Przejdź do zawartości

Cornel Țăranu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cornel Țăranu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1934
Kluż

Pochodzenie

rumuńskie

Data śmierci

18 czerwca 2023

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Cornel Țăranu (ur. 20 czerwca 1934 w Klużu[1][2][3], zm. 18 czerwca 2023[4]) – rumuński kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w konserwatorium w Klużu (1951–1957)[1][2], gdzie jego nauczycielami byli Sigismund Toduță i Iuliu Mureșianu[1]. W latach 1966–1967 studiował w Paryżu u Nadii Boulanger i Oliviera Messiaena[1]. W latach 1968, 1969 i 1972 uczestnik Międzynarodowych Letnich Kursów Nowej Muzyki w Darmstadcie[1][2], gdzie uczęszczał na zajęcia prowadzone przez Györgya Ligetiego i Bruna Madernę[1]. Od 1968 roku dyrygował wykonującym muzykę współczesną zespołem „Ars Nova”[2]. Kawaler francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (2002)[3].

W swojej twórczości posługiwał się atonalnymi strukturami dźwiękowymi, wykorzystywał wariacyjne przetworzenia materiału tematycznego, niekiedy z elementami aleatoryzmu[1].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])

Utwory orkiestrowe

  • Symfonia na smyczki (1957)
  • 4 symfonie (I Sinfonia brevis 1962, II Aulodica 1975–1976, III Signes 1984, IV Ritornele 1987)
  • Secvențe na smyczki (1960)
  • Simetrii (1964)
  • Incantații (1965)
  • Koncert fortepianowy (1966)
  • Intercalări na fortepian i orkiestrę (1967–1969)
  • Sinfonietta giocasa na smyczki (1968)
  • Alternanțe (1968)
  • Racorduri na orkiestrę kameralną (1971)
  • Cîntec lung na klarnet, fortepian i smyczki (1974)
  • Ghirlande (1979)
  • Prolegomene II na smyczki i fortepian (1982)
  • Sonata rubato II na obój, fortepian i smyczki (1988)
  • Miroirs na saksofon i orkiestrę kameralną (1990)
  • Antiphona na flet i orkiestrę (1996)
  • Koncert na obój i smyczki (1998)
  • Concerto breve na flet i orkiestrę (2001)
  • Rimembranza (2004)
  • Sax-Sympho na saksofon i orkiestrę (2006)

Utwory kameralne

  • Trio smyczkowe (1952)
  • Poem-Sonata na klarnet i fortepian (1954)
  • Sonata na wiolonczelę (1960)
  • Sonata na flet (1961)
  • Sonata na obój (1963)
  • 3 utwory na klarnet i fortepian (1964)
  • Dialogues for 6 na flet, klarnet, trąbkę, wibrafon, perkusję i fortepian (1966)
  • Resonances I na gitarę (1977) i II na gitarę i kwartet smyczkowy (1978)
  • Offrande I na flet i 2 grupy perkusyjne (1978), II na flet, 2 grupy perkusyjne, kwartet smyczkowy i fortepian (1978), III na 4 flety, fortepian i perkusję (1988)
  • Prolegomene I na kwartet smyczkowy i fortepian (1981)
  • Sonata na klarnet i perkusję (1985)
  • Sonata na kontrabas solo (1986)
  • Sonata rubato I na obój (1986)
  • Sempre ostinato I na saksofon sopranowy lub klarnet (1986) i II na saksofon lub klarnet i 7 instrumentów (1986–1988)
  • Sonata na altówkę solo (1990)
  • Sonata na wiolonczelę solo (1992)
  • Mosaiques na saksofon lub klarnet i zespół instrumentów (1992)
  • Cadenze Concertante na wiolonczelę i orkiestrę kameralną (1993)
  • Trajectoires na zespół instrumentów (1994)
  • Responsorial na klarnet (1996)
  • Flaine Quintette na instrumenty dęte (1997)
  • Cadenze per Antiphona na flet solo (1998)
  • Siciliana Blues na fortepian i orkiestrę kameralną (1998)
  • Baroccoco na zespół instrumentów barokowych (2004)

Utwory fortepianowe

  • Sonata Ostinato (1961)
  • Contrastes I (1962) i II (1963)
  • Dialogues II (1967)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Ebauche na głos, klarnet, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i fortepian (1966–1968)
  • Le Lit de Procruste na baryton, klarnet, altówkę i fortepian (1968–1970)
  • Orfeu na baryton i zespół kameralny (1985)
  • Chansons sans réponse na baryton, recytatora, klarnet, fortepian i smyczki (1986–1988)
  • Hommage à Paul Celan na mezzosopran, bas i zespół kameralny (1989)
  • Dedications na bas, recytatora, mały chór i zespół instrumentów (1991)
  • Chansons interrompues na głos i zespół instrumentów (1993)
  • Laudatio per Clusium na głos i zespół instrumentów (1997)
  • Saturnalii na baryton i zespół instrumentów (1998)
  • Three Labiș Poems na bas i fortepian (1998)
  • Shakespeare Sonnets na głos i zespół instrumentów (2003)
  • Sinfonia da Requiem na chór i orkiestrę (2005)

Utwory na chór a cappella

  • Testament (1988)
  • Modra rijeka (2002)

Opery

  • Secretul lui Don Giovanni (wyst. Kluż 1970)
  • opera kameralna Oreste-Oedipe (1999–2001)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3584. ISBN 0-02-865571-0.
  2. a b c d Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 886. ISBN 978-83-01-13410-5.
  3. a b c International Who’s Who in Classical Music 2008. London: Routledge, 2008, s. 800. ISBN 978-1-85743-455-2.
  4. România, școala de compoziție românească, pierde un colos! Cornel Țăranu a murit la 89 de ani. romaniatv.net, 2023-06-18. [dostęp 2023-06-18]. (rum.).