Nie odpuszczam...

... i siedzę nam kolosem. Znów przybyła jedna strona. 
Było tak:

Jest tak:

Nic ciekawego, same szarości.
Jednak jest nadzieja na odmianę, w następnej odsłonie myślę że "zahaczę" o wazon z kwiatami:

To tak dla zobrazowania postępów
Mmmm, taki widok za oknem to bym chciała mieć w rzeczywistości. Szczególnie teraz, w dobie przymusowego siedzenia w domu...
Swoją drogą ja się w dalszym stopniu zastanawiam jak rozciągnąć dobę. Bo niby siedzimy w domu, dzieci nie mają szkoły, pracuję zarobkowo po 3-4 h dziennie, a czasu na hobby nadal mamy deficyt. I to spory...
A jak u Was? macie czas na hobby? Uda wam się nadgonić z SAL-em? Czy też gonicie w piętkę w poszukiwaniu wolnej chwili?


Eda-1, Promyk - dziękuję za ciepłe słowa.
Elakochan - u mnie czekolady też brak. Mąż cukrzyk, a ja nie przepadam.

Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia w tym trudnym czasie

Kakao SAL - motyw 2.

Minął kolejny miesiąc, pora więc na pokazanie postępów naszego SAL-u. Niestety postępy są niewielkie, ale takie jest życie - raz mamy więcej czasu a raz mniej. Jednemu się udaje wyhaftować a drugiemu nie i uważam, że jest to całkiem normalne.
Każda z nas ma swoje życie prywatne i priorytety. A haft jest odskocznią od codzienności i niestety nie zawsze mamy na tę odskocznię czas.
Dlatego w  żaden sposób nie będę popędzać uczestników SAL-u, bo SAL to zabawa. Jeśli będziemy haftować z musu, to przestanie być zabawą.
Pokażę Wam ile udało nam się wyhaftować:
1. Cytrulina - Cytrulina Hand Made:

2. Agata "Meri" - Robótkowy (i nie tylko) Kuferek Meri:

3. Małgosia - Magiczny świat krzyżyków:

4. Edyta - Szafirowy Zakątek:

I na koniec moja dłubaninka, tak jeszcze prosto z tamborka:

Fajnie dziewczyny, że pokazałyście cokolwiek. I nie martwcie się, ze nie dajecie rady w danym miesiącu (lub w drugim z kolei). Ja chwilowo jestem na bieżąco, ale moja sytuacja domowo-zawodowa rozwija się baaaardzo dynamicznie i pewnie też niedługo przyjdzie taki miesiąc w którym utknę na dobre...

Dziękuję Wam za słowa współczucia. Ja wiem, że to "tylko" pies, ale zdążyłam się z nim bardzo zżyć przez te 13 lat...

Pozdrawiam serdecznie

Trudne pożegnanie...

Po 13 wspólnie przeżytych latach przyszło nam pożegnać naszego czworonożnego przyjaciela.
Odszedł za Tęczowy Most zmęczony nieuleczalną chorobą. Na zawsze pozostanie w naszych sercach…  💖