Polish-Ukrainian War

Neither whataboutism, nor negationism, isolationism or escapism will help Ukrainians to alleviate the accumulating embarrassment that Kyiv’s glorification of war-time ultra-nationalists creates among its friends in the EU, North America and other world regions. The various lapses of Ukraine’s misconceived memory policies, especially during the last two-and-half years, are now hitting back, as they provide plenty of convenient manipulation material for the Kremlin’s propagandists, proxies and sympathisers. They undermine the trust of Ukraine’s major foreign partners in Kyiv’s project for a modern European Ukrainian state, at a time when Ukrainians need their help most.

Pamięć historyczna i pojednanie narodowe są kwestiami drażliwymi – zwłaszcza gdy dotyczą one wielkich wojen, masowego mordu i cierpienia milionów ludzi w raczej niedawnej niż odległej przeszłości. Pamięć Ukrainy o sowieckiej historii narodu dotyczy przede wszystkim ogromnej liczby ofiar bolszewickiego i nazistowskiego panowania i wojen na Ukrainie. Miliony Ukraińców – wraz z milionami innych ofiar – żyjące na " skrwawionych ziemiach (" Bloodlands " , Timothy Snyder) zostały zabite i sterroryzowane przez dwa najbardziej zbrodnicze reżimy totalitarne Europy. Jednocześnie setki tysięcy Ukraińców kolaborowały w mniejszym lub większym stopniu z obu morderczymi machinami – jest to poważne wyzwanie dla ukraińskiej polityki pamięci. Postsowiecka historia Ukrainy i ukraińska pamięć historyczna Ten i tak przerażająco trudny intelektualnie, poznawczo i emocjonalnie test jest jeszcze bardziej utrudniany przez fakt toczenia obecnie przez Kijów wojny o przetrwanie z głównym negatywnym bohaterem swojej pamięci narodowej – Moskwą. Przeważnie ponad przeciętnie ambitna, cyniczna i bezwzględna, polityka zagraniczna Kremla i powiązany z nią dyskurs publiczny od niedawna ponownie są sterowane przez nieskrywany agresywny imperializm i ambiwalentne podejście do Ukrainy (miłość-nienawiść), graniczące z psychopatologią. Dodatkowo jest to komplikowane przez obecność na Ukrainie znacznej rosyjskiej mniejszości etnicznej – około 17 procent ludności, częściowo lojalnej raczej wobec Moskwy niż Kijowa. Sterowane manipulowanie tematami pamięci narodowej, historii najnowszej oraz stosunków międzyetnicznych, nie tylko w polskich mass mediach i sieciach społecznościowych, jest nieodłączną częścią tzw. hybrydowej wojny Rosji z Kijowem. Atak Kremla przeciwko narodowi ukraińskiemu jest dokonywany z zastosowaniem wielu militarnych i pozamilitarnych, " twardych " i " miękkich " instrumentów, codziennie. Aktywnie wykorzystuje kontrowersyjne kwestie historyczne, a jego celem jest zniszczenie państwa ukraińskiego raczej od wewnątrz niż z zewnątrz. ....

Papakin A. Józef Piłsudski a konflikt Polaków z Ukraińską Republiką Ludową w latach 1918-1919 // Żar niepodległości. Międzynarodowe aspekty życia i działalności Józefa Piłsudskiego / Pod red. L. Maliszewskiego. -Lublin: Norbertinum, 2004. -S. 65-74. S. 65 Artem Papakin, Józef Piłsudski a konflikt Polaków z Ukraińską Republiką Ludową w latach 1918 -1919 Odradzające się po pierwszej wojnie światowej państwo polskie miało pewną cechę wspólną z powstałym z niebytu państwem ukraińskim. Oba sąsiednie kraje zostały podbite i przez długi okres były podzielone przez inne państwa. Z tego względu, że Polska i Ukraina pretendowały do objęcia w swe wyłączne posiadanie ziem leżących na wspólnym pograniczu, sam początek ich nowoczesnej historii zaznaczył się walką o wyznaczenie granic terytoriów. A zatem od końca 1918 roku na Wołyniu toczono walki, które kolidowały z wizją przyszłości Polski i Ukrainy roztaczaną przez Józefa Piłsudskiego. Większość polityków polskich w tym czasie dążyła do utworzenia niepodległego państwa polskiego w granicach sprzed rozbiorów Rzeczypospolitej. Jednocześnie nie występowała przeciwko istnieniu niepodległej Ukrainy Naddnieprzańskiej, pragnęła jedynie zamienić tam byłe wpływy rosyjskie na polskie. Referent Departamentu Stanu Rady Regencyjnej (późniejdelegat MSZ Rzeczypospolitej) Roman Knoll proponował na przykład przyłączyć do Polski tylko Wołyń Zachodni i

