Ο πλάτανος

Στην πράσινη πλάση όταν ξαπλώσεις,
ο νους ανθίζει όλα τα καλά κρυμμένα όνειρα,
το φως του ήλιου που σε τυφλώνει αγγίζει την επιθυμία σου,
που σαν δεχτείς στο πρόσωπο κι αφεθείς, θα είσαι έτοιμος να τα εκπληρώσεις.

Γυμνός νιώθεις με το νερό του ποταμού να δροσίζει άκρα κι αισθήσεις,
ενώ το ανάλαφρο αεράκι ψιθυρίζει τα μυστικά σου,
καθώς ορθώνεις τον κορμό
κι απλώνεις σαν πλάτανος.

Στην πράσινη πλάση όταν μάθεις πως ξαπλώνουν,
να ξέρεις πως τα όνειρα ρίζωσαν και δεν μιλούν,
η φύση τον πλάτανο αργά και σταθερά θα μεγαλώσει
που ο ίσκιος του γλυκός θα σου τα εξομολογηθεί, όταν εσύ από κάτω του ξαπλώσεις.




Β.Χ.