Kazimierzowo (Litwa)
Państwo | |
---|---|
Okręg | |
Rejon | |
Gmina | |
Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie rejonu solecznickiego | |
Położenie na mapie Litwy | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
54°12′16,20″N 25°42′57,60″E/54,204500 25,716000 |
Kazimierzowo[2] (lit. Kazimieravas) − wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie solecznickim, w gminie Dziewieniszki, 6 km na wschód od Dziewieniszek, zamieszkana przez 7 ludzi.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów zaścianek i folwark w gminie Dziewieniszki, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku folwark liczył 5 mieszkańców[3]. Pod koniec XIX wieku zaścianek zamieszkiwało 15 osób, a folwark 9 osób. Folwark należał do Umiastowskich[4].
W latach 1921–1945 folwark i kolonia leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Dziewieniszki.
W 1931 kolonię w 7 domach zamieszkiwały 32 osoby, folwark w 1 domu 9 osób[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Dziewieniszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dziewieniszkach[6].
W Kazimierzowie urodził się Konstanty Górski (1868–1934), polski malarz.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis powszechny 2001
- ↑ Mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego. mapywig.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-26)].
- ↑ Kazimierzowo, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 936 .
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 231
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 31 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 686 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierzowo, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 936 .