Andrzej Precigs

Andrzej Precigs
Imię i nazwisko	Andrzej Cezary Precigs
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1949 ; Warszawa
Data śmierci	26 sierpnia 2023
Zawód	aktor
Współmałżonek	Katarzyna Precigs
Lata aktywności	1971–2023
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 6 wrz 2023, była oparta na tej wersji.

Andrzej Cezary Precigs (ur. 22 sierpnia 1949 w Warszawie, zm. 26 sierpnia 2023^[1]) – polski aktor teatralny, filmowy i głosowy, reżyser dubbingu i samorządowiec.

Życiorys

Urodził się w Warszawie jako syn Barbary Precigs z domu Szybowskiej, księgowej, i Jana Precigsa^[2], śpiewaka operowego^[3]. Jego dziadek ze strony ojca był bogatym Szwedem, ewangelikiem o nazwisku Precigson; na terenie zaboru rosyjskiego podczas I wojny światowej sprzedawał armiom uszlachetnioną ceratę, która służyła do pakowania broni czy szycia plecaków. Gdy został lekko ranny, trafił do polskiego szpitala, a tam poznał przyszłą żonę, która opiekowała się rannymi^[3].

Andrzej Precigs pasjonował się sportem^[4]. Grał w piłkę nożną, siatkówkę i hokeja. Rodzice zapisali go do szkoły muzycznej na lekcje fortepianu i skrzypiec. Kiedy miał 9 lat, rodzina przeniosła się z Wołomina do Warszawy. Uczęszczał do prywatnego męskiego Liceum Ogólnokształcącego pw. św. Augustyna. Tam brał udział w zajęciach teatralnych prowadzonych przez Adama Mularczyka. Grał na gitarze w zespole bigbitowym, który sam założył. Początkowo miał być nauczycielem^[3]; zdał egzaminy na Uniwersytet Warszawski, na filologię polską. Po pierwszym roku studiów wyjechał do Łodzi, dostał się na Wydział Aktorski PWSFTviT w tym mieście, którego absolwentem został w 1972. Po studiach ożenił się z Katarzyną i wyjechał do Tarnowa. Z żoną miał dwie córki – Natalię (ur. 1987) i Emilię (ur. 1988).

W 1972 zadebiutował na scenie Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie w sztuce Turoń według Stefana Żeromskiego, wcielając się w rolę Walentego. Występował w tym teatrze do 1974. Następnie grał w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (1974–1978), Teatrze Reduta 77 (1978–1980), Teatrze Polskim w Warszawie (1981–1982), Teatrze na Targówku (1982–1987) i Teatrze Nowym w Warszawie (1987–1996). W filmie debiutował w 1971 w epizodycznej roli w komedii obyczajowej 150 na godzinę. Zaczął wówczas występować z licznych produkcjach telewizyjnych i kinowych. W późniejszych latach zajął się także reżyserią dubbingu.

W wyborach samorządowych w 2006 z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał mandat radnego gminy Brwinów^[5] (kandydował wówczas bez powodzenia na urząd burmistrza). W wyborach w 2010 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję^[6]. Był też członkiem lokalnych władz PO.

Zmarł 26 sierpnia 2023 i został pochowany na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim^[7].

