Αναζητείται αλεξίβλακο (και απαντήσεις για τις τηλε-φωτιές…)

Ώρες – ώρες σκέφτομαι ότι αν υπήρχε κάποια ένεση, κάποιο χεσαμόλι που να το πίνεις και να σου προκαλεί…αλεξιβλακεία, θα πούλαγα και το ένα μου χέρι για να το αποκτήσω.
Για ένα διάστημα πίστευα ότι «το ‘χα». Ότι δεν πολυφρικάριζα με τις παπαριές.
Αλλά εδώ σφάλουν λεξικά κι εγκυκλοπαίδειες, ο «κοπτοράπτης» θα γλίτωνε;
Την «βαλίτσα» την πάω σε δύο mail που έλαβα και μ’ άφησαν στον τόπο.
Το ένα γραμμένο από έναν ψευτοαστό που αναφερόταν στα… γλυκερά και μελό ποστς κάποιων bloggers για τις φωτιές.
Το άλλο μου ήρθε… «συστημένο», από κάποια κυρία, η οποία χρησιμοποιούσε για ψευδώνυμο της, το όνομα γνωστής συναδέλφου (!) και μεταξύ άλλων «κρυάδων» με ρωτούσε τα εξής:
- «Μήπως είμαι η τάδε ή η δείνα συνάδελφος;» (ονομαστικά!)
- «Μήπως προέρχομαι από συγκεκριμένη πολιτική κίνηση;» (!!!) και άλλες παπαριές, ωστόσο «γαζωμένες» σε στυλ… καθυπαγόρευσης…(αδόκιμη η λεξούλα, αλλά με βολεύει…).
Ξεκινάω ανάποδα και αρχίζω το «γαζί» από τη δεύτερη κυρία.
α) Καλό θα ήταν τέτοιου είδους απορίες να μου τις «ποστάρετε» στα σχόλια. Να μας παίρνουν μάτι άπαντες και άπασες, γιατί στο κοπτοραπτείο τις πόρτες τις αφήνουμε ανοιχτές. Γι’ αυτό και επιλέγω να σας απαντήσω από εδώ και ουχί στο μέιλ σας.
β) Οι ονομαστικές αναφορές σε συναδέλφους υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να είναι ύποπτες. Τώρα είναι απλώς γελοίες. Θα ψάξω να βρω μια εικονίτσα του Ιουστινιανού για να σας «φυλάει» στο «Βυζάντιο», στο οποίο – εικάζω - εργάζεστε…
γ) Εγώ, μανδάμ, είμαι κοπτοραπτού. Τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, τις ξεχνάω όταν κρατάω ψαλίδι. Βέβαια, πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να ξεχαστώ…
Με την ελπίδα ότι δεν θα ξαναβρώ τέτοια παπαριά στο μέιλ μου, περαστικά σας. Α, και είπαμε, ε!: τα σχόλια σας, φόρα παρτίδα.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τον πρώτο ένα έχω να πω: α, πάγαινε πουλάκι μου!
Πάμε τώρα στα… φλέγοντα, κυριολεκτικώς και οποιανού του βαστάει ας απαντήσει:
- Υπήρξε κάποιου είδους προβοκάτσια στα τηλεφωνήματα που «έπεφταν» στα κανάλια από κατοίκους των φλεγόμενων χωριών;
- Υπήρξαν θετικά σημεία που δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας;
- Υπήρξαν τοπικοί παράγοντες που έδιναν σε κανάλια και πυροσβεστική πλαστή εικόνα για τα όσα συνέβαιναν στον τόπο τους;
- Αντιλήφθηκε η τηλεόραση σε πόσες περιπτώσεις «χρησιμοποιήθηκε» από κατοίκους χωριών; Και δεν εννοώ με την καλή την έννοια…
- Επειδή μπορεί να μου ξέφυγε: υπήρξε κάπου δημοσιευμένη – ή αδημοσίευτη – λίστα θυμάτων. Αν κάποιος την έχει, θα ήθελα να τη δω.
Αυτά για την ώρα. Το κλείνω το «ρημάδι» να ξεκουραστούν τα λαστιχάκια του και το πρωί τα λέμε στο mediablog.gr.
Από την Παρασκευή έχω τάξει κάτι «γαζιά» προς Μεσογείων μεριά κι ακόμη να τα πατήσω η άχρηστη…

ΥΓ.: Όσοι δεν το κάνατε ακόμη, πηγαίν’ τε μια βόλτα από τον «Παραμυθά». Έγινε παππούς, ο γλυκός μας!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ (για ανησυχούντες και όχι μόνο...)

Δεν το διέλυσα το μαγαζί. Απλώς συνέρχομαι. Το βράδυ έχουμε να «γαζώσουμε» κάργα.

ΥΓ1: MonahikeLike, Swell, Ριτσάκι, Torch, Pavlo, σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματα σας. Και εδώ και στο μέιλ και στο mediablog.gr. Θα τα πούμε.

