Hizmetiçi Eğitim

Uzaktan eğitimin temelinde; teknolojiyi kullanarak öğrenenlere kolay erişilebilir ve esnek bir eğitim imkânı sağlamak yatmaktadır. Bu esneklik uzaktan eğitimin hizmet içi eğitimlerde kullanımı yaygınlaştırmaktadır. Bu çalışmada öğretmenlerin, katıldıkları uzaktan hizmet içi eğitim hakkındaki görüşlerinin ve motivasyonlarını etkileyen etmenlerin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bunun için bu araştırmada, öğretmenlerin uzaktan hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşlerine odaklanılmıştır. Araştırmanın katılımcı grubunu; 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Erzurum ilindeki bir ilköğretim okulunda görev yapan ve uzaktan hizmet içi programına katılan 21 öğretmen oluşturmaktadır. Öğretmenlerin katıldığı bu uzaktan hizmet içi eğitim programı, "Aşamalı Devamsızlık Yönetimi Eğitimi" ve "Afet Eğitimi" konularını kapsamaktadır. Bir durum çalışması olarak yürütülen bu araştırmada veriler, nitel yöntemlerle toplanıp analiz edilmiştir. Sonuçta; öğretmenlerin uzaktan hizmet içi eğitim uygulamalarını tercih edilebilir buldukları ortaya çıkmıştır. Bu noktada, uzaktan eğitimlerin zaman ve mekân serbestliği sağlamasının yanı sıra bu eğitimlerin daha ilgi çekici ve erişilebilir olmasının etkili olduğu görülmüştür. Bununla birlikte öğretmenlerin, bazı teknik aksaklıkların yaşanması ve programda etkileşim sınırlılığının olması ile ilgili olarak olumsuz görüş bildirdikleri ortaya çıkmıştır.

Öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi en az hizmet öncesi eğitimi kadar önem taşımakla birlikte alanyazında da oldukça ön plana çıkmış bir kavramdır. Türk Milli Eğitimi"nin yol göstericisi konumunda olan Milli Eğitim Şuralarının ve ülkenin eğitim ve sağlık gibi temel hizmetlerine ilişkin politikaları belirleyen Kalkınma Planlarının öğretmenlerin hizmetiçi eğitimine nasıl değindikleri ve bu kararların uygulamaya nasıl yansıdığının belirlenmesi oldukça önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı Milli Eğitim Şuraları ve Kalkınma Planlarında öğretmenlerin hizmetiçi eğitimine yönelik hangi kararların alındığının ve bunların uygulamaya nasıl yansıdığının ortaya çıkarılmasıdır. Yapılan doküman incelemesi sonunda Milli Eğitim ġuralarında öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi ile ilgili çok sayıda karar alındığı, ancak bunların uygulamaya yeterince dökülemediği saptanmıştır. Bununla birlikte, Kalkınma Planlarında öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi konusuna yeterince değinilmemiş olup bu konuda özgül politikaların oluşturulmamış olması öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi konusunda hâlen neden istendik düzeye erişilemediği sorusuna ışık tutmaktadır.

ÖZ
Türkiye'de Adalet Bakanlığına bağlı çalışan Aile Mahkemelerinde 2004 yılından itibaren psikolog, pedagog ve sosyal hizmet uzmanları görev yapmaktadır. Aile mahkemelerinde çalışan uzmanlar göreve başladıkları tarihten günümüze kadar üç kez hizmet içi eğitim faaliyetinden faydalanmışlardır. Bu araştırma, Aile Mahkemesi uzmanlarının hizmet içi eğitim ihtiyaçlarını nitel bakış açısından ele almaktadır. Araştırma sürecinde farklı illerde bulunan Aile Mahkemelerinde görev yapan 9 Aile Mahkemesi uzmanının görüşüne başvurulmuş, elde edilen veriler betimsel analiz yöntemi kullanılarak yorumlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcılar bugüne kadar yapılan hizmetiçi eğitimlerin sayısını, süresini ve içeriğini yetersiz bulmakta; göreve yeni başlayanların eğitimi, velayet, boşanma, alanla ilgili gelişmeler ve görüşme teknikleri gibi konularda eğitim ihtiyacı duymaktadırlar. Anahtar kelimeler: Yaşam boyu öğrenme, yetişkin eğitimi, aile mahkemesi uzmanı, hizmet içi eğitim
ABSTRACT
In Turkey, since 2004, psychologists, pedagogues and social workers are employed in Family Courts working under the Ministry of Justice. Social workers employed in the family courts-on the average-took 3 in-house training seminars until today beginning from the date of employment. This research is aiming to bring a qualitative point of view to the in-house training seminar needs of the Family Court social workers. During the research, 9 experts employed in different cities were contacted and the data obtained were analyzed descriptively. According to the survey, the participants not only declared that concerning the in house training seminars completed so far, the number/duration/content of the seminars were insufficient, but also mentioned that the newcomers do need start-up training about child custody, divorce, developments in their field and interview techniques.