Twórczość

Filmografia

1971: Jeszcze słychać śpiew. I rżenie koni… jako Adam, syn Ligenzy
1971: 150 na godzinę jako syn Wróbla
1975: Znikąd donikąd jako członek oddziału
1975: W domu jako pan młody
1976: Trochę wielkiej miłości jako „ojciec” pod oknami porodówki
1976: Daleko od szosy jako kolega Ani
1977: Rekolekcje jako Bodzio, asystent Marka
1977: Polskie drogi jako Marian, partyzant GL
1977: Około północy jako kelner
1977: Nie zaznasz spokoju jako milicjant
1977: Lalka jako Stanisław Wokulski w młodości
1977: Akcja pod Arsenałem jako „Kuba”
1978: Wesela nie będzie jako lekarz, kolega Wojtka
1978: Romans Teresy Hennert jako porucznik Lin
1978: Rodzina Połanieckich jako Ignacy Zawiłowski
1978: Biały mazur jako dyrektor w fabryce Lilpoppa
1979: Tajemnica Enigmy jako inżynier Betlewski
1979: Doktor Murek jako sublokator u Koziołkowej
1979: ...droga daleka przed nami... jako członek Szarych Szeregów
1979: ...Cóżeś ty za pani... jako przyjaciel Jakuba
1980: Zajęcia dydaktyczne jako bibliotekarz
1980: Wyrok śmierci jako podporucznik „Paweł”
1980: Polonia Restituta jako Tadek Pawlak, brat Franka
1980: Miś jako aktor grający w przedstawieniu teatralnym
1980: Dzień Wisły jako Witek, brat Tadeusza
1980: Ciosy jako młody Jan Skarga
1981: Wierne blizny jako chorąży Eugeniusz Juszczak
1981: Fantazja dur – moll jako ojciec Piotrusia
1982: Polonia Restituta jako Tadek Pawlak, brat Franka
1982: Kołowaty jako Adam, mąż Maruny
1983: Soból i panna jako wikary Lelejko
1984: Przemytnicy jako Alińczuk
1984: Dokąd człowieku? jako przełożony Kalety
1984: Cień już niedaleko jako Paweł, kolega Henryka
1984: 07 zgłoś się jako naczelnik Krzysztof Kalkowski
1985: Przyłbice i kaptury jako Vento z Waldenbergu
1985: Greta jako Franz Kunze, dezerter niemiecki
1985: Dłużnicy śmierci jako Wiktor Malarczyk „Wertep”
1985: C.K. Dezerterzy jako weteran
1986: Weryfikacja jako milicjant pilnujący Marka w szpitalu
1986: Nad Niemnem jako Teofil Różyc
1986: Maskarada jako operator filmu Mistrz sportu
1986: Cudzoziemka jako Władyś, syn Róży i Adama
1987: Zdaniem obrony jako Jan Skalski, reżyser Króla Lira
1987: Wielki Wóz jako porucznik Pęciak
1987: Ucieczka z miejsc ukochanych jako Sójka, w czasie wojny sołtys Białej Wsi
1987: Śmieciarz jako porucznik „Nowy”
1987: Sonata marymoncka jako uczestnik zebrania w bazie
1987: Rzeka kłamstwa jako ekonom Jakub Potoczny
1988: Spadek jako gefraiter przeszukujący dom Pyzika
1988: Rodzina Kanderów jako doktor Zygmunt Zawadzki
1988: Przeprawa jako „Korab”, członek oddziału AK
1988: Penelopy jako Krzyś, przyjaciel Bożeny
1988: Kolory kochania jako Adam
1989: Żelazną ręką jako hetman Stanisław Żółkiewski
1989: Virtuti jako kapral
1989: Odbicia jako Jerzy Janas, mąż Małgosi
1989: Modrzejewska jako Józef Chełmoński
1989: Powrót Arsène’a Lupin jako Konrad
1989: Kanclerz jako hetman Stefan Żółkiewski
1989: Gdańsk 39 jako oficer na Westerplatte
1990: Tajemnica puszczy jako Janyga
1990: Maria Curie jako dziennikarz „Le Journal”
1990: Dziewczyna z Mazur jako inżynier Wojciech Skierski
1991: Pogranicze w ogniu jako major Max
1992: Vent d’est jako żołnierz straży granicznej
1993: Trzy kolory. Biały jako inżynier budujący dworek dla Karola
1993: Komedia małżeńska jako kolega z pracy Wiktora
1993: C’est mon histoire jako Karol Woźnicki, wiceminister spraw wewnętrznych
1994: Stella Stellaris jako Dom von Fall
1995: Zdrada jako Karol, szef oddziału AK
1995: Sukces jako Wołek, pracownik „Dorexu” w Afryce
1995: Doktor Semmelweis jako uczestnik obrad komisji
1996: Gry uliczne jako senator Makowski
1996: Niemcy jako oficer SS dowodzący egzekucją we Francji
1996: Dom jako członek komisji planowania w gabinecie Langa
1997: Lata i dni jako Robert
1998: Amok jako Sven Eklund, mąż Julii
1998: Życie jak poker jako mecenas Robert Dębowski, mąż Sandry
1999: Trzy szalone zera jako inżynier
1999: Ostatnia podróż jako Eugène Delacroix
1999: Moja Angelika jako Marcus Popiołek, organizator „pracy” w Niemczech
2000: Klan jako profesor Julian Deptuła
2000: Niewypowiedziana wojna jako Józef Piłsudski
2000: M jak miłość jako Zbigniew Filarski, ojciec Kingi
2000: Gunblast vodka jako pracownik ambasady
2001: Przeprowadzki jako pułkownik Albrecht
2001: Miasteczko jako Alfred Wojski, inspektor Sanepidu
2001: Marszałek Piłsudski jako Jędrzej Moraczewski
2002: Sfora jako lekarz operujący Ducha
2003: Zaginiona jako sędzia wydający postanowienie o aresztowaniu Uli
2003: Tygrysy Europy 2 jako mecenas Hugo Krzycki-Biernat, doradca prawny Nowaka
2004: Pensjonat pod Różą jako Janusz Stolarczyk, wydawca Kwapisza
2004: Kryminalni jako Roman Kartecki, zleceniodawca napadu
2006: Na dobre i na złe jako „znajomy” Ewy
2006: Mrok jako adwokat Alerta
2009: Sprawiedliwi jako inżynier Andrzej Kraszewski
2009: Ojciec Mateusz jako zakonnik
2010: Optymista jako dziekan
2010: Klub szalonych dziewic jako Strabużyński, ojciec Mikołaja
2010: Hotel 52 jako kardiolog Krzysztof Dąbrowski
2010: Duch w dom jako Kozłowski
2010: Czas honoru jako generał Stefan Radziszewski
2011: Unia serc jako szef Jacka
2011: Układ warszawski jako mąż Aldony
2011: Przepis na życie jako profesor Dębicki, ginekolog
2011: Ojciec Mateusz jako antykwariusz Leon
2011: Linia życia jako Emil Śląski
2012: Przyjaciółki jako Wacław Strzelecki, ojciec Pawła
2012: Na dobre i na złe jako Roman Pałka
2012: Hans Kloss. Stawka większa niż śmierć jako obergruppen
2013: Prawo Agaty jako sędzia
2017: Belle Epoque jako inżynier Kazimierz Konopacki
2018: Wojenne dziewczyny jako Jędrzej Muszyński

