Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953 | ||
---|---|---|
Land | Zwitserland | |
Datum | 22 en 23 augustus 1953 | |
Organisator | FIM | |
500 cc | ||
Snelste ronde | Rod Coleman | |
Eerste | Geoff Duke | |
Tweede | Alfredo Milani | |
Derde | Reg Armstrong | |
350 cc | ||
Snelste ronde | Fergus Anderson | |
Eerste | Fergus Anderson | |
Tweede | Ken Kavanagh | |
Derde | Rod Coleman | |
250 cc | ||
Snelste ronde | Reg Armstrong | |
Eerste | Reg Armstrong | |
Tweede | Alano Montanari | |
Derde | Fergus Anderson | |
Zijspan | ||
Snelste ronde | Eric Oliver/ Stanley Dibben | |
Eerste | Eric Oliver/ Stanley Dibben | |
Tweede | Cyril Smith/ Les Nutt | |
Derde | Wilhelm Noll/ Fritz Cron |
De Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953 was de zevende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1953. De races werden verreden op 22 en 23 augustus op het Circuit Bremgarten, een stratencircuit in de stad Bern. In Zwitserland reden vier klassen: de 250 cc op zaterdag, de 350 cc, de 500 cc en de zijspanklasse op zondag. In de 350cc-klasse en in de zijspanklasse werden de wereldtitels beslist.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]Het programma van de motorraces werd over twee dagen verdeeld. Dat had onder meer te maken met de combinatie met de Formule 1 Grand Prix, die eneneens op 23 augustus werd verreden. In de 350cc-klasse debuteerde de toekomstig wereldkampioen Luigi Taveri, die met zijn AJS 7R op een ronde achterstand werd gereden.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Na zijn vierde plaats in de Ulster Grand Prix werd Reg Armstrong nu slechts derde, achter zijn teamgenoten Geoff Duke en Alfredo Milani. Met Giuseppe Colnago was het succes voor Gilera compleet. Duke nam de leiding in het kampioenschap nu over van Armstrong, die feitelijk 27 punten had, maar er daar drie van moest wegstrepen omdat slechts vijf resultaten meetelden voor het wereldkampioenschap. Het was ook een goede dag voor Piero Taruffi, de constructeur die er bij Giuseppe Gilera op had aangedrongen Duke naar Gilera te halen. Taruffi had toch al goede herinneringen aan het circuit van Bremgarten, want in 1952 had hij met een Ferrari zijn enige overwinning in de Formule 1 hier gehaald. Fritz Kleemann had de Horex 500cc-wegracer ter beschikking gesteld aan "Happi" Müller, die uit piëteit voor de verongelukte Les Graham niet met zijn MV Agusta mocht starten. Müller haalde de finish niet en dit was dan ook het laatste jaar van het bestaan van de 500cc-Horex.
Top tien tussenstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Geoff Duke | Gilera | 30 |
2 | Reg Armstrong | Gilera | 24 (27) |
3 | Ken Kavanagh | Norton | 18 |
Alfredo Milani | Gilera | ||
5 | Ray Amm | Norton | 14 |
6 | Jack Brett | Norton | 13 |
7 | Rod Coleman | AJS | 9 |
8 | Giuseppe Colnago | Gilera | 6 |
9 | Bill Doran | AJS | 3 |
Derek Farrant | AJS |
(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)
350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Fergus Anderson begon aan de Zwitserse Grand Prix met slechts twee punten voorsprong op Ray Amm en Enrico Lorenzetti. Amm was echter geblesseerd en Lorenzetti viel in de race uit. Dankzij zijn overwinning was Anderson nu al zeker van de wereldtitel.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Fergus Anderson (wereldkampioen) | Moto Guzzi | 28 |
2 | Ray Amm | Norton | 18 |
Enrico Lorenzetti | Moto Guzzi | ||
Ken Kavanagh | Norton | ||
5 | Jack Brett | Norton | 12 |
6 | Rod Coleman | AJS | 9 |
7 | Ken Mudford | Norton | 8 |
8 | Pierre Monneret | AJS | 6 |
Bob McIntyre | AJS | ||
10 | Bill Doran | AJS | 3 |
Josef Albisser | Norton | ||
Harry Pearce | Velocette | ||
Derek Farrant | AJS |
250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Met een overwinning in de 250cc-race had Werner Haas zijn wereldtitel veilig kunnen stellen. Hij kwam echter ten val en hoewel hij wel weer opstapte finishte hij als zesde. Behalve Reg Armstrong profiteerde ook Fergus Anderson daarvan: ook hij werd weer titelkandidaat.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Werner Haas | NSU | 28 (29) |
2 | Fergus Anderson | Moto Guzzi | 22 |
3 | Reg Armstrong | NSU | 20 |
4 | Alano Montanari | Moto Guzzi | 12 |
5 | Enrico Lorenzetti | Moto Guzzi | 9 |
6 | Siegfried Wünsche | DKW | 6 |
Otto Daiker | NSU | ||
8 | August Hobl | DKW | 5 |
9 | Arthur Wheeler | Moto Guzzi | 4 |
10 | Walter Reichert | NSU | 3 |
(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Eric Oliver en Stanley Dibben wonnen weliswaar de zijspanrace, maar hun stalgenoten Cyril Smith/Les Nutt beperkten de schade door tweede te worden en bleven aldus aan de leiding van het wereldkampioenschap. Willy Noll/Fritz Cron reden hun BMW met RS 53-koningsasmotor naar de derde plaats, maar het was al duidelijk dat de wereldtitel naar Norton zou gaan.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Ptn |
---|---|---|---|---|
1 | Cyril Smith | Les Nutt | Norton-Watsonian | 26 |
2 | Eric Oliver | Stanley Dibben | Norton-Watsonian | 24 |
3 | Hans Haldemann | Josef Albisser | Norton | 9 |
4 | Pip Harris | Ray Campbell | Norton | 6 |
Jacques Drion | Inge Stoll-Laforge | Norton | ||
6 | Marcel Masuy | Jules Nies | Norton | 5 |
Wilhelm Noll | Fritz Cron | BMW | ||
8 | Wiggerl Kraus | Bernhard Huser | BMW | 4 |
Julien Deronne | Bruno Leys | Norton | ||
10 | Trevor Bounds | Rob Kings | Norton | 3 |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ a b MV Agusta had zich na het dodelijke ongeluk van toprijder Les Graham teruggetrokken uit de 500cc-klasse.
- ↑ a b Ray Amm had bij een val tijdens de Grand Prix van Frankrijk een sleutelbeen gebroken.
- ↑ Ernie Ring was tijdens de 500cc-race van de Grand Prix van België dodelijk verongelukt.
- ↑ a b c Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
Vorige race: Ulster Grand Prix 1953 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 5e seizoen (1953) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1953 |
| ||
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1952 |
Grand Prix-wegrace van Zwitserland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1954 |