Συμμόρφωση της κυβέρνησης με την απόφαση του Σ.Τ.Ε - Νομικές Συνέπειες

Το κείμενο που ακολουθεί, από αιτιολογημένη επιστολή αναγνώστη στο bloko.gr.

"Βασική συνέπεια των (τελεσίδικων) δικαστικών αποφάσεων είναι το «δεδικασμένο», που σημαίνει ότι η απόφαση δεν προσβάλλεται πλέον από ένδικα μέσα και η κρίση που διατυπώνεται σε αυτή δε μπορεί πλέον να αλλάξει και ότι τα διάδικα μέρη δεσμεύονται από την απόφαση του δικαστηρίου και είναι υποχρεωμένα να

συμμορφώνονται προς αυτήν.
Ομοίως, και όταν διάδικο μέρος είναι η διοίκηση (το ελληνικό Δημόσιο) ιδρύεται υποχρέωση συμμορφώσεως προς το περιεχόμενο των αποφάσεων των διοικητικών δικαστηρίων και μάλιστα πηγάζουσα από την υπερνομοθετικής ισχύος διάταξη του άρθρου 95 παρ. 5 του Συντάγματος. Η εν λόγω διάταξη επιτάσσει συγκεκριμένα μετά μάλιστα και τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 που κατέστησε την υποχρέωση αυτή γενική και καθολική (πριν υπήρχε υποχρέωση συμμόρφωσης μόνο στις ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ):  «Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της διοίκησης».
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι υποχρέωση συμμορφώσεως δεν έχει μόνο η διάδικη διοικητική αρχή ή το διάδικο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αλλά λόγω της erga omnes ισχύος της ακυρωτικής κρίσης του διοικητικού δικαστηρίου η διοίκηση στο σύνολό της και συνεπώς και οι διοικητικοί φορείς που δεν ήταν διάδικοι. Η υποχρέωση συμμορφώσεως περιλαμβάνει κατά περίπτωση θετική ενέργεια ή αποχή από κάθε ενέργεια που αντιτίθεται στα κριθέντα ζητήματα από το διοικητικό δικαστήριο. Στην πράξη η συμμόρφωση της διοίκησης δεν είναι ούτε πρόθυμη ούτε πλήρης, αλλά παρατηρούνται φαινόμενα αμέλειας και κωλυσιεργίας.
Για αυτό υπήρξε η συνταγματική πρόβλεψη περί ειδικού νόμου που να ρυθμίζει τον τρόπο ελέγχου και εξαναγκασμού της στη συμμόρφωση αυτή. Ο εκτελεστικός νόμος του άρθρου 95 παρ.5 του Συντάγματος περιλαμβάνεται στις διατάξεις των άρθρων 1 έως 3 του ν. 3068/2002 (ΦΕΚ Α΄ 274/14-11-2002) «Συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις, προαγωγή των δικαστών των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων στο βαθμό του συμβούλου Επικρατείας και άλλες διατάξεις» και άρχιζε να εφαρμόζεται για τις αποφάσεις που εκδόθηκαν μετά την έναρξη ισχύος του, ήτοι μετά την 14-11-2002 (άρθρο 6 ν. 3068/2002).
Σύμφωνα με το άρθρο 1 του ως άνω εκτελεστικού νόμου «Το Δημόσιο, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα λοιπά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου έχουν υποχρέωση να συμμορφώνονται χωρίς καθυστέρηση προς τις δικαστικές αποφάσεις και να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες που επιβάλλονται για την εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής και για την εκτέλεση των αποφάσεων. η υποχρέωση αυτή ισχύει και γα τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τα οποία ανήκουν εξ ολοκλήρου στο Δημόσιο».
Δικαστικές αποφάσεις είναι κατά την έννοια του ως άνω νόμου όλες οι αποφάσεις των διοικητικών, πολιτικών, ποινικών και ειδικών δικαστηρίων που παράγουν υποχρέωση συμμόρφωσης ή είναι εκτελεστές κατά τις οικείες δικονομικές διατάξεις και τους όρους που κάθε απόφαση τάσσει. Δεν είναι δικαστικές αποφάσεις κατά την έννοια του νόμου αυτού και δεν εκτελούνται οι εκτελεστοί τίτλοι που αναφέρονται στις περιπτώσεις των εδαφίων γ'-ζ' της παρ.2 του άρθρου 904 ΚΠολΔ πλην των κηρυχθεισών εκτελεστών αλλοδαπών δικαστικών αποφάσεων.
Η αρμοδιότητα για τη λήψη των προβλεπόμενων στο νόμο αυτόν μέτρων για τη συμμόρφωση της διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις ανατίθεται σε τριμελές Συμβούλιο: α) του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, αν πρόκειται για αποφάσεις αυτού, β) του Συμβουλίου της Επικρατείας, αν πρόκειται για αποφάσεις του δικαστηρίου αυτού, (των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και των λοιπών ειδικών δικαστηρίων), γ) του Αρείου Πάγου, αν πρόκειται για αποφάσεις των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων όλων των βαθμίδων και δ) του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αν πρόκειται για
αποφάσεις του δικαστηρίου αυτού, ε) των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και των λοιπών ειδικών δικαστηρίων, αν πρόκειται για αποφάσεις αυτών. Το τριμελές συμβούλιο απαρτίζεται από τον Πρόεδρο του οικείου Δικαστηρίου και δύο μέλη του.
Με εξαίρεση τις αποφάσεις του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου και της Ολομέλειας του οικείου ανώτατου δικαστηρίου, στο τριμελές συμβούλιο δεν μετέχουν οι δικαστές που εξέδωσαν την απόφαση, για την οποία κινείται η διαδικασία συμμόρφωσης της διοίκησης, εκτός αν είναι αδύνατη η συγκρότησή του από άλλους δικαστές.
Το αρμόδιο τριμελές συμβούλιο, εάν μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου διαπιστώσει καθυστέρηση, παράλειψη ή άρνηση συμμόρφωσης ή πλημμελή συμμόρφωση προς τα κριθέντα με δικαστική απόφαση, καλεί την αρχή που υποχρεούται σε συμμόρφωση να εκθέσει μέσα σε ένα μήνα τις απόψεις της και να υποβάλει τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της. Ακολούθως, αν μετά τη σχετική έρευνα, διαγνώσει ότι η καθυστέρηση, παράλειψη ή άρνηση συμμόρφωσης ή η πλημμελής συμμόρφωση προς τη δικαστική απόφαση είναι αδικαιολόγητη, καλεί την υπόχρεη προς συμμόρφωση αρχή να συμμορφωθεί προς την απόφαση μέσα σε εύλογη προθεσμία που το ίδιο ορίζει και η οποία δεν μπορεί να υπερβεί το τρίμηνο. Η προθεσμία αυτή, αν κατά την κρίση του συμβουλίου συντρέχει σπουδαίος λόγος, μπορεί να παραταθεί μία μόνο φορά. Σε περίπτωση καταψηφιστικής απόφασης με αντικείμενο χρηματική παροχή, η αίτηση του διοικούμενου υποβάλλεται μόνο όταν η αναγκαστική εκτέλεση που επιχείρησε ο δικαιούχος απέβη άκαρπη ή είναι φανερό ότι θα απέβαινε άκαρπη.
Αν η αρχή που υποχρεούται σε συμμόρφωση δεν συμμορφωθεί προς την απόφαση μέσα στην ταχθείσα προθεσμία, το τριμελές συμβούλιο βεβαιώνει τη μη συμμόρφωση της διοίκησης προς τη δικαστική απόφαση και προσδιορίζει ένα χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβληθεί στον ενδιαφερόμενο, ως κύρωση για τη μη συμμόρφωση της διοίκησης προς τη δικαστική απόφαση (βλ. 8/2012 ΣΤΕ (ΣΥΜΒ), 8/2011 ΑΠ (ΣΥΜΒ), 9/2011 ΑΠ (ΣΥΜΒ), 27/2010 ΕΣ (ΠΡΑΞΗ - ΤΜ.I), 1/2009 ΑΠ (ΣΥΜΒ), 1/2007 ΣΤΕ (ΣΥΜΒ), 8/2012 ΣΤΕ (ΣΥΜΒ), 8/2011 ΑΠ (ΣΥΜΒ), 9/2011 ΑΠ (ΣΥΜΒ), 27/2010 ΕΣ(ΠΡΑΞΗ-ΤΜ.I), 2/2009 ΑΠ (ΣΥΜΒ).
Κριτήρια για τον καθορισμό του ποσού αυτού είναι η φύση και η σημασία της διαφοράς για την οποία εκδόθηκε η μη εκτελούμενη απόφαση, οι συνθήκες της μη συμμόρφωσης και οι συνέπειές της για το πρόσωπο του θιγομένου, η χρονική της διάρκεια και ο αποτρεπτικός χαρακτήρας της κύρωσης. Εάν μετά την επιβολή της χρηματικής κύρωσης η διοίκηση εξακολουθεί να μην συμμορφώνεται προς τη δικαστική απόφαση, μπορεί μετά από επανάληψη της οριζόμενης στο άρθρο αυτό διαδικασίας να επιβληθεί από το τριμελές συμβούλιο και νέα χρηματική κύρωση. Η απόφαση του τριμελούς συμβουλίου με την οποία προσδιορίζεται το χρηματικό ποσό ως κύρωση σε βάρος της διοίκησης εκτελείται κατά τις οικείες περί εντάλματος πληρωμής διατάξεις. Η είσπραξη του ποσού αυτού μπορεί να επιτευχθεί και με αναγκαστική εκτέλεση κατά του δημοσίου. Το ποσό καταλογίζεται στο Υπουργείο, τον οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης ή το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου στο οποίο υπάγεται η αρχή που δεν συμμορφώθηκε.
Φρονιμο θα ηταν λοιπον η Κυβερνηση να πραξει τα νομιμα........αρκετες καταστρατηγήσεις δεχτηκε το Ελληνικο Συνταγμα, για να μην κινδυνολογήσω και τις χαρακτηρισω ως Καταλυσεις..............Καληνυχτα

