Gençlik Politikası

Suç, çocuk/genç suçluluğu ile suça sürüklenen çocuk kavramları, suç kuramları, çocuk suçluluğuna ilişkin mevzuat, ilgili literatürde yer alan çalışmalar, çocuk/genç suçluluğuna neden olan risk faktörleri ve denetimli serbestlik sistemi elinizdeki kitabın konularını oluşturmaktadır.

Çocuğun ve gencin topluma uyumlu bir birey olma yolunda sorumluluk sahibi olan başta denetimli serbestlik uzmanı olmak üzere ilgili tüm meslek elemanlarının planladıkları müdahale ve programların etkili olabilmesi için çocukların ve gençlerin sahip olduğu tüm sosyal destek sistemlerinin harekete geçirilmesinde aktif rol almaları; suça sürüklenen çocuk ve gençler için geliştirilebilecek tüm denetimli serbestlik uygulamaları ve mesleki müdahaleler için teorik bir bilgi kaynağı olması bakımından önem taşımaktadır.

Suça sürüklenen ve denetimli serbestlik tedbiri altındaki çocukların ve gençlerin sosyal destek algılarının ortaya konularak, tedbir süresince sunulan tüm rehberlik ve iyileştirme faaliyetlerinin aile, arkadaş ve sosyal çevre boyutlarını da içine alan bir kapsamda yapılandırılması; çocukları ve gençleri suça itebilecek risk faktörlerinin ortadan kaldırılması için aile, arkadaş ve sosyal çevresinin dâhil edildiği koruyucu önleyici ve sosyal hizmet müdahalelerinin ve projelerinin geliştirilmesi; çocuğun ve gencin denetimli serbestlik süresince uygulamakla ve katılmakla yükümlü olduğu tüm faaliyetleri bir zorunluluk olarak görmemesi, bu faaliyetleri özümseyerek yerine getirebilmesi için sosyal çevresinden destek alınmasının öneminin kavranması; denetimli serbestlik sürecinin işlevsel kılınabilmesi açısından büyük önem taşımaktadır.

Bu çalışma genel olarak Malezya’nın siyasi, sosyolojik, tarihsel ve yönetimsel özellikleri içerisinde gençliğin durumunu ele almayı hedeflemektedir.Gençlerin siyasal katılımlarını, etnik farklılıktan
kaynaklanan sorunlarını, sosyal güvenlik uygulamalarının etkilerini, suç oranlarını, eğitim seviyelerini, izlenen politikaların güçlü ve zayıf yanlarını, gençlere yönelik kurumların etkilerini eleştirel bir bakış açısıyla sunmayı amaçlamaktadır.

Genç ya da gençlik gibi kavramlar çoğunlukla
çocukluktan yetişkinliğe bir geçiş dönemi olarak ifade
edilmektedir. Ayrıca gençler, toplumsal yapının bir
unsuru olarak tanımlanmakta ve bütün ülkeler için
toplumsal değişimin, ekonomik kalkınmanın, teknolojik
yenilikçiliğin gerçekleştirilmesinde en önemli insan
kaynağı olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada
Türkiye’nin gençlik politikası ve uygulama araçları
kamu politikası analizi çerçevesinde incelenmiştir. Bu
inceleme dönemsel olarak 2000 yılı ve sonrasını
kapsamaktadır. Araştırmanın konusunu Türkiye’de
gençliğin tanımı ve gençlik kavramı üzerine yürütülen
tartışmalar, gençliğe yönelik uygulanan politika ve
uygulama araçlarının niteliği ve içeriği, politika
uygulama araçlarını belirleyen, etkileyen kurum ve
kuruluşların analiz edilmesi oluşturmaktadır. Ayrıca
gençlerin eğitim, sağlık, işsizlik, yoksulluk, çevre ve
sağlık, şiddet, suç ve madde bağımlılığı gibi pek çok
sosyal, ekonomik, politik ve kültürel başlıklarda
sorunları ve taleplerinin olduğu ifade edilmiştir. Sorun
ve taleplere yönelik sunulan kamu hizmetleri göz önüne
alındığında gençlik politikasının birçok alanı yatay kesen
bir konu olduğu ileri sürülmüştür. Gençlere yönelik
uygulanan politika araçları ise altyapı hizmetleri sunma,
politika metinleri oluşturma, finansal destek sağlama,
sağlık hizmetleri sunma, spor faaliyet alanlarını
geliştirme olarak sınıflandırılmıştır. Sorun ve sektör
odaklı yaklaşım yerine değişen teknoloji ve teknolojiye
bağlı gelişen ekonomik, politik ve kültürel ilişkiler göz
önüne alınarak gençlerin demokratik süreçlere
katılımını, dezavantajlı/ görünmeyen gençler başta
olmak üzere gençlere hak temelli imkanların
sunulmasını, ayrımcılığın azaltılmasını, kültürlerarası
diyaloğun geliştirilmesini, sürdürülebilir bir çevrede,
kalkınmanın ve yaşamın desteklenmesini sağlayacak
kamu politikası ve uygulama araçlarının çok boyutlu ve
çok aktörlü katılım ile hayata geçirilmesi önerilmektedir.

Türkiye’de gençlerin, sosyal, ekonomik ve kültürel hayatına yönelik çalışmalarda büyük bir eksiklik vardır. Gençliğe yönelik hizmetlerin, gençlerin talep ve görüşleri çerçevesinde belirlenmesi, bu hizmetlerin etkin ve verimli olması açısından oldukça önemlidir. Elinizdeki bu araştırma, Türkiye’de gençlerin sosyokültürel beğe-nilerini ve serbest zamanlarını nasıl değerlendirdiklerini ortaya koyan şu ana kadar yürütülmüş en kapsamlı araştırmadır.


“Türkiye’nin Gençlik Profili” adlı bu araştırma, Türkiye’deki gençlik politikalarına katkı sunmak amacıyla yapılmıştır. Araştırma, Türkiye’deki 15–29 yaş aralığındaki 10.174 gencin katılımıyla gerçekleştirilmiştir.

Araştırma; gençlerin barınma durumları, sosyal güvenlik durum¬ları, yabancı dil bilme ve yurtdışına çıkma durumları, boş zaman etkinlikleri, beğenileri, zararlı alışkanlıkları, spor yapma durum¬ları ve Gençlik ve Spor Bakanlığından beklentilerini ortaya koy¬maktadır. Araştırma kapsamında, Türkiye’deki gençlerin yaşam kalitelerini belirleyen birçok etken üzerinde durulmuş ve uygun görülen hususlarda dünya gençliğinin deneyimleriyle kıyaslama yapılmıştır.

Finlandiya’nın 2020 verilerine göre nüfusunun 5.540.720 olduğundan
bahsetmektedir. En büyük yaş grupları nüfusun yarısından fazlasını oluşturan 20-39 yaş aralığı 1.38 milyon, 49-59 yaş aralığı 1.39 milyondur
(https://www.statista.com/statistics/521152/population-of-finland-by-age/).Finlandiya'da genç nüfus sayısı 978.132, genç nüfus oranı ise (15-24 yaş grubu) %11.3'tür. 15-19 yaş arası nüfus oranı %5.4 iken, 15-24 yaş arası nüfus oranı %5.9'dur. AB üyesi olmayan ülkelerden gelen tüm göçmenlerde genç göçmenlerin oranı (15-29 yaş grubu) %22.9'dur.5 Finlandiya İstatistik kurumunun tahminlerine göre, eğer doğum oranı mevcut seviyede kalırsa, 2030'da Finlandiya'da 15 yaş altı nüfus 760.000 kişi olacaktır. 2050'lerde ise bu sayı 700.000 gencin altına düşeceği öngörülmektedir. Finlandiya'da gençlik çalışmaları, diğer Avrupa ülkelerine kıyasla oldukça nadir görülen güçlü bir yasal konuma sahiptir. Gençlik çalışmasının rolü, yalnızca gençlik çalışmaları, gençlik atölyeleri veya akran destek grupları gibi gençlere yönelik hedefli çalışma biçimleri sunmakla sınırlı değildir. Bunların yanında, herkese refahlarını destekleme ve genel olarak iyi bir yaşam sürme konusunda gençlere
yönelik çalışma hizmetleri sunar. Gençlik çalışmaları, hem serbest zaman tesislerinde (binalar), mobil alanlarda (gençlik çalışma araçları gibi) hem de web alanlarında (veri tabanlarının self servis kullanımı veya gençlik çalışanlarından ve / ve akranlarından destek alarak) açık erişim hizmetleri yoluyla çalışmaktadır. Finlandiya, 1970’lerin başından beri gençlik çalışmaları ile ilgili ayrı yasalar düzenlemiştir. Avrupa Birliği Politikaları kapsamında Finlandiya’da da birçok yasal düzenleme yapılmıştır. Bunlar: 1972 yılında “Yerel Gençlik Yönetimi Kanunu”, 1993 yılında “Gençlik Kanunu”, 1995 yılında “Gençlik Çalışması Kanunu”, 2006 yılında “Gençlik Kanunu”, 2010 yılında “Gençlik Kanunu Değişikliği” ve son olarak 2017 yılında çıkarılan Gençlik Yasası’dır. Finlandiya’da yapılan düzenlemeler ve çalışmalar bunlarla sınırlı kalmamış, bunların yanında eğitim alanında da kanun düzenlemeleri gençlere okullarda okul konseyleri ile birlikte katılım olanağı sağlanmıştır. Yukarıda sayılan yasal düzenlemelerden de anlaşılacağı üzere Finlandiya’da ülkenin geleceğini teşkil eden genç nüfusa büyük bir önem verilmiş, genç nüfusun daha aktif, topluma yararlı ve vatandaşlık bilinci yüksek bireyler olarak yetiştirilmeleri için çeşitli düzenlemeler yapılmıştır. Örgün eğitimde olduğu gibi, hizmetlerin yaygın eğitim süreçlerinde nasıl organize edileceğinin sorumluluğu yerel düzeydeki belediyelere verilmektedir. Sivil toplum - hem ulusal hem de yerel düzeylerde sivil toplum gençliği ve gençlik çalışmaları örgütleri - çok aktif bir rol oynamaktadır. Finlandiya’nın politika yapım sürecinde gençleri de sürece dahil ederek gençlerin aktif katılımını sağladığını gözlemlenmektedir. Finlandiya gençlik çalışmalarını ve gençlik katılımını ülkedeki tüm aktörlerle birlikte ele almıştır. Gençlik politikaları oluşturulurken yönetişim çerçevesinde gençlere yönelik çalışmalar yapan aktörlerin hepsi ile karar alınmıştır. Finlandiya’nın gençlere yönelik uyguladığı politikalar, katılım mekanizmaları ve platformları, yasal mevzuatı diğer ülkeler için de örnek teşkil edebilir.

Sosyologlar ve toplumsal konularla meşgul olanlar arasında kanımızca hiçbir konu değerler kadar tartışmalara yol açmamıştır. Konuya olumsuz yaklaşanlardan bir kısmı, toplumsal değerlerin aslında gerçeklikle ilişkisinin bulunmadığını, daha çok onların sosyal bilim çalışmasının dışında birer psikolojik ve etik olgu olarak irdelenebileceğini ileri sürmektedirler.
Buna karşın sosyolojik çözümleme, sosyal politika açısından önemli etkiler yaratma gizilgücüne sahip soruların yöneltildiği her noktada, sosyolojik çözümlemede değer yargıları konusu gündeme gelmiştir.

Makale Öz Yeni teknolojiler özellikle de internet günlük hayatın vazgeçilmez bir parçası olarak dünyanın birçok yerinde hemen her yaştan insanın hayatında yer almaktadır. Hiç şüphesiz doğru kullanılması halinde hayatı oldukça kolaylaştırması söz konusu iken doğru bir çerçeve içerisinde kullanılmadığı takdirde bağımlılık olabilecek bir risk barındırmaktadır. Söz konusu bağımlılık riskini de en çok doğdukları andan itibaren yeni teknolojileri hayatının her alanında görmüş, yeni teknolojilerin yabancısı olmayan çocuklar ve gençler taşımaktadırlar. Dolayısıyla gençleri teknoloji bağımlılığından korumaya ve bu konuda önleme çalışmalarının yapılmasına öncelik verilmesine ihtiyaç vardır. Konuyla ilgili yapılabilecek en önemli çalışma hiç şüphesiz teknoloji ba-ğımlılığının anlatılması, bu konuda gençlerde ve anne babalarda farkındalığın yükseltilmesi, doğru teknoloji kullanımı çerçevesinin çizilmesi, teknoloji bağımlılığının gelişimsel zararlarının öğretilmesi ve teknoloji ba-ğımlılığına götüren risk faktörlerinin bilinip önlerinin alınmasıdır. Bu çalışmada söz konusu konular üze-rinde durulacaktır. Anahtar Kelimeler: Bağımlılık • Teknoloji bağımlılığı • İnternet bağımlılığı • Gençlik • Kötüye kullanım • Önleme

Dünya'daki ve Türkiye'deki Gençlikle ilgili Politika ve yaklaşımlar bağlamında yerel yönetimlerin gençlik hizmetleri için bir çerçeve ve yol haritası ele alınmaktadır. Ayrıca, Kocaeli büyükşehir beleidyesinin gençlik hizmetlerinin modellenmesi kapsamındaki bilgiler  paylaşılmaktadır.

