Finlandiya’da Gençler ve Gençlik Politikası

DÜNYADAN FARKLI ÜLKE ÖRNEKLERİYLE GENÇLİK POLİTİKALARI Editörler: Doç. Dr. Yasemin Çakırer Özservet Hülya Küçük Bayraktar Ankara Aralık 2020 Dünyadan Farklı Ülke Örnekleriyle Gençlik Politikaları Editörler Doç. Dr. Yasemin Çakırer Özservet Hülya Küçük Bayraktar © Bu eserin bütün hakları saklıdır. Kapak ve Sayfa Tasarımı FMK Tasarım 1.Baskı / Ankara / 2020 ISBN 978-625-7890-66-3 Baskı Bizim A.Ş. (41356) Astana Yayınları Akademisyen Eğitim Danışmanlık Yayıncılık Hizmetleri A.Ş. Gökkuşağı Mah. 1195 Sok. 2/A Çankaya/ Ankara Tel: 0 312 230 04 85 Belgegeçer: 0 312 230 04 89 www.astanayayinlari.com [email protected] YAZARLAR Abdullah Dirikoç İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü'nden mezun oldu. Yüksek Lisans çalışmasını Erciyes Üniversitesi'nde tamamladı. Doktora çalışmasına Mersin Üniversitesi'nde mülteci çocuk işçiliğine ilişkin yazdığı tezi ile devam etmektedir. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümünde araştırma görevlisi olarak çalışmaktadır. Ağırlıklı olarak çocuk hakları, mülteci çocuklar, göç ve kent ilişkisine ilişkin araştırmalar ve yayınlar yapmaktadır. ([email protected]) Adem Yılmaz 1991 yılında dünyaya geldi. Halihazırda Paris L'École des Hautes Études en Sciences Sociales'da (Sosyal Bilimler Yüksek Tahsil Okulu) Din ve Toplum bölümü yüksek lisans eğitimine devam etmektedir. İran'ın Ortadoğu Politikası ve Şii milisler başlıca çalışma alanlarıdır. İyi derece Farsça ve Fransızca bilmektedir. ([email protected]) Berkay Necati Tanrısever 5 Eylül 1989’da Ankara’da doğdu. 2012 yılında Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Bolu Meslek Yüksek Okulu İşletme Yönetimi Bölümünü bitirdi. Aynı yıl Ankara Üniversitesi Tarih Bölümünü kazanarak 2016 yılında bu bölümden mezun oldu. Halihazırda Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi Doğu ve Afrika Çalışmaları Enstitüsü’nde Afrika Çalışmaları Bölümü’nde Yüksek Lisans öğrenimine devam etmektedir. ([email protected]) Eun Kyung Jeong Eun Kyung JEONG, Güney Kore doğumludur. Kyeonsang National Üniversitesi’nden Uluslararası Bölge Çalışmaları üzerinde yüksek lisansı ve İstanbul Üniversitesi Tarih bölümünde Türkiye ve Kore Milliyetçilik çalışmaları üzerine yaptığı çalışmasıyla Doktora ünvanını almıştır. Halen İstanbul Üniversitesi Kore Dili ve Edebiyatı bölümde Öğretim Üyesi olarak görevini sürdürmektedir. ([email protected]) Evşen Altun Aslan 1988 yılında Artvin’de doğdu. 2011 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümünde lisans eğitimini tamamladıktan sonra, aynı üniversitede 2014 yılında Kamu Yönetimi Anabilim Dalı’nda yüksek lisans derecesi ve 2019 yılında da doktora derecesini başarı ile tamamlayarak doktor unvanını aldı. Toplumsal eşitsizlik, eğitim politikaları, gençlik politikaları ve toplumsal cinsiyet alanında çalışmaları bulunan AltunAslan, halen Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümünde görev yapmaktadır. ([email protected]) Hadza Mın Fadhlı Robby Yazar Yogyakarta şehrinde bulunan Endonezya İslam Üniversitesi, Psikoloji ve Sosyo-Kültür Fakültesi, Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde öğretim üyesidir. Lisansını Gadjah Mada Üniversitesi, Sosyal ve Siyasal Bilimler Fakültesinde tamamlayan Hadza Min Fadhli, yüksek lisansını Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler bilim dalında yapmıştır. Yazar halen Endonezya İslam Üniversitesi Uluslararası İlişkiler bölümündeki ve Endonezya İslam Üniversitesi Vakfı Embun Kalimasada Kültür Merkezi’ndeki görevlerini sürdürmektedir. Yazarın başlıca çalışma alanları; siyasal İslam düşünceleri, din ve Uluslararası İlişkiler ile Güney Asya çalışmalarıdır. ([email protected]) Hazal Ilgın Bahçeci Başarmak Yozgat Bozok Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Siyaset Bilimi Ve Kamu Yönetimi Bölümü öğretim üyesidir. Gazi Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümünde lisans eğitimini bitirdi. Yüksek Lisansı Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kentleşme ve Çevre Sorunları Anabilim Dalında; doktora eğitimini de aynı üniversite ve enstitünün Kamu Yönetimi Anabilim Dalı'nda tamamladı. Kentsel politik ekonomi, siyasal ekoloji, yerel yönetimler, kentleşme ve çevre politikaları alanlarında çalışmalar yapmaktadır. ([email protected]) Hülya Küçük Bayraktar Lisans eğitimini 2008-2013 yılları arasında Sakarya Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü’nde tamamladı. Lisans eğitimi sırasında 2010-2011 yılları arasında Erasmus Öğrenim Hareketliliği programı ile iki dönem İtalya’da Universita Della Calabria’da öğrenim gördü. 2009-2014 yılları arasında da Anadolu Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde ikinci lisans eğitimini tamamladı. 2013-2016 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yerel Yönetimler Kent ve Çevre Çalışmaları Bilim Dalı Yüksek Lisans Programından “Karşılaştırmalı Yerel Yönetim Sistemleri: İtalya ve Türkiye Örneği” tez çalışması ile mezun oldu. 2016 yılında tez çalışması için Erasmus Staj Hareketliliği kapsamında Bologna Üniversitesi’nde iki ay araştırma yaptı. 2013 yılında Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Kamu Yönetimi Bilim Dalı’nda başladığı ikinci yüksek lisansını “Türkiye ve İtalya’da Kalkınma Ajansları. Yönetimde Rolleri ve Yerel Kalkınmaya Katkıları” konulu tez çalışması ile tamamladı. Marmara Üniversitesi Kent Sorunları ve Yerel Yönetimler Araştırma ve Uygulama Merkezi’nde Kent ve Katılım Birim sorumlusu olarak halen görev almaktadır. 2017 yılında başladığı İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Doktora programında eğitimine devam etmektedir. 2018-2020 yılları arasında Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler MYO, Yerel Yönetimler Programında Öğretim Görevlisi olarak görev yapmıştır. Yerel yönetimler, kent Konseyleri, belediyelerin denetimi, ve yerel özerklik, yerel kalkınma konularında çalışmaları bulunmaktadır. ([email protected]) İrem Ece Akpınar Kırklareli Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümünde lisans eğitimini bitirdi. Yüksek lisans eğitimini Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Küreselleşme ve Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı’nda tamamladı. 01.04.201931.05.2019 tarihlerinde kısa zamanlı Romanya'da Erasmus programına dâhil oldu. 2019 Eylül ayından itibaren KA.DER proje uzmanı olarak çalışmaktadır. ([email protected]) Merve Deniz Pak Güre Başkent Üniversitesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği ve Sosyal Hizmet Bölümlerinde çift anadal lisans programlarından birincilikle mezun olmuştur. Yüksek lisansını Başkent Üniversitesi Sosyal Hizmet ve Ankara Üniversitesi Aile Danışmanlığı Anabilim dalında 2017’de tamamlamıştır. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet programında doktora eğitimine devam etmektedir. 2016 yılından beri Başkent Üniversitesi Sosyal Hizmet Bölümünde öğretim görevlisi olarak çalışmaktadır.([email protected]) Murad Khashimov Lisans eğitimini, 2013 - 2017 yılları arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi ve aynı zamanda çift anadal programı kapsamında Uluslararası İlişkiler bölümünde tamamlamıştır. Akabinde, 2017 yılında Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uluslararası İlişkiler anabilim dalında yüksek lisansa başlayan Murad, 2020 yılı itibariyle "Putin Döneminde Rusya'nın Latin Amerika'ya Yönelik Yumuşak Güç Politikası" isimli yüksek lisans tezini savunmuştur. Şimdilerde, yazar Göç Araştırmaları Vakfı (GAV) isimli kurumda araştırma asistanı olarak, Avrasya bölgesi üzerine çeşitli araştırmalar yapmaktadır. ([email protected]) Ömer Faruk Çıngır University of Malaya’da Güneydoğu Asya Çalışmaları bölümünde doktora öğrencisidir. Güneydoğu Asya’daki düzensiz göç hareketleri, insan hakları ihlalleri ve Güneydoğu Asya siyaseti üzerine araştırmalarına devam etmektedir. Lisans eğitimini Ankara Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümünde, yüksek lisans eğitimini Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler bölümünde tamamlamıştır. ([email protected]) Önder Kutlu Ankara doğumlu olan Prof. Dr. Önder Kutlu, lisans eğitimini Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü’nde 1990 yılında bitirmiştir. 1996 yılında yüksek lisansını ve 2001 yılında doktorasını; İngiltere’de Exeter Üniversitesi’nde tamamlamıştır. 2005 yılında doçent ve 2011 yılında profesör olan Kutlu, halihazırda Necmettin Erbakan Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölüm Başkanı olarak görevini sürdürmektedir. Segah Tekin Necmettin Erbakan Üniversitesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü'nde öğretim üyesidir. Yurtiçi ve yurtdışında akademik dergilerde yayınları, Brezilya dış politikası hakkında bir kitabı, çeşitli kitap bölümleri ve tebliğleri bulunmaktadır. Latin Amerika çalışmaları, Portekizce konuşan ülkeler ve uluslararası ilişkilerde din ve insani meseleler ilgi alanlarıdır. İngilizce, İspanyolca ve Portekizce bilmektedir. ([email protected]) Selçuk Kahraman Arş. Gör. Selçuk Kahraman, İskenderun doğumlu olan Kahraman, lisans eğitimini Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü’nde 2012 yılında tamamlamıştır. “Türkiye’de Göç Yönetişimi ve Suriyeli Sığınmacılar” başlıklı tezi ile yüksek lisansını tamamlayan Kahraman, 2016 yılından beri karşılaştırmalı siyaset bilimi alanında doktora çalışmalarına devam etmektedir. ([email protected]) Tuğçe Uzun Kocamış 1996 yılında İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi’nden mezun olmuştur. Aynı yıl İstanbul Üniversitesi SBE Muhasebe-Denetim Yüksek Lisans programına girmiş ve akabinde İngiltere’de bir yıl dil eğitimi almıştır. Uzun yıllar özel sektörde finans uzmanlığı, iç denetim uzmanlığı, mali işler müdürlüğü, iç denetim müdürlüğü pozisyonlarında görev yapmıştır. 2009 yılında girdiği Marmara Üniversitesi Muhasebe Finansman Bilim Dalında doktora çalışmalarını 2015 yılında “Küçük ve Orta Boy İşletmelere (KOBİ’lere) Yönelik Türkiye Finansal Raporlama Standartlarına Göre Dönem Sonu İşlemleri Muhasebesi ve Anket Çalışması” konulu tezi ile tamamlamıştır. 2012 yılında İstanbul Üniversitesi SBMYO Muhasebe ve Vergi Bölümünde öğretim görevlisi olarak akademik hayata başlamıştır. Halen İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa SBMYO Muhasebe ve Vergi Bölümünde Dr.Öğr. Üyesi olarak görev yapmakta olup, Nisan 2020 tarihinde Doçent ünvanı almıştır. Sürdürülebilir ve Daha İyi Bir Yönetim İçin Entegre Raporlama, BOBI FRS ile Uyumlu Dönem Sonu Muhasebe Uygulamaları kitapları ile muhasebe ve denetim alanlarında yayınlanmış ulusal/uluslararası makaleleri bulunmaktadır. SMMM, Kurumsal Yönetim Derecelendirme lisanslarına sahip olup, İngilizce bilmektedir. ([email protected]) Tülin Bozoğlu Ankara’da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini Alanya’da tamamladı. Yıldız Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümünde lisans; Marmara Üniversitesi, Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı’nda yüksek lisans derecesini aldı. Çeşitli sivil toplum kuruluşlarında Kadın Çalışmaları alanında ve yönetim kademelerinde görev aldı. Mersin Üniversitesi, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı’nda doktora eğitimine başladı. Avrupa Konseyi veya UNDP tarafından yürütülen ya da desteklenen çeşitli projelerde eğitim ve/ya görev aldı, katkı sundu. Şu anda Uluslararası Göç alanında doktora tezini hazırlamakta olup, Toplum ve Siyaset Felsefesi, Kamu Politikaları, Kentsel Siyaset ve Politikaları alanlarında akademik çalışmalarını sürdürmektedir. ([email protected]) Yasemin Çakırer Özservet Marmara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yerel Yönetimler Bölümünde Doçent olarak çalışmaktadır. Lisans eğitimini Gazi Üniversitesi MühendislikMimarlık Fakültesi Şehir ve Bölge Planlama bölümünden 2000 yılında tamamladı. Daha sonra Selçuk Üniversitesi aynı bölümde akademisyenlik hayatına başladı ve aynı bölümde Yüksek Lisans eğitimini “Kentli Varsılların Varoş ve Yoksulluk Algıları ve Mekansal Ayrımlaşma İlişkisi, Adana Örneği” başlıklı tezi ile 2004 yılında bitirmiştir. İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesinin Şehir ve Bölge Planlama Bölümünde doktorasını “İstanbulZeytinburnu'nda Ulusötesi Kentleşme Aktörleri Olarak Türk Kökenli Göçmenler” başlıklı teziyle 2012 yılında tamamlamıştır. Doktora eğitimi sırasında 2006 yılında 6 Aylığına İtalya’da Erasmus Programıyla bulunmuş ve çeşitli dersler alarak çalışmalarını tamamlamıştır. 2018 yılında Doçent ünvanını almıştır. Çalışma alanı genel olarak şehir sosyolojisi olmakla birlikte, detayda çocuk ve kent ilişkisi bağlamında katılım, çocuk hakları, kentle uyum, uluslararası göç bağlamında ulusötesi kentleşme, göçmen ve toplumsal uyum, karşılaşma mekanları, mekansal ayrımlaşma, kent yoksulluğu ve gençlik gibi konulardır. ([email protected]) BÖLÜM HAKEMLERİ Prof.Dr. Sutay YAVUZ Doç.Dr. Yunus Emre ÖZER Doç.Dr. Methiye Gül ÇÖTELİ Doç.Dr. Yasemin ÇAKIRER ÖZSERVET Doç.Dr. Hasan Hüseyin TAYLAN Doç.Dr. Hazal Ilgın BAHÇEÇİ BAŞARMAK Dr. Evşen ALTUN ASLAN Hülya KÜÇÜK BAYRAKTAR İÇİNDEKİLER YAZARLAR ........................................................................................................................................ 3 BÖLÜM HAKEMLERİ ....................................................................................................................... 8 DÜNYADAKİ GENÇ NÜFUSUN DURUMUNA VE GENÇLİK POLİTİKALARINA GENEL BAKIŞ ................................................. 13 Yasemin ÇAKIRER ÖZSERVET Hülya KÜÇÜK BAYRAKTAR Kaynakça ........................................................................................................................................... 28 AVUSTRALYA’DA GENÇLİK POLİTİKASI ..................................................... 29 Tülin BOZOĞLU 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması......................................................................... 29 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Durumu .................................................................................. 33 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ........................ 50 4. Ülkede Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar................................................................................ 52 5. Ülkede Gençler İçin Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmanlar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar ........................................................................................ 54 Kaynakça ........................................................................................................................................... 63 GENÇLİK POLİTİKALARI: TÜRKİYE ............................................................... 71 Evşen ALTUN-ASLAN 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması......................................................................... 73 2. Türkiye’de Gençliğin Durumu ................................................................................................... 77 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ........................ 89 4. Ülkede Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar................................................................................ 90 5. Katılımcı Mekanizmalar .............................................................................................................. 92 Sonuç Yerine ..................................................................................................................................... 95 Kaynakça ........................................................................................................................................... 97 RUSYA FEDERASYONU’NUN GENÇLİK POLİTİKASI .............................. 107 Murat KHASHİMOV Giriş .................................................................................................................................................. 107 1. Rusya Federasyonu’nun Siyasi-İdari Yapılanması ................................................................. 107 2. Genel Olarak Rusya Federasyonu’ndaki Gençlerin Genel Durumu.................................... 114 3. Rusya Federasyonu’nun Gençlik Politikası Hakkında Genel Bilgi ...................................... 125 4. Gençlik Tanımı ve Gençlik Politikasının Yasal Mevzuatı ...................................................... 125 5. Gençlik Politikasında Yönetsel Yapılar .................................................................................... 128 6. Ülkedeki Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar ...................................................................................... 131 Sonuç Yerine: Rusya Federasyonu Gençlik Politikasının Değerlendirilmesi, Sorunlar ve Çözüm Çabaları ................................................................... 132 Kaynakça ......................................................................................................................................... 136 İRAN’DA DEVRİMİ GELECEĞE TAŞIMA PROJESİ: HİZBULLAHİ GENÇ ............................................................................................ 141 Adem YILMAZ Özet................................................................................................................................................... 141 Anahtar kelimeler: İran, Gençlik Politikaları, İran’da Gençlik, Hizbullahi Genç ................... 141 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması ....................................................................... 141 2. İran’da Genel Olarak Gençliğin Durumu ................................................................................ 142 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ...................... 144 4. Ülkede Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar .............................................................................. 145 Sonuç ................................................................................................................................................ 148 Kaynakça .......................................................................................................................................... 149 GÜNEY KORE’NİN GENÇLİK POLİTİKASI .................................................. 151 Eun kyung JEONG 1. Güney Kore’nin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması ......................................................... 151 2. Güney Kore’de Genel Olarak Gençliğin Durumu................................................................... 153 3. Kore’de Gençlere Yönelik Politikalar ....................................................................................... 160 4. Güney Kore’de Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar ................................................................ 166 5. Güney Kore’deki Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar: Genç Umut Merdiveni Kuvvetlendirme Planı ........................................................................ 175 Sonuç ................................................................................................................................................ 178 Kaynakça .......................................................................................................................................... 179 MALEZYA’DA GENÇLİK POLİTİKALARI ..................................................... 181 Ömer Faruk CINGIR Malezya’da Gençlik Politikaları ve Gençlerin Genel Durumu .................................................. 181 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması ....................................................................... 181 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Genel Durumu ..................................................................... 184 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ...................... 189 4. Ülkede Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar .............................................................................. 191 5. Ülkedeki Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar ....................................................................................... 193 Sonuç ................................................................................................................................................ 195 Kaynakca: ......................................................................................................................................... 196 ENDONEZYA’DA GENÇLİK VE POLİTİKALARI ........................................ 199 Hadza Min Fadhli ROBBY Giriş .................................................................................................................................................. 199 1. Endonezya’nın Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması ........................................................... 200 2. Endonezya’da Gençliğin Genel Durumu ................................................................................. 205 3. Endonezya’da Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal Mevzuat ..................................... 206 4. Endonezya’da Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar .................................................................. 208 5. Endonezya’da Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar ....................................................................................... 212 Sonuç ................................................................................................................................................ 213 Kaynakça .......................................................................................................................................... 214 GÜNEY AFRİKA CUMHURİYETİ’NİN GENÇLİK POLİTİKALARI ......... 217 Berkay Necati TANRISEVER 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması....................................................................... 217 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Durumu ................................................................................ 219 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ...................... 221 4. Ülkede Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar.............................................................................. 225 5. Ülkedeki Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar........................................................................................... 226 Kaynakça ......................................................................................................................................... 228 FRANSA’DA GENÇLİK POLİTİKALARI ........................................................ 231 Selçuk KAHRAMAN Önder KUTLU 1. Siyasal ve Yönetsel Yapı ............................................................................................................ 231 2. Genel Anlamda Gençlik Politikaları......................................................................................... 233 3. Gençlere Yönelik Mevzuat ........................................................................................................ 239 4. Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar ........................................................................................... 239 5. Gençlere Yönelik Katılımcı Mekanizmalar ve İyi Yapılanma Örnekleri ............................. 243 Kaynakça ......................................................................................................................................... 245 ALMANYA’DA GENÇLİK POLİTİKALARI.................................................... 247 Merve Deniz PAK GÜRE 1. Almanya’nın Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması .............................................................. 247 2. Almanya’da Gençliğin Durumuna İlişkin Göstergeler .......................................................... 249 3. Almanya’da Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ............. 255 4. Almanya’da Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar..................................................................... 257 5. Almanya’da Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar ...................................................................................... 261 Kaynakça ......................................................................................................................................... 265 İRLANDA CUMHURİYETİNDE GENÇLİK POLİTİKALARI ..................... 269 Abdullah DİRİKOÇ 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması....................................................................... 269 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Durumu ................................................................................ 271 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ...................... 280 4. Ülkede Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar.............................................................................. 286 5. İrlanda Cumhuriyeti’nin Gençlik Katılımı Meselesindeki Durumu .................................... 293 6. Ülkeden Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmaların Değerlendirilmesi ................................... 296 Kaynakça ......................................................................................................................................... 300 BİRLEŞİK KRALLIK’TA GENÇLİK POLİTİKASI ......................................... 305 Hazal Ilgın BAHÇECİ BAŞARMAK İrem Ece AKPINAR 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması....................................................................... 305 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Durumu ................................................................................ 308 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ...................... 313 4. Ülkede Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar.............................................................................. 318 5. Ülkede Gençler İçin Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar ....................................................................................... 323 Kaynakça .......................................................................................................................................... 329 FİNLANDİYA'DA GENÇLİK POLİTİKALARI ............................................... 333 Hülya KÜÇÜK BAYRAKTAR Yasemin ÇAKIRER ÖZSERVET 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması ....................................................................... 333 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Durumu................................................................................. 338 3. Finlandiya'da Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat .......... 353 4. Finlandiya'da Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar ................................................................... 357 5. Ülkeden Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmaların Değerlendirilmesi ................................... 363 Kaynakça .......................................................................................................................................... 366 İTALYA GENÇLİĞİ VE İTALYA’DA GENÇLİK POLİTİKALARI ............. 369 Yasemin ÇAKIRER ÖZSERVET Hülya KÜÇÜK BAYRAKTAR 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması ....................................................................... 369 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Durumu................................................................................. 371 3. Ülkede Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat ...................... 376 4. Ülkede Gençlik Politikalarına Yönelik Yönetsel Yapılar ....................................................... 379 5. Ülkedeki Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmalar ....................................................................................... 385 Kaynakça .......................................................................................................................................... 388 AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ'NDE GENÇLİK POLİTİKALARI .... 391 Tuğçe UZUN KOCAMIŞ Özet................................................................................................................................................... 391 1. Giriş .............................................................................................................................................. 391 2. ABD’de Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması ....................................................................... 392 3. ABD’de Genel Olarak Gençliğin Durumu ............................................................................... 393 4. ABD’de de Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal Mevzuat ve Uluslararası Mevzuat ................................................................................................................. 396 5. ABD’de de Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar........................................................................ 397 6. ABD’de Gençler için Oluşturulmuş Katılımcı Mekanizmalar ve Eylemler ......................... 399 7. Sonuç ............................................................................................................................................ 401 Kaynakça .......................................................................................................................................... 403 BREZİLYA FEDERAL CUMHURİYETİ GENÇLİK POLİTİKALARI .......... 405 Segah TEKİN 1. Brezilya: Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanma ......................................................................... 405 2. Brezilya’da Genç Nüfus ............................................................................................................. 406 3. Brezilya’da Gençlik Politikalarının Düzenlenmesine Yönelik Mevzuat .............................. 410 4. Brezilya’da Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar ....................................................................... 412 5. Katılımcı Mekanizmalar ve İyi Uygulama Örnekleri ............................................................. 415 Kaynakça .......................................................................................................................................... 418 FİNLANDİYA'DA GENÇLİK POLİTİKALARI Hülya KÜÇÜK BAYRAKTAR Yasemin ÇAKIRER ÖZSERVET 1. Ülkenin Genel Siyasi ve Yönetsel Yapılanması Kuzey Avrupa ülkesi olan Finlandiya, Baltık Denizi kıyısında yer almaktadır. İskandinavya Yarımadası’nda yer alan ülkenin doğusunda Rusya, kuzeyinde Norveç ve batısında da İsveç yer almaktadır. Resmi adı Finlandiya Cumhuriyeti olan ülkenin başkenti Helsinki’dir1. Resim 1: Finlandiya Haritası Kaynak:https://www.freeworldmaps.net/europe/finland/ 1917 yılında bağımsızlığını kazanan Finlandiya anayasal bir cumhuriyettir. 