Μια υπόθεση ΒΕΡΕΛΗ - ΜΑΝ, που σέρνεται σχεδόν 7 χρόνια στα δημοσιογραφεία, στα κόμματα, στους εργολάβους επίτιμους και μη, στους προμηθευτές του ελληνικού υγιούς ανταγωνισμού, έσκασε και βγήκε πύον.Και εκ του πύου τούτου εξέρχεται αγέρωχος βερελίσιος πρώην υπουργός των Σημίτιων ΠΑΣΟΚ και λέγει με φοβέρα μεγάλη που τα βατράχια κρύφτηκαν περίφοβα: "ίσα ρε, στη πάντα να παραιτηθώ γιατί θίχτηκα στη λήξη μιας επταετίας μου και πρέπει να επιταχύνω για να δει ο λαός όλος και οι βαλκάνιοι κι οι Ευρωπαίοι όλοι, ότι εγώ είμαι περήφανος και δε γουστάρω να με φτύνουν με το ίδιο φτύμα που φτύνετε τον Παυλίδη... Ίσα ρε να φανεί η χαμένη μου ποιότητα!!!".
Ήμαρτον Θεέ μου, ξεφτιλίστηκε η έννοια της ευθιξίας.
Ρε Βερελάκη μου, γιατί δεν θίχτηκες το 2003, γιατί όχι το 2004... έπρεπε να μας οδηγήσεις στο Μάη του 2009 για να καταλάβεις εσύ και να μπούμε στην αμφιβολία εμείς και να μη ξέρουμε προς τα που να φτύσουμε????
ΡΕ, ΑΝΤΕ ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΒΕΡΕΛΑΚΙ... (με τη πολιτική έννοια βεβαίως, βεβαίως).
Ομοίως και οι πράσινοι αβραγκιόζηδες που βγήκαν να μιλήσουν για... διαφορετική ποιότητα παραίτησης.
