولت  فاطمیا ن در شرق و  موحدان  در غرب، هم زیستی ملل در شهرهای مصر وشام و آندلس  و اسپانیا دوره  اسلامی بویژه قاهره و اشبیلیه پیشرفت کرد زیرا  ملل مختلف مسیحی و یهودی و مسلمان با فرهنگ ها و مذاهب مختلف در آن جا زندگی می کردند و  محی الدین عربی آندلسی و  ابن رشد مشاور خلیفه موحدی تلاش کرد ند تا الگوهایی  نظری برای همزیستی  ادیان  ارایه دهند  ، این روابط ادیان در محدوده شهر های مدیترانه غربی در سواحل  افریقیه  در دوره  دولت حفصیان  و  بویژه در  سیسیل  عهد فردریک دوم ،  شدت گرفته است . با سقوط آندلس ونابودی جوامع اسلامی آن جا که نماد تجربه تاریخی بشر در هم زیستی ادیان بود  ،  اشکال جدیدی از برخورد و شناخت ادیان  در زیر سایه استعمار پرتغال و اسپانیا  وانگلیس که جهان را بین خود تقسیم کردند،  شکل گرفت    و  اما در  شرق با ورود سلاجقه  و اتابکان و دول صلیبی  و ممالیک  ، شناخت و تقریب نظری ادیان کاهش پیدا کرد ولی در  ادوار مغولان و ایلخانی ایران  و  عهد صفویه شناخت و مطالعات مربوط به هم زیستی ادیان  رونق گرفت،در اصفهان  پایتخت پر تسامح  سلطنت  صفویان  که  ملل مختلف در آن زندگی می کردند ،  با وجود نهضت ردیه نویسی در شرق و غرب  جهان ،آثار آکادمیک بسیاری برای شناخت  و همزیستی مسالمت آمیز  ادیان  تولید شد در آثار فلسفی  و عرفانی  ملاصدرا  ، به  شیوه محی الدین  و مولانا ، ادیان  ، فهم های متفاوت از حقیقت واحد  است، عملیات شناخت ادیان  در  دوره  معاصر  و قاجار با قبض و بسط  بیشتری در قالب نخستین برخوردهای فرهنگی  سیاسی  و نظامی و تحقیقات شرق شناسی  و مقتضیات مربوط به مدرنیسم  ،  استمرار پیدا کرده است . تا کنون الگو های متفاوتی از گفتگو و هم زیستی مذاهب و فرهنگ ها ارایه شده است .سوال پژوهش حاضر این است که آیا  امروزه  فقط قدرت پول است که در  الگوی جدید راه ابریشم ملل با ادیان مختلف را مجبور به هم زیستی مسالمت  آمیز کرده است یا هنوز  علائق و ارزش های علمی در قالب فلسفه های مضاف دین می تواند فعال باشد  و آیا  الهیات جهانی برا  ی روابط مسالمت آمیز بین ادیان  در آینده  وجود دارد؟ 
کلید واژه:
اسلام ، امام رضا ، یهودیت ، مسیحیت ، زرتشت ، هندوئیز ،همزیستی مسالمت آمیز ، تاریخ ، فرهنگ و تمدن اسلامی ، بغداد، قاهره ، اشبیلیه

Chaucer's The Canterbury Tales as a Case Study La construcción del espacio(s) e identidad(es) en la Literatura Medieval: The Canterbury Tales de Geoffrey Chaucer como estudio de caso A construção do(s) espaço(s) e identidade(s) na Literatura medieval: Os contos de Canterbury de Geoffrey Chaucer como estudo de caso Abstract: This paper examines the engagement of medieval literature in the construction of identities, particularly those of Europe and Muslims. While the former is represented as a unified Christian space, the latter is depicted as an external threat that endangers God's plan and kingdom. Hence, medieval literature distinguished two opposing spatiality's namely Christendom and Heathendom. Such spatial configuration deliberately overlooked internal schisms and antagonisms that characterized medieval Europe and instead opted for an ideal utopian vision, which has its origin in crusading discourses that emphasized unity in the face of " infidels. " To examine these issues, the paper takes as an example Chaucer's The Canterbury Tales, which is considered by many as one of the most influential medieval literary works. Medieval ideological othering has-ad still-shaped understandings and configurations of the various contacts between West and East and between Islam, Christianity and Judaism. The paper further enriches the discussion by a focus on cross-cultural interchange that informs Chaucer's oeuvre, particularly the influence of Medieval Arabic scientific studies on his conception of lovesickness. Such interchange paradoxically problematizes the western condemnatory attitude towards Islam. Resumen: Este artículo examina el compromiso de la Literatura Medieval con la construcción de identidades, particularmente las de Europa y los musulmanes. Mientras que la primera se representa como un espacio cristiano unificado, la última se representa como una amenaza externa que pone en peligro el plan y el Reino de Dios. Por lo tanto, la Literatura Medieval distinguió dos espacialidades opuestas, es decir, la Cristiandad y el

Biographical Notes; Intellectual Formation, Historical Background and Career: From Traditional Historiography to New Methods and Approaches to Study; Published Work: Fruitful Interrogations and their Echo in Subequent Historiography; Academic Contributions: Grabar's Influence on Byzantinism and Medievalism; Chronology; Selected Bibliography (General Problems; Descriptions of Byxantine and Other Related Works; Other Relevant Articles in Miscellaneous Works, Proceedings and Journals; Publications for the General Public)

آج ہم اس جہاد کے کمانداروں کے نام سے واقف نہیں اور ہمیں یہ بات بھی حیرت میں ڈالے دیتی ہے کہ کیسے کچھ مسلمان یہودی خاقان کی رعایا بن کر رہ سکتے ھیں اور کیسے یہودی خاقان نے اپنی مسلمان رعایا کو اپنے اصل ارادوں سے بے خبر رکھا ، لیکن اس مہذب دنیا میں رھتے ہوئے شائد ہم قبائلی اصولوں کو نہیں سمجھ سکتے جو کے ایک قبائلی معاشرے کی تخلیق کرتے ھیں اور جس میں نسل و قبیلہ مذھب سے زیادہ طاقتور ہوجاتا ہے ، اسکے ساتھ ساتھ ہمیں یہ واقعہ اس امر کی یاد بھی دلاتا ہے کہ اسلام کی تاریخ ایسے ان گنت معرکوں و لوگوں سے بھری ہوئی ہے جسکا شائد کہیں کوئی ذکر نہیں اور اگر ہے بھی تو اسکی تفصیل میسر نہیں ، لیکن ان گمنام لوگوں نے اسلام کی تاریخ کی تشکیل میں اہم ترین کردار ادا کیا ہے

This talk examined Isabella de Fortibus (1237-1293) and her and times. It includes her widowhood from William de Forz, her very substantial inheritances, the attempts to marry her and death and legacy.

The talk particularly focused on her interactions with the isle of Wight including the large scale construction work at Carisbrooke Castle during her life, patronage and the lively wrangling of rights of monastic houses.

This talk feeds into the English Heritage theme of Women in History as an acknowledgement of 2018 marks the 100th anniversary of the Representation of the People Act 1918. And is being used as an opportunity to highlight some of the notable women throughout history.