"Τι είναι ο Θεός; Φιλαράκος, ή συνεταίρος;"

  

  "Όλοι θέλουμε Ειρήνη και όχι τον πόλεμο.

 Γιατί όμως θέλουμε την Ειρήνη;

Και γιατί δεν μας την δίνει πάντα ο Θεός;..."

   |δες γιατί! Σε λιγότερο από 1΄...

''Η νίκη στο μελλοντικό πόλεμο εξαρτάται από τη μετάνοια...'' |Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

|Τίτλος ανάρτησης και εικόνα από τον Σπύρο Κοντογούρη

* "αμφ." αντί ΥΓ:

Και βάλε και κάπου πίσω-πίσω στο μυαλό σου 

κι αυτό που ακολουθεί.

Και αν δεν το χρειάζεσαι, 

πέτα το ως μια ακόμα κινδυνολογία.

Και χρέωσέ το μας.

Αλλά μην παραξενεύεσαι όπως εμείς,

όταν ακούσαμε "Ιράν"

και αναρωτηθήκαμε που κολλάει

μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης...

Γιατί όσοι γνωρίζουν σχετικά τα γεωστρατηγικά

ισχυρίζονται πως πίσω από τη Χαμάς, 

 είναι κυρίως το Ιράν.

Οι Εβραίοι τα λένε, όχι εμείς (εδώ δες).

Και πως η Χαμάς ευχαριστεί επισήμως την Ουκρανία, 

που τους τροφοδοτεί με όπλα.

(...που την Ουκρανία μεταξύ λίγων "εκλεκτών" ακόμα, 

δεν παραλείψαμε να την προμηθέψουμε, 

από τα πολλά όπλα που δεν έχουμε, 

κι εμείς...

Και το κουβάρι συνεχίζεται...)

Μακάρι παρ΄όλα αυτά 

να κάνουνε για όλα λάθος.

Και γι΄αυτό να μην τα λένε "τα κανάλια".

Και μακάρι να μην πρόκειται για τα τωρινά, 

που ξεκίνησαν να συμβαίνουν από κάτω μας...

Και ν΄αποδειχθούν όλα ένα τεράστιο ψέμα!

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του!

Και μεις τη μετάνοιά μας...

''Θα πίνετε το καφεδάκι σας, 

και θα ακούσετε 

ότι το Ισραήλ βομβάρδισε 

το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. 

Τότε αρχίζουν τα μεγάλα γεγονότα..."

~ Όσιος γέροντας Θεόδωρος-Νείλος από το Αγιοφάραγγο της Κρήτης

|Τα είπε λίγο καιρό 

πριν κοιμηθεί,

 τη Μεγάλη Πέμπτη του 2016...|

(αν δεν τον γνωρίζεις,

δες εδώ για τι τεράστια μορφή μιλάμε...)

|τα τελευταία τα υποκλέψαμε από την "συν αυτώ", Αθηνά

(Προς επιβεβαίωση των συνταρακτικών 

ειπομένων και γραφέντων,

τα λέγαμε και τα γράφαμε στις 10/10/2023...

Στο απόσπασμα των 44'' από την ομιλία του αγαπητού μας

 Μητροπολίτη Μόρφου (από τις 22 Μαϊου 2019...) 

που ακολουθεί,

δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αμφισβήτησης.

Τα συμπεράσματα δικά σας.-)

 

|το απόσπασμα του εκ των "συν αυτώ", Γεωργίου Μπέλεση, το δανειστήκαμε από τον Τρελογιάννη...

«Στον πόλεμο παραφρονείς αν θυμηθείς, για μια στιγμή, που ήσουν πριν...» |Διονύσης Παπαγιαννόπουλος

"Στον πόλεμο η σφαίρα ξέρεις πώς κυνηγάει τους ανήθικους;" |Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

 

Στον πόλεμο η σφαίρα 

ξέρεις πώς κυνηγάει τους ανήθικους; 

Εκεί βλέπεις έντονα την Θεία δικαιοσύνη, 

την προστασία του Θεού. 

Ατιμία στον πόλεμο δεν σηκώνει. 

Ανήθικο άνθρωπο θα τον βρει σφαίρα. 

Μια φορά πηγαίναμε με την διλοχία μας 

να αντικαταστήσουμε ένα τάγμα. 

Εν τω μεταξύ όμως, 

μας χτύπησαν και ριχτήκαμε στην μάχη. 

Ένας θυμάμαι, από εκείνο το τάγμα, 

είχε κάνει την προηγούμενη μέρα μια ατιμία, 

είχε βιάσει μια έγκυο, την καημένη. 

Ε, σ' εκείνη την επιχείρηση, 

μόνο αυτός σκοτώθηκε!! 

Φοβερό! 

Όλοι έλεγαν μετά: 

''Το κτήνος, καλά έπαθε και σκοτώθηκε!'' 

Ιδίως αυτοί που κάνουν πονηριές, 

που κοιτάζουν να ξεφύγουν από εδώ, 

να ξεφύγουν από εκεί, 

τελικά δεν γλυτώνουν. 

Είναι παρατηρημένο, 

ότι όσοι πιστεύουν πολύ, 

φυσικά ζούνε και τίμια, 

Χριστιανικά 

και το σώμα τους το τίμιο 

προστατεύεται από τα πυρά περισσότερο, 

από ότι αν φορούσαν Τιμιόξυλο...

 

~ Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

|από τον εκ των "συν αυτώ", Σπύρο Κοντογούρη

"Δεν είμαστε απλά νούμερα..." |Τα παιδιά στην Παλαιστίνη γράφουν το όνομά τους στα χέρια τους, ώστε να αναγνωριστούν αν πέσει η βόμβα...

 

Γάζα...

 

"Θηρίο τον λένε τον άνθρωπο. Κολοκύθια. Ποιο θηρίο, μωρέ; ...

 

...Έχει το θεριό μαχαίρια;
Φκιάνει σκοτώστρες και τουφεκάει;

Θηρίο…

Βρισιά για τα θεριά!!!

~ Μενέλαος Λουντέμης

|από τη Veta Minadaki

[εμείς από την Πλ. Ελισάβετ]

+ Δεν μιλάμε απλά για 18 θύματα του φρικαλέου πολέμου που ξεκίνησε! Αλλά για 18 νέους μάρτυρες της Εκκλησίας του Χριστού...

   Από την πρώτη στιγμή 

της θλιβερής είδησης,

πολλοί εκ των "συν αυτώ", 

απ΄όσο μπορώ να γνωρίζω 

νιώσαμε πως εκεί μέσα 

στην Εκκλησιά του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα

χάσαμε 18 δικούς μας ανθρώπους.

Χωρίς να γνωρίζουμε καμιά απ΄αυτές τις ψυχούλες.

Χωρίς να είμασταν εκεί.

Χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα 

να μοιραστούμε το βάρος

στην αγωνία,

το κλάμα,

την αναγνώριση,

τον θρήνο στην κηδεία.

Και από χθες το βράδυ, 

που με κάποιους το συζητάγαμε

δεν μας βγαίνει από το μυαλό η ιδέα,

που έγινε πλέον βεβαιότητα

πως μιλάμε όχι απλά για 18 θύματα

του φρικαλέου πολέμου που ξεκίνησε...

Αλλά για 18 νέους μάρτυρες της Εκκλησίας του Χριστού!

Γιατί, μεταξύ μας... 

Ξέρεις πολλούς 

που ενώ έχουν ατελείωτες επιλογές 

για να περάσουν καλά, 

να διασκεδάσουν, 

να πάρουν μια ανάσα από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, 

να πηγαίνουν το βράδυ στην Εκκλησιά τους 

να κάνουν το Απόδειπνο;

Και κει μέσα να τους βρει, 

όλους εκείνους που διάλεξε ο Θεός να πάρει μαζί Του, 

ο Θάνατος της εδώ ζωής;

Και ανάμεσα στους 18,

και 4 μωρά...