1960 lı yıllardan itibaren refah devleti anlamında vatandaşlarına kapsamlı hizmetler sunan, İskandinav tarzı bir refah devleti haline gelmiştir. Refah devleti 1 https://eacea.ec.europa.eu/national-policies /sites/youthwiki/files/gdlfinland.pdf. Gençlik Politikaları 334 hizmetleri ülke GSMH’nın dörtte birini oluşturmaktadır. Parlamenter demokrasi ile yönetilen ülkenin yasama yetkisi parlamento ve cumhurbaşkanı tarafından, yürütme yetkisi de parlamentonun güvenoyunu alan hükümet tarafından kullanılmaktadır. Doğrudan çoğunluk oylarıyla altı yıllığına seçilen cumhurbaşkanı yürütme erkini, bir başbakan ve 12 bakandan oluşan kabine ile birlikte paylaşmaktadır2. Finlandiya'da merkezi yönetim ve yerel yönetim olmak üzere ikili yapılanma bulunmaktadır. Finlandiya'da 2010 yılına kadar yerel yönetim birimi olan il yönetimlerinin başında Cumhurbaşkanı tarafından atanan valiler görev yapmaktaydı. Ancak 2010 yılında yapılan reformla birlikte yerel yönetim birimlerinin illerin görevlerini yerine getirdiği için illerin gerekli olmadığı öngörülerek il yönetimlerinin kaldırılmasına karar verilmiştir (Tuzcuoğlu, 2013: 220-221 aktaran; Turan 2018: 89). 1.1.Merkezi Yönetim Sistemi Uzun yıllar boyunca Finlandiya, İsveç ve Rusya'nın egemenliği altında kalmıştır. 1155-1809 yılları arasında İsveç'in egemenliği altında kalan Finlandiya, 18. yüzyılın sonlarında İsveç'in zayıf konuma düşmesiyle bağımsızlık düşüncesine sahip olmaya başlamıştır (Turan, 2018: 87). 1809 yılından sonra Finlandiya, Rusya'nın hakimiyeti altına girmiştir. İsveç egemenliğindeyken devlet idaresinde sağlam temeller atmış olan Finlandiya, Rusya'nın egemenliği altındayken de kendi devlet kurumlarını oluşturmuştur. Tüm bunlardan sonra Finlandiya, 6 Aralık 1917 tarihinde Rusya'dan ayrılarak bağımsızlığını ilan etmiş ve Cumhuriyet yönetim biçimini benimsemiştir (Yalçındağ, 1996: 72). Finlandiya, idari olarak 7 bölgesel kamu yönetimi birimi (Güney Finlandiya, Güneybatı Finlandiya, Doğu Finlandiya, Batı Finlandiya, Kuzey Finlandiya, Laponya ve özerklik statüsü bulunan Aaland Adaları), 20 bölge ve 320 belediyeden oluşmaktadır.3 Tablo 1: Finlandiya'nın Yönetim Yapılanması 2 3 Merkezi Yönetim Orta Düzeyde Yönetim Yerel Yönetim Hükümet Bölgesel Devlet İdari Ajansı Bölge Yönetimleri Bakanlıklar Ekonomik Kalkınma, Ulaşım ve Çevre Merkezi Belediye Yönetimleri Merkezi yönetim ofislerinden /sekretaryasından oluşmaktadır. Taşra örgütü http://www.saturk.gov.tr/images/pdf/ust/fi nlandiya.pdf. http://www.mfa.gov.tr/finlandiya-siyasi-gorunumu.tr.mfa. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 335 Kaynak: Turan, 2018: 90 Finlandiya'nın anayasası 1919 yılında Rusya'nın etkisi altında kalınarak hazırlanmıştır. Yüksek Mahkeme, Dava Mahkemeleri ve İlçe Mahkemeleri ülkedeki hukuk mahkemelerini oluşturmaktadır. Yüksek İdari Mahkemesi ve Bölge İdare Mahkemesi idari yargı sisteminde bulunmaktadır. Yüksek Mahkeme, Yüce Divan sıfatıyla; hükümet üyeleri, Adalet Bakanı, Parlamento Ombudsmanı ve kendi üyeleri hakkında yargı mercii işlevini de yerine getirmektedir (Turan, 2018: 87-89). Tablo 2: Finlandiya'nın Anayasal Organları ANAYASA Yasama -Eduskunta Parlamentosu -Cumhurbaşkanı Yürütme Yargı -Cumhurbaşkanı -Başbakan -Bağımsız Mahkemeler -Bakanlar Kurulu Kaynak: Turan, 2018: 88 Yönetim biçimi cumhuriyet olan Finlandiya'nın en üst devlet organları; parlamento, cumhurbaşkanı ve devlet konseyi yani hükümettir 4. Parlamenter demokrasi ile yönetilen Finlandiya'da yasama yetkisi parlamento ve cumhurbaşkanına verilmişken, yürütme yetkisi de parlamentonun güvenoyunu alan hükümete verilmiştir. Parlamentonun (eduskunta) Finlandiya yasalarını çıkartmak, devletin ekonomik değerlendirmesini yaparak bütçe konusuna karar vermek, hükümetin faaliyetlerini denetlemek görevleri arasındadır. Parlamentoda toplamda 200 milletvekili bulunmaktadır. Milletvekilleri de her dört senede bir yapılan seçimlerle belirlenmektedir. Devletin başkanı cumhurbaşkanıdır (Tasavallan Presidentti). Cumhurbaşkanı seçimlerle seçilir ve görev süresi altı yıldır. Aynı kişi arka arkaya iki defa cumhurbaşkanlığı yapabilmektedir. Cumhurbaşkanı yasaları onaylar, yüksek devlet memurlarını atar, hükümet ile beraber dış politikayı yönetir ve Finlandiya ordusunun başkumandanıdır 5. Cumhurbaşkanının özellikle dış politika alanındaki görev ve yetkileri, 1 Mart 2012 tarihinde yürürlüğe giren Anayasa değişiklikleri ile kısıtlanmış, Hükümet AB konularında belirleyici konuma yükseltilmiştir. Hükümet, siyasi açıdan Parlamento’ya karşı sorumludur. Ülkedeki son Cumhurbaşkanlığı seçimleri 28 Ocak 2018 tarihinde yapılmış güvenoyunu alan hükümete verilmiştir. Cumhurbaşkanı Sauli Niinistö ilk turda oyların %62,6’sını kazanarak yeniden Cumhurbaşkanı seçilmiştir. Finlandiya, bağımsızlığını elde ettiği 1917 yılından bu yana, birkaç istisnai dönem hariç, koalisyon hükümetleriyle yönetilmiştir. 4 5 www.infofinland.fi. www.infofinland.fi. Gençlik Politikaları 336 14 Nisan 2019’da düzenlenen genel seçimlerden birinci parti olarak çıkan Sosyal Demokrat Parti’nin Genel Başkanı Antti Rinne başkanlığında, Sosyal Demokrat Parti, Merkez Parti, Yeşiller Ligi, Sol İttifak ve İsveç Halkının Partisi’nden oluşan koalisyon hükümeti 6 Haziran 2019 tarihinde kurulmuştur. Hükümet (Hallitus), başbakan ve bakanlardan oluşmaktadır. Parlamento, başkanı seçer ve cumhurbaşkanı görevine atar. Diğer bakanları, başbakanın önerileri doğrultusunda cumhurbaşkanı atar. Hükümet parlamentonun verdiği kararları hazırlar ve uygular. Hükümetin parlamentoya karşı sorumlulukları bulunmaktadır. Yani bakanların parlamentonun güvenine sahip olması gerekir. Bakanlıklar hükümetin verdiği kararları yerine getirirler. Bakanlar, bakanlıkların resmi görevlerini yönetirler. Bakanlıkların altında birçok resmi kurum ve daire görev yapmaktadır. Örnek olarak, İçişleri Bakanlığının altına çalışan Göçmenler Dairesi verilebilir6. 1.2. Yerel Yönetim Sistemi Merkezi yönetim ve yerel yönetimler olmak üzere ikili yapılanmaya sahip olan Finlandiya'nın yerel yönetimlerinin tarihi geçmişi 15. yüzyıla kadar dayanmaktadır. Finlandiya'da yerel yönetimler, merkezi yönetimden çok önce oluşmuştur (Yalçındağ, 1996: 71). Üniter devlet yapılanmasına sahip olan Finlandiya, yerel yönetimlere geniş özerklik alanı tanımıştır. Finlandiya'da yerel yönetimler anayasa ile garanti altına alınmıştır. Bu durum yüksek düzeyde yerelleşme ile de kendini göstermektedir. Bununla birlikte Finlandiya'da mecliste bulunan toplam 200 parlamenterden 150 tanesi yerel vekil olarak görevlendirilmektedir. Görevlendirilen 150 vekilin de yarısı bu görevinin yanında bir yerel yönetim biriminde de görev üstlenmektedir. Bu bağlamda da Finlandiya'da yerel demokrasi güçlü bir şekilde uygulanmaktadır (Karakurt ve Ela, 2017: 37). Finlandiya'da yerel yönetimler bölge yönetimleri ve belediye yönetimlerinden oluşmaktadır. Yerel yönetimlerin temeli ise "kendilerini ilgilendiren konularda, toplu olarak karar vermenin, özgür bireylerin hem hakları hem de görevleri olduğu ve bireyleri ilgilendiren kararların onların rızası olmadan alınamayacağı" düşüncesine dayanmaktadır. 1865-1873 yılları arasında Finlandiya'da ilk yerel seçimler yapılmış ve belediye sisteminin temelleri atılmıştır (Karakurt ve Ela, 2017: 37). 1.2.1. Bölge Yönetimleri Bölge yönetimleri Finlandiya'nın yerel yönetim birimlerinden biridir ve Finlandiya üniter yapılı bir devlet olmasına rağmen 19 bölgeye sahiptir. “Yerel Yönetimler Kanunu”na göre her belediye bir bölge yönetimine üye olmak zorundadır. 6 https://www.infofinland.fi/. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 337 Bölge yönetimlerinin isteğe bağlı ve zorunlu olmak üzere görevleri ikiye ayrılmaktadır. Bölge yönetimlerinin bölge meclisi, bölge yönetim kurulu, bölge ofisleri olmak üzere üç temel organı bulunmaktadır (Karakurt ve Ela, 2017: 36). Bölge Meclisi: Coğrafi, ekonomik ve kültürel olarak birbirine benzeyen belediye yönetimlerinin kendi aralarında yaptıkları bir anlaşma ile kurulurlar. Bölge meclisi, bölge yönetimlerinin karar organı olarak görev yapmaktadır. Bölge Yönetim Kurulu: “Bölge yönetimlerinin yürütme organıdır. Bölge yönetim kurulu üyeleri, bölge meclisi tarafından seçilmektedir”. Bölge Ofisleri: Bölge yönetimlerinin yerel düzeydeki icra görevlerini yerine getirmektedir. Finlandiya'da bölgeler Avrupa Birliği'nin düzenlediği İstatistiki Bölge Birimleri (NUTS)'ne göre NUTS3 düzeyinde 19 bölgeye ayrılmıştır. Finlandiya'daki bu bölgeler arasında nüfus açısından oldukça önemli ölçüde eşitsizlikler bulunmaktadır. Bunun nedeni ise bölgeler arasındaki gelişmişlik düzeylerinin farklı olmasıdır (Turan, 2018: 93). 1.2.2. Belediye Yönetimleri Finlandiya'da yerel yönetim sistemleri içinde en etkili birim belediye yönetimleridir. 18. ve 19. yüzyıllarda aydınlanmanın ve liberal düşünce akımının etkisi sonucunda Finlandiya'da yerel toplulukların kendi kendilerini yönetmenin önemi ön plana çıkmış ve bunun sonucunda da 1865 ve 1873 yıllarında kırsal alan ve kent belediye yasaları kabul edilmiştir. Daha sonra sadece vergi veren vatandaşların sahip olduğu oy verme hakkı 1917 yılında yapılan düzenleme ile tüm vatandaşlara verilmiştir. 1948 yılında da Finlandiya'daki bütün belediyeleri kapsayan bir yasa kabul edilmiştir. Merkezi yönetimin etkisinin azaltıldığı ve halkın katılımının artırıldığı bugün kullanılan belediye yasası 1976 yılında yürürlüğe girmiştir. Bu yasa ile birlikte Finlandiya'da 1850'lerden beri varlığını koruyan il yönetimi olan "borough"lar da ortadan kaldırılmıştır. Borouglar yüzyılın sonunda yerel yönetim birimi olmuştur. 1976 yasası ile borough'lara kent belediyesi statüsü verilmiştir (Yalçındağ, 1996: 72-73). Finlandiya belediyelere ayrılmıştır. Anayasaya göre belediyeler kendi kendilerini yönetme anlayışına sahiptir. Belediyeler kendi yönetimlerini organize etme ve belirleme yetkisine sahiptir. Özerk yapıya sahip olan belediyeler, kanunların kendilerine vermiş oldukları görevleri yerine getirirler. Bu bağlamda da yerelleşme kapsamında önemli dönüşümler geçiren Finlandiya, 1990'lı yıllardan sonra belediyelere önemli ölçüde özerklik ve mali olarak da önemli yetkiler vermiştir (Karakurt ve Ela, 2017: 40). Bu çerçevede 1995 yılında çıkarılan “Yerel Yönetim Kanunu”, belediyelerin bugünkü esaslarını da oluşturmaktadır. Belediye yönetimleri Finlandiya'da kamu yönetimi içinde de önemli bir yere sahiptir ve çok çeşitli hizmetleri sunmaktadır. Ülkede refah politikalarının uygulanması idareler arası ilişkiler esas alınarak yapılmaktadır. Bu bağlamda da parlamento yasal düzenlemeleri yapar, belediyeler de ilgili düzenlemelerin gerçekleştirilmesini sağlar. Gençlik Politikaları 338 Belediyelerin gelirleri, öz gelirleri, merkezi yönetim tarafından yapılan transferleri, çeşitli ücretleri ve harçları içermektedir. Belediyelerin yönetim yapısı belediye meclisi, yürütme kurulu, denetim komitesi ve 4 yılda bir yapılan seçimleri organize etmek için seçim komitesi ve bir belediye çalışanı, belediye meclisine atanan belediye yöneticisinden oluşmaktadır (Karakurt ve Ela, 2017: 40-41). 2. Ülkede Genel Olarak Gençliğin Durumu BM verilerine göre Finlandiya'nın genel nüfusu 5.538.041 milyondur. Ülkenin yüzölçümü 338.145 km2'dir7. Ülkenin nüfusu toplam dünya nüfusunun % 0.07' sidir. Finlandiya, ülkelerin nüfusu sıralaması listesinde 116. sıradadır. Nüfus yoğunluğu km2 başına 18 kişidir. Finlandiya’da 2020 verilerine göre nüfus 5.540.720’dir. En büyük yaş grupları nüfusun yarısından fazlasını oluşturan 20-39 yaş aralığı 1.38 milyon, 49-59 yaş aralığı 1.39 milyondur 8. Finlandiya'da genç nüfus sayısı 978.132, genç nüfus oranı ise (15-24 yaş grubu) %11.3'tür. 15-19 yaş arası nüfus oranı %5.4 iken, 15-24 yaş arası nüfus oranı %5.9'dur. AB üyesi olmayan ülkelerden gelen tüm göçmenlerde genç göçmenlerin oranı (15-29 yaş grubu) %22.9'dur9. Finlandiya İstatistik kurumunun tahminlerine göre, eğer doğum oranı mevcut seviyede kalırsa, 2030'da Finlandiya'da 15 yaş altı nüfus 760.000 kişi olacaktır. 2050'lerde ise bu sayı 700.000 gencin altına düşeceği öngörülmektedir10. Finlandiya, gençlik ve eğitim politikaları konularında başarılı çalışmalar ve yasal düzenlemeler yapan bir ülkedir. Son yıllarda özellikle eğitim politikaları oldukça gündemde olan Finlandiya, yaptığı çalışmalar ile diğer ülkelere de örnek teşkil etmektedir. Bu noktada ülkede gençlik politikaları üzerine yapılan çalışmalar da önem taşımaktadır. Finlandiya'da gençlik çalışmaları, diğer Avrupa ülkelerine kıyasla oldukça nadir görülen güçlü bir yasal konuma sahiptir. Gençlik çalışmasının rolü, yalnızca gençlik çalışmaları, gençlik atölyeleri veya akran destek grupları gibi gençlere yönelik hedefli çalışma biçimleri sunmakla sınırlı değildir11. Bunlardan ziyade, herkese refahlarını destekleme ve genel olarak iyi bir yaşam sürme konusunda gençlere yönelik çalışma hizmetleri sunmaktadır. Herkes için gençlik çalışmaları, hem serbest zaman tesislerinde (binalar), mobil alanlarda (gençlik çalışma araçları gibi) hem de web alanlarında (veri tabanlarının self servis kullanımı veya gençlik çalışanlarından ve/ve akranlarından destek alarak) açık erişim hizmetleri yoluyla çalışmaktadır. "Okul gençlik çalışması" olarak kabul edilen, çok sektörlü hizmetlerin bir parçası olarak (tek noktadan yardım merkezleri) ve okul alanı 7 8 9 10 11 https://www.worldometers.info/world-population/finland-population/. https://www.statista.com/statistics/521152/population-of-finland-by-age/ https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/overview-finland. https://www.stat.fi/til/vaenn/2018/vaenn_2018_2018-11-16_tie_001_en.html (bkz. Youth Wiki / Finlandiya 4.7 Sosyal içermeyi teşvik etmek için gençlik çalışmaları) Finlandiya'da Gençlik Politikaları 339 dışında veya okul saatlerinden sonra veya okul günü boyunca okul binalarında yer alan çalışmaları kapsamaktadır. Finlandiya'da son zamanlarda, gençlik çalışma hizmetlerini daha erişilebilir hale getirmeye giderek daha fazla önem verilmektedir12. 2.1. Finlandiya’da Eğitim, İstihdam ve İşsizlik Finlandiya'da gençlerin işgücü piyasası performansı ve tüm çalışma çağındaki yetişkinlerin istihdamı ekonomik kriz nedeniyle engellenmiştir. Küresel ekonomik krizin ardından orman ve elektronik endüstrilerinde ortaya çıkan olumsuz durumlar ve zayıflıklarla birlikte Finlandiya Rusya’da ortaya çıkan durgunluktan da etkilenmiş ve bütün bunlar ülkedeki ekonomik büyümeyi baskılamıştır. Son zamanlarda ekonomi yeniden büyümeye başlasa da işgücü piyasasındaki toparlanma tüm yaş grupları için ılımlı olmaya devam etmektedir. Demografik bağımlılık oranının (çocuk ve yaşlıların çalışma yaşındaki yetişkinlere) 2017'de 60'tan 2030'da 66'ya yükseleceği tahmin edilmektedir (Statistics Finland, 2018). Bu durumun da gençlerin okuldan iş hayatına geçişi kolaylaştıracağı öngörülmektedir. Gençlerin istihdam oranının olumlu yönde artış göstermesi; sadece refahları için değil, aynı zamanda ülkenin ekonomik sağlığı ve refah devletinin yaşayabilirliği için de önemlidir (Statistics Finland, 2018). Finlandiya’nın eğitim sistemi sürekli olarak OECD sıralamasında üst sıralarda yer alsa da gençliğin istihdamında ve sosyal politikalardaki verimsizlik, genç nüfusun önemli bir kısmı için işgücü piyasasına sorunsuz bir geçişi engellemektedir (OECD, 2019). Genç işsizliğin olduğu Finlandiya’da, gençlik istihdam oranı OECD ortalamasının biraz üzerinde olsa da belirgin bir şekilde diğer İskandinav ülkelerinin alt sıralarında yer amaktadır. Genç işsizliğin oluşmasında birçok faktör etkili olmaktadır. Özellikle bunlar son on yılda Finlandiya’yı etkileyen bir dizi ekonomik şoktan kaynaklanmaktadır. Ancak ülke bu ekonomik krizden yavaş yavaş çıkmaktadır. Finlandiya’da yüksek vasıflı işçilere yönelik güçlü taleplerin ve yüksek vasıflı işlerdeki eksikliklerin fazla olması nedeniyle düşük vasıflı gençler Finlandiya işgücü piyasasında belirli zorluklarla karşılaşmaktadır. Üst orta eğitimi tamamlayamayanlar, istihdam, eğitim veya öğretimde olmayan tüm gençlerin neredeyse yarısını oluşturmaktadır (OECD, 2019). Eğitim sisteminin olağanüstü performansına rağmen, özellikle mesleki öğrenciler arasında üst orta öğretimde tamamlama oranlarını yükseltmek için çalışmalar yapılmaktadır. Mesleki üst orta öğretim sisteminde yakın zamanda yapılan bir reform birçok umut verici değişikliği de beraberinde getirmiştir. Ancak bazı ek düzenlemelerle birlikte bu reformların getirileri daha da artırabilir. Bu düzenlemelerden birisi de gençlerin işverenlerle daha iyi etkileşim kurması ve işverenlerin onları işyerinde öğrenim görme yönünden 12 (https://eacea.ec.europa.eu/ national-policies/en/ content/ youthwiki/ 10-youth -workfinland). 