Sebastian Uznański „Żałując za jutro”

Sebastian Uznański to jeden z młodych (rocznik 1977) polskich pisarzy, zajmujących się fantastyką. „Żałując za jutro” to jego powieściowy debiut, wcześniej opublikował już sporo opowiadań.
         „Żałując za jutro” to historia Zanaela, młodego syna władcy światów. Po przewrocie w wyniku którego zamordowano jego rodziców, Zanael stał się wrogiem numer jeden dla nowych władców. A jest ich trójka – arcymistrz sztuk tajemnych Sanith, mroczny kapłan z planety czarnej jak węgiel, gdzie po raz pierszwy pojawiły się Dewastatory, niemal niepokonane jednostki robotyczno – duchowo – organiczne. Potępiona królowa Szekra oraz genialny strateg De Borg. Żeby przeżyć, Zanael mus uciec do kolizyjnego wszechświata. Tam przejdzie trudną szkołę życia, kształcąc swe umiejętności i wyzbywając złudzeń. Na swej drodze spotka wiele niezwykłych istot, wrogów i sprzymierzeńców. Wśród nich pochmurnych akolitów zwanych także kapłanami bez twarzy, grających ze swymi ofiarami o życie przy pomocy kości. Arachneidę, półpajęczycę, mroczną boginię zła. Zrośniętego ze swą niezwykłą zbroją Kahisa. Elfów z Ultirium, demony z Ars Whole Demoniac oraz anioły. A wreszcie księżniczkę demonów, Daylę. Będzie się więc sporo działo. Bogaty o nowe doświadczenie wróci i stawi czoła przeklętej trójcy.
         Space opera nie pojawia się zbyt często w polskiej fantastyce. „Żałując za jutro” spełnia jednak wszystkie jej wymogi. Mamy międzyplanetarne konflikty, bitwy toczone w kosmosie, podróże miedzy wymiarami. Duży nacisk położony jest na przeżycia wewnętrzne Zanaela. S. Uznański odwołuje się też do wielu motywów znanych z fantasy i mitologii. Są przecież i elfy, i miecz wyciągnięty ze skały, i augurowie, kapłani znani z rzymskiej tradycji.
         Jeżeli chodzi o rozmach w kreowaniu światów, interesujących bytów, to pozostaje tylko się cieszyć, że są w Polsce pisarze o tak bujnej wyobraźni. Owe bogactwo to z pewnością najmocniejsza strona powieści. Czyta się ją w miarę lekko, ale… No właśnie, jest pewne ale. Choćbym nie wyczytała, że S. Uznański jest z wykształcenia psychologiem, to i tak bym się tego domyśliła, czytając perory nauczycieli Zanaela, przytaczane w tekście przypowieści czy zagmatwane opisy przeżyć głównego bohatera. Jest tego za dużo i rozbija niekiedy rytm narracji. Bo oczywiście wiarygodność postaci jest ważna, ale co za dużo to niezdrowo. Tę samą maksymę mogę powtórzyć przy nachalnej erotyce, pojawiającej się niemal cały czas. Wszędzie są gwałty, wykorzystywane niewolnice itd. Moja granica dobrego smaku została przekroczona.
         Myślę, że potencjał tkwiący w „Żałując za jutro” nie został wykorzystany. Ta historia, choć osadzona w niebanalnej rzeczywistości, z odrzuceniem prostego podziału na dobro i zło, jednak nie porywa. Trochę to tak, że piękny kościół, ale Boga w nim nie ma.
         Żałuję. Także za paskudną okładkę.

Autor: Sebastian Uznański
Tytuł: „Żałując za jutro”
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie
Liczba stron: 416
Data wydania: 2006

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Z bezmiaru eonów wypełzają – „Koszmary” H. P. Lovecraft, Hazel Heald

Obraz
Koszmary to zbiór pięciu opowiadań H. P. Lovecrafta napisanych we współpracy z Hazel Heald. Cień z Providence zajmował się nie tylko pisaniem własnych tekstów, ale i poprawianiem dzieł innych. Jedną z jego klientek w 1932 roku została Hazel Heald, a opowiadania zawarte w tym tomie są efektem ich współpracy. Tyle że H. P. Lovecraft tak przerobił teksty (a kto wie, może i napisał niemal w całości), iż nie wygląda na to, aby Heald miała na nie większy wpływ. O ile w opisywanym na blogu Kopcu (recenzję znajdziecie TUTAJ ) przynajmniej w jednym przypadku zastanawiałam się nad wpływem Zealii Bishop, tutaj gdybym nie wiedziała, że opowiadania powstały we współpracy z inną osobą, nie przyszłoby mi to do głowy. Zbiór zawiera pięć tekstów – Człowiek z kamienia , Koszmar w muzeum , Skrzydlata śmierć , Z bezmiaru eonów i Koszmar na cmentarzu . Są to opowiadania korzystające z typowych dla Lovecrafta środków wyrazu i chwytów fabularnych. Czyta się świetnie, mają ten typowy dla niego nastrój n...
Czytaj więcej

Los jest nieubłagany – Bernard Cornwell „Excalibur”