Ραχήλ Μακρή: Και με τη βούλα του ΣτΕ αντισυνταγματική η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ

Δήλωση της τομεάρχου Περιβάλλοντος και Ενέργειας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Βουλευτού Νομού Κοζάνης Ραχήλ Μακρή για την αντισυνταγματική ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ από το ΣτΕ.

«Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκανε δεκτή την αίτηση κατοίκων της Αθήνας, που ζητούσαν να ακυρωθεί απόφαση με την οποία μεταβιβάστηκε χωρίς αντάλλαγμα από το Ελληνικό Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ το 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΔΑΠ.

To ΣτΕ έκρινε ότι η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε ιδιωτική επιχείρηση είναι αντίθετη στα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος, τα οποία επιβάλλουν και κατοχυρώνουν την υγεία των πολιτών αλλά και το δικαίωμα στην προστασία της υγείας.

Το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του νερού κατ” εντολή της παγκόσμιας τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου καταρρέει από την απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Ως τομεάρχης Περιβάλλοντος των Ανεξάρτητων Ελλήνων χαιρετίζω την απόφαση του ΣτΕ, η οποία δικαιώνει τον κοινοβουλευτικό και κοινωνικό αγώνα, που έδωσα μαζί με τους πολίτες. Αυτούς που αυθόρμητα αλλά υπεύθυνα μέσω κινήσεων ευαισθητοποίησης περνούν το μήνυμα για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού».

Εκδόθηκε η περίφημη απόφαση κόλαφος του ΣΤΕ για τα αυθαίρετα (ΣτΕ.Ολ 1118/2014)

Ένα χρόνο μετά την συζήτηση της υπόθεσης στην Ολομέλεια, μετά τις περσινές διαρροές στον τύπο, μετά τις βεβαιώσεις του ΥΠΕΚΑ οτι δεν υπάρχει καμία ανησυχία για όσους τακτοποίησαν αυθαίρετα με τον Ν. 4014/2011, μετά την αντικατάσταση του νόμου αυτού με ένα καινούργιο ( ν.4178/2013) και την εναντίον του προσφυγή ενώπιον του ΣΤΕ, εκδόθηκε επιτέλους η απόφαση για τις αρχικές προσφυγές. Η απόφαση εκδόθηκε κατόπιν «δίκης-πιλότου» και είναι άμεσα εκτελεστή.

 ΔΙΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΔΩ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΞΕΣΚΙΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ!!

Φρένο στις κατασχέσεις των τραπεζικών λογαριασμών βάζει το ΣτΕ – Ολόκληρη η απόφαση

Το ΣΤ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την υπ’ αριθμ.366/2014 απόφασή του, έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη που αναφέρει…

ότι σε περίπτωση κατάσχεσης «εις χείρας τρίτων απαιτήσεως οφειλέτου του Δημοσίου, δεν απαιτείται η κοινοποίησης στον τελευταίο του κατασχετηρίου εγγράφου».

Ειδικότερα, το ΣΤ΄ του ΣτΕ δέχθηκε ότι η παραπάνω διάταξη αντίκειται στο
άρθρο 20 παρ1 του Συντάγματος αφού έτσι ο πολίτης δεν έχει το δικαίωμα να στραφεί με τα ένδικα μέσα που του παρέχει ο νόμος κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά.

Επί της ουσίας, η απόφαση αφορά στη διαδικασία των κατασχέσεων εις χείρας τρίτων- δηλαδή κυρίως τραπεζικών καταθέσεων και ενοικίων- κατά την οποία, όπως ορίζει και ο νέος νόμος, ο οφειλέτης μαθαίνει εκ των υστέρων ότι η εφορία ή το ασφαλιστικό Ταμείο έλαβε μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του. Σημειώνεται ότι η κοινοποίηση κατασχετηρίου προβλέπεται μόνο στη περίπτωση κατάσχεσης ακινήτου.

Ωστόσο, λόγω της σπουδαιότητας του ζητήματος το Τμήμα που συνεδρίασε με πενταμελή σύνθεση παρέπεμψε την υπόθεση σε επταμελή σύνθεση και όρισε ως δικάσιμο την 5η Μαΐου 2014.

Ολόκληρο το κείμενο της απόφασης του ΣΤ΄ Τμήματος που δημοσιεύθηκε στο koutipandoras.gr έχει ως εξής:

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΣΤ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Δεκεμβρίου 2013 με την εξής σύνθεση: Μ. Καραμανώφ, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και του αρχαιοτέρου της Συμβούλου, που είχαν κώλυμα, Α. Χλαμπέα, Ελ. Παπαδημητρίου, Σύμβουλοι, Σ. Λαμπροπούλου, Δ. Τομαράς, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Λ. Ρίκος.

Για να δικάσει την από 28 Δεκεμβρίου 2011 αίτηση:

του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο παρέστη με τον Κωνσταντίνο Γεωργιάδη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,

κατά του …………………………………….., ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο……………………………………, που τον διόρισε στο ακροατήριο.

Με την αίτηση αυτή το αναιρεσείoν Ελληνικό Δημόσιο επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθμ. 1347/2011 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Δ. Τομαρά.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του Ελληνικού Δημοσίου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο του αναιρεσιβλήτου, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο

1. Επειδή, δια την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως δεν απαιτείται κατά νόμον καταβολή παραβόλου.

2. Επειδή, δια της κρινομένης αιτήσεως ζητείται η αναίρεση της υπ’ αρ. 1347/2011 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, δια της οποίας απερρίφθη έφεση του αναιρεσείοντος Δημοσίου κατά της υπ’ αρ. 1942/2009 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δεχθέν την από 19.06.2007 ανακοπή του ήδη αναιρεσιβλήτου, ακύρωσε την υπ’ αρ. 13512/08.08.2006 έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών, δια της οποίας είχε επιβληθεί κατάσχεση χρηματικών απαιτήσεων του αναιρεσιβλήτου κατά του Ι.Κ.Α. εκ συντάξεων, για την είσπραξη χρεών προς το Δημόσιο ύψους 565.392,73 ευρώ.

3. Επειδή, δια του άρθρου 12 παρ. 1 του ν. 3900/2010 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 213), που άρχισε να ισχύει σύμφωνα με το άρθρο 70 του ιδίου νόμου από 1.1.2011, αντικατεστάθησαν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 53 του π.δ/τος 18/1989 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 8) ως εξής: «3. Η αίτηση αναιρέσεως επιτρέπεται μόνον όταν προβάλλεται από τον διάδικο με συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή ότι υπάρχει αντίθεση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου. 4. Δεν επιτρέπεται η άσκηση αίτησης αναιρέσεως, όταν το ποσό της διαφοράς που άγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι κατώτερο από σαράντα χιλιάδες ευρώ,..». Εξ άλλου, κατ’ άρθρον 2 του ιδίου νόμου : «Κατ’ αποφάσεως διοικητικού δικαστηρίου που κρίνει διάταξη τυπικού νόμου αντισυνταγματική ή αντίθετη σε άλλη υπερνομοθετική διάταξη, χωρίς το ζήτημα αυτό να έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, χωρεί ενώπιον αυτού, κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη, αίτηση αναιρέσεως, αν πρόκειται για διαφορά ουσίας.».