 

4 μηνών, 

5 μηνών

2 ετών, 

3 ετών, 

στην αγκαλιά των γονέων τους...

Ένας Θεός που μας ελεεί 

(μονίμως και σκανδαλωδώς...)

για να σώσει και τον τελευταίο των ανθρώπων,

δεν θα ελεήσει παίρνοντας μαζί Του

αυτές τις ψυχούλες;

Τι λες;

  ~ Μάρτυρες του Χριστού 

πρεσβεύσατε υπέρ ημών...

ΥΓ:

 Θα έβαζα τον Λαυρέντη να τα λέει και να τα υπογράφει, 

αλλά πλέον δεν με παίρνει.

                                ~ Με πόνο και αγάπη, σ.Β.Γ.

«Ω γλυκύ μου έαρ» |Σταύρωση εσαεί…

 

|Τίτλος και σύνθεση από τον π.Βασίλειο Αργυριάδη

* Βάλε μαζί κι αυτό που ακολουθεί,

που δεν σταματάμε από χθες να το βλέπουμε παντού...

Και μη σταματάς να προσεύχεσαι!

Και για τις 2 μεριές του πολέμου, όμως

Και για τη "σωστή πλευρά"

και για τη "μη σωστή".

Πόνος και θρήνος 

και για τα αθώα παιδιά των μεν

και για τα επίσης αθώα παιδιά των δε. 

Αντέχεις εσύ να τα ξεχωρίσεις;

| Με πόνο, εκ των "συν αυτώ"...

Όταν σε κατακλύζει ο τρόμος, ακόμα και για να κλάψεις, να ξεσπάσεις, χρειάζεσαι μια αγκαλιά.

"Θα πειστεί κάποτε το χοντροκέφαλο ανθρώπινο γένος ότι μεγαλύτερη μωρία και συμφορά από τον πόλεμο δεν υπάρχει, και ότι...

 

 ...από τα παθήματα του θα διδαχθεί κάποτε 

ότι πρέπει να τον καταργήσει, 

σαν υπερβολικά οδυνηρό 

και ακριβό τρόπο για επίλυση διαφορών;

#Εμμάνουελ_Καντ

|από τη Βασιλική Δεδούση (hamomilaki)

🆘Όποτε ακούγεται η φράση "ευτυχώς δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές"...

 * αφιερωμένο στους αγαπημένους φίλους που δοκιμάζονται στην Ρόδο...

Γράφει η Γαία Δημητρίου:

Όποτε ακούγεται η φράση 

"ευτυχώς δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές" 

είναι μια μεθοδική τοποθέτηση φόβου 

πάνω στον φόβο του θανάτου, 

ακριβώς για να μην ειπωθεί το προφανές ότι 

ΝΑΙ, ΘΡΗΝΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ.

 Γιατί ένας άνθρωπος δεν είναι απλά ένα κουφάρι,

 ένα σαρκίο που το μεταφέρει εδώ κι εκεί 

κι άμα λάχει απλά μετακομίζει σε άγνωστη γη 

χωρίς μαγιά στα χέρια του.

 Ένας άνθρωπος είναι η γη του, 

είναι ο τόπος του, 

είναι η λεμονιά του και η ροδιά του, 

είναι η αυλή του, 

το γαϊδούρι του, 

το σπίτι που δούλεψε όλη του την ζωή να στηλώσει, 

είναι τα εγγόνια του 

που παίζουν ανέμελα στην παραλία, 

είναι το μνήμα των γονέων του 

που θέλει να ανάβει το κερί του, 

είναι η επιχείρηση του 

που δανείστηκε για να δομήσει, 

είναι το ξενοδοχείο του, 

τα μαγαζιά του, 

είναι οι συνήθειες του, 

οι ασφάλειες του, 

ο κάματος του, 

είναι τα όνειρα του, 

είναι η προσπάθεια μιας ζωής ολάκερης. 

