7.10.11
Τα Λαμόγια είναι "ανθρωποφάγα τέρατα". Αποκάλυψη τώρα !
[Μια εκδοχή για την προέλευση της λέξης λαμο-για
Λαιστρυγόνες
Περιγράφονται ως ανθρωποφάγοι και γίγαντες που, υπό τον βασιλέα τους Αντιφάτη , κατέστρεψαν με πέτρες όλα τα πλοία του στόλου του Οδυσσέα, εκτός από ένα (αυτό του ίδιου του Οδυσσέα), που προσορμίστηκαν στον λιμένα τους.
[Επεξεργασία] Παραπομπές
- [12] πλέων οὖν κατῆρε πρὸς Λαιστρυγόνας, καὶ ... τὴν ἑαυτοῦ ναῦν καθώρμισεν ἐσχάτως. Λαιστρυγόνες δ' ἦσαν ἀνδροφάγοι, καὶ αὐτῶν ἐβασίλευεν Ἀντιφάτης. μαθεῖν οὖν Ὀδυσσεὺς βουλόμενος τοὺς κατοικοῦντας ἔπεμψέ τινας πευσομένους. τούτοις δὲ ἡ τοῦ βασιλέως θυγάτηρ συντυγχάνει καὶ αὐτοὺς ἄγει πρὸς τὸν πατέρα. [13] ὁ δὲ ἕνα μὲν αὐτῶν ἁρπάσας ἀναλίσκει, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐδίωκε φεύγοντας κεκραγὼς καὶ συγκαλῶν τοὺς ἄλλους Λαιστρυγόνας. οἱ δὲ ἦλθον ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ βάλλοντες πέτροις τὰ μὲν σκάφη κατέαξαν, αὐτοὺς δὲ ἐβίβρωσκον. Ὀδυσσεὺς δὲ κόψας τὸ πεῖσμα τῆς νεὼς ἀνήχθη, αἱ δὲ λοιπαὶ σὺν τοῖς πλέουσιν ἀπώλοντο.Απολλόδωρου Επιτομή
14.5.11
Ποιος στο...κόρακα είναι ο ΛΩ Εδουάρδος (που έγινε και οδός)?
Ήταν ο επιτηρητής των Μεγάλων Δυνάμεων που ορίστηκε το 1893, όταν το ελληνικό κράτος κήρυξε πτώχευση αδυνατώντας να αποπληρώσει το δάνειο που είχε συναφθεί από τον Χαρίλαο Τρικούπη με αγγλικές τράπεζες προκειμένου να εγκατασταθεί σιδηροδρομικό δίκτυο στη χώρα. Τότε ο Χ. Τρικούπης είπε το περίφημο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν»και δεν εξελέγη βουλευτής (έμεινε στην ιστορία το «ανθ' ημών o Γουλιμής») Ο Εδουάρδος Λω καθιέρωσε τους φόρους του μονοπωλίου στο... αλάτι, στα σπίρτα, στο φωτιστικό πετρέλαιο, στο οινόπνευμα και στα παιγνιόχαρτα και πλήρωνε τις δόσεις του δανείου αφήνοντας ό,τι περίσσευε (όταν περίσσευε) για την ελληνική οικονομία!
Σας θυμίζει κάτι η ιστορία?
P.s.Mία από τις κόρες του ερωτεύτηκε έναν παντρεμένο Λάκωνα βουλευτή, ο οποίος αρνήθηκε να χωρίσει και να την ακολουθήσει στην Αγγλία..
6.3.10
Κάτι ξέραν παραπάνω
pournari.
14.12.09
Η ιστορία του προφυλακτικού
Η αρχαιότερη αναπαράσταση χρήσης προφυλακτικού από άνδρα κατά τη διάρκεια σεξουαλικής επαφής χρονολογείται περίπου 12.000 με 15.000 χρόνια πριν, σε σπήλαιο στη Γαλλία. Το αρχαιότερο προφυλακτικό που έχει βρεθεί είναι του 17ου αιώνα, από εντόσθια ζώου, στο Κάστρο του Dudley στην Αγγλία. Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι χρησιμοποιείτο κυρίως ως ασπίδα από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα από τους στρατιώτες. Είναι αξιοσημείωτο ότι στο εμπόριο υπάρχουν ακόμη προφυλακτικά από εντόσθια.
Η πρώτη μεγάλη έρευνα για τη χρήση προφυλακτικών τοποθετείται το 15ο αιώνα, όταν ο ιταλός Gabrielle Fallopius φέρεται να δημιούργησε ένα προϊόν από λινό ύφασμα το οποίο δοκίμασε σε πάνω από 1.000 άνδρες προκειμένου να επιτύχει προστασία από τη σύφιλη.
Μία εκδοχή αυτού του προφυλακτικού φέρεται να χρησιμοποιούσε ο περίφημος Καζανόβα, ενώ το καουτσούκ ήρθε στο προσκήνιο το 1843, όταν ο Charles Goodyear πατένταρε για πρώτη φορά την «ενθείωση» του υλικού, που κάνει το φυσικό καουτσούκ περισσότερο εύκαμπτο και ανθεκτικό. Η εξέλιξη ολοκληρώθηκε το 1880 με το πρώτο προϊόν από latex. Η διαδεδομένη χρήση τους ωστόσο θα αργήσει αρκετές δεκαετίες.
Η κοινωνική αναταραχή που προκάλεσε η διάδοση του βιομηχανικά παραγόμενου πλέον προϊόντος είναι εμφανής στο μεσοπόλεμο. Τα στρατεύματα των ΗΠΑ στον Α' Παγκόσμιο δεν είχαν καμία ενημέρωση, καθώς η συντηρητική πολιτική ηγεσία θεωρούσε κίνητρο ακολασίας την προφύλαξη. Η τεράστια διάδοση της σύφιλης κυρίως, που ακολούθησε, έφερε στροφή 180 μοιρών στον επόμενο μεγάλο πόλεμο. Ενδιάμεσα, οι γυναίκες ακτιβίστριες διεκδίκησαν το δικαίωμα τα προφυλακτικά να διατίθενται όχι μόνο για προστασία από ασθένειες, αλλά και ελεύθερα για οικογενειακό προγραμματισμό.
Ότι πέτυχαν γενιές ακτιβιστών και επιστημόνων, απείλησε να ανατρέψει η σεξουαλική απελευθέρωση της δεκαετίας του 1960, όταν πλέον τα μεταδιδόμενα νοσήματα ήταν ιάσιμα (το AIDS δεν είχε ενσκήψει) και η αγορά του αγοραίου έρωτα περνούσε κρίση, ωστόσο ο HIV έκανε ξανά σαφές μετά το 1980 ότι το προφυλακτικό είναι απαραίτητος σύντροφος σε κάθε σεξουαλική επαφή με άτομα που δεν θεωρούνται ασφαλή.
Η τελευταία εξέλιξη στο θέμα ήταν η έλευση του γυναικείου προφυλακτικού το 1994.
13.12.09
Τραμπούκοι και τραμπουκισμός
Το 1862 εμφανίστηκε μια ομάδα πολιτών που ονομάστηκαν «τραμπούκοι».
Καθαρό δημιούργημα των πολιτικάντηδων αυτοί οι περιθωριακοί τύποι ήταν πολύ χρήσιμοι κατά τον προεκλογικό αγώνα διαφόρων υποψηφίων.
Σε περίπτωση που ο πολιτικός, που τους είχε κάτω από την προστασία του, ερχόταν στην εξουσία, οι τραμπούκοι αναλάμβαναν σπουδαίες δουλειές. Ασκούσαν εκβιασμούς,απειλές και τρομοκρατία σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων. Επειδή τα καφενεία στου Ψυρρή έσφυζαν από αυτούς τους περιθωριακούς τύπους, οι πολιτικοί άρχοντες αναζητούσαν ανάμεσά τους τους συνεργάτες που θα τους στήριζαν στις δημόσιες συγκεντρώσεις.
Έτσι, από αυτούς, όσοι προσλαμβάνονταν εκτός από την χρηματική αμοιβή που εισέπρατταν, απολάμβαναν δωρεάν τον καφέ (κερασμένο από τον πολιτικό άρχοντα) αλλά και τα πούρα της γνωστής τότε Κουβανέζικης εταιρίας απο την Αβάνα «Trabucos», που μοίραζαν οι πολιτικοί άρχοντες προκειμένου να κερδίσουν την υποστήριξη εκείνων των περιθωριακών που είχαν βροντερή φωνή (καλή ώρα όπως βλέπουμε στα τηλεοπτικά παράθυρα).
Απ’ αυτή τη συνήθεια, έμεινε και ο χαρακτηρισμός «τραμπούκος».
Φυσικά, μόλις τελείωναν οι εκλογές, αυτοί οι μόρτηδες ή κουτσαβάκηδες ή τραμπούκοι, εάν ο «προστάτης πολιτικός» δεν κατάφερνε να εκλεγεί, επανέρχονταν στην πρότερη κατάστασή τους, δηλαδή εκείνη της ανεργίας και της καθημερινής απόλαυσης του καφέ στα καφενεδάκια του Ψυρρή.
Αφού είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλοι κλυδωνισμοί λόγω οικονομικών σκανδάλων (βλ.το 1867 το ριφιφί στο Κεντρικό Ταμείο του Κράτους που βρισκόταν στην οδό Σταδίου από μια πενταμελή σπείρα ευϋπόληπτων πολιτών), εν μέσω έντονων πολιτικών αναταραχών που μάστιζαν την Αθήνα και με 2 κόμματα να αντιπαρατίθενται μέχρι τελικής πτώσεως, η εγκληματικότητα τελικά πατάχθηκε από τον Μπαϊρακτάρη , ο οποίος έμεινε ξακουστός για το έργο του.
Πηγή: sxeseis.gr