ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΦΩΣ...

Θα μπορουσα να 'μουν ενας παλιατσος...
απο αυτους που κανουν τον κοσμο να γελαει...
απο αυτους που εχουν δυο ζωγραφισμενα δακρυα κατω απο τα ματια...
αλλα τα βλεμματα ολων μενουν στο τεραστιο χαμογελο...ζωγραφισμενο κι αυτο...

θα μπορουσα να 'μουν ενας μιμος...
απο εκεινους που στεκουν ακινητοι για ωρα...
μεχρι καποιος να ριξει λιγες πενταρες και τοτε θα του εκανα
ολες εκεινες τις κινησεις που θα τον ικανοποιουσαν...

θα μπορουσα να 'μουν ενας πλανοδιος μικροπωλητης ονειρων...
απο εκεινους που διαλεγουν ενα μερος διπλα στη θαλασσα
και αραδιαζουν την πραματεια τους σε εναν παγκο...
τοσο ομορφα που φανταζουν τα ονειρα ολοι τα χαζευουν...
μα κανεις δεν ρωτησε την τιμη...
θεωρωντας πως οτι ομορφο αξιζει ακριβα...
ποτε δεν εμαθαν πως ηταν τζαμπα...
κι εμειναν απουλητα...

θα μπορουσα να ημουν ενα φιλι...
στην ακρη δυο χειλιων στο χρωμα του ροδου...
ενα φιλι σαν τριανταφυλλο που εμεινε αποτιστο...
και μαραθηκε πριν καν ανθισει...
και τοσο περιεργο αληθεια...δεν ειχε καν αγκαθια για προστασια...
αλλα οι ανθρωποι μαθαν να φοβουντε...
ποσο περιεργοι ειναι οι ανθρωποι...;

θα μπορουσα να ημουν μια ευχη εφηβου κοριτσιου...
ψιθυριστηκα ενα καλοκαιρινο βραδυ κατω απο τα αστερια...
πλανηθηκα στον χρονο αναμεσα σε εποχες και νυχτες...
εφτασα στο αυτι της ζωης...
κι εκεινη με μια κινηση εδιωξε τον ενοχλητικο θορυβο απο το αυτι της...
της χαλουσε την ηρεμια...
το κοριτσι εμεινε να κοιταει τα αστερια περιμενωντας...
μια ευχη που δεν θα εκπληρωθει ποτε...

Λενε πως τιποτα αναποδο δεν συμβαινει στη ροη του κοσμου...
πως ολα ειναι συμφωνημενα σε μια αρμονια...
Λενε πως οι απαντησεις κρεμονται μπροστα μας...
κι εμεις επιλεγουμε να μην βλεπουμε...
Λενε πως αν συγχωρεσεις τον εαυτο σου...
βρισκεις την γαληνη...
Λενε πως καθρεφτιζεται στα καθαρια νερα μιας λιμνης...
Λενε πως στα γεματα φεγγαρια αν κοιταξεις καλα...
θα δεις γραμμενη την τυχη σου...
Λενε ακομα πως η ψυχη εχει πολυ δρομο να διανυσει...
απο πολλα να περασει... για να φτασει στην τελειωση...

Καποτε θα πουν...
παντα με ενα χαμογελο και μια δροσερη καλημερα...
ποτε δεν πηγε το μυαλο κανενος...

Ενας...δυο...θα ξερουν...
η λιμνη παντα ηθελε να ειναι θαλασσα...
το κοριτσι δεν μεγαλωσε ποτε...

και η ψυχη που περιπλανηθηκε στα σκοταδια...
τελειοποιηθηκε μοναχα στην καθαρια καρδια ενος παιδιου...
εκεινου που ποτε δεν γεννηθηκε...
πως να λερωσω τα λευκα φτερα του με φοβο...;

οχι δεν ειναι ετοιμοι οι ανθρωποι ακομα...

Φτανει καιρος που μενεις μακρια απο ολους και απο ολα...
δεν χρειαζεται να ειναι μεγαλο το διαστημα...
αρκει να ειναι η καταλληλη στιγμη...
εκεινα που περιμενες φτανουν σε απαντησεις που μιλουν κατευθειαν στην καρδια...
μεχρι τωρα κανεις...ουτε καν ο εαυτος σου δεν σε αφηνε να δεις...
και ξαφνικα βλεπεις...
η λαμψη δυνατη για να την αντεξουν τα ματια...
μα οπως συνηθιζεις στο σκοταδι ετσι και στο φως...
ποναει τοσο που δεν το αντεχεις...
μα η αληθεια ειναι προτιμοτερη απο ενα ψεμμα που φυλας σαν θησαυρο...
δεν αντεχουν ολα στον χρονο...
κι η αγαπη φανταζει βαρος σε καποιες καρδιες...
οχι...τα λιγα δεν ειναι για μενα...
οχι τα λιγα δεν αρκουν...


επεστρεψα...
τα παραμυθια αρχιζουν να γραφουν καινουργιες σελιδες...
οι νεραιδες και τα ξωτικα στηνουν χορο γυρω μου και με παρασερνουν...