Bu çalışma "işbaşı ziyaretlerle desteklenmiş bir hizmetiçi eğitim programının öğretmen pedagojik değişimine etkisini" araştırmaktadır. Araştırmada temel hedef işbaşı ziyaretler yoluyla, öğretmenlerin öğrenme sürecini yaşamalarına fırsat tanımak ve her öğretmenin kendi insiyatifine bağlı pedagojik değişim sürecine girmesidir.

Bu araştırmanın amacı, Intel Öğretmen Programı karma hizmet-içi eğitimi alan öğretmenlerin, program hakkındaki görüşlerini incelemektir. Betimsel yöntem kullanılan bu araştırmada, Mersin İlinde, Intel Öğretmen Programı Karma Hizmet-içi Eğitimi alan 161 öğretmene, veri toplama araçları olarak anket uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Mersin ilinde Milli Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenen Intel Öğretmen Programı Karma hizmet-içi eğitimi alan öğretmenler oluşturmaktır. Araştırmanın sonucunda, öğretmenlerin teknolojiyi kullanarak göstermiş oldukları performansın, eğitim-öğretim süresince olumlu bir katkısı olduğu görülmektedir Intel Öğretmen Programı karma eğitimi ile öğretmelerin yaratıcı düşünme, problem çözme ve eleştirel düşünme becerilerini öğrenme süreci içerisinde kullanmayı pekiştirdikleri ve öğrenme ürünlerini oluşturmada teknolojiyi etkin bir şekilde kullandıklarını belirttikleri görülmektedir. Hizmet-içi eğitim programının yararlı olduğunu düşündükleri ortaya çıkmaktadır.

The purpose of the current study is to determine teachers' opinions about professional development schools. In the current study; one of the mixed methods, the convergent design was employed. The sampling of the quantitative dimension of the study is comprised of 256 teachers working in 21 elementary and secondary schools in the city of Muğla. The teachers participated in the study on a volunteer basis. The sampling of the qualitative dimension of the study consists of 26 teachers selected from among the 256 teachers. The data of the study were collected through the Professional Development Schools Scale and an interview form. The quantitative data were analyzed by using descriptive statistics and the qualitative data were analyzed by using the inductive content analysis. The findings of the study revealed that the teachers have positive opinions about professional development school applications, they want more developed school-university cooperation, and they think that teacher-academician and teacher-teacher relationships need to be developed. The opinions of academicians working in education faculties about professional development schools can be elicited. A pilot study of professional development school can be conducted in Turkey.

Bu araştırmanın amacı; Bilişim Teknolojileri (BT) öğretmenlerinin Milli Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenen hizmetiçi eğitim kurslarına yönelik görüşleri ile bu kursların BT öğretmenlerinin mesleki ve kişisel gelişimlerine etkilerini tespit etmektir. Nitel olarak desenlenen bu araştırma, 2012 – 2013 eğitim öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığı’nca Aksaray Hizmetiçi Eğitim Enstitüsü’nde açılan merkezi bir kursa katılan 15 BT öğretmeni ile gerçekleştirilmiştir. Görüşme yöntemi ile elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; BT öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim kurslarını seçerken en çok önem verdiği konular; kurs içeriği, mesleki gelişime etkisi ve kursun verildiği yer olarak belirlenmiştir. Ayrıca kursiyerlerin, hizmetiçi eğitimin öğretmenlerin mesleki ve kişisel gelişime yönelik algıları ise çoğunlukla yeni bilgi öğrenme, mesleki deneyim, sosyal etkileşim ve yeni arkadaşlar edinme olarak belirlenmiştir. Ayrıca, elde edilen bulgular doğrultusunda öneriler sunulmuştur.

The purpose of this study is to carry out the process of conducting an in-service education process via face-to-face and online distance education methods and to evaluate the impact of this training in terms of computer literacy. The study was carried out on 43 teachers working at a public secondary school and was conducted according to the experimental design with pretest-posttest control group. Both qualitative and quantitative data collection techniques were used in the study. The participants' computer literacy was evaluated using an achievement test and their opinions about online education was evaluated using a structured form. The findings from the study revealed that there was no statistically significant difference in the computer literacy of experimental and control groups. This result of the study validates the hypotheses of the equivalency theory, one of the theories in distance education. Teachers had a positive attitude towards online education method in in-service training particularly because it enables a flexible environment and stated that it did not reduce the trainer-learner interaction much. On the other hand, teachers complained about the high number of participants and stated that the training was not complete because they were not able to make the practice of the course they learned in theory. Bu araştırmanın amacı öğretmenlere yönelik yüz yüze ve çevrimiçi uzaktan eğitim yöntemiyle verilecek bir hizmet içi eğitim sürecini gerçekleştirmek ve bu eğitimin etkisini bilgisayar okuryazarlığı boyutunda değerlendirmektir. Araştırma bir kamu ortaokulunda görev yapan 43 öğretmen üzerinde yürütülmüştür. Araştırma ön test-son test kontrol gruplu deneysel desene göre yürütülmüş olup, nicel ve nitel veri toplama teknikleri birlikte kullanılmıştır. Katılımcıların bilgisayar okuryazarlık düzeyleri başarı testi kullanılarak, çevrimiçi eğitimlere ilişkin görüşleri ise yapılandırılmış görüşme formu ile değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular uygulamanın ardından deney ve kontrol grubunun bilgisayar okuryazarlığı düzeyleri arasında anlamlı bir farklılığın oluşmadığını göstermektedir. Öğretmenler gerçekleştirilen çevrimiçi eğitime ilişkin esnek öğrenme ortamı sağlaması ve eğitmen-öğrenen etkileşimini azaltmamasından dolayı olumlu geribildirimlerde bulunmuşlardır. Öte yandan katılımcı sayısının fazla olması ve yeterince uygulama yapma imkânı olmamasını bir dezavantaj olarak bildirmişlerdir.

Bu araştırmanın amacı; FATİH Projesi il koordinatörlerinin, il eğitici formatörlerinin eğitmenlerinin
FATİH Projesi kapsamında verilen eğitmen eğitimlerine ilişkin görüşlerini tespit etmektir. Nitel olarak
desenlenen bu araştırma 2013 – 2014 eğitim öğretim yılında görev yapan 20 katılımcıyla gerçekleştirilmiştir.
Görüşme tekniği ile elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmada elde edilen
bulgulara göre; katılımcıların yarıdan fazlasının FATİH eğitimlerinin eksik yanının olmadığını belirterek sayı,
eğitim saati ve içerik bakımından yeterli buldukları sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca katılımcılar FATİH
eğitimlerinin; sosyal etkileşim, yeni bilgi öğrenme, projeyi tanıma, gezi gibi mesleki ve kişisel açıdan
kendilerine katkı sağlayacak yönleri olduğunu belirtmişlerdir. FATİH eğitimleri esnasında karşılaşılan zorluklar
ise kursiyerlerdeki isteksizlik, yorgunluk, donanımsal problemler ve kurs saatlerinden kaynaklanan problemler
şeklinde belirtilmiştir. Katılımcıların görev aldıkları FATİH eğitimlerinin sonunda, kendi kursiyerlerinin
aldıkları eğitime yönelik dönütleri ise bu eğitimlerin gerekli ve faydalı olduğu yönünde olmuştur. Katılımcıların
büyük çoğunluğu FATİH Projesi kapsamında verilen eğitimlerin zorunlu olması gerektiğini belirtmişlerdir.
Çalışmada elde edilen veriler analiz edilmiş, bulgular doğrultusunda tartışılmış ve öneriler getirilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin mesleki gelişimi için atölye çalışması modeline dayalı bir uygulamanın geliştirilmesi ve değerlendirilmesidir. Nicel ve nitel araştırma yöntemlerinin birlikte kullanıldığı karma modelde yapılan bu çalışmada, 2015 Haziran Dönemi Mesleki Çalışmalar Programı kapsamında İstanbul ilinde bir ilkokulda yalnızca kurum içi kaynaklar kullanılarak mesleki gelişim atölyeleri planlanmış, uygulanmış ve uygulamanın etkililiği sınanmıştır. Atölye çalışmalarının tasarımında öğretmenlerin mesleki yeterlilik ve gereksinimlerinin tespit edildiği kişisel bilgi formlarından ve odak grup görüşmelerinden yararlanılmıştır. Kurum içindeki öğretmenler kendi yeterlilik alanlarında, ihtiyaç duyulan 11 farklı konuda etkinlikler, uygulamalar ve oyunlar tasarlamışlardır. Atölyeler 19’ar kişiden oluşan 2 farklı grupta toplamda 38 öğretmenin
katılımı ile dönüşümlü olarak gerçekleştirilmiştir. 2 hafta süren atölye çalışmalarının ardından katılımcı öğretmenlere eğitim değerlendirme anketi yapılmış; katılımcılar “seminer konularının iyi seçildiğini”, “atölye çalışmalarının uygulamaya dönük olduğunu”, atölyelerin “yeni teknik ve beceriler öğrenmelerini sağladığını” belirtmişlerdir.
Sırası ile drama, fen bilgisi etkinlikleri ve deneyler, sportif ve fiziksel etkinlikler, müzik algısı ve hikâye anlatıcılığı atölyeleri katılımcılar tarafından en faydalı atölyeler olarak bulunmuştur. Ayrıca katılımcılara “atölye çalışmalarını siz planlasaydınız neyi daha farklı yapardınız?”, “Önümüzdeki yıl programa almamızı istediğiniz konular nelerdir?” soruları yöneltilmiş, katılımcıların önerileri alınmıştır. Öğretmenlerin mesleki gelişimi için atölye çalışması modeline dayalı bir uygulamanın geliştirilmesi ve  değerlendirilmesi amacı ile yapılmış bu çalışmanın, farklı katılımcı gruplarında,
farklı atölye tasarımları ile tekrarlanmasının faydalı olacağı düşünülmektedir.

