"Miłość jest lekarstwem. O życiu, pomaganiu i stracie." Elton John

Tytuł: Miłość jest lekarstwem. O życiu, pomaganiu                                         i stracie.

Autor: Elton John

Wydawnictwo: Sine Qua Non

Ilość stron: 272

Ocena: 5/6

W przypadku AIDS miłość jest lekarstwem. Tak naprawdę na chwilę obecną i w najbliższej przyszłości - jedynym lekarstwem.

Elton John jest jednym z najbardziej znanych piosenkarzy i kompozytorów. W 1992 założył fundację o nazwie Elton John AIDS Foundation, która ma na celu pomaganie dzieciom chorym na AIDS. Napisał także książkę, opowiadającą o epidemii AIDS, tę właśnie książkę pt. Miłość jest lekarstwem. O życiu, pomaganiu i stracie.

Każdy człowiek zasługuje na współczucie, każdy człowiek zasługuje na szacunek i wreszcie zasługuje na to, by być kochanym. Dlaczego o tym mówię? Ponieważ AIDS jest wywoływane przez wirusa, ale epidemia AIDS już nie. Epidemia AIDS jest napędzana przez stygmatyzację, przemoc i obojętność.

Miłość jest lekarstwem. O życiu, pomaganiu i stracie to książka napisana narracją pierwszoosobową z perspektywy autora - Eltona Johna. Opowiada historię tego, jak często spotykał się z tą chorobą, autor stara się przełamać stereotypy. Mówi o tym, jak wielu przyjaciół stracił przez tę chorobę, o swoich znajomych, o fundacji, spotkaniach i walce o to, żeby było coraz więcej pieniędzy na leczenie i badania nad AIDS. 

Miłość jest lekarstwem. O życiu, pomaganiu i stracie to ciekawa książka, która zwraca uwagę na tak przerażającą chorobę. Elton John pisze w niej trochę także o swoich problemach, o spotkanych ludziach, którzy go wspierali i inspirowali do aktywności charytatywnej. Na plus jest to, że książka jest napisana w ciekawy, żywy sposób. Narracja pierwszoosobowa, odpowiedni język, lekki, żywy sposób pisania i do tego całość podzielona na kilkanaście niezbyt długich rozdziałów. Mój szacunek wzbudził fakt, że autor w swojej biografii nie pisał o swoich osiągnięciach, płytach, ani nie chwalił się swoimi ekscesami – pisał o altruizmie, o tym co go wzrusza, o tym jak stara się pomagać. Dodatkowo ciekawym są zmieszczone fotografie z różnych etapów jego działalności, wielki plus dla wydawcy za to.

Nieważne, czy jesteś najbogatszym człowiekiem na kuli ziemskiej, czy też nie masz zupełnie nic - zawsze zasługujesz na szacunek i współczucie. To jest właśnie idea, która przyświeca pracy mojej fundacji.

Miłość jest lekarstwem. O życiu, pomaganiu i stracie to barwnie i interesująca książka, której lektura sprawi ogromną przyjemność nie tylko fanom Eltona Johna, ale także wszystkim, którzy w jakiś sposób włączają się w różnego rodzaju działalności charytatywne. Z ręką na sercu mogę polecić tę książkę – nie będziecie żałować. No chyba, że wyjątkowo nie trawicie jej autora.

Za możliwość przeczytana książki dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non.

"Zanim" Katarzyna Zyskowska-Ignaciak

Tytuł: Zanim

Autor: Katarzyna Zyskowska-Ignaciak

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Ilość stron: 336

Ocena: 5/6

Miłość jest szaleństwem, Jest niepojęta i zwodnicza. Potrafi bowiem odebrać rozsądek nawet najracjonalniejszej, najpragmatyczniejszej osobie.

Maria Skłodowska–Curie to pierwsza kobieta, która zdobyła nagrodę Nobla i to z dwóch dziedzin. Odkrywczyni dwóch pierwiastków – radu oraz polonu. Żona Pierre’a Curie, matka Ève Curie i Irène Joliot-Curie. Bohaterka wielu memów krążących po Internecie, a także bohaterka książki Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak zatytułowanej Zanim.

Książka Zanim opowiada historię Marii Skłodowskiej-Curie z okresu przed jej wyjazdem na studia do Paryża. W tamtych latach w Polsce kobiety nie mogły uczyć się na uniwersytetach, stąd wyjazd polskiej noblistki zagranicę. Jednak zanim dziewczyna wyjechała została guwernantką w Szczukach, gdzie Maria zajmowała się córkami Żorawskich, żeby zarobić trochę pieniędzy. Wszystko po to, ponieważ zawarła ze swoją siostrą Helą pewien układ. Najpierw Helena pójdzie na studia, a Maria będzie ją utrzymywać, a później będzie zamiana... W majątku w Szczukach pojawia się najstarszy syn Żorawskich – Kazimierz, a Maria zaczyna się z nim do siebie zbliżać... I tak zaczyna się ich historia... Historia miłości, walki z konwenansami i zawodem... Jak się potoczy? Co się z nimi stanie po powrocie Marii do Warszawy?