Obraz
Nadeszło lato krwi i zemsty. Zdrada Lancelota i Ginewry boleśnie dotknęła Artura, który bezwzględnie stłumił rebelię fałszywego przyjaciela i uwięził niewierną żonę. Nie ma jednak czasu na rozpamiętywanie przeszłości, gdyż saksońscy wodzowie postanowili zakopać topór wojenny i wspólnie zaatakować Brytów. Dawni sojusznicy Artura, obecnie wyznający chrześcijaństwo, nie chcą udzielić pomocy poganom. Tymczasem Merlin i Nimue realizują własny plan. Zgromadzili wszystkie Skarby Brytanii i zamierzają przeprowadzić rytuał przywołania bogów, nie oglądając się na koszty. Stopniowo zaczyna się uwidaczniać rozdźwięk między nimi. Nimue coraz bardziej pogrąża się w szaleństwie i żadna cena nie wydaje się jej zbyt wysoka do zapłacenia. Excalibur to trzecia i ostatnia część Trylogii arturiańskiej Bernarda Cornwella, utrzymana w stylu, jaki znamy z poprzednich tomów. Narratorem jest zbliżający się do kresu życia mnich Derfel, który kiedyś był rycerzem walczącym u boku Artura . Pozwoliło to...
Czytaj więcej

Tylko metal ocali świat – Grady Hendrix „Sprzedaliśmy dusze” („We Sold Our Souls ”)

Obraz
Kris Pulaski ma czterdzieści siedem lat i poczucie, że jej życie już się skończyło. Nędzną pracę udało jej się zdobyć tylko dzięki znajomościom brata. A przecież miało być zupełnie inaczej. Kiedyś Kris grała w metalowym zespole Dürt Würk, który stał u progu wielkiej kariery. I to właśnie w noc podpisywania kontraktu mającego wynieść ich na szczyt, wszystko się posypało. Kris niewiele pamięta z tamtych wydarzeń. Pogodziła się z losem, chodzi na terapię i łyka tabletki. Jednak gdy pewnego dnia zauważa plakaty reklamujące trasę koncertową jedynego członka Dürt Würk, który zrobił oszałamiającą karierę, Terry’ego Hunta, budzi się w niej gniew. Porzuca dotychczasowe życie, by odwiedzić pozostałych członków zespołu i dowiedzieć się, co tak naprawdę wydarzyło się przed laty. Sprzedaliśmy dusze Grady’ego Hendrixa to książka, która łączy w sobie elementy grozy z powieścią społeczno-psychologiczną. Autor stara się sportretować stan amerykańskiego społeczeństwa. Postawiona przez niego diagnoza ...
Czytaj więcej

Królowa zrodzona z rycerskich marzeń – Feliks W. Kres „Pani Dobrego Znaku” (recenzja)

Obraz
  Puszcza Bukowa to największa knieja Szereru i źródło gigantycznego bogactwa właścicieli wywodzących się ze starożytnego książęcego rodu K.B.I.. Po śmierci bezdzietnego księcia wybucha skandal, ponieważ okazuje się, że dziedziczką fortuny ma być niewolnica Ezena, którą kaprys pana podniósł do godności małżonki. Na domiar złego nie należy ona do gigantycznie drogich Pereł, lecz była wcześniej praczką. No i jest półkrwi Armektanką. Czegoś takiego Dartan z pewnością nie zniesie, a inne gałęzie rodu K.B.I. już szykują pozwy procesowe. Ezena, była niewolnica, nie ma szans na zwycięstwo w sądzie. Jej cel jest jednak zupełnie inny i odmieni oblicze Szereru. W umyśle – ludzkim, bo już nie kocim – tkwiła jakaś potrzeba cudowności. Gotah wiele razy się zastanawiał, dlaczego człowiek nie jest w stanie przyjąć świata takiego, jakim był: rządzącego się swoimi własnymi prawami, dość przecież cudownego, nawet bez latających kamieni i innych dziwów ( Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo , s. 5...
Czytaj więcej

Tylko marzyciele mogą uratować światy – Laini Taylor „Muza Koszmarów”

Obraz
  Życie Lazlo i Sarai nigdy już nie będzie takie samo. Oboje muszą odkryć siebie na nowo, poznać swoje dary i możliwości oraz dokonać trudnych wyborów. Lazlo znalazł się w sytuacji bez wyjścia. Będzie musiał zdecydować, co jest dla niego ważniejsze – życie ukochanej czy mieszkańców Szlochu? Oprócz wątków związanych ze Szlochem autorka wprowadza nową historię, opowiadającą o losach dwóch sióstr Kory i Novy, dorastających na peryferiach świata. Ich trudne życie wypełnione jest marzeniem o tym, że kiedyś, podobnie jak ich matka, zostaną wybrane do służby bojowej imperium. Marzenie o niezwykłej mocy, dzięki której można zasłużyć na ten zaszczyt, spełnia się, lecz nie w ten sposób, jakiego siostry oczekiwały. Muza Koszmarów Laini Taylor to drugi, po Marzycielu , tom dylogii Strange The Dreamer . I właściwie modelowy przykład, jak powinno się kontynuować fabułę. Pierwszy tom był wprowadzeniem do świata, pozwalał poznać bohaterów, drugi daje szerszą perspektywę i wypełnia luki w całe...
Czytaj więcej