EXTENDED ABSTRACT
The societies that place great importance on the training on highly gifted students and alter the educational systems in accordance with their requirements, contribute not only to local but also to global development. Furthermore, not the individuals who only have the
knowledge of content but those who are also active in problem solving, thinking creatively,
contributing to the knowledge production are assessed (Renzulli, 2012). The education of
gifted students at traditional classrooms eventually reduce their talents and create physiological problems. This situation also makes these individuals that should be handled as a diamond and may contribute not only to their own societies but also to the development of the world inactive and unhappy individuals (Colengelo&Davis, 2002). The impact of teachers on the education of highly gifted students like on all of the other levels of education is
undeniable. Both cognitive and affective requirements of highly gifted students are different
from that of other students. The teachers that are not familiar with the characteristics of these students who may resist the authority from time to time due to the differences in their way of thinking and other characteristics, and are not able to perform the necessary implementations, might have an adverse impact on gifted students (Geake&Gross, 2008). The teachers to be assigned in the education of gifted students need to be different from other teachers in a positive way in terms of knowledge and capabilities (Chan, 2001; Gökdere&Çepni, 2004; Davis&Rimm, 2004; Lassig, 2009). In Turkey, the Ministry of Education initiated a project study in regard to the training of highly gifted children in 1993. As a result of these studies, Science and Art Centers (SAC) based on the training program of grouping method were established, and the highly gifted
children are able to receive education a few days in a week and improve their talents accordingly in these educational centers. The number of SACs that were primarily established in the provinces of Ankara, Istanbul, Izmir, Denizli and Bayburt has increased since 2004. In
parallel to formal education, these students study along with their gifted peers studying in other schools and branch teachers in the area that they are highly gifted at SACs. Thus, the integration of these students into society is promoted in their formal schools, and the training that enables them to realize their talents and improve them is provided at SACs. The
unsystematic pre-service training of the teachers to be assigned to the training of highly gifted students in Turkey results in the in-service training that makes up for pre-service training.
However, it is notable that in-service trainings are deficient since they are not periodical, and are few in number and carried out without performing a requirements analysis (Gökdere&Küçük, 2003).
The current study aims to determine the opinions of the teachers who serve in the newly opened Science and Art Centers (SAC) where gifted students attend, about in-service training. The participant of the study consisted of 30 teachers in different branches who are assigned in
Canakkale, Aydın, Bandırma, Batman, Bolu, Adıyaman, Konya Selçuklu SAC that enrolled the students in the academic year of 2014-2015 for the first time. The phenomenological method was used which is the one of the qualitative research methods. The data have been obtained via semi-structured interviews and were analyzed with the inductive content
analysis. The data were coded by using Nvivo 10. In accordance with the findings, the participants’ expectations and problems through in-service training process were revealed and some suggestions were developed.

ÖZET Bu çalışmanın amacı üstün yetenekli öğrencilerin eğitim aldığı, yeni açılan Bilim Sanat Merkezlerinde (BİLSEM) görev yapan öğretmenlerin hizmet içi eğitim sorunu ilgili görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında ilk defa öğrenci alan Çanakkale, Aydın Ticaret Borsası, Bandırma, Batman, Bolu, Adıyaman, Konya Selçuklu BİLSEM'lerde görevlendirilen farklı branşlardaki 30 öğretmen oluşturmuştur. Nitel araştırma yöntemiyle gerçekleştirilen çalışmada veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanmıştır. Veriler NVivo 10 nitel veri analizi paket programından yararlanılarak çözümlenmiştir. Bulgular doğrultusunda yeni açılan BİLSEM'lerde görevli öğretmenlerin hizmet içi eğitim sürecinden beklentileri ve yaşanan sorunlar ilişkin görüşleri ortaya konarak ve çözüm önerileri geliştirilmiştir. Anahtar Sözcükler: bilim ve sanat merkezleri, üstün yetenekliler, üstün yetenekli eğitimi, hizmet içi eğitim. ABSTRACT The aim of the study was to determine the opinions of the teachers who serve in the newly opened Science and Art Centers (SAC) where gifted students attend, about in-service training. The participant of the study consisted of 30 teachers in different branches who are assigned in Canakkale, Aydın, Bandırma, Batman, Bolu, Adıyaman, Konya Selçuklu SAC that enrolled the students in the academic year of 2014-2015 for the first time. The phenomenological method was used which is the one of the qualitative research methods. The data have been obtained via semi-structured interviews and were analyzed with the inductive content analysis. The data were coded by using Nvivo 10. In accordance with the findings, the participants' expectations and problems through in-service training process were revealed and some suggestions were developed.