İletişim teknolojisinin hızla geliştiği günümüzde hayat adeta dijital ortamlara taşınmıştır. Özellikle içinde yaşadığımız ve tüm dünyayı etkileyen pandemi süreci, bu durumu daha da perçinlemiş ve insanların zamanı verimli kullanma alışkanlıklarını tersyüz etmiştir. Dolayısıyla günümüzde dikkat edilmesi gereken en önemli hususlardan biri, zamanı boşa geçirten veya zamana değer katan eylemlerin farkına varabilmek ve buna uygun bir hayat tarzı geliştirebilmektir. Fakat içinde yaşadığımız dijitalleşme çağında bunu gerçekleştirmek gerçekten zorlaşmıştır. Özellikle herkesin her an yanında bulundurduğu akıllı telefonların, zamanın boşa geçirilmesi için her türlü imkânı hazırladığı düşünüldüğünde dijital çağda zamanın kontrolü ve verimli kullanılması güçlü bir iradeyi gerekli kılmaktadır. Günümüzde emperyalist güçlerin, teknolojiyi kullanarak dünyayı egemenlikleri altına almaya çalışırken kendileri dışındaki insanların zamanlarını faydasız işlerle heba ettirecek birtakım araç ve ortamları onlara sundukları gözden kaçmamaktadır. Böylece kendileri için gücün ve refahın yolunu açan teknoloji, başkaları için zaman öldürmenin yani tembelliğin aracı haline gelmektedir. Özellikle çocuklar ve gençler, kendilerini yetiştirmek için harcayacakları en kıymetli vakitlerini dijital oyunlar ve sosyal medyada adeta çöpe atmaktadırlar. Hayallerin dijital ortamlarda gerçekleştirilmesine olanak sağlayan, kişilere sanal bir kimlik ve çevre oluşturan oyunlar, gençlerin zamanlarını esir alarak adeta onlara sanal bir hayat yaşatmaktadır. Kapitalizmin tüm hayatı kuşatması nedeniyle dünyevileşen insanlar ve özellikle gençler, kısa vadede zengin ve ünlü olma hedefini yakalayabilmek için zamanlarının büyük bir çoğunluğunu sosyal medyada fenomen olma hayalleriyle geçirmektedirler. Bu durum özellikle gençlerde netlessfobi ve nomofobi olarak adlandırılan dijital çağın psikolojik rahatsızlıklarının çıkmasına neden olmaktadır. Kur’ân’da zaman kavramı ön plana çıkarılarak tüm insanlık bu konuda tefekküre davet edilmektedir. Özellikle mutlak manada zamana yemin edilerek başlayan Asr sûresi, insanlara kurtuluşun reçetesini sunarken zamana karşı tutumun da hayatî önemine dikkatleri çekmektedir. Bu reçete hayatın merkezine konulmadığı takdirde geçen her dakika insan için hüsrandır. Çoğu insan zaman nimetinin önemini idrak edemeyerek ömrünün sonlarına doğru büyük bir pişmanlık yaşarken hayatını güzel bir şekilde değerlendirenler ise ortaya koydukları eserler nedeniyle asırlarca yâd edilmişlerdir. Gerek dinî gerekse din dışı tüm alanlarda elde edilen başarıların temelinde yaşam sermayesinin etkili ve verimli kullanılması yatmaktadır. Zamana kayıtsız kalınması ve onun boş işlerle heba edilmesi, dünyevî başarısızlıkların yanı sıra uhrevî pişmanlığı da beraberinde getirmektedir. Literatür taraması metoduyla hazırlanacak çalışmamızın amacı, dijitalleşme çağında zamanı verimli kullanma problemi yaşayan gençlere bu sorunu fark etmeleri ve çözebilmeleri adına Kur’ân’ın zamana verdiği önemi hatırlatmaktır. Kapsam olarak gençlerin zamanını heba eden dijital oyunlar ve sosyal medya ele alınacak ve Kur’ân’daki zaman ile ilgili âyetlere yer verilecektir.

Köse İmam, Hocazade'yi kovdu: Asım'a ne olacak? Ayşe Çavdar, Birikim, Sayı: 347, Mart 2018 Erdoğan'ın siyasi hayatında şiirin çok önemli bir yeri var. Aldığı hatip eğitiminin de yardımıyla kürsülerden okuduğu şiirler popülaritesinin çok önemli parçasını oluşturuyor. Üzerine giydiği siyasi gömleği her kriz anında, o krizin sunduğu fırsatlar çerçevesinde değiştirse de, seçtiği şiirler içliğini değiştirmekten pek de hoşlanmadığını gösteriyor. En sık okuduğu şiirse, Mehmet Akif Ersoy'un Asım'ın Nesli adlı uzun ve tamamlanmamış manzum eserinin kısa bir bölümü. Şiirden ilgili alıntıyı yapmadan önce nasıl bir önemi haiz olduğunu hatırlamakta yarar var. Çünkü Erdoğan bu şiiri tesadüfen ve kulağa hoş geldiği için tekrar etmiyor imam hatip lisesi açılışlarında. Bu şiir, Osmanlı İmparatorluğu'nun yıkıldığı ve henüz Cumhuriyet düşüncesinin Anadolu atmosferine ancak eser miktarda karıştığı günlerde tasavvur edilen temel gelecek projelerinden birini seslendiriyor. Gelecek, yani genç insanlar. Babalarının ve dedelerinin sözünü, fikrini, hükmünü, onlar öldükten sonra da baki kılacak; gerçekleşmemiş, yarım kalmış, kıymet verilmemiş düşlerini hayata geçirecek insanlar. Başka bir dünyanın değil, bu dünyanın, profan olanın geleceğine taşıyacaklar ecdadlarının adını; onların ölümsüzlük cihadının yürütücüsü olacaklar... Asım'ın Nesli, Safahat'ın içindeki altıncı kitap. Şiir Mehmet Akif'in müderris olan babası Tahir Efendi'nin öğrencilerinden Köse İmam ile yaptığı (belki de gerçek) bir sohbetin manzum tutanağı. Birçok karakter var bu manzum tutanakta. Ana kahramanlar ise (önem sırasına göre) Köse İmam, Hocazade, Asım ve Emin. Köse İmam, adı üstünde bir imam. Halk İslam'ını temsil ediyor, tabii ki bozulmamış olanı: İnatçı, gayretli, ama zor durumlar karşısında ara yollar bulup uzlaşan pratik aklı sayesinde bir başvuru kişisi. Hocazade, babasının temsil ettiği medrese geleneğini, Köse İmam'ın temsil ettiği halk İslam'ını, devlet İslam'ını ve sufi İslam'ı terk edip kendi yolunu tutturmuş bir Müslüman şair. Zaman zaman devletle karşı karşıya gelse de gerektiğinde taviz de vererek mutlaka uzlaşan müderrisin, yeni fikirlerle başı dönmüş İslamcı oğlu. Aynı dine inansa da Hocazade'nin tuttuğu yol Köse İmam'ınkinden farklı. Onun derdi memleketi yeniden güçlendirmek. Bunun için geleneği gözden geçirmek gerektiğinin farkında. Fakat bu Köse İmam'la birlikte geçmişin yasını tutmasına mani değil. Kendine "reformist" dedirtecek kadar da cesur değil Hocazade. Çünkü düşüncelerinin karşılık bulması için dini geleneğin Köse İmam benzeri temsilcileriyle aynı masada kalması gerektiğini bilecek kadar siyaset erbabı. Şiire konu olan Asım, Köse İmam'ın oğlu, Çanakkale gazisi. Öfkeli bir adam. Ramazan'da babasının yüzüne sigarasını üfleyen bir "arsız"ı ve beraberindeki arkadaşını yerle yeksan edecek kadar güçlü-kuvvetli bir delikanlı. İçinde yaşadığı topluluğun derdiyle, kumar oynatan kahvehaneyi basmak, sokaklarda insanlar açken içki alemi yapanlara haddini bildirmek suretiyle hemhal olan şedid bir "sosyal sorumluluk" anlayışı var. Köse İmam ve Hocazade'yi bir araya getiren ve Mehmet Akif'e de bu manzum öyküyü yazdıran, Asım'ın "haklı" öfkesini, kendisine zarar vermeyeceği bir yola kanalize etme ihtiyacı. Emin, Hocazade'nin oğlu. Mehmet Akif'in bu isme sahip bir oğlu gerçekten de vardı. Şiirin kahramanının neden o değil de, Köse İmam'ın oğlu olduğu konusunda daha sonra spekülasyon yapacağım. Ama bu şiirdeki Emin, çay getirip çay götüren, hayattan ne beklediğini, ne yaptığını, geleceği konusunda ne düşündüğünü bilmediğimiz, Hocazade'nin de hakkında konuşmaya pek tenezzül etmediği bir gölge/ karakter. Sohbetin hakiki gündemi, Asım'a öfkesini ihtilalcilere katılarak ya da mahallesine nizam vermek için kullandığı yöntemlerle zabıtanın dikkattini çekerek gazi soluğunu mahpus damına hapsetmeyeceği bir gelecek önerisinde bulunmak. Ama bu fasılın açılabilmesi için evvela, Köse İmam'la Hocazade'nin ortak geçmişlerini ve memleketin o dönemdeki hal-i pürmelalini gözden geçirip bir envanter yapmaları gerekiyor. Oraya kadar anlatılan manzaranın başlıca iki meselesi var: İnanan insanların bile dini nasıl yanlış anladıkları ve Osmanlı'nın nasıl ve ne şekilde bu kadar 1

Bu araştırmanın amacı bağımlılıkla mücadele politikalarına temel oluşturabilmek için din hizmeti görevlilerinin bağımlılık konusundaki algılarını ve mücadele yönlü eğilimlerini incelemektir. Bu kapsamda Düzce Müftülüğünde görev yapan din hizmeti görevlileri araştırma grubu olarak belirlenmiştir. Nicel araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada veriler anket yöntemi ile elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre bağımlılıkla mücadele konusunda dini hizmet görevlilerinin oldukça önemli bir paydaş oldukları; bağımlılıkla mücadele de daha aktif görev alma noktasında duyarlı oldukları fakat nasıl bir plan ve yöntem dâhilinde hareket edeceklerini bilmedikleri için mevcut potansiyellerini kullanamadıkları görülmektedir. Dolayısıyla bir kamu politikası olarak din hizmeti görevlilerinin bağımlılıkla mücadele de aktif rol almasını sağlayacak projelere şiddetle ihtiyaç olduğu söylenebilir.


The aim of this study is to examine the perceptions and the tendencies of the religious workers in terms of addiction in order to provide a basis for the policies of combating addiction. In this context, the religious service officers working in the Mufti's Office of Düzce were determined as the research group. Quantitative research method was used and the data were obtained by the questionnaire. According to the results of the research, religious service officers are a significant shareholder in the fight against addiction. They are also sensitive to take on more active tasks fighting with addiction. But they cannot use their existing potential because they do not know how to move in a plan and method. Therefore, it can be said that there is a need for projects which will enable religious service workers to take an active role in combating addiction as a public policy.

The youth and university relations in Turkey include some complex issues which contain a wide variety of problems in different contexts. The purpose of this paper is, firstly, to identify certain problematic parts in this respect, and then to make some applicable, concrete proposals for resolving them. In recent years, the number of universities in Turkey has increased considerably. This quantitative growth did not reduce the problems related to qualification, but, in contrast, increased them dramatically. The lack of teaching staff, the excess of student quotas and the lack of physical infra- structure in the universities are just some of the known issues in this regard. Mostly unconsciously made preferences about departments at universities, the intensive course curriculum during the study period in university, the disconnection from the daily life of this curriculum, the lack of professional knowledge transfer and the post-graduation employment problems are the main problems faced by university students in Turkey. Since junior high school period, creating career orientation guidance, updating the curriculum of courses in universities, giving importance to the practical courses, the re-formation of the duration of the undergraduate program, the redefinition of the fields of employment and increasing employment opportu- nities are the basic steps that can be taken to solve the problems in this regard.

Türkiye’de nüfusun yaklaşık yüzde ellisi 30 yaşın altında ve 20 milyonu da 14-30 yaş arasındadır. Ülkemizin umudu olarak görülen genç nüfus oranının bu kadar yüksek olması gençlik politikalarının önemini ön plana çıkarmaktadır. Ancak ülkemizde ciddi gençlik politikasının varlığından söz etmek mümkün değildir. Bu bağlamda ülke geleceğinin teminatı olarak gösterilen ve toplumun en dinamik bireyleri olan gençler hakkında ciddi politikaların yapılmaması önemli bir eksiklik olarak karşımıza
çıkmaktadır. Gençlik ile ilgili politikalarda; gençlerin eğitimi, istihdamı, sosyal-kültürel gelişimlerinin yanı sıra en az bunlar kadar önem taşıyan bir diğer konu da gençlerin kendileri ile ilgili politikalara katılımıdır.
Avrupa Birliği, Avrupa düzeyinde önemli çalışmalar yaparak, belirlenen ortak politika hedeflerine ulaşabilmek için gençlik alanında üye ülkeler arasında iş birliğini geliştirmeye, politikalar oluşturmaya ve uygulamaya teşvik etmektedir. AB üyesi olan Finlandiya, yaptığı çalışmalar ve uyguladığı politikalar ile gençlik politikaları konusunda sadece Avrupa değil tüm Dünya’da başarılı ülkeler arasında yer almaktadır. Finlandiya’da 1972 yılında Yerel Gençlik Yönetimi Kanunu ile başlayan gençlik politikası oluşturma süreci, 2017 yılında yapılan değişiklik ile güncel halini almıştır. Finlandiya AB ülkeleri içinde gençlik politikalarının oluşturulmasında ve uygulanmasında başarılı bir örnek olmasına rağmen literatür taraması yapıldığında Türkçe literatürde konuyla ilgili oldukça
az çalışma olduğu görülmüştür. Çalışmada literatür ve mevzuat taraması yapılarak elde edilen veriler sonucunda gençlik politikalarında iyi örnek olarak gösterilen Finlandiya’nın, AB’ye üyelik sürecinde olan Türkiye’ye gençlik politikalarını oluşturmada ve gençlerin katılımı konusunda örnek olup olamayacağı tartışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Gençlik Katılımı, Gençlik Politikaları, Finlandiya, Türkiye

Türkiye Gençlik STK’ları Platformu (TGSP) tarafından 2018 yılında “Türkiye’nin Gençleri” adıyla bir saha araştırması yapıldı. Araştırma kapsamında Türkiye genelinde 15-30 yaş grubundaki toplam 8000 genç ile görüşüldü. Çalışmanın hedefi Türkiye’deki gençleri anlamak, tanımak, onların sesine kulak vermek ve beklentilerine karşılık vermekti. Araştırmada gençlerin genel profili, değer yargıları, eğitim ve iş hayatına bakışı, kültür-sanat faaliyetlerine katılımı, sivil toplum kuruluşlarına üyelikleri, STK’lardan beklentileri, bilgi edinme kaynakları, politik tutum belirlemelerine etki eden faktörler, boş zamanlarını nasıl değerlendirdikleri, kendilerini nasıl tanımladıkları, ülkeleriyle ilişkileri ve ülkelerine ilişkin yargıları, bu yargıları belirleyen faktörlerin neler olduğu bilimsel verilerle ortaya konulmaktadır. Bu amaçla tasarlanan çalışma, aynı yılın Kasım ayında kamuoyuyla paylaşıldı. Elinizde gördüğünüz çalışma ise sahadan alınan verilerin “nasıl?”ını arayan bir ileri analiz çalışmasıdır. Alanında yetkin çok sayıda akademisyenin katkı verdiği çalışma; politika yapıcılara ve karar vericilere rehber niteliği taşımaktadır.

Öz Dünyadaki 15-24 yaş aralığındaki genç nüfus, ağırlıklı olarak az gelişmiş ve orta gelir düzeyindeki ülkelerde ve çoğunlukla Asya kıtasında yaşamaktadır. Birleşmiş Milletler, Avrupa Birliği ve ulusal raporların gençlikle ilgili yaklaşımlarındaki temel noktayı, korumacı bir yaklaşım yerine, gençlerin toplumsal yaşama çok boyutlu olarak katılmalarının sağlanması oluşturmaktadır. Gençlerin toplumsal yaşama katılımı konusunda kamu kesimi yanında, özel kesim ve sivil toplumu da kapsayacak yaklaşımlar yaygınlaşmaktadır. Yerel yönetimler, gençlerle ilgili politika ve uygulamaların odağı ve temel paydaşı durumundadır. Türkiye'de gençlerin oranı genel nüfus içinde %16 düzeyindedir. Belediyelerin gençlere yönelik faaliyetlerinde; politika ve strateji belgesi, eğitim desteği, beceri geliştirme, siyasal ve sosyal katılımı arttırma, kişisel gelişim desteği, gönüllülüğü teşvik etme, paydaşlarla işbirliği, istihdamı geliştirme, farklı gençlik kesimlerini kapsama ve gençlere duyarlı bütçeleme temel çerçeveyi oluşturmaktadır.

Abstract Young population, ranged between the age 15-24, in the world predominantly live in Underdeveloped and Middle-Income Countries, and particularly in Asia. Rather than a protective approach, providing youth with the ability to engage in social life in a multi-dimensional manner is the central point in the approach held by the national reports and those of United Nations, European Union concerning youth. Regarding the participation of the youth in social life, approaches that involve private sector and civil society along with public sector, have been becoming prevalent. Local governments are the focus and the main partner of youth-related policies and practices. The proportion of youth in general population is 16% in Turkey. In the youth-related activities of municipalities, the framework is constituted by the following: policy and strategy paper, educational support, skill-development, increasing political participation, self-improvement support, encouraging volunteering, collaboration with partners.

This study focuses on the political participation of youth. Political behaviors of this group play an important role in the general process of participation. Youth participate actively in politics and use mostly massive communication tools to get and/or deliver political information and consider them as an alternative political participation tools. We focus on youth's political participation and the role of the communication tools in this participation process. In this study, data obtained from the youth is statistically evaluated. Such issues as the level of political interest of youth; degree of political participation and activeness; kinds of political participation; importance of the massive communication tools and methods at political participation process, are analyzed.

Kendi adına kararların alınmasına alışmış o insan yavrusu bu sefer bir başka karar vericiye yaklaşıyor. Bunun sonunun hangi örgütte, hangi camiada, hangi grupta sonuçlanacağını kestiremezsin!" Üniversitedeki birinci sınıf öğrencilerinin dersindeyim. O günkü konumuz paragraf kurma teknikleri. Öğrencinin birine "bana bir hayalini söyle" dedim. Anlatacağı hayali bir paragraf halinde yazdırmayı düşünüyordum. Ama önce hayalini dinlemek istedim. "En büyük hayalim Türkçe öğretmeni olmak" diye cevap verdi. Şaşırdım kaldım. "Oğlum" dedim, "Buradan mezun olunca zaten Türkçe öğretmeni olacaksın. Bunun nesi hayal!" Yüzüme bakarak "Hocam, nasıl bir hayal kurmamı istiyorsunuz ki?" diye bir soru sormasın mı? Bu sefer daha da afalladım. Bu gençler hayal kurmanın ne olduğu bilmiyor olabilirler mi? Yoksa ben mi hayal kurmaya farklı bir anlam yüklüyorum? "Arkadaşlar" diye seslendim sınıfa. "Bildiğim kadarıyla hayal kurmak, insanın ulaşamayacağını düşündüğü şeylere ulaştığını farz etmesidir. Bir hedef vardır, siz onu elde edemeyeceğiniz inanmışsınız, ama hayal kurarak onu elde edebilirsiniz, buna bir mani yoktur! Mesela arkadaşınızın, "Hocam ben bu bölümde kalmayı ve bir profesör olmayı düşünüyorum" demesi hoş bir hayal olurdu. İmkânsız mı, hayır! Kolay mı, ona da hayır! Ama işte hayal böyle bir şeydir. Pek çok şey bugün hayatımızda varsa bir zamanlar birinin kurduğu hayal sayesindedir. Hayal kurmak, beynin çalışmasına, zinde kalmasına katkı sağlıyormuş. Bunun için deniyor ya "En büyük mucitler, en çok hayal kuranlardır." Bırak (ma) Bu Hayalleri! Gördüm ki çocuklarımızın hayallerini bile çalmışız! Onların bir hayal kurmasına bile fırsat vermemişiz! Onların yerine hayallerini de biz kurmuşuz! Onlar ne mi okuyacaklar, biz zaten bilmişiz, kararımızı vermişiz! Hangi bölümü kazanmaları gerekiyor, biz zaten biliciyiz; en iyi hangi işi yapabilirler; hangi mesleği mi icra edecekler, onu dahi ayarlamışız! Onları, kendi hayallerini değil ama bizim hayallerimizi inşa edecek birer robota dönüştürmüşüz! Küçükten beri pek çoğumuz şu seslere âşinâyızdır: "Bırak bu hayalleri, hayal peşinde koşma, hâlâ hayâl âlemindesin, hayalle bu iş olmaz, sen hâlâ hayâl kur!" Bugün Amerika'daki zenciler, geçmiş zamanların aksine büyük bir özgürlük içinde yaşıyorlarsa bunda Martin Luther King'in çok büyük bir rolü vardır. Onun "Bir hayâlim var!" (I have a dream!) hitabıyla başlayan nutkunu herkesin okuması (dinlemesi) gerekir. Zencilerin üçüncü, beşinci sınıf vatandaş sayıldığı zamanlarda King'in sözleri birer hayaldi. Ama o haklar o hayaller kurularak ve kurulduktan sonra da nice hayatlar pahasına mücadele edilerek kazanıldı. John Lennon'un İmagine (hayâl et!) adlı ütopik sözleriyle hâlâ en çok tartışılanlar arasında olan solo şarkısı bugün dünyada en çok dinlenilen eserler arasındaymış. Lennon, bir ara ABD'de çalınması bile yasaklanan bu şarkısında tamamen ütopya olan bir dünya hayal ediyor! Ama onun bu ve benzeri şarkılarıyla Batı dünyasında, hele de insan hakları bağlamında Amerika'da neleri değiştirdiğini görmek için Lennon belgeselini seyretmek gerekiyor.

Bu çalışmanın amacı, Libya İslami Mücadele Örgütü’nün (Libyan Islamic Fighting Group-LIFG) yapısal ve tarihsel perspektif dikkate alındığında nasıl bir örgüt olduğunu ortaya koymaktır. LIFG, kendisini Ulusal İslami Örgüt olarak tanımlamakta ve El-Kaide terör örgütüyle arasında herhangi bir bağ olduğuna dair yöneltilen eleştirileri kesin bir dille inkar etmektedir. Bu örgüt, özellikle 1995 yılındaki cihadist aktivist eylemlerinde Libya devleti eski başkanı Kaddafi’yi devirmek suretiyle yeni bir “İslami” rejim kurmayı hedeflemiş ve bu amaçla örgütsel faaliyetlerinde Libya’yı hedef almıştır. Çalışmanın sonuç bölümünde, grubun ideolojik kökleri, uluslararası bağlantıları ve politik perspektifi ile örgüte karşı mücadele stratejilerine de değinilmiştir.
This paper aims to tell the story of what the Libyan Islamic Fighting Group- LIFG is in the conceptual and historical perspective. The LIFG denies connections to al-Qaeda and it is identified as an Islamist national group. This Jihadist activist group attacks against the Qadhafi regime in order “to save the Libyan Muslims from the oppression, tyranny and even more importantly, from the deviation of Qadhafi from true Islam,” in 1995. As a conclusion part of the paper, the ideological roots of the group, international connections and politic perspectives of this group will be discussed, this paper will also provide fighting strategies regarding the LIFG.

Bu kitapta yaşlılık, nüfusun yaşlanması ve yaşlı ayrımcılığı konuları ele alınarak Kırgızistan’da yaşayan gençlerin yaşlılara yönelik algılarını tespit etmeye yönelik alan araştırmasından elde edilen bulgulara yer verilmiştir.
Бул китепте карылык, калктын картаюусу жана карылардын
дискриминациясы темаларын алуу менен Кыргызстанда жашаган
жаштардын карылырга болгон мамилелерин аныктоого багытталган талаа изилдөөлөрүнөн алынган маалыматтарга жана жыйынтыктарга орун берилген.
целью данного исследования является определение отношения студентов к старению и дискриминации пожилых людей в Кыргызстане в настоящее время.
This research examines the attitudes of university students
towards aging and ageism in contemporary Kyrgyzstan.

Bu rapor Yurttaşlık Derneği’nin Marmara Bölgesi genelinde yürütmekte olduğu “Yerel ve Bölgesel Kamu Politikalarında Yurttaşın Sözü Projesi” kapsamında hazırlanmıştır. Sürdürülebilir, güvenilir ve adil gıda sistemlerinin geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması süreçlerinde yurttaş katılımını artırmayı hedefleyen projenin Edirne, Kırklareli ve Tekirdağ illerini kapsayan Trakya bölgesi ayağında gençlik ve tarım-gıda sistemi arasındaki ilişkiye odaklanılmış, genç yurttaşların toplumsal ve ekolojik olarak sürdürülebilir alternatif gıda sistemlerinin ve ilişkilerinin oluşum ve gelişim süreçlerine aktif katılımı konusunda öne çıkan sorunların, eğilimlerin ve olanakların ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu çerçevede Trakya bölgesinde gerçekleştirilen saha çalışmasına dayanan bu rapor giriş ve sonuç bölümleri de dâhil olmak üzere dört ana bölümden oluşmaktadır.

Kutlu, Ö., Karabulut, N. ve Kahraman, S. (2018). Karar Alma Süreçlerinde Gençlerin Katılımının Artırılması ve E-Katılım. IV. Stratejik Kamu Yönetimi Sempozyumu Bildiri Kitabı, ISBN: 978605674811, 18-19 Ekim 2018, İstanbul, ss. 128-137.

E-Participation And Promoting Youth Participation
Abstract
Since the 1990s, the importance of participation has increased at well as the number of participation channels  which has started to increase. Thus, the promotion and support of participation has become a priority issue. Especially the participation of the groups which are expressed as disadvantaged due to social, economic and political conditions, has gained an extra importance in this context. Young people who are accepted by the United Nations as disadvantaged groups also have a special place in participation. Increasing the participation of young people, since therefore getting them involved in the society and in the decision-making process, has emerged as one of the basic needs in the context of supporting civic participation. In this study, the extent to which the participation of young people can be increased through e-participation  activities will be discussed. The primary goal is to establish some valid and effective ways to increase youth participation. In order to achieve this goal, the importance of young people in terms of civil and political  participation will be emphasized first. This will then be followed by a discussion of examples of how electronic  participation and different dimensions of it can be of benefit to young people's participation.

Finally, the application proposals that can be put forward to increase the participation of young people will be listed and the  necessary conditions for the passage of these suggestions will be mentioned. The ultimate goal of this study is putting forward concrete projects which can be implemented by means of e-participation tools to increase the participation of young people in Turkey. Particularly because of the disconnection, indifference, lack of self-esteem, and many other similar factors observed in young people who have been raised in recent years, it is necessary to encourage them to participate for realizing themselves. It is also useful to increase the level of interest in the related issues in order to encourage the youth. In this context, an environment in which young people actively use and they can freely express their opinions, wishes, and complaints should be preferred. At this point, participation channels developed through information and communication technologies, is e-participation channels, are in place. Indeed, when a classification is made according to age groups, both in Turkey and in all over the world, it has been determined that most of the people using the internet are in high school and college-age youth.It is also clear that the Internet is the most effective channel for promoting the participation of young people who use the Internet for socializing, spending time, having fun, communicating, and studying.

