Przejdź do zawartości

Janusz Steinhoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Janusz Steinhoff
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Janusz Wojciech Steinhoff

Data i miejsce urodzenia

24 września 1946
Gliwice

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 12 czerwca 2000
do 19 października 2001

Przynależność polityczna

Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów

Minister gospodarki
Okres

od 31 października 1997
do 19 października 2001

Przynależność polityczna

Partia Chrześcijańskich Demokratów / Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów

Poprzednik

Wiesław Kaczmarek

Następca

Jacek Piechota

Prezes Partii Centrum
Okres

od 27 listopada 2004
do 2 września 2008

Przynależność polityczna

Partia Centrum

Poprzednik

Zbigniew Religa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Odznaka Honorowa Zasłużonego dla Bezpieczeństwa w Górnictwie

Janusz Wojciech Steinhoff (ur. 24 września 1946 w Gliwicach) – polski inżynier i polityk. W okresie 1997–2001 minister gospodarki, a w latach 2000–2001 wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Jerzego Buzka, poseł na Sejm X, I i III kadencji, w latach 2004–2008 przewodniczący Partii Centrum.

Życiorys

Jest absolwentem V Liceum Ogólnokształcącego im. Andrzeja Struga w Gliwicach. W 1974 ukończył studia na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej, na tej uczelni uzyskał w 1985 stopień naukowy doktora. Jest specjalistą z zakresu przeróbki kopalin stałych, górnictwa, ochrony środowiska, procesów restrukturyzacji górnictwa. W okresie 1974–1975 pracował w Zakładach Konstrukcyjno-Mechanizacyjnych Przemysłu Węglowego w Gliwicach, a w latach 1976–1989 oraz 1994–1997 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Górniczego macierzystej uczelni.

W 1980 był współzałożycielem „Solidarności” na Politechnice Śląskiej. W latach 1981–1989 prowadził działalność podziemną i opozycyjną. W trakcie obrad Okrągłego Stołu pełnił z ramienia „Solidarności” funkcję eksperta w zakresie górnictwa i ochrony środowiska.

Sprawował mandat posła na Sejm X, I i III kadencji kolejno z ramienia Komitetu Obywatelskiego, Partii Chrześcijańskich Demokratów i Akcji Wyborczej Solidarność. W 2001 kandydował do Sejmu z listy Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy, która nie uzyskała mandatów.

W latach 1990–1994 był prezesem Wyższego Urzędu Górniczego, natomiast w latach 1996–1997 wiceprezesem Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach.

W latach 90. należał do liderów PChD, następnie wstąpił do działającego w ramach AWS Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów. Od 31 października 1997 do 19 października 2001 zajmował urząd ministra gospodarki w rządzie Jerzego Buzka; od czerwca 2000 był również wicepremierem, a od lipca 2001 tymczasowym kierownikiem Ministerstwa Łączności. W 2002 został wiceprezesem SKL-Ruch Nowej Polski[1]. W 2004 był wśród założycieli Partii Centrum, 27 listopada 2004 został jej przewodniczącym. 2 września 2008 partia została wykreślona z ewidencji.

W latach 2002–2007 był prezesem zarządu Centrum Banku Śląskiego w Katowicach[2]. W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[3]. W tym samym roku poparł Andrzeja Olechowskiego w wyborach prezydenckich.

Został w międzyczasie przewodniczącym rady Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach, a także przewodniczącym rady Krajowej Izby Gospodarczej[4][5].

Jego żona Elżbieta była w młodości medalistką mistrzostw Polski w lekkoatletyce[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2005 został odznaczony Krzyżem Oficerskim, a w 2017 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7][8]. W 2014 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[9]. W 2008 otrzymał Perłę Honorową Polskiej Gospodarki (w kategorii gospodarka)[10]. W 2015 przyznano mu honorowe obywatelstwo Gliwic[11][12]. W 2017 otrzymał Odznakę Honorową Zasłużonego dla Bezpieczeństwa w Górnictwie[13].

Przypisy

  1. Janusz Steinhoff w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2015-10-16].
  2. Zarząd Centrum Banku Śląskiego Sp. z o.o.. krs.infoveriti.pl. [dostęp 2018-04-29].
  3. Członkowie Narodowej Rady Rozwoju. prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
  4. Janusz Steinhoff – Przewodniczący Rady. rig.katowice.pl. [dostęp 2018-04-29].
  5. Rada. kig.pl. [dostęp 2018-04-29].
  6. Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
  7. M.P. z 2005 r. nr 38, poz. 515.
  8. M.P. z 2018 r. poz. 151.
  9. M.P. z 2014 r. poz. 765.
  10. Laureaci z poprzednich edycji. polishmarket.com.pl. [dostęp 2015-12-03].
  11. Janusz Steinhoff honorowym obywatelem Gliwic. onet.pl, 1 czerwca 2015. [dostęp 2018-04-29].
  12. Janusz Steinhoff honorowym obywatelem Gliwic. gliwice.eu, 18 maja 2015. [dostęp 2018-04-29].
  13. Jubileuszowa „Barbórka” Wyższego Urzędu Górniczego. wug.gov.pl, 6 grudnia 2017. [dostęp 2022-06-27].

Bibliografia

Linki zewnętrzne