Özet-Bu araştırma Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi (DKAB) öğretmenlerinin Milli Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenen hizmet içi eğitim programlarının mesleki gelişimlerine katkısı noktasındaki görüşlerini, bu faaliyetlere dair gereklilik ve memnuniyet algılarını belirlemeyi amaçlamaktadır. Ülkemizde DKAB öğretmenlerine yönelik düzenlenen hizmet içi eğitim programları ağırlıklı olarak Milli Eğitim Bakanlığına bağlı merkezî ve mahallî birimler eliyle yürütüldüğünden bu çalışmada Bakanlık tarafından düzenlenen hizmet içi eğitim etkinlikleri üzerinde durulmuştur. Konuyla ilgili görüşleri belirlemek için İstanbul'da görev yapan DKAB öğretmenlerine yönelik alan araştırması yapılmış ve çalışma sonrası elde edilen 300 anket değerlendirmeye alınmıştır. Araştırma neticesinde DKAB öğretmenlerinin, hizmet içi eğitimlerin gerekliliğine dair pozitif yönlü yüksek bir algıya sahip olurken Bakanlık tarafından düzenlenen hizmet içi eğitimlerin mesleki gelişimlerini sağlama noktasındaki yeterliliği ve bu faaliyetlerin süreç ve motivasyon boyutuyla ilgili orta düzeyde bir memnuniyet algısına sahip oldukları görülmüştür.

Teknolojinin hızla geliştiği bilginin katlanarak arttığı günümüzde bilgi toplumu olma sürecinde okullardaki yönetici ve öğretmenlerin kendine güvenen, alanlarında daha güçlü, gayretli, başarılı ve gelişme sağlayan kişiler olarak görev yapabilmeleri için onların hizmetiçi eğitime olan ihtiyaçları her geçen gün artmaktadır. Milli Eğitim Bakanlığında görev yapan personelin bu gelişmelere paralel olarak eğitim ihtiyaçlarının tespit edilerek düzenlenecek hizmetiçi eğitim kursları bu ihtiyaçlara yönelik planlı olarak yürütülmelidir. Yönetici ve öğretmenlerin yeterliliklerini geliştirmek için planlanan bu hizmetiçi Egitim kurslarının sayıları ve kaliteleri arttırıldığında Türkiye de eğitim amaçladığı niteliğe ulaşabilir.
Bu çalışmada okullardaki personelin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının tespit
edilmesi, bu kurslarda öğretim görevlisi olmak isteyen personel taleplerinin alınması ve düzenlenen hizmetiçi kursların sonunda eğitim içeriğinin, öğretim görevlilerinin, kurs merkezi, kurs merkezi yöneticileri, eğitim yöneticilerinin değerlendirilebilmesi işlemlerinin internet üzerinden yapılabilmesine yönelik bir model önerilmiştir.

Recently school directors and teachers need of in-service training is rising day by day in order to do their job as self-confident more skillful about their branches ,eager successful and people who are providing improvement ,since technology is improving fast and information is rising in period of becoming information society. Ministry of Education staff need of training should be determined in accordance with these improvements and courses should be planned according to the determinations. when numbers and quality of these in service training courses, which are being planned in order to improve capabilities of the director and the teachers , rises up ,education in Turkey can reach desired level. In this work , a model is suggested for how to complete the process of the determining need of in service training of schools , to receive requests of personnel who want to be trainers in these courses , to evaluate the content of training, trainers , course centre director and trainers, supervisors at the end of the courses on internet.

The purpose of this study is to carry out the process of conducting an in-service education process via face-to-face and online distance education methods and to evaluate the impact of this training in terms of computer literacy. The study was carried out on 43 teachers working at a public secondary school and was conducted according to the experimental design with pretest-posttest control group. Both qualitative and quantitative data collection techniques were used in the study. The participants' computer literacy was evaluated using an achievement test and their opinions about online education was evaluated using a structured form. The findings from the study revealed that there was no statistically significant difference in the computer literacy of experimental and control groups. This result of the study validates the hypotheses of the equivalency theory, one of the theories in distance education. Teachers had a positive attitude towards online education method in in-service training particularly because it enables a flexible environment and stated that it did not reduce the trainer-learner interaction much. On the other hand, teachers complained about the high number of participants and stated that the training was not complete because they were not able to make the practice of the course they learned in theory.

