Büyük Günah

Siyasî ve toplumsal faktörlerin itikâdî söylemlerin şekillenmesinde etkili oldukları bilinen bir husustur. Bu anlamda tarihsel süreçte ortaya çıkan kelâmî tartışmaların sosyal alanda izlenen paradigma çerçevesinde şekillendiğini söyleyebiliriz. Öyle ki Mezheplerin itikadî farklılaşmalar sergilemelerinin tarihsel arka planında, onların sosyo-politik olaylara farklı yaklaşımlarının bir neticesi olduğu görülmektedir. Dolayısıyla büyük günah meselesiyle ilgili farklı görüş ve düşüncelerin ortaya çıkış sürecinde özellikle toplum yapısının sosyo-siyasi boyutlarıyla kendini gösterdiğini söyleyebiliriz. 
Bilindiği üzere büyük günah konusunda Hâriciler, Mürcie, Hasan Basrî ve Mu’tezile olmak üzere dört farklı görüş ortaya çıkmıştır. Bunların ortaya koyduğu görüşler ilk etapta her ne kadar teolojik bir söylem olarak görülse de bu söylemlerin sosyal olaylar çerçevesinde şekillendiklerini söyleyebiliriz. Çünkü siyasî çekişmelerin çokça yaşandığı ve Müslümanlar arasında kanlı mücadelelerin var olduğu bir zamanda ortaya çıkan sosyo-siyasî meseleler, dinî bir referansa büründürülmüştür. Büyük günah meselesi de sosyo-siyasî bir görüşün dinî bir kimlikle bütünleşip sloganlaşan halinin adı olmuştur. Öyle ki büyük günah meselesinde ele alacağımız Hâricî, Mürcie, Mu’tezilî düşüncelerin tarihsel süreçte politik-dini olarak kabul edilmeleri bunun bir göstergesidir. 
Bu noktada üzerinde durulması gereken en önemli noktalardan biri de itikadî düşüncelerin oluşumunda etkili olan sosyo-siyasi durumun, aynı zamanda insanlar arasında baş gösteren sosyal ve siyasi bir soruna da işaret etmesidir. Dolayısıyla ilk dönem kelâmî tartışmaların, sadece teolojinin sınırlarıyla değerlendirilmesi, onların tam anlamıyla doğru bir şekilde anlaşılması ve günümüze çözüm olarak sunulmaları noktasını etkisiz kılmaktadır. Çünkü ilk dönemde toplumsal olaylardan etkilenen görüşlerin daha sonraki süreçte genel-geçer kabul edilmesi ve günümüz sosyo-politik yapısına uyarlanmaya çalışılması, hem itikadi hem de ahlakî anlamda pasifize edilmiş Müslüman kimliği ortaya çıkarmıştır. Bu anlamda anakronik olarak ortaya çıkan görüşlerin, toplumsal değişim göz önünde bulundurulduğunda günümüz dünyasında karşılık bulmadıkları gayet açıktır. Dolayısıyla günümüzde daha işlevsel ve dönüştürücü bir iman anlayışının oluşması için toplumsal sıkıntıların ne olduğuna yönelik tespitlerin yapılması gerekmektedir. Bu tespitlerden sora bizlere öngörü kazandırması için, tarihsel süreçte mezheplerin ortaya koymuş oldukları reaksiyonlar göz önünde bulundurulmalıdır. Bu durum sorunların çözümünde rasyonel bir zemin oluşturacaktır.

+++Bir çok yiyecek, içecek, çikolata, domuz suyu, eti, Bisküvide, dönerde, ilaçlarda, kıymalarda, salamda Yağı yiyoruz. Türkiyede Domuz çiftliklerinde 3,8 milyon kg. domuz eti üretiliyor. Peki bu Domuzlar nereye gidiyor_? +++Paketlenmiş ve işlenmiş yiyecek ve içecekleri marketlerden aldığınız zaman Son Kullanım Tarihi ile beraber üzerinde bulunan kodlarınıda kontrol ediniz. +++(E-KODU) Emulsifant: Renklendirici, Katılaştırıcı, Koruyucu ve Dayanıklılığı Temin Edici (1) G r a i s e a n i m a l e

Öz Tekfir başlangıçta, Hz. Peygamberin vefatından sonra baş gösteren olayla-rın tetiklediği süreçte politik bir enstrüman olarak kullanılmıştır. Sonraları muarızları susturmadaki pratik faydası keşfedildiğinde, entelektüel dünyaya hâkim olmuş ve İslam dininin ruhuna aykırı bir hoşgörüsüzlük ve taham-mülsüzlük örneği haline gelmiştir. İlerleyen süreçte "elfâz-ı küfür" kitaplarıy-la kurumsallaşmış, normal ve meşru bir uygulama haline gelmiştir. Aslında tekfir basit bir ötekileştirme aracı değildir. Dinî, hukukî ve iktisâdî sonuçları göz önünde bulundurulduğunda ağır yaptırımlar içeren bir uygulamadır. İslam kendisini hak din olarak deklare etmesine rağmen başka din mensup-larının inanç ve fikir hürriyetini koruma altına almış ve saygı duyulmasını emretmiştir. Müslüman olmayanlara bile bu hakkı tanıyan İslam'ın men-supları ise ilk nesilden itibaren gerek fikrî gerekse fiilî düzeyde entelektüel şiddetin dozunu artırmış ve tekfir mezheplerin teşekkülünden itibaren hız kazanmıştır. Teolojik ve epistemolojik bir problem olarak değerlendirdiği-miz tekfir, dinî tolerans ve çoğulculuğa aykırıdır. Tekfirin siyasal, toplumsal,

Bu çalışmanın konusunu, gerek halk arasında meşhur bir kanaat olan gerekse yaygın din eğitimi mecralarında sıklıkla zikredilen "şirk ve kul hakkının asla affedilmeyeceği", sair günahların ise affedilebileceği meselesinin tahlili teşkil etmektedir. Kur'ân-ı Kerîm'de ve hadislerde günahların affı hususunda farklı değerlendirmelerin yer aldığı görülür. Âyetlerde umumi bir hüküm olarak Allah Teâlâ'nın günahları bağışlayacağı ifade edilirken bazı âyetlerde şirkin affedilmeyeceği yahut adam öldürenin ebediyen cehennemde kalacağı belirtilmek suretiyle günahlardan bir kısmının istisna edildiği dikkat çeker. Hadislerde ise büyük günahlarla birlikte özellikle kul hakkının da affı olmayan günahlar cümlesinden olduğunu ima eden Rasûlullah'ın (s) ifadeleri mevcuttur. Âyet ve hadislerde bahsedilen "şirk" çerçevesinde oluşan günah tasavvurunda izaha muhtaç bazı noktaların bulunduğu görülmüş, kul hakkının da şirkle birlikte affedilmeyecek günahlar arasında zikredilmesine ilişkin bir konumlandırma problemi müşahede edilmiştir. Adam öldürenin affedilmesi meselesi ise İslâm tarihinin ilk itikâdî tartışmalarına zemin hazırlayan başat tartışma meselelerinden birisi olarak konuyu doğrudan ilgilendirmektedir. Makalede bahsi geçen çerçevede "şirk ve kul hakkı"nın mahiyeti ve affı ile adam öldürmenin cezası, tespit ve tahlil edilmeye çalışılmıştır.