ΥΓ2: Κάτι λαμόγια που στέλνουν κουλές επιστολές στο e-mail της Κοπτοραπτούς, να το πάρουν αλλιώς, γιατί κρατάω και ψαλίδι. Και με εσάς θα τα πούμε το βράδυ…

ΓΙΑΤΙ;;;

Δεν μου ‘χουν μείνει λόγια. Για κόμματα, κανάλια, κράτος. Σ’ αυτή τη φωτιά όλοι αφήσαμε κάτι. Ανθρώπους, αξιοπρέπεια, ανοχή. Πενθώ μαζί με όλους, όσοι έχασαν είτε άνθρωπο είτε πίστη. Σε ανθρώπους και θεσμούς. Ο κοπτοράπτης για κανά δυο μέρες θα «σβήσει». Ίσα για να τιμήσει δυο φίλους.
Να ‘στε καλά όλοι.

Μας "μαύρισαν"...

Όλη η Ελλάδα μυρίζει. Καμένες καρδιές. Τα σπίτια που δεν κλαίνε είναι λιγοστά.
Δεν ξέρω ποιος το 'κανε.
Ο κ. Χατζηνικολάου αναρωτιόταν στο δελτίο του αν είναι δυνατόν "απέναντι από το σπίτι του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να παίρνει φωτιά στις 4 τη νύχτα;".
Γιατί ήταν δυνατόν η μάνα με τα τέσσερα παιδιά να φανταστεί τέτοιο τέλος;
Είναι δυνατόν τόσες ψυχές να φύγουν άκλαφτες για τα παιχνίδια κάποιων...
Είναι δυνατόν να περιμένω από το μεσημέρι για να σιγουρέψω ότι δυο φιλαράκια ζουν και απλώς να ελπίζω ότι το κινητό τους είναι off;
Είναι δυνατόν;
Παιδιά, για πλάκα λέγαμε "μαυρίστε τους" - χωρίς να εννοούμε κάποιο κόμμα συγκεκριμένα - και μας μαύρισαν αυτοί. Χωρίς εισαγωγικά...
Αν είναι δυνατόν!

Προβληματάκι στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1;

Ρε παιδιά! Σεβασμός στον εργάτη! Πως έρχεστε και αποθέτετε τέτοια νέα πάνω στον κοπτοράπτη, την ώρα που το σβήνω το ευλογημένο το μηχάνημα;
Βιετνάμ έγινε λέει το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, όταν χθες ο Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης των fm, μετέδωσε μήνυμα ακροατή, το οποίο «στόλιζε» τόσο τον ίδιο, όσο και τον έτερο των «Ραδιουργιών», Βασίλη Αδαμόπουλο.
Το θέμα βεβαίως δεν ήταν ο στολισμός, αλλά το ότι το μήνυμα ανέφερε το όνομα του ιδιοκτήτη του Ομίλου και παρουσίαζε τους δύο συνεργάτες (για να το πούμε κομψά) ως ανθρώπους της εργοδοσίας.
Ο Γιώργος Χουδαλάκης μετέδωσε το μήνυμα, αποδεχόμενος τον χαρακτηρισμό.
Ξέρετε, από αυτές τις απαντήσεις που το κεντρικό τους νόημα είναι «και ποιο είναι το πρόβλημα σου εσένα»;
Για τον ακροατή δεν πήρε όρκο κανείς, πάντως κάποιος άλλος από τα ψηλά πατώματα είχε πρόβλημα.
Και για τον λόγο αυτό, σύμφωνα με τα επί του...κοπτοραπτηρίου νέα, ο Γιώργος Χουδαλάκης για την ώρα θα βρεθεί σε... άδεια.
Αποφάσεις, λένε όσοι ξέρουν, θα ληφθούν, μετά τις εκλογές.
Μπα σε καλό σας, παρασκευιάτικα, είπα να τελειώσω μια φορά νωρίτερα και να ‘μαι πάλι στο διαβολομηχάνημα...
Τα λέμε μετά την Κυριακή!

H Κοπτοραπτού δέχθηκε... πρόταση και είπε... ναι!

Πω, πω... Από που ν’ αρχίσω... Βασικά (με πιάνουν οι ντροπές μου και έχω ένα μπλοκάρισμα, ντοντ γουόρι, θα ξεκολλήσω), πριν από λίγες μέρες χτύπησαν την πόρτα του εργαστηρίου μου κάτι ακομπλεξάριστα παιδιά -ευάερα, ευήλια- και με ρώτησαν, αν θα ήθελα να... "γαζώνουμε" παρέα.
Κοίταξα τον Κοπτοράπτη – είναι και μεγάλος ως μηχάνημα – και λέω "ρε παιδιά, χωράει ο ρημάδης; Είναι και... θεωρητικός και πιάνει τόπο...".
"Χωράει", μου είπανε, "αλλά, εννοείται, ότι το εργαστήριο σου το κρατάς!".
Κάνανε κάτι μαγικά εκεί πέρα, τεχνολογικής φύσεως και – άκου να δεις! – μου τον κάνανε και... πτυσσόμενο (τον Κοπτοράπτη)!
Να μην σας πολυζαλίζω, τα παιδιά ήταν από το mediablog.gr.
Και πλέον η Κοπτοραπτού – η ολίγον ντροπιάρα και πολύ μονόχνοτη – έκανε φίλους.
Της (blogo)καρδιάς, για να εξηγούμαστε, και όχι της τσέπης...
Η πρόταση περί... "μεταγραφής", (έτσι την αποκαλούν στο σάιτ, τρομάρα μου) ήταν από τις πιο συγκινητικές (εγώ τα λέω αυτά, που σιχαίνομαι τις κλάψες), τις πιο ανόθευτες και τις πιο ειλικρινείς που έχουν "ακουμπήσει" πάνω στον ταλαίπωρο τον Κοπτοράπτη την τελευταία δεκαετία.
Πλέον, μερικές φορές την εβδομάδα θα περνάω από εκεί να τα λέμε ένα χεράκι (mediablog.gr/koptoraptou). Και κυρίως να τα... "γαζώνουμε".
Μύξες και κλάψες, τέλος.
Παιδιά, ευχαριστώ για όλα!


ΥΓ.: Εκεί προς το βραδάκι έχω να πατήσω κάτι «γαζιά» για μερικά ενδοκαναλικά «πουκαμισάκια». Και ενδοεφημεριδικά. Έτσι, για να γελάσει λίγο το χειλάκι μας.

Σ'τα λεγα ρε γιαγιά να μη βλέπεις τηλεόραση (και να μην έρχεσαι στο φασονατζίδικο)...

Πως το παθαίνεις το εγκεφαλικό; Ρωτώ. Θέλω να πω, τη σακουλεύεσαι ότι έρχεται, έτσι δεν είναι;
Η βάβω μου πάλι, σαν το σκυλί στ’ αμπέλι θα πήγαινε.
Γιατί αν και σοφή, δεν ξέρει ότι δεν υπάρχει πλαφόν στη μαλακία.
Ανοίγει την τηλεόραση, χωρίς να ‘χει πάρει χάπι.
Έρχεται βόλτες στο φασονατζίδικο, κάθεται δίπλα στον κοπτοράπτη κι ακούει τις ξετσίπωτες τις πελάτισσες μου, χωρίς να μετρήσει πρώτα την πίεση.
Το ‘χα δει εγώ το όνειρο από την Κυριακή.
Το χειλάκι της γιαγιάς είχε αρχίσει να στραβώνει από την ώρα που ξεκίνησε το έγκριτο δελτίο του Alter.
Στο ένα «παράθυρο» ο Νίκος Καραχάλιος, υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού της Νέα Δημοκρατίας.
Στο άλλο «παράθυρο» ο Giorgos Liagas, γνωστός – μέχρι ψες – παρουσιαστής του δελτίου του Star (σημερινός υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στην τιμημένη Λάρισα).
Ο πρώτος, γραμματιζούμενος άνθρωπος αρχίζει να αναλύει ότι ο «Γιωργάκης» και ο «Κωστάκης» είναι δύο νεαροί που έχουν δώσει ραντεβού σε ένα παγκάκι με μια κοπέλα που τη λένε «Ελλάδα».
(Σε αυτό το σημείο η γιαγιά τσεκάρει το ακουστικό της, αλλά επειδή το κάνει συχνά δεν δίνω σημασία)…
Και ο δεύτερος, ψηλός και άπειρος, τον κοντράρει εξηγώντας του, γιατί η κοπέλα δεν πρέπει να κάτσει «εκεί» και πρέπει να κάτσει «εδώ».
Βλέπω τη γιαγιά να «φωσφορίζει» από τη φούρκα της.
«Ακούς πομπές, τσουπί μουουου; Τις κιλότες μας θέλουν…», φωνάζει.
Κατεβάζω ταχύτητες, βουτάω το πιεσόμετρο και ταυτοχρόνως, κλείνω την τηλεόραση γιατί η γιαγιά θα τη δώσει τη μαγκουριά, αλλά ο Liagas δεν θα τη νιώσει. Μόνο η τηλεόραση μου.
Η πάρεση δεν υποχωρεί κι αρχίζω να φοβάμαι, διότι η γιαγιά με ρωτάει αν φυτεύονται κώλοι στις παραλίες.
«Που σου ήρθε;», τη ρωτάω και μου απαντά ρετάροντας: «Α, δεν θα αναλάβει ο κ. Λιάγκας τον τομέα περιβάλλοντος;».
Στα καπάκια, τη Δευτέρα, μου ‘ρχονται τα νούμερα της ΑΒΓ (λέγε με και Agb) και αντιλαμβάνομαι ότι έχω υποπέσει στην αμαρτία της βασκανείας. Τα μάτιαξα τα κορίτσια. Πρώτη η Τρέμη, τέταρτες η Μάρα με την Έλλη.
Από κοντά και η γιαγιά. Η πάρεση – πάρεση, αλλά τα αυτιά της χωνιά.
Την Τρίτη πια με πάει πατητά. Δε με φτάνει η δουλειά στο φασονατζίδικο, η γιαγιά θέλει να ‘ρθει μαζί κι η πρώτη πελάτισσα – την τύχη μου την άρρωστη – μας προκύπτει φαν του Δημήτρη Αβραμόπουλου.
«Που δεν ξέρεις πόσο τον πείραξε που έβαλαν τον Αβραμίδη από πάνω του, ντάρλινγκ…».
Άντε τώρα δηλαδή να εξηγήσεις στην κολωνιακώτισσα ότι το γιώτα από το όμικρον το χωρίζουν μια μούτζα – πέντε δηλαδή – γράμματα της αλφαβήτου. Εδώ δεν το κατάλαβε κοτζαμάν υπουργός…
Η γιαγιούλα στο σκαμπό της είχε πάρει περίεργη κλίση, αλλά υπέθετα ότι έσκυβε για να ακούσει καλύτερα. Εκεί μάλλον «παίχτηκε» και ο ντουβρουτζάς της αγαπημένης μου γραίας.
Χωρίς χάπι – και ενώ η πελάτισσα μιλούσε με Ρηγίλλης – η γιαγιά έμαθε σε χρόνο μηδέν ότι: α) ο Γιάννης Κουρτάκης, δημοσιογράφος για όσους δεν χρωστούν να ξέρουν, θα βρεθεί στο πλευρό του Καραχάλιου (του κυρίου με το παγκάκι που λέγαμε…) στο Γραφείο Πολιτικού Σχεδιασμού της ΝουΔου, β) ο Μάκης Γιομπαζολιάς – άνευ συστάσεων- κατεβαίνει με το ΠΑΣΟΚ, γ) ο Αχιλλέας Καραμανλής ξα-να-κα-τε –βαί- νει! Ντου γιου μπιλίβ ιτ; δ) η Ηρώ Πέτσα θα έχει βασικό ρόλο τη νύχτα των εκλογών στο studio της ΕΤ-3 (χιρ κάμς δε πέιν, μιλάμε) και ε) ο Λάλας θα κάνει μία πολιτική εκπομπή για… νέους στο Star.
Συγνώμη κιόλας, αλλά με τέτοιο ανεμορούφουλα θα το πάθω εγώ το εγκεφαλικό, η γριά θα γλίτωνε;