Bu araştırmanın amacı öğretmenlere yönelik yüz yüze ve çevrimiçi uzaktan eğitim yöntemiyle verilecek bir hizmet içi eğitim sürecini gerçekleştirmek ve bu eğitimin etkisini bilgisayar okuryazarlığı boyutunda değerlendirmektir. Araştırma bir kamu ortaokulunda görev yapan 43 öğretmen üzerinde yürütülmüştür. Araştırma ön test-son test kontrol gruplu deneysel desene göre yürütülmüş olup, nicel ve nitel veri toplama teknikleri birlikte kullanılmıştır. Katılımcıların bilgisayar okuryazarlık düzeyleri başarı testi kullanılarak, çevrimiçi eğitimlere ilişkin görüşleri ise yapılandırılmış görüşme formu ile değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular uygulamanın ardından deney ve kontrol grubunun bilgisayar okuryazarlığı düzeyleri arasında anlamlı bir farklılığın oluşmadığını göstermektedir. Öğretmenler gerçekleştirilen çevrimiçi eğitime ilişkin esnek öğrenme ortamı sağlaması ve eğitmen-öğrenen etkileşimini azaltmamasından dolayı olumlu geribildirimlerde bulunmuşlardır. Öte yandan katılımcı sayısının fazla olması ve yeterince uygulama yapma imkânı olmamasını bir dezavantaj olarak bildirmişlerdir.

Bu araştırmanın amacı; Milli Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenen hizmetiçi eğitim kurslarının, günümüzde giderek yaygınlaşmaya başlayan video konferans sistemiyle uzaktan eğitim olarak verilmesine yönelik Bilişim Teknolojileri öğretmenlerinin görüşlerini tespit etmektir. Bu çalışma karma olarak desenlenmiştir. Karma olarak desenlenen bu araştırmanın nitel kısmı; 2012 – 2013 eğitim öğretim yılında Aksaray ilinde görev yapmakta olan 12 Bilişim Teknolojileri öğretmeni ile gerçekleştirilmiştir. Görüşme tekniği ile elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın nicel kısmı ise; 196 Bilişim Teknolojileri öğretmeninin katılımıyla gerçekleşen anket üzerinde yapılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde aritmetik ortalama, standart sapma, t-testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; Bilişim Teknolojileri öğretmenlerine hangi formattaki hizmetiçi eğitim kurslarına katılmak istedikleri sorulduğunda, ankete katılan BT öğretmenlerinin yaklaşık üçte ikisi video konferans tekniğiyle eğitim almak istememişlerdir. Çünkü Bilişim Teknolojileri öğretmenlerinin video konferans sistemiyle ilgili görüşlerine göre; bu sistem kursun amacına ulaşmasını engellemektedir. Bunun en büyük nedenleri etkileşim imkanının eksik kalması ve sosyal etkileşim imkanının olmamasından kaynaklamaktadır. Araştırmada elde edilen sonuçlara incelendiğinde; Bilişim Teknolojileri öğretmenlerinin, hizmetiçi eğitim kurslarının video konferans sistemiyle verilmesine yönelik görüşlerinin genel anlamda olumsuz olduğu tespit edilmiştir. Hizmetiçi eğitim etkinliklerinin video konferans sistemiyle verilmesinin verimli olmayacağı görüşü ortaya çıkmıştır. Çalışmada elde edilen veriler analiz edilmiş, bulgular doğrultusunda tartışılmış ve öneriler getirilmiştir.

Bu araştırmada, uygulamalı bilim eğitimine yönelik hizmet içi eğitime katılan fen bilimleri öğretmenlerinin araştırma-sorgulamaya dayalı öğretim göz önünde bulundurularak öğretim yaklaşımı tercihleriyle ilgili görüşlerinin nedenleriyle birlikte ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini, Ege Bölgesi’nde yer alan 7 farklı ilden 21 fen bilimleri öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada elde edilen veriler nicel ve nitel araştırma yöntemlerinin birlikte kullanıldığı karma yönteme göre değerlendirilmiştir. Öğretmenlerin öğretim yaklaşımı eğilimleri kursun başında uygulanan POSTT-TR ölçeğinin değerlendirilmesi ile belirlenmiştir. Daha sonra görüşmeler düzenlenerek öğretmenlerin öğretim yaklaşımı tercihlerine yönelik daha ayrıntılı bilgiye sahip olunmuştur. Bulgular kursa katılan öğretmenlerin araştırmacı-sorgulayıcı öğretim yaklaşımını doğrudan öğretim yaklaşımına oranla daha çok tercih ettiklerini göstermektedir. Ancak, öğretmenlerin sınıf içi uygulamalarda çeşitli nedenlerle araştırmacı-sorgulayıcı öğretim yaklaşımını yeterince kullanamadıkları saptanmıştır. Bu durumun ortaya çıkmasını sağlayan nedenlerin başında öğrencilerin merkezi ortaöğretim kurumları yerleştirme sınavına hazırlanma sürecinden kaynaklanan zaman sınırlılığı ve araç-gereç eksikliği yer almaktadır. Öğretmenler uygulamalı bilim eğitimi kursunun sonunda iyi bir ön hazırlık ve seçilen etkili aktivite ya da etkinliklerle araştırma-sorgulamaya dayalı öğretimden daha çok faydalanabileceklerini anlamışlardır. Ayrıca, öğretmenlerin araştırma ve sorgulamaya dayalı öğretimle ilgili teorik bilgilerini farklı fen konularında uygulayarak pekiştirmeleri gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