τα ακροβατικα δεν ειναι για ολους...
μοναχα για εκεινους που ξερουν να πεφτουν...
και τραυματα δεν φοβουντε...

η τελεια μπηκε...
μπαινει σιγα σιγα και η παυλα...


"για 'δεστε ολοι τον ακροβατη που κι οταν πεφτει γελα... και ποτε δεν κλαιει...ποτε δεν κλαει..."

ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

χμμμ...
ψιτ...
γκουχ...γκουχ...

εδω Να'ι'αδα...
ακουει κανεις...;
ναι ναι η Να'ι'αδα ειμαι...δεν φανταζομαι να με ξεχασατε...;
μα ελατε τωρα δεν λειπω δα και τοσο καιρο...
οχι οχι δεν επεστρεψα ακομα...αλλα...
χμμμ εγω διαβαζω κι εσεις μου δινετε βραβεια...εκ του εγω κοιμαμαι και η τυχη μου δουλευει...
βεβαια δεν κοιμαμαι ακριβως...για την ακριβεια εχω να κοιμηθω φυσιολογικα αρκετο καιρο αλλα ας οψεται η εξεταστικη...

σημερα ξεκλεψα λιγο χρονο μιας και ειναι Παρασκευη...οχι οτι εχει και καμια σημασια αλλα να στα κρυφα ειπα να γραψω μερικα πραγματακια...
σσσςςς μην το πειτε σε κανεναν...ειπαμε ειναι μυστικο...το ξερουμε εγω...εσεις και η Μα'ι'ρα που δεν ξεκολαει απο διπλα μου...
ααα για αυτην θα σας πω οταν επιστρεψω...μεγαλες συγκινησεις εχουμε ζησει...θα σας πω εν καιρο...

λοιπον αγαπημενοι μου παραμυθοφιλοι οσο καιρο λειπω πηρα 2 βραβεια...
το ενα απο την ιωαννα που ειναι διαχειριστρια των blog "Μιλα μου Ηλιε μου" και "Ω!θαυμασια νησος"...
ειναι το βραβειο φαντασιας!!!
Ιωαννα μου σε ευχαριστω παρα πολυ που με σκεφτηκες και μου εδωσες αυτο το βραβειο!
ναι εχεις δικιο...η φαντασια στη Να'ι'αδα και στα παραμυθια της παει συννεφο!!!

το δευτερο βραβειο το πηρα απο τον Ανεμουλη μου και το Ανιμακι μου...
αχ...
ειναι βραβειο αξιαγαπητου blog!!!
τωρα θα πω μερικα πραγματα...
καταρχην Ανεμουλη σε ευχαριστω για οσα πανεμορφα λογια εγραψες για μενα...
βρε ατιμο εχεις βαλθει να με συγκινεις απανωτες φορες...ειναι ομως τοσο γλυκια και ευχαριστη συγκινηση που δεν εχω παρα να ευχαριστησω πολλες πραγματικα φορες!!!
περαν του blog για ολα οσα εσυ ξερεις...ειναι δωρο αυτο...ειναι αναπεντεχο δωρο και με τιμα αληθεια...
για το Ανιμακι τι να πω...;ταξιδιαρα ψυχη,ομορφος ανθρωπος και πολλα αλλα που ανυπομονω να γνωρισω απο κοντα...στο blog της πολλες φορες συναντησα τον εαυτο μου...
ποσο περιεργο και ομορφο ειναι αυτο...;
σε ευχαριστω απο καρδιας ταξιδιαρα μου!!!

οι απονομες βραβειων σε καποιους φανταζουν χαζες...για μενα ομως οχι...
ειναι σημαντικο και πολυ ομορφο ψυχες να σε επιλεγουν επειδη τους εκφραζεις,επειδη σε σενα βρισκουν κατι που τους αρεσει και επειδη σε αγαπανε!!!

με την σειρα μου λοιπον θα δωσω αυτα τα βραβειο σε αυτους που και για μενα πληρουν ολα τα παραπανω...
συγχωρεστε με που δεν βαζω ονοματα με links αλλα ακομα δεν εχω μαθει να το κανω αυτο...

λοιπον το βραβειο φαντασιας θελω να το δωσω στα παρακατω blogs...

στην ιωαννα απο το Μιλα μου Ηλιε μου και στην gasbird family
ο λογος ειναι πολυ απλος!
τα συγκεκριμενα blogs αξιζει να τα επισκεφτειτε γιατι συχνα πυκνα μιλανε για τα αγγελουδια τους...
τους αξιζει το βραβειο φαντασιας που κατα κυριο λογο αφιερωνεται σε αυτα τα αγγελουδια ακριβως γιατι σε αυτη τη ζωη "τους ειπαν" πως η φαντασια λειπει απο το μυαλουδακι τους!

