de archeologie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɑrxejoloˈxi ] Afbreekpatroon: ar·cheo·lo·gie wetenschap die overblijfselen uit oude culturen bestudeert 16 definities
1) Leer van de oudheid 2) Onderzoek van beschavingsresten 3) Oudheidkunde 4) Studie van de oudheid 5) Universitaire studie 1) Oudheidkunde 
Archeologie is afkomstig uit het Latijn en wordt ook wel Oudheidkunde genoemd. Het is de wetenschap die overblijfselen van oude menselijke culturen bestudeert. De Amerikaan Thomas Jefferson deed in 1784 een eerste archeologische ontdekking in zijn eigen achtertuin. Hij vond graven in heuvels van inheemse indianen. Hij ging heel secuur te werk en zi...
oudheidkunde (toon de herkomst via de etymologiebank)
Kennis en studie van oude culturen
• [wetenschap] studie van de niet-geschreven overblijfselen van het verleden.
oudheidkunde
Def.: bestudeert (aspecten van) menselijke samenlevingen in het verleden op grond van materiële resten (vondsten-bodemsporen), die vaak door de bodem aan het oog onttrokken zijn (bodemarchief). Kenmerkend is de methode van het oudheidkundig bodemonderzoek (opgraven).
Def.: kennis en studie van de culturele overblijfselen uit oude tijden
[archeologie en prehistorie] Een wetenschapsbeoefening die gebruik maakt van veel andere wetenschappelijke disciplines om door middel van onderzoek (bureaustudies, opgravingen) naar de materiële nalatenschap uit het verleden inzicht te krijgen in alle facetten van menselijke culturen. Sporen en materiële resten betreffen b...
oudheidkunde
Wetenschap die zich ten doel stelt om door middel van studie van de materiële nalatenschap inzicht te verwerven in alle facetten van menselijke samenlevingen in het verleden.
De bestudering van menselijke geschiedenis door middel van de overblijfselen van materiële cultuur, de omgeving en van dierlijke resten.
Wetenschap die een bepaalde cultuur of samenlevingsvorm in een bepaalde periode in het verleden tracht te doorgronden met behulp van bodemvondsten en andere (stoffelijke) overblijfselen.
wetenschap van oude culturen, gebaseerd op bodemvondsten en opgravingen.
De archeologie is de wetenschap die door het bestuderen van de resultaten van archeologisch onderzoek (opgravingen) onze kennis wil vermeerderen over de geschiedenis van de mensheid. Het is één van de wetenschappen die zich daarmee bezig houden en daarom werken meestal allerlei discipl...
De studie van de menselijke maatschappij in het verleden op basis van materiële bronnen.
De wetenschap die zich bezighoudt met doen van opgravingen en het bestuderen van de vondsten
Wetenschap die het verleden bestudeert aan de hand van ongeschreven bronnen
Archeologen graven letterlijk in de tijd. De archeologie bestudeert de overblijfselen van de menselijke samenleving. Archeologen graven grond af of zoeken onder water naar voorwerpen die onze voorouders achter lieten. Ze zoeken naar sporen van gewassen, begrenzingen van velden en allerlei aanwijzing...
Wetenschap die samenlevingen uit het verleden bestudeert, in al hun facetten. 
Oudheidkunde.
Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar