Przejdź do zawartości

Pałac w Wysokiej (powiat głubczycki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Wysokiej
Zabytek: nr rej. 326/58 z 10.03.1958
Ilustracja
Pałac w roku 2013
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Wysoka

Adres

Wysoka 1, 48-140 Wysoka

Typ budynku

pałac

Ukończenie budowy

1749

Ważniejsze przebudowy

1850

Pierwszy właściciel

Karol Traugot Skrbenski

Położenie na mapie gminy Branice
Mapa konturowa gminy Branice, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wysokiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wysokiej”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wysokiej”
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego
Mapa konturowa powiatu głubczyckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wysokiej”
Ziemia50°01′18,80″N 17°49′12,23″E/50,021889 17,820064

Pałac w Wysokiejzabytkowy pałac, który znajduje się w Wysokiej.

Wybudowany w roku 1749 przez Karola Traugot Skrbenskiego. Przebudowany na barokowy w roku 1850. Całkowicie zdewastowany pod koniec XX wieku. Od 2010 roku twa odbudowa. W pobliżu znajduje się park, który jest wstępnie odrestaurowany; z paradnym podjazdem, i XIX wieczną aleją lipową.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane jest[1]:

  • zespół pałacowy, XVIII-XIX:
    • pałac, nr rej.: 326/58 z 10.03.1958 (wypis z księgi rejestru)
    • park, nr rej.: 170/88 z 23.03.1988
    • spichrz, nr rej.: 799/64 z 13.04.1964.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zespół pałacowo parkowy z folwarkiem

Najprawdopodobniej wieś Wysoka w dzisiejszej gminie Branice, została założona około XIII wieku. Po raz pierwszy została odnotowana w roku 1267 jako Wissoka.

W 1450 roku jej właścicielem był Jan Havranowski, który 25 stycznia 1485 r. kupił Klimkovice, a w następnym roku majątek o nazwie Petretin. Poślubił Annę, córkę Niczki von Heide z Nowej Cerekwi, wdowę po Ulryku z Gródczan. W 1480 r. został odnotowany jako członek komisji rozgraniczającej majątki Samborowice i Pietrowice Wielkie.

W maju 1565 roku źródła wymieniają Jerzego Wysockiego z Wysokiej, który został aresztowany przez Karniowską (Krnovską ) radę margrabiego Jerzego Fryderyka Hohenzollerna i zmuszony do zapłacenia po upływie terminu kary pieniężnej w wysokości 50 florenów. Prawdziwym powodem tego aresztu była walka morawskiej szlachty księstwa Karniowskiego o uznawane przez nią prawa morawskie, które chciał zastąpić prawem niemieckim margrabia Hohenzollern.

Według autora Herbów szlachty śląskiej, Romana Sękowskiego, w 1575 r. starosta księstwa Karniowskiego Joachim von der Dame był starostą lub właścicielem Wysokiej.

W II połowie XVI wieku właścicielem Wysokiej był Martin Kinner von Scherffenstein. Był to urodzony w 1534 roku w Głubczycach luteranin, który studiował w Wittenberdze filozofię i poezję. Jego nauczycielem i przyjacielem był słynny niemiecki humanista i grecysta Filip Melanchton. W 1557 roku po powrocie do Głubczyc Kinner został pisarzem miejskim i syndykiem. Mieszkał w domu przy dzisiejszej ul. Kozielskiej. Był kompozytorem pieśni kościelnych, napisał utwory w 2 księgach, pt. „Silvulae musicae.” Poza majątkiem Wysoka, posiadał również Bogdanowice oraz Lodenice. Zmarł w 1597 roku we wsi Broszowice koło Ząbkowic Śląskich, w drodze z Kłodzka do Wrocławia. Został pochowany w głubczyckim kościele parafialnym, gdzie do dziś zachowała się jego płyta nagrobna (w kruchcie) z renesansowym kartuszem herbowym. Miał 14 dzieci, z których równoimienny syn, Martin, został zamordowany w drodze z Wysokiej do Holasovic w 1595 roku przez własnego strzelca. Dziedzicem majątku został Chrystian Kinner von Scherffenberg.