Reżyseria dubbingu

1987: Dennis Rozrabiaka
1992: Shin-chan
2001: Ach, ten Andy!
2001: Medabots
2001: Noddy
2001: Maluchy spod ciemnej gwiazdki
2004: Klub Winx
2006: Błękitny smok
2006: Franklin i skarb jeziora

Polski dubbing

Przypisy

↑ Andrzej Precigs w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2023-08-27].
↑ Kacper Myszkowski: Andrzej Precigs w żałobie. Gwiazdor „M jak Miłość” stracił najbliższą osobę. Radio Zet, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)].
↑ ^a ^b ^c Andrzej Precigs: Komuna zabrała mi majątek i nazwisko. „Super Express”, 29 listopada 2011. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)].
↑ Andrzej Precigs: Cieszę się, że jestem dziadkiem. Świat według Tessy, 7 października 2017. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)].
↑ Wybory samorządowe 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-04-10].
↑ Wybory samorządowe 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-04-10].
↑ Pogrzeb Andrzeja Precigsa. Aktor spoczął na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie. warszawa.naszemiasto.pl, 5 września 2023. [dostęp 2023-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu].

Bibliografia

Andrzej Precigs w bazie Filmweb. [dostęp 2021-04-10].
Andrzej Precigs w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2023-08-27].
Andrzej Precigs, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .

[[

[1] Andrzej Precigs w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2023-08-27].

[radiozet-2] Kacper Myszkowski: Andrzej Precigs w żałobie. Gwiazdor „M jak Miłość” stracił najbliższą osobę. Radio Zet, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)].

[se-3] Andrzej Precigs: Komuna zabrała mi majątek i nazwisko. „Super Express”, 29 listopada 2011. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)].

[tessy-4] Andrzej Precigs: Cieszę się, że jestem dziadkiem. Świat według Tessy, 7 października 2017. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)].

[5] Wybory samorządowe 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-04-10].

[6] Wybory samorządowe 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-04-10].

[7] Pogrzeb Andrzeja Precigsa. Aktor spoczął na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie. warszawa.naszemiasto.pl, 5 września 2023. [dostęp 2023-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]