Γράφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
20 ΜΑΪΟΥ 1825
Η Ελληνική Επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη. Ένας ιερωμένος ονόματι Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας με 300 γενναίους έλληνες στέκεται εμπόδιο απέναντι σε έναν στρατό 6000 ανδρών που ενεργεί υπό τις διαταγές του Ιμπραήμ πασά. Πέφτουν όλοι υπέρ πατρίδος. Ο αντίπαλος αρχηγός αναζητά το άψυχο κορμί του Παπαφλέσσα το οποίο και τιμά με ένα φιλί . Το αδιανόητο για έναν μουσουλμάνο της εποχής αποτελεί γεγονός. Τιμά τον ήρωα ιερωμένο αλλόθρησκο
6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941
2ος παγκόσμιος πόλεμος. Γερμανική εισβολή και μάχη των οχυρών στα βόρεια σύνορά μας. Ένα και μοναδικό πολυβόλο στα χέρια του Έλληνα λοχία Δημήτριου Ίντζου αποδεκατίζει τους εισβολείς Γερμανούς. Μόλις οι σφαίρες τελειώνουν οι Έλληνες μαχητές του οχυρού παραδίδονται. Ο Γερμανός διοικητής ζητά να δει τον ομόλογό του Έλληνα. Εμφανίζεται μπροστά του ο γενναίος Λοχίας ο οποίος ήταν και ο μόνος βαθμοφόρος, μιας τόσο ο διοικητής όσο και οι αξιωματικοί ήταν νεκροί
Ο Γερμανός τον χαιρετά , και δίνει εντολή οι εισβολείς να ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ. Στην συνέχεια τον εκτελούν…
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010
Ελεύθερη Πολυπολιτισμική Ελλάδα. Ο ήρωας Ίντζος , ο ήρωας Παπαφλέσσας, και ΟΛΟΙ οι ήρωες έλληνες αγωνιστές, που έπεσαν υπέρ πατρίδος, στέκονται «όρθιοι» στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Απέναντί τους ο ιστορικός του μέλλοντος περιμένει να καταγράψει τις δέουσες τιμές απ τους βολεμένους νεοέλληνες της λαμογιάς και της ρεμούλας. Ποιες είναι αυτές?. ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ Αυτή είναι η ύψιστη τιμή για έναν γενναίο στρατιώτη που έπεσε υπέρ πατρίδος, αυτό καταγράφει ο ιστορικός, και αυτό οφείλουν να κάνουν όσοι γεύονται καρπούς ελευθερίας από τη θυσία του αν έχουν φιλότιμο. ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ. Αν το έκαναν μια φορά στη στο πεδίο της μάχης οι εχθροί τους, πρέπει να το κάνουν όσο ζουν και αναπνέουν τα νεότερα αδέλφια τους.
Και Ω ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ. Τα όπλα λέει «κοστίζουν». Τα όπλα λέει «ρυπαίνουν» Οι γυμνοσάλιαγκες του αίσχους ξέμειναν από σάλιο και τα μηχανοκίνητα όπλα δεν πέρασαν το ΚΤΕΟ της Μπιρμπίλως…Την στιγμή που και ο μεγαλύτερος μπατίρης της οικουμένης την ημέρα της γιορτής η των γενεθλίων του κερνά γνωστούς και φίλους εμείς για λόγους κόστους κρύβουμε τα όπλα απ αυτούς που χάρη στη θυσία τους υπάρχουμε
Οι νεκροί των Ιμίων Χ. Καραθανάσης, Π. Βλαχάκος, Ε. Γιαλοψός μπήκαν με καμάρι στο ελικόπτερο που κατά τα επίσημα χείλη δεν κατερρίφθη αλλά "έπεσε" μονο του (γιατί φαίνεται δεν πέρασε ΚΤΕΟ) τώρα όμως από εκεί που βρίσκονται απαγορεύεται να καμαρώσουν σχηματισμούς ελικοπτέρων γιατί κοστίζουν και μολύνουν. Δεν πήραν πράσινη κάρτα απ την Μπιρμπίλω
Ο ήρωας Ηλιακης και οι άλλοι πεσόντες αετοί δεν αξίζει να δουν από εκεί που βρίσκονται ένα σχηματισμό μαχητικών να πετούν προς τιμή της θυσίας τους. Το «Γκαζιά και τάλιρο» που έλεγαν οι παλιοί έγινε ευαγγέλιο για τους ταλιροφονιάδες νεότερους
ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ που θεωρείται παγκοσμίως ανεκτίμητη, ΜΠΗΚΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ. Λες και είναι τοστ δε κυλικείο αεροδρομίου. Λες και είναι καφές σε μπαρ πλοίου.
Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης αν κάτι θεωρείται αντικειμενικά ανεκτίμητο είναι η ΤΙΜΗ. Όχι απαραίτητα η στρατιωτική. Η ανθρώπινη τιμή είτε αφόρα πεσόντες ήρωες είτε ανθρωπόμορφους γυμνοσάλιαγκες. Οι ίδιοι οι διατιμητές της μέχρι και για κατάργηση του θρησκευτικού όρκου μιλάνε ζητώντας αντικατάστασή του με ΟΡΚΟ ΤΙΜΗΣ.
ΠΟΙΑΣ ΤΙΜΗΣ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ?
ΑΥΤΗΣ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΒΑΖΕΤΕ ΣΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ?
ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΤΙΜΗ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ, ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΕΙΛΩ ΑΦΟΒΑ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ?
ΣΕ ΠΟΙΑ ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ?
Σε αυτή του γνωστού Παχύδερμου των Ιμίων που θεωρούσε την σημαία κουρελόπανο και παρακαλούσε να την πάρει ο άνεμος, ή σε αυτή του σημερινού Παχύδερμου – «Καθηγητή» του συνταγματικού δικαίου που μπέρδεψε τις παρελάσεις με τις πασαρέλες και τα στρατόπεδα με εμπορικές εκθέσεις?
Βέβαια έχει ένα ελαφρυντικό. Για να παρουσιάσεις όπλα πρέπει αυτά να είναι όπλα. Ούτε άρματα χωρίς βλήματα που πήραν οι προηγούμενοι προφανώς γιατί ήταν οι ίδιοι βλήματα, ούτε υποβρύχια που γέρνουν γιατί εκτός από το ότι ήταν βλήματα αυτοί που τα παρέλαβαν, είχαν πάρει και «σασί» ούτε αεροσκάφη τυφλά, σαν την μαύρη τύφλα που τους δέρνει
Αναρωτιέμαι ποιο θα ναι το επόμενο βήμα. Πλαστικά στεφάνια ίσως πολλαπλών χρήσεων? Βλέποντας να έχουν τρυπήσει ακόμα και τον πάτο κάθε συστήματος αξιών τα παχύδερμα της πολιτικής τίποτα πια δεν αποκλείω
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτοί που πρέπει να μιλήσουν ΔΕΝ μιλούν. Ποιοι είναι αυτοί? Οι Στρατηγοί Απάνεμοι, και όχι μόνο. Αφού το έχουν ράψει κανονικά, θα στηθούν δίπλα στον Άγνωστο Στρατιώτη και καμαρωτοί σαν γαλοπούλες, θα συμμετάσχουν σαν βουβά φαντάσματα στην αθλιότητα του Παχύδερμου πολιτικού διοικητή τους. Αντί να ξηλώσουν οι ίδιοι τα γαλόνια τους και «να του τα δώσουν στο χέρι» βάζοντάς τον στη θέση του θα στέκονται δίπλα του και θα καμαρώνουν…
Με πρώτο και καλύτερο τον «Μεγάλο Αρχηγό» τους. Ποιος είναι αυτός?
Αυτός που το Σύνταγμα στο άρθρο 45 τον ορίζει ως αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτός που άλλαξε δρομολόγιο όταν πήγε στο Αγαθονήσι μην τυχόν και στεναχωρήσει την Τουρκία αλλα κατά τα άλλα όποτε δεν έχει τι να κάνει βγάζει λόγους με εκθέσεις ιδεών γαυγίζοντας σαν λουλού του καναπέ για τρομάξει ο κλέφτης. Αυτός που προσυπογράφει τον νέο πίνακα διατίμησης της στρατιωτικής τιμής που του πάσαρε το παχύδερμο, περιμένοντας υπομονετικά την επανεκλογή του
«Δείξε μου τον αρχηγό σου να μετρήσω την αξία σου» έλεγαν οι Ιάπωνες σαμουράι που είχαν άγνοια διατίμησης στο μεγαλείο της ψυχής του μαχητη
Κάποτε είχαμε να δείξουμε έναν Μεγαλέξανδρο έναν Θεμιστοκλή έναν Λεωνίδα, έναν Κολοκοτρώνη έναν Λοχία Ίντζο και δεκάδες άλλους που οι ψυχούλες τους είναι θαμώνες του μνημείου που οι σημερινοί μας ηγέτες νομίζουν ότι είναι πασαρέλα
Σήμερα τι έχουμε να δείξουμε?
Τον κύριο «συνταγματολόγο» και τους Στρατηγούς Απάνεμους μαζί με τον νέο τους πίνακα διατίμησης…
RADAR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου