History of Islam

This article interrogates the long history of continued Islamic renewal in the north of Ghana that privileges continuous reinterpretation of the Islamic ideal. It contextualizes three approaches at renewal: (a) the non-pacifist approach of Mahdi Musa, and (b) the pacifist jihad of al-Hajj Umar Abi Bakr of Kete-Krachi (1850–1934), both of which anticipated (c) the activities of Afa Ajura from the 1950s. But then, as significant as Alhaji Yusuf Soalihu Afa Ajura is in the dynamics of religious change in mid-twentieth-century Ghana, research on Afa Ajura is still embryonic. The article thus examines the poems of Afa Ajura (recently made available) and his da'wa activities in contesting Niasse Tijaniyya, the maltreatment of women, and his insistence on the common good, the sum of which often led to open conflagrations and turned Afa Ajura into a religious phenomenon. The poems represent as much of Afa Ajura's patterns of thought as those of his followers and serve as a vehicle for popularizing their worldview. The paper concludes that the claim to legitimacy at the level of the faithful is not restricted to abusive denunciations but an interplay of social and political sensibilities.

In Islam, most political and religious reform movements invoke a return to the Tradition supposedly initiated by Muḥammad in the Seventh Century. The Almohads are no exception to the rule, but they go further still: the Muslim West frees itself from the Eastern model of Islam. Legitimising his autoreferential sovereign power, ʿAbd al-Mu’min, the first Caliph of the Almohad Berber dynasty, deploys all the resources available to him: material, ideological and symbolic, regardless of mutual contradictions. Remaining faithful to the Omeyyad Caliphate tradition, he transfers the administrative capital of al-Andalus from Seville to Cordoba; he ascribes to the “unruly” Arab tribes their original mission: propagating Islam; and, most importantly, he invents a religious relic, a copy of the Qur’ān, attributed to ʿUṯmān b. ʿAffān, the third “well guided” Caliph of Islam and “writer” of the definitive Revelation text, a relic to which he reserves a genuine cult, crucial to the ideology of power which he is instigating. Henceforth, in an eschatological context, the entire Muslim West, centered on the Almohad dynasty, becomes the new cradle of the Divine Word.

The first four caliphs are honored by the title al-Rashidoon, the “Rightly-guided.” The details that are related in the book about this phase of Islamic history are extremely important for the proper understanding of Islam, then and now. The first caliph, Abu Bakr, began the official collection of the “utterances or pronouncements of Muhammad that would eventually constitute the Qur’an. Following him, during Umar’s and Uthman’s caliphates, Islam spread militarily from Arabia into the Middle East and beyond, making it unique among the world religions by joining faith and politics into one inseparable entity. The fourth caliph Ali was a cousin and son-in-law of Muhammad. He did not receive the unanimous support of the leaders of the Muslim community in Madina. His assassination in 661, marked the end of the religious and political unity of Islam.

İslâm sadece inanç, hukuk ve ibadetten ibaret olmayıp aynı zamanda
sosyal hayatı da düzenleyen bir dindir. İnanç ve ibadet kadar sosyal hayat ve ahlak da bu dinin kapsamına girmektedir. Dolayısıyla Hz. Peygamber’in tebliğ ettiği din, şekilleri belirlenmiş formel bir yapı değil, toplumun her tarafını kuşatan küllî bir sistemdir. Hicretle birlikte Medine’de gerçekleşen en büyük dönüşümün sosyal hayatta olduğu kanaatindeyiz. Sosyal hayatın pek çok alanında yaşanan bu dönüşümün en önemli ayaklarından birini de kabileciliğin baskıladığı insanları, İslâm toplumu çerçevesinde bireyselleştirmek oluşturmaktadır. İslâm öncesi dönemde bireyselliğin yerini kabile almış olsa da Hz. Peygamber’in modelliğinde bireyin bir “birey” olarak toplumda hatta ümmette bir karşılık bulması hedeflenmiştir. İslâm öncesinde sadece aile ve kabilesini düşünen Evs ve Hazrecli bir çiftçi, Hz. Peygamber ile birlikte Ensâr olarak Muhâcir kardeşi ile her şeyini paylaşıyor, zekâtla o toplumun fakirini doyuruyor, yardımlaşma ve saygı ile artık ümmetin bir parçası oluyordu. Öte yandan Hz. Peygamber’in çocukları sevdiğine şaşıran bedevînin tavrı, aslında Hz. Peygamber’in gerçekleştirdiği bu değişimin bireysel alandaki tezâhürü gibidir.