Bu araştırmanın temel amacı, çevrim-içi ortam yardımıyla sunulan hizmet-içi eğitim etkinliklerine katılacak olan öğretmenlerin bireysel özellikleri, öz-yeterlik algıları ve deneyimleri ile ders tamamlama oranları arasında bir ilişki olup olmadığını saptamaya yöneliktir. Bu temel amaç doğrultusunda öğretmenlerin; • Yaşı, • Cinsiyeti, • Genel öz-yeterlik algısı, • Çevrim-içi teknolojilerin kullanımına ilişkin öz-yeterlik algısı, • Hizmet yılı, • Branşı, • Bilgisayar kullanma yılı ve • İnternet kullanma yılı ile ders tamamlama oranları arasında bir ilişki olup olmadığı araştırılmıştır.

ÖZET Örgütlerin insan kaynakları yönetiminde niteliğin artırılması, yeni bilgi ve uygulamaların transfer edilmesi ve sosyalleşmenin sağlanması için başvurduğu temel araç eğitimdir. Bu nedenle, günümüz iş dünyasında hayatboyu öğrenme kavramı ön plana çıkmış ve iş tabanlı eğitimler önem kazanmıştır. Ancak eğitim yönetimi ihtiyaçların tespitinden kazanımların sürdürülebilirliğine değin işlemleri içeren bir süreç olmasına karşın eğitimlerden bilgi, beceri ve davranış düzeyinde elde edilen bireysel ve örgütsel kazanımları ölçecek bir yönetim yapılmadığı tespit edilmiştir. Buradan hareketle bu çalışmada Kirkpatrick modeline uygun bir şekilde eğitimlerin örgütsel tutum ve davranışlar üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Bir kamu kurumunun ilişkili kuruluşu olan bir sermaye şirketinde gerçekleştirilen çalışmada eğitimlerin etkinliğinin iş tatmini, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışını ne derecede etkilediği çalışmanın sorunsalını oluşturmuştur. Sonuç olarak, hizmetiçi eğitimler örgütsel tutum ve davranışları olumlu etkilemekte, eğitimlerin örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisinde iş tatmininn tam, örgütsel bağlılığın kısmi aracılık etkisi bulunmaktadır. Anahtar Kelimeler: Hizmetiçi Eğitim, İş Tatmini, Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı GİRİŞ Örgütlerin insan kaynakları yönetiminde niteliğin artırılması, yeni bilgi ve uygulamaların transfer edilmesi ve sosyalleşmenin sağlanması için başvurduğu temel araç eğitimdir. Bu nedenle, günümüz iş dünyasında hayatboyu öğrenme kavramı ön plana çıkmış ve iş tabanlı eğitimler önem kazanmıştır. Bu doğrultuda bilgilendirilen ve bilinçlendirilen çalışanlar arasında iletişim ve koordinasyon güçlenmekte, nitelikli elemanlar örgüte kazandırılabilmekte ve elde tutulabilmekte, hata ve kayıplarda azalma olduğu için kalite maliyetleri azalmaktadır. O halde hizmetiçi eğitimi; örgütlerin hedeflerine ulaşabilmesi için işgücüne yetkinlik kazandırılması olarak tanımlamak yerinde olacaktır. Hizmetiçi eğitimin örgütlere faydaları arasında kalite maliyetlerinin azalması, müşteri memnuniyetinin artması, kişiler arası ve birimler arası iletişimin güçlendirilmesi, insan

