Endeleg heime

Eldrid skreiv om sin heimkomne her om dagen, så den var venta.

Den vesle A4-saken har vore på langtur: England, Danmark, Sverige, Island, Finland, Tyskland, Nederland, Frankrike, Ungarn, Belgia, Spania, Sveits, Luxemburg, Irland, Norge, Italia, Østerrike, og no sist i San Francisco på Norway Day Festival 2010.

Det var gøy å sjå den på veggen i Birmingham i 2007, og gøy er det å vite at den har vore på så lang reise.

Og så er den jo ein av tre. Temaet var “Mitt land”, og mine handlar om vatn. Vestland.

Foto frå elva Utla før og etter vårløysinga.

A4 er eit godt format å jobbe i. Eg fortel meg sjølv at det er prøvelappar eg lagar, og då er terskelen senka. Ingen ting er skummelt når det heiter prøvelapp.                   

“Siggy”

Det kan vere greit å ha nokre signaturblokker på lur. Det kjem stadig blokker i posten – og koselege mailar om bytting.

Eg syr dei, men ventar med signeringa, klok av skade. Brått er årstalet uaktuelt.

Motivet kjenner du kanskje igjen frå profilen min? Løvetann kan vere vakkert – sjølv om eg stadig driv klappjakt i hagen. Dette var fjorårets.

 

Der er nok å ta av i år også.

 

Så kan ein leike seg i Photoshop. Luke ugras kan ein alltids gjere seinare.

På vent

Ei quiltevenninne er i ferd med å skaffe seg longarm.

Då kan ein jo med godt samvit samle seg nokre toppar, så lenge. Dette er min Carolina Christmas.

Blå niarblokkar kan også bli til noko – som kan vente ei stund.

Det er meir der dei kjem frå. Mykje meir.

Favoritten

Kaffe Fasset var i Birmingham i august. Det var mange av stoffa hans også.

Eg kjøpte ein pakke med 20 lappar på 10”. Og så hadde eg jo litt heime  –.

Det er jo nesten for gale å skjære i så vakre stoff, så det vart slik.

Inni er det silkevatt. Lett, tynn og varm. Karin har den. Eg ventar på meir i posten, til handquilteprosjekt i sommar. Gledar meg!

 

Tepper til glede

Quiltelaget fyller 20 år i år.
Samstundes rundar me 100 – quiltar leverte til Haukeland Sykehus sin barneklinikk gjennom BQL sin aksjon.

Bidraga mine i denne omgangen er to quiltar av enklaste slag, men i lekre stoff, synest eg sjølv. Ikkje akkurat yndige – men likevel. Det er noko med dei.

- som den vesle oransje biten lukkekant i alt det blågrøne. Den trengtest akkurat der. Håpar mottakar ser den, og kan glede seg over slikt. Og over fuglar.

Baksidene er i mjuk flanell. Eg knabba Linus til merkelapp, og håpar å styre unna copyright-søksmål. Han er jo som skapt til formålet.

Oppskrift på quiltane?

24 stk 10” stoffbitar, sydde saman seks i høgda og fire i breidda. Då blir toppen snaue 100x150 cm, og passar måla på vatt i str “crib quilt”. Vanleg stoffbreidd passar også til bakstykke. Veldig enkelt, men fint om du har samla fleire stoff med eit tema – eller om du har snopa litt på nettet. Layer cakes har rette måla, om du vil ha ferdige bitar.

Ny kompis igjen

Sist var det eit objektiv. Me har vorte godt kjende.

I dag kom ein ny kompis til heimen. Svart og lekker, den også:

Så var det det å bli kjende, då. Høg sommarfuglfaktor i kveld. I morgo må det testast litt. Kan førarkort ruste, tru?