İlk dönem İslâm tarihinin önde gelen isimlerinden Hz. Ömer hakkında sahip olduğumuz sert ve katı görünümlü imaj, halifeliği dönemindeki icraatları ile birlikte düşünüldüğünde daha da kuvvetlenmektedir. Sert, tavizsiz, titiz bir şahıs olarak tanınan Ömer’in kendi ailesinin fertleri ile olan münasebetlerinin nasıl olduğu, üzerinde durulması bir konudur. Zira onu sadece bir sahabî veya bir devlet adamı olarak değil, ailesinin bir ferdi olması yönüyle de ele alan çalışmalar kendisi hakkında daha kapsamlı ve bütüncül bir kanaate sahibi olunmasına zemin hazırlayacaktır.  Ancak böyle bir çalışmada malzeme konusunda bazı sıkıntılar bulunmaktadır. Zira Ömer’in çok sayıdaki eşleri, çocukları hatta anne babası ve kardeşlerinin tamamı hakkında kaynaklarımızda detaylı bilgilerin bulunduğunu söylemek mümkün değildir. Hatta çoğunluğu hakkında malumatımız isimlerinden ibarettir. Haklarında bilgi bulunanlar kapsamında yürütülecek bir araştırma için ise Hz. Ömer’in aile hayatına dair bir bütünlük oluşturacak şekilde gerekli tüm verilerin bulunduğunu söylemek zordur. Dolayısıyla burada yaptığımız çalışma, geniş yelpazede bir kaynak taraması yaparak, bu konuda dağınık halde bulunan malzemeyi onun aile hayatına dair bilgi sunacak şekilde bir araya getirmek, gerekli yerlerde satır arası okumalar yapmak ve mevcut malzemeden çıkarımlarda bulunmaktır. Bu çalışma, Ömer’in aile hayatının tüm yönlerini yansıtamayacak olmakla birlikte kaynaklardaki bilgiler ışığında konuya dair bir perspektif sağlayacaktır.

Günümüzde İslam dünyasının; mezhepçilik, siyasi nüfuz vs. sebeplerle yüz yüze olduğu problemlerin temelinde Müslümanların İslam’ın söz konusu vasıflarından ve tevhid anlayışının belirlediği kaidelerden uzaklaşmış olmaları yatmaktadır. İslam dünyasının özellikle siyasi ve toplumsal konularda yüz yüze geldiği problemlerini aşmasında İslam medeniyetinin birikiminden istifade edilmesi gereklidir. Bunu gerçekleştirmek için İslam medeniyet birikimi ile irtibatın yeniden tesisi ve alemşûmul vasfın Müslümanlarca tatbik edilmesinin gerekliliği şüphesizdir.
Bu bağlamda İslam hukuku ve tarihi alanlarında geçtiğimiz yüzyılın en mühim ilim adamlarından olan Muhammed Hamidullah’ın bu konu hakkında tespit ve değerlendirmeleri olmuştur. O, İslam’ın tüm millet ve medeniyetleri kuşatıcı yönüne vurgu yapmış, günümüz problemlerinin aşılmasında takip edilecek yol olarak bu hususun altını çizmiştir. Tarihi süreçte İslam toplumlarının en sık yüz yüze geldiği meselelerin başında siyasi konular gelmektedir; zira İslam toplumlarının her yönüyle birliklerini muhafaza edebilmek için çaba sarf ettikleri ve sonuçları itibariyle etkilendikleri konular devlet yönetimi ve sistemlerinin işleyişi olmuştur.
Bu çalışmada Hamidullah’ın İslam’ın özelde yönetim esasları ile ilgili insanlığa sunduğu hususların neler olduğu sorularına dair verdiği cevaplar ve bu bağlamda sistem yerine niteliği önceleyen tespitleri ortaya konulmaya çalışılacaktır. Ayrıca Hamidullah’ın, günümüz İslam dünyasının birlik ve bütünlüğüne katkı sağlama hedefini taşıyan teklifleri ve bu bağlamda onun tekliflerinin en somut hali olan “Hilafet Konseyi” önerisi açıklanmaya çalışılacaktır.

Książka powstała na podstawie rozprawy doktorskiej przygotowanej w Katedrze Historii Bizancjum UŁ i obronionej w lipcu 2013 r. W obrębie zainteresowania jej Autora znalazły się próby zdobycia Konstantynopola, stolicy cesarstwa bizantyńskiego, podejmowane w VII i VIII w. przez Arabów. Autor nie tylko dogłębnie je analizuje na szerokim tle historycznym, ale również zastanawia się nad procesem ich mitologizacji.

Podjęty w książce temat nie doczekał się jak dotąd obszernego omówienia w literaturze naukowej. Czytelnik znajdzie w niej wiele istotnych i interesujących spostrzeżeń dotyczących historii cesarstwa bizantyńskiego w okresie narodzin islamu i pierwszego wieku ekspansji muzułmańskiego kalifatu na Bliskim Wschodzie.

Sillabo elaborato nell'ambito del Progetto TRAIN TRAINING PROJECT (Corso di
formazione pilota per il personale penitenziario destinatario della sperimentazione on the
job dello strumento di valutazione del rischio di radicalizzazione all’interno degli istituti penitenziari)

v INDICE Premessa ix Prologo. Intorno a Maometto il profeta 3 §1. Dove si apprende che Maometto, prima che profeta, am-biva essere papa di Roma, p. 3-§2. Dove si apprende che Maometto era gabellato per cristiano eretico e l'islam per un magma di eresie cristiane, p. 10-§3. A proposito di quei teologi bizantini che fra alto e basso medioevo si dilettavano a confrontare cristianesimo e islam, e ad insultarsi recipro-camente coi sapienti arabi, p. 14-§4. Si ragiona sulle con-clusioni di tanto pensare. Il rapido successo dei musulmani nel mondo si deve alla violenza e all'edonismo promossi dal Corano e suggeriti dal demonio, p. 17 I. La caduta di Costantinopoli, Mosca ' terza Roma' e le congiure dei pagani 23 §1. Dove Nestore Iskinder profetizza la caduta e il riscatto di Costantinopoli, liberamente interpretando la lotta fra un serpente e un'aquila al tempo di Costantino il Grande, p. 23-§2. Dio lo volle, non senza dolore, p. 24-§3. Enumerando utopie e distopie germinate fra i ruderi di Costantinopoli, p. 29-§4. Si spiega come sia mai possibile che in Europa da Carlo Magno in poi vi fossero due imperatori, entrambi romani, entrambi universali, p. 31-§5. Dove si ricorda la triste sorte dell'ultimo imperatore bizantino, Costantino XI Paleologo, mai incoronato secondo regola, e ci si pone il problema, non banale, dell'importanza dell'incoronazio-ne e della Chiesa nella nomina imperiale, p. 35-§6. «Due Rome sono cadute, una terza è e una quarta non sarà»: po-teva anche lo zar essere imperatore dei romani? E poteva Mosca essere la terza Roma a capo di un impero romano

SINCE the promulgation of Islam the world has seen great changes; empires have risen and disappeared; great nationalities have been swept away making room for others; knowledge and culture have drifted from the East to the West; and with knowledge not only power but material prosperity has changed hands. Under the influence of their Prophet, a congeries of warring tribes consolidated into a nation, had for centuries carried aloft the torch of learning for the enlightenment of the world. With the fall of their dominion they ceased to be the preceptors of humanity. The younger nations who succeeded to their heritage continued some of their glory in arms but less in arts and literature. They too declined in power and influence, and now the greatest of them is but a shadow of its former self. And yet as an active, living faith, Islam has lost none of its pristine force nor the magic hold it possesses over its followers. In certain parts of the world it is spreading with greater rapidity than any other creed.    As the study of comparative religion, like the study of comparative history, acquires importance in the estimation of scholars and students, the interest in Islam as a motive power in the world will deepen. For outsiders, however, to understand its genius, and the causes of its unparalleled success in vitalising humanity, and its vast potentiality for good, it is necessary to grasp its "spirit," and its aims and aspirations from a philosophical point of view; for the Muslim who desires to act up to the prescriptions of his religion, it is essential he should understand the significance of its ethics, the true meaning of its enunciations, and learn to differentiate between the permanent and the temporary. It is only then remains, an important lever, a valuable factor, for the progress and development of the world, and be himself in a position to keep pace with the growing ethical and social needs of a living and advancing community. …...

El siguiente trabajo pretende hacer un análisis sobre la estructura y las competencias La Liga de los Estados Árabes, la importancia para la región de la unidad árabe y su soberanía, y el trabajo en conjunto por el respeto por la independencia de los países. También se considera la situación actual de la organización, las distintas disputas que hay en la región árabe, el accionar que tiene la Liga y una consideración sobre cuál puede ser su futuro.

Palabras Claves: Liga de los Estados Árabes; estructura; soberanía; independencia; disputas

La obra Kitáb a!-'lbar del gran historiador árabe del siglo XIV, de origen andalusí, Ibn Jaldún; el cual describe al fundador del movimiento almohade como «un jurista versado en la ciencia, que daba consejos y practicaba la enseñanza». Mientras que, desde el punto de vista externo, ofrece este sobrio retrato del fundador almohade: «Llevaba un vestido de lana remendada, se dedicaba con frecuencia a ejercicios ascéticos y a prácticas piadosas».

About Emirate of Tiflis (Tbilisi): History of Tiflis and surrounding areas before "fath" (Islamic conquest). Islamic conquest of Tiflis and surrounding areas. Islamic state-like formations of South Caucasus. Clashes between Christian states and Emirate of Tiflis. Abbasids, Saljuks and Emirate of Tiflis. End of Muslim ruling in Tiflis and surroundig areas. Muslim heritage of Tiflis and surronding areas.

İslâm dininin kutsal ve en önemli şehirlerinden biri olan ve eski ismiyle Yesrib olarak bilinen Medîne, tesis edildiği ilk
günden bugüne hala Hicaz bölgesinin stratejik öneme sahip bir şehri olarak varlığını sürdürmektedir. Arap Yarımadası’nın orta
kısımlarında Kızıldeniz’e yakın bir konumda yer alan Yesrib’in Medîne’ye dönüşümünün hem dini doğru anlamak hem de Müslüman
toplumun teşekkül etmeye başladığı dönemi daha doğru tahlil ve tespit edebilmek adına iyi bilinmesi gerekmektedir. Çünkü, her ne
kadar İslâm dini Mekke’de neş’et etmiş olsa bile bölgenin en önemli diğer şehri olan Medîne, inançtan ibadete, politikadan idareye pek
çok konuda özellikle de sosyo-kültürel hayatın gelişmesinde önemli bir role sahip olmuştur. Biz bu makalemizde zaman ve mekân
boyutuyla Yesrib’in Medîne’ye dönüşümünü ele alacağız.

Quote as:
Salvatore, Armando, 2016. The Sociology of Islam: Knowledge, Power and Civility, Oxford: Wiley Blackwell.

This is the Introduction to the book The Sociology of Islam, which provides an accessible introduction to this emerging field of inquiry, teaching and debate. The study is located at the crucial intersection between a variety of disciplines in the social sciences and the humanities. It discusses the long-term dynamics of Islam as both a religion and as a social, political and cultural force.
The volume focuses on ideas of knowledge, power and civility to provide students and readers with analytic and critical thinking frameworks for understanding the complex social facets of Islamic traditions and institutions. The study of the sociology of Islam improves the understanding of Islam as a diverse force that drives a variety of social and political arrangements.
Delving into both conceptual questions and historical interpretations, The Sociology of Islam is a transdisciplinary, comparative resource for students, scholars, and policy makers seeking to understand Islam’s complex changes throughout history and its impact on the modern world.

Joannes Leo Africanus, (c. 1494 – c. 1554?) (or al-Hasan ibn Muhammad al-Wazzan al-Fasi, Arabic:حسن ابن محمد الوزان الفاسي) was an Andalusian Amazigh Moorish diplomat and author who is best known for his book Descrittione dell’Africa (Description of Africa) describing the geography of North Africa.

My sincere thanks to Edgar Xavier (https://independent.academia.edu/EdgarXavier2) for kindly pointing out some errors of fact in this paper. On page 70, the Herald is incorrectly identified as an Indonesian Catholic newspaper. The newspaper is Malaysian. And, of course, Kuala Lumpur (as mentioned in footnote 49), is the capital city of Malaysia - not Indonesia. So the phrase in parenthesis at the end of the second paragraph on page 70 should read "(an Arabic loanword in Malay [Bahasa Melayu])".  Again, sincere thanks to Edgar for his close reading of the paper and his taking the trouble to point out these errors.

Jonathan

"Cette étude s’appuie sur une recherche menée sur plusieurs monastères et cella mal connus ou inédits. Au IXe siècle, sous la protection des rois carolingiens, une floraison d’établissements monastiques voit le jour sur des itinéraires de pèlerinage, loin de l’insécurité côtière. Ce réseau est complété au XIe siècle par des fondations comtales ou vicomtales généralement liées à de puissants castra. Le siècle suivant voit le développement de monastères cisterciens. Mais tous les petits établissements monastiques disparaissent, absorbés par les puissantes abbayes, pour devenir de simples prieurés. Leur disparition semble liée à leur pauvreté, à l’instabilité politique et au manque de vocations. Mais aussi à l’attraction spirituelle et matérielle des puissantes abbayes voisines de Lagrasse, Alet et Fontfroide.

Small monastical establishments for men of Corbières : a dense religious guidance (8th century to 13th century). This study is based on research conducted on several monasteries and cella poorly known or unpublished. In the ninth century under the protection of the Carolingian kings fl owering of monastic establishments born on pilgrimage roads away from the coastal insecurity. This network is completed in the eleventh century by comtales or vicomtales foundations usually linked to powerful castra. The following century saw the development of Cistercian monasteries. But all small monastic establishments disappear, absorbed by the powerful abbeys, to become priories. Their demise seems linked to their poverty, to the political instability and to the lack of vocations. But also to the spiritual and material attraction of their powerful neighbors abbeys of Lagrasse, Alet and Fontfroide."

تناولت هذه الورقة بالدراسة تقاطعات النسوية والاستشراق، ولا سيما تفسير التاريخ الإسلامي من منظور جنوسي. حيث إن دراسة التاريخ -عمومًا وليس في سياق تاريخ المسلمين فحسب- من منظور جنوسي تطرحُ -بحكم الضرورة- إشكاليَّات منهجيَّة كثيرةً، بناءً على أن الجنوسة نفسها ليست معطى تاريخيا ابتداءً، ولكنها ظاهرة تم بناؤها تاريخيًا واجتماعيًا وفقًا لواقع محلي معين، وتم إسقاط شواغلها على الماضي، وقراءة حوادثه وتفسيره -بأثر رجعي- من منظورها.
كما تناولت الدراسة تلك المخاطر المنهجية المترتبة على انسحاب اصطلاحات المركزية الأوروبية على المجتمعات الشرقية قبل الحداثة دون الحذر الواجب، وسبل كبح جماح دراسة التاريخ من منظور جنوسي، والحيلولة دون استغلال تفسير التاريخ جنوسيًّا لخدمة أهداف أيديولوجية بعينها. كما تعاملت الدراسة تفكيكيًّا مع تلك الرؤية الكونية الآخذة بالتشكل للمجتمعات الإنسانية عبر التاريخ، من منظور المركزية الأوروبية وبعدساتها، ومن وحي -بل من واقع- تجربتها التاريخية فحسب.