"Πάμε κοπέλες..." - Η Έλλη, η Μάρα και το Σανέλ Νάμπερ Φάιβ

Η κοπτοραπτού σήμερα νιώθει πολύ…κορίτσι! Μα τω Θεώ, δεν είμαι καλά. Είδα το δελτίο του Alpha με την κυρία Έλλη και την κυρία Μάρα και έχω πάθει λαλίαση. Βόηθεια! Κάτι ‘πάθαν οι ορμόνες μου. Ξαφνικά μου αρέσουν τα glossy κραγιόν (σ.σ.: καλέ που τα ξέρω εγώ αυτά;;;;), τα μπουστάκια, τα γυριστά προς τα έξω μαλλάκια, τα νάζια και οι σκιές ματιών! Χριστέ μου, μεταλλάσσομαι…
Από την ώρα που είδα την έκτακτη πρεμιέρα του δελτίου με τις δύο κυρίες, παντού στον αέρα μου μυρίζει Κοκό Σανέλ Νάμπερ Φάιβ και σαμπουάν Τζιλ Σαντέρ…
Έτσι, όπως καθόντουσαν δίπλα – δίπλα, σιδερωμένες, λουσμένες, μοσχομυριστές σαν τις παλιές Αρσακειάδες, έπαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ.
Έφυγα σφαίρα από τον κοπτοράπτη και πήγα και στάθηκα στον καθρέφτη.
Και μετά ξαναπήγα σφαιράτη στην τηλεόραση μπροστά… Κουκλίτσες, κουκλίτσες. Η κυρία Έλλη με πρόκα μαλλάκι και παρθενέ λευκό σακάκι. Και η κυρία Μάρα με φιλαριστό καρεδάκι, κοραλί τζάκετ, τζιν παντελόνι και χρυσή παντόφλα.
Και εκεί έπαθα τη μετάλλαξη. Ήθελα κι εγώ να είμαι έτσι – πώς να το πω; - μπένε λεβέ! Έτοιμη να αρπάξω τον Ζαγορίτη από το τσουλούφι και να τον βάλω να φάει τις σημειώσεις μου!
Και μετά κατά τη διάρκεια του δελτίου άκουσα την κυρία Έλλη να λέει στην κυρία Μάρα:
«…Και νομίζω, Μάρα, ότι αν μας ακούνε από το κοντρόλ, θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τις ένοπλες δυνάμεις…».
Αν ήμουν η παλιά, κακιά κοπτοραπτού, η δετεράντζα γαζώτρια του συνοικιακού εργαστηρίου θα μετέφραζα ως εξής αυτή την ατάκα:
α) «Μας ακούει κανείς, το φελέκι μου μέσα, από το ρημαδοκοντρόλ;»
β) «Μάρα, δεν είπαμε να τηλεφωνήσεις εσύ η ίδια, αλλά κάνε κανά νόημα να κάνουν ρεπορτάζ από μέσα…».
Αλλά, είπαμε: σήμερα νιώθω πολύ, μα πολύ κορίτσι και κυρίως κορίτσι βορείων προαστείων. Δεν μπορώ να σκέφτομαι σαν δευτεράντζα.
Βέβαια, μετά η κ. Έλλη είπε πάλι, εκεί προς το τέλος: «Η πρώτη επίπτωση των εκλογών έπεσε πάνω μας. Εμείς είμαστε τα πρώτα θύματα των εκλογών!».
Η ελεεινή κοπτοραπτού θα σκεφτόταν για μετάφραση: «Παλιορεμπεσκέδες, είχατε δεν είχατε μας τις πηδήξατε τις διακοπές μας, αλλά τι να γίνει τώρα…»
Και μετά είπε εκείνο το άλλο: «Ένα πράγμα θα πρέπει να συνηθίσεις, Μάρα μου: να σε λένε Στάη και να με λένε Ζαχαρέα».
Εδώ, χαχαχούχα, έχω πάθει τέτοια μετάλλαξη που πλέον τα γαλλικά, το πιάνο και το μάνικιουρ κιτ που έχω στο τσαντάκι μου, η σούπερ κλάσι γκομενίτσα, δεν διανοούμαι να το μεταφράσω…
Και με αυτήν την girlie και πολύ Βου Που διάθεση θα αφήσω το ποτισμένο με άρωμα (Νάμπερ Φάιβ, είπαμε) μαντήλι μου να πέσει πάνω στις Λουί Βιτόν γόβες μου και θα πάω για clubbing με τα άλλα κορίτσια στο Γαλέα…