340 Gençlik Politikaları desteklemesidir. Bununla birlikte Finlandiya'nın üst orta öğretimden yüksek öğretime geçişi kolaylaştırması ve işgücü piyasasına gerekli vasıflı işgücünü sağlaması gerekmektedir. Ayrıca Finlandiya'nın yüksek öğretim için son derece seçici olan kabul prosedürlerinde reform yapması ve bunların kapasitesini genişletmesi gerekmektedir. Finlandiya, OECD ülkeleri arasında gençler için en cömert yardım sistemlerinden birine sahiptir. Ülkenin yardım sisteminin iyi olması gençlerin ekonomik ve işgücü piyasasında karşılaşacağı zorluklarla mücadele etmesine yardımcı olmaktadır. Ancak aynı zamanda iş arama ve sosyal yardımdan ayrılma konusunda da ciddi caydırıcılıklar bulunmaktadır. Yardım sistemi karmaşık ve ayrıktır, farklı ödeme türleri arasında doğrudan bağlantı yoktur ve yardımlar ile istihdam hizmetleri arasında var olan sınırlı bağlantı, daha güçlü bir aktivasyon rejiminin uygulanmasını engellemektedir. Bu nedenle önümüzdeki yıllar Finlandiya için kritik öneme sahiptir. Hükümet yardım sistemini düzene koymalı ve genç iş arayanlar adına aktivasyonu güçlendirmek için her türlü çabayı göstermelidir. Planlanan ancak halihazırda durdurulmuş olan idari ve bölgesel hükümet reformu (sözde SOTE reformu), faydalar (ulusal bir mesele) ile istihdam ve diğer hizmetler (bölgesel bir mesele) arasındaki kopukluğu güçlendireceği için bu zorlukları kolaylaştırmamaktadır. Bu nedenle Finlandiya var olan bu kopukluğu giderici politikalar üretmelidir 13. Finlandiya ekonomisi, on yıllık ciddi ekonomik şoklardan kurtulmaya başlamıştır. Ekonomik olarak yaşadığı krizden ve komşu Rusya'daki şiddetli durgunluktan etkilenmiştir. Çok çeşitli yapısal reformlar ve iddialı bir rekabet gücü programı, bu şokların etkisini azaltmaya yardımcı olmuş ve ekonomi 2016 ve 2018 arasında ortalama% 2,6'lık bir GSYİH büyümesiyle 2016'da yeniden güçlü bir ivme kazanmıştır. Bununla birlikte, istihdamdaki toparlanma yavaş olmuştur. İşsizlik de sadece gençler için değil, tüm yaş grupları için nispeten yüksek seyretmektedir. Sürekli olarak zayıf işgücü piyasası performansı, yakın zamandaki ekonomik toparlanmaya gecikmeli bir tepkiyi kısmen yansıtırken, politika ayarları, işgücü arzını durdurmada eşit derecede önemli bir rol oynamaktadır. Oldukça cömert çalışma yaşı yardımları ile yüksek gelir vergilerinin birleşimi, çalışma teşviklerini ve dolayısıyla istihdamı azaltmaktadır. Sıkıştırılmış ücret dağılımı, özellikle düşük eğitimli veya düşük becerilere sahip kişileri etkileyerek, düşük üretkenliğe sahip çalışanları işe alma teşviklerini daha da azaltmaktadır. Sonuç olarak, Finlandiya'nın işgücü piyasası performansı diğer İskandinav ülkeleriyle karşılaştırıldığında her zaman belirgin şekilde zayıf olmuştur ve istihdam ve işsizlik oranları OECD ortalamalarının biraz üzerinde performans göstermiştir14. 13 14 https://www.oecd-ilibrary.org/sites/1251a123-en/index.html?itemId=/ content/publication/ 1251a123 -en https://www.oecd-ilibrary.org/sites/1251a123-en/index.html?itemId=/ content/publication/ 1251a123 -en Finlandiya'da Gençlik Politikaları 341 15-29 yaşları arasındaki genç Finlerin istihdam oranı, 2017'de% 54,6 ile % 53,3 olan OECD ortalamasının biraz üzerinde, ancak Norveç ve İsveç'te gözlemlenen oranların çok altındadır. Finlandiyalı genç kadınlar diğer OECD ülkelerindeki meslektaşlarından daha iyi performans gösterirken, Finlandiyalı genç erkekler akranlarından daha kötü performans göstermektedir. Finlandiyalı gençlerin nispeten yüksek payları geçici işlerde çalışmaktadır (15-24 yaş grubunun % 44'ü) veya tam zamanlı çalışmak isteseler de yalnızca yarı zamanlı işler bulabilmektedirler (tüm yarı zamanlı çalışanların % 24'ü); her iki gösterge de Finlandiya ilgili OECD ortalamalarından önemli ölçüde yüksektir (% 25 ve% 14)15. 15-29 yaş grubu için genç işsizlik oranları 2017'de% 14,7'ye ulaşmıştır ve Finlandiya, OECD sıralamasında Fransa ve Portekiz'in hemen ardından yedinci sırada yer almaktadır. Yüksek işsizlik oranı yalnızca ekonomik durgunluğun sonucu değildir; Finlandiya'da yarı zamanlı iş arayan çok sayıda öğrenci, diğer İskandinav ülkelerinde olduğu gibi, genç işsizlik oranının yükselmesine katkıda bulunmaktadır. Genç işgücü piyasası performansı için alternatif bir gösterge, istihdam, eğitim veya öğretimde (NEET'ler-(Neither in Education, Employment, Training)-istihdam, eğitim veya öretimde bulunmayan gençler) bulunmayan gençlerin payıdır. İşsiz öğrenciler eğitimde oldukları için bu orana dahil edilmezken, NEET (işsizlik oranının yakalayamadığı bir grup) oranı hareketsiz gençleri kapsamaktadır16. 2017'de, 15-29 yaş arasındaki Finlandiya genç nüfusunun % 11,9'u NEET idi ve bu oran OECD ortalaması olan% 13,4'ün altındadır. NEET'lerin (Neither in Education, Employment, Training) çoğunluğu (%60) şu anda iş aramamaktadır (aktif olmayan NEET'ler olarak kabul ediliyorlar) - OECD ortalamasına yakın bir pay - ancak yalnızca üçte biri bir yıldan uzun süre NEET kalacak - her ikisinde de Finlandiya, Avrupa OECD ülkeleri arasında ortalamanın çok altındadır. Geçtiğimiz on yılın zorlu ekonomik koşulları, NEET olma riski üzerinde yalnızca sınırlı bir etkiye sahipti: 2007 ile 2017 arasında, NEET oranı 2,4 puan arttı. Karşılaştırma yapıldığında işsizlik oranının yüzde 3 puan arttığı görülmektedir. Finlandiya'da NEET'ler: Finlandiya'daki NEET statüsünün en önemli itici gücü düşük eğitim düzeyidir. Lise eğitimini tamamlayamayan gençler, tüm NEET'lerin neredeyse yarısını oluşturmaktadır ve NEET olma olasılıkları, yükseköğretime sahip olanlardan üç kat daha fazladır. Yine de, Fin eğitim sistemindeki yüksek kalite standartlarının bir sonucu olarak, Fin NEET'leri diğer OECD ülkelerinin çoğundaki muadillerine göre çok daha yüksek beceri yeterliliğine sahip olma eğilimindedir. Finlandiya'da NEET olma olasılığı genç kadınlar ve genç erkekler arasında eşittir, ancak nedenleri farklıdır. Hareketsiz kadın NEET'ler bakım ve aile 15 16 https://www.oecd-ilibrary.org/sites/1251a123-en/index.html?itemId=/ content/publication/ 1251a123-en https://www.oecd-ilibrary.org/sites/1251a123-en/index.html?itemId=/ content/publication/ 1251a123-en 342 Gençlik Politikaları sorumluluklarını hareketsizliğin birincil nedeni olarak belirtirken (%50), hareketsiz erkek NEET'ler hastalık ve sakatlığı (%37) temel nedenler olarak belirtmektedir. Zihinsel sağlık sorunları ve madde kullanımı NEET'ler arasında yaygındır ve Finlandiya'da durum diğer birçok OECD ülkesine göre daha kötüdür. NEET'lerin akranlarından çok daha fazla depresyonda hissetme olasılığı daha yüksektir ve yatan ve ayakta tedavi gören akıl sağlığı hizmeti ve psikiyatrik uyuşturucu kullanımı yaygındır. Bu tür hizmetlerin kullanımı, NEET’lerle birlikte önemli ölçüde artmaktadır. Bu oran arttıkça NEET’lerin dezavantajlı olma ve dışlanma riski artmaktadır. Ebeveynlerin (düşük) sosyoekonomik geçmişi, özellikle uzun vadeli NEET'ler arasında belirgindir. Finlandiya'nın eğitim sistemi ile elde ettiği başarılı sonuçlar; ülkeyi tüm dünyada örnek alınabilecek bir konuma taşımıştır. Finlandiya'nın başarısından bir şeyler öğrenmek isteyen eğitim uzmanları dünyanın her yerinden gelerek ülkeyi ziyaret edip araştırmalar yapmaktadır. 15 yaşındakilerin becerileri üzerine yapılan en son PISA anketinde Finlandiya, bilimde OECD ülkeleri arasında ikinci, okumada üçüncü, problem çözmede beşinci ve matematikte altıncı sırada yer almaktadır. Finlandiya'nın zorunlu eğitimdeki başarısı, öğretmenlerin toplum tarafından değer görmesi ve çalışma koşullarının iyi olması, nispeten yüksek maaş almaları, küçük sınıfların varlığı ve OECD ortalamasından daha az öğretim saatinden yararlanması gibi nedenlerden kaynaklanmaktadır. Fin okullarının bir başka özelliği de, özel ihtiyaçları olan öğrencileri erken tespit etmek ve zamanında müdahale sağlamak için iyi geliştirilmiş bir sistem olmasıdır. Öğretmenler, öğrenme güçlüklerini tanımlama ve talimatlarını buna göre uyarlama konusunda iyi eğitilmiştir. Finlandiya'nın eğitim sisteminin olağanüstü performansına rağmen, okuldan işe geçiş pek çok genç Finliler için kolay değildir. Düşük vasıflı gençler, yüksek vasıflı işlerin hakim olduğu bir ekonomide iş bulmada ciddi kısıtlamalarla karşı karşıya kalırken, çok seçici bir yüksek öğretim sistemi, yükseköğretime girişi geciktirmektedir. Bu engeller yalnızca yüksek işsizlik oranlarına katkıda bulunmakla kalmamakta, aynı zamanda nitelik uyumsuzluğuna da dönüşmektedir. Finlandiya'da kıt olan on işten dokuzu yüksek vasıflı tiptedir ve beş Finli işçi içinden birden fazlası, işçilerin genellikle işlerinde tuttuklarının altında niteliklere sahiptir ve Finlandiya bu konuda, OECD'deki en yüksek paylardan birine sahiptir. Finli çocukların neredeyse tümü zorunlu eğitimden mezun olmakta ve bunların %95'inden fazlası zorunlu eğitimden liseye geçiş yapmaktadır. Yaklaşık %55 genel müfredatı seçerken, geri kalan %45 mesleki eğitim ve öğretime kaydolmaktadır. Finlandiya'da lise eğitiminde genel tamamlama oranları diğer birçok OECD ülkesine kıyasla oldukça yüksek olsa da, dört mesleki öğrenciden biri beklenen mezuniyetten sonraki iki yıl içinde lise diplomasını alamamaktadır. Finlandiya’da her yıl yüksek öğretim sistemlerine başvuranların %67’si reddedilmektedir. OECD ortalamasına (%30) göre Finlandiya’nın eğitim sistemi değerlendirildiğinde; Finlandiya, OECD'deki en seçici yüksek öğretim Finlandiya'da Gençlik Politikaları 343 sistemlerinden birine sahiptir. Bu yüksek seçicilik, çalışmaların başlamasını geciktirmektedir. Sistem, başvurup başarısız olanların zaman kaybetmelerine neden olmaktadır. Lise mezunlarının sadece %25'i, mezun olduktan hemen sonra yüksek öğrenimlerine devam etmeyi başarmaktadır. Finli öğrencilerin ilk kez yüksek öğretime başlama yaşı OECD'deki en yüksekler arasındadır. Yüksek vasıflı işçilere yönelik güçlü talep ve yüksek vasıflı işlerdeki sürekli eksiklikler göz önüne alındığında, yüksek seçicilik ve yüksek öğretim sisteminin sınırlı kapasitesi uygun görünmemektedir ve bu durum Finlandiya ekonomisi için zararlı olmaktadır (OECD, 2019). Finlandiya’da orta öğretimden yüksek öğretime geçişi iyileştirmek için, üniversiteler ve politeknikler, kabul prosedürlerini değiştirmeyi kabul etmşlerdir. 2020 yılına kadar, mezuniyet sınavı sonuçları yükseköğretime temel giriş yolu olacaktır. Kabul sistemi, programlar arasında geçiş yapmak veya çalışmalarını diğer programlardan seçilen bölümlerle tamamlamak ve geleneksel olmayan öğrencilerin katılımını teşvik etmek için önceki öğrenmelerin tanınmasına izin vermek isteyen öğrenciler için esnek yollar geliştirilerek bu durum daha da iyileştirilebilir. Finlandiya ayrıca yüksek vasıflı mesleklerdeki eksiklikleri gidermek için yüksek öğretim sisteminin kapasitesini genişletebilir17. 2017 yılında mali yardım sisteminde reform yapılmış ve öğrencilere verilen eğitim bursları öğrenci kredilerine kaydırılmıştır. Reformun yapıldığı yılı izleyen yılda kredilerin alınmasındaki artış, öğrencilerin düşük hibe tutarlarını öğrenci kredileriyle etkili bir şekilde telafi ettiğini göstermektedir. Finlandiya Sosyal Sigortalar Kurumu'nun istatistiklerine göre, 20-24 yaş arası dört öğrenciden üçü 2017/18 öğretim yılında öğrenim bursu almıştır ve bunların %90'ından fazlası burslarını kredi ile tamamlamıştır. Ancak, eğitime kayıt olan 20-24 yaşındakilerin payında dikkate değer bir düşüş olduğu için, daha düşük eğitim ödeneğinin öğrencileri eğitime kayıt olmaktan ne ölçüde caydırdığı belirsizdir18. Finlandiya’nın cömert sosyal yardım sistemiyle, özellikle yoksul ailelerden gelenler olmak üzere gençlere yönelik yüksek öğrenim için ödeme yapmakla, cömert sosyal yardımlarını seçmek arasında önemli bir değiş tokuş mevcuttur. Bu nedenle eğitime kayıttaki eğilim dikkatlice izlenmelidir. Finlandiya vergilendirilebilir geliri çok düşük olan insanları öğrenci kredilerini geri ödemekten muaf tutmayı düşünebilir. Benzer bir yaklaşım gösteren Birleşik Krallık'ta sadece yükseköğretime kaydolmayı yüksek tutmak için değil, aynı zamanda özellikle nüfusun daha yoksul kesimlerinden katılımı teşvik etmek için uygulanan çalışmanın başarılı olduğunu kanıtlamıştır19. 17 18 19 https: // pjp-eu.coe.int/ documents/ 42128013/ 58820665/ YW-Country-sheet-Finland. pdf/ 848e13c0- 74bd-cc54-844b-c9674d6ae997 https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/10-youth-work-finland. https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/10-youth-work-finland. Gençlik Politikaları 344 Mesleki eğitim reformu, farklı öğrenme biçimlerine izin vererek ve çıraklığı daha çekici hale getirerek işyerinde öğrenmeyi artırmayı amaçlamaktadır. İşyerinde öğrenmeye daha güçlü odaklanma, işgücü arzının işgücü talebiyle daha uyumlu hale getirilmesine yardımcı olmaktadır. Ancak, işverenlerin çıraklık eğitimine olan ilgisi Finlandiya'da her zaman sınırlıdır. Bu nedenle işverenlerle nasıl daha iyi ilişki kurulacağı oldukça önemlidir 20. Mesleki eğitim sistemi ile işverenler arasındaki işbirliğini teşvik etmek için, işyerinde öğrenim programlarının tasarımına ve uygulanmasına sosyal ortakların dahil edilmesi esastır. İşverenler, yeterliliklerin ve müfredatın mevcut işgücü piyasası ihtiyaçlarını karşılayıp karşılamadığını görmek için güçlü bir konumdadır ve değişen gereksinimlere adaptasyonlarına rehberlik edebilirler. Fin mesleki eğitim sistemi, üst orta mesleki niteliklerin ötesinde daha ileri ve uzman mesleki niteliklere sahip olsa da, bu sistem daha çok iş tecrübesine sahip kişiler için tasarlanmıştır. Lise mezunları için kısa orta öğretim sonrası mesleki programların geliştirilmesi, mesleki mezunların daha fazla teknik uzmanlık, yönetim ve diğer beceriler kazanmalarına ve işgücü piyasasındaki beklentilerini geliştirmelerine yardımcı olacak etkili bir yol sağlayacaktır. Gençler için İşsizlik Sigortası: 17 yaşından itibaren Fin gençleri temel eğitim alma hakkına sahiptir. Finli gençler işsizlikten önceki son 28 ay içinde en az 26 hafta çalışmış ve haftada en az 18 çalışma saatini tamamlamış olmaları koşuluyla işsizlik ödeneği almaya hak kazanmaktadır. İş arayan Finli gençler, iş arayan olarak kaydolmalı, işe uygun olmalı, tam zamanlı iş aramalı ve kendilerine sunulan herhangi bir istihdam veya eğitim fırsatını kabul etmelidir. Bir yıllık bir işte çalışan 20 yaşındaki bir iş arayan için 14 ayda, Finlandiya'daki genç iş arayanlar için maksimum sosyal yardım ödeme süresidir. Finlandiya’daki bu durum OECD ortalaması olan sekiz aya kıyasla nispeten uzundur 21. Finlandiya'da işsizlik yardımı ödemeleri diğer birçok OECD ülkesine göre daha az cömerttir. Ödeme oranları mütevazı olsa bile, yeterli çalışma geçmişine sahip ve dolayısıyla işsizlik ödeneği alma hakkına sahip Fin gençleri, daha uzun işsizlik dönemlerinde nispeten daha iyi durumdadır. OECD ülkelerinin çoğunda net ikame oranları işsizliğin süresiyle önemli ölçüde düşerken, Finlandiya'da tüm etkinleştirme gerekliliklerinin yerine getirilmesi koşuluyla 14/18.5 ay boyunca başlangıç seviyesinde kalmaktadır. Bununla birlikte, Finli gençler arasında uzun süreli işsizlik oranı, OECD ülkeleri içinde en düşükler arasındadır: 2016'da, 15-24 yaş arası işsizlerin yalnızca % 8,8'i bir yıldan uzun süredir işsizdir (OECD, 2018). 2.2. Finlandiya’da Sağlık, Sosyal Yardım ve Engelliler İşsizlik, hastalık ya da sakatlık ödeneği almaya hak kazanmak için sağlık gereklerini yerine getirmeyen düşük gelirli genç bireyler için ayrı gelir desteği 20 21 https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/10-youth-work-finland. https://www. oecd-ilibrary. org/ sites/ 1251a123-en/ index. html?itemId=/ content/ publication/ 1251a123-en Finlandiya'da Gençlik Politikaları 345 mevcuttur. İstihdam geçmişi çok kısa olan veya işgücü piyasasına ilk kez girmek için iş arayanlar, bir işgücü piyasası sübvansiyonu almaya hak kazanırlar. Bu sübvansiyon, araçlarla test edilmekte ve talep edenlerin istihdam ve diğer sosyal yardımlardan elde ettikleri kazançları ve iş arayan hala onlarla yaşıyorsa ebeveynlerinin gelirini hesaba katmaktadır. 2018 yılında, maksimum tutar aylık 697 Avro olarak belirlenmiş ve bu da oran olarak net ortalama ücretin yaklaşık %28'ine tekabül etmektedir22. Finlandiya, gençlere istikrarlı bir gelir sağlayan sosyal yardımlara ve eğitimi tamamlamalarına, sosyal ve sağlık sorunlarını ele almalarına ve istihdama erişmelerine yardımcı olan hizmetlere önemli yatırımlar yapmaktadır. Gençlere verilen destekler özellikle dezavantajlı gençlere ulaşmayı hedeflemektedir. Bununla birlikte, Finlandiya'daki gençlerin genel sosyal ve işgücü piyasası sonuçları, yapılan yatırımların boyutunu tam olarak yansıtmamaktadır: gençlerde yoksulluk ve genç işsizlik oranları yüksektir. Finlandiya'daki gençlerin erişebileceği çok sayıda farklı yardım bulunmaktadır. Gençlere verilecek yardım seviyelerini düzenleyen farklı kurallar, gençler için engellere yol açmaktadır23. Tam yardım alabilmek için, iş arayanların en az 18 saat çalıştırılmış veya son 65 günlük süre içinde İş ve İşçi Bulma Bürosu tarafından sağlanan en az beş günlük istihdam geliştirme eğitimine ve hizmetlerine katılmış olması gerekmektedir. Yaş kriteri de önemlidir: 16-17 yaşındakiler, işgücü piyasası sübvansiyonunu yalnızca istihdamı teşvik eden hizmetlere katılım için alabilmektedir. 18-24 yaşındakiler, sübvansiyondan yararlanabilmek için bir eğitim programına başvurmuş ve herhangi bir istihdam veya eğitim teklifini geri çevirmemiş olmalıdır. Mesleki nitelikleri olmayanlar için de beş aylık bekleme süresi vardır24. Düşük gelirli ve yüksek barınma maliyetine sahip gençler ve haneler de ayrı bir konut ödeneği alma hakkına sahiptir. Ödenek, hem kiralık hem de sahibi tarafından kullanılan evler için geçerlidir ve belediye ikametgahı, toplam hane geliri ve hanede yaşayan yetişkin ve çocuk sayısı gibi bir dizi faktöre bağlıdır. Düşük gelirli bireyler ve aileler, kazançlarının günlük yaşamın temel ihtiyaçlarını karşılamaya yetmemesi durumunda da sosyal yardım alabilirler. Sosyal yardım, temel sosyal yardım (KELA tarafından yönetilir) ve tamamlayıcı ve önleyici sosyal yardımdan (belediye yetkilileri tarafından ve takdirine bağlı olarak yönetilir) oluşmaktadır. Finlandiya'da asgari gelir yardımları diğer ülkelere kıyasla cömerttir. Gençler, hastalık, yaralanma veya engellilik nedeniyle çalışma kapasiteleri azaldığında hastalık, rehabilitasyon ödeneği, rehabilitasyon sübvansiyonu, engellilik ödeneği, muhtemelen ayrı bir engellilik ve/veya bakım ödeneği alma hakkına sahiptir. Hastalık ödeneği, kısa süreli iş göremezlikten kaynaklanan 22 23 24 https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/state/docs/2019_chp_fi_english.pdf https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/state/docs/2019_chp_fi_english.pdf https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/state/docs/2019_chp_fi_english.pdf 346 Gençlik Politikaları gelir kaybını telafi etmektedir (bir tam yıldan az). Uzun süreli hastalık durumlarında, hastalık parası, kısmi bir hastalık parası ile birleştirilebilmektedir. Bunu takip eden kısmi hastalık parası (bir bireyin tıbbi izin verdikten sonra yarı zamanlı olarak işe dönmesi durumunda); veya bir rehabilitasyon ödeneği veya sübvansiyonunun yanı sıra rehabilitasyon hizmetleri, rehabilitasyon psikoterapi (KELA tarafından geri ödenir) veya mesleki hizmetler de verilebilir. Bu ödemelerin amacı, bireyin işe dönme kapasitesini artırmak ve desteklemektir25. Hastalık veya engellilik nedeniyle eğitim, çalışma veya bir eğitim programı seçme kapasitesi önemli ölçüde zayıflamış olan 16-19 yaşındaki gençler, gençlik rehabilitasyon ödeneği alma hakkına sahiptir (1999'da kurulmuştur). Gençlik rehabilitasyonu, alıcının ikamet ettiği belediyede oluşturulan bireysel bir eğitim ve istihdam planını içerir ve gençlerin eğitimini veya atölye faaliyetlerine, iş denemelerine veya iş koçluğuna katılımını desteklemektedir. Hastalık, yaralanma veya sakatlık nedeniyle çalışamayacak durumda olan 20 yaş ve üstü gençlerin, tıpkı diğer çalışmalarda olduğu gibi, rehabilitasyon sırasında rehabilitasyon ödeneği, sabit süreli rehabilitasyon ödeneği veya uzun süreli, kalıcı sakatlık durumunda engellilik ödeneği alma hakları bulunmaktadır. Bu ödemelerden herhangi birinin 2019'daki minimum tutarı aylık 784 Euro'dur. Finlandiya’da, 16-29 yaş arası iş dışında yardım alan gençlerin payı konusunda tüm OECD ülkeleri arasında üçüncü olarak en yüksek orana sahiptir26. 2017 yılında Finli gençlerin %30,9'u bir tür işsizlik ödeneği almıştır. Finlandiya’daki bu oran OECD ortalamasının (%14.7) iki katına sahiptir. Finli gençlerin işsizlik (%17,8), sosyal yardım (%14,3) veya iş göremezlikle ilgili yardımlar (%5,8) üzerindeki paylarının tümü yüksek orana sahiptir. Yüksek oranlar birkaç nedenden kaynaklanmaktadır: Finlandiyalı gençler ebeveyn evini başka yerlerden daha erken terk etmekte; tercih edilen lise veya yüksek öğretim programına geçişte var olan zorluklar; bireyleri iş veya eğitim aramaya ve sosyal haklardan çekilmeye caydıran tuzaklardır. Engellilik parası alan gençlerin payı 2006'da % 3,9'dan 2016'da % 5,4'e sürekli olarak artmıştır. Ruhsal bozukluklar nedeniyle gençlerin engellilik ödeneği alma oranlarının artması, gençlere yönelik eğitim ve istihdamda artan baskıyı ve değişen talepleri yansıtabilir ve bunun sonucunda ruhsal hastalıkların yaygınlığında artış olabilir. Son olarak, bu eğilim aynı zamanda akıl sağlığı koşullarına ilişkin daha iyi farkındalığı ve ana kurumların bu tür koşullara sahip gençlerin çalışma kapasitesini hafife alma eğilimini yansıtabilir. Aile yardımları haricinde, Finli gençlerin diğer OECD ülkelerindeki gençlere göre yardım alma olasılığı çok daha yüksektir. Genel sosyal yardım alma oranı 25 26 https:// eacea. ec.europa.eu/ national- policies/en/content/youthwiki/13-national-youthstrategy-finland https:// eacea.ec. europa.eu/ national-policies/ en/content/youthwiki/13-national-youthstrategy-finland Finlandiya'da Gençlik Politikaları 347 Finlandiya'da 16-29 yaşındaki gençler için OECD ülkeleri ortalamasından bir buçuk kat daha yüksektir. Finlandiya'da, tüm NEET'lerin %91'i, 2017 yılında en azından bir yardım türünden faydalanmıştır. Aile ve barınma yardımı alanların yüksek payı Finlandiya’nın genel gençlik yardımı alma oranını yukarı çekmektedir27. Öte yandan Fin NEET'lerine yüksek oranda yardım yapılmasının sonucu olarak Finlandiya’da gençlere yapılan yardım oranları OECD oranıyla karşılaştırıldığında yüksek çıkmaktadır. Finlandiya'daki tüm NEET'lerin %50'sinden fazlası işsizlik parası almaktadır. Genel olarak NEET'ler ve gençler arasındaki yardım alma oranlarındaki fark, Finlandiya'da sadece işsizlik için değil, aynı zamanda sosyal yardım ödemeleri için de OECD ortalamasından daha fazladır. Bu bulgu, Finlandiya'nın işsizlik ve sosyal yardımlarının en savunmasız ve iş bulmakta zorlanan gençleri hedeflediğini göstermektedir. Engellilik yardımı alımı da NEET'ler arasında iki kat daha yüksektir 28. İşsizlik yardımı alan gençler, sosyal yardım alan gençlere göre eğitime devam etme konusunda daha fazla caydırıcılıkla karşı karşıyadır. İşsizlik ödeneği ile öğrenci ödeneği arasındaki fark daha da keskindir. Yeterli çalışma geçmişi olmayan gençler için aylık 697 euro yardım yapılmaktadır. 2.3. Finlandiya’da Genç Yoksulluğu Finlandiya'da da genç yoksulluk oranı yüksektir. 2017 yılında, Finlandiya'da 16-29 yaşındaki gençlerin %20'si, genellikle düşük gelir veya göreli yoksulluk için eşik olarak tanımlanan, ortalama gelirin %60'ının altında eşit gelire sahip hanelerde yaşamaktadır. Finlandiya'da çalışma yaşındaki nüfusun (%9,4) yoksulluk oranı OECD ortalamasını altındadır. Finlandiya'da göreceli olarak gelir açısından fakir olan gençlerin oranı OECD ülkelerinin çoğundan daha yüksek iken, Danimarka (%31,5), Norveç (%28,5) ve İsveç (%23,7) dahil olmak üzere diğer İskandinav ülkelerinden daha düşüktür. İskandinav bölgesinde yüksek gençlik yoksulluğu oranları, gençlerin ebeveyn evini diğer OECD ülkelerinin çoğundan çok daha erken terk etme eğiliminde olmasından kaynaklanmaktadır29. 2016 yılında Finlandiya İstatistiklerine göre, Finlandiya'daki 20-29 yaşındakilerin yalnızca %17'si hala ebeveynleriyle yaşıyordu. Buna göre, Finlandiya'da (diğer İskandinav ülkelerinde olduğu gibi) ebeveynleriyle birlikte yaşayan gençler (%5) ve yaşamayanlar (%28) arasında yoksulluk risklerinde farklılıklar bulunmaktadır. Dahası, diğer İskandinav ülkelerinde olduğu gibi, eğitim, bağımsız olarak yaşayan Finli gençler arasında düşük gelir düzeylerinin temel itici gücüdür. 27 28 29 https://eacea.ec.europa.eu/ national-policies/ en/content/ youthwiki/13-national-youthstrategy-finland https://eacea.ec.europa.eu/ national-policies/ en/content/ youthwiki/13-national-youthstrategy-finland https://eacea.ec.europa.eu/ national-policies/ en/content/ youthwiki/13-national-youthstrategy-finland Gençlik Politikaları 348 Öğrenciler sadece bu grubun çoğunluğunu oluşturmakla kalmaz, aynı zamanda tipik olarak, öğrenci hibeleri, kira yardımı ve öğrenci kredilerinin bir kombinasyonu yoluyla yaşamlarını finanse ederler. Tüm OECD ülkelerinde olduğu gibi, Finlandiya'da da düşük gelir riski NEET gençleri arasında NEET olmayanlara göre daha yüksektir. 2016'da NEET'in %21'i, NEET olmayanların %14'ü ile karşılaştırıldığında bu gruptaki gençlerin yoksulluk içinde yaşadığı görülmektedir. NEET yoksulluk oranı da OECD ortalamasının (%24) altındadır. Bu eğilimler muhtemelen Fin gelir desteğinin genel cömertliğini ve farklı sosyal yardım türlerinin önemini ortaya çıkarmaktadır. Bu yardımlar, önemli sayıda bağımsız olarak yaşayan (NEET) genç için birincil gelir kaynağı oluşturmaktadır. Finlandiya’da 1937 yılında kurulan Sosyal Sigorta Kurumu KELA, Finlandiya'da ikamet edenler ve yurt dışında yaşayan birçok Finli için yaşamlarının farklı aşamalarında sosyal güvenlik teminatı sağlamaktadır. Finlandiya Sosyal Sigorta Kurumu KELA, genç yetişkinlerin daha iyi yaşam yollarına girmelerine yardımcı olmak için bir dizi girişim yürütmektedir 30. AB Gençlik Garantisi'ne ilham veren Finlandiya Gençlik Garantisi programı ilk olarak 1996'da tanıtıldı. 2005'te (sosyal güvence eklendiğinde), 2010'da (önemli ölçüde AB finansmanı sağlandığında) ve 2013'te büyük revizyonlardan geçirilerek yeniden başlatıldı. /25-29 yaşları arasındaki gençler için genişletildi). Yeniden markalaştırılarak ve topluluk garantisi olarak yeniden şekillendirildi. Mevcut haliyle, genç Finlere toplumdan dışlanmalarını önlemek veya en azından risklerini azaltmak için iki önemli vaatte bulunmaktadır. Ayrıca, 2013 yeniden başlatılmadan önce eğitim sisteminden derecesiz ayrılan 30 yaşın altındakilere üç yıl geçerli geçici bir teklif yapılmıştır. Gençlik Garantisi kapsamında 25 yaşın altındaki her gence ve 30 yaşın altındaki yeni mezunlara işsiz kaldıktan sonraki üç ay içinde, bir çalışma yeri, bir gençlik atölyesinde veya rehabilitasyonda bir süre (“gençlik garantisi”) imkanlar sunulacaktır. Alt orta öğretimi tamamlayan her kişi, üst orta okul eğitiminde, mesleki eğitimde, çıraklık eğitiminde, gençlik atölyesinde, rehabilitasyonda veya başka bir çalışma türünde garantili bir yere sahiptir (“eğitim garanti"). Eğitim garantisi yürürlüğe girmeden önce temel eğitimi tamamlamış ve herhangi bir dereceyi tamamlamamış 20-29 yaş arası gençler, başlangıç mesleki eğitimini tamamlamak için ek olanaklar (“beceri programı”) elde etmekteydi. Eğitim garantisi, mesleki eğitim yerlerinin artırılması yoluyla ve bu yerlere öncelik tanıyarak, doğrudan ortaöğretime, gönüllü ek alt eğitime veya hazırlık eğitimine giden gençlerin sayısının artmasına yardımcı olmuştur. 2014 yılında düşük orta eğitimini bitirenlerin sadece %2,5'i ileri çalışmalar için başvurmamış ve başvuranlar arasında neredeyse %99'u yer almıştır. 2016 yılı sonuna kadar yürürlükte olan beceri programı da hedeflerine ulaşmıştır. 30 https://www.kela.fi/ Finlandiya'da Gençlik Politikaları 349 Finlandiya Gençlik Garantisi programı, işsizliği ve sosyal dışlanmayı önlemek için büyük ölçüde gençler için kişiselleştirilmiş planların hızla hazırlanmasını sağlamaya odaklanmaktadır. Başlangıçta, PES, bir gencin işsiz olarak kayıt olmasından sonraki ilk üç ay içinde ihtiyaçların değerlendirilmesi ve ilgili desteğin belirlenmesi dahil olmak üzere programı tek başına yürütmek zorunda kaldı. Finlandiya'daki PES, Gençlik Garantisine bir yanıt olarak gençler için özel programlar geliştirmedi, ancak gençlerin halihazırda yürürlükte olan tüm aktif işgücü piyasası programlarına (ALMPs) erişebilmelerini sağlamak için daha fazla çaba göstermiştir31. Bu programlar şunları içerir: ● İstihdam sübvansiyonları (on aya kadar) ve başlangıç teşvikleri (12 aya kadar). ● İşgücü piyasası eğitimi (bir yıldan fazla) ve kendi kendine motive edilmiş çalışmalar (iş arayanların işsizlik parası almaya hak kazanması koşuluyla iki yıla kadar). ● Çıraklık (iki ila üç yıla kadar). ● İş denemeleri (bir ila üç ay arası), koçluk (yılda 40 güne kadar) ve rehabilite edici iş deneyimi (üç aylık) gibi çeşitli staj türleri. Yalnızca Gençlik Garantisi ile bağlantılı KİH hizmetlerinin kullanımına ilişkin veri bulunmamaktadır. Belki de Gençlik Garantisi nedeniyle, Finlandiya'da 30 yaşın altındaki gençlerin aktif işgücü piyasası politikasına girme olasılığı daha yaşlı iş arayanlara göre daha fazladır. Örneğin 2017'de aktif işgücü piyasası politikasında bulunanların toplamı içindeki payı, 30 yaşın altındakiler (kayıtlı iş arayanlar) için %33.9'du. Bu oran, yeni iş bulma şansı oldukça düşük olan ve yüksek seviyelerde uzun vadeli işsizlikle karşılaşan 50 yaşın üzerindeki iş arayanların oranının iki katıdır 32. Bununla birlikte 30 yaşın altındaki genç yetişkinler için 2017'deki aktivasyon oranı (aktif işgücü piyasası politikasında bulunanların toplamı içindeki payı), büyük mali krizden önceki 2008'deki karşılık gelen orandan hala daha düşüktür. Gençlik Garantisi aracılığıyla sisteme getirilen ek yatırımlar, 2008-2009'dan sonra KİH kaynaklarında yaşanan kişi başına düşüşü telafi etmek için yeterli olmamış ve bu durum, 2009'dan önce KİH danışmanı başına yaklaşık 80 iş arayanın vaka yükünün iki katına çıkmasına neden olmuştur. Bu oran 2015'ten itibaren 160 iş arayana çıkmıştır 33. 2.4. Finlandiya’da Genç Bağımlılığı Finlandiya'da, tüm büyük yasadışı maddelerin kullanımı, yetişkin genel nüfus arasında son on yılda artış göstermiştir. Esrar, esas olarak bitkisel formda, kullanılan en yaygın yasadışı uyuşturucu olmaya devam etmektedir ve 31 32 33 https://europa.eu/youth/tr/article/37/32702_tr?language=nl. https://europa.eu/youth/tr/article/37/32702_tr?language=nl https://europa.eu/youth/tr/article/37/32702_tr?language=nl 350 Gençlik Politikaları kullanımı 15-34 yaşları arasındaki gençler arasında yoğunlaşmıştır. Amfetaminler ve MDMA/ecstasy, genel nüfus tarafından kullanılan en yaygın yasadışı uyarıcılardır ve bunların kullanımları esas olarak 15-34 yaşları arasında yoğunlaşmıştır. Genel olarak, yasadışı uyuşturucu kullanımı erkekler arasında kadınlardan daha yaygındır34. Finlandiya’da yapılan en son ankete göre, 100 Finli yetişkinden 1'inden daha azı yaşamları boyunca sentetik bir kanabinoid veya bir katinon denemiştir. Finlandiya'da, 2012'den beri geniş çaplı ulusal atık su çalışmaları yapılmaktadır. 2018 yılında toplam 23 şehir ve çevresi (Finlandiya nüfusunun yarısından fazlasını oluşturan) çalışmaya katılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, Avrupa Kanalizasyon Analizi Çekirdek Grubu (SCORE) tarafından yürütülen Avrupa çapında yıllık atık su kampanyalarında da kullanılmıştır. Bu çalışma, atık suda bulunan yasadışı uyuşturucuların ve bunların metabolitlerinin düzeylerine dayalı olarak belediye düzeyinde uyuşturucu kullanımına ilişkin veriler sağlamaktadır. Sentetik uyarıcılarla ilgili olarak, 2015-16 döneminde Finlandiya'nın başkenti (Helsinki ve Espoo) dahil olmak üzere birçok Finlandiya şehrinde metamfetamin konsantrasyonunda büyük bir artış tespit edilmiş, ardından 2017'de ve daha sonra 2018'de bir düşüş olmuştur. 