Ο Jonathan Cook καταγράφει τις απόψεις του, για ορισμένες από τις βασικές αποκαλύψεις, που προέκυψαν από τη διαρροή εμπιστευτικών-απόρρητων εγγράφων, στα οποία περιέχονται σημαντικές πληροφορίες, για τις χωρίς ανταπόδοση παραχωρήσεις που έγιναν από την ομάδα του Μαχμούντ Αμπάς στις συνομιλίες με το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της παραίτησης από τη παλαιστινιακή κυριαρχία στους μουσουλμανικούς ιερούς τόπους, το ξεπούλημα των προσφύγων, την απάρνηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού και τη προδοσία των Αράβων πολιτών στο Ισραήλ - όλα αυτά σε αντάλλαγμα για τίποτα!!!!
Για περισσότερο από μια δεκαετία, μετά την κατάρρευση των συνομιλιών του Καμπ Ντέιβιντ το 2000, το μοτίβο-φραγμός της ισραηλινής πολιτικής ήταν το ίδιο: "Δεν υπάρχει Παλαιστίνιος εταίρος να συμφωνήσουμε για την ειρήνη".
Αυτή την εβδομάδα, το πρώτο από τα εκατοντάδες απόρρητα έγγραφα που διέρρευσαν για τους Παλαιστίνιους, επιβεβαίωσαν τις υποψίες του όλο και αυξανόμενου αριθμού ανεξάρτητων παρατηρητών, ότι η απορριπτική συμπεριφορά του Ισραήλ στην ειρηνευτική διαδικασία, δεν πρέπει να αναζητηθεί στην ισραηλινή πλευρά, αλλά στους Παλαιστινίους.
Μερικά από τα πιο αποκαλυπτικά έγγραφα, που από κοινού αποκαλύφθηκαν από τη τηλεόπαση του Al-Jazeera και την εφημερίδα Guardian της Βρετανίας, χρονολογούνται από το 2008, διάστημα κατά το οποίο υπήρχε μια σχετικά αισιόδοξη για τις πιο πρόσφατες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων.
Εκείνη την εποχή, ο Εχούντ Ολμέρτ ήταν πρωθυπουργός του Ισραήλ και είχε ο ίδιος δημοσίως δεσμευτεί, να επιδιώξει μια συμφωνία για τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους. Ήταν τότε, που με την υποστήρίξη από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών του George W. Bush, που είχε αναβιώσει η ειρηνευτική διαδικασία στα τέλη του 2007, με τη φιλοξενία της διάσκεψης στην Αννάπολη (των ΗΠΑ)..
Ενώ υπήρχαν αυτές οι ευνοϊκές συνθήκες, τα έγγραφα δείχνουν, ότι το Ισραήλ απέρριψε μια σειρά από σημαντικές παραχωρήσεις της παλαιστινιακής διαπραγματευτικής ομάδας, που προσφέρονταν κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών που ακολούθησαν, για τα πιο ευαίσθητα ζητήματα των συνομιλιών.
Ο Μαχμούντ Αμπάς, πρόεδρος της "Παλαιστινιακής Αρχής", προσπάθησε χωρίς να πείσει, ότι αρνείται την ειλικρίνεια των εγγράφων, αλλά δεν βοηθήθηκε, από τις αποτυχημένες προσπάθειες των ισραηλινών αξιωματούχων, που έσπευσαν προς ενίσχυσή του.
Σύμφωνα με τα έγγραφα, ο σημαντικότερος παλαιστινιακός συμβιβασμός - ή "sell-out" (=το ξεπούλημα), όπως το χαρακτηρίζουν πολλοί Παλαιστίνιοι - ήταν για το καθεστώς της Ιερουσαλήμ.
Κατά τη διάρκεια μιας σειράς συναντήσεων κατά τη θερινή περίοδο του 2008, οι Παλαιστίνιοι διαπραγματευτές συμφώνησαν να προσαρτηθούν στο Ισραήλ, μεγάλα τμήματα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων όλων των της πόλης παράνομων εβραϊκών οικισμών και κυρίως, τμήματα της Παλιάς Πόλης.
Είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς προέκυψε το μωσαϊκό των Παλαιστινιακών θυλάκων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, που περιβάλλονται από Εβραϊκούς οικισμούς, και που ποτέ δεν θα μπορούσαν (αυτοί οι θύλακες) να λειτουργήσοτν ως η πρωτεύουσα του νέου κράτους της Παλαιστίνης.
Κατά τις προηγούμενες συνομιλίες του Καμπ Ντέιβιντ, σύμφωνα με τα επίσημα Ισραηλινά έγγραφα που διέρρευσαν στην ημερήσια "Haaretz", το 2008, το Ισραήλ είχε προτείνει κάτι πολύ παρόμοιο για την Ιερουσαλήμ: Οι Παλαιστίνιοι ελέγχοντας αυτό, στη συνέχεια το χαρακτήρισαν ως "εδαφικές φούσκες".
Για πρώτη αφορά αποκαλύπτεται (με στοιχεία) ο ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών, που αυτοαποκαλούντο ως "ο έντιμος διαμεσολαβητής". Αυτό που λάμπει μέσα από τα έγγραφα είναι η απροθυμία των Αμερικανών αξιωματούχων, να θέσουν αντίστοιχες πιέσεις και στους Ισραηλινούς διαπραγματευτές, ακόμη και όταν η Παλαιστινιακή ομάδα έκανε σημαντικές παραχωρήσεις σε βασικά ζητήματα. Οι «απαιτήσεις» του Ισραήλ αντιμετωπίζονταν πάντα ως υψίστης σημασίας.
Το δεύτερο είναι η υπόθεση, ότι οι ειρηνευτικές συνομιλίες έχουν πέσει σε αχρηστία κυρίως λόγω των εκλογών (στο Ισραήλ) σχεδόν δύο χρόνια πριν σχηματιστεί μια δεξιά Ισραηλινή κυβέρνηση υπό τον Βενιαμίν Νετανιάχου.(Η αλήθεια είναι, ότι το Ισραήλ) είχε να αντιμετωπίσει (τότε), ισχυρές διεθνείς επικρίσεις, για την άρνησή του να εκπληρώσει τις υποσχέσεις για δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους και να μην επαναλαμβάνει λόγια του αέρα.
Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι, στόχος της -τουλάχιστον στα αρχικά στάδια πρωθυπουργίας του Νετανιάχου- ήταν η δημιουργία ενός ισχυρού (κυβερνητικού) βραχίονα, κάνοντας συνασπισμό με την Τζίπι Λίβνι, την αρχηγό του κεντρώου κόμματος "Καντίμα" της αντιπολίτευσης. Αυτή (η αντιπολίτευση) εξακολουθεί να θεωρείται ευρέως, ως η πιο αξιόπιστη Ισραηλινή συνήγορος για την ειρήνη. Η "δυσκολία" που έδειχνε η Λίβνι, αφορούσε μια χούφτα εποικισμούς της Δυτικής Όχθη, που οι Παλαιστίνιοι διαπραγματευτές αρνήθηκαν να παραχωρήσουν στο Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι είχαν από καιρό καταγγείλει, ότι οι δύο πιο σημαντικοί (παράνομοι οικισμοί), η Maale Adumim, έξω από την Ιερουσαλήμ, και η Άριελ, κοντά στην Παλαιστινιακή πόλη Ναμπλούς, θα μείωνε αποτελεσματικά τη Δυτική Όχθη σε τρία καντόνια (θύλακες), και θα υπονόμευαν κάθε ελπίδα για εδαφική συνέχεια (του Παλαιστινιακού κράτους).
Η επιμονή της κ. Λίβνι για την εκμετάλλευση αυτών των οικισμών -μετά από όλους τους Παλαιστινιακούς συμβιβασμούς- δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένας Ισραηλινός ηγέτης είτε προετοιμασμένος ή είναι σε θέση για να καταλήξει σε ειρηνευτική συμφωνία, παρά εκτός και εάν, υποτάσσονται οι Παλαιστίνιοι, σε σχεδόν σε κάθε Ισραηλινή απαίτηση και δεχθούν να εγκαταλείψουν τις φιλοδοξίες τους για την ....κρατική υπόσταση.
Ένα από τα έγγραφα για τη Παλαιστίνη αναφέρει μια εξοργισμένη αντίδραση του (διαπραγματευτή) κ. Ερεκάτ, όταν συζήτησε με διπλωμάτη των ΗΠΑ το περασμένο έτος: "Τι άλλο μπορώ να δώσω????".
Ο άνθρωπος που μπορεί να απαντήσει, ίσως να είναι ο κ. Λίμπερμαν, ο οποίος παρουσίασε τον δικό του χάρτη ενός Παλαιστινιακού κράτους αυτή την εβδομάδα. (Σύμφωνα με αυτόν τον χάρτη) θα παραχωρηθεί μια προσωρινή κατάσταση με λιγότερο από το ήμισυ της Δυτικής Όχθης.
Μια έκδοση αυτού του άρθρου, δημοσιεύθηκε αρχικά στην "The National", που κυκλοφορεί στο Άμπου Ντάμπι. Αυτή εδώ η δημοσίευση έγινε με την άδεια του Jonathan Cook.
ΠΗΓΗ: http://www.redress.cc/
Μετάφραση: ΜπαρμπαΝίκος Αρβανίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου