"Πολυπολιτισμός", "Πολυσυλλεκτικότητα", "Πολυδιαμόρφωση" Φτάνει πιά με τα "πολλά" των λίγων, ας ασχοληθούμε σοβαρά με τα "λίγα" των πολλών
Είναι σε όλους γνωστό, αφού το ζούμε καθημερινά, η αυξανόμενη εγκληματικότητα απο λαθρο-μετανάστες σε βάρος ανυποψίαστων Ελλήνων. Αυτό που πραγματικά όμως με εξοργίζει είναι οι επιθέσεις, δολοφονίες, ληστείες, βαρβαρότητες, ξυλοδαρμοί, ακόμα και βιασμοί εις βάρος ανήμπορων ηλικιωμένων.Δεν είναι δυνατόν στη "δύση" της ζωής τους να έχουν τέτοιο τέλος, τέτοια αντιμετώπιση!!
Αυτοί οι άνθρωποι μετά από τόσο αγώνα ζωής όλα αυτά τα χρόνια το μόνο που αποζητούν είναι λίγο αγάπη και φροντίδα.
Και αντί αυτού, από τη μία έχουν τους.... "λάθρο" να τους εξευτελίζουν και να τους σκοτώνουν, αφού σαν "θρασύδειλοι" που είναι δε έχουν την τόλμη να τα βάλουν με κάποιον νεότερο και πιο δυνατό, είναι "άνθρωποι - ζώα" αφού δεν τους φτάνει απλά να ληστέψουν αλλά διψάνε και για αίμα, το αθώο αίμα αυτών των ανθρώπων. Φτάσαμε σε σημείο να παρακάλαμε μέσα στην ίδια μας την χώρα "ληστέψτε μας, πάρτε ότι θέλετε αλλά μην μας σκοτώσετε ".
Και από την άλλη έχουν το ίδιο το κράτος που και την άδεια δίνει στους εγκληματίες να δρουν έτσι αλλά και το ίδιο με τα μέτρα που παίρνει απέναντι στους ηλικιωμένους, αυτούς ήρωες της καθημερινότητας, τους φτάνει στο γκρεμό και στην απόγνωση (δεν είναι λίγες οι αυτοκτονίες γερόντων αυτές τις μέρες λόγο εξαθλίωσης, πείνας και της απόρριψης που δέχονται).
Ας κάνουμε λοιπόν κάτι όλοι εμείς , οι πραγματικοί Έλληνες, αυτοί που ξέρουν να αγάπουν, να νοιάζονται, να αγωνιούν και να φροντίζουν τον συνανθρωπό τους.
Ας αποδείξουμε στους "μισάνθρωπους" που μας κυβερνούν, ότι παρ'όλες τις προσπαθειές τους, την ανθρωπιά μας δεν πρόκειται να την χάσουμε και ούτε θα καταντήσουμε "παρτάκηδες" όπως αυτοί.
Αυτό που έχω να σας προτείνω, ξέρω εκ των προτέρων, ότι ειναι δύσκολο μέσα σε όλο αυτό το "τρέξιμο", τους ρυθμούς και την πίεση της καθημερινοτητάς μας. Αλλά πιστέψτε με αυτό που θα νιώσετε θα είναι αγαλλίαση και μια ευχαρίστηση στην καρδιά σας και την ψυχή σας που δεν περιγράφεται με λόγια.....
Ας ψάξουμε στη πολυκατοικία μας, στη γειτονιά μας, στην πόλη μας κάποια γιαγιά ή παππού που είναι μονοι τους και ας τους προσφέρουμε την βοήθεια, την αγκαλιά και την σιγουριά που έχουν τόσο πολλή ανάγκη.
Ένα πιάτο φαγητό, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα απλό καλημέρα και αν είναι καλά, είναι γιαυτούς μια ολόκληρη περιουσία.
Ας έρθουμε λίγο στη θέση τους, τι θα αισθανόμασταν εμείς αν είμασταν μόνοι και ανήμποροι;
Ας θυσιάσουμε λίγο χρόνο απο την ημέρα μας, και λίγα λεπτά φτάνουν, για τους ανθρώπους που κάποτε θυσίασαν και αυτοί την ζωή τους για το μέλλον το δικό μας .
Ας μην τους αφήσουμε βορά στα νύχια των γνωστών - αγνώστων "όρνεων".
ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΑ!!
ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΓΕΡΑΣΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙ ΝΙΩΘΟΥΝ.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΧΤΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΑΤΕΙΑ ΑΥΤΑ .
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥΣ .
ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ !!
Σας ευχαριστώ και συγνώμη αν σας κούρασα