Engraving workshop by Wincenty Stefan Wiśniewski and Gracjan Windyga in Warsaw: the beginning of activity and patriotic badges. The programme and abstracts of papers of the international numismatic conference "Numismatica Centroeuropaea III", Bystrzyca Klodzka, 17-20.09.2018, Wroclaw, 2018. - S. 12-15.



The proclamation of the Regency Kingdom of Poland on November 5, 1916 was perceived by the overwhelming majority of the population as a peculiar achievement of independence – the revival of Poland. It was also witnessed by patriotic badges of that time. It became popular to wear various patriotic decorations and badges devoted to the revival of Poland, the people struggling for independence in the anti-Russian uprisings, the memory of the Poles fallen in this struggle, various political organizations, educational institutions, as well as religious emblems, also devoted to the revival and with appeals to preserve the statehood of Poland. Among the well-known manufacturers of patriotic decorations in the Regency Kingdom of Poland there were the Warsaw engravers: Wincenty Stefan Wiśniewski and Gracjan Windyga.

The end of the Great War, collapse of the centuries-old
monarchies, redistribution of territories and the emergence
of new powers in European spaces seemingly ended the
suffering and atrocities of ordinary people. However, World
War I hybridized and continued its existence in local
dimensions. For nations of the former Austro-Hungarian
Empire, war did not end in Compiegne and lasted for many
years. One such territory was Eastern Galicia, where
Ukrainians and Poles became hostages of a situation, where
the aspirations of local political elites, and above all of
victorious states, without taking into account any ethnic or
historical traditions, manipulated the masses to stop the Red
Menace.
Polish political circles believed that without Lviv and
Boryslavsky oil basin strong and independent Poland would
not exist, and its borders had to reach out to the places where
Polish language could be heard. Ukrainians from Galicia
had made claims to only ethnic Ukrainian lands within their
ethnographic settlements and appealed to Woodrow Wilson’s
Fourteen Points for the right of nation to self-determination
and creation of their own state. This confrontation reflected
the state and, above all, the military policy of the elites of
Poland and West Ukrainian People’s Republic. In this situation,
representatives of not only political, military and religious
circles ended up on different sides of the front, such as the
Sheptytsky brothers - Stanislav (Polish general) and Andrei
(Ukrainian Greek Catholic Metropolitan), but also ethnically
mixed Polish-Ukrainian families from the former AustroHungarian
Empire.
Taking into account the complexity of the situation and
the significance of time, state figures of ZUNR were not
concerned with main achievement of the state, namely citizens.
Being at war with Poland, ZUNR had no other choice except
national militarisation. Support from anyone else was
impossible. The UNR solved its own problems, and not only
the conflict with Bolsheviks, but its union (Zluka) with ZUNR
was rather a symbolic alliance, rather than a real union of the
Galician and Dniepr establishment. It was rather a forced
step by the UNR officials to keep the power and acquire Galician
soldiers to stop the anarchy in the controlled territories, and
for the Galicians this was a chance to strengthen the diplomatic
and international positions in Versailles and give a clear
message that they were ready to become a shield against the
Bolshevik Russia.
The civilian population of Galicia was forced to live in a
different dimension under the principle “everything for the
front”, and securing its own future was only possible after the
resolution of the existing conflict. Whether people complied
with such mode of existence is a controversial issue Ordinary
folk knew that both the First World War and the PolishUkrainian
war would end sooner or later, but the matter of
survival was in their hands. A conflict of interests where the
state was the engine of social change and the Ukrainian society
was torn between the aspirations of life and survival. Front
and front-line regions lived for the front, died for it, and
territories not involved in the battles had their different lives -
people built their own separate isolated world, where bullets
were not whizzing and cannons didn’t thunder. Two different
positions had split society - one had to constantly live in fear
of possible mobilization, requisition, shootings and the other
place - where it was possible to avoid mobilization, make a
fortune on speculations, bribes, etc. The greatest challenge
for an ordinary peasant or philistine was self-identification,
actual determination of ethnicity, since acknowledging yourself
as Ukrainian was equated to the sentence of entering the
“state-army-nation” system.
The article shows how the state and military leadership
tried to attract, encourage or force the population to engage
in state-building process and how population cooperated under
such circumstances. The regulatory framework, which was
imposed from the top, answered the challenges that the state
posed to the population. Among them, not only the waiver of
service in the army, but also robbery, illegal trading operations,
propaganda in favour of the enemy, which is a literal disregard
of any law and regulation