πιο αναλυτικα δηλαδη το βραβειο περα απο τους γονεις δινεται στον Θοδωρη(ο γαμπρος της αγγενητης κορης μου) η' αλλιως Τεο η' Τεουλινι(αν το δει αυτο ο συμπεθερος θα με κυνηγαει που ειπα το παιδι Τεουλινι αλλα που θα με βρει...;οποτε λεω οτι θελω)που ειναι γλυκας και αγγελουδακι φοβερο και στον Παναγιωτη που μιλαει απταιστα Παναγιωτιδικα και σε καθηλωνει με οσα λεει!!!για τους γονεις οτι κι αν πω θα ειναι λιγο...τα συμπεθερια gasbird ειναι φιλοι αγαπημενοι και οσο για την Ιωαννα του Ηλιου την γνωρισα προσφατα και πολυ χαιρομαι!

τωρα το βραβειο αξιαγαπητου blog απονεμεται στα παρακατω blogs...

1) jacki...
ε ναι...πως αλλιως...;τι να πω για το jackouli μου...;
αξιαγαπητο το blog της οπως και η ιδια,οπως και η σιωπες της...και τα λογια της...
αξιαγαπητες οι αγκαλιες της,τα ποτα μας,τα ξενυχτια μας,τα μυστικα μας...
ειναι ενας ανθρωπος που φτανει να τον γνωρισεις για να τον αγαπησεις...ειναι ψυχουλα με ολη την εννοια της λεξης...μυριζει παντα υπεροχα αρωματα μιας και η ιδια εχει μεγαλη αδυναμια στις μυρωδιες...μου παιζει πιανο απο το τηλεφωνο και η υπεροχη φωνη της με ταξιδευει "βημα-βημα"...ακουμπαει διαμαντακια δακρυα πανω μουκαι νομιζει πως εχει περιορισμο στις ωρες...αχ φιλεναδα ολες οι ωρες σου αξιζουν διχως δακρυα...φιλεναδα θα μπορουσα να γραφω για ωρες...το βραβειο σου αξιζει!!!

2)Ανεμος...
ε φυσικα...
τον Ανεμουλη προσφατα τον γνωρισα απο κοντα...
βεβαια κοντεψε να χαλασει την φιλια μου με την jacki αλλα δεν τα καταφερε...:)))
βλεπετε δεν σταματαει να την πειραζει...πνευματωδης με αφθονο χιουμορ δεν σταματησαμε να γελαμε...μπερδευει συγκεκριμενα ονοματα και μην πιστευετε οταν λεει πως ειναι σκαρτος γιατι δεν ειναι...ειναι απιστευτη ψυχη και μου το απεδειξε ενω δεν το περιμενα...
σε ευχαριστω Ανεμουλη...κλαψ!σνιφ!αντε παλι τα καταφερες...
ε ναι μετα απο ολα αυτα το blog του αξια αξιζει το βραβειο αξιαγαπητου blog μιας και ο ιδιος ειναι πολυ αξιαγαπητος...!!!

3)Ανιμα...
τι να πρωτοπω για την ταξιδιαρα μου...;
παιδι ιδιαιτερο...οπως ειπα πολλες φορες στα γραφομενα της ειδα τον εαυτο μου...ταυτιστηκα και ταιριαξα...το σπιτικο της με μαγεψε και με κερδισε απο την πρωτη στιγμη που το επισκεφτηκα...
η ιδια βριζει και μου αρεσει τρελλα...χμμμ ναι ναι...σωστα καταλαβατε κατι μου θυμιζει...
ψυχη αγαπησιαρα και ευαισθητη...ντομπρα και σταρατη...πως να μη σε κερδισει...;
συντομα θα την δω και απο κοντα και ανυπομονω πραγματικα!!!
ναι Ανιμακι μου σου αξιζει και σε σενα και στο blog σου αυτο το βραβειο!!!

4)Νεραιδα της βροχης...
ολοι την ξερετε και ολοι οσοι δεν την ξερετε φροντιστε να την μαθετε...
αχ για την βροχερη που να αρχισω και που να τελειωσω...;
σε συγκινει...σε ξεσηκωνει...σε μαγευει και σε ερεθιζει...αναφερομαι στα blog της γιατι μια προσωπικοτητα σαν τη δικη της δεν χωραει σε ενα μονο blog...ευαισθητη και συναμα ξεκαθαρη...δεν μασαει τα λογια της και οτι εχει να πει θα το πει...ποσους τετοιους ξερετε...;ε ειναι μια απο τους λιγους...
την ξερουμε,την αγαπαμε και την εμπιστευομαστε μεχρι την τελευταια της σταγονα...
συντομα και απο κοντα περιμενω να με στολισει με την βροχη της!
ματια μου δεν γινεται εσυ να μην αξιζεις αυτο το βραβειο!!!