Moja nauka, szczególnie w liceum i teraz podczas studiów, opiera się głównie na chemii i wszelakich wariacjach na jej temat i właśnie dlatego bardzo zaintrygowała mnie książka Zyskowskiej-Ignaciak pt. Zanim. Wiadomo, że Skłodowska wyprzedzała swoją epok, więc tym bardziej byłam zafascynowana i zaintrygowana tą pozycją, a owa fascynacja nie minęła po skończonej lekturze. To zdecydowanie bardzo dobry znak. Zaczęłam lekturę i już od pierwszych stron bardzo mnie wciągnęła. Jej czytanie sprawiło mi naprawdę wiele, wiele frajdy. Nie dość, że poznawanie historii tak wybitnej kobiety, to jeszcze książka napisana świetnym językiem – lekki, przyjemny w odbiorze, świetnie oddający klimat książki i realia tamtych czasów. Ciekawym są także cytaty z biografii Marii napisanej przez jej córkę Èvę. Fabuła jak dla mnie bardzo ciekawa, a akcja toczy się w odpowiednim, umiarkowanym tempie. Po prostu super.

Zanim jest książką bardzo dobrą i ciekawie napisaną. Z ręką na sercu polecam ją każdemu, szczególnie wszystkim miłośnikom chemii, żeby poznać bliżej nieco historię znanej noblistki. Napisana naprawdę świetnie i zdecydowanie godna przeczytania. 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu MG

"Farben Lehre. Bez pokory" Leszek Gnoiński, Kamil Wicik, Wojciech Wojda

Tytuł: Farben Lehre. Bez pokory

Autor: Leszek Gnoiński, Kamil Wicik,
Wojciech Wojda

Wydawnictwo: Sine Qua Non

Ilość stron: 360

Ocena: 5,5/6

Narkotyki są dla ludzi słabych, zagubionych i szukających przygód za ich pośrednictwem.

Zespół Farben Lehre poznałam lata temu dzięki ich płycie zatytułowanej Snukraina. Swego czasu byłam nawet na ich koncercie podczas ich występu podczas ich występu podczas wrocławskiej 3 – majówki kilka lat lat temu. Polubiłam ich muzykę, więc z wielką chęcią przygarnęłam książkę Farben Lehre. Bez pokory.

Pewnego dnia 1986 roku Wojtek Wojda wpadł na szalony pomysł – założyć zespół. Tak się stało. Skrzyknął kolegów, zaczęli grać, tworzyć covery piosenek ulubionych zespołów, ćwiczyć w zimnym garażu... Kolejne osoby przychodziły i odchodziły z zespołu, kolejni gitarzyści, bębniarze... Perturbacji było co niemiara... Zwłaszcza, że początki dla muzyki alternatywnej w latach Polskiej Republiki Ludowej... Jednak Wojciech Wojda nie poddawał się. Wciąż trzymał Farben Lehre w ryzach, wciąż walczył o zespół, decydował o wszystkim... I tak Farben Lehre gra już 30 lat...

Farben Lehre. Bez pokory to bardzo dobrze napisana książka, za której stworzenie zabrał się niezwykle doświadczony i uzdolniony dziennikarz muzyczny - Kamil Wicik, a tworzył tę książkę przez 7 lat... Pisał ją na podstawie rozmów z założycielem zespołu – Wojciechem Wojdą – umieszczając w niej informacje na temat życia prywatnego członków zespołu, ich tras koncertowych, a także o trudnościach, o wybijaniu się, dążeniu do celu... Napisana jest w bardzo dobry, lekki i przyjemny w odbiorze sposób, czytało mi się szybko i naprawdę miło spędziłam z nią czas. Fajnie było dowiedzieć się kilu informacji na temat właśnie całego zespołu, o poszczególnych przemianach personalnych, ideach przyświecających członkom zespołu... W książce zostały także zamieszczone zdjęcia zespołu od samego początku istnienia, a także wypowiedzi różnych osób dotyczące Farbenów, co jest bardzo ciekawe. Ponadto do książki dodana została płyta z niepublikowanymi dotąd utworami Farben Lehre, a także mapa Płocka (ich rodzinnego miasta) z zaznaczonymi miejscami, w których grali.

Farben Lehre. Bez pokory to bardzo dobrze napisana i wydana książka, która spodoba się każdemu fanowi punka, a w szczególności tego konkretnego zespołu. A zdjęcia i płyta dodatkowo umilą czytania. Zdecydowanie warto przeczytać!

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości