Ciemne strony ukraińskiej przeszłości

2015

Kortowski Przegląd Prawniczy

W obecnych normatywnych aktach prawnych Ukrainy nie ma pojęcia „błąd medyczny”, a jego znaczenie nie jest określone. Brak uregulowania błędów medycznych na poziomie legislacyjnym godzi w interesy pacjentów, lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej, tzn. pacjent nie ma pewności, że otrzyma zadośćuczynienie za wyrządzoną szkodę; lekarz nie jest chroniony przed bezpodstawnymi roszczeniami; instytucja nie jest chroniona przed ewentualnym zajęciem kont bankowych i kapitałów. Istotne dostosowanie, doprecyzowanie i usprawnienie instytutu odpowiedzialności za winnego z uwzględnieniem specyfiki stosunku prawnego lekarz – pacjent jest warunkiem koniecznym realizacji przez obywateli ich praw gwarantowanych Konstytucją i ustawami Ukrainy, w tym prawa do życie i zdrowie.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej, 2013

Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne, 2017

Napis Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej, 2001

Pisanie książki poświęconej obrazowi danego zjawiska w niezmiernie bogatym materiale źródłowym wydaje się dziś przedsięwzięciem dość ryzykownym. W czasach dominacji eseistyki, bardzo często ufundowanej na mętnej refleksji, która odgrywa rolę dyskursu filozoficznego, rzetelność naukowa staje się kategorią zgoła unikalną. Współczesne metody, a w zasadzie sposoby czytania tak zwanych tekstów kultury wymagają, aby sumienny, uargumentowany wywód zastąpić zbiorem luźnych, choć zwykle ponumerowanych fragmentów, cytatów, przywołań. I właśnie w grze pomiędzy skromną myślą autorską a naświetlającymi ją odpowiednio cudzymi opiniami miałyby konstytuować się najgłębsze sensy badawczej refleksji. Najwyraźniej humanistyka ponowoczesna nie chce lub nie może unieść owego ciężaru szaleństwa, nieodmiennie kojarzącego się z nauką. Szaleństwa, które nakazuje podejmować kwestie najtrudniejsze i ogarniać namysłem możliwie najszersze obszary kultury. Z tej perspektywy książka Piotra Borkajest dziełem szaleńczym. Warte uznania są tu przede wszystkim świadome, autorskie decyzje dotyczące kształtu dzieła. Badacz doskonale zdaje sobie sprawę z rozległości problematyki, którą analizuje, a co się z tym wiąże, z ogromu przeszkód metodologicznych, przed którym staje. Autor poddaje więc krytycznemu oglądowi podstawowe pojęcia języka rozprawy oraz inne, nie mniej istotne, elementy dyskursu (na przykład wybór dominant tematycznych wywodu, selekcja źródeł, ocena ich artystycznej wartości). Kluczowy dla książki rozdział pierwszy, O sylwiczności staropolskich pamiętników, poświęcono zasadniczo rozważaniom warsztatowym. Autor relacjonuje dotychczasowy stan badań teorety

Roczniki Teologiczne, 2020

The article concerns one of the most important aspects of the Eastern Catholic Churches' life, which is their faithfulness to their own rite, that is, a liturgical, theological, spiritual, and disciplinary heritage (c. 28 §1 of The Code of Canons of the Eastern Churches). The Magisterium of the Church, from the documents of the Second Vatican Council to the edition in 1996 by the Congregation for the Oriental Churches of The Instruction for the Application of the Liturgical Prescriptions of the Code of Canons of the Eastern Churches, urges these communities to rediscover the richness of their traditions, and if necessary, to prudently remove foreign borrowings and return to the sources. The example of the holiday celebrated in the Christian East on December 9 shows how difficult this process is in the Ukrainian Greek Catholic Church. The Roman reform of liturgical books (1940s), which restored the name and liturgy of the Byzantine feast: The Conception of St. Anne, when she conceived The Holy Mother of God, changed in 1891, is still waiting for full reception and implementation.

