Ως των ματιών σου το βυθό

Κοντά μου έλα μια στιγμή

σαν ένας άγγελος στη γη

να μ' αγκαλιάζεις

εσύ με ξέρεις πιο πολύ

από το πριν ως το μαζί

πόσο μου μοιάζεις.

Σαν να το ήθελε ο Θεός

εσύ ο άλλος μου εαυτός

κι εγώ ο δικός σου

ένα να γίνουμε εμείς

ποτέ στιγμή μη φοβηθείς

δε θα' μαι εχθρός σου.

επωδός

Είσαι ο ήλιος της ζωής μου ο πρωινός

το βραδινό μου αστέρι

μες στην καρδιά μου της αγάπης ο ανθός

γλυκό άρωμα που φέρνει.

Ένα χαμόγελο στο πρόσωπο κοιτώ

σφιχτά να μ' αγκαλιάζει

να ταξιδεύει ως των ματιών σου το βυθό

ποτέ να μην βουλιάζει.

Μαζί σου μόνο εγώ μπορώ

να βλέπω γη και ουρανό

στα ονειρά μου

αυτά που μου 'πλεξες εσύ

απ' της καρδιάς σου την κλωστή

χάδια δικά σου.

Όταν τα μάτια μας μιλούν

ποτέ τους ψέμα δε θα πουν

μόνο αλήθεια

στο μέρος γράφουν της καρδιάς

στιγμές που λες πως μ' αγαπάς

σαν παραμύθια.

Εκεί που τ' όνειρο μας γίνεται ζωή

Γράφω στον τοίχο τη δική μας ιστορία

μοιάζει με σύνθημα μιας άλλης εποχής

κάνει ο έρωτας μας ξέφρενη πορεία

μες στα στενά της διψασμένης λογικής.

επωδός

Δεν την ακούω την καρδιά που μου μιλάει

όλο σωπαίνω και ευθεία προχωρώ

το σ' αγαπώ στα σκοτεινά τί να μου κάνει

αφού τον ήλιο μου τον κρύβω στο μυαλό.

Δως μου το χέρι σου και μη ρωτάς που πάμε

ξέχνα τα βήματα που έμαθες μικρή

σ' ένα χορό των αστεριών ψηλά πετάμε

εκεί που τ' όνειρο μας γίνεται ζωή.

Έχω στον κόρφο μου κρυμμένη μιαν Ιθάκη

εσύ ζητάς για το ταξίδι προορισμό

μα 'χει αξία η διαδρομή προς την αγάπη

μέχρι να σβήσει το εμείς τον ενικό.