ΥΓ.1: Βασικά, πάω να ρίξω έναν μαστραπά νερό πάνω μου, γιατί αν συνεχίσω έτσι θα καταλήξω στο ψυχιατρείο (όχι, ότι εκεί δεν έχει καλή παρέα…)
ΥΓ.2: Απόψε, μάλλον θα κατάλαβε ο Χατζηνικό ότι οι γυναικείες συμμαχίες δεν αντιμετωπίζονται ως άλλος ένας κλασικός αντίπαλος. Θα χρειαστούν ανίερες τακτικές από εδώ και στο εξής… Το δίωρο δελτίο ειδήσεων που προετοιμάζει θα θέλει τρελό κόπο και αγωνία.
ΥΓ.3: Καλά, ΑΝΤ1 και Mega συνελήφθησαν στο Βιλαμπάχο και ακόμη τρίβουν. Για το Star, ούτε λόγος βεβαίως.
ΥΓ.4: Άσχετο, αλλά ξέρει κανείς να μου πει – μόλις με εγκατέλειψε το κορίτσι μέσα μου – αν είναι πρέπον να εμφανίζεται κανείς στη λιτάνευση της Μεγαλόχαρης με όξω μπούστο και ροζ κουφετί φορεματάκι;
Όχι, ότι είμαι καμιά παρθενοπόπη, καμιά θεούσα, αλλά ρωτώ…

Όταν η τηλεόραση πηλαλάει πίσω από την κυβέρνηση...

Οι τηλεστάρ βρήκαν τον δάσκαλο τους από την παρούσα κυβέρνηση. «Πουλάκια μου», θα ‘λεγε ο Καραμανλής από μέσα του, «διακοπές μου θέλατε; Τσιμπήστε τώρα μία ψυχρολουσία να ‘χετε και μαζευτείτε από τις 20 Αυγούστου στο μαντρί σας για να μάθετε.
Μεταξύ μας, πάντως, ο Χατζηνικολάου έβγαλε πρώτος το φιρμάνι ότι επιστρέφει στις 20 του μηνός κι από ‘κει και δώθε ξυπνήσανε κι οι αποδέλοιποι.
Όπως οι κυρίες Στάη και Ζαχαρέα.
Τι ωραία που παίζανε μπροστά στον φακό, σαν τις συμμαθήτριες κατά τη διάρκεια σχολικού διαλείμματος. Ντυμένες στα μαύρα. Και να σου να δείχνουνε με το δαχτυλάκι –άγνωστο το τι δείχνανε- μέχρι που της ενημέρωσαν ότι είναι κακό πράγμα να δείχνεις και αναγκάστηκαν να…ανακαλέσουν.
Και να αρχίσουν τις εξυπνάδες περί… πληροφοριών. «Έχω μια πληροφορία, λέει η μία στην άλλη, υπονοώντας τις εκλογές…
Και καλά η Στάη. Αλλά η κυρία συμπαρουσιάστρια, να λέει φόρα παρτίδα ότι έχει μια πληροφορία για τις εκλογές… Πάει; Δεν πάει; Διότι θα σκεφτεί ο καλοπροαίρετος τηλεθεατής πούθε την έχει την πληροφορία. Από το ρεπορτάζ θα απαντήσει και επειδή είμεθα επιλήσμων λαός, θα το φάμε…
Για να καταλάβετε τον βαθμό ετοιμότητας, ο Alpha ενημέρωσε σήμερα το μεσημέρι για τα κάτωθι:

«Παρακαλούμε σημειώστε τις παρακάτω αλλαγές στο πρόγραμμα του σταθμού:

-Από την Δευτέρα 20 Αυγούστου 2007 και κάθε μέρα από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 05:50 θα μεταδίδεται η ενημερωτική εκπομπή «ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ», αντί της προγραμματισμένης ενημερωτικής εκπομπής «ΠΡΩΙΝΗ ΠΑΡΕΑ».

Το οποίον σημαίνει ότι μας χαιρετάει άρον – άρον ο Καρσιώτης και έρχεται τρέχοντας ο Γιώργος Αυτιάς, ο οποίος από καιρό μας έχει ξεκαθαρίσει ότι… πολιτεύεται με τον Alpha.
Τέλος πάντων, το ζήτημα είναι ότι εκεί στα κανάλια, τους έχει πιάσει μεγάλη κωλοπηλάλα -με το συμπάθειο- και οι απανταχού διευθυντές ειδήσεων έχουν δώσει εντολή, άπαντες να βρίσκονται στις θέσεις τους στις 20 του μηνού. Το στόρι θυμίζει εκείνο το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν για γνωστή σχολή δημοσιογραφίας. «Και ο Καμπουράκης; Και ο Οικονομέας; Και ο Ευαγγελάτος; Και ο Χατζηνικολάου; Και η Στάη με τη Ζαχαρέα; Και ο Αυτιάς;».
Μωρέ, όλοι θα είναι πίσω, λέμε! Εξόν από Star και Κρατική. Ο καθείς για τους λόγους του, βεβαίως…

