Fethiye

Harry John Johnson’s 4 months spent largely in Lycia in 1843-44 seem to have provided the source for the landscapes in his apocalyptic paintings exhibited in London in 1859 entitled: ‘Hierapolis, Asia Minor. “I will make it a possession for the bittern, and pools of water”’, and, ‘Sardis, Thou Hast A Name That Thou Livest, And Art Dead’ — Rev. iii. I.’ Both exhibited before the Indian Mutiny ended. Some corrections are made to the titles that have subsequently been given to his paintings, not least, that Hierapolis is not in Greece but in Asia Minor, and that Macri is today Fethiye in ancient Lycia in southwestern Turkey, and is not Mukri in Turkmenistan. Two previously unidentified depictions of the 1791 Hassan Pasha mosque in Fethiye are noted, together with further evidence to show he remained involved reworking the images he saw and recorded in Lycia from his return to London in 1844 aged 18, over the course of the next forty years, until his death in 1884.

Harry John Johnson’ın 1843-1844 arasında 4 ay süren ve çoğunlukla Likya’da bulunduğu gezisinin 1859 yılında Londra’da sergilenen apokaliptik resimlerinde görülen peyzajların kaynağı olduğu anlaşılıyor. Bunlardan İncil’den alıntılarla isimlendirdiği ikisi, Hierapolis Küçük Asya, “Kenti balabana verip bataklığa çevireceğim, ve, Sardis, “Yaşıyorsun diye ad yapmışsın ama ölüsün”. Hindistan’da İngiliz yönetimine karşı gerçekleşen ayaklanma sonlanmadan önce sergilenmişti. Resimlerin orjinal isimleri zaman içinde değiştirilmiştir. Hierapolis, Yunanistan olarak verilmiş, bir diğer resim Macri 1844 yanlışlıkla Mukri olarak okunmuştur. Fethiye Hasan Paşa Camii’ni konu alan iki ayrı resim ise Johnson’un Likya gezisinde görüp kaydettiği imgeleri 1844’de 18 yaşında Londra’ya dönüşünden 1884’de ölümüne kadar geçen süre içinde de resmetmeye devam ettiğini göstermektedir.

ÖZET Osmanlı Arşivlerindeki tapu tahrir ve vakıf defterlerini temel alarak Batı Anadolu'nun Akdeniz kıyısındaki önemli kazalarından biri olan Meğri'nin XVI. yüzyıldaki sosyal ve ekonomik yapısını incelemeye çalıştık. Meğri'de nüfusun önemli bir kısmı köylerde toplanmıştır. Amas (Üzümlü), Aypaz, Dodurga, Çalıcaardı, Eşen, Falarya (Faralya), Gerişburnu, Girdab, Gülümet, Ovacık, Döğer (Sandlu) ve Elviz (Kayaköy) büyük köyler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu köylerden Elviz'de sadece gayri Müslimler vardır. Bu köyler dışındaki yerler biraz daha az nüfusa sahiptir. Üretimden alınan vergiler dikkate alındığında, köylerin ağırlıklı olarak tarım ve hayvancılıkla geçindiği görülmektedir. Tarım ürünlerinin içinde ise buğday, arpa, darı, incir, çeltik ve bağcılık ağırlıklıdır. Bunun yanında bakla, mercimek, pamuk, susam, bostan, keten, piyaz gibi birçok ürün yetiştirilmektedir. Meğri kazasında önemli miktarda konar-göçer bulunmaktadır. Meğri şehri çok fazla gelişmemiştir. Bunda Meğri iskelesinin eski önemini kaybetmesi, bölgenin yazları sıcak olması dolayısıyla halkın Seki gibi yaylalara çıkması ve denizden gelen korsan saldırıları gibi güvenlik problemlerinin olması etkili olmuştur. Yine de ticari ve sanayi faaliyetler buraya yetecek kadar vardır. Ayrıca önemli miktarda tuzla ve tuz çıkarma faaliyeti bulunmaktadır. Meğri kazasında 44–80 arasında vakıf bulunmaktadır. Birkaç vakıf hariç diğerleri kırsal alanda yer almaktadır. Vakıflarla ilgili 1530, 1562 ve 1583 tarihli Vakıf defterlerinden istifade edilmiştir. Özellikle 1562 ve 1583 tarihli defterler mufassal olduğu için bölge tarihi için de önemli bilgiler vermektedir. ABSTRACT We have tried to analyse social and economic structure of Meğri in XVI. century, one of the important districts in Mediterranean coastal area of Western Anatolia, by basing Ottoman Tax Registers (Tapu Tahrir Defterleri) and Waqf Documents in Ottoman Archives on the so-called analysis. A large part of the population of Meğri were collected in villages. Amas (Üzümlü),

The main purpose of this study is to examine the prevalence of nomadic organizations
in tourism sector. In this study, data which was acquired from the interviews made with the
owners of small enterprises was analyzed. At the end of the analysis, it was found out that
there was a potential of nomadic organization in simple structure tourism establishments.