Key Words: Youth, Participation, E-Participation, Disadvantaged Groups

Ekonomi, birey, aile, toplum ve ticari işlerle uğraşan şirketler bazında, üretim, tüketim, ticari faaliyetler, büyüme, gelişme ve kalkınma, gelir, gider ve tasarruf gibi faaliyetler konusunda incelemeler yaparak yaptığı bu incelemeleri istatistiksel sonuçlar ile ortaya koyabilen sosyal bir bilimdir. Ekonomi, her ülkenin kendine özgü kalkınma stratejisi geliştirebildiği bir alandır. Ekonominin birçok bilim adamı tarafından tanımlanan farklı tanımları da mevcuttur. Her bir farklı tanım ekonominin farklı bir özelliğini içerebilir. Cumhuriyet Döneminden günümüze kadar devam eden çeşitli ekonomi politikaları, ekonominin alt dallarının oluşmasına da katkı sağlamıştır.
Her dönem farklı stratejilerle ortaya çıkarılan bütçe çeşitli planlamalar uzun vadeli kalkınma planları, ekonominin gidişatını da belirler. Ülke çapında ekonominin iyi olması, toplumun da refah düzeyinin artması ile yakından ilişkilidir. Ekonominin, bireysel ailesel ve toplumsal olarak kötü bir boyutta olması, iş sektöründe tam olarak istihdam sağlanamaması anlamına gelir. Ekonomik kriz ve çöküşler nedeni ile işsizlik oranı oldukça artmıştır.
İşsiz; hiçbir sağlık problemi olmadan, çalışma isteği olup yapacağı işin bütün sorumluluklarını kabul ettiği halde iş bulup çalışamayan kimselere denir. Günümüzde mevcut nüfus yükseldikçe, işsizlik oranı da hızlı bir şekilde artış göstermiştir. İşsizliğin çeşitli türlerinden bahsetmek mümkündür. İşsizlik türleri; kısmi ve yaygın, geçici ve sürekli olmak üzere tasnif edilebilir. Kısmi ve geçici işsizlik, yer ve meslek değiştirme sırasında belirir. Bu türden işsizliğin en tipik olanı “konjonktürel işsizlik”tir. Konjonktürel işsizlik, üretim hacminde zaman zaman ortaya çıkan daralmaların yarattığı işsizliktir. Ekonominin bütün sektörleri ile toplu ve devamlı olarak durgun bir düzeyde kaldığı dönemlerde ise “yapısal işsizlik” belirir (Alkin, 2014). İşsizlik, en fazla erkekler arasında yaygın olduğu bilinse de son yapılan araştırmalarda, işsizlik oranının genç kız ve kadınlarda daha yaygın olduğu görülmüştür.

Genç ve gençlik kavramları, tarih boyunca her zaman var olmuştur. Ancak sosyal bir kategori olarak ortaya çıkması modern zamanlara denk gelmektedir. Yapılan bu çalışmanın konusu, gençlik ve gençlik politikalarının temel alınıp bu doğrultuda korunmaya muhtaç gençlere yönelik uygulamaların ve hizmetlerin neler olduğunun değerlendirilmesidir. Çalışmanın yöntemi, betimleyici ve tarihidir. Betimleyici çalışma ile ele alınan kurumların ilişki ağlarının ve işleyiş süreçlerinin betimlenmesi hedeflenmiş, tarihi araştırma ile de ele alınan süreçte “geçmişte ne oldu?” sorusuna cevap aranmıştır. Bu kapsamda Türkiye’de 1923 yılından 2018 yılına kadar gençlik alanında, farklı kurumlar çalışmış olmasına rağmen sosyal hizmet perspektifiyle çalışan temelde üç kurum bulunmaktadır. Bunlardan ilki önceki adıyla Himaye-i Etfal Cemiyeti olan Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumudur. İkincisi, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu ve üçüncüsü; Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığıdır. Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu’nun kuruluşu; savaş yıllarına ve Cumhuriyet’in ilk kurulduğu yıllara denk gelmesi itibari ile gençliğe yönelik pek fazla hizmetinin olmadığı görülmektedir. Daha sonra SHÇEK ve ASPB döneminde korunmaya muhtaç gençlere yönelik sunulan hizmetlerin daha sistemli ve daha fazla olduğu görülmektedir. Bu durumun en büyük nedenini; ÇEK’in bir sivil örgüt kurumu olmasının aksine, SHÇEK ve ASPB’nin ise devlet kurumları olmasıdır.

Bu çalışma, “kamusal” ve “özel” ikilemi çerçevesinde gençliğin yeni bir iletişim ve etkileşim ortamı olarak sosyal medya ile ilişkisine odaklanmaktadır. Bu amaçla bir kavram olarak medya, medyanın türleri, bu türler içerisinde sosyal medyanın konumu, kamusallık, kamusal alan, özel alan, mahremiyet gibi kavramlar etrafında özel hayatın ve mahremiyetin yitimi tartışılacaktır. Bir imkan ve meydan okuma olarak medya, yeni medyanın kullanımında gençlik özelinde mevcut durumun tespiti ve buna yönelik geliştirilecek politikalar konusundaki muhtemel öneriler de tartışılacaktır.

¬ Giriş
¬ Medyanın Toplumsal Konumu
¬ Kavramsal ve Kurumsal Olarak Medya
¬ Rakamlarla Türkiye’de Yeni Medya Kullanıcıları
¬ Kamusallığın Tahakkümünden Kaçarken Kamusallaşmak
¬ Sonuç:Mahremiyet Yoksunluğu mu?

Bu çalışma, Türkiye'de, günümüz üniversite gençliğinin genel olarak nasıl bir toplumsal karaktere sahip olduğunu anlamaya yönelik nitel bir mikro alan araştırmasına dayanmaktadır. Araştırmada, genç öğrencilerin bilimsel bilgiye ulaşma ve başarıya yaklaşım şekilleri, teknolojiyi kullanma biçimleri, birbirleriyle ve öğretim üyeleriyle kurdukları etkileşimler ele alınmıştır. Üniversite gençliğinin başta öğrenme ve sorunlarla baş etme kapasitesi olmak üzere farklı boyutlardaki pratiklerinden hareketle nasıl bir toplumsal karakter geliştirmekte olduklarına dair fikirlere ulaşılmak istenmiştir. Bu doğrultuda, Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi'nin farklı bölüm ve sınıflarından 18 üniversite öğrencisi ile derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Ayrıca gözlemlerden ve konu ile ilgili başka kaynaklardan da istifade edilmiştir. Araştırma neticesinde, üniversite gençliğinin iç motivasyondan ziyade dış motivasyona sahip olduğu, rekabet üzerinden başarı yorumu geliştirdiği, sorun çözme becerilerinde edilgen tutumları arttıran kaynaklara başvurduğu, yeni teknolojileri kullanma biçiminin bu tutumu beslediği ve dolayısıyla dış kontrol odaklı kişilik eğilimlerine sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca sosyo-kültürel bağlam bakımından ebeveynlerin geleneksel korumacı rolünü yeni iletişim teknolojilerinin aldığı ve bu teknolojilerin her türden bilgiye erişim ve kullanım için çok boyutlu kılavuzluk işlevi üstlendiği tespit edilmiştir. Çalışmada, teknik ve toplumsal açıdan dışsal yönelimli söz konusu toplumsal karakter inşasından dolayı "navigasyonlu gençlik" şeklinde bir soyutlamaya gidilmiştir.