Based on new archival materials, the author traced combat service support of Galician Army
artillery in 1918 – 1919. The main ways of artillery supply were studied. The number of artillery
elements at different stages of Ukrainian-Polish war and Galician Army residence in Estern Ukraine
were analyzed.
На основі нових архівних матеріалів простежено організацію тилового забезпечення артилерії
Галицької армії у 1918–1919 рр. Встановлено основні шляхи надходження артилерійського майна.
Досліджено чисельність артилерійських частин на різних етапах українсько-польської війни та
перебування Галицької армії на Наддніпрянщині.

This article presents an account of an anonymous officer of the Ukrainian Galician Army (UGA) from the POW camp in Pikulice at the end of 1919 and the beginning of 1920. The author focuses on discussing the living conditions in the camp, particularly from the point of view of hygiene. The camp was swept by typhus and dysentery epidemics, which killed several hundred soldiers and officers of the UGA. The account was written in Ukrainian, probably for the Ukrainian Civic Committee in Lviv and also in order to preserve the memory of the hardships of life in captivity.

The author analyzed the daily life of Galician soldiers, and their following of the basic rules of
hygiene. Using newly found archival materials, the author studied methods and ways of treating
diseases which occurred among soldiers of Galician Army

Прослідковано повсякденне життя вояка крізь призму того, як він дотримувався основних
правил гігієни. На основі нових архівних матеріялів простежено методи і способи лікування
захворювань, на які хворіли військовики Галицької Армії.

Przeprowadzony w nocy z 19 na 20 marca 1919 roku wypad na osadę Waniów był jednym z epizodów obrony miasteczka Bełz podczas wojny polsko-ukraińskiej. Dwumiesięczne działania obronne skutecznie wiązały ukraińskie siły, odciążając tym samym polskie oddziały zmierzające w kierunku Lwów Zastosowana wówczas taktyka wzbogaciła polską sztukę wojenną. Młodzi oficerowie w II RP uczyli się o niej w szkołach wojskowych.

Abstract. The purpose of the study is to introduce into scientific circulation the memoirs of Colonel of the Army of the Ukrainian People’s Republic Hnat Porokhivsky, which concerned his stay in Polish prisoner of war camps in Dąbie and Łańcut on the territory of the Second Polish-Lithuanian Commonwealth in 1919. Methodology. This article is archeographic, so it is based on the basic principles of publishing sources. Scientific novelty. There is still no scientific monograph on the Dąbie camp near Krakow, and there are not enough scientific articles on the subject, so our ideas about the specifics of the camp are still fragmentary. There are already a number of works about the Łańcut camp, but the circumstances of the stay of Ukrainian prisoners in 1919 were not sufficiently covered. Conclusions. The memoirs provide important information about everyday life in both camps of Ukrainian soldiers, officers, and intellectuals. The situation in these camps for prisoners and civilian internees was quite difficult, given both the unsatisfactory nature of their food and supplies, and the unfavorable treatment of the camp authorities. Nevertheless, even in such unfavorable conditions, Ukrainians managed to organize a wide and varied cultural work in the Dąbie camp. Living conditions in Camp Łańcut in 1919 were even more difficult than in Dąbie, but Ukrainians also organized themselves there, which helped them to overcome the difficulties of the camp’s daily life.