σάν σήμερα μία πόρτα άνοιξε..
και μία ψυχή που είχε να δεί το φώς του Ήλιου για 29 χρόνια!!, τυφλώθηκε απο το φώς του..
Κωσταλέξη 1978..
ήμουν 12 ετών κι όμως θυμάμαι το περιστατικό-δράμα..
όλοι μιλούσαν γι αυτό..
βλέπεις, τα σκουπίδια μας τα κρύβουμε ως κοινωνία πάντα κάτω απο το χαλάκι να μην τα δούν..
κι όταν κάποιος τύχει και τα δεί, τότε ω! του θαύματος..
όλοι γι αυτά μιλούν..
φανταστείτε οτι μιά ψυχή, απο το 1949! μέχρι το Νοέμβριο του 1978! μία ψυχή λέω.. είχε αφεθεί σε έναν αργό και βασανιστικό θάνατο..
κι όμως τα κατάφερε και επέζησε..
με μόνα "όπλα" επιβίωσης μία κουβέρτα τις σκέψεις της κι ένα υπόγειο σκοτεινό και υγρό..
μέχρι που και οι σκέψεις την ξ-έχασαν..
κι απόμεινε μονάχη και μισότρελη..
μα όλα αυτά περασμένα ξεχασμένα..
κάποιοι είπαν οτι δέν έφταιγε η απομόνωση της στο υπόγειο ώστε να είναι αιτία που έχασε το μυαλό της..κάποιοι είπαν οτι την έκλεισαν επίτηδες..η ουσία των πραγμάτων είναι οτι πήγε άδικα χαμένη μία ζωή μία ψυχή!!
μία ερώτηση έχω να απευθύνω σε όποιον είναι "αρμόδιος"..
τί απέγινε αυτή η γυναίκα;
ποιός θα απαντήσει;
μην παιδεύεστε.. ΚΑΝΕΙΣ!
εκείνη αγνοείται..
καληνύχτα όμορφε κόσμε αγγελικά πλασμένε..