5)η κοπελα με το καναρινι φορεμα...η' αλλιως καναρινενια...
η κοπελα αυτη λοιπον γραφει και αφιερωνει...τα κειμενα της σε μαγευουν και σε ταξιδευουν...
ομορφος λογος με νοημα και φαντασια...
οταν την γνωρισεις απο κοντα ομως ολα αυτα πολλαπλασιαζονται...
πλασμα μοναδικο και απιστευτα γλυκο!τρελουτσικο και παιχνιδιαρικο(συνηθως εμεις θελουμε να παιξουμε και οι υπολοιποι μας κοιτανε καπως)...ευαισθητη...μοιαζει ευθραστη αλλα ξερει πολυ καλα να αντιμετωπιζει καταστασεις...ωριμη και συνειδητοποιημενη...
η καναρινενια με κερδισε με την πρωτη ματια και το πρωτο απιστευτο χαμογελο της...λιγοι ανθρωποι με εχουν κανει να νιωσω ετσι...
κοριτσακι μολις τελειωσουμε παμε για καφεδακι ετσι...;
φιλεναδα σου αξιζει το βραβειο και με το παραπανω!!!

6)basnia...
μα φυσικα ο αγαπημενος μου basnia...
γι αυτο το παιδι τι να πω...;
αγαπησιαρης...ευαισθητος...αφηνει την γλυκα του απο οπου και αν περασει...
εχει εναν καλο λογο παντα να αφησει εδω και σε καθε παραμυθι ενας κοκος αστεροσκονης πηγαινει και καθεται επανω του...
οι μουσικες του παντα ιδιαιτερες σου κινουν το ενδιαφερον ακομα και αν δεν ακους αυτο το ειδος μουσικης...
εχει και εναν γαμπρο για την Μα'ι'ρα...τον αγαπημενο μομπυ!!!
ναι αγαπημενε μου φιλε τουτο το βραβειο σου αξιζει!!!

7)Φεγγαρολουστη...
οι λογοι βραβευσης της ειναι ολοι και αλλοι τοσοι στο προηγουμενο παραμυθι!!!
σ'αγαπω φιλη μου!το βραβειο αυτο σου αξιζει για χιλιους δυο λογους!!!


8)Ναδα...ε μια βολτα απο το αναρριχωμενο φρικιο θα σας κανει να καταλαβετε το γιατι...
το παιδι δεν υπαρχει...απο φαντασια θες...απο μοναδικο τροπο γραφης...απο ιδιαιτερο τροπο γραφης περναει ολα τα μυνηματα και τα συναισθηματα που θελει...
θα τον δειτε να ζηταει ψιλα για το λεωφορειο...α!κι εχει μια αδυναμια στο τριτο γραμμα της αλφαβητας...
Ναδα...βρε Ναδα σου αξιζει το βραβειο!!!

9)Ηχος πλαγιος μονος...
τον διαβαζα χωρις να αφηνω σχολια...τον γνωρισα και αρχισα να αφηνω...
παιδι ιδιαιτερο με ιδιαιτερα χαρισματα...μια νεραιδα αυτα τα καταλαβαινει...
μπαινει σε ενα χωρο και οι αυρες των ανθρωπων στρεφονται προς τα εκει...
η γραφη του πραγματικα καθηλωτικη και ποιητικη!!!ευαισθητη με ενα κρυφο δακρυ σε μια αφιερωση...
φιλε μου το βραβειο σου αξιζει με ενα ευχαριστω που σε γνωρισα και σε μια μπυρα για οσους δεν ηταν εκει και για οσους ηταν που τελικα αυτοι περασαν καλυτερα!!!


θα μπορουσα να βραβευσω και αλλους φιλους αλλα ο χρονος μου τελειωνει!αυτοι που δεν βραβευτηκαν δεν παυουν να ειναι στην καρδια μου και δεν παυω να απολαμβανω να διαβαζω και να επισκεπτομαι τα σπιτικα τους...

ναι πρεπει να επιστρεψω στα βιβλια μου...
σας ευχαριστω ολους για την αγαπη σας και για την θετικη σας ενεργεια...!ναι την νιωθω και ξερω πολυ καλα ποιοι απο εσας την στελνετε...η αγαπη εχεις πολλους τροπους να φτασει στον αποδεκτη οταν εκεινος ειναι ανοιχτος...κι εγω ειμαι παντα ανοιχτη στην αγαπη!!!

σε λιγο καιρο τελειωνω και ελπιζω να επιστρεψω με ευχαριστα νεα!!!
γιατι ναι...οσοι δεν το ξερετε κερναω αν τα νεα ειναι ευχαριστα...αν οχι κερνατε εσεις για παρηγορια...

συγχωρεστε με που δεν περναω απο τα σπιτικα σας αλλα εχω πολυ διαβασμα δυστηχως και δεν εχω χρονο...
δεν σας ξεχασα...πως θα μπορουσα...;

σας στελνω την αγαπη μου και πολυ αστεροσκονη να σας φυλαει οσο λειπω...
και μην ξεχνατε να ονειρευεστε...!!!τα ονειρα μπορει και να γινουν αληθεια...αρκει να το πιστευουμε και να πολεμαμε γι αυτο...!!!

ταδε εφη Να'ι'αδα στις 4:53 αφου ξεκλεψε λιγη ωρα απο το διαβασμα...

ποια πληκρολογια ακους καλε...;
φυσικα και διαβαζω...
οχι εγω...η Μα'ι'ρα κανει φασαρια που κυνηγαει την ουρα της...
...............................
Σςςςςςς...

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΦΙΛΗ...

Ενας αγγελος στη γη...
ενας ανθρωπος που εμφανιστηκε στη ζωη μου ξαφνικα μα οχι τυχαια...

γνωρισα την φεγγαρολουστη με τροπο μαγικο...
το που και πως ειναι λιγακι περιεργο...μα ολα εχουν τον σκοπο τους σε αυτη τη ζωη...
σιγα σιγα το μαθαινω κι αυτο...

η επαφη απο την πρωτη στιγμη ηταν υπεροχη...ζεστη..αληθινη...
ναι αυτη ειναι η λεξη...ΑΛΗΘΙΝΗ...
απο εκεινες τις συναντησεις που γεμιζουν τις ψυχες...

ανοιξαμε τις καρδιες μας..εμπιστευτηκαμε η μια στην αλλη τα βαθια μας μυστικα...
τις εγνοιες,τους προβληματισμους μας,τις χαρες μας,τις αγωνιες μας,τα δακρυα μας...
σταθηκε σε μενα με μια ανοιχτη αγκαλια και με εκλεισε μεσα...

ποσα βραδια δεν ενιωσα απογνωση...θλιψη βαθια και πονο αβασταχτο...
και η καρδια μου με οδηγουσε να της μιλησω...μονο μια της λεξη με εκανε να νιωθω καλυτερα...παντα με την καταλληλη κουβεντα...με κατανοηση...με αληθεια με αντιμετωπισε...
με ενιωσε...ετσι οπως δεν με ενιωσαν ανθρωποι που με ηξεραν χρονια...
πονεσε μαζι μου...εκλαψε μαζι μου...προσευχηθηκε μαζι μου...ενιωσε την απογνωση μου...
ποσοι ανθρωποι μπορουν αληθινα να το κανουν αυτο...;
λιγοι...πραγματικα πολυ λιγοι...

λιγοι ειναι εκεινοι που συνεχιζουν να σε αγαπαν οταν περνας δυσκολα...
εκεινοι που σου κρατουν το χερι οταν βουλιαζεις και σε τραβαν εξω...
εκεινοι που οταν σβηνεις σου υπενθυμιζουν πως η φιλια ειναι ενας φαρος...
οταν ομως οι καρδιες ειναι αληθινες...οταν η αγαπη φωλιαζει μεσα τους...
τοτε ολα ειναι δυνατα...τοτε γινονται θαυματα...

η φεγγαρολουστη ειναι ενας αγγελος...
ενας αγγελος που ηρθε και μου θυμησε πολλα που τα ειχα ξεχασει...
που οταν ισσοροπουσα σε τεντωμενο σχοινι μου κρατησε το χερι μη πεσω...
μου το κραταει ακομα πολλες φορες...

η γλυκια μου αγαπημενη φιλη σημερα μου εκανε ενα πολυ μεγαλο δωρο...
στα χερια μου το πρωι εφτασε το τριτο της βιβλιο...
"ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΙΔΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ..."
τα δυο πρωτα της βιβλια κι εκεινα μου τα εστειλε οταν μου ειπε πως ειναι συγγραφεας και τα εχω διαβασει πανω απο 4 φορες το καθενα...
βιβλια ανθρωπινα...που μιλουν στην καρδια και την ψυχη...βιβλια αληθινα και μονο γι αυτο ειναι σπουδαια!

ανοιγωντας την πρωτη σελιδα δακρυσα βλεποντας πως το βιβλιο ηταν αφιερωμενο και σε μενα...
πηγαινωντας στην δευτερη σελιδα πατησα τα κλαμματα παρατηρωντας πως ο προλογος μου θυμιζε κατι...
ναι η φιλη μου μου το ειχε πει μα το ειχα ξεχασει με ολα οσα...
μου εκανε την τιμη να επιλεξει καποια λογια μου σαν προλογο...
διαλεξε ενα νεραιδοονομα...εκεινο που γνωριστηκαμε και αυτο ηταν ακομα πιο συγκινητικο...
αλλο ενα δωρο απο εναν αγγελο...

οταν η ζωη...Ο Θεος σου στελνει τετοια δωρα δεν εχεις παρα να κοιταξεις ψηλα και να ευχαριστησεις...
εμπιστευομαστε την καρδια μας και το μεσα μας σε καποιους ανθρωπους που ενιοτε μας πληγωνουν...μα προδωνουν...μας αφηνουν απεξω...
καποιος ολα αυτα τα βλεπει και στελνει κατι...κατι μοναδικο...
δεν ερχεται παντα με την μορφη που το περιμενουμε αλλα ερχεται...

ενας ανθρωπος που μονο καποιος εκει ψηλα ξερει ποσα περασε...
ενας ανθρωπος που γεννηθηκε ξανα απο τις σταχτες του...
ενας ανθρωπος που ξερει να προσφερει απλοχερα...
που ξερει να αγαπαει αληθινα...
ενας αληθινος ανθρωπος...
ενας αγγελος παντα για μενα...

το σημερινο παραμυθι ειναι αφιερωμενο στη Ζωη Φυλακτου...
στην φεγγαρολουστη...

φιλοι μου σας συστηνω ανεπιφυλακτα τα βιβλια της..."ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ" και "ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ"
τα αγαπησα απο την πρωτη στιγμη...
ηδη σημερα αφησα στην ακρη οτι αλλο και τελειωνω και το καινουργιο της βιβλιο,που ειναι και αυτο υπεροχο!!!

αγαπημενη μου...δεν θελω να κανω διαφημηση με τιποτα και ξερω ποσο ταπεινος ανθρωπος εισαι μα οχι απο υποχρεωση αλλα απο απεραντη συγκινηση και βαθια αγαπη ηθελα να σου αφιεωρωσω ενα παραμυθι για ολα οσα εκανες και κανεις για μενα...!
ειναι το λιγοτερο που μπορω να κανω...
γιατι με αγαπας και εχω μια θεση στην υπεροχη καρδια σου...και αυτο για μενα ειναι σημαντικο οσο λιγα!

σε ευχαριστω που υπαρχεις!
το ποσο σε αγαπω δεν εκφραζεται με λεξεις...
μονο με μια αγκαλια που ελπιζω συντομα να σου δωσω...
και με μια ξεχωριστη θεση στην καρδια μου που παντα θα σου ανηκει...
με μια ανιδιοτελη αγαπη που παντα θα σου εχω...

επειδη ξερεις να εισαι ανθρωπος με ψυχη αγγελου!!!
Καλοταξιδο το νεο σου βιβλιο ψυχουλα μου!
ειμαι σιγουρη πως θα αγγιξει τις καρδιες οσων το διαβασουν!



Υ.Γ ευχαριστω παρα μα παρα πολυ αλλη μια πολυαγαπημενη μου φιλη,την jacki που ακομα μια φορα με βοηθησε με το gmail και το ξεκολησε...
τα τραγουδια τα επελεξε εκεινη και ως ενα ευχαριστω μικρο μικρο τα αφηνω να παιζουν μεχρι το επομενο παραμυθι...

το πρωτο μαλιστα μου αρεσε τοσο πολυ που το στελνω εκει...αφιερωση σε μια ψυχη...ξερει εκεινη η ψυχη...ας εισαι καλα οπου και να εισαι...κι ας ξεχαστηκα...!

ευχαριστω φιλη μου που ακομα μια φορα σε επρηξα και προθυμα οπως παντα με βοηθησες!

Υ.Γ2 ακομα διαβαζω δυστηχως και δεν την πολυπαλευω αλλα καποιες φωνουλες τα βραδια μου λενε πως ειναι κοντα μου με θετικη ενεργεια και οτι ειναι οι παραμυθοφιλοι μου...και τοτε παιρνω κουραγιο!

το παραμυθι αυτο με παρακινουσε να γραφτει σημερα...οσο κι αν προσπαθησα δεν μπορεσα να αντισταθω...
βλεπετε τα παραμυθια μου γραφονται μαγικα...οποτε εκεινα θελουν κι οχι οποτε θελω εγω!

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

Το δωματιο βρισκεται σε εμπολεμη κατασταση...
βιβλια ειναι διακοσμημενα σε διαφορα σημεια και σε διαφορες σελιδες...

παθολογια...

παιδιατρικη...

γεροντολογια...

διατροφικες διαταραχες...

και αλλα πολλα...

σημειωσεις,τετραδια,υλες,sos θεματα,θεματα προηγουμενων χρονων...
και στη μεση εγω σε κατασταση πανικου,αγχους αλλα και αποφασιστικοτητας...

ναι για οσους δεν το ξερουνε ειμαι φοιτητρια νοσηλευτικης...
μεγαλη ιστορια...

απο τις πρωτες επιλογες αν εξαιρεσουμε την ψυχολογια(παιδοψυχολογια) που τελικα χαρηκα που δεν περασα εκει,αλλα μαθαινω και διαβαζω οτι μπορω ετσι κι αλλιως, ημουν απεριοριστα ευχαριστημενη με την σχολη μου...
αυτο που ηθελα ανεκαθεν...
να προσφερω στον ανθρωπο...

τα θεωρητικα ηταν και ειναι παρα πολυ ωραια με ευρωπαικες προδιαγραφες οσο περνουν τα χρονια...μα η κατασταση στα νοσοκομεια δεν εχει καμια σχεση με οτι διδασκεται στη σχολη...
αυτο βεβαια το καταλαβα απο τα πρωτα εξαμηνα πρακτικης ασκησης..."ασε κοπελα μου τι μαθαινετε εκει μεσα...εδω δεν υπαρχουν γαντια παντα...δεν υπαρχουν γαζες παντα...δεν υπαρχει αφθονο σεντονι για να κανεις γωνια...(να σημειωθει οτι το στρωσιμο κρεβατιου,φορειου,χειρουργειου μας εφαγε ενα ολοκληρο εξαμηνο...και τελικα περα απο την αχρηστοτητα του μαθηματος δεν εχει και καμια πρακτικη εφαρμογη)...δεν υπαρχει παραβαν για να καλυπτεις παντα τον αρρωστο...και γενικα δεν υπαρχουν πολλα...πολυ πιο βασικα απο τα σεντονια"

