ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ

 

 Τους στοίχους τους έγραψε ο ΤΖΙΝΙΣ, πριν από 24 !!!!! χρόνια και μένουν επίκαιροι!!!
Περισσότερη "ΚΑΘΑΡΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" στο  ΤΖΙΝΙΣ Χ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ http://www.tzinis.blogspot.com/  www.tzinis.com
 [email protected]

Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΚΟΤΣΥΦΑ 'ΡΧΙΝΑ. ΣΚΟΠΟ ΓΛΥΚΟ. ΤΡΑΓΟΥΔΙ. ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ.

Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΚΟΤΣΥΦΑ

Βουβάθηκαν, σωπάσαν τα πουλιά.
Βοή. Φοβέρα του βοριά τα δέρνει.
Ούτε κι ο Πετροκότσυφας. Μιλιά.
Του ουρανού μηνύματα προσμένει.
****************
Μονάχο το τσακάλι τριγυρνά.
Γρυλίζει με οργή και με κακία.
Κι' ο λύκος, απ' τ' αγνάντιο προσπερνά.
Οσμίζεται συχνά, με σημασία.
*****************
Μεγάλ' αντάρα. Κοσμοχαλασιά.
Κακό! Βροντές! Ανέμοι και σκοτάδι.
Χτυπιούνται θάμνοι, δέντρα και κλαδιά.
Ατέλειωτο μου φαίνεται το βράδυ.
*****************
Ο γιος του Πετροκότσυφα 'ρχινά.
Σκοπό γλυκό, τραγούδι, την ελπίδα!
Να ξαστερώσεις ουρανέ ζητά.
Το δάσος έχει μόνο για πατρίδα.
******************
Σαστίζουν οι ανεμοκεραυνοί !!!
Με του μικρού του κότσυφα το θάρρος!!!
Σωπαίνουν. Για ν' ακούσουν τη φωνή,
που σκίζει πέτρινες καρδιές, στο δάσος.
******************
Και τα σκοτάδια χάνονται!!! Αυγή!!!
Χωρίς βροντές. Ο ήλιος ξεπροβάλει!!!
Χαμόγελα. Χαρά Θεού στη γη.....
Για να χαθούν ξανά. Να μείνω μόνος πάλι.
******************
Όμως......
Ο γιος του Πετροκότσυφα 'ρχινά.
Σκοπό γλυκό, τραγούδι, την ελπίδα!
Να ξαστερώσεις ουρανέ ζητά.
Το δάσος έχει μόνο για πατρίδα.

ΜπαρμπαΝίκος Αρβανίτης

Σ' ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ? ΣΤ' ΑΡΠΑΖΕΙ ΟΛΑ? ΣΕ ΤΥΡΑΝΑΕΙ? ΣΕ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ? --- Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΕΔΩΣΕ ΝΟΥ ΚΑΙ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΕΙΣ!!!

Η ποίηση δεν ανήκει σ’ όσους τη γράφουν… Η ποίηση ανήκει σ’ όσους την έχουν ανάγκη…

Επειδή αρνιόμαστε την αμνησία, για τη σημερινή μαύρη επέτειο, επιλέξαμε το “Παράπονο κολίγου στον Εσταυρωμένο”, γραμμένο πριν από αιώνες από τον Σικελό Lionardo Vigo Calanna (1799-1879), εκπρόσωπο του σικελικού πολιτισμού και που μας φαίνεται ότι αρμόζει στις μέρες μας…

Malarazza (Η κακιά ράτσα)

Κάποτε ένας κολίγος, σ’ αυτή την πλατεία,
έτσι προσευχόταν στον Εσταυρωμένο, και του ‘λεγε:
Χριστέ μου, το αφεντικό μου μ’ εκμεταλλεύεται,
μου φέρεται σαν σ’ αδέσποτο σκυλί,
τ’ αρπάζει όλα με τη χερούκλα του,
μου λέει και πως η ζωή μου του ανήκει,
πως δεν είναι δική μου,
με τιμωρεί, με φυλακίζει…
Σε παρακαλώ, κάντο για ‘μένα Χριστέ μου,
εξαφάνισε αυτή την κακιά ράτσα.

Γιατί εσύ δεν έχεις χέρια;
Ή μήπως τα έχεις σταυρωμένα σαν εμένα;
Όποιος θέλει δικαιοσύνη ας την κερδίσει μόνος του.
Μην ελπίζεις πως οι άλλοι θα στην προσφέρουν…
Αν είσαι άνθρωπος κι όχι παλαβός,
άκου καλά τη συμβουλή μου…
Εγώ δεν θα βρισκόμουν καρφωμένος σ’ αυτό το σταυρό,
αν έκανα αυτό που τώρα συμβουλεύω εσένα…
Κλαίγεσαι… γιατί κλαίγεσαι;
Πιάσε ένα ματσούκι και δείξε την οργή σου…
Πιάσε ένα ματσούκι και δείξε την οργή σου…

(μετάφραση στην ελληνική από τη σικελική διάλεκτο: Margherita Salvato)
Ακολουθεί η πρωτογενής γραφή, στη σικελική διάλεκτο...