4. Επειδή, το αντικείμενο της διαφοράς, το οποίον εισάγεται δια της κρινομένης αιτήσεως, κατατεθείσης (02.01.2012) μετά την ισχύν του ν. 3900/2010 (01.01.2011), είναι ανώτερο των 40.000 ευρώ. Περαιτέρω, δια του εισαγωγικού δικογράφου το αναιρεσείον προβάλλει ότι η κρινομένη αίτηση ασκείται παραδεκτώς, συμφώνως προς την διάταξη του άρθρου 2 του ν. 3900/2010, δεδομένου ότι δια της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως εκρίθη ότι η διάταξη του άρθρου 30 παρ. 1 του Κ.Ε.Δ.Ε. αντίκειται στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, χωρίς το ζήτημα αυτό να έχει κριθεί με προηγουμένη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να γίνει δεκτός ως βασίμως προβαλλόμενος και, επομένως, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να εξετασθεί ως προς τον αντίστοιχο λόγο αναιρέσεως και κατ’ ουσίαν.

5. Επειδή, κατ’ άρθρον 30 του ν.δ/τος 356/1974 περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε. – Φ.Ε.Κ. Α΄ 90) : «Η κατάσχεσις εις χείρας τρίτων των εις χείρας αυτών ευρισκομένων χρημάτων, καρπών και άλλων κινητών πραγμάτων του οφειλέτου του Δημοσίου ή των οφειλομένων εν γένει προς αυτό, ενεργείται υπό του Διευθυντού του Δημοσίου Ταμείου διά κατασχετηρίου εγγράφου μη κοινοποιουμένου εις τον οφειλέτην, περιέχοντος δε : α) το όνομα, επώνυμον, όνομα πατρός του οφειλέτου, β) το ονοματεπώνυμον του τρίτου εις χείρας του οποίου επιβάλλεται η κατάσχεσις, γ) πίνακα χρεών του οφειλέτου και δ) χρονολογίαν και υπογραφή του Διευθυντού του Δημοσίου Ταμείου. 2. Διά του κατασχετηρίου εγγράφου προσκαλείται ο τρίτος όπως τα μεν υπ’ αυτού εις τον οφειλέτην του Δημοσίου οφειλόμενα χρήματα, καταθέση εντός οκτώ ημερών εις το Δημόσιον Ταμείον, τα δε παρ’ αυτώ ευρισκόμενα κινητά πράγματα παραδώση εις τον εν τω κατασχετηρίω οριζόμενον συμβολαιογράφον ή φύλακα, εφαρμοζομένων περαιτέρω των εν άρθροις 14 -19 και επόμενα του παρόντος Ν. Διατάγματος οριζόμενα…3..4..5..6…».

Εκ της προαναφερθείσης διατάξεως συνάγεται ότι, εν περιπτώσει κατασχέσεως εις χείρας τρίτων απαιτήσεως οφειλέτου του Δημοσίου, δεν απαιτείται η κοινοποίηση στον τελευταίο του κατασχετηρίου εγγράφου.

Ομως η διάταξη αυτή είναι ανίσχυρη ως αντικειμένη στην διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, διότι η παράλειψη αυτή έχει ως συνέπεια ο οφειλέτης να μη λαμβάνει γνώση ή να λαμβάνει καθυστερημένα γνώση της εις βάρος του επισπευδομένης αναγκαστικής εκτελέσεως, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικώς προ της ολοκληρώσεως της εκτελεστικής διαδικασίας, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα είτε για την ακύρωση είτε για την αναστολή της πράξεως εκτελέσεως (πρβλ. ΣτΕ 2999/2013, ΣτΕ 1562/2012).

6. Επειδή, εν προκειμένω, ως προκύπτει εκ της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, δια της υπ’ αρ. 13512/08.08.2006 εκθέσεως αναγκαστικής κατασχέσεως του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών επεβλήθη εις χείρας του Ι.Κ.Α. ως τρίτου και επί της υπ’ αυτού χορηγουμένης στον αναιρεσίβλητο μηνιαίας συντάξεως αναγκαστική κατάσχεση υπέρ του Δημοσίου για την ικανοποίηση απαιτήσεων τούτου έναντι του αναιρεσιβλήτου, ως τελευταίου διευθύνοντος συμβούλου της ήδη λυθείσης ανωνύμου εταιρείας υπό την επωνυμία ……………….., μέχρι του ποσού των 565.392,73 ευρώ, το οποίον είχε βεβαιωθεί εις το όνομα αυτού με αντίστοιχες πράξεις ταμειακής βεβαιώσεως. Το Ι.Κ.Α. δια της υπ’ αρ. 7908/07.09.2006 δηλώσεώς του ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών γνωστοποίησε την απόφασή του να προβεί δυνάμει του προαναφερομένου κατασχετηρίου εγγράφου στην παρακράτηση ποσοστού της μηνιαίας συντάξεως λόγω γήρατος του αναιρεσιβλήτου, ανερχομένης εις το ποσό των 17.683,37 ευρώ μέχρι καλύψεως του ποσού της οφειλής. Κατά της πράξεως αυτής ο αναιρεσίβλητος άσκησε την από 19.06.2007 ανακοπή, ως αυτή συνεπληρώθη δια του από 31.07.2008 δικογράφου των προσθέτων λόγων, δια της οποίας ζήτησε την ακύρωσή της, ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι εξ αιτίας της μη κοινοποιήσεως εις αυτόν της επιδίκου πράξεως, της οποίας έλαβε γνώση τυχαίως μετά την εκτέλεσή της και συγκεκριμένα τον Μάϊο του έτους 2007, όταν μετέβη στην τράπεζα ……………………….. Α.Ε., όπου διατηρούσε λογαριασμό συντάξεώς του από το Ι.Κ.Α., προκειμένου να πραγματοποιήσει ανάληψη ποσού, απώλεσε στάδιο δικονομικής προστασίας.

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ερμηνεύον τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 1 του Κ.Ε.Δ.Ε. υπό το φως του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, εδέχθη ότι η έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως εις χείρας τρίτου και εις βάρος οφειλέτου του Δημοσίου πρέπει να κοινοποιείται και στον καθ’ ού η εκτέλεση, ούτως ώστε αυτός να δυνηθεί να στραφεί με τα ένδικα μέσα που του παρέχει ο νόμος κατά της οικείας πράξεως, επιδιώκων την ακύρωση ή την μεταρρύθμιση αυτής ή να προβεί στην ρύθμιση του χρέους και ότι ενδεχομένη παράλειψη της κοινοποιήσεως αυτής οδηγεί στην ακύρωση της πράξεως εκτελέσεως, εφ’ όσον ο οφειλέτης επικαλεσθεί το γεγονός της μη εγκαίρου περιελεύσεως εις γνώση του τού περιεχομένου αυτής και ακύρωσε την ανωτέρω έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως.

Εφεση του Δημοσίου κατά της πρωτοδίκου αποφάσεως απερρίφθη δια της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως με την αυτή αιτιολογία. Η κρίση αυτή του δικάσαντος Εφετείου είναι, κατά τα προεκτεθέντα, νόμιμη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα υπό του αναιρεσείοντος Δημοσίου είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

7. Επειδή, εν όψει της σπουδαιότητας του ζητήματος, το Τμήμα υπό την παρούσα πενταμελή σύνθεση κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει, κατ’ άρθρο 14 παρ. 5 εδαφ. β΄ του π.δ/τος 18/1989 να παραπεμφθεί στην επταμελή σύνθεση προς επίλυση του ανωτέρω ζητήματος, με εισηγητή τον πάρεδρο Δημήτριο Τομαρά και δικάσιμο την 5η Μαΐου 2014.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Παραπέμπει την υπόθεση στην επταμελή σύνθεση του ΣΤ΄ Τμήματος. Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 2013

Η Προεδρεύουσα Σύμβουλος Ο Γραμματέας Μ. Καραμανώφ Λ. Ρίκος

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 27ης Ιανουαρίου 2014.