ÖZET Örgütlerin insan kaynakları yönetiminde niteliğin artırılması, yeni bilgi ve uygulamaların transfer edilmesi ve sosyalleşmenin sağlanması için başvurduğu temel araç eğitimdir. Bu nedenle, günümüz iş dünyasında hayatboyu öğrenme kavramı ön plana çıkmış ve iş tabanlı eğitimler önem kazanmıştır. Ancak eğitim yönetimi ihtiyaçların tespitinden kazanımların sürdürülebilirliğine değin işlemleri içeren bir süreç olmasına karşın eğitimlerden bilgi, beceri ve davranış düzeyinde elde edilen bireysel ve örgütsel kazanımları ölçecek bir yönetim yapılmadığı tespit edilmiştir. Buradan hareketle bu çalışmada Kirkpatrick modeline uygun bir şekilde eğitimlerin örgütsel tutum ve davranışlar üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Bir kamu kurumunun ilişkili kuruluşu olan bir sermaye şirketinde gerçekleştirilen çalışmada eğitimlerin etkinliğinin iş tatmini, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışını ne derecede etkilediği çalışmanın sorunsalını oluşturmuştur. Sonuç olarak, hizmetiçi eğitimler örgütsel tutum ve davranışları olumlu etkilemekte, eğitimlerin örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisinde iş tatmininn tam, örgütsel bağlılığın kısmi aracılık etkisi bulunmaktadır. Anahtar Kelimeler: Hizmetiçi Eğitim, İş Tatmini, Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı GİRİŞ Örgütlerin insan kaynakları yönetiminde niteliğin artırılması, yeni bilgi ve uygulamaların transfer edilmesi ve sosyalleşmenin sağlanması için başvurduğu temel araç eğitimdir. Bu nedenle, günümüz iş dünyasında hayatboyu öğrenme kavramı ön plana çıkmış ve iş tabanlı eğitimler önem kazanmıştır. Bu doğrultuda bilgilendirilen ve bilinçlendirilen çalışanlar arasında iletişim ve koordinasyon güçlenmekte, nitelikli elemanlar örgüte kazandırılabilmekte ve elde tutulabilmekte, hata ve kayıplarda azalma olduğu için kalite maliyetleri azalmaktadır. O halde hizmetiçi eğitimi; örgütlerin hedeflerine ulaşabilmesi için işgücüne yetkinlik kazandırılması olarak tanımlamak yerinde olacaktır. Hizmetiçi eğitimin örgütlere faydaları arasında kalite maliyetlerinin azalması, müşteri memnuniyetinin artması, kişiler arası ve birimler arası iletişimin güçlendirilmesi, insan

Uzaktan eğitimin temelinde; teknolojiyi kullanarak öğrenenlere kolay erişilebilir ve esnek bir eğitim imkânı sağlamak yatmaktadır. Bu esneklik uzaktan eğitimin hizmet içi eğitimlerde kullanımı yaygınlaştırmaktadır. Bu çalışmada öğretmenlerin, katıldıkları uzaktan hizmet içi eğitim hakkındaki görüşlerinin ve motivasyonlarını etkileyen etmenlerin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bunun için bu araştırmada, öğretmenlerin uzaktan hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşlerine odaklanılmıştır. Araştırmanın katılımcı grubunu; 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Erzurum ilindeki bir ilköğretim okulunda görev yapan ve uzaktan hizmet içi programına katılan 21 öğretmen oluşturmaktadır. Öğretmenlerin katıldığı bu uzaktan hizmet içi eğitim programı, "Aşamalı Devamsızlık Yönetimi Eğitimi" ve "Afet Eğitimi" konularını kapsamaktadır. Bir durum çalışması olarak yürütülen bu araştırmada veriler, nitel yöntemlerle toplanıp analiz edilmiştir. Sonuçta; öğretmenlerin uzaktan hizmet içi eğitim uygulamalarını tercih edilebilir buldukları ortaya çıkmıştır. Bu noktada, uzaktan eğitimlerin zaman ve mekân serbestliği sağlamasının yanı sıra bu eğitimlerin daha ilgi çekici ve erişilebilir olmasının etkili olduğu görülmüştür. Bununla birlikte öğretmenlerin, bazı teknik aksaklıkların yaşanması ve programda etkileşim sınırlılığının olması ile ilgili olarak olumsuz görüş bildirdikleri ortaya çıkmıştır.

Özet
Bu araştırma, ilköğretim okullarında görev yapan sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşlerini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırma evrenini 2015-2016 eğitim öğretim yılında Adıyaman merkez ilçe sınırları içerisinde 34 ilkokulda görev yapan toplam 998 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Seçkisiz/random örnekleme yoluyla belirlenen 8 ilkokulda görev yapan 110 sınıf öğretmeni örneklem olarak alınmıştır. Araştırmada veri toplamak amacıyla Uçar (2005)'ın hazırladığı Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarını Değerlendirme Anketi kullanılmıştır. Verilerin analizinde t-tesi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Bonferroni testi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, mesleki kıdem ve alınan hizmet içi eğitim sayısı açısından hizmet içi eğitim uygulamalarına yönelik anlamlı fark görülmüştür. Mezun olunan fakülte türü açısından hizmet içi eğitim uygulamalarına yönelik görüşler açısından anlamlı bir farklılık görülmemiştir.

Abstract
This research was conducted in order to find out the opinions of classroom teachers on in-servıce training applıcations. Research population was consisted of a total of 998 classroom teachers working in 34 primary schools placed in central districts of Adıyaman in the 2015-2016 academic year. 110 classroom teachers working in primary schools selected as the sample of the study by random sampling method. In the study, Service Training Application Evaluation Questionnaire designed by Uçar (2005) was used in order to collect data. T-test, one-way analysis of variance (ANOVA) and Bonferroni tests were used in order to the analyze the data. According to the results, a significant difference towards in service training applications in terms of seniority and the number of in-service training was observed. No significant differences found towards in service training applications in terms of graduated school type.