This essay is an attempt at collecting some thoughts on an important historical event and its related historiographical questions. It is not written with the intention of providing definitive answers to the larger questions surrounding the Arab conquests or the specific case of the fall of the Sasanians, but rather seeks to present a basic framework for thinking about the issues. 1

Tarih, tam manasıyla bir kimya laboratuvarı olabilir mi? Herhalükârda, maziyi tenkit ve tahlil edecek bir tarihçi, eğer bu unvana layık olmak istiyor ve siyasî bir amaca hizmet gayesinde bulunmuyorsa, hakikati görecek yüksek bir mahalle çıkmalıdır. Tarih, gerçeği keşfetmek için yazılır. Yoksa sadece geçmiştekileri kutsamak için kaleme alınmaz. Bugün bir maksadın hâsıl olması için çabalayan kişi, büyük bir iktidar sahibi olsa dahi tarihçi olamaz.
İçtihat ve münakaşa, edep dairesinde kalması şartıyla İslâmiyet’te serbesttir. Eski zamanlarda bütün İslâm merkezlerinde en derin meseleler en büyük serbestlikle umumî meclis ve toplantılarda şimdiki Avrupa taraftarlarını tutumlarından vazgeçirecek derecede tartışılırdı. İslâmî kitaplar hep bu gibi ihtilaflarla doludur. İslâm, tartışma özgürlüğü dinidir. Hz. Peygamber’in huzurunda her tür tartışma yapılırdı. Tabiatımıza işlemiş olan fikrî despotluktan, karalama ve ayıplamalardan vazgeçelim, İslâm’ın nezihliğine dönelim. Bizans entrikalarından, Avrupa küfürlerinden, kıskanç hakaretlerden tiksinelim. Birbirimizi sevelim...

Ang Islamikong sibilisasyon, simula pa noong panahon ni Propeta Muhammad (s) hanggang ngayon, ay matatag na itinatag sa konsepto ng 'paghahari ng batas.' Sa dahilang iyon, ang batas ay na-publish at kilala, at ang mga mamamayan at korte ay inaasahang itataguyod ito. Bilang karagdagan, ang Muslim na mamamayan ay dapat sumunod sa batas ng Islam-Shariah. Kung ang isang Muslim na mamamayan ay gumawa ng isang paglabag sa relihiyon, siya ay hinuhusgahan ayon sa batas ng Islam. Ang isang di-Muslim na mamamayan ay hinuhusgahan sa mga relihiyosong isyu sa pamamagitan ng mga batas ng kanyang sariling pananampalataya. Paggawa ng mga Banal na Prinsipyo at Dahilan ng Tao: Ang Islam ay isang kumpletong pakete-isang kumpletong mensahe at paraan ng pamumuhay. Upang maliitin ito sa bahagi nito, pagkatapos ay suriin ang mga ito nang isa-isa, ay magbubunga ng kaunti o walang pag-unawa sa kabuuan ng Islam. Hindi maaaring hindi maiiwasan ng mga aspeto ng Islam ang hiwalay na pagsusuri, kung walang malawak na kaalaman sa kabuuan nito, ay dadalhin sa isang kontekstasyong konteksto, kung saan ang mga aspeto ng kaso ay maaaring tumagal sa paglitaw ng ekstremismo.

İnsan düşünen bir varlıktır. Düşünme eylemi bu nedenle insanlık tarihinin başlangıcından günümüze tüm toplumların ekonomik, siyasî ve dinî anlayışının oluşmasında en etkili faktördür. Hz. Peygamber’in temelini oluşturduğu İslam düşüncesinin oluşumunda da pek çok önemli vakıa
meydana gelmiştir. İslam Tarihi’nin en temel kaynakları olan Kur’an-ı Kerim ve hadislerde bahsi geçen hususların yanında diğer İslam tarihi kaynaklarında yer alan rivayetlerde pek çok önemli olaydan bahsedilmektedir. Kaynaklarda zikredilen konularda özellikle Hz. Peygamber’in vefatıyla beraber çekişmeye, Hz. Osman döneminin son dönemleri itibariyle kavgaya ve Hz. Ali dönemiyle beraber
ayrışmaya ve bölünmeye yol açtığı görülmektedir. Özellikle İslam tarihinin kırılma noktalarından birisi olan Emevîler döneminde (bilhassa Yezîd dönemi) meydana gelen olaylar İslam düşünce yapısını oldukça derinden etkilemiş yaşanan ihtilaflar ve savaşlar Müslümanlar arasında olması
gereken birlik ve beraberlik ruhuna büyük hasarlar vermiştir. Bu çalışmamızda ikinci Emevî halifesi olarak göreve gelen Yezîd döneminde meydana gelmiş ve sonrasında uzun yıllar Müslümanların düşünce ve zihin dünyasında derin yaralar açmış olan Harre Vak’ası (63/683) ele alınacaktır. Kimileri tarafından bir hak mücadelesi, kimileri tarafından bir isyan hareketi olarak adlandırılan Harre Vak’ası İslam düşünce yapısını etkileyen en üzücü olaylardan biridir. Medine tarihi konusunda çalışmaları
olan birisi olarak Hz. Peygamber’in Yesrib’ten Medine’ye çevirdiği ve Müslümanlara miras bıraktığı bu temiz ve münevver şehrinin yaşadığı acı tablonun sebepleri ve sonuçlarına dikkatle ele almak gerekmektedir. Bu durum günümüz İslam düşünce yapısının temellerini daha iyi anlamlandırmak açısından oldukça önemlidir.

RE: Facades, illusions & ideological concepts created & promoted by ancient royalty out of necessity; effective creation of an alternate version of reality. It is only by knowing this information that the true nature of ancient texts may be understood correctly. Not knowing, means making incorrect assumptions & conclusions. Important!

Quote as:
Dressler, Markus, Armando Salvatore and Monika Wohlrab-Sahr (eds). 2029. Islamicate Secularities: Past and Present, in Historical Social Research 44(3). 

All papers are accessible through
https://www.gesis.org/en/hsr/full-text-archive/2019/443-islamicate-secularities-in-past-and-present

Partly as a product of encounters with Europe, accelerated in the last 150 years, Islamicate societies developed new epistemic distinctions and structural differentiations between religious and non-religious spheres and practices. This special issue conceptualizes these distinctions and differentiations as “Islamicate secularities”, thereby connecting Marshall Hodgson’s notion of the “Islamicate” with the concept of “Multiple Secularities”. The individual contributions address the question of secularity in relation to Islam with a variety of spatial and temporal foci that range from Turkey to China and Indonesia, from the present to the colonial era and even precolonial contexts. The issue thus provides an array of perspectives on how Muslims have engaged with religion in relation to social and political conflicts and how this has led to contested reifications of ‘Islam’ and its boundaries, especially in relation to politics. As preliminary result, a tendency towards ‘soft distinctions’, kept under the umbrella of ‘Islam,’ emerges.

Quote the Introduction as:
Dressler, Markus, Armando Salvatore, A., and Monika Wohlrab-Sahr. 2019. Islamicate Secularities: New Perspectives on a Contested Concept. Historical Social Research, 44(3), 7-34.

In the colonial era, new distinctions and differentiations between religious and non-religious spheres took shape within inner-Islamic discourses, partly as a product of encounters with Western knowledge. This introduction
conceptualizes these distinctions and differentiations in relation to Islam, drawing on Marshall Hodgson’s concept of the Islamicate, which we employ for
our heuristic notion of Islamicate secularities. It charts the paradigmatic conflicts that shape the contested fields of Islamic and secularity/secularism studies. The introduction discusses the epistemological and political context of these debates, and argues that theoretical and normative conflicts should not hinder further empirical inquiries into forms of secularity in Islamicate contexts. It also explores promising theoretical and methodological approaches for further explorations. Particular emphasis is laid on the historical trajectories
and conditions, close in time or distant, that have played a role in the formation of contemporary Islamicate secularities.

Keywords: Secularity, multiple secularities, Islamicate secularities, Islam and politics, Marshall Hodgson.