W 1727 roku znajdujemy na Wysokiej barona Poppena, pana na Dzierżysławiu i Lubotyniu. W 1740 roku Wysoką, Dzierżysław i Lubotyń otrzymała jako posag córka Poppena, Gabriela, która poślubiła Karola Traugotta Skrbenskiego nad Hostalkovem i to właśnie oni zbudowali pałac w 1749 roku. Córka ich, Maksymiliana, poślubiła hrabiego Sobecka, który przejął Wysoką, Dzierżysław i Lubotyń, natomiast syn tego hrabiego, Antoni hrabia v. Sobeck, który wiódł hulaszcze kawalerskie życie, wydzierżawił w 1819 roku majątek gminie Wysoka, a gmina zakupiła go w 1821 roku za 52 tys. talarów. Ponieważ gmina okazała się niewypłacalna, majątek kupił adwokat Josef Klaps z Opawy w 1832 roku za 31 tys. tal., późniejszy właściciel majątków Branice i Michałkowice, a po nim przejęła go jego córka, Maria, w drugim małżeństwie żona barona Fryderyka v. Eickstedt na Strzybniku. Rodzina v. Eickstedt była na Wysokiej jeszcze w 1926 roku (Fritz Mordian v. Bischoffshausen - Eickstedt).

W I poł. XVIII w., został zbudowany barokowy pałac w Wysokiej, a ...z gustem przebudowany w 1850r. Na piętrze nad sienią znajdował się piękny salon z zaokrąglonymi narożnikami. Nad wejściem do pałacu w 1850r. zamocowano balkon z żeliwną ozdobną balustradą. Dekoracje malarskie pałacu wykonał Franz Anton Sebastini w 1776r. w.

Kto był później właścicielem pałacu w Wysokiej? Wg pewnej, starszej mieszkanki tej wsi, był nim niejaki Haensel, który miał żonę Valerię, syna i córkę. Dostał się do niewoli podczas II wojny światowej. Wrócił po wojnie, został zatrzymany przez polską milicję i zmarł w obozie w Świętochłowicach. Na cmentarzu przykościelnym w Wysokiej zachował się nagrobek niejakiej Valerii Haensel, zmarłej w 1937r. Najprawdopodobniej była to właśnie żona właściciela pałacu. Z napisu na nagrobku wynika, że była członkinią NSDAP i kierowniczką miejscowej narodowo-socjalistycznej organizacji kobiet.

Pałac po wojnie przejęło państwo polskie i przeszedł on pod zarząd miejscowego PGR. Przez pewien czas mieszkało tu kilka rodzin i odbywały się tu wesela. Gdy ludzie się stąd wyprowadzili, wyposażenie zostało rozszabrowane. Zniknęły meble, obrazy, nawet posadzki i piece. Pałac ulegał powolnej dewastacji, mimo że ujęty był w rejestrze zabytków. Zniknęła wieńcząca go wieżyczka-sygnaturka z 1850r., widoczna jeszcze na zdjęciu w Katalogu zabytków z 1960 roku, zniknął też balkon zdobiący elewację frontową. Wnętrza pozbawiane okien, drzwi, wystrojów, zrujnowane schody i zawalone stropy.

Zakupiony na licytacji sądowej barokowy pałac i park w totalnej ruinie, tylko dzięki podjęciu bezzwłocznych działań zabezpieczających, zostały uratowane przed niechybnym zapadnięciem się w niebyt. W grudniu 2013 roku podjęto działania w celu scalenia Parku, Pałacu i Folwarku. Dzięki współpracy z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Opolu, oraz Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Pałac powstaje z ruin, a cały Zespół Pałacowo-parkowy z Folwarkiem jest wspaniałym tłem dla organizowanych tam imprez kulturalnych, organizowanych już od roku 2010. Wydarzenia o zasięgu ponadregionalnym, w których licznie uczestniczą obywatele Polski i Czech. Planowane są imprezy których realizacja, co roku rozszerza zasięg oddziaływania zarówno po stronie polskiej, jak i po stronie czeskiej, wpisując się na stałe w kalendarz wydarzeń kulturalnych regionu.

Podczas wydarzeń obiekt jest udostępniany do zwiedzania, atrakcją jest możliwość kontaktu ze zwierzętami gospodarskimi.

Na terenie kompleksu działa Klub Jeździecki, a obiektem zarządza Fundacja "pałac Wysoka".

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]