2018'de, Finlandiya'da geleneksel olarak en yaygın uyarıcı olan amfetamin kullanımı, rekor düzeye çıkmıştır. Kokain metabolitlerinin seviyeleri, tüm çalışma dönemi boyunca diğer birçok Avrupa şehrine kıyasla düşük kalmıştır, bu da kokain kullanımının sınırlı olduğunu, ancak 2012'den 2018'e ve özellikle Helsinki'de istikrarlı bir artışa sahip olduğunu göstermektedir. MDMA konsantrasyonları 2015 yılına kadar artmış ve ardından ulusal olarak sabit kalmıştır 35. 15 ila 16 yaşındaki öğrenciler arasında uyuşturucu kullanımına ilişkin veriler Avrupa Alkol ve Diğer Uyuşturuculara İlişkin Okul Anket Projesi (ESPAD) tarafından rapor edilmektedir ve var olan en son sonuçlar 2015 yılına aittir. Anket Finlandiya'da o zamandan beri her 4 yılda bir gerçekleştirilmektedir. Sonuçlar, esrar, esrar dışındaki yasadışı uyuşturucular ve yeni psikoaktif maddeler için yaşam boyu kullanım yaygınlık oranlarının hepsinin ESPAD ortalamasının altında olduğunu göstermektedir (35 ülkeden gelen verilere göre). Yetişkin genel nüfustaki esrar kullanma eğiliminin aksine, ESPAD verileri, 1516 yaşındaki öğrenciler arasında esrar kullanımının 2011-2015 döneminde azaldığını göstermektedir. Finlandiya’da 2015 yılında yapılan çalışmaya göre 15-24 yaş arasındaki gençlerde kenevir kullanuım oranı %15, 25-34 yaş arasında ise %12.1’dir. Kokain kullanımı ise 15-24 yaş aralığında %0.6, 25-34 yaş aralığında ise %1.4’tür. MDMA kullanım oranı 15-24 yaş aralığında %3.3, 25-34 yaş aralığında %1.7’dir. Amfetamin kullanımı 15-24 yaş aralığında %2.5, 25-34 yaş aralığında ise %2.3’tür36. Finlandiya'da özel uyuşturucu tedavisine başlayan uyuşturucu kullanıcılarının özellikleri ve eğilimleri: Finlandiya’da kenevir 34 35 36 https://pjp-eu.coe.int/documents/42128013/58820665/YW-Country-sheetFinland.pdf/848e13c0-74bd-cc54-844b-c9674d6ae997 https://pjp-eu.coe.int/documents/42128013/58820665/YW-Country-sheetFinland.pdf/848e13c0-74bd-cc54-844b-c9674d6ae997 https://pjp-eu.coe.int/en/web/youth-partnership/finland. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 351 bağımlılığında ilk kullanımda yaş ortalaması 16, ilk kez tedavi görenlerin yaş ortalaması ise 22’dir. Kenevir bağımlılığı nedeniyle tedavi gören kadınların oranı %23, erkeklerin oranı ise %77’dir. Amfetamin bağımlılığında ilk kullanım yaş ortalaması 20, ilk kez tedavi görenlerin yaş ortalaması 27’dir. Amfetamin bağımlılığında kadınların tedavi gören oranı %31, erkeklerin oranı ise %69’dur. Opioid kullanımda ilk kez kullananların yaş ortalaması 22, ilk kez tedavi görenlerin yaş ortalaması 29’dur. Opioid bağımlılığında kadınların oranı %33, erkeklerin oranı ise %67’dir37. 2.5. Finlandiya’da Genç Sağlığı 2000 yılından bu yana Finlandiya’da ortalama yaşam süresi dört yıl artmıştır. Erkeklerin sayısında da artış görülmüş ve böylece erkek nüfusu kadın nüfusuna yaklaşmıştır. 2018 yılı verilerine göre Finlandiya’da yetişkinlerin %14’ü tütün içiyordu. Bu oran %19 olan Avrupa Birliği ortalamasının altındadır. Ülkede alkol tüketimi azalmıştır. Ancak yetişkinlerin üçte birinden fazlası (bu oran %34’e tekabül etmektedir) halen alkol tüketmektedir. %20 olan AB ortalamasının oldukça üzerinde bir orana sahiptir. 2018 yılı verilerine göre %20’lik obezite oranına sahip Finlandiya AB ortalamasının (%15) üzerindedir 38. Finlandiya'da son 10 yılda kişi başına sağlık harcaması, önemli bir oranda artmıştır. 2017'de 3.036 Euro ile AB ortalamasının biraz üzerindedir (2884 Euro). Sağlık harcamaları Finlandiya'nın GSYİH'sinin %9,2'sini oluşturmaktadır ve AB ortalaması olan %9,8'in altındadır. Kamu finansmanı, tüm sağlık harcamalarının %75'ini oluşturmaktadır. AB ortalamasından (% 79) daha düşük bir pay. Kalan masrafların çoğu hane halkı tarafından cepten ödenmektedir39. 2008 verilerine göre Finlandiya’nın aşırı kilo ve obezite tahminleri, Finlandiya'daki 20-25 yaş ve üzeri yetişkin nüfusun (> 20 yaş) %58.0'inin fazla kilolu ve %23.0'ın obez olduğunu göstermektedir. Erkeklerde fazla kilo prevalansı (%63,4) kadınlardan (%52,9) daha yüksektir. Obez olan erkek ve kadınların oranı sırasıyla %23,3 ve % 2,8 idi 40. 2012 yılında yapılan ulusal anketlerde (FINRISK çalışmaları), 1972 ile 2012 arasında aşırı kilo trendleri için veri sağlamıştır; 2012 yılına ait fazla kilo ve obezite tahminleri, Finlandiya'daki yetişkin erkeklerin %66,3'ünün ve yetişkin kadınların (> 25 yaş) %46,4'ünün fazla kilolu olduğunu göstermektedir. Obez olan erkeklerin ve kadınların oranı sırasıyla % 20.4 ve% 19.0’dur. Yetişkinlik dönemi obezite yaygınlığı tahminleri (2010–2030) 2020'de erkeklerin %23'ünün ve kadınların %22'sinin obez olacağını öngörmektedir. 37 38 39 40 https://read.oecd-ilibrary.org/social-issues-migration-health/investing-in-youth-finland_ 1251a123-en#page7 https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/state/docs/2019_chp_fi_english.pdf https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/state/docs/2019_chp_fi_english.pdf https://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0008/243296/Finland-WHO-CountryProfile.pdf?ua=1 Gençlik Politikaları 352 2030 yılına kadar erkeklerin %29'unun ve kadınların %27'sinin obez olacağını öngörülmektedir. Okul çağındaki Çocuklarda Sağlık Davranışı (HBSC) anketinden elde edilen verilere göre, ergenlerde aşırı kilo ve obezite prevalansı açısından, 11 yaşındaki erkeklerin %29'u ve kızların %17'si fazla kilolu idi (200 /2010). 13 yaşındakiler arasında, karşılık gelen rakamlar erkekler için %25 ve kızlar için %17 ve 15 yaşındakiler arasında sırasıyla %20 ve %12'dir 41. Çocuk hakları Komitesi, Finlandiya gençleri arasında artan alkolizm ve uyuşturucu bağımlılığı düzeyleriyle ilgilenmektedir. Genel olarak, Kuzey Avrupalı gençlerde yalnızca sarhoş olma amaçlı alkol kullanım sıklığı daha yüksektir. Finlandiyalı ergenlerin tükettiği alkol miktarı Avrupa ortalamasının üzerindedir. Alkol tüketimi, ölümcül yaralanma riskini artırmakta ve riskli davranışları teşvik etmektedir. Alkol ayrıca okulda da sorunlara neden olmaktadır. Ek olarak, Avrupa'daki 15-16 yaşındaki gençlerin yaklaşık %4'ü, alkolün etkisi altında korunmasız cinsel ilişkiye girdiklerini itiraf etmektedir42. 2.6. Finlandiya’da Genç İstismarı ve Sokakta Yaşama Finlandiya'nın gençleri, yetişkinlerinden çok daha fazla şiddet kurbanı olma riski altındadır. 2009 yılında, 15-19 yaşındakilerin %20'si şiddet kurbanı olduklarını veya şiddet ile tehdit edildiği Finlandiya tarafından kabul edilmiştir. Bu, kısmen “sert” bir eğitim sistemi ve bu tür davranışların sonuçları açısından ebeveynlerin duyarsızlaşması ile açıklanabilir 43. Finlandiya'da çocuk haklarının tam ve doğru gerçekleşmesini önleyen başlıca engellerden bazıları kötü muamele ve istismardır. Anneler de babalar kadar çocuklarına sık şiddet uygulamaktadır. Bu yaygın şiddet genellikle yetkililere bildirilmemektedir. Dahası, çocuklara yönelik şiddeti kontrol altına almak için tam veya güvenilir bir sistem mevcut değildir. Ancak ülke, son zamanlarda çocuklara fiziksel ceza uygulanmasına karşı mücadele amaçlı bir plan uygulamaya koymuştur. Bu da çocukların uğradığı kötü muamele ve istismar konularının önüne geçebilecek önemli bir gelişmedir. Finlandiya’da okullarda meydana gelen zorbalık ve cinsel saldırganlık vakaları da endişe vericidir. Yeni teknolojilerin yaygınlaşmasıyla, öğrenciler arasında taciz ve tehditler e-posta, SMS vb. yoluyla kendilerini ifade etmenin yeni yolları ortaya çıkmıştır. Ayrıca öğrencilerin %9'u psikolojik şiddet mağduru ve %5'i öğretmenlerden gelen fiziksel şiddet mağdurudur44. 41 42 43 44 https://www. euro.who.int/ __data/assets/pdf_file/0008/243296/Finland-WHO-CountryProfile. pdf?ua=1 https://www.humanium.org/en/finland/ https://eacea.ec.europa.eu/national-policies /sites/youthwiki/files/gdlfinland.pdf https://www.humanium.org/en/finland/ Finlandiya'da Gençlik Politikaları 353 3. Finlandiya'da Gençlik Politikalarını Düzenleyen Ulusal ve Uluslararası Mevzuat 45 Finlandiya, 1970’lerin başından itibaren gençlik politikaları ile ilgili çalışmalar yaparak yasalar çıkarmıştır. Finlandiya AB Politikaları çerçevesinde birçok yasal düzenleme yapılmıştır. Bunlar: ● 1972 yılında Yerel Gençlik Yönetimi Kanunu, ● 1993 yılında Gençlik Kanunu, ● 1995 yılında Gençlik Çalışması Kanunu, ● 2006 yılında Gençlik Kanunu, ● 2010 yılında Gençlik Kanunu Değişikliği, ● 2017 yılında Gençlik Yasası’dır. Gençlik Kanunu: 2006 yılında yürürlüğe giren Gençlik Kanunu’na; “Hükümetin, her dört yılda bir gençlik politikası kalkınma programı kabul etmesini esas kılmakta, gençlik politikaları ve çalışmaları yerel idarelerin sorumluluğuna almakta, yerel idarelerin sorumluluğuna eğitim rehberliği, tesisleri ve hobi imkanları, bilgilendirme ve danışmanlık hizmetleri, gençlik örgütlerine ve diğer örgütlere destek, sportif, kültürel, uluslararası ve çok kültürlü gençlik aktiviteleri, gençlerin çevre eğitimi ve gençlik atölyeleri” kurulması dahil edilmiştir (Malm, 2016: 13)46. Gençlik Yasası: 1 Ocak 2017 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Yasanın hedefleri şu şekildedir: “Gençlerin sosyal katılımını ve nüfuzunu etkileme fırsatlarını teşvik etmek, toplumda işlev gösterecek yeteneklerin gelişmesine destek olmak, gençlerin bağımsızlıkları ile ilgili çalışmalar yapmak, gençlerin topluluk duygusunun geliştirilmesini sağlamak, bilgi edinmelerini, becerilerinin benimsenmesini, sivil toplumda yer almalarını desteklemek, serbest zamanda hobi edinmelerini ve bu hobileri geliştirmelerine katkı sağlamak, gençlerin büyüme ve yaşam koşullarının iyileştirilmesini sağlamak, gençlerin haklarını korumak ve sivil hakların gerçekleştirilmesini teşvik etmektir” 47. Kanunun amacı, gençlerin sosyal katılımını ve etki yaratma fırsatlarını teşvik etmektir; toplumda işlev görme becerilerini ve yeteneklerini geliştirmek; büyümelerini, bağımsızlıklarını ve toplum duygusunu desteklemek ve sivil toplumda bilgi edinmeyi, becerileri benimsemeyi ve serbest zaman hobilerini ve faaliyetlerini takip etmeyi kolaylaştırmak; gençlerin büyüme ve yaşam koşullarını iyileştirirken ayrımcılık yapmama ve vatandaşlık haklarının gerçekleştirilmesini teşvik etmektir (Çetintürk ve Küçük, 2019: 278). 45 46 47 Çalışmanın bu başlığı, Çetintürk, V. Ercan ve Küçük, Hülya yazarları tarafından yazılan Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi’nde yayınlanan “Gençlik Politikalarında Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme: Türkiye ve Finlandiya Örneği” isimli çalışmanın Finlandiya bölümünün geliştirilmiş halidir. https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/5-participation-finland. https://minedu.fi/en/legislation-youth. 354 Gençlik Politikaları Kanuna göre, "Milli Gençlik Politikası"nın genel yönetiminden, koordinasyonundan ve geliştirilmesinden Eğitim ve Kültür Bakanlığı sorumludur. Kanun, gençlerin büyümesini, bağımsızlığını ve sosyal katılımını destekleme, büyüme ve yaşam koşullarını iyileştirme çabalarında temel stratejik belge olarak hizmet veren ulusal gençlik çalışmaları ve gençlik politikası için bir hükümet programı hakkında hükümler koymaktadır. Belediyeler, yerel koşullar göz önünde bulundurularak, gençlere hizmet ve tesis sağlayarak ve sivil katılımlarını destekleyerek yerel gençlik çalışmaları ve faaliyetleri için gerekli ön koşulları oluşturmakla yükümlüdür48. Kanun, Devlet Gençlik Konseyi'nin gençler için temel öneme sahip geniş konulara değindiğini ve hükümetin aldığı önlemlerin gençler ve onlara yönelik hizmet ve faaliyetler üzerindeki etkisini değerlendirdiğini tanımlamaktadır. Devlet Gençlik Konseyi'nin çalışmalarının önemli bir yönü, gençlerin büyüme ve yaşam koşulları hakkında kanıta dayalı değerlendirmeler yapmak ve gençler ve yaşam koşulları hakkında güncel bilgiler üretmektir. Kanun uyarınca, kayıtlı dernekler ve vakıflar, devlet yardımına uygun ulusal gençlik çalışma kuruluşları olarak onaylanabilir. Buna ek olarak, Kanun ulusal gençlik çalışma merkezlerine devlet teşvikleri hakkında hükümler içermektedir. Yeni Kanun ayrıca gençlik çalıştayları, gençlik çalıştaylarına devlet yardımı verilmesi ve gençlik çalıştaylarında uyuşturucu testi yapma imkanı ile ilgili hükümler içermektedir49. Ulusal Gençlik Çalışmaları ve Politika Programı: Ulusal Gençlik Çalışmaları ve Gençlik Politikaları Programı (VANUPO) Finlandiya Hükümeti tarafından dört yılda bir kabul edilen yasal sektörler arası bir programdır. Amacı gençlerin büyümesini ve yaşam koşullarını teşvik etmektir. Programda Hükümet, hükümet dönemi için gençlik politikası hedeflerini tanımlamaktadır. Programlar hükümet kararları olarak kabul edilmektedir. Mevcut Gençlik Yasası (1285/2016) programın yasal dayanağını oluşturmaktadır. Kanunda yer alan geçiş hükümleri nedeniyle, mevcut program 2017-2019 dönemi için hazırlanmıştır. Gençlik Kanununun 5. bölümü olan programla ilgili hüküm, 13 Nisan 2017'de yürürlüğe giren Hükümet Gençlik Çalışması ve Politikası Kararı (211/2017) ile desteklenmektedir 50. Kararnamede tanımlandığı gibi, Ulusal Gençlik Çalışmaları ve Gençlik Politikaları Programı, gençlerin büyümesini ve yaşam koşullarını teşvik etmek için kilit bakanlıklar tarafından belirlenen ve Gençlik Yasası'nın 2. bölümünde tanımlanan hedeflere ulaşılmasına katkıda bulunmak üzere tasarlanan hedefleri ve önlemleri koordine eder. Buna ek olarak, program, Gençlik Yasası'nın 19. bölümüne uygun olarak ulusal gençlik çalışma merkezleri uzmanlık 48 49 50 https://eacea.ec.europa.eu/national-policies /sites/youthwiki/files/gdlfinland.pdf https://minedu.fi/en/legislation-youth. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 355 merkezlerinin devlet yardımına uygunluğunun temel kriterleri de dahil olmak üzere, gençlik çalışmalarını ve ilgili faaliyetleri destekleme yönergelerini belirlemektedir. Program aynı zamanda Avrupa ve uluslararası bağlamda gençlik faaliyetleri için ulusal hedefler belirlemektedir51. Çocuk ve Gençlik Politikasına yönelik iki Kalkınma Programı (LANUKE programları) önceki Gençlik Yasası kapsamında kabul edilmiştir. Bu kalkınma programları, gençlik politikasının ulusal hedeflerini içermekteydi ve Bölgesel Devlet İdari Ajansları ve belediyelerdeki gençlik politikası programlarıyla ilgili çalışmalar için kılavuz ilkeler sağlamıştır. Programın uygulanması Devlet Gençlik Konseyi (daha önce Gençlik İşleri Danışma Konseyi olarak bilinir) tarafından değerlendirilir. 2012-2015 için kabul edilen programın geçerliliği 2016 sonuna kadar uzatılmıştır52. Gençlik Garantisi: Kilit projelerden biri, desteğe ihtiyacı olan bir gencin sorumluluğunun tek bir yere tahsis edildiği bir topluluk garantisine yönelik Gençlik Garantisi geliştirmektir53. Bu proje aşağıdaki eylemleri içermektedir: 1. Gençlik Garantisi, desteğe ihtiyacı olan bir gencin sorumluluğunun tek bir yere tahsis edildiği ve sosyal yardım gençlik çalışmalarının güçlendirileceği bir modele dönüştürülecektir. Gençleri destekleme çabalarında kamu, özel sektör ve üçüncü sektör arasındaki işbirliği yoğunlaştırılacaktır. Gençlik Garantisinin en iyi uygulamaları kullanılacak ve en etkili unsurlar ülke çapında benimsenecektir. 2. Tüm kapsamlı okul mezunlarına eğitimde bir yer garanti edilecektir. 3. Gençler için sosyal refah, sağlık ve zihinsel sağlık hizmetleri güçlendirilecek ve rehabilitasyonun teminatı sağlanacaktır. 