Δεν υπάρχουν μεγάλοι και μικροί.
Είναι ποιος σταυρώνεται για ποιον.
[Και όσο πιο πολύ συγκαταβαίνεις στα "μικρά" των άλλων,
τόσο πιο μεγάλος γίνεσαι...]
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διάκριση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διάκριση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019
"― Έχω κρυμμένο ένα μηχάνημα που γράφει αυτά που λένε οι άνθρωποι και μετά κοροϊδεύω τον κόσμο ότι κάνω θαύματα..."
Ένας νεαρός ο οποίος είχε σπουδάσει ηλεκτρονικός και ακούγοντας για τον Άγιο Παΐσιο υποπτευόταν ότι ο Άγιος είχε τοποθετήσει στην στέγη της Καλύβης του, στον φράχτη και στον γύρω χώρο κεραίες, μικρόφωνα και πομπούς για να καταγράφει τις συνομιλίες των επισκεπτών και να παρουσιάζεται ύστερα ως διορατικός.
Αποφάσισε λοιπόν να τον επισκεφθεί για να
ερευνήσει αν θα μπορούσε τον χώρο αυτόν.
Ενώ περίμενε έξω από τον φράχτη μαζί με άλλους είκοσι περίπου ανθρώπους και στεκόταν προς τα πίσω βγήκε ο Άγιος Παΐσιος σήκωσε το χέρι του και δείχνοντάς τον φώναξε:
― Ε , παλληκάρι έλα εσύ μπροστά σε παρακαλώ!
― Σε εμένα μιλάτε; Ρώτησε εκείνος.
― Ναι σε σένα!
Αυτός ξαφνιάστηκε...
Ο Άγιος Παΐσιος άνοιξε την πόρτα και αμέσως τον πήρε και πήγαν πίσω από το Καλύβι.
- Κάθησε Στυλιανέ του είπε.
Αυτό ήταν το πρώτο χαστούκι που δέχθηκε η λογική του νέου.
Ο Άγιος κάθησε δίπλα του του έδειξε την σκεπή και τον ρώτησε:
― Βλέπεις τίποτε περίεργο στην σκεπή μου;
― Όχι είπε ο νέος κοιτάζοντας την σκεπή της Παναγούδας.
― Έχω μια κεραία κρυμμένη εκεί πάνω!
Κόκκαλο ο νέος! Και πριν συνέλθει του λέει ο Άγιος Παΐσιος;
- Βλέπεις τίποτε περίεργο μέσα στους θάμνους;
― Όχι , απάντησε και πάλι ο νέος.
― Έχω κρυμμένο ένα μηχάνημα που γράφει αυτά που λένε οι άνθρωποι και μετά κοροϊδεύω τον κόσμο ότι κάνω θαύματα! Εσύ γιατί ήρθες; Εμένα τι με θέλεις τώρα;
Ο νέος δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη και άρχισε να κλαίει.
― Μη στενοχωριέσαι Στυλιανέ , του είπε ο Άγιος Παΐσιος. Οι καιροί είναι πονηροί και καλά κάνεις που αμφισβητείς. Εσένα η αμφισβήτηση θα σε οδηγήσει στην πίστη· αυτός είναι ο δρόμος σου.
Για κανόνα τώρα πήγαινε και μοίρασε λουκούμι και νερό στους άλλους και έλα κάποια άλλη φορά να τα πούμε!
Μια άλλη φορά ένας δικηγόρος συνάντησε στο μονοπάτι προς την Παναγούδα δύο προσκυνητές και τους είπε:
— Γι' αυτόν τον Παϊσιο πολλά λένε ... Εγώ τώρα θα πάω να του πω ότι είμαι γιατρός ενώ είμαι δικηγόρος. Θα τον μπερδέψω για να δω τι θα κάνει...
Μόλις ο Άγιος Παϊσιος άνοιξε την πόρτα στράφηκε αμέσως προς αυτόν και του είπε :
— Δικηγόρε, τα ψέματά σου στα δικαστήρια!!!
Παναγιώτα Σταμπουλίδουο "αμφοτεροδέξιος" & οι συν αυτώ....
Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2019
" Συχνά εκνευριζόμαστε με τους ευθείς και ειλικρινείς ανθρώπους, επειδή μας φανερώνουν ανοιχτά τις αδυναμίες μας..."
Συχνά εκνευριζόμαστε με τους ευθείς και ειλικρινείς ανθρώπους,
επειδή μας φανερώνουν ανοιχτά τις αδυναμίες μας.
Τέτοιους ανθρώπους όμως, πρέπει να τους τιμούμε και να τους ευχαριστούμε...
Είναι σαν να λέμε οι χειρουργοί, που με τον οξύ λόγο τους κόβουν τα μολυσμένα μέρη της καρδιάς.
Ξυπνούν την συνείδηση της ψυχής, που είναι ναρκωμένη από την αμαρτία...
∽ Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
(από τον Δημητρη Ροδη)
Σάββατο 1 Ιουνίου 2019
Τετάρτη 13 Μαρτίου 2019
* Η διάκριση των πραγμάτων ~ Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Η διάκριση των πραγμάτων ~ Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου
«Ο Αόρατος Πόλεμος» (κεφάλαιο Η)
Η αιτία που δεν διακρίνουμε ορθά όλα αυτά τα πράγματα που είπαμε και άλλα πολλά, είναι γιατί δεν τα σκεφτόμαστε στο βάθος τους ποιά είναι, αλλά πιάνουμε την αγάπη ή το μίσος σε αυτά, αμέσως από μόνη την εξωτερική τους μελέτη και εμφάνιση.