ΥΓ.: Εύλογα υποθέτει κανείς ότι αυτή είναι μία από τις λίγες στιγμές που ακόμη και τα πρώτα ονόματα αισθάνονται όπως οι ρεπόρτερ των εκπομπών τους: αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν τις πολύτιμες στιγμές καλοκαιρινής ευτυχίας για να «χωθούν» με τα μούτρα στη δουλειά. Τελικώς, κι αν δεν υπάρχει Θεός, υπάρχει – για την ώρα – κυβέρνηση Καραμανλή. Δοξάστε την!

Twilight zone και άλλες ιστορίες...

Τρεις μέρες τώρα τις έχω περάσει στη ζώνη του λυκόφωτος. Δεν είχα φάει, δεν είχα κοιμηθεί, μου είχε βγει η γλώσσα πάνω από τον «κοπτοράπτη» και να ‘χεις και τα παλιόπαιδα να σε παίρνουν τηλέφωνο και πριν ακούσεις «καλημέρα» να ακούς ένα... φλατς, φλουτς. Μου βάζανε να ακούω το κύμα τα τσογλάνια κι εγώ να ματώνω η ρουφιάνα πάνω στα ρέλια και τα ξέφτια του μιανού και του αλλουνού. Αμ, θα το κλείσω το μαγαζάκι, αφεντικό μου και να δω ποιος θα σου κόβει και ποιος θα σου ράβει. Καλά, λέμε και καμιά λαλακία να περάσει η ώρα.
Για να μην πολυλογώ – όχι, που δεν το συνηθίζω, η καταπίεση βλέπετε – μπαίνω κατευθείαν στο ψητό με τα “best of” ενός ατέλειωτου τριημέρου πάνω στον «κοπτοράπτη» και τα ξαναλέμε...

Θέμα 1: Τώρα τελευταία όταν παίρνεις στο Mega να ρωτήσεις κάτι που αφορά στον ψυχαγωγικό τομέα, τα κορίτσια αναζητούν την κ. Βότση. What did I miss? Είχα την αίσθηση ότι η συμπαθεστάτη, ησχολείτο μόνο με θέματα που αφορούν τον τομέα ενημέρωσης...
Θέμα 2: Ο Πρόεδρος του ΕΣΡ επιβεβαίωσε την κατάθεση του συμφώνου αγοράς του άλλοτε «Ράδιο – Βερόνικα» , από τους Ανδρέα Κουρή και Νίκο Χατζηνικολάου. Με ενημερωτική πλέον ταυτότητα ο σταθμός θα αρχίσει να εκπέμπει αρχές του Σεπτέμβρη. Και μαντέψτε ποιος θα έχει αθλητική εκπομπή. Τον λένε Γιώργο και πάντοτε βρίζει...
Θέμα 3: Τέλος – μου είπαν οι πελάτες του – τα σενάρια για είσοδο του Γιώργoυ Μητσικώστα στο Mega. Άλλοι, πάλι, μου είπαν ότι είχε συνομιλία της τάξεως του μισαώρου με μεγαλομέτοχο του καναλιού και έγινε μια πρώτη κουβέντα για πεντάλεπτα σατυρικά σκετς και μία σειρά με... προχωρημένο σχεδιασμό. Τα υπογλώσσια του Μπούτου τα υπολόγισε κανείς; Μπορεί, γιατί ο μίμος είχε κουβέντες και με τον ΣΚΑΪ.
Θέμα 4: Μαθαίνω ότι εφρίκαρε η αντιπολίτευση – κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για την ΕΡΤ – με το ύψος της αμοιβής του κ. Παναγόπουλου. Γιατί παιδιά;;; Μόνο 22.000 ευρώ έπαιρνε ο άνθρωπος! Και επειδή ήταν τόσο οικονομικός τον ξαναπροτίμησαν και του ανανέωσαν τη θητεία! Αυτά είναι. Πιάσε ένα τήλιο τώρα να μας ζεστάνει από την ψυχρολουσία...
Θέμα 5: Εξκιούζμι, αλλά δεν επιβεβαιώνεται από πουθενά η πληροφορία ότι ο Ρέστης εισήχθη στο μετοχικό σχήμα της Real Group (Κουρής – Χατζηνικολάου, που λέγαμε και πιο πάνω...).
Θέμα 6: Η Νανάκα (κάτω τα χέρια από την αδυναμία μου) ήρθε, η Ελεάνα Παγουρά μάλλον την «κάνει». Αυτά έχει το «Πολύ Μπλα Μπλα». Από ένα σημείο και μετά δεν ξέρεις τι λένε. Για το τι λες, είναι σίγουρο...

Φτάνει, παιδί μου, νισάφι για σήμερα. Θα επανέλθω με αμπελοφιλοσοφίες, γιατί ζεσταίνομαι. Και πήζω, το ‘πα; Το ‘πα, αλλά το ξαναλέω για να ξεμπουκώσω η γαζώτρια….

Τσιακανίκας στον ΣΚΑΪ, μαθαίνω...