Ο Πρόεδρος του Στ’ Τμήματος

Η Γραμματέας του Στ’ Τμήματος

directNEWS.gr

ΣτΕ :Αντισυνταγματικό να μην ενημερώνονται οι φορολογούμενοι για τις κατασχέσεις

Φρένο στα σχέδια του υπουργείου Οικονομικών βάζει με απόφασή του το ΣτΕ.Συγκεκριμένα σχετικά με τις  κατασχέσεις, καθώς με απόφαση του ορίζει ότι είναι αντισυνταγματικό το να μην ενημερώνονται οι οφειλέτες στη περίπτωση που ενεργοποιούνται σε βάρος τους κατασχέσεις. Επί της ουσίας, η Απόφαση αφορά στη διαδικασία των κατασχέσεων εις χείρας τρίτων- δηλαδή κυρίως τραπεζικών καταθέσεων και ενοικίων- κατά την οποία, όπως ορίζει και ο νέος νόμος, ο οφειλέτης μαθαίνει εκ των υστέρων ότι η εφορία ή το ασφαλιστικό Ταμείο έλαβε μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του. Σημειώνεται ότι η κοινοποίηση κατασχετηρίου προβλέπεται μόνο στη περίπτωση κατάσχεσης ακινήτου.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σκεπτικό της Απόφασης, που παραπέμπει στην Ολομέλεια, «κατά το άρθρο 30 του ν.δ/τος 356/1974 περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων συνάγεται ότι, εν περιπτώσει κατασχέσεως εις χείρας τρίτων απαιτήσεως οφειλέτου του Δημοσίου, δεν απαιτείται η κοινοποίηση στον τελευταίο του κατασχετηρίου εγγράφου. Όμως η διάταξη αυτή είναι ανίσχυρη ως αντικειμένη στην διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, διότι η παράλειψη αυτή έχει ως συνέπεια ο οφειλέτης να μη λαμβάνει γνώση ή να λαμβάνει καθυστερημένα γνώση της εις βάρος του επισπευδομένης αναγκαστικής εκτελέσεως, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικώς προ της ολοκληρώσεως της εκτελεστικής διαδικασίας, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα είτε για την ακύρωση είτε για την αναστολή της πράξεως εκτελέσεως (πρβλ. ΣτΕ 2999/2013, ΣτΕ 1562/2012).

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ερμηνεύον τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 1 του Κ.Ε.Δ.Ε. υπό το φως του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, εδέχθη ότι η έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως εις χείρας τρίτου και εις βάρος οφειλέτου του Δημοσίου πρέπει να κοινοποιείται και στον καθ' ού η εκτέλεση, ούτως ώστε αυτός να δυνηθεί να στραφεί με τα ένδικα μέσα που του παρέχει ο νόμος κατά της οικείας πράξεως, επιδιώκων την ακύρωση ή την μεταρρύθμιση αυτής ή να προβεί στην ρύθμιση του χρέους και ότι ενδεχομένη παράλειψη της κοινοποιήσεως αυτής οδηγεί στην ακύρωση της πράξεως εκτελέσεως, εφ' όσον ο οφειλέτης επικαλεσθεί το γεγονός της μη εγκαίρου περιελεύσεως εις γνώση του τού περιεχομένου αυτής και ακύρωσε την ανωτέρω έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως».

ΟΛΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΟ ΣΤΕ

ΣτΕ 366/2014

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Στ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Δεκεμβρίου 2013 με την εξής σύνθεση: Μ. Καραμανώφ, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και του αρχαιοτέρου της Συμβούλου, που είχαν κώλυμα, Α. Χλαμπέα, Ελ. Παπαδημητρίου, Σύμβουλοι, Σ. Λαμπροπούλου, Δ. Τομαράς, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Λ. Ρίκος.

Για να δικάσει την από 28 Δεκεμβρίου 2011 αίτηση:

του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο παρέστη με τον Κωνσταντίνο Γεωργιάδη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,

κατά του ............................................, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο.........................................., που τον διόρισε στο ακροατήριο.

Με την αίτηση αυτή το αναιρεσείoν Ελληνικό Δημόσιο επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ΄ αριθμ. 1347/2011 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Δ. Τομαρά.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του Ελληνικού Δημοσίου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο του αναιρεσιβλήτου, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο

1. Επειδή, δια την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως δεν απαιτείται κατά νόμον καταβολή παραβόλου.

2. Επειδή, δια της κρινομένης αιτήσεως ζητείται η αναίρεση της υπ' αρ. 1347/2011 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, δια της οποίας απερρίφθη έφεση του αναιρεσείοντος Δημοσίου κατά της υπ' αρ. 1942/2009 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δεχθέν την από 19.06.2007 ανακοπή του ήδη αναιρεσιβλήτου, ακύρωσε την υπ' αρ. 13512/08.08.2006 έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών, δια της οποίας είχε επιβληθεί κατάσχεση χρηματικών απαιτήσεων του αναιρεσιβλήτου κατά του Ι.Κ.Α. εκ συντάξεων, για την είσπραξη χρεών προς το Δημόσιο ύψους 565.392,73 ευρώ.

3. Επειδή, δια του άρθρου 12 παρ. 1 του ν. 3900/2010 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 213), που άρχισε να ισχύει σύμφωνα με το άρθρο 70 του ιδίου νόμου από 1.1.2011, αντικατεστάθησαν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 53 του π.δ/τος 18/1989 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 8) ως εξής: «3. Η αίτηση αναιρέσεως επιτρέπεται μόνον όταν προβάλλεται από τον διάδικο με συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή ότι υπάρχει αντίθεση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου. 4. Δεν επιτρέπεται η άσκηση αίτησης αναιρέσεως, όταν το ποσό της διαφοράς που άγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι κατώτερο από σαράντα χιλιάδες ευρώ,..». Εξ άλλου, κατ' άρθρον 2 του ιδίου νόμου : «Κατ' αποφάσεως διοικητικού δικαστηρίου που κρίνει διάταξη τυπικού νόμου αντισυνταγματική ή αντίθετη σε άλλη υπερνομοθετική διάταξη, χωρίς το ζήτημα αυτό να έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, χωρεί ενώπιον αυτού, κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη, αίτηση αναιρέσεως, αν πρόκειται για διαφορά ουσίας.».

4. Επειδή, το αντικείμενο της διαφοράς, το οποίον εισάγεται δια της κρινομένης αιτήσεως, κατατεθείσης (02.01.2012) μετά την ισχύν του ν. 3900/2010 (01.01.2011), είναι ανώτερο των 40.000 ευρώ. Περαιτέρω, δια του εισαγωγικού δικογράφου το αναιρεσείον προβάλλει ότι η κρινομένη αίτηση ασκείται παραδεκτώς, συμφώνως προς την διάταξη του άρθρου 2 του ν. 3900/2010, δεδομένου ότι δια της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως εκρίθη ότι η διάταξη του άρθρου 30 παρ. 1 του Κ.Ε.Δ.Ε. αντίκειται στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, χωρίς το ζήτημα αυτό να έχει κριθεί με προηγουμένη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να γίνει δεκτός ως βασίμως προβαλλόμενος και, επομένως, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να εξετασθεί ως προς τον αντίστοιχο λόγο αναιρέσεως και κατ' ουσίαν.

5. Επειδή, κατ' άρθρον 30 του ν.δ/τος 356/1974 περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε. - Φ.Ε.Κ. Α΄ 90) : «Η κατάσχεσις εις χείρας τρίτων των εις χείρας αυτών ευρισκομένων χρημάτων, καρπών και άλλων κινητών πραγμάτων του οφειλέτου του Δημοσίου ή των οφειλομένων εν γένει προς αυτό, ενεργείται υπό του Διευθυντού του Δημοσίου Ταμείου διά κατασχετηρίου εγγράφου μη κοινοποιουμένου εις τον οφειλέτην, περιέχοντος δε : α) το όνομα, επώνυμον, όνομα πατρός του οφειλέτου, β) το ονοματεπώνυμον του τρίτου εις χείρας του οποίου επιβάλλεται η κατάσχεσις, γ) πίνακα χρεών του οφειλέτου και δ) χρονολογίαν και υπογραφή του Διευθυντού του Δημοσίου Ταμείου. 2. Διά του κατασχετηρίου εγγράφου προσκαλείται ο τρίτος όπως τα μεν υπ' αυτού εις τον οφειλέτην του Δημοσίου οφειλόμενα χρήματα, καταθέση εντός οκτώ ημερών εις το Δημόσιον Ταμείον, τα δε παρ' αυτώ ευρισκόμενα κινητά πράγματα παραδώση εις τον εν τω κατασχετηρίω οριζόμενον συμβολαιογράφον ή φύλακα, εφαρμοζομένων περαιτέρω των εν άρθροις 14 -19 και επόμενα του παρόντος Ν. Διατάγματος οριζόμενα...3..4..5..6...».

Εκ της προαναφερθείσης διατάξεως συνάγεται ότι, εν περιπτώσει κατασχέσεως εις χείρας τρίτων απαιτήσεως οφειλέτου του Δημοσίου, δεν απαιτείται η κοινοποίηση στον τελευταίο του κατασχετηρίου εγγράφου.

Ομως η διάταξη αυτή είναι ανίσχυρη ως αντικειμένη στην διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, διότι η παράλειψη αυτή έχει ως συνέπεια ο οφειλέτης να μη λαμβάνει γνώση ή να λαμβάνει καθυστερημένα γνώση της εις βάρος του επισπευδομένης αναγκαστικής εκτελέσεως, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικώς προ της ολοκληρώσεως της εκτελεστικής διαδικασίας, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα είτε για την ακύρωση είτε για την αναστολή της πράξεως εκτελέσεως (πρβλ. ΣτΕ 2999/2013, ΣτΕ 1562/2012).

6. Επειδή, εν προκειμένω, ως προκύπτει εκ της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, δια της υπ' αρ. 13512/08.08.2006 εκθέσεως αναγκαστικής κατασχέσεως του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών επεβλήθη εις χείρας του Ι.Κ.Α. ως τρίτου και επί της υπ' αυτού χορηγουμένης στον αναιρεσίβλητο μηνιαίας συντάξεως αναγκαστική κατάσχεση υπέρ του Δημοσίου για την ικανοποίηση απαιτήσεων τούτου έναντι του αναιρεσιβλήτου, ως τελευταίου διευθύνοντος συμβούλου της ήδη λυθείσης ανωνύμου εταιρείας υπό την επωνυμία ...................., μέχρι του ποσού των 565.392,73 ευρώ, το οποίον είχε βεβαιωθεί εις το όνομα αυτού με αντίστοιχες πράξεις ταμειακής βεβαιώσεως. Το Ι.Κ.Α. δια της υπ' αρ. 7908/07.09.2006 δηλώσεώς του ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών γνωστοποίησε την απόφασή του να προβεί δυνάμει του προαναφερομένου κατασχετηρίου εγγράφου στην παρακράτηση ποσοστού της μηνιαίας συντάξεως λόγω γήρατος του αναιρεσιβλήτου, ανερχομένης εις το ποσό των 17.683,37 ευρώ μέχρι καλύψεως του ποσού της οφειλής. Κατά της πράξεως αυτής ο αναιρεσίβλητος άσκησε την από 19.06.2007 ανακοπή, ως αυτή συνεπληρώθη δια του από 31.07.2008 δικογράφου των προσθέτων λόγων, δια της οποίας ζήτησε την ακύρωσή της, ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι εξ αιτίας της μη κοινοποιήσεως εις αυτόν της επιδίκου πράξεως, της οποίας έλαβε γνώση τυχαίως μετά την εκτέλεσή της και συγκεκριμένα τον Μάϊο του έτους 2007, όταν μετέβη στην τράπεζα ............................. Α.Ε., όπου διατηρούσε λογαριασμό συντάξεώς του από το Ι.Κ.Α., προκειμένου να πραγματοποιήσει ανάληψη ποσού, απώλεσε στάδιο δικονομικής προστασίας.

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ερμηνεύον τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 1 του Κ.Ε.Δ.Ε. υπό το φως του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, εδέχθη ότι η έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως εις χείρας τρίτου και εις βάρος οφειλέτου του Δημοσίου πρέπει να κοινοποιείται και στον καθ' ού η εκτέλεση, ούτως ώστε αυτός να δυνηθεί να στραφεί με τα ένδικα μέσα που του παρέχει ο νόμος κατά της οικείας πράξεως, επιδιώκων την ακύρωση ή την μεταρρύθμιση αυτής ή να προβεί στην ρύθμιση του χρέους και ότι ενδεχομένη παράλειψη της κοινοποιήσεως αυτής οδηγεί στην ακύρωση της πράξεως εκτελέσεως, εφ' όσον ο οφειλέτης επικαλεσθεί το γεγονός της μη εγκαίρου περιελεύσεως εις γνώση του τού περιεχομένου αυτής και ακύρωσε την ανωτέρω έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως.

Εφεση του Δημοσίου κατά της πρωτοδίκου αποφάσεως απερρίφθη δια της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως με την αυτή αιτιολογία. Η κρίση αυτή του δικάσαντος Εφετείου είναι, κατά τα προεκτεθέντα, νόμιμη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα υπό του αναιρεσείοντος Δημοσίου είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

7. Επειδή, εν όψει της σπουδαιότητας του ζητήματος, το Τμήμα υπό την παρούσα πενταμελή σύνθεση κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει, κατ' άρθρο 14 παρ. 5 εδαφ. β΄ του π.δ/τος 18/1989 να παραπεμφθεί στην επταμελή σύνθεση προς επίλυση του ανωτέρω ζητήματος, με εισηγητή τον πάρεδρο Δημήτριο Τομαρά και δικάσιμο την 5η Μαΐου 2014.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Παραπέμπει την υπόθεση στην επταμελή σύνθεση του ΣΤ΄ Τμήματος. Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 2013

Η Προεδρεύουσα Σύμβουλος Ο Γραμματέας Μ. Καραμανώφ Λ. Ρίκος

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 27ης Ιανουαρίου 2014.

Ο Πρόεδρος του Στ' Τμήματος

Η Γραμματέας του Στ' Τμήματος

.koutipandoras.gr/

ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ "ΑΓΡΑ ΨΗΦΩΝ" ΤΟ ΣτΕ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ

Συνταγματικό το λουκέτο στην ΕΡΤ έκρινε ύστερα από οκτώ μήνες το ΣτΕ

Οκτώ μήνες μετά τo δραματικό κλείσιμο της ΕΡΤ, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε συνταγματική και νόμιμη τη διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης ραδιοτηλεόρασης και των θυγατρικών εταιρειών της.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ανώτατοι δικαστές με οριακή πλειοψηφία απέρριψαν την προσφυγή της «Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης» (ΠΟΣΠΕΡΤ) και του πρόεδρου της Παναγιώτη Καλφαγιάννη.

Αναλυτικότερα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος Σωτήρης Ρίζος και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Κωνσταντίνος Κουσούλης), αποφάνθηκε ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν μικρής διάρκειας, αφού σε μικρό σχετικά διάστημα λειτούργησε νέος κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας και κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα νομιμότητας.

Ωστόσο – κατά τις ίδιες πληροφορίες – υπάρχουν και πολλές μειοψηφίες, οι οποίες θα αποτυπωθούν στο σκεπτικό της απόφασης με τη δημοσίευσή της. πηγη

ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ το «κούρεμα» των συντάξεων των Ειδικών Μισθολογίων [ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»]

ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ την Τετάρτη στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι περικοπές των συντάξεων σε δικαστές, στρατιωτικούς - σώματα ασφαλείας, καθηγητές ΑΕΙ και διευθυντές του ΕΣΥ. Αν γίνει δεκτή, όπως αναμένεται, η εισήγηση του επιτρόπου, τινάζονται στον αέρα βασικές διατάξεις του Μνημονίου. Ήδη έχει... προηγηθεί απόφαση του ΣτΕ για τους μισθούς των στρατιωτικών - σωμάτων ασφαλείας. Σειρά παίρνουν και οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα, καθώς την ερχόμενη εβδομάδα συζητούνται στο ΣτΕ οι περικοπές στο εφάπαξ. Ειδικώς, αντισυνταγματικά Μεγάλες ανατροπές στο συνταξιοδοτικό καθεστώς όλων όσοι υπάγονται στα ειδικά μισθολόγια προοιωνίζεται η κρίσιμη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Την προσεχή Τετάρτη 5 Φεβρουάριου το ενδιαφέρον του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης θα είναι στραμμένο στη μεγάλη δίκη ενώπιον του ανώτατου δημοσιονομικού δικαστηρίου, από την οποία θα εξαρτηθεί εάν η κυβερνητική πολιτική της λιτότητας θα δεχθεί και νέο ισχυρότατο πλήγμα, μετά τη δικαίωση των στρατιωτικών - σωμάτων ασφαλείας από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Υπό δικαστικό έλεγχο θα μπουν όλες οι περικοπές που έγιναν στις συντάξεις των δικαστικών, στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, καθηγητών ΑΕΙ, διευθυντών του ΕΣΥ και μάλιστα αναδρομικά από την 1η Αυγούστου 2012 και επιβλήθηκαν με τα μνημονιακά μέτρα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ.Ε.», η εισήγηση που αναμένεται να υποβάλει ο γενικός επίτροπος της Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο, Διονύσιος Λασκαράτος, θα θέτει σοβαρές συνταγματικές ενστάσεις στις μνημονιακές ρυθμίσεις που επέβαλαν «κούρεμα» στις συντάξεις. Είναι ενδεικτικό ότι ο μνημονιακός νόμος 4093/12 προέβλεψε την αναπροσαρμογή των συντάξεων των ειδικών μισθολογίων και συγχρόνως διατήρησε όλες τις περικοπές που είχαν γίνει από το 2010. Όπως αναφέρει στην «Κ.Ε.» ο πρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Δικαστικών Λειτουργών Κων. Βαλμαντώνης, οι συνταξιούχοι δικαστικοί με αποδοχές πάνω από 3.000 ευρώ έχουν υποστεί συνολική μείωση από το 2010 μέχρι σήμερα της τάξης του 79%. Απόφαση-οδηγός Η εκδίκαση της υπόθεσης γίνεται με τον θεσμό της πρότυπης δίκης, ώστε η απόφαση που θα εκδοθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο να αποτελέσει οδηγό για το σύνολο των υποθέσεων που εκκρεμούν στο δικαστήριο και να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα το ζήτημα. Συνταξιούχοι ειδικών μισθολογίων έχουν υποβάλει σωρεία προσφύγων στο Ελεγκτικό Συνέδριο ζητώντας να μπει φρένο στις απανωτές μειώσεις των συντάξεών τους που δημιουργούν ζήτημα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Η εισήγηση, η οποία, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, θα εντοπίζει προβλήματα παραβίασης του Συντάγματος (αρχή της ισότητας, αρχή της αναλογικότητας) έχει μεγάλο ειδικό βάρος, αφού γίνεται από τη Γενική Επιτροπεία της Επικρατείας. Μένει να φανεί κατά την αγόρευση του γενικού επιτρόπου το εύρος των περικοπών που αμφισβητούνται ως αντίθετες στο Σύνταγμα. Πάντως, το γεγονός ότι η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου είχε χτυπήσει και αυτή το καμπανάκι της αντισυνταγματικότητας, εδώ και πολύ καιρό, κάνει ορατό πλέον το ενδεχόμενο, χωρίς κανείς βέβαια να μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα, να καταπέσουν οι ρυθμίσεις και να αποδομηθούν κεντρικές κυβερνητικές επιλογές που εφαρμόζονται κατ' επιταγήν των Μνημονίων. Πριν από την ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών, η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς της να γνωμοδοτεί για επικείμενες νομοθετικές παρεμβάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης σε συνταξιοδοτικά θέματα, είχε προειδοποιήσει ότι οι αναδρομικές μειώσεις των συντάξεων των ειδικών μισθολογίων παραβιάζουν το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Ούτε αναλογικές είναι, ούτε στη βάση της ισότητας γίνονται, ούτε δικαιολογούνται από λόγους δημόσιου συμφέροντος, ήταν το διά ταύτα της γνωμοδότησης, που δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Τώρα, όμως, καλείται να αποφασίσει κυριαρχικά μετά τις ομαδικές προσφυγές συνταξιούχων. Τι αναφέρει η γνωμοδότηση Είναι χαρακτηριστικά όσα ανέφεραν τότε οι ανώτατοι δικαστές στη γνωμοδότησή τους: «Η διάταξη της παρ. 12 του νομοσχεδίου, με την οποία ορίζεται ως χρόνος αναπροσαρμογής (μείωσης) της σύνταξης των διεπόμενων από τα ειδικά μισθολόγια συνταξιούχων, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Και τούτο, γιατί θίγουν το νομίμως αναγνωρισμένο περιουσιακής φύσεως δικαίωμα των εν λόγω συνταξιούχων του Δημοσίου για μη μείωση των συντάξεών τους για το χρονικό σημείο πριν από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και έως την 1.8.2012, χωρίς περαιτέρω να προκύπτει ότι η εν λόγω αναδρομική μείωση υπαγορεύθηκε από λόγους γενικότερου δημόσιου ή κοινωνικού συμφέροντος, κατόπιν βεβαίως τηρήσεως των αρχών της ισότητας και της ισότητας στην κατανομή των δημόσιων βαρών και της αναλογικότητας, ενόψει και του γεγονότος ότι όμοια ρύθμιση δεν θεσπίστηκε και για τους λοιπούς εν γένει συνταξιούχους του Δημοσίου, οι οποίοι σημειωτέον υπέστησαν μόνον τις μέχρι τούδε ποσοστιαίες μειώσεις επί των συντάξεών τους». Παρασκευή «κληρώνουν» διαθεσιμότητα και εφάπαξ Ήρθε η ώρα της κρίσης για το κορυφαίο θέμα της διαθεσιμότητας στο Δημόσιο αλλά και τις περικοπές στο εφάπαξ των δημόσιων υπαλλήλων, καθώς την προσεχή εβδομάδα τίθενται υπό τη βάσανο του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και οι δύο υποθέσεις έχουν προσδιορισθεί να εκδικασθούν στις 7 Φεβρουάριου 2014 ενώπιον της Ολομέλειας του ανώτατου δικαστηρίου που θα συνεδριάσει υπό την προεδρία του Σωτ. Ρίζου, ενώ για την ίδια ημέρα έχει προκηρύξει απεργία η Ομοσπονδία Καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης. Το μέτρο της διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών αλλά και των δημοτικών αστυνομικών θα κριθεί με τη διαδικασία της πρότυπης δίκης, δηλαδή η ετυμηγορία του ΣτΕ θα απoτελέσει απόφαση πιλότο και για όλες τις εκκρεμείς προσφυγές που έχουν κατακλύσει τα δικαστήρια και έχουν παγώσει μέχρι να αποφανθεί τελεσίδικα το ΣτΕ. Όσον αφορά στην εκδίκαση της υπόθεσης που αφορά στις περικοπές στο εφάπαξ των δημόσιων υπαλλήλων αλλά και Ταμείων που δεν επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, υπάρχει ενδεχόμενο να αναβληθεί, καθώς μέλος της σύνθεσης αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. (ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 02/01/2014 – ΒΑΝΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ - Σ.Λ.)

από Σταρατα Λογια

ΣτΕ: Αντισυνταγματικό το χαράτσι για ρύπανση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ

Ανυπολόγιστες συνέπειες για την αγορά ηλεκτρισμού από την ετυμηγορία ότι δεν είναι νόμιμη η επιβολή του ΕΤΜΕΑΡ - Ανοίγει ο δρόμος για την επιστροφή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στους καταναλωτές.

Με δύο αποφάσεις-«βόμβες μεγατόνων» του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε αντισυνταγματικό το ειδικό τέλος μείωσης εκπομπών αερίων ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ) που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Το «δια ταύτα» των επίμαχων αποφάσεων μεταφράζεται στο ότι πρέπει να επιστραφούν στους καταναλωτές τεράστια ποσά, τα οποία ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Το ακριβές ποσό που πρέπει να επιστραφεί στους καταναλωτές δεν μπορεί προς το παρόν να υπολογιστεί με ακρίβεια, καθώς η χρέωση του ΕΤΜΕΑΡ είναι κλιμακούμενη ανά κατηγορία χρήστη ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας, σύμφωνα με πληροφορίες του protothema.gr, έκριναν ότι το επίμαχο ειδικό τέλος (ΕΤΜΕΑΡ), που επιβαρύνει όλους τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί φόρο, καθώς δεν έχει το χαρακτήρα ανταποδοτικού τέλους.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, το ΕΤΜΕΑΡ, προορίζεται για την αποζημίωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).

Δηλαδή, αποτελεί τη συνεισφορά όλων των καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας στη μείωση εκπομπών αερίων ρύπων μέσω προώθησης των ΑΠΕ. Το ύψος του επίμαχου ειδικού τέλους καθορίζεται ανά εξάμηνο με αποφάσεις της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, ενώ συνεχώς η επιβάρυνση των καταναλωτών αυξάνεται κάθε έξι μήνες.

Η τιμή μονάδας του επίμαχου εδικού τέλους καθορίζεται ανά κατηγορία καταναλωτών ρεύματος. Με άλλα λόγια το τιμολόγιο του ΕΤΜΕΑΡ είναι διαφορετικό για κάθε κατηγορία πελατών της ΔΕΗ.

Άλλο τιμολόγιο ισχύει για τους καταναλωτές υψηλής τάσης, διαφορετικό για τους χρήστες μέσης τάσης, χαμηλότερο για τους πελάτες οικιακής χαμηλής τάσης και πολύ φθηνότερο για τους πελάτες αγροτικής χρήσης. Μάλιστα επί του ποσού του ΕΤΜΑΕΡ που αναγράφεται σε κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ, προστίθεται και ΦΠΑ, το οποίο φυσικά πληρώνει και πάλι ο καταναλωτής.

Κατ΄ αρχάς, το Β΄ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Φιλοκτίμονα Αρναούτογλου και εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Αριστόβουλο Βώρο, επισημαίνει ότι «το ανταποδοτικό τέλος διακρίνεται από το φόρο κατά το ότι αποτελεί μεν και αυτό, όπως ο φόρος, αναγκαστική παροχή, καταβάλλεται, όμως, έναντι ειδικής αντιπαροχής ήτοι έναντι ειδικώς παρεχόμενης δημόσιας υπηρεσίας».