Έτσι όταν, η αγάπη τους ή το μίσος προλαβάνουν και σκοτίζουν το νού μας και γι αυτό δεν μπορεί να τα διακρίνει σωστά, όπως είναι στην αλήθεια (14).
Λοιπόν, εσύ αδελφέ μου, εάν θέλεις να μην βρή τόπον η πλάνη αυτή στο νού σου, πρόσεχε καλά· και όταν, ή βλέπεις με τα μάτια ή μελετάς με το νού κανένα πράγμα, κράτα όσο μπορείς την θέληση σου και μη την αφήσης να το αγαπήσει ή να το μισήση, αλλά παρατήρησέ το με το νού μοναχά.
Πρίν απ΄όλα, όμως, σκέψου φρόνιμα, ότι αν αυτό είναι οδυνηρό και αντίθετο στην φυσική σου κλίσι, παρακινείσαι από το μίσος να το αποστρέφεσαι. Αν όμως σου προξενή ευχαρίστηση, παρακινείσαι από την αγάπη να το θέλεις.
Γιατί, τότε που ο νους σου δεν είναι ζαλισμένος από το πάθος, είναι ελεύθερος και καθαρός και μπορεί να γνωρίσει την αλήθεια και να διαπεράσει μέσα στο βάθος του πράγματος, που το κακό είναι κρυμμένο κάτω από την ψεύτικη ευχαρίστηση ή που το καλό είναι σκεπασμένο κάτω από την επιφάνεια του κακού. Αν όμως η θέλησις πρόλαβε να το αγαπήση ή να το μισήση, δεν μπορεί πλέον ο νους να το γνωρίσει καλά, καθώς πρέπει· διότι εκείνη η διάθεσις, ή καλύτερα να πω, εκείνο το πάθος που μπήκε στο μέσο, σαν τείχος, ζαλίζει το νού τόσο...
που νομίζει το πράγμα άλλο από εκείνο που είναι στην αλήθεια και το περνά ως τέτοιο στην επιθυμία, η οποία όσο πηγαίνει μπροστά και περισσότερο αγαπά ή μισεί το πράγμα εκείνο... τόσο και ο νους σκοτίζεται περισσότερο και έτσι σκοτισμένος, κάνει πάλι να φαίνεται στην επιθυμία το πράγμα εκείνο περισσότερο όσο ποτέ αγαπητό ή μισητό.
Έτσι όταν δεν τηρήται ο παραπάνω κανόνας που είπα, (ο οποίος είναι πολύ αναγκαίος σε όλη αυτή την εκγύμναση), δηλαδή, το να κρατάς την επιθυμία σου από την αγάπη ή το μίσος του πράγματος, αυτές οι δυό δυνάμεις της ψυχής, ο νους δηλαδή και η θέλησις, προχωρούν πάντα κακώς, σαν σε κύκλο, από το σκοτάδι σε βαθύτερο σκοτάδι και από το σφάλμα σε μεγαλύτερο σφάλμα. Λοιπόν, φυλάξου, αγαπητέ, με κάθε είδους προσοχή, από την εμπαθή αγάπη ή το μίσος του κάθε πράγματος, το οποίο δεν έφθασες να ερευνήσης καλά πρότερα με το φως του νού και του ορθού λόγου, με το φως των θείων Γραφών...
με το φως της χάριτος και της προσευχής, και με την κρίση του πνευματικού σου πατρός, για να μην κάνης λάθος και να υπολογίζης το αληθινά καλό για κακό, και το αληθινά κακό για καλό.
Καθώς αυτό συμβαίνει να γίνεται, ως επί το πλείστον, σε κάποια έργα, τα οποία φαίνονται μεν καθ΄ εαυτά πως είναι καλά και άγια... για μερικές όμως περιστάσεις· δηλαδή γίνονται ή παράκαιρα ή σε σχετικό τόπο ή με ανάλογο μέτρο, προξενούν όμως μεγάλη βλάβη σε εκείνους που τα επιχειρούν, καθώς γνωρίζουμε πολλούς που κινδύνευσαν σε παρόμοια επαινετά και αγιώτατα έργα.
Η διάκριση των πραγμάτων ~ Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
«Ο Αόρατος Πόλεμος»
(κεφάλαιο Η)
(κεφάλαιο Η)
(14) Γι αυτό και ο θεολόγος Γρηγόριος, σύμφωνα με αυτό λέει, ότι από την αγάπη ή το μίσος, συνηθίζει να κλέβεται η αλήθεια· «δεν υπάρχει τίποτε τόσο ευχάριστο στους ανθρώπους, όσο το να συζητούν τα ξένα, και μάλιστα όταν επηρεάζωνται από μίσος ή συμπάθεια για κάποιον, εξ αιτίας των οποίων, ως συνήθως, εξαφανίζεται η αλήθεια» (Λόγ. απολογητικ.)
Πηγή euxh.gr
(η εισαγωγική φωτογραφία ανήκει στην φίλη, Χαριτίνη Σχίζα )
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)