4. İş arayan koçluk faaliyetleri güçlendirilecek ve işi daha cazip hale getirmek için gençler ve Sanssi kartı için sübvansiyonlar geliştirilecektir54. Çocuk ve Aile Hizmetlerine Yönelik Program: Hükümet Programı’nın amacı, çocuklar, gençler ve aileler için hizmetleri tutarlı bir bütün haline getirmek olan kilit bir projeyi içermektedir. Temel hizmetler güçlendirilecek ve önleyici çalışmaların yanı sıra erken destek ve bakım hizmetlerine odaklanacaktır. Proje ayrıca çocuklar ve aileler üzerindeki etkilerin değerlendirmesini modelleyecek ve uygulayacaktır. Bu kilit proje Sosyal İşler ve Sağlık Bakanlığı ile Eğitim ve Kültür Bakanlığı tarafından ortaklaşa uygulanacak olsa da, koordinasyonunun temel sorumluluğu Sosyal İşler ve Sağlık Bakanlığı tarafından üstlenilecektir55. Devlet Gençlik Konseyi: Gençlik Yasası'nın 6. bölümüne uygun olarak, bir Devlet Gençlik Konseyi (daha önce Gençlik İşleri Danışma Konseyi olarak 51 52 53 54 55 https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth. Gençlik Politikaları 356 biliniyordu), Eğitim ve Kültür Bakanlığı ile birlikte çalışılmaktadır. Konsey üyeleri Hükümet tarafından atanmaktadır. 22 Ekim 2019 tarihli Devlet Gençlik Konseyi toplantısında iki bölüm oluşturulmuştur: Araştırma ve Öngörü Bölümü ve Değerlendirme Bölümü. Danışma Konseyi'nde karar alma yetkisi dahilindeki konuları planlamaktan ve hazırlamaktan sorumludurlar. Bölümlerin süresi, 2023 Ağustos'unda Devlet Gençlik Konseyi döneminin sonuna kadar uzanmaktadır56. Üyeler, Finlandiya Belediyeler Birliği, Partiler, Çocuk Esirgeme Birliği, Finlandiya Doğa Ligi, Finlandiya Ortaokul Öğrenciler Birliği, Finlandiya İzcileri ve Rehberleri, Ulusal Çalıştay Derneği (NWA), Fin Görme Engelliler Federasyonu (FFVI), Finlandiya'nın Sol Gençliği, Finlandiya'daki Mesleki Öğrenciler Ulusal Birliği, Finlandiya Ulusal Gençlik Konseyi Allianssi'nden katılanlardan oluşmaktadır 57. Devlet Gençlik Konseyi gençlik politikası ve gençlik sesinin savunucusu konusunda tanınmış bir uzman kuruluştur. Hükümetin kararlarının ve eylemlerinin Konseyin çalışmalarına aktif olarak katılan genç insanları nasıl etkilediğini görünür kılmaktadır. Devlet Gençlik Konseyi politikaları ve kararları etkilemek için girişimlerde bulunur ve gençleri ve onların refahlarını hedefleyen hizmetlerin sektörler arası değerlendirmelerini yapar. Değerlendirmeler, karar almayı destekleyen bilgiler üretir. Gençlik Yasasına göre Devlet Gençlik Konseyi'nin görevleri şunlardır: 1. Gençler için geniş kapsamlı ve temel öneme sahip konuları ele almak ve merkezi yönetim tedbirlerinin gençler ve hedefledikleri hizmet ve faaliyetler üzerindeki etkilerini değerlendirmek; 2. Gençlik politikasını geliştirmeyi amaçlayan girişimler ve öneriler sunmak; 3. Gençler ve yaşam koşulları hakkında güncel bilgiler üretmek; 4. Ulusal Çocuk ve Gençlik Politikaları Programına dahil edilecek konularda Eğitim ve Kültür Bakanlığı'na açıklama yapmak; 5. Sektördeki uluslararası kalkınma ve işbirliğini izlemek58. Devlet Gençlik Konseyi'nin görev ve atamalarına ilişkin diğer hükümler, hükümet kararnamesi ile düzenlenir. Konseyin oluşumu hükümet kararnamesiyle de belirlenir. Devlet Gençlik Konseyi'nin temel araçları arasında gençlerin değer ve tutumlarını ölçen Gençlik Barometreleri, gençlerin refahı ve diğer veriler için göstergeler bulunmaktadır. Devlet Gençlik Konseyi, gençlerin büyüme ve yaşam koşulları ile ilgili konularda uzman olarak işlev görmektedir. Devlet Gençlik Konseyi, kamuoyu tartışmasında gündemde olan gençlerle ilgili konuları gündeme getirmek amacıyla görüş bildirir ve eylem planları hazırlar59. 56 57 58 59 https://tietoanuorista.fi/en/nuora/sections/ https://tietoanuorista.fi/en/nuora/advisory-council-for-youth-affairs/. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth https://tietoanuorista.fi/en/nuora/. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 357 4. Finlandiya'da Gençlere Yönelik Yönetsel Yapılar Finlandiya’da gençlik politikalarından sorumlu birimler; Eğitim Bakanlığı, Gençlik Bakanlığı, Gençlik Departmanı, Gençlik İşleri ile ilgili Danışma Kurulu’dur60. 4.1. Merkezi Düzeyde Yapılar Finlandiya’da gençlik politikalarından sorumlu birimler; Eğitim Bakanlığı, Gençlik Bakanlığı, Gençlik Departmanı, Gençlik İşleri ile ilgili Danışma Kurulu’dur61. Bu birimler arasında iletişimi sağlayan önemli birimlerden birisi de ulusal gençlik organizasyonlarının çatı kuruluşu olan “Allianssi”dir. Bu birim Avrupa Gençlik Forumu’nda da Finlandiya’yı temsil etmektedir. 1. Eğitim ve Kültür Bakanlığı: Eğitim ve Kültür Bakanlığı, onları yöneten bakanlarla birlikte Finlandiya Hükümeti'ni oluşturan on iki bakanlıktan biridir. Eğitim ve Kültür Bakanlığı, politikalarını planlayarak, ana hatlarıyla ve uygulayarak Hükümetin çalışmalarına katılır. Bakanlık, fiil, kararname ve kararlar hazırlar ve ayrıca bütçe fonlarının kullanımına ilişkin hususların hazırlanmasından sorumludur. Bakanlık, siyasi karar vericilerin karar verirken ellerindeki tüm gerekli bilgilere sahip olmasını sağlamaktan sorumludur. Bakanlık ayrıca idari şubesi içindeki faaliyetlere rehberlik eder, Finlandiya'yı çeşitli AB organlarında temsil eder ve uluslararası işbirliğine katılır. Eğitim ve Kültür Bakanlığı idari şubesi ödenekleri 2020 yılında yaklaşık 6,8 milyar Euro'dur. Hükümet Usul Kurallarına göre, Eğitim ve Kültür Bakanlığı'nın yetkisi şunları içerir: ● kreş, eğitim, öğretim ve araştırma, ● sanat, kültür, spor ve gençlik çalışmaları, ● arşiv, müze ve halk kütüphanesi sistemleri, ● Protestan Lüteriyen Kilisesi, Ortodoks Kilisesi ve diğer dini cemaatler, ● öğrenci mali yardımı ve ● Telif hakkı62 Eğitim ve Kültür Bakanlığı, gençlik çalışmalarının ve gençlik politikasının genel gelişiminden sorumludur. Gençlik politikasının amacı, gençlerin büyüdüğü ve içinde yaşadığı koşulları iyileştirmek ve sektörler arası işbirliği yoluyla nesiller arasındaki etkileşimi arttırmaktır. Gençlik çalışmalarının amacı, gençlerin büyümesine ve bağımsız yaşama geçişine destek olmak ve topluma katılımlarını teşvik etmektir. Bakanlık, gençleri büyümek ve bağımsızlık 60 61 62 https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/13-national-youthstrategy-finland. https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/13-national-youthstrategy-finland. https://minedu.fi/en/ministry. Gençlik Politikaları 358 kazanmak, aktif vatandaşlıklarını ve sosyal güçlenmelerini teşvik etmek ve büyüdükleri çevreyi ve yaşam koşullarını iyileştirmek için çabalamaktadır. Gençlik politikası konularının gelişimi Hükümet Programı, Ulusal Gençlik Çalışmaları ve Politika Programı ile Hükümetin diğer stratejileri ve uygulama planları tarafından bilgilendirilmektedir. Finlandiya hükümeti, gençlik politikalarını geliştirmek için Avrupa Birliği ile uluslararası çalışmalar yapmaktadır. Bu bağlamda uluslararası ve Avrupa işbirliğinin amacı, gençlik politikasını geliştirmek ve ağ oluşturma ve iyi uygulama alışverişi yoluyla gençlik çalışmalarını desteklemektir. Bu noktada Eğitim ve Kültür Bakanlığı'na , bu sektördeki aktörler arasında uluslararası işbirliği için ön koşullar yaratmak için görevler düşmektedir. Avrupa Birliği'nin gençlik sektöründeki yetkinliği, Avrupa Birliği'nin İşleyişine İlişkin Antlaşma'nın (TFEU) 165. Maddesine dayanmaktadır. AB meselelerini izlemek ve hazırlamak ve Finlandiya'nın gençlik meseleleriyle ilgili tutumlarını formüle etmek için ana sorumluluk Eğitim ve Kültür Bakanlığı'na aittir. AB İşleri Komitesi tarafından atanan AB-32 alt komitesi (gençlik ve spor), AB meselelerinin hazırlanmasında kilit rol oynamaktadır. Gençlik sektörü işbirliği AB eğitim, öğretim, gençlik ve spor programı veya Erasmus + (2014-2020) kapsamında finanse edilmektedir. Bu programın yedi yıllık programlama dönemi için toplam bütçesi 14.7 milyar Euro'dur. Programın toplam bütçesinin% 10'u gençlik işlerine ayrılmıştır. Eğitim ve Kültür Bakanlığı, programı uygulamak ve Finlandiya'da programla ilgili bilgileri yaymaktan sorumludur63. 2. Allianssi: Türkçe “İttifak” anlamına gelen Allianssi, Finlandiya’da gençlik çalışmaları için ülke çapında şemsiye bir organizasyon olarak gençlik ile ilgili çeşitli faaliyetler yürütmektedir.Ülke çapında 130 ulusal gençlik ve eğitim örgütünün üst kuruluşu olan Allianssi, lobi çalışmalarını hiçbir politik ve dini görüşe bağlı olmadan gerçekleştirmektedir. Allianssi’nin amacı; “gençlerin toplumun sorumlu üyeleri olarak büyümesini, karar alma sürecine ve uluslararası eyleme katılmasını teşvik etmek”tir. Gençlerin refahını toplumun merkezine yerleştiren Allianssi’nin temel amacı, gençliğin refahını sağlamaya çalışmaktır. Temel değerleri arasında eşitlik, katılım ve başarı yer almaktadır. Ülkede önemli çalışmalar yapan bir diğer kuruluş ise teknolojik gelişmeleri takip eden, yenilikçi yaklaşımları destekleyen Helsinki Gençlik Departmanı’dır (Malm, 2016:10). 3.Gençlik Expo: Gençlik Expo, gençlerin oluşturduğu karışık programları kapsayan, gençlerin kendilerini rahat bir şekilde ifade ettiği farklı biçimleri gösteren ve endişeleriyle beklentilerini tartışabildikleri bir platformdur. Gençlik Expo; 130 gençlik kuruluşu, okul konseyleri, öğrencileri ve şehirdeki 50 gençlik merkezini ve tüm öğrencilerin katılımını hedeflemektedir. Aksiyon gruplarında gençlerin katılımıyla fikirlerin nasıl uygulamaya geçirileceğine karar verilmektedir. Gençler kendilerine uygun buldukları aksiyon gruplarına 63 https://minedu.fi/en/eu-and-international-cooperation-youth. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 359 katılabilir. Gençlerin katılımını kolaylaştırmak için bu noktada interaktif internet sitesi kurulmuştur. Bu sitenin amacı, gençlerin internet sitesi üzerinden katkı sağlamasını kolaylaştırmak ve gençlerin sayısını arttırmaktır. Bu üç aşama döngüsel bir şekilde devam etmektedir. Sürecin ilkinde (Expo), gençlerin istedikleri konuları tartışabilmeleri, fikirlerini söyleyebilmelerinin ardından sürecin ikinci aşaması gençlerin aksiyon gruplarına götürülmesidir. Aksiyon grupları da gençlerin fikirlerini, çözüm ve önerilerini kurumsallaştıran bir yapıya dönüştürmektedir (Malm, 2016: 10-13). Bu tartışmaların, fikir öne sürmenin, demokratik sisteme nasıl dahil olmanın tartışılması ve bunlara çözüm üretilmesi, kalıcı sonuçlar elde etme anlamında önemli bir adım olarak değerlendirilebilir (Çetintürk ve Küçük, 2019). Gençler üzerindeki algının katılımla doğrudan bir ilişki içinde olduğunu söylemek mümkündür. Gençler toplum nezdinde bir sorun olarak mı algılanıyor yoksa bir umut ışığı olarak mı görülüyor? Gençlerin sorun olarak algılandığı bir toplumda gençlerin katılımı için oluşturulan platformların özerkliğinin ve etkisinin azaldığı görülmektedir. Bu nedenle öncelikle gençler üzerindeki algının pozitif olması oldukça önemlidir (Çetintük ve Küçük, 2019). Bunun yanında karar alıcıların gençlerle iletişim halinde olması, onları muhatap alması, onlarla müzakere etmeye istekli olması da önemlidir. Bu bağlamda Helsinki Katılım Modeli sistemi Gençlik Kurulu’ndan oybirliği ile geçtikten sonra, şehir yönetimi tarafından da oy birliği ile kabul edilmiştir 64. Gençlerin kendilerini rahat bir şekilde ifade etmeleri gerçek anlamda sorunlarını dile getirebilmeleri bakımından “Helsinki Katılım Modeli”nin varlığı önemlidir. Bu platform gençlere kendi sahasında toplanma imkanı sunmaktadır. Gençler, yöneticilerin kendi mekanlarında toplandıklarında kendilerini özgür bir şekilde ifade edememektir (Çetintürk ve Küçük, 2019). Bu anlamda bu modelin sunduğu imkan sorunlara gerçekçi ve etkili çözümler getirebilmek açısından belirleyici olmaktadır (Gür ve Bahçeci, 2014: 84). Gençlerin toplandığı alanlar faaliyetlerini olumlu ya da olumsuz yönde etkileyebilmektedir. Helsinki Katılım Modeli, gençlere kendilerini ifade edebilmeleri için daha fazla yer açmayı hedeflemekte ve bunun üzerine çalışmalar yaparak toplanılan alanları meşrulaştırmaktadır. Şehir yönetimi gençleri ilgilendiren konularda gençlere danışmakla yükümlü tutulmuştur. Her yıl gençlerin sorunları ile ilgili düzenli toplantılar yapılmakta ve gelişmeler Gençlik Expo’ya bildirilmektedir. Böylece gençlere kendilerini ifade edebilecekleri, sorunları tartışabilecekleri, daha etkin bir şekilde katılımda bulunabilecekleri düzenli bir diyalog ortamı yaratılmaktadır (Gür ve Bahçeci, 2014: 85). Gençlere kendilerini ifade edebilecekleri ortam yaratılırken gençler ile yetişkinler arasında çoğu zaman kendini gösteren kuşak çatışmasına da dikkat edilmelidir. Çünkü gençler ve yetişkinler açısından birçok zaman aynı durum farklı açılardan değerlendirmektedir. Bu çatışma iyi bir şekilde yönetilemezse 64 https://www.djht-europe.de/ downloads/doctrine/ Webforum Veranstaltungen Website Bundle. Gençlik Politikaları 360 toplumda sorunların büyüyeceğinden hareketle Helsinki Katılım Modeli’nde bu fikir ayrılıklarını kazanca dönüştürmek amacıyla kuşaklar arası diyalog sistemi belirlenmiştir. Diyalog sisteminde gençler her yıl karar alıcılarla kendi belirledikleri bir tema üzerinde bir araya gelmekte ve konu derinlemesine tartışılmaktadır. Her yıl bir önceki toplantıda alınan kararlar konusunda yaşanan ilerlemeler de değerlendirilmektedir (Çetintürk ve Küçük, 2019). Buradan diyalog toplantılarının yılda bir kez yapılacağı anlaşılmamalı; aksine yıl boyunca sürdürülme imkanı da bulunmaktadır65 . 4. Gençlik Çalışması: gençlerin büyümesine destek olmak, bağımsız yaşama hazırlanması ve toplumda kendini önemli hissetmesi adına çalışmalar yapmaktadır. Eğitim ve Kültür Bakanlığı, merkezi hükümet transferleri veya isteğe bağlı transferler yoluyla belediyeler ve STK'lar tarafından yürütülen gençlik çalışmalarını ve gelişimini sübvanse eder ve performans rehberliği yoluyla bölgesel gençlik çalışmalarını yönlendirir ve destekler. Bakanlık ayrıca gençlerin faaliyetlerine katılımını ve dahil edilmesini teşvik etmek istemektedir. Gençlik çalışması ve gençlik politikası yoluyla, merkezi hükümet ve belediyeler gençlerin yaşam koşullarını iyileştirmek ve gençleri sivil faaliyetlere katılmaya teşvik etmek için çalışmaktadır (Çetintürk ve Küçük, 2019). Eğitim ve Kültür Bakanlığı gençlik çalışmaları ve gençlik politikası ile ilgili konuları hazırlar ve örneğin, Ulusal Çocuk ve Gençlik Politikası Programı'nın hazırlanmasından ve merkezi yönetimde gençlik politikasının koordine edilmesinden sorumludur66. Gençlik çalışmaları için merkezi hükümet tarafından fon verilmektedir. Eğitim ve Kültür Bakanlığı, gençlik çalışmalarını oyun faaliyetleri ve bütçe finansmanı gelirlerinden finanse etmektedir. Gençlik sektörü için bütçe kalemleri ve 2020'deki ödenekleri: ● Gençlik çalışmalarını teşvik etmek için kullanılan oyun faaliyetlerinden elde edilen gelir (54,2 milyon Euro) ● Gençlik atölyesi faaliyetleri ve gençlik sosyal yardımları (23,5 milyon Euro) ● Belirli transferler (1,9 milyon Euro) Finansmanın çoğunluğu merkezi hükümet transferleri ve hibeleri aracılığıyla yönlendirilmektedir. Finansmanın bir kısmı belediyelerin kendi takdirine bağlı olarak merkezi yönetim transferleri olarak belediyelerdeki gençlik faaliyetlerine tahsis edilmektedir. Belediyelere hedefli merkezi hükümet transferleri de verilmektedir. Transferler, faaliyetleri (genel transferler) veya projeleri ve yatırımları (özel transferler) desteklemek için verilir. Gençlik çalışmaları için merkezi hükümet 65 66 https://eacea.ec.europa.eu/ national- policies/ en/ content/ youthwiki/ 13-national-youthstrategy-finland https://minedu.fi/en/youth-work. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 361 transferleri Eğitim ve Kültür Bakanlığı veya Bölgesel Devlet İdari Ajansları tarafından verilmektedir. Gençlik çalışmalarını teşvik etmek için kullanılan oyun faaliyetlerinin gelirlerinin neredeyse% 30'u, sivil faaliyetler ve STK'ların gençlik çalışmaları için ön koşulları güçlendirmek amacıyla gençlik sektörü kuruluşlarının faaliyetlerine tahsis edilmektedir. Bakanlık, belediyeler ve STK'lar tarafından yürütülen gençlik çalışmaları için ön koşulları sağlamanın yanı sıra, örneğin gençlik atölyesi faaliyetlerini ve gençlik çalışmaları ile yakın bağlantıları olan gençlik çalışmasını destekleyerek, hükümetin gençlik politikası hedeflerini kaynak temelli yönetim yoluyla desteklemeye çalışmaktadır. Hükümetin bir topluluk garantisine yönelik Gençlik Garantisini geliştirmeye yönelik kilit projesi. Bu çalışma formları, dışlanma riski altındaki gençlerin sivil ajanslarını ve yaşam yönetimi becerilerini desteklemektedir. Bakanlık, gençlik sektörünü ulusal, bölgesel veya yerel düzeyde geliştirmeyi amaçlayan bireysel projeleri de desteklemektedir. Performans yönetimi, devlet yardımlarının stratejik niteliğini ve etkisini güçlendirmek amacıyla merkezi hükümet transferlerinden faydalanan belirli önemli aktör gruplarına uygulanır. Bunlar: ● gençlik sektöründeki mükemmellik merkezleri ● ulusal gençlik merkezleri67 5. İskandinav İşbirliği: Çocuklar ve Gençler için İskandinav Komitesi, İskandinav Bakanlar Konseyi'nin gençlik politikası konusunda uzman bir organ olarak faaliyet göstermektedir. Bakanın Konseyinin çocuk ve gençlik politikası stratejisinin koordinasyonundan ve izlenmesinden sorumludur. Ayrıca gençlik konularında İskandinav işbirliği ile ilgili kuruluşlara ve projelere destek vermektedir68. Finlandiya'da Gençliğe Yatırım: OECD Gençlik Eylem Planı'nda gençlerin işgücü piyasasına başarılı bir şekilde katılımı, gençlerin hem kendi kişisel ekonomik beklentileri ve refahları için hem de genel ekonomik büyüme e sosyal uyum için önem taşımakta olduğuna dikkat çekilmiştir. Bu nedenle de gençlere yatırım yapmak, Finlandiya da dahil olmak üzere tüm ülkeler için önemlidir. 2013 yılının Mayıs ayında başlatılan OECD Gençlik Eylem Planı'nın ardından OECD, planın ulusal ve yerel bağlamlarında kapsamlı önlemleri yerine getirme, ülkelerin politika önlemleri konusundaki deneyimlerini paylaşmaları için akran öğrenme fırsatları sağlamak için ülkelerle çalışmaktadır 69. Finlandiya’da tüm gençleri katılım sürecinin içine alan önemli mekanizmaların oluşturulduğu görülmektedir. Gençlerin fikirlerini özgür bir şekilde ifade edebilecekleri alanlar yaratılarak, kendilerine olan özgüvenleri 67 68 69 https://minedu.fi/en/financing-youth. https://minedu.fi/en/eu-and-international-cooperation-youth. https:// www. oecd- ilibrary. org/ sites/ 1251a123-en/index.html?itemId=/ content/ publication/ 1251a123-en. Gençlik Politikaları 362 artırılmaktadır. Bununla birlikte toplumun gözünde değerli oldukları hissettirilerek, yönetici ve yetişkinler ile güç paylaşımı yapılarak gençlik politikalarına yön verilmeye çalışılmaktadır. Sürecin her aşamasında gençler dahil edilmekte, gençlerin sorunlarını dile getirip tartışmaları sağlanmakta ve bu sorunların çözümü için öneriler sunulmaktadır. Böylelikle gençlik politikalarının oluşumunda her aşamada gençlerle birlikte çalışıldığı, gençlerin aktif bir şekilde sürece dahil edildiği ve bu durumun kurumsallaştırıldığı görülmektedir. Sonuç olarak Finlandiya’nın yaptığı çalışmalarla başarılı bir gençlik politikasına sahip olduğunu söyleyebiliriz (Çetintürk ve Küçük, 2019). Gençlik çalışmaları için merkezi hükümet finansmanı Gençlik sektörü için bütçe kalemleri ve 2020 yılı ödenekleri: ● Gençlik çalışmalarını teşvik etmek için kullanılan oyun faaliyetlerinden elde edilen gelir (54,2 milyon Euro) ● Gençlik atölyesi faaliyetleri ve gençlik sosyal yardım çalışmaları (23,5 milyon Avro) ● Bazı transferler (1,9 milyon Euro) Finansmanın çoğu, merkezi hükümet transferleri ve hibeleri yoluyla sağlanır. Finansmanın bir kısmı belediyelerin takdirine bağlı olarak kullanılan merkezi hükümet transferleri olarak belediyelerdeki gençlik faaliyetlerine tahsis edilmektedir. Hedeflenen merkezi hükümet transferleri de belediyelere verilmektedir. Transferler, faaliyetleri (genel transferler) veya projeleri ve yatırımları (özel transferler) desteklemek için verilir. Gençlik çalışmaları için merkezi hükümet transferleri, Eğitim ve Kültür Bakanlığı veya Bölgesel Devlet İdari Ajansları tarafından verilmektedir. Gençlik çalışmalarını teşvik etmek için kullanılan oyun faaliyetlerinden elde edilen gelirin yaklaşık %30'u, sivil faaliyetlerin ön koşullarının ve STK'ların gençlik çalışmalarının güçlendirilmesi amacıyla gençlik sektörü kuruluşlarının faaliyetlerine tahsis edilmektedir. Bakanlık, belediyeler ve STK'lar tarafından yürütülen gençlik çalışmalarının ön koşullarını güvence altına almanın yanı sıra, örneğin gençlik atölye faaliyetlerini destekleyerek ve gençlik çalışmalarıyla yakın bağlantıları olan sosyal yardım çalışmaları yoluyla, kaynağa dayalı yönetim yoluyla Hükümetin gençlik politikası hedeflerini teşvik etmeye çalışır. Toplum garantisine yönelik Gençlik Garantisini geliştirme konusunda hükümetin anahtar projesi. Bu çalışma formları, dışlanma riski altındaki gençlerin sivil kurum ve yaşam yönetimi becerilerini destekler. Bakanlık ayrıca gençlik sektörünü ulusal, bölgesel veya yerel düzeyde geliştirmeyi amaçlayan bireysel projeleri de destekler. Devlet yardımlarının stratejik yapısını ve etkisini güçlendirmek amacıyla merkezi hükümet transferlerinden yararlanan belirli önemli aktör gruplarına sözde performans yönetimi uygulanır. Bunlar şunları içerir: Finlandiya'da Gençlik Politikaları 363 ● gençlik sektöründeki mükemmellik merkezleri ● ulusal gençlik merkezleri 4.2. Yerel Düzeyde Finlandiya'da örgün eğitimde olduğu gibi, hizmetlerin yaygın eğitim süreçlerinde nasıl organize edileceğinin sorumluluğu yerel düzeydeki belediyelere verilmektedir. Bu noktada sivil toplum - hem ulusal hem de yerel düzeylerde sivil toplum gençliği ve gençlik çalışmaları örgütleri - çok aktif bir rol oynamaktadır. Gençlik çalışması ve gençlik faaliyetlerinin çoğu akşamları, hafta sonları ve okul tatili sırasında düzenlenmektedir. Belediyeler, sivil toplum gençliği ve gençlik çalışma dernekleri, ulusal gençlik merkezleri ve cemaatleri tarafından düzenlenirler ve bunlar "Gençlik Yasası"ndaki gibi fonlama düzenlemelerine dayanırken, gençlerin planlama, gerçekleştirmede ve faaliyetlerin değerlendirilmesinde aktif bir rol almaları gerekmektedir 70. Belediyeler: Gençlik tesislerinin sürdürülmesi, gençlik derneklerinin ve gruplarının desteklenmesi ve özel gençlik çalışmaları gibi yerel gençlik çalışmalarından sorumludur. Gençlik çalışmaları yapan dernekler ve kuruluşlar da belediyelerde faaliyet göstermektedir. Bölgesel yönetimde, gençlik sektörü görevleri Bölgesel Devlet İdari Ajansları tarafından yerine getirilmektedir. Bu görevler, gençlerin eğitim, öğretim veya işte yer bulma olanaklarını desteklemek, gençlere bilgi ve danışmanlık hizmetleri sunmak ve onlar için eğlence ve boş zaman aktiviteleri düzenlemekle ilişkilidir. Bölgesel Devlet İdari Ajansları gençlik çalıştayları ve gençlik sosyal yardım çalışmalarına yardımcı olmaktadır. Ayrıca belediye hizmetleri hakkında bilgi toplar, aktörleri eğitir ve Eğitim ve Kültür Bakanlığı'nın gençlik sektörüne yardımlarının bir kısmını üstlenmektedirler 71. 5. Ülkeden Örnek Alınabilecek İyi Yapılanmaların Değerlendirilmesi Finlandiya, gençlik politika uygulamalarında başarılı olmuş bir ülkedir ve son yıllarda özellikle gençlik ve eğitim politikalarında ön plana çıkmıştır. Gençlerin yönetim mekanizmalarına katılımını önemseyen Finlandiya, bu bağlamda oldukça önemli çalışmalar yapmaktadır. Etkin politikalar oluşturularak gençlerin sürece katılımının sağlanması politikaları uygulamaya geçirmede başarılı olmada büyük öneme sahiptir. Finlandiya’da geleceğin ışığı olarak görülen gençlerin kendilerini değerli hissetmesi için de aidiyet duymalarını sağlayacak platformlar geliştirilmiş ve burada gençlere her konuda söz hakkı verilmiştir. Ülkedeki gençler katılım mekanizmaları içinde kendilerini etkin görmemektedir. Ve gençler kendilerinin bir şeyleri değiştirmeye olan inancının olmadığını ifade etmektedirler. Bu 70 71 https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/10-youth-work-finland. https://minedu.fi/en/youth-work. 364 Gençlik Politikaları noktada ülkedeki gençlere yönelik politikaların ve uygulamaların gençlere danışılarak, gençleri sürecin içerisine dahil edilerek planlaması ve hayata geçirilmesi gerekmektedir. Finlandiya, gençlere istikrarlı bir gelir sağlayan sosyal yardımlara ve eğitimi tamamlamalarına, sağlık ve sosyal sorunlarını ele almalarına ve istihdama erişmelerine yardımcı olan hizmetlere önemli yatırımlar yapmaktadır. Finlandiya, 1970’li yıllardan beri, gençlik politikaları üzerine birçok yasal düzenleme yaparak kanunlar çıkarmıştır. Finlandiya’da gençlik politikaları ile ilgili sadece yasal düzenlemeler yapılarak kanun çıkarılmamış; bunun yanında eğitim alanında da yaptığı yasal düzenlemeler ile gençlere okullarda okul konseyleri ile birlikte katılım olanağı sağlanmıştır. Bu kapsamda bütün gençlerin aktif katılımını sağlayacak Gençlik Konseyleri oluşturmuştur. Helsinki Katılım Modeli de bunların içinde başarılı olanlardandır. Bu model şehirdeki bütün gençlerin kendilerini ilgilendiren konularda, karar alma süreçlerine aktif katılımını sağlayacak şekilde düzenlenmiştir. Gençlerin, fikirlerini özgür bir şekilde ifade edebilecekleri alanlar yaratılarak, kendilerine olan özgüvenleri artırılmaktadır. Gençlere toplumun gözünde değerli oldukları hissettirilerek, yönetici ve yetişkinler ile güç paylaşımı yapılarak gençlik politikalarına yön verilmeye çalışılmaktadır. Sürecin her aşamasına gençler dahil edilmekte ve sorunlarını dile getirip tartışmaları sağlanmaktadır. Yine bu sorunların çözümü için öneriler sunulmaktadır. ençlik Expo, gençlerin oluşturduğu karışık programları kapsayan, gençlerin kendilerini rahat bir şekilde ifade ettiği farklı biçimleri gösteren ve endişeleriyle beklentilerini tartışabildikleri bir platformdur. Gençlik Expo; 130 gençlik kuruluşu, okul konseyleri, öğrencileri ve şehirdeki 50 gençlik merkezini ve tüm öğrencilerin katılımını hedeflemektedir. Ülke çapında 130 ulusal gençlik ve eğitim örgütünün üst kuruluşu olan Allianssi, lobi çalışmalarını hiçbir politik ve dini görüşe bağlı olmadan gerçekleştirmektedir. Allianssi’nin amacı; “gençlerin toplumun sorumlu üyeleri olarak büyümesini, karar alma sürecine ve uluslararası eyleme katılmasını teşvik etmek”tir. Gençlerin refahını toplumun merkezine yerleştiren Allianssi’nin temel amacı, gençliğin refahını sağlamaya çalışmaktır. Böylelikle gençlik politikalarının oluşumunun her aşamasında gençlerin aktif bir şekilde sürece dahil edildiği ve bu durumun kurumsallaştırıldığı görülmektedir. Eğitim ve Kültür Bakanlığı, merkezi hükümet transferleri veya isteğe bağlı transferler yoluyla belediyeler ve STK'lar tarafından yürütülen gençlik çalışmalarını ve gelişimini sübvanse etmekte ve performans rehberliği yoluyla bölgesel gençlik çalışmalarını yönlendirerek desteklemektedir. Bakanlık ayrıca gençlerin faaliyetlerine katılımını ve dahil edilmesini teşvik etmek istemektedir. Gençlik çalışması ve gençlik politikası yoluyla, merkezi hükümet ve belediyeler gençlerin yaşam koşullarını iyileştirmek ve gençleri sivil faaliyetlere katılmaya teşvik etmek için çalışmaktadır. Finlandiya’da gençlerin kendileri ile ilgili karar alma süreçlerine katılımını destekleyen ve katılımına yol açan birçok mekanizma bulunmaktadır. Ülkede bakanlıklar, belediyeler, sivil toplum kuruluşları ve gençlere yönelik çalışmalar yapan platformlar işbirliği içerisinde Finlandiya'da Gençlik Politikaları 365 çalışmaktadır. Finlandiya’da ülkenin geleceğini teşkil eden genç nüfusa büyük bir önem verilmiş, genç nüfusun daha aktif, topluma yararlı ve vatandaşlık bilinci yüksek bireyler olarak yetiştirilmeleri için çeşitli düzenlemeler yapılmıştır. Sonuç olarak Finlandiya’nın 1970’li yıllardan beri yaptığı çalışmalarla başarılı bir gençlik politikası uygulamakta olduğunu söylenebilir. Bununla birlikte Finlandiya’nın politika yapım sürecinde gençleri de sürece dahil ederek gençlerin aktif katılımını sağladığını gözlemlenmektedir. Finlandiya gençlik çalışmalarını ve gençlik katılımını ülkedeki tüm aktörlerle birlikte ele almıştır. Gençlik politikaları oluşturulurken yönetişim çerçevesinde gençlere yönelik çalışmalar yapan aktörlerin hepsi ile karar alınmıştır. Finlandiya’nın gençlere yönelik uyguladığı politikalar, katılım mekanizmaları ve platformları, yasal mevzuatı diğer ülkeler için de örnek teşkil edebilir. Gençlik Politikaları 366 Kaynakça Çetintürk, Veli Ercan ve Küçük, Hülya (2019), “Gençlik Politikalarında Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme: Türkiye ve Finlandiya Örneği” Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi. Gür, Emre ve Bahçeci, Devin (2014), “Karşılaştırmalı Bir Analiz: Avrupa’da Gençlerin Katılımı ve Gençlik Politikası”, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul. Karakurt, Birol ve Ela, Mehmet (2017), "Finlandiya'da Yerel Yönetimler: Türkiye İçin Öneriler", Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 26, Sayı 3, Temmuz 2017, ss.3168. Yalçındağ, Selçuk (1996), "Ülke Ülke Yerel Yönetimler Finlandiya'da Yerel Yönetimler", Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 5, Eylül 1996, ss. 71-83. Malm, Karla (2016), “Country Sheet on Youth Policy in Finland”, http://pjpeu.coe.int/documents/1017981/903813 4/Finland-2016. pdf/ 303 907e4- df72- 4045-b165-9eb25d8ec351. Turan, Elif (2018), "Üniter Bir Devlet Olarak Finlandiya Yerel Yönetimleri", Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, ss.84-102. Tuzcuoğlu, F., (2013), “Finlandiya'da Yerel Yönetimler”, (Okçu, M. ve Özgür, H. edt.), Seçkin Yayıncılık, Ankara. Wojtachnia, Eva Feldmann vd. (2010), “Youth Participation in Finland and in Germany (Status Analysis and Data Based Recommendations)”, The Finnish Youth Research Society, Germany, http://www.nuorisotutkimusseura.fi/im ages/julkaisuja/youth_participation_in_ finland_and_in_germany.pdf http://www.finland.org.tr, 12.01.2018. https://minedu.fi/en/ministry https://read.oecd-ilibrary.org/social-issues-migration-health/investing-in-youthfinland_1251a123-en#page7. https://www.freeworldmaps.net/europe/finland/, (Erişim Tarihi:12.12.2020). Europea Youth Work Finland, https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/ en/ content/ youthwiki/10-youth-work-finland, (Erişim Tarihi: 05.06.2020). https://eacea.ec.europa.eu/national-policies /sites/youthwiki/files/gdlfinland.pdf, (Erişim Tarihi: 10.07.2020). http://www.saturk.gov.tr/images/pdf/ust/fi nlandiya.pdf., (Erişim Tarihi: 10.07.2020). http://www.mfa.gov.tr/finlandiya-siyasi-gorunumu.tr.mfa., (Erişim Tarihi: 10.07.2020). www.infofinland.fi. https://www.infofinland.fi/. https://www.worldometers.info/world-population/finland-population/. https://www.statista.com/statistics/521152/population-of-finland-by-age/ https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/overviewfinland. https://www.stat.fi/til/vaenn/2018/vaenn_2018_2018-11-16_tie_001_en.html https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/10-youth-workfinland. https://read.oecd- ilibrary. org/ social -issues- migration-health/investing-in-youthfinland _1251a123-en#page7. https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/state/docs/2019_chp_fi_english.pdf https://www.euro. who.int/ __data/assets/ pdf_file/0008/ 243296/Finland-WHOCountry- Profile.pdf?ua=1. https://www.humanium.org/en/finland/ https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/5-participationfinland. Finlandiya'da Gençlik Politikaları 367 https://minedu.fi/en/legislation-youth. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth. https://tietoanuorista.fi/en/nuora/sections/ https://tietoanuorista.fi/en/nuora/advisory-council-for-youth-affairs/. https://minedu.fi/en/policies-and-development-youth https://eacea.ec.europa.eu/ national-policies/ en/ content/ youthwiki/ 13-nationalyouth- strategy-finland. https://minedu.fi/en/ministry https://minedu.fi/en/eu-and-international-cooperation-youth. https://www.djht-europe.de/ downloads/ doctrine/ Webforum Veranstaltungen WebsiteBundle. https://minedu.fi/en/financing-youth. https://minedu.fi/en/eu-and-international-cooperation-youth. https://www.oecd-ilibrary.org/sites/1251a123en/index.html?itemId=/content/publication/1251a123-en. https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/en/content/youthwiki/10-youth-workfinland. https://minedu.fi/en/youth-work. https://www.kela.fi/ https://europa.eu/youth/tr/article/37/32702_tr?language=nl