Η δημόσια δε αυτή υπηρεσία, συνεχίζουν οι δικαστές, «παρέχεται προεχόντως χάριν δημοσίου σκοπού, εξυπηρετούνται, όμως, με αυτήν ταυτοχρόνως και όποιοι την χρησιμοποιούν, που φέρουν και το βάρος των δαπανών της».

Οι δικαστές του ΣτΕ υπογραμμίζουν στη συνέχεια κατηγορηματικά, ότι το ΕΤΜΕΑΡ αποτελεί φόρο και όχι εδικό τέλος, όπως το «βαπτίζει» ο σχετικός νόμος.

Και αυτό γιατί το ΕΤΜΕΑΡ «δεν έχει το χαρακτήρα ανταποδοτικού τέλους». Και δεν τον έχει, γιατί δεν αποτελεί ειδική αντιπαροχή, αλλά «αποβλέπει στην οικονομική ενίσχυση του ειδικού λογαριασμού του νόμου 2773/1999» με τον οποίο ρυθμίζονται θέματα παραγωγής και συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ).

Κατόπιν αυτών, συνεχίζει το ΣτΕ, ο νόμος 4001/2011 ο οποίος αφενός, αναθέτει στον υπουργό ΠΕΚΑ να ορίσει τη μεθοδολογία διαμόρφωσης του ύψους του ΕΤΜΕΑΡ και, αφετέρου, παρέχει εξουσιοδότηση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) να καθορίσει το συντελεστή χρέωσης ανά κατηγορία καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας, είναι ευθέως αντίθετος στο άρθρο 78 παράγραφος 4 του Συντάγματος.

Το άρθρο αυτό του Συντάγματος καθορίζει την έννοια του φόρου και κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί αυτός να επιβληθεί. Κατά συνέπεια, το ΕΤΜΕΑΡ δεν μπορεί να καθοριστεί με υπουργική απόφαση, παρά μόνο με νόμο.

Όμως, λόγω της αντισυνταγματικότητας του θέματος, το Β' Τμήμα Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου παρέπεμψε προς οριστική κρίση το όλο ζήτημα στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

Πάντως, όπως έλεγαν σύμβουλοι Επικρατείας, η Ολομέλεια του ΣτΕ, δεν μπορεί να παρεκκλίνει από το σκεπτικό της απόφασης του Τμήματος. Και αυτό, γιατί η νομολογία του δικαστηρίου (παλαιότερες αποφάσεις) πάνω στο ζήτημα τί χαρακτηρίζεται φόρος και τί όχι, εδώ και αρκετά χρόνια, είναι ξεκάθαρη και δεν επιδέχεται παρερμηνειών.

Έτσι, οι δικαστές της Ολομέλειας θα ακολουθήσουν την πεπατημένη και θα αποφανθούν ότι η επιβολή του ΕΤΜΕΑΡ είναι αντίθετη στο άρθρο 78 του Συντάγματος.

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχουν προσφύγει κάτοικοι του Λεκανοπεδίου της Αττικής, όπως και εμπορικές εταιρείες, ζητώντας να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας με την οποία καθορίστηκαν οι τιμές του ΕΤΜΕΑΡ για το β' εξάμηνο του 2013. Ειδικότερα, ζητούν να ακυρωθούν οι τιμές του ΕΤΜΕΑΡ για τους πελάτες οικιακής χρήσης χαμηλής τάσης και για τους αυτοπαραγωγούς υψηλής τάσης.

Οι τιμές του ΕΤΜΕΑΡ, που απασχόλησαν το ΣτΕ, για το β' εξάμηνο του 2013, είχαν ως εξής:

 Λόγιος Ερμής

Νέα «σφαλιάρα» από ΣτΕ, διογκώνει τις δαπάνες

 

Μια ακόμη απόφαση-πλήγμα για το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής έλαβε το συμβούλιο της Επικρατείας, κρίνοντας αντισυνταγματική τη φορολόγηση των επιδομάτων που λαμβάνουν οι πανεπιστημιακοί για την ενημέρωση της βιβλιοθήκης τους και τη συμμετοχή σε συνέδρια αφού δεν θεωρούνται εισόδημα. 
Όπως συνέβη και με τους ενστόλους το οικονομικό επιτελείο, αποκτά έναν ακόμη "πονοκέφαλο", καθώς καλείται να σχηματίσει νέες προβλέψεις και να προτείνει ισοδύναμα μέτρα. Αν όλα συνυπολογιστούν στα μεγέθη του 2013 τότε, οι δαπάνες τις γενικής κυβέρνησης μπορεί και να εκτροχιαστούν, ενώ σίγουρα εκτός στόχου βρίσκονται οι προβλέψεις για το 2014.
Τα στοιχεια αυτά έχουν ήδη καταστεί γνωστά στην τρόικα, η οποία ζητεί άμεσα διευκρινίσεις από τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος όμως καλείται να παλέψει με το "τέρας" της κομματικής γραφειοκρατίας για να φέρει νέα μέτρα που θα ικανοποιήσουν τους εκπροσώπους των δανειστών.
Ειδικότερα, η απόφαση του ΣτΕ, που δημοσιεύθηκε στις 10/1, προβλέπει ότι είναι αντισυνταγματική η φορολόγηση της πάγιας μηνιαίας αποζημίωσης για δημιουργία και ενημέρωση βιβλιοθήκης και για συμμετοχή σε συνέδρια των πανεπιστημιακών.
Η Ολομέλεια αποφάνθηκε ότι τα εν λόγω επιδόματα δεν αποτελούν προσαύξηση μισθού, δηλαδή εισόδημα, και κατά συνέπεια, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, δεν φορολογούνται.
Σημειώνεται ότι η φορολόγηση των εν λόγω επιδομάτων ξεκίνησε στη βάση εφαρμογής διάταξης από τον Ιούλιο του 2002, που σημαίνει ότι προκύπτει αναδρομικότητα 11 ετών.


sofokleousin

Έρχεται και νέο «χαστούκι» από το ΣτΕ στην κυβέρνηση

Νέα «χαστούκια» από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ως προς την άσκηση της δημοσιονομικής της πολιτικής περιμένει, προσεχώς, η κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα, στο υπουργείο Οικονομικών φτάνουν πληροφορίες που αναφέρουν ότι μετά την υπόθεση των ένστολων, που είχε τη γνωστή κατάληξη για το Δημόσιο και την ιστορία των πανεπιστημιακών, που έχουν προσφύγει ζητώντας ανάλογη μεταχείριση, η δυσκολότερη υπόθεση για το ...εθνικό θησαυροφυλάκιο θα είναι εκείνη που αφορά στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων.

Κι αυτό γιατί, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, το αρμόδιο τμήμα του ΣτΕ ασχολείται και με το συγκεκριμένο ζήτημα, με μάλλον όχι και τόσο θετική νομολογία για τα συμφέροντα του δημοσίου. 

Αυτό, πρακτικά, συνεπάγεται ότι οι πιθανότητες να κηρυχθούν οι περικοπές που έχουν γίνει στα ποσά που προβλέπονταν παράνομες, είναι ιδιαιτέρως αυξημένες. 

Και στο υπουργείο Οικονομικών τρέμουν και μόνο στην ιδέα ότι θα κληθούν να καλύψουν - αναδρομικά - μια τέτοια «διόρθωση».

Οι πληροφορίες μάλιστα επιμένουν ότι το ΣτΕ δεν θα αργήσει να βγάλει απόφαση αναφορικά και με το συγκεκριμένο ζήτημα, καθιστώντας έτσι την άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής άλυτο γρίφο. Γιατί αν τα 500 εκατ ευρώ για τους ένστολους είναι δύσκολο να βρεθούν, τα λεφτά που θα απαιτηθούν για τα εφάπαξ θα είναι ...ασύλληπτα.

voria.gr

Επανέρχεται ο μισθός των ενστόλων στο 2012

Το μήνυμα να προχωρήσει άμεσα στην αναζήτηση των ισοδύναμων μέτρων που θα καλύψουν το πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος από την εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για τους μισθούς των ένστολων, εκπέμπει η Τρόικα, μετά την παρέμβαση αξιωματούχου του Eurogroup που ανέφερε ότι «και η Πορτογαλία όταν... υπήρξε ανάλογη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, έλαβε ισοδύναμα μέτρα».

Σύμφωνα πάντως με βουλευτές της συμπολίτευσης, οι οποίοι ισχυρίζονται πως γνωρίζουν το περιεχόμενο της απόφαση του ΣτΕ, ανέφεραν σήμερα ότι βάσει αυτής, το μισθολογικό καθεστώς όλων των στελεχών των Σωμάτων (δηλαδή όχι μόνο των στρατιωτικών αλλά και των αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, κ.λπ.) πρέπει να επιστρέψει στο επίπεδο του Ιουλίου 2012.