αυτο απο αποψη σχολης...
επειδη ειχα την ατυχια να χασω δικο μου ανθρωπο μεσα σε νοσοκομειο και επειτα απο αυτο να αρρωστησει επισης δικος μου ανθρωπος με αποτελεσμα να ειμαστε στα νοσοκομεια συχνα πυκνα, εκει επιβεβαιωσα πως η σχολη περα απο γενικες και ωραιες θεωρητικες γνωσεις δεν εχει καμια σχεση με την πραγματικοτητα στα ελληνικα νοσοκομεια...

η ορεξη και ο ενθουσιασμος με τα οποια ξεκινησα σταδιακα μειωθηκαν βιωνοντας την πικρη αληθεια...και μαλιστα σε προσωπικο επιπεδο περαν του εκπαιδευτικου...
πολλες φορες σκεφτηκα να την παρατησω και να ασχοληθω με κατι παιδαγωγικου χαρακτηρα κυριως οσον αφορα παιδια με ειδικες αναγκες ,μιας και σκοπος εξαρχης ηταν ακομα και με την νοσηλευτικη να δουλεψω σε καποια παιδιατρικη κλινικη η' κοντα σε παιδια που χρειαζονται νοσηλευτικη φροντιδα και καθοδηγηση...
θεσεις υπαρχουν πολλες...προσφορες επισης...ζητηση και καλυψη θεσεων ανυπαρκτη...
οι αναγκες σε ολα τα νοσηλευτικα ιδρυματα,απο νοσοκομεια,καπη,ελεπαπ,παιδικους σταθμους,εργασιακους χωρους και πολλα αλλα αθφονες...παντα βεβαια συμφωνα με τα ευρωπαικα προτυπα...αλλα η αληθεια ειναι διαφορετικη...πολυ διαφορετικη...εδω δεν εχουμε νοσοκομες στα νοσοκομεια στα ελεπαπ και σε εργασιακους χωρους θα εχουμε...

σε προσωπικο επιπεδο ομως η σχολη ειχε πρωταρχικο ρολο και ενα πεισμα πως θα γινει η διαφορα καποια στιγμη...
αλλα η ζωη και παλι ειχε αλλα σχεδια..."ετυχε"..."προεκυψε"...η' οπως αλλιως κι αν το πω,να συμπεσουν πολλα και επαναλαμβανομενα ατυχη γεγονοτα που με κατεστησαν απο πολυ καλη, τολμω να πω ,φοιτητρια σε φοιτητρια μακρια απο την σχολη και χωρις εμφανη ημερομηνια επιστροφης...
μετα απο 78 μαθηματα επιτυχιας λοιπον μεναν 14 στασιμα...
μεχρι τωρα...
που πηρα την μεγαλη και γενναια αποφαση να τελειωνω επιτελους...(λεμε τωρα)

με καθε επιφυλαξη λοιπον...γιατι η ζωη σε κατι τετοιες αποφασεις μου παιζει περιεργα παιχνιδια...αφου εβαλα χαντρες,μαντρες,νεραιδοσκονες,εκανα ταματα,κρεμασα πεταλα στην πορτα,βρηκα το τετραφυλλο τριφυλλι και το τσουρομαδησα,χορεψα κατω απο τα αστερια γυμνη σε πανσεληνο,γυρισα 3 φορες γυρω απο τον εαυτο μου και αλλες 3 γυρω απο το τετραγωνο του σπιτιου,εφτυσα τον κορφο μου και φορεσα αναποδα τα εσωρουχα...
πηγα και βρηκα καθηγητες,υλες και σημειωσεις και στρωθηκα στο διαβασμα...

φιλοι μου ολος αυτος ο προλογος εγκειται στο εξης...
λεω να απουσιασω απο τα παραμυθια για ενα διαστημα και να χωθω μεσα στις αρρωστιες και στην γιατρεια τους...διοτι αν δεν το ξερατε τα μαθηματα της νοσηλευτικης ειναι σε θεωρητικο επιπεδο ομοια με της ιατρικης οποτε μια καποια δυσκολια την εχουν τολμω να πω...
και δυο και τρεις μη σας πω...

δεν ξερω το ακριβες διαστημα που θα απουσιασω,αλλα επειδη ειναι λιγες απο τις αποφασεις που ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθησω με βαση την λογικη και οχι το τι θελω θα ΠΡΕΠΕΙ παλι να μου βαλω καποια ορια...(μου τη δινουν τα ορια)και αν συνεχισω τα παραμυθια αυτο το διαστημα ορια δεν θα εχω...
αφηστε και την φουκαριαρα την μανα μου που σε ασχετες στιγμες μου πεταει σποντες για το πολυποθητο πτυχιο...
που να σας πω για την γιαγια μου που ξεκινησε το τραγουδι "νοσοκομα μου ωραια,νοσοκομα μου γλυκια..."και το αφησε στη μεση περιμενωντας να το τελειωσει μαζι με το πολυποθητο πτυχιο κι αυτη...βλεπετε εχει αλλη γλυκα να της παιρνω την πιεση και να της κανω ενεσεις εχωντας παρει το πτυχιο γιατι ετσι δεν το απολαμβανει...