Lamento di un servo ad un Santo crocifisso
(Lionardo Vigo Calanna marchese di Gallodoro 1799-1879)
Malarazza
Nu servu tempu fa d’intra na piazza
Prigava a Cristu in cruci e ci dicia
Cristu lu mi padroni mi strapazza
Mi tratta comu un cani pi la via
Si pigghia tuttu cu la sua manazza
Mancu la vita mia dici che è mia
Distruggila Gesù sta malarazza
Distruggila Gesù fallu pi mmia
fallu pi mia.

E Cristu m’arrispunni dalla cruci
Forsi si so spizzati li to vrazza
Cu voli la giustizia si la fazza
Nisciuni ormai chiù la farà pi ttia
Si tu si un uomo e nun si testa pazza
Ascolta beni sta sentenzia mia
Ca iu ‘nchiodatu in cruci nun saria
S’avissi fattu ciò ca dicu a ttia
Ca iù ‘inchiadatu in cruci nun saria
Tu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li denti
Tu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li denti

Αναρτήθηκε από σίβυλλα

ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΦΟΡΤΙΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ???? ή ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Σ' ΑΛΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ????

Κι εμείς…., φορτίο τελευταίο….!

...Φεύγουν τα πλοία κι απ’ της Σμύρνης το λιμάνι...,
-- πατρίδες χαμένες…., μας διώχνουν στα ‘’ξένα’’….!
--μαζί μας…., φεύγει ξεριζωμένο το προσφυγομάνι….,
σπίτια καμένα πίσω….. κι όνειρα σβησμένα….!

Όσοι απ’ τους ‘’«βάρβαρους»’’ δε σκοτωθήκαν….,
όσοι στη θάλασσα, κι εκεί, δεν εριχτήκαν….,
ή, άλλοι, δε χαθήκαν….,
---- ποιος ξέρει…., ζωντανοί…., νεκροί….! ----
ανέβηκαν στα πλοία…., φορτία….. φορτία….,…..
Θε μου…., εκτάρια δισεκατομμύρια η Γη….,
αλλά….. για μας….. ούτε μια σπιθαμή….!

Κι εμείς…., φορτίο τελευταίο….,
κοιτάμε τους εχθρούς μας στο λιμάνι….,
όλο χαρά…., τα χέρια τους να τρίβουν….,
αντάμα με τους άλλους…., ‘’«τους Μεγάλους»’’….,
φωνάζοντας….: «Πάει κι αυτό…., σιχτίρ Γκιαούρ….!»….,…..
και βρέχουμε τη θάλασσα με δάκρυα και αίματα….,
γη κι ουρανό χαράζοντας με τ’ άδεια μας τα βλέμματα….!.....
================================

Πρόσφυγας…., σ’ άλλη πατρίδα….!

.....Σαν δεντρί ξεριζωμένο….,
που ‘χουν μεταφυτεμένο….,
μου αλλάξαν την αντρέσα….,…..
πρόσφυγας…., σ’ άλλη πατρίδα….,
σπίτι μου, καιγόσουν…., σ’ είδα….,…..
αχ, βαμπίρ Τουρκιά…., μπαμπέσα….!

Άει, σιχτίρ, Τουρκιά…., μπαμπέσα….,
τόσους Αρμένιους και Ρωμιούς
πώς μας ξεκλήρισες, ‘’με μία’’,
σε άνανδρη γενοκτονία….!
Κι οι Μεγάλες οι Δυνάμεις….,
στην ‘’πουστιά’’, μόνο, Μεγάλες….,
‘’τον αντίχειρα σηκώσαν’’….,
σ’ Αίσχος ευλογία ‘δώσαν….!

Πώς να κλείσω την πληγή μου….,
πώς ν’ ανοίξω την ψυχή μου….,
που φωτιά στα στήθια μέσα….,…..
μαύρες μνήμες, πια, στα βράδια…..
κι είν’ τα φυλλοκάρδια άδεια….,
αχ, βαμπίρ Τουρκιά…., μπαμπέσα….!.....

Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.alexandros-zivas.gr
….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ κυρ-ΜΕΝΤΙΟΥ

......Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ,
γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό........

