Po śmierci żony David Raker odchodzi z redakcji londyńskiej gazety i podejmuje pracę prywatnego detektywa zajmującego się poszukiwaniem zaginionych osób. Małżeństwo Carverów zleca mu odnalezienie swojej siedemnastoletniej córki, Megan, która zaginęła pół roku wcześniej. Dziewczyna wyszła ze szkoły i zniknęła bez śladu mimo intensywnego śledztwa policji. W trakcie prowadzonego dochodzenia Raker odnajduje zwłoki szkolnego kolegi Megan, Charlesa Bryanta i jego ojca. Inspektorzy Phillips i Hart z londyńskiej policji metropolitalnej dają do zrozumienia, żeby zrezygnował z poszukiwań, bo swoimi działaniami utrudnia prowadzenie równoległego śledztwa. Oglądając nagrania z kamer telewizji przemysłowej w klubie Tico, który Megan odwiedzała z przyjaciółmi, Raker zauważa mężczyznę uderzająco podobnego do Miltona Sykesa, seryjnego zabójcy sprzed stu lat. Sykes ukrył ciała swoich trzynastu ofiar w lesie na skraju Londynu, który miejscowi nazywają Przeklętym Torowiskiem.
David Raker to detektyw-amator, który w czasie choroby nowotworowej żony i za jej namową zajął się poszukiwaniem zaginionych osób. Po jej śmierci były dziennikarz kontynuuje tę pracę. Gdy o pomoc prosi go przyjaciółka zmarłej żony, Raker waha się. W końcu Alex - "zaginiony" zmarł w wypadku kilka lat temu. Oczywiście nic nie jest tak proste jak się wydaje, a David naraża się na śmiertelne niebezpieczeństwo. W drugiej książce bohater znów szybko pakuje się w kłopoty, z których znowu ratować musi go zaprzyjaźniona prawniczka.
Obie książki bardzo mi się podobały. "Zanurzyć się w mrok" jest odrobinę lepsza. Fabuła i intryga są lepiej rozpisane i przemyślane, a charakterystyka głównego bohatera pogłębiona. Końcówka "Ścigając umarłych" jest nieco naciągana, a Raker zbyt dobrze posługuje się bronią palną, jak na zwykłego dziennikarza-detektywa (nawet jeśli polował kiedyś z ojcem). Te drobiazgi nie przeszkodziły mi się cieszyć wartką akcją i intrygą a la Harlan Coben. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki autora.
Książki przeczytałam w ramach Kryminalnego wyzwania.
Jak kryminał to chętnie przeczytam ;)
OdpowiedzUsuńCzas dopisać Weavera do listy. :)
OdpowiedzUsuńKoniecznie!
UsuńThrillery bardzo lubię, dlatego nie widzę powodu, żeby omijać książki Weavera.
OdpowiedzUsuńNie omijaj, całkiem nieźle pisze :)
UsuńZapowiadają się ciekawe thrillery :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńObydwie książki ogromnie mnie zaciekawiły. Zaczynam znów tęsknić za thrillerami, dlatego już zapisuje sobie tytuły powyższych pozycji i muszę koniecznie się za nimi rozejrzeć.
OdpowiedzUsuńJeśli stęskniłaś się za thrillerami to te powinny Ci się spodobać :)
UsuńRewelacyjnie zaczęłaś recenzję, od razu przyciąga uwagę:)
OdpowiedzUsuńWeaver to jeden z ciekawszych brytyjskich autorów. Podobnie jak Ty, uważam, że druga część cyklu jest lepsza i 'robi' apetyt na kolejne. Mam nadzieję, że w tym roku wydadzą kolejną powieść.
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
tommy
Ja też, w zapowiedziach są dwie jego książki, ale to się pewnie okaże później. Spróbuję dopytać na Targach u źródła :)
UsuńByłoby fajnie wiedzieć bezpośrednio od źródła :)
Usuńpozdrawiam
tommy
Nooo, to nowe nazwisko na mojej liście. Nie miałem z nim jeszcze do czynienia, a czuję, że to może być właśnie mój ulubiony styl pisania. Tym bardziej, że z Brytyjczykami póki co mam same miłe doświadczenia. Szykuj się panie Weaver!
OdpowiedzUsuńCzekam na relację w takim razie! ;)
UsuńKryminały zdobywają moje serce, więc z chęcią się skusze. :)
OdpowiedzUsuńKolejna seria, z którą bym się chciała zapoznać, dziękuję Ci za jej polecenie.
OdpowiedzUsuńNie ma za co ;)
UsuńMało kryminałów znam, więc może sięgnę kiedyś. Na razie zamówiłam sobie "Nie mów nikomu" Cobena - zobaczymy, jak mi się spodoba :)
OdpowiedzUsuńCiekawa jestem czy Ci Coben podejdzie :) Pamiętam, że mi kiedyś (dawno temu) "Nie mów nikomu" bardzo się podobało :)
UsuńA właśnie szukałam nowego autora thillerów- zapisuję tytuły, mam nadzieję, że mnie też spodobają się te książki :)
OdpowiedzUsuńooo, pewnie mnie by się spodobały :)
OdpowiedzUsuń