ουφ αυτα...

εντελει για ενα διαστημα οι σελιδες των παραμυθιων θα μεινουν κενες για να γεμισουν καποιες αλλες...
φυσικα θα περναω απο τα δικα σας σπιτικα τακτικα,οσο μπορω,...ειπαμε θα διαβαζουμε δεν θα πεσουμε και με τα μουτρα,απλα αν λειψω απο καπου για λιγο μην με παρεξηγησετε...δεν ειναι οτι θα σας εχω ξεχασει απλα μια ζορικη περιοδος ειναι...και να ειστε σιγουροι πως μολις τελειωσει θα επιστρεψω κανονικα και εδω και σε εσας...και ελπιζω με ευχαριστα νεα απο το μετωπο της ασπρης στολης,ενιοτε και πρασινης οταν μπαινουμε στα χειρουργια...

σας φιλω πολυ πολυ ολους με ολη μου την αγαπη και με αφθονη αστεροσκονη να σας φυλαει και να σας συντροφευει μεχρι να επιστρεψω...
καντε και καμια νεραιδοευχη μην αρχισει παλι η ζωη τα δικα της τωρα που πηρα αποφασεις...
να μη με ξεχασετε ε...;
γιατι κραταω και ενεση...:)
αν και λεν οτι ειμαι ελαφροχερα δεν ξερω πως αλλιως να σας εκφοβισω...

σε καθε εξεταστικη περιοδο υπαρχει ενα τελετουργικο...
ενα τραγουδι που ακουω για...κουραγιο...
σε αυτη την εξεταστικη θα ειναι το παρακατω...
για να θυμαμαι οτι το καταραμενο το πτυχιο θα το παρω...(εστω για το γαμωτο)
αλλα ποτε δεν θα δουλεψω υπο ευρωπαικες προδιαγραφες...
εδω ειναι Ελλαδα...μια βολτα στα νοσοκομεια(μακρια απο ολους)θα σας πεισει...

αντε αφιερωμενο Ελλαδα αθανατη εν οψει εκπροσωπησης στην Ευρωπη...





Υ.Γ1 οι χαμογελαστες φωτογραφιες φυσικα απο τα νοσοκομεια του εξωτερικου διοτι εδω για να δεις τετοιο χαμογελο πρεπει να δουλευεις με τον George Clooney της εντατικης η΄με τον Patrick Dempsey του grey's anatomy...κι επειδη αυτο σπανια συμβαινει εκτος ονειρου σπανια θα δειτε και τετοια χαμογελα(εξαιρω φυσικα εμενα...χιχιχι)...

Υ.Γ2 η πρωτη φωτογραφια ειναι αποτελεσμα σχολιων απο φιλους μου που εχουν αυτην ακριβως την εικονα για τις νοσοκομες...λυπαμαι που θα σας το χαλασω αλλα δεν μας ντυνουν ετσι περα απο τα ονειρα σας...δεν ειναι και βολικο στο τρεξιμο πανω κατω δηλαδη...ασε που αμα σε δει ο παππους ετσι δεν χρειαζεται ενεση...μαλλον τον τελευταιο ασπασμο θα χρειαστει...

Υ.Γ3 απαντηση σε φιλο που την περιμενει απο εδω...στην ερωτηση αν μοιαζει η πραγματικοτητα στα νοσοκομεια με την ιατρικη σειρα grey's anatomy οσον αφορα τις σχεσεις...
η αληθεια ειναι πως μοιαζει αρκετα εως πολυ θα ελεγα...νοσοκομες,γιατροι και λοιπο προσωπικο σχετιζεται ουκ ολιγες φορες,οχι ομως με αυτη τη συχνοτητα...και δυστηχως οπως ειπα και παραπανω δεν εχουμε τετοιους γιατρους εδω...βλεπε τηλεοπτικη σειρα να καταλαβεις...

Υ.Γ4 το gcast δεν λεει να ξεκολησει οποτε θα ακουτε το "Αυτη η νυχτα μενει"...μεχρι να το εμπεδωσετε!!!

σας φιλω ολους πολυ πολυ πολυ!!!
μα παρα πολυ!
θα μου λειψουν τα παραμυθια για οσο απεχω και θα μου λειψετε κι εσεις πολυ πολυ!!!

ααα!αν χρειαστετε κατι εκτακτο φωναξτε με στα ονειρα σας και θα ερθω...εστω για ενα νεραιδενιο φιλι η' ενα συντομο παραμυθι...παντα πηγαινω στα ονειρα που με καλουν!

εχετε την αγαπη μου απεριοριστη και ζωντανη!!!
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΝΑ ΜΟΥ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΤΕ!!!