Επιπλέον, το Δημόσιο υποχρεούται να επιστρέψει αναδρομικώς τα ποσά που τους παρακράτησε από τους μισθούς 19 μηνών (από τον Αύγουστο 2012 που εφαρμόστηκε το μέτρο έως και τον Φεβρουάριο του 2014 που τον προπληρώνονται).

Αύξηση θα δουν στους μισθούς και με τις μισθολογικές προαγωγές που «ξεπαγώνουν». Σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες, η απόφαση του ΣτΕ έχει ισχύ και για τους συνταξιούχους αποστράτους.
Εφόσον επιβεβαιωθεί ότι αυτό θα προβλέπει η απόφαση του ΣτΕ, αφού καθαρογραφεί, στελέχη του υπουργείου Οικονομικών εκτιμούν ότι το κόστος θα ανέρχεται σε 500 εκατ. ευρώ το χρόνο.

 

 

 

πηγη

Το μεγάλο κόλπο των δικαστών Πως με την απόφαση για τους ενστόλους αποφεύγουν τις περικοπές στους μισθούς τους. Σιωπούν για το σκάνδαλο κυβέρνηση, αντιπολίτευση, ΜΜΕ

 

«Πονηρή» και μεθοδευμένη αποδεικνύεται η απόφαση του ΣτΕ για τους ενστόλους αφού μέσω αυτής δίνεται η δυνατότητα στους δικαστές να αποφύγουν τις περικοπές στους μισθούς τους, να «ευλογήσουν δηλαδή τα γένια τους» όπως συνήθως λέγεται.
Κυριολεκτικά στην πλάτη της κοινωνίας που υποφέρει, οι δικαστές φροντίζουν τα προσωπικά τους συμφέροντα ακυρώνοντας με κόλπο τις περικοπές που έχουν υποστεί. 
Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση για την αντισυνταγματικότητα  στις περικοπές των ενστόλων δεν θα αφορά μόνο αυτή την κατηγορία εργαζομένων αλλά όλα τα ειδικά μισθολόγια. Στα οποία περιλαμβάνονται, εκτός των ενστόλων, οι γιατροί του ΕΣΥ, οι καθηγητές Πανεπιστημίου και οι δικαστές (και όχι οι δικαστικοί υπάλληλοι, γραμματείς κλπ.)
Η κυβέρνηση εξακολουθεί να σιωπά για αυτό το μεγάλο σκάνδαλο αν και γνωρίζει λεπτομερώς την απόφαση και για αυτό μιλά για συνολικό κόστος άνω των 700 εκατ. ευρώ γιατί αφορά το σύνολο των ειδικών μισθολογίων και όχι 100 εκατ. ευρώ που είχε υπολογιστεί αρχικά και αφορούσε μόνο τους ενστόλους.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι κυβέρνηση, αντιπολίτευση, τα λαλίστατα  ΜΜΕ και τα θορυβώδη συνδικάτα έσπευσαν να συγκαλύψουν το σκάνδαλο και να μην αναφέρουν λέξη, ως θα όφειλαν. Προφανώς υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά: Ένα για τον απλό λαό που μπορεί να ζήσει στη φτώχεια κι ένα άλλο για τα υψηλά κλιμάκια που δεν θα χάσουν την προνομιακή τους μεταχείριση.
Οι δικαστές, όπως και όλη η κατηγορία των ειδικών μισθολογίων, δεν υπέστησαν από την αρχή τις περικοπές των άλλων δημοσίων υπαλλήλων. Μόνο από τον Αύγουστο του 2012 αποφασίστηκαν οι περικοπές αυτές που τώρα το ΣτΕ κρίνει αντισυνταγματικές. 
Λίγο πριν τους ενστόλους και οι δικαστές είχαν κερδίσει τη σχετική προσφυγή στα δικαστήρια, ενισχύουν όμως τη θέση τους αν η απόφαση εφαρμοστεί σε όλα τα ειδικά μισθολόγια.
Β. Νιάκας   

ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ!!!! ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΩΝ ΝΕΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΥΨΟΥΣ 1 ΔΙΣ €

Δηλώσεις και κινήσεις που παγιώνουν και διευρύνουν το χάσμα που χωρίζει κυβέρνηση και τρόικα εκδηλώνονται τα τελευταία 24ωρα από στελέχη του οικονομικού επιτελείου. Τοποθετήσεις όπως αυτή του Χρήστου Σταϊκούρα στους Financial Times, ο οποίος ανεβάζει το κόστος της εκτέλεσης της απόφασης του ΣτΕ για τους ενστόλους στο 1 δισ., δημιουργούν περισσότερα σημεία τριβής και ανεβάζουν ντε-φάκτο τις απαιτήσεις της τρόικας.
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών προσπαθώντας να ανεβάσει την πίεση προς τους δικαστές και να ανακόψει την τάση δικαίωσης των προσφυγών που σχετίζονται με μέτρα του Μνημονίου αναφέρει ότι η πολιτική ηγεσία καλείται τώρα να αναζητήσει ισοδύναμα μέτρα για την κάλυψη των απωλειών που προκύπτουν από την απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου.
Οι δηλώσεις του Χρήστου Σταϊκούρα θα μπορούσε να ερμηνευθούν ως προσπάθεια να προλειανθεί το έδαφος για τα νέα μέτρα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις θα είναι οριζόντια και θα ληφθούν κατ επίκληση της απόφασης και με το αιτιολογικό της αποχώρησης της τρόικας μετά τη συμφωνία.
Το δημοσίευμά των FT επισημαίνει πως η αναμενόμενη δημοσίευση της απόφασης της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας περί ακύρωσης των μισθολογικών περικοπών που είχαν επιβληθεί στουςένστολους το 2012 -στο πλαίσιο του μνημονίου- ενδέχεται να εκτροχιάσει την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2014 και να οδηγήσει σε παρόμοια αιτήματα από μέρους και άλλων ομάδων δημοσίων λειτουργών.
Στο δημοσίευμα τονίζεται ότι η απόφαση, η οποία περιήλθε σε γνώση νομικών κύκλων και ΜΜΕ πριν από την επίσημη δημοσίευσή της, αναφέρει πως οι περικοπές κρίθηκαν αντισυνταγματικές και τα παρακρατηθέντα ποσά θα πρέπει να επιστραφούν.
Ισοδύναμα 1 δισ. ευρώ
Σε δηλώσεις του, ο Χρήστος Σταϊκούρας, ο οποίος είναι αρμόδιος για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, ανέφερε ότι το ζήτημα αυτό δημιουργεί έναν «επιπρόσθετο πονοκέφαλο, έστω κι αν ξεπεράσαμε τους δημοσιονομικούς μας στόχους για το 2013... Θα το κάνουμε εάν είμαστε υποχρεωμένοι, αλλά θα πρέπει να βρούμε δημοσιονομικά ισοδύναμα (μέτρα) επί μονίμου βάσεως».
Δήλωσε επίσης πως δεν είναι σαφές εάν και κατά πόσον η απόφαση του ΣτΕ θα ισχύσει αποκλειστικά και μόνον για τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και των υπηρεσιών ασφαλείας ή θα συμπεριλάβει και άλλους εργαζόμενους στο «ίδιο ειδικό μισθολογικό καθεστώς», όπως οι δικαστικοί και οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι.
Εάν όλες αυτές οι ομάδες εργαζομένων ομαδοποιηθούν, το κόστος για τον προϋπολογισμό θα μπορούσε να υπερβεί το 1 δισ. ευρώ, ποσό που ισούται με το 0,5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) της Ελλάδας, επισήμανε ο αναπληρωτής υπουργός.



info by sofokleousin

ΒΙΝΤΕΟ!! ΤΟ ΣΤΕ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕ ΤΗΝ "ΜΕΡΙΚΗ" ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ... ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ

Εμείς χθες ως υποψιασμένοι γράφαμε:ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ??? ...ΚΟΙΝΩΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΨΗΦΩΝ?

Αλλά και σήμερα , αποκαλύπτεται ότι η Λαϊδα κατοχική πρωθυπουργός Αντωνία , πιστή στα πατροπαράδοτα του παρωχημένου πολιτικαντησμού θα δώσει στα κνώδαλα έλληνες εξαθλιωμένους πολίτες τα αντίδωρα της εθελόδουλης Μνημονιακής πολιτικής του προκειμένου εξαγοράσει , κατά την προεκλογική παράδοση , τον ψήφο των Χάπατων πεινασμένων Ρωμιών που θα κληθούν να κάνουν και κωλοτούμπες για ένα σπυρί σιτάρι: Το «σχέδιο Σαμαρα» μέχρι τις εκλογες: Ανασχηματισμός και παροχές

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΑΦΟΡΑ Η ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΩΝ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