Öz Varoluşun kaçınılmaz getirileri olan ölüm, izolasyon, seçim, anlamsızlık ve bedensellik çeşitli olaylar so-nucunda her insanın hayatında karşısına çıkmaktadır. Ergenlik döneminde gençler bunlar üzerinde bil-inçli olarak düşünmeye başlamaktadırlar. Bu dönemde gençlerin bu sorgulamalarına katkı sağlayacak en önemli kurumlardan birisi okuldur. Okul sistemi içinde de rehberlik ve yönlendirme dersi, gençlerin kişisel gelişiminde ayrıca önem teşkil etmektedir. Ancak dersin programına bakıldığında eğitsel, mesleki ve kişiler arası konulara ve becerilere ağırlık verilirken varoluşsal meselelere doğrudan değinilmemektedir. Hâlihazırdaki kazanımlardan ve etkinliklerden ancak bir kısım bu meselelere dolaylı şekilde değinmektedir. Hâlbuki gençlerin bu konulardaki sorgulamalarına okullarda daha fazla yer verilmesi gençlerin hayata dair daha derin bir anlayış geliştirmelerine katkı " sağlayacaktır. Anahtar Kelimeler: Ölüm • Yalnızlık • Seçim • Anlamsızlık • Bedenlilik • Rehberlik ve Yönlendirme Dersi

Günümüze dek toplumların en önemli ve en dinamik unsuru gençler olmuştur. Gençlik sahip olduğu dinamizm ile toplumların kaderini tayin etmekte, yaşanan değişimlerde motor güç olmaktadır. Diğer taraftan toplumda yaşanan siyasi, sosyal, ekonomik ve kültürel değişimler yine en çok gençleri etkilemektedir. Bu bağlamda gençlerin ihtiyaçları, beklentileri ve sorunları da yaşanan gelişmeler doğrultusunda günden güne değişmektedir.
Gençler toplumların geleceğini şekillendiren insan kaynağı olarak kabul edilmektedir. Bu önemli misyonları doğrultusunda sahip oldukları sorunların tespit edilerek ortadan kaldırılması, koşullarının iyileştirilmesi toplumun geleceği için oldukça elzemdir. Toplumun varlığını sürdürmesi açısından gençlere önem verilmesi ve gençlere yönelik desteklerin oluşturulması sosyal politikaların olağan parçası olmuştur (Oktay, 2017: 310).
Gençlere yönelik sosyal politikaların oluşturulmasında ilk adım olarak gençlerin mevcut durumunun, gereksinimlerinin, önceliklerinin ve sorunlarının doğru tespit edilmesi gereklidir. Tüm dünyadaki gençlerin sahip olduğu ortak sorunları işsizlik, eğitim, zararlı alışkanlıklar, suç ve şiddet, aile içi iletişim, serbest zaman kullanımı, internet ve sosyal ağlar şeklinde kategorize etmek mümkündür (Güner, 2016: 34-52).
Gençlerin sahip olduğu sorunların önemli bir kısmı her ne kadar ulusal boyutta politikaların oluşturulacağı sorun alanları olsa da bu sorunların giderilmesinde merkezi hükümetin yanı sıra, mahalli idarelere, sivil topluma ve ailelere de görev ve sorumluluklar düşmektedir. Bu görev ve sorumluluk doğrultusunda hazırlanacak yerel politikalar için bu sorunların yerel bağlamda tespiti oldukça önemlidir.
Bu çalışma Başiskele özelinde gençlerin sorunlarının tespit edilmesi ve buna yönelik politika önerileri hazırlanması amacıyla hazırlanan anket çalışmasının sonuçları analiz edilecektir. Yapılan anket ile 15-30 yaş gençler ile gençlere yönelik algılarının tespit edilebilmesi açısından 30 yaş üzeri vatandaşların ve Spor Merkezi personelinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Anket, Başiskele’de yaşayan gençlerin sorun alanlarını tespit etmeye yönelik sorulardan oluşturulmuştur. Yapılan çalışmada Başiskeleli gençlerin öncelikli sorunları analiz edilecektir. Ardından gençlerin toplum ve aile ile ilişkileri mercek altına alınacaktır. Anketlere verilen cevaplar doğrultusunda sorunların çözümünde sorumlu kurum algısı sorgulanacaktır. Son olarak 30 yaş üstü katılımcıların Başiskeleli gençlerde Z kuşağı davranışlarına yönelik verdikleri cevaplar incelenecektir. Sonuç bölümünde ise tespit edilen bulgular aktarılacaktır.

Toplumsal katılım gençlerin yaşamında insanlarla ve toplumla olan etkileşimi sağlaması ve kolaylaştırması açısından önemli bir role sahiptir. Bu karışık desenli kesitsel çalışma, gençlerin katılımlarını yaş ve cinsiyete göre incelemek ve anne ve babanın bu katılım üzerindeki etkisini belirlemek üzere yapılmıştır. Bu amaçla 16-26 yaş aralığındaki 278 gence anket uygulanmıştır. Anket çalışmasından sonra, farklı cinsiyetleri ve yaş aralıklarını temsilen seçilen gençlerin anne ve babalarıyla 6 anne ve 6 baba olmak üzere toplamda 12 görüşme yapılmıştır. Analizler, gençlerin katılımında yaşın, cinsiyete oranla daha önemli bir etmen olabileceğini göstermektedir. Katılıma ilişkin anne ve babayla olan paylaşıma bakıldığında cinsiyet ve yaş farkı olmaksızın gençlerin katılım konularında babayı anneden daha bilgili ve yetkili gördükleri ortaya çıkmıştır. Bu bulgularla tematik analiz sonrasında anne ve babalarla olan görüşmelerden elde edilen bulgular birleştirildiğinde, anne ve babalarla olan paylaşımın gençlerin yaşam sorunlarının farklılaşması dolayısıyla yaşla beraber değiştiği görülmüştür. Annenin katılım konusuna yaklaşımı gencin yaşadığı sorunların çözümüyle ilişkili olarak değişirken, babanın gençlerin katılımından beklentisi daha çok kendi ailesine ve ülkesine yararlı olmaları yönündedir. Bu durumun sosyo-kültürel ve tarihsel etmenlerden kaynaklandığı düşünülmektedir.