Przejdź do zawartości

Polowa techniczna baza rakietowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Polowa techniczna baza rakietowa (nazwa jawna: polowa techniczna baza remontowa) – typ jednostki wojskowej wojsk rakietowych okręgu wojskowego, pełniąca funkcje administracyjne, szkoleniowe i logistyczne.

Głównym zadaniem Bazy było utrzymanie określonej ilości pocisków balistycznych w pełnej sprawności technicznej oraz gotowość do prowadzenia zabiegów obsługowo-technicznych. W pierwszym okresie obsługiwano pociski R-150 (zestaw 9K51 z rakietą 8K11), a w okresie późniejszym R-300 (zestaw 9K72 Elbrus z rakietą 8K14). Pociski tego typu przechowywane były w gotowości zerowej – tzw. „gotowości arsenalskiej”. Zadaniem bazy było przygotowanie ich od gotowości nr 6 do gotowości nr 4[a].

Przygotowanie pocisków taktycznych R-30 (zestaw 2K6 z rakietami 3R9 i 3R10), R-70 (zestaw 9K52MŁuna) i R-100 (zestaw 9K79 – Toczka) polegało na przeglądzie zewnętrznym oraz doprowadzeniu do gotowości nr 4 – przyłączeniu głowicy bojowej, a następnie przetransportowaniu i przeładunku na środki transportu dywizjonów rakiet taktycznych (nazwa jawna: dywizjon artylerii).

Bazy współpracowały z utworzonymi na potrzeby zaopatrywania specjalnego dywizjonami dowozu rakiet (nazwa jawna: batalion dowozu amunicji) – 25 ddr (JW 1581 Miedwie) i 28 ddr (JW 3890 Skwierzyna), 8. samodzielnym batalionem dowozu rakietowych materiałów napędowych (8. sbdRMN, JW 1286 Jaromin) oraz zmodernizowanymi w tym celu magazynami w 20. Okręgowej Składnicy Amunicji (JW 3646) w Mostach.

Polowe techniczne bazy rakietowe w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Do 1966 roku sformowano trzy Bazy:

W 1969 roku Warszawski Okręg Wojskowy otrzymał własną:

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Baza funkcjonowała na prawach pułku

  • dowództwo i sztab
  • bateria dowodzenia
  • 2 baterie techniczne
    • zespoły zamiast plutonów (według zasad obowiązujących w armii Związku Radzieckiego)
  • bateria dowozu (później kompania transportowa)
  • pluton zabezpieczenia
  • pluton warsztatowy

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dalsze przygotowanie pocisków (od gotowości nr 3 do gotowości nr 1) jako obsługę przedstartową wykonywano w Brygadach Rakiet Operacyjno Taktycznych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Majcher, Z. Skolimowski: Służba Uzbrojenia i Elektroniki Śląskiego Okręgu Wojskowego – historia, tradycja, współczesność. Wrocław: ARGI, 2007.
  • Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
  • Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).