Eind februari, afsluiting van de winter?

Het was donderdag 28 februari, ik was vrij en besloot deze sombere dag naar de AWD ingang De Zilk te gaan. Het einde van februari leek mij een mooie afsluiting van de winter en wellicht was er al iets van voorjaar te bespeuren. In ieder geval was de winter nog niet beëindigt, de temperatuur lag net boven nul en tussen het riet kwam hier en daar nog ijs voor.

In het kanaal zwemmen diverse Kuifeenden waaronder dit paartje.

Hier een boom welke, door invloed van de wind, bijna is ontworteld.

In kleine duinmeertjes zie je ondertussen het groen weer opkomen, terwijl eromheen het landschap er kaal en verdroogd uitziet.

Ook opvallend zijn de vele aangevreten bomen. De bast is, bij gebrek aan groen door de sneeuwlaag, totaal van de takken gegeten. De winter duurde toch iets te lang zo te zien.

Ik vond deze dag ook opvallend veel karkassen van herten (zeker vijf tegengekomen)
Hierboven een mannetje waarbij door de boswachter de stangen zijn afgezaagd.
(Niet vergroten als je niet van dit soort beelden houdt)

Tussen de bomen hoor je regelmatig het geroffel van de Grote Bonte Specht, hiermee bakent deze zijn territorium af en probeert zo de aandacht van een vrouwtje te trekken.

Hier een Reebok waar al duidelijk de ontwikkeling van het gewei valt te zien.

Verschil tussen een Ree en een Damhert? Zie hierboven waarbij ze toevallig in één plaatje stonden.

De Hollandse Savanne, in het hoge dode gras zoeken de herten naar iets eetbaars.

Achter in het watergebied (waar overigens door Waternet met groot materieel de Amerikaanse vogelkers wordt bestreden) zit een Vos op de uitkijk.

Het duurt niet lang voordat hij mij in de gaten krijgt en dan ook snel tussen het riet verdwijnt.
Voor meer informatie over de vos zie de blog van Henk Bos.

Hier nog een foto van de Vogelkers bestrijding.

Oude knoestige boom waar toch nog verse knoppen in bleken te zitten.

Terug richting de uitgang nog langs de schaapskudde, hun aanwezigheid valt op door de vele haarplukken in struiken en bomen.

Bij de uitgang liggen grote stapels boomstammen. Met het verwijderen van al deze bomen zal het gebied de komende jaren wellicht een verandering ondergaan door het opener karakter.


Ik had gehoopt dat dit een afsluiting van de winter zou zijn, zeker na de temperaturen van afgelopen week. Inmiddels weten we beter en ligt er een dun laagje sneeuw en krijgen we de komende week te maken met kou en matige vorst. Nog even geduld dan maar.

08:30, afspraak in het bos

Vandaag, 15 januari, hadden Loes en ik afgesproken bij ingang Oase. De A550 van Loes begint kuren te tonen en omdat zij benieuwd was naar de A77 besloten we deze dag gezamenlijk door de AWD te trekken. Het KNMI had nachtvorst beloofd, maar helaas daar was weinig van te merken. De dag begon zelfs bewolkt wat ook al niet ten goede komt aan de momenteel grijze natuur en uitzonderlijk veel gezien hebben we helaas ook niet. Een korte samenvatting van deze dag.

 We starten langs het betonnen kanaaltje en missen meteen al het overspringen van een groep Damherten, nou dat begint al goed. Aan de overkant van het kanaaltje staat een bekend silhouet (rugzak, grijs haar), Henk sluit zich bij ons aan en samen gaan we verder.

Nu Henk er bij is moet het toch wel goed komen, Henk staat garant voor onverwachte gebeurtenissen en bijzondere foto's, gelukkig, onze dag is gered.

Het begin is goed, op het Eiland van Rolvers komen we een groepje reeën tegen, weliswaar wat ver maar toch mooi meegenomen.

We worden nog gecompenseerd door een niet schuwe Roodborst, welke ook nog gevoel voor compositie blijkt te hebben.

Het is nog steeds bewolkt dus helaas moet de ISO omhoog met iets te veel ruis tot gevolg.

Bij de schuilhut komen we nog meer bloggers tegen en zeggen Henk weer gedag, hij gaat richting verjaardag en wij gaan op zoek naar de Wilde Zwanen. Bij het water in het infiltratie gebied echter geen Wilde Zwanen maar een paar Knobbelzwanen.

In het Rechte Schusterkanaal blijkt dan  toch een groepje Wilde Zwanen te zitten, tussen het riet door en op grote afstand toch maar een  foto gemaakt.

Eén benadering poging te veel en luidt toeterend stijgt de boel op.

Aan het geluid te horen zijn ze neergestreken in de verboden zone van het infiltratie gebied, volgende keer maar weer eens een   poging wagen.

Tot slot een tweetal landschap foto's, de zon was er inmiddels bijgekomen en met het gladde water geeft het goud-gele riet een mooi contrast met de blauwe lucht en het water.

We hebben helaas niet al te veel gezien maar door het mooie weer was het een lekkere dag, ook was het leuk om de mensen achter de blogs 'in het wild' te ontmoeten.

En wat betreft de A77, Loes is nog niet om. Wellicht moeten we er eens op uit met beter licht en meer actie in de natuur, bovendien is de camera toch nog slecht leverbaar :-).

Hier en daar een bliksem bezoek.

Afgelopen periode weinig tijd gehad om te fotograferen, toch lag het in mijn verlangen om de zeearend bij de Lepelaarplassen op de foto te krijgen. Ook foto's van reeën ontbreken nog en aangezien de reeënbronst is begonnen ging ik vorige week via de Westerheide bij Hilversum naar de Lepelaarplassen bij Almere.

Op de heide zag ik al vrij snel de eerste ree tussen de heidestruiken

Van tussen de bomen word ik nieuwsgierig in de gaten gehouden.

Een moeder met kalf trekken door de bosrand langs het heidegebied.

Een jong houdt zich schuil tussen de bomen.

Net als dit jong hou ik het ook voor gezien en rij door naar Almere.

Bij de vogelkijkhut aangekomen hoor ik dat de zeearend een halfuur eerder langs is geweest, dit lijkt me een gemiste kans maar ik blijf toch nog twee uur in de hut rondhangen. De zeearend is niet meer geweest maar wel zwommen er nog enkele watervogels rond.

Toch nog wat geluk, de ijsvogel bracht een bliksem bezoek (waarschijnlijk ook te weinig tijd om lang te blijven).

Na deze 'one minute of fame' vertrok de ijsvogel weer en even later ging ik er ook vandoor.

Afgelopen zondag nogmaals een poging gewaagd om de zeearend te spotten, helaas, de laatste drie dagen is de zeearend niet meer gezien in het gebied.

Een tafeleend voor de kijkhut.

De uitslovende rugzwemmer.

Gelukkig kwam de ijsvogel nog even langs, wederom een kort bezoek en niet op zoek naar voedsel maar het is een schitterend vogeltje om te zien.


Binnenkort hoop ik weer meer tijd te hebben om door de andere blogs te bladeren en te reageren, in ieder geval bedankt voor de reacties op mijn vorige blogs.