The Life of the Prophet is a branch of science that begins and progresses after the death of the Prophet. As Sirah or Maghazi, it is possible to evaluate these studies, which are the subject of the prophet and the prophecy struggle of The Prophet Muhammed, as the first examples of Islamic historiography. The science of siyer, which discusses and examines the life of Rasulullah in all its aspects, has a great value and importance for Muslims. Studies conducted in this field in Turkey is very much to not be underestimated. However, the aforementioned studies and the quality of these studies are also an issue to be evaluated. In this research, Mustafa Asım Köksal's, one of the important Islamic historians who lived in Ankara in the 21th century, subject will be analyzed in a siyer study written in a simple and comprehensible style. It is known that there are several meetings, two or three thesis studies, copyrighted works, a few studies which are about the life, ideas and works of poet, sufi and scientist Mustafa Asım Köksal who has devoted his life to the cause of truth and truth, continued his siyer studies without losing his energy and effort, besides several books about Mustafa Asım Köksal. However, it is also seen that there is no study specifically about the writing of siyer. It is aimed to evaluate the method followed by Mustafa Asım Köksal in the Siyer Writing, with the study entitled “Siyer writing in Turkey: The Example of Mustafa Asım Koksal". In this context, it is aimed that this study contributes to studies about writer with the analysis of his own genre and wording. In addition to analyzing the purpose, style and mentality of Asım Köksal in the writing of the siyer, his sources will be determined. Also the audience and whom he wrote his work for, will also be evaluated. Siyer-i Nebî, Hz. Peygamberin vefatı akabinde başlayıp giderek gelişen bir ilim dalıdır. Siyer yahut megazî adıyla Hz. Muhammed (sav)'i ve peygamberlik mücadelesini konu edinen bu çalışmaları, İslâm tarihyazımının ilk örnekleri olarak değerlendirmemiz mümkündür. Hz. Peygamberin hayatını bütün yönleriyle ele alan ve inceleyen siyer ilminin Müslümanlar için değeri ve önemi büyüktür. Türkiye'de bu alanda yapılmış çalışmalar küçümsenmeyecek kadar çoktur. Ancak burada mezkur çalışmalar ve bu çalışmaların niteliği ayrıca değerlendirilmesi gereken bir konudur. Bu araştırmada XXI. yüzyılda Ankara'da yaşamış önemli İslâm tarihçilerinden biri olan Mustafa Asım Köksal'ın, kendine has sade ve anlaşılır bir dille kaleme aldığı siyer çalışması özelinde konu irdelenecektir. Ömrünü hak ve hakikat davasına adamış, enerjisini ve gayretini hiçbir zaman yitirmeden siyer çalışmalarına devam etmiş, şair, mutasavvıf ve ilim insanı Mustafa Asım Köksal'ın hayatını, fikrilerini ve çalışmalarını konu alan birkaç çalışma, birkaç toplantı, iki-üç tez çalışması basılı telif eserleri yanında Asım Köksal'ı konu alan birkaç kitap çalışmasının olduğu bilinmektedir. Ancak özelde siyer yazıcılığını konu alan bir çalışmanın olmadığı da görülmektedir. "Türkiye'de Siyer Yazıcılığı: Mustafa Asım Köksal Örneği" başlıklı bu çalışma ile M. Asım Köksal'ın siyer yazıcılığında takip ettiği yöntemi ve metodolojinini değerlendirmek amaçlanmıştır. Bu kapsamda kullandığı dilin ve kendine has üslubunun da analizi yapılarak müellifi hakkında yapılmış olan çalışmalara bir katkı olması hedeflenmiştir. Ayrıca Asım Köksal'ın Siyer yazımındaki amacının, üslubunun ve zihniyetinin analiz edilmesi yanında kaynaklarının tespiti, eserini kimler için yazdığı ve hitap ettiği okuyucu kitlesinin değerlendirilmesi de yapılacaktır.

Event-oriented history-writing (histoire événementielle) is not dead and even quite necessary while working with big and fuzzy concepts (empire, territoriality, centre-periphery relations, etc.). This does not imply, however, a revaluation of pre-Annales positivism which focuses mainly on decisive acts, actors and moments. We claim that one may have a better understanding of the nature of political power and international relations in the pre-modern period by unearthing new documents that enable the historian to display the machinations of small or middle-term strategies-eventually, their failures-and by deciphering the careers and strategies of minor figures in the margins of Empires.