Δὲ λυγᾶνε τὰ ξεράδια
καὶ πονᾶνε τὰ ρημάδια!
Κούτσα μία καὶ κούτσα δυὸ
τῆς ζωῆς τὸ ρημαδιό!

Μεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν οὗλοι: ἀφέντες, δοῦλοι,
οὗλοι: δοῦλοι, ἀφεντικὸ
καὶ μ᾿ ἀφήναν νηστικό.

Τὰ παιδιά, τὰ καλοπαίδια,
παραβγαίνανε στὴν παίδεια
μὲ κοτρόνια στὰ ψαχνά,
φοῦχτες μῦγα στ᾿ ἀχαμνά!

Ἀνωχώρι, Κατωχώρι,
ἀνηφόρι, κατηφόρι,
καὶ μὲ κάμα καὶ βροχή,
ὥσπου μοῦ ῾βγαινε ἡ ψυχή.

Εἴκοσι χρονῶ γομάρι
σήκωσα ὅλο τὸ νταμάρι
κι᾿ ἔχτισα, στὴν ἐμπασιὰ
τοῦ χωριοῦ, τὴν ἐκκλησιά.

Καὶ ζευγάρι μὲ τὸ βόδι
(ἄλλο μπόι κι᾿ ἄλλο πόδι)
ὄργωνα στὰ ρέματα
τ᾿ ἀφεντὸς τὰ στρέμματα.

Καὶ στὸν πόλεμ᾿ «ὅλα γιὰ ὅλα»
κουβαλοῦσα πολυβόλα
νὰ σκοτώνωνται οἱ λαοὶ
γιὰ τ᾿ ἀφέντη τὸ φαΐ.

Καὶ γι᾿ αὐτόνε τὸν ἐρίφη
ἐκουβάλησα τὴ νύφη
καὶ τὴν προῖκα της βουνό,
τὴν τιμή της οὐρανό!

Ἀλλὰ ἐμένα σὲ μία σφήνα
μ᾿ ἔδεναν τὸ Μάη τὸ μήνα
στὸ χωράφι τὸ γυμνὸ
νὰ γκαρίζω, νὰ θρηνῶ.

Κι᾿ ὁ παπὰς μὲ τὴν κοιλιά του
μ᾿ ἔπαιρνε γιὰ τὴ δουλειά του
καὶ μοῦ μίλαε κουνιστός:
«Σὲ καβάλησε ὁ Χριστός!

Δούλευε γιὰ νὰ στουμπώσει
ὅλ᾿ ἡ Χώρα κι᾿ οἱ καμπόσοι.
Μὴ ρωτᾷς τὸ πῶς καὶ τί,
νὰ ζητᾷς τὴν ἀρετή!

Κι᾿ ἔλεα: ὅταν μίαν ἡμέρα
παρασφίξουνε τὰ γέρα,
θὰ ξεκουραστῶ κι᾿ ἐγώ,
τοῦ θεοῦ τ᾿ ἀβασταγό!

Κι᾿ ὅταν ἕνα καλὸ βράδυ
θὰ τελειώσει μου τὸ λάδι
κι᾿ ἀμολήσω τὴν πνοὴ
(ἕνα ποὺφ εἶν᾿ ἡ ζωή),

Ἡ ψυχή μου θὲ νὰ δράμῃ
στὴ ζεστὴ ἀγκαλιὰ τ᾿ Ἀβράμη,
τ᾿ ἄσπρα, τ᾿ ἀχερένια του
νὰ φιλάει τὰ γένια του!

Γέρασα κι᾿ ὡς δὲ φελοῦσα
κι᾿ ἀχαΐρευτος κυλοῦσα,
μὲ πετάξανε μακριὰ
νὰ μὲ φᾶνε τὰ θεριά.

Κωλοσούρθηκα καὶ βρίσκω
στὴ σπηλιὰ τὸν Ἅη-Φραγκίσκο:
«Χαῖρε φῶς ἀληθινὸν
καὶ προστάτη τῶν κτηνῶν!

Σῶσε τὸ γέρο κυρ Μέντη
ἀπ᾿ τὴν ἀδικιὰ τ᾿ ἀφέντη,
σὺ ποὺ δίδαξες ἀρνὶ
τὸν κυρ λύκο νὰ γενῇ!

Τὸ σκληρὸν ἀφέντη κᾶνε
ἀπὸ λύκο ἄνθρωπο κᾶνε!...»
Μὰ μὲ τὴν κουβέντα αὐτὴ
πόρτα μοῦ ῾κλεισε κι᾿ αὐτί.