Studia Historica Gedanensia

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej, 2006

Spotkanie rozpoczął Stanisław Bylina, dyrektor Instytutu Historii PAN, który witając zebra nych gości, nie tylko przypomniał o jubileuszu "Studiów z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-W schodniej", ale także o mijającej osiemdziesiątej rocznicy urodzin prof. Piotra Łossowskiego, redaktora pisma od przeszło osiemnastu lat. Następnie zabrał głos prof. Tadeusz Kisielewski, zwracając uwagę, że "Studia..." są w Polsce czasopismem naukowym szczególnym i jedynym tego rodzaju. Po pierwsze dlatego, że jako jedy ne podejmują tak szeroko problematykę historyczną poszczególnych krajów i regionów Europy Środkowo-Wschodniej i Rosji w różnych okresach historycznych, głównie na przestrzeni XX w., ale również sięgają czasami do wieku XIX w. Omawiają problematykę stosunków między tymi krajami, a także stosunków tych krajów z innymi państwami leżącymi poza omawianym obsza rem. Przeglądając 40 tomów "Studiów.. nie sposób nie zauważyć wielkiego bogactwa informa cji i zagadnień, obejmujących obszar od Bałkanów i Turcji po kraje bałtyckie i Skandynawię, od Rosji i Zakaukazia po Włochy, Wielką Brytanię i inne kraje zachodnioeuropejskie. W okresie PRL, mimo ograniczeń ideologicznych, politycznych oraz cenzuralnych, pismo podejmowało ważne z punktu widzenia naukowego tematy i dbało o wysoki ich poziom opracowania. Wraz ze zm iana mi w Polsce po 1989 r. redakcja w pełni wykorzystała nowe możliwości, poszerzając pola swoich zainteresowań o zagadnienia, które wcześniej nie były dopuszczane ze względów politycznych. W sumie materiały zawarte w piśmie stanowią bardzo istotny wkład do historiografii polskiej i już zasługują na odrębną analizę historiograficzną. Po drugie-nadzwyczajność "Studiów ..." wyni ka z faktu utrzymania przez nie ciągłości i regularności ukazywania się od 40 lat. Ciągłości, która nie ogranicza się wyłącznie do utrzymania tytułu, ale do zachowania określonego profilu, zainte resowań i poziomu naukowego pisma. Wydaje się, że na tym polu "S tudia..." są oryginalnym osiągnięciem, nie tylko polskim, ale także na całym obszarze Europy Środkowo-Wschodniej, gdzie nastąpiło załamanie dominacji sowieckiej na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Niewątpli wie pismo znane jest poza Polską i dociera do specjalistów zajmujących się problematyką Europy

1991

The Pan-Slavonic Committee in Moscow was founded at the instigation of the Soviet leadership in the period of the first serious defeats suffered by USSR in the war with the Germans. It established its constitutional and organisational shape and its programme in the months of August to October 1941. Its task was, by calling on common origins and customs of the Slavonic peoples and the Slavonic traditions of national liberation struggles, to activate the armed fight at the rear of the German armies, and also to gain moral, political and material support for the USSR and other Slavonis countries among the Slavonic emigres. The Committee attempted to implement its propaganda and educational objectives by the organisation of mass events (e. g. the Pan-Slavonic congresses in Moscow), by preparing proclamations and appeals to the Slavonic nations, radio programmes, articles in the Soviet and foreign press or Slavonic themes, visits to army units, issuing the periodical „Slawianie” and othe...

Acta Baltico-Slavica, 2015

Celem konferencji było przemyślenie i poddanie pod dyskusję głównych strategii implementacji polityk pamięci w poszczególnych państwach Europy Środkowo-Wschodniej oraz próba osadzenia ich w kontekście postkomunistycznych przemian kulturowych i politycznych. Jej koncepcja wyrastała bowiem z przekonania, że po upadku Związku Radzieckiego poszczególne republiki czy państwa satelickie powinny przewartościować niejednokrotnie marginalizowane sposoby widzenia i oceny własnej przeszłości. Potrzeba ponownego przemyślenia i zredefiniowania przeszłości zrodziła istotne pytania tożsamościowe, w tym pytanie o kształt państwa narodowego, kształt pamięci kulturowej, kryteria przynależności do wspólnoty, relacje z mniejszościami czy z nowymi państwami ościennymi. Ze względu na zróżnicowanie specyfiki przemian w poszczególnych państwach doszły one do głosu w różnym stopniu, a niekiedy nie ujawniły się wcale (przypadek Białorusi). W czterech sekcjach tematycznych wystąpiło 22 prelegentów. Dyskusji naukowej towarzyszyły dwie debaty publiczne i prezentacja Białoruskiego Archiwum Historii Mówionej.