Nuclear Proliferation and Security Research Papers

The paper maps the status of uranium in India and the legal and regulatory mechanisms to govern uranium in the country. This research analyses the Indian nuclear industry’s demand for natural uranium, its sources of supply and the legal... more

Bookmark
Download
- by Rajiv Nayan and +1
  Rajiv Nayan
- •
- 26
  Global Governance, Strategic Studies, Weapons of Mass Destruction, Nuclear Weapons

In 2009, after US president Barack Obama received the Nobel Peace Prize for, amongst others, his commitment to long-term nuclear disarmament (BBC,2009), Time Magazine published an article titled “Want Peace? Give the Nuke a Nobel”. This... more

In 2009, after US president Barack Obama received the Nobel Peace Prize for, amongst others, his commitment to long-term nuclear disarmament (BBC,2009), Time Magazine published an article titled “Want Peace? Give the Nuke a Nobel”. This reflects the long-standing claim that, far from a threat to world peace, nuclear weapons--or the fear of them--can actually be instrumental in reducing the incidence of violent conflict, by deterring not merely their own use, but also any conventional war that could trigger a nuclear exchange. Though the fear of 'Mutually Assured Destruction' has long been a well-established concept in (nuclear) deterrence theory, few have taken this argument to its logical conclusion--the idea, developed most famously by Kenneth N. Waltz in his controversial ‘The Spread of Nuclear Weapons: More May be Better’ (1981), that if the mutual fear of nuclear war can deter states from conventional war, and if such deterrence is stable, then perhaps measured nuclear proliferation to other countries could be the best stabilizer of regional and global conflict, ultimately creating zones of 'Nuclear Peace'.

The suggestions that nuclear weapons might be ‘the best [and] only peacekeeping weapon that the world has ever known’ [Sagan & Waltz,2010: 92], and that their ‘horizontal’ proliferation to other states might constitute ‘an international good’ [Waltz, 2009, 431], are remarkable and highly controversial, as they fly in the face of both the Non-Proliferation Treaty (‘NPT’), as well as dominant attitudes in the West towards many nuclear-threshold states, such as Iran and North Korea.

Driven by the question "would the world be safer if more nations had nuclear weapons?", this article examines the chief arguments presented against and in favor of broad nuclear proliferation, and their counterarguments. To answer this question, I briefly theorize the positive or negative impact, on deterrence
stability and military-organizational safety, of conditions such as asymmetrical strategic force strengths or -postures (counterforce / countervalue); novel technologies (cost-effective missile shields), operational protocols
(‘launch-on-warning’) and finally several ‘deterrence-breaking’ strategies ('Hamburg grab'; 'madman strategy').

In terms of structure, this essay will present the general architecture of deterrence theory; common arguments against Waltz's 'laissez-faire' nuclear proliferation--and their validity. It will be considered if the ‘nuclear peace’-model, even if valid for the Cold War, is sufficiently applicable and transposable to other contexts to warrant Waltz’ advocacy of ‘total proliferation’—or whether proliferation should be ‘limited’ because the safety and stability of nuclear deterrence are not assured, either because its strategic logic can be subverted in ‘rogue states’ who lack rationality and restraint, or because the 'vulnerability' of 'poor’ nations small arsenals invites a decapitation strike. I will argue that this is not the case, and that Waltz’s ‘total’ form of proliferation optimism is indeed the most, or even the only legitimate ‘pro-proliferation’—or indeed, non-disarmament—argument.

Nevertheless, I conclude that even Waltz's cogent formulation fails to make the case for a ‘nuclear world’ being meaningfully safer, as it does not come to terms with how instability, irrationality, and most importantly organizational accidents are not mere imperfections of nuclear deterrence, but rather irreducible, essential, and inevitable to it, making systemic breakdown inevitable, cataclysmic, and in the long-term terminal.

Zusammenfassung:Das Memorandum über Sicherheitszusagen für die Ukraine, das im Dezember 1994 auf dem KSZE-Gipfeltreffen in Budapest unterzeichnet wurde, schuf eine Verbindung zwischen dem Nuklearen Nichtverbreitungsvertrag (NVV) von 1968... more

In that article I try to understand a scheme of trafficking from North Korea to China that had been organized by a then-North Korean state employee. That former state employee claimed to had smuggled several types of items and goods,... more

Bookmark

The Memorandum on Security Assurances for Ukraine, signed at the December 1994 CSCE summit in Budapest, created a link between the 1968 Treaty on Nuclear Non-Proliferation (NPT) and Ukrainian political sovereignty as well as territorial... more

What was Japan's role in the network that gave Pakistan her nuclear bomb?

Iran becomes a nuclear weapon state in immediate future or not is hard to predict forecasted, however, this study reveals the implications of a nuclear Iran for the Middle East in specific and the world at large. Unlike De Gaulle, a... more

The issue of nuclear escalation is neither simple, nor straight-forward in the context of the South Asian region. This is mainly because this region is a home to two inherently rival nuclear states. Nuclear equation in South Asia is not... more

While the new US administration should be looking for areas of cooperation with Russia where possible, it should do so without compromising the United States’ principled stance on Ukraine. Any such compromise will have grave repercussions... more

Bookmark
Download
- by Andreas Umland and +1
  Mariana Budjeryn
- •
- 68
  International Security, Nonproliferation Treaties, American Foreign Policy, Post-Soviet Politics

Warum ein Washingtoner Neustart der amerikanisch-russischen Beziehungen weitreichende Konsequenzen für die internationale Ordnung und insbesondere den Atomwaffensperrvertrag hätte.

The paper examines why states seek nuclear weapons, using Pakistan as a case study. Islamabad's quest for nuclear status is examined from both an economic and a strategic perspective, and the country's ideological foundations are examined... more

Bookmark
Download
- by Alex Calvo
- •
- 29
  International Relations, Strategic Studies, Nuclear Weapons, Pakistan

En 2010, la comunidad internacional se vio sorprendida por la revelación de Stuxnet, un programa informático malicioso que dañó centrífugas de enriquecimiento de uranio de una central nuclear iraní. Desde su descubrimiento ha existido un... more

In 2008, the IAEA published Nuclear Security Culture guidelines to serve as a tool for countries on building an effective nuclear security culture. Although the guidelines provide an adequate apparatus to help establish nuclear security... more

Bookmark
Download
- by Iryna Iarema
- •
- 14
  Terrorism, National Security Culture, Nuclear Energy, Nuclear security

Als Amerika de sancties tegen Rusland opheft, brengt het de nonproliferatie van kernwapens in gevaar, betogen Andreas Umland en Mariana Budjeryn. Met de miliaire inmenging in Oekraïne schond Rusland het Boedapest Memorandum, op grond... more

Als Amerika de sancties tegen Rusland opheft, brengt het de nonproliferatie van kernwapens in gevaar, betogen Andreas Umland en Mariana Budjeryn. Met de miliaire inmenging in Oekraïne schond Rusland het Boedapest Memorandum, op grond waarvan Oekraïne zijn kernwapens inleverde. Dat honoreren is niet de weg om Amerika weer 'groot' te maken. door Mariana Budjeryn en Andreas Umland Op de bijeenkomst van de VN Veiligheidsraad op 2 februari, door Oekraïne bijeengeroepen naar aanleiding van de escalatie van de gevechten in de Donbas, zei de versbenoemde Amerikaanse VN-ambassadeur Nikki Haley: 'De VS zijn solidair met het volk van Oekraïne dat al drie jaar lijdt onder Russische bezetting en militaire interventies.' Ze bevestigde ook dat de sancties als antwoord op de Russische annexatie van de Krim van kracht zouden blijven tot het schiereiland aan Oekraïne is teruggegeven. Dit is bemoedigend, maar het is te vroeg om te juichen. De nieuwe president staat erom bekend dat hij zijn meningen snel inwisselt en zijn beleid jegens Rusland blijft een mysterie. Als Trump een begin maakt met de beloofde toenadering tot Rusland zal het steeds moeilijker worden de sancties in stand te houden. In de definitieve rekensom zou de Trump-administratie Oekraïnes veiligheid en territoriale integriteit een lastige maar onvoldoende zwaarwegende belemmering kunnen vinden voor een verbetering van de betrekkingen met Poetin. Terwijl de huidige slechte relatie tussen de twee grootste kernmachten van de wereld een reden tot zorg is en de nieuwe VS-regering op zoek zou moeten gaan naar samenwerking met Rusland, waar mogelijk, mag ze tegelijkertijd haar principiële standpunt over Oekraïne niet in diskrediet brengen. Het moment is daar om de nieuwe regering eraan te herinneren dat internationale politiek geen biljarttafel is, maar eerder een spinnenweb, waar een ruk aan het ene uiteinde voelbaar is totaan de verste uithoeken. Het web waarin Oekraïnes territoriale integriteit verstrikt zit is het Verdrag over Nonproliferatie van Kernwapens. Kernwapenvrij In 1991, toen Oekraïne een onafhankelijke staat werd, erfde het op twee na grootste arsenaal aan tactische en strategische kernwapens van de bezweken Sovjet-Unie. Hoewel de operationele controle over het gebruik van deze wapens in Moskou bleef, had Oekraïne, als een van de legale opvolgersstaten van de USSR, een benijdenswaardige startpositie voor elke partij die droomde van proliferatie, benevens genoeg technologische en intellectuele capaciteit om binnen een paar jaar de controle over sommige van die wapens te verwerven. Kievs aanvankelijke bedoeling om alle kernwapens op zijn grondgebied op te doeken maakte al snel plaats voor een genuanceerdere benadering, toen duidelijk werd dat het nieuwe 'democratische' Rusland dat oprees uit de puinhopen van de Sovjet-Unie behoorlijk wat trekken gemeen had met het oude Russische imperium. Russische politici uitten territroriale claims en stimuleerden separatisme op de Krim, terwijl Moskous' militairen irredentistische bewegingen in de Georgische provincies Zuid-Ossetië en Abchazië en in het Moldavische Transnistrië ondersteunden. Voor de Oekraïense leiders was dat bewijs genoeg dat Rusland bereid was desnoods met geweld de post-sovjet-grenzen te herzien. Logischerwijs besloot Oekraïne daarop onderhandelingen te starten over veiligheidsgaranties door westerse overheden, om zich, in ruil voor het afstaan van zijn kernwapens, te beschermen tegen toekomstige Russische militaire, politieke en economische afpersing. Deze inspanningen resulteerden uiteindelijk in het ondertekenen van het Memorandum over Veiligheidsgaranties in ruil voor Oekraïnes toetreding tot het Nonproliferatieverdrag, ondertekend op 4 december 1994 in Boedapest.

If an NPT signatory can't even be kept safe from one of the treaty's five guarantors, then what is the value of banning the spread of nuclear weapons? What nation with not deterrence potential or a close alliance with a nuclear power can... more

摘要：迄今，美国总统特朗普的对俄政策仍是个谜。他想着手修复美俄关系？若是如此，对俄制裁或越来越难维持。特朗普政府或许会断定，乌克兰的安全与领土完整对改善美俄关系、掩饰俄罗斯吞并克里米亚和入侵乌克兰东部这一事实是微不足道的障碍，可能会减少甚至取消所有制裁，恢复如常。

In view of the security assurances that the United States gave Ukraine under the 1994 Budapest Memorandum, a move by Washington to appease Moscow would be another crack in the splintering international nuclear nonproliferation regime.... more

Nuclear Proliferation and Security

Log In