Τότενες τὸ μαῦρο φίδι
τὸ διπλό του τὸ γλωσσίδι
πίσω ἀπὸ τὴν ἀστοιβιὰ
βγάζει καὶ κουνάει μὲ βιά:

«Φῶς ζητᾶνε τὰ χαϊβάνια
κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.

Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου,
μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Μὴ χτυπᾷς τὸν ἀδερφό σου
- τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.

Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.

Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς»

Αναρτήθηκε από σχόλιο του ΔΗΜΗΤΡΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΛΛΗΝΑ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ

Ποιητής όλων των λαών ο Γιάννης Ρίτσος

Το Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού διοργανώνει αφιερώματα και εκδηλώσεις στην Οδησσό, το Βερολίνο, το Βουκουρέστι και την Αλεξάνδρεια, προς τιμή του Γιάννη Ρίτσου, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων στην Οδησσό (26-28/10) αφορά στην «Τέταρτη Διάσταση» και περιλαμβάνει: Παρουσίαση της έκδοσης του έργου (επιμέλεια Γκεόργκι Τσερβίνσκι, εισαγωγή Σόνιας Ιλίνσκαγια) από το σκηνοθέτη του μοσχοβίτικου θεάτρου «Στούντιο 69». Θεατρικά αναλόγια με τρεις μονολόγους της «Τέταρτης Διάστασης»: «Σονάτα του σεληνόφωτος» με την ηθοποιό Ολγα Μακσιμίσινα του ουκρανικού θεάτρου «VIE». Παράσταση με τον «Ορέστη» από το θέατρο «Στούντιο 69», σε σκηνοθεσία Γκεόργκι Τσερβίνσκι. Παράσταση του ουκρανικού θεάτρου «VIE με τον «Αγαμέμνονα», σε σκηνοθεσία Βίκτορ Ποπόβ. Συναυλία («Ρωμιοσύνη» και «Επιτάφιος»). Συμμετέχουν: «Εστουδιαντίνα», Δημήτρης Μπάσης, Ασπασία Στρατηγού, Χορωδία του Παραρτήματος του ΕΙΠ. Διάλεξη της Σόνιας Ιλίνσκαγια («Ο άνθρωπος και ο κόσμος στις ποιητικές "Μαρτυρίες" του Γιάννη Ρίτσου»). Προβολές για τη ζωή και το έργο του ποιητή.

Στο Βερολίνο οι εκδηλώσεις (19-20/11) περιλαμβάνουν: Παρουσίαση δίγλωσσης έκδοσης του πλήρους έργου «Μαρτυρίες», σε μετάφραση των Andrea Schellinger - Ginter Dietz. Διάλεξη του Αστέρη Κούτουλα (μεταφραστή του Ρίτσου). Σκηνική ανάγνωση ποιημάτων από το συγγραφέα Peter Wawerzinek. Προβολή του ντοκιμαντέρ των Παντελή Βούλγαρη - Armin Kerker «Ein Traumvon Leben und Brot» (1988).

Στο Βουκουρέστι (10/11) θα παρουσιαστεί «Ανθολόγιο» του Γιάννη Ρίτσου (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ομόνοια»), σε μετάφραση του Tudor Dinu που περιλαμβάνει εισαγωγή, χρονολόγιο και ποιήματα από τα έργα «Εαρινή συμφωνία», «Ρωμιοσύνη», «Η σονάτα του σεληνόφωτος», «Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», «Ορέστης», «Γκραγκάντα». Ποιήματα θα διαβάσει η ηθοποιός Adela Mιrculescu. Συναυλία της Αλίκης Καγιαλόγλου με τραγούδια από τη «Ρωμιοσύνη» και τον «Επιτάφιο».

Στην Αλεξάνδρεια (18/11) ο Αιγύπτιος ποιητής - μεταφραστής του Ρίτσου, Ριφάατ Σαλάμ, θα μιλήσει με θέμα «Η επίδραση του Ρίτσου στη σύγχρονη αραβική ποίηση». Θα διαβαστούν ποιήματα του Ρίτσου και του Σαλάμ (αραβικά, ελληνικά). Στις 22/11, με μορφή θεατρικού αναλογίου θα παρουσιαστεί, στα αραβικά, ο μονόλογος «Ορέστης» και αντιστικτικά προς το έργο του Ρίτσου, αποσπάσμα από τη σοφόκλεια «Ηλέκτρα». Διδασκαλία Δαμιανού Κωνσταντινίδη, μετάφραση Χάλεντ Ραούφ, σκηνοθεσία Αχμάντ Σάλεχ.

Από τον Ριζοσπάστη
Αναρτήθηκε από: sibilla - σίβυλλα: Γιάννης Ρίτσος
Αναρτήθηκε από: ΜΑΓΝΗΤΗΣ