Άκουσα καλά ή έκανε θόρυβο ο κοπτοράπτης και δεν το "πιασα" επαρκώς; Στον ΣΚΑΪ αναμένουνε για Διευθυντή Σύνταξης τον κ. Κωστή Τσιακανίκα!

Έλλη ζερβά, Μάρα δεξά και στο Mega κάποιος χαίρεται...

Από την προηγούμενη Παρασκευή είχα να έρθω σε επαφή με κανάλια, με τηλεόραση, με κόσμο τους γενικότερα. Και τι ωραία πούτανε!
Μέχρι που με προσγείωσε χθες ένα τρέηλερ – όχι, που δεν το ‘χα δει, αλλά χθες μου τα ‘βγαλε τα γκαβά!
Έλλη και Μάρα στον Alpha. Εξκιούζ μι, φίλτρα εκεί στην Κάντζα δεν «παίζουνε»; Για τις κάμερες λέω... Η Μάρα βγαίνει λες κι έχει αρπάξει και η Στάη ξανθή και ασπριδερή – ασπριδερή σαν τα ψωμάκια της μπύρας. Όσο για τη σημειολογία του χαμόγελου, βαριέμαι και δεν θα ασχοληθώ.
Αλλά το ότι στο πλάνο, η Μάρα καταλήγει δεξά κι η Έλλη ζερβά, νταξ’ κυρ σκηνοθέτα μου, το πιάσαμε, μην ιδρώνεις περαιτέρω...
Το γαμάτο όμως, είναι το διαφημιστικούλι του «Διασχίζοντας την Ελλάδα με τα πόδια». Τόσο πολύ με μπρίζωσε που άρπαξα δυο μπιρόνια, μια πίτσα, μισό κουτί προφιτερόλ και άραξα για να δω πως καίγονται τα ρημάδια τα πατσοκοίλια. Μανία, αυτό το κανάλι να μας κάνει όλους σκουράντζους.
Ο κ. Μπούτος τι λέει επ’ αυτού; Γιατί εγώ τον προτιμώ καλοζωισμένο!
Αλήθεια, τώρα που είπα Mega, έχω απορία: γιατί ακόμη και στο ψυχαγωγικό τώρα τελευταία όλοι περιμένουν το ok του... ενημερωτικού τμήματος για να βγάλουν προς τα έξω μια πλεροφορία; (Θα επανέλθω επ’ αυτού με λεπτομέρειες).
Για την ώρα φιλιά και καλά δροσίσματα.
(Δε λέτε που έπεσε ο ρημαδοϋδράργυρος, που είχαμε βελάξει τόσες μέρες από τη βρωμοζέστη;)

Blogoδιαφημίσεις και Νανάκα: ένα… ψευτοδίλημμα κι ένας… θρίαμβος της αληθινής ενημέρωσης!

Εδώ και πολύ καιρό, εφημερίδες διαβάζω μόνο από υποχρέωση. Από «πρέπει», που λένε. «Πρέπει να…», λόγω δουλειάς.
Παλιά ήταν η απόλαυση μου. Πρωί – πρωί, πριν ξεκινήσω το «κόψε – ράψε», δυο εφημεριδούλες πάνω στον «κοπτοράπτη», πρώτο τσιγάρο, πρώτος καφές και μετά στη φάμπρικα.
Και μετά ήρθαν τα blogs.
(Προηγούμενως είχε ενσκήψει το πρώτο κύμα εφημεριδοβαρεμάρας...).
Και την καταβρήκα.
Και σιγά - σιγά, η παλιά απόλαυση είχε την κατάληξη που έχουν οι συμβατικοί γάμοι.
Το γνωστό και ως συζυγικό σεξ.
Αυτό που, όταν το κάνεις σκέφτεσαι πόσο πήγε το επιτόκιο, τι λείπει από το αυριανό γεύμα και άλλα συναφή, αλλά παντέλώς άσχετα με την στάση στην οποία βρίσκεσαι και την οποία έχεις ξεχάσει, γιατί ούτε που κουνιέσαι. Τέτοια σπαρίλα.
Παρομοίως, όταν θες να γράψεις, αλλά ο εκδότης βαριέται τις αγωγές, οπότε γράφεις συντηρητικά, ή βαριέται τα άντερα του, οπότε γράφεις μαλακίες, κατόπιν δεν κάνεις κέφι να διαβάσεις ούτε εσύ ο ίδιος την παπάρα σου. Άρα γιατί να αγοράσεις την παπάρα ενός άλλου που στην τελική διατελεί στην ίδια trans; Ή γιατί να έχεις την απαίτηση να αγοράσει κάποιος άλλος την παπάρα που έγραψες εσύ;
Φυσικά, υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά θα την έβρισκα πιο πολύ, αν υπήρχαν περισσότερες.
Οπότε εδώ και καιρό την καταβρίσκω - για 'μένα μιλάω, μην παρεξηγηθεί κανείς - με τα blogs.
Που θέλω να καταλήξω, γιατί το 'πιασα από τη γέννα του: Ό,τι θέλω είναι εδώ. Ένα link απόσταση. Φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι. Με κάποιους, ξερόμαστε, κοινώς γνωριζόμαστε, φίζικλι. Τους έχω δει, με ξέρουν σαν φάτσα και σαν ιδιοτροπία. Με κάποιους επίσης ξερομαστε, αλλά διαμπλογκικώς. Με άλλους πάλι ούτε ξερόμαστε, ούτε θέλουμε να ξεραθούμε, ωστόσο τους διαβάζω και ίσως να με διαβάζουν κι εκείνοι.
Θέλω να πω, κάτι που το κάνεις επειδή σου γουστάρει, πολύ που χέστηκες, άμα σε τρέφει. Τώρα αν κάτσουν και τα ρημαδοφράγκα δεν έγινε και τίποτα. Ωστόσο, θεωρώ βλακώδες το δίλημμα «βάζω ή δε βάζω διαφήμιση στο μπλόγκι». Είναι θέμα του καθενού και όπου ακούω πύρινους και ιδεολογίες, κόβω λάσπη διότι ως γνωστόν, όπου ανθίζει η ηθικολογία, η ηθική την έχει προ πολλού κοπανήσει από το παράθυρο.
Παράδειγμα: αν κάποιος όλη μέρα σφουγγαρίζει χέστρες – μια χαρά επάγγελμα, δεν το συζητώ – για να ζήσει και το βράδυ γουστάρει να γράφει, ε, δεν θα κάτσει να πει «όχι εγώ δεν βάζω διαφήμιση στο blog προτιμώ να πεθάνω ιδεολόγος ξεσκατιστής δημοσίων ουρητηρίων». Απλοϊκό το εξάμπλ, αλλά για ‘μένα έτσι είναι και το γράφω τόσο κυνικά, γιατί όπως προείπα σιχαίνομαι τους εξάψαλμους περί του να «διατηρηθούν αγνές οι προθέσεις της blogoσφαιρας». Φιλαράκι, άμα είσαι πιστός σε κάτι, κάν’ το και μη κατακεραυνώνεις όσους δεν το κάνουν. So simple.
Και για να επανέλθουμε στα δικά μας, φτάνει πια με τις αστειότητες. Ας ασχοληθούμε με κάτι σοβαρό, που σε εμένα, την ταπεινή κοπτοραπτού γέμισε με τρελή ευτυχία.
Νανάκα ιζ μπακ, αγκέν!
«Ένα πρόσωπο με μεγάλη εμπειρία στον χώρο της δημοσιογραφίας έρχεται στο Alter για ΠΟΛΥ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ. Η αγαπημένη δημοσιογράφος Νανά Παλαιτσάκη, με τον δυναμισμό και την ανατρεπτικότητα που τη χαρακτηρίζουν, είναι έτοιμη να αναλάβει τον νέο της ρόλο, τόσο μπροστά όσο και πίσω από τις κάμερες της εκπομπής. Από τη νέα τηλεοπτική σεζόν, η Νανά Παλαιτσάκη παίρνει θέση, όπως μόνο εκείνη ξέρει, στο πάνελ της εκπομπής για ΠΟΛΥ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ». Άι εμ σο χάπι!!!
(Σ.Σ.: Για τους αμύητους υπάρχουν τα παλαιότερα posts λατρείας και αφοσίωσης στην ξανθιά αγαπημένη μαντόνα της ελληνικής δημοσιογραφίας…)
Αυτά γράφει το Δελτίο Τύπου που ξαπόστειλε το κανάλι του Μπουρναζίου – ο γιαραμπής να το ‘χει καλά – που από Σεπτέμβρη θα στεγάσει τη Νανάκα μου!
Το δεύτερο πιο σοβαρό θέμα της μέρας, ήταν ο πανικός που επικράτησε στις συσκέψεις κάποιων καναλιών για το πώς θα διαχειριστούν το θέμα του…αγροφύλακα. Στο Mega πάντως πολύ το γουσταράνε το σκηνικό με τον Πολύδωρα. Όλα τα λεφτά ήταν το τέλος του σπικάζ – αν θυμάμαι καλά γιατί εκείνη την ώρα μου ‘χε φύγει ένα «στρίφωμα» και ψαχνόμανε η γυναίκα – που έλεγε ότι ο «οικολόγος αστυνόμος» θα είναι αναγνωρίσιμος από το σήμα με το…τριφύλλι. Κάν’ τους τέτοια υπουργέ μου να γουστάρουνε που τα ‘χουν πάρει όλα σοβαρά… Ξέρω εγώ τι λέω.
Ας είναι. Άντε καλό μας μήνα, άντε καλή μου λεκανίτσα να βουτήξω τα ποδάρια μου μέσα που γίνανε σήμερα σα λουκάνικα Φρανκφούρτης κι αύριο μέρα είναι, όλο και κάτι θα βρεθεί για να μην πλήξουμε…


ΥΓ1.: Κάποια κυρία από Κάντζα μεριά φωνάζει βοήθεια ή με γελούν τ’ αυτιά μου;
Άντε, άντε κι ακόμη δεν μπήκε ο Σεπτέμβρης…

ΥΓ2.: Λοβέρδο, Δαμανάκη δεν τους λυπούνται εκεί στο ΠΑΣΟΚ;
Στασό δεν έχουν οι άνθρωποι. Πρωί – βράδυ στα τηλεπαράθυρα και για να φάνε κανά σάντουιτς κάνουν σκάντζα με την Αποστολάκη. Λυπηθείτε τους, τους «κάψατε» πριν την ώρα τους…