Ο άνθρωπος είναι το τέλεσμα του, 

από αυτό ορίζεται 

και σε αυτό βρίσκει απάγκιο η ψυχή.

Ναι θα μου πείτε, 

εσύ βρε Γαία,

 μας μιλάς για πνεύμα 

και ότι το μόνο που έχει ο άνθρωπος 

είναι η ψυχή του και τα πνευματικά του όπλα. 

Ισχύει αυτό, και πάντα θα ισχύει.

Όμως η ύλη θέλει σέβας, 

θέλει αναγνώριση, 

θέλει θέωση 

και είναι εκεί ακριβώς 

που πατάει το πνεύμα για να εκδηλωθεί. 

Έτσι λοιπόν είναι ύβρις να λέμε, 

έχει ο θεός θα τα ξαναφτιάξεις, 

ΟΧΙ και η αυλή μου Θεός είναι, 

και ο κήπος μου και το σπιτικό μου, 

το χωριό μου, 

με τις εικόνες του, 

με τις αναμνήσεις του, 

με την ζεστασιά του, 

με την ουσία του, 

την πλατεία του, 

την εκκλησία του, 

το καμπαναριό του και αυτά, 

έτσι δεν ξαναφτιάχνονται.

Κι αν είχαμε πόλεμο 

λες ναι, έχουμε πόλεμο, 

έτσι είναι ο πόλεμος, 

τα χάνεις όλα σε μια στιγμή, 

χάνω παιδιά, 

χάνω συντρόφους, 

όλα στάχτη. 

Τώρα μωρέ τι έχουμε; 

Ειρήνη μήπως; 

Ειρήνη ή πόλεμο; 

Για ξάνοιξε να δεις 

ότι ακόμα και στον πόλεμο πολλές φορές 

οι κατακτητές το άφηναν άθικτο το χωριό, 

ζούσαν κι αυτοί εκεί.

Τώρα μωρέ για ποιες ανθρώπινες ζωές μιλάς, υποκριτή;

Ξέρεις κανένα δέντρο να ζει χωρίς την ρίζα του 

και να ψηλώνει ο κορμός του; 

Ξέρεις κανένα δέντρο χωρίς ρίζα 

να έχει μεγάλα δυνατά κλαδιά 

και να κάνει καρπούς;
Πόλεμο έχουμε μωρέ 

και κατακαίει τα πάντα σε αυτή την χώρα.

Μάζεψε την πίστη σου,
Οργάνωσε την καρδιά σου.
Και τάισε τα παιδιά σου.
Κλάψε με τον διπλανό σου.

Για σήμερα, 

μην σκέφτεσαι το αύριο.
Μείνε με τους αγαπημένους σου.
Κι εσύ ξέρεις.

Ναι θα τα καταφέρεις, 

γιατί Θεό έχεις μέσα σου, 

Θεό θα ξανακαμώσεις. 

Θα σηκωθείς 

και θα ξανανιώσεις ελπίδα σύντομα.

Για σήμερα, 

μην σκέφτεσαι το αύριο.

Τάισε τα παιδιά σου, 

τα ζώα σου.

Πότισε το χώμα σου με δάκρυα και πίστη...

|επιμέλεια ανάρτησης: Δαμιανός Τσάγκας 

|η δεύτερη εικόνα από τον Μπάμπη Αμερινό.

Την τιτλοφόρησε "Περιμένοντας το Εθνικό πένθος"...

-Τι θα κάνεις Γέροντα, αν ακούσεις ότι κηρύχθηκε πόλεμος;

 

-Τι θα κάνεις Γέροντα, 

αν ακούσεις ότι κηρύχθηκε πόλεμος;

- Θα κάνω μία Θεία Λειτουργία...

~ Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς †

|από τον Δημητρη Ροδη