Özet Bu çalışma Fethiye ve civarında zeytinin (Olea europaea L. subsp. europaea) yetişmesinde iklimin et-kisinin belirlenmesini amaçlamaktadır. Antalya Körfezi ile Fethiye Körfezi arasında kalan saha, Teke Yöresi olarak adlandırılmaktadır. Muğla ili, Fethiye ilçesi de Teke Yöresi'nde yer alır. Yörede zeytinin yetişme şartlarının belirlenmesi amacıyla öncelikle ilgili literatür derlenmiştir. Daha son-ra zeytinin yetişme şartlarını etkileyen parametreler ile ilgili altlıklar temin edilmiştir. Bu veriler kullanılarak inceleme alanı ve konu ile ilgili kartografik malzeme oluşturulmuştur. Farklı zaman aralıklarında zeytin ve yetişme şartları yerinde incelenmiştir. Son aşamada tüm veriler analiz edilmiş, zeytinin yetişme şartları ile ilgili değerlendirmeler yapılmıştır. Muğla ilinde 2014 yılı verilerine göre 15 milyona yakın zeytin ağacının bulunduğu, bu ağaçlardan yak-laşık %10' unun Teke Yöresi sınırları içinde kaldığı tespit edilmiştir. Fethiye civarındaki hâkim zeytin çeşi-di ise Tavşanyüreği'dir. Muğla, Antalya ve Mut civarında da yetiştirilen bu zeytin çeşidinin orijin sahası da Fethiye'dir. Düşük bir periyodisiteye sahip olan bu zeytin çeşidi, yağ oranı düşük olduğundan daha çok yeşil ve siyah sofralık olarak değerlendirilmektedir. Tarımsal faaliyetlere uygun arazilerde zeytin ve diğer ürünler arasında bir rekabetten söz etmek mümkündür. Fethiye, 18.8 °C yıllık sıcaklık ortalamasına sahip olup ve 993.4 mm civarında yağış almaktadır. Bu veri-ler, Thornthwaite yöntemi ile değerlendirildiğinde inceleme alanının C2 B'3 s2 b'4-yarı nemli, mezotermal, su noksanı yaz mevsiminde ve çok kuvvetli olan iklim tipine girdiği anlaşılmaktadır. Bu durumda özellikle yaz mevsiminde şiddetli kuraklık nedeniyle zeytinliklerin sulanmasına ihtiyaç duyulmaktadır. Eşen Çayı ve yeraltı suları bu durumda sulama için kullanılmaktadır. Zeytin tarımı için optimum yıllık ortalama sıcaklık 16°C, üst sınır 19°C, alt sınır ise 14°C dir. Bu durumda Fethiye, ortalama 18.8°C ile üst sınıra çok yakın bir durumdadır. Araştırmalar zeytinin 295 mm ile 1157 mm ler arasındaki yağış aralığında yetiştiğini göstermektedir. Optimum değer ise 850 mm civarındadır. Bu durum yağışlar bakımından zeytinin Fethiye civarında uygun şartlarda bulunduğunu göstermektedir. Ancak ekolojik şartlar bakımından yıllık yağış miktarı kadar yağış rejimi de önemlidir.

Türkiye'de afet ve planlama gerçekleri arasında ilginç bir bağlantı var. Geç Osmanlı İstanbul'unda yangın alanlarının zorunlu olarak planlanması kuralı kentin dönüşümünde önemli bir araç olmuştu. Cumhuriyet döneminde depremin de kent planlama üzerinde benzer bir etki yaptığı söylenebilir. 1856 yılından sonra inşa edilen Fethiye kentinin görünümü (kaynak: Şahin Özbek Arşivi).

--ENGLISH BELOW--
Bu makalenin ilk kısmı Fethiye çevresinde, Pinara, Telmessos, Kalynda, Kadyanda, Araksa ve Tlos kentleri arasındaki antik yolların ve güzergâhların tespiti için son yıllarda yapılan yüzey araştırmalarının sonuçlarını içermektedir. Bu değerlendirmeler çerçevesinde Pinara ve Telmessos arasında birisi Kabaağaç - Gökben üzerinden diğeri de Babadağ üzerinden olmak üzere iki antik yol olduğu tespit edilmiş, Patara Yol Anıtı’nda belirtilen yolun ise Babadağ üzerinden giden yol olması gerektiği önerilmiştir. Tlos ve Telmessos arasındaki yolun Seydikemer üzerinden gitmiş olması beklenen bir durum iken, yapılan incelemeler neticesinde bu yol büyük ihtimalle, sadece bir ayağının temelini tespit edebildiğimiz Allıkavak’taki antik köprüden geçerek Çaltıözü, Bozyer ve Esenköy üzerinden Telmessos’a ulaşmaktaydı. Telmessos ve Kalynda arasındaki yolun büyük oranda bugünkü Fethiye - Dalaman yolunu takip ettiği anlaşılmış ve bu yol üzerinde kalan İnlice’nin Daidala olarak ve Şerefler’in de Kalynda olarak lokalizasyon önerileri yeniden değerlendirilmiştir. Kadyanda ve Telmessos arasındaki antik yolun Eldirek üzerinden gitmiş olabileceğinin daha doğru olduğu, Kadyanda ve Araksa arasındaki yolun ise antik Atlıdere Köprüsü üzerinden gittiği gözlemlenmiştir. Kadyanda ve Tlos arasındaki yolun da aynı köprüyü kullanarak Kıncılar, Girmeler ve Güneşli yakınlarından Tlos’a ulaşması gerekmektedir. Keza, Araksa ve Tlos arasındaki yol da Atlıdere Köprüsü’nün güneyindeki aynı hattı izlemiştir.
Makalenin Likçe yazıtlarının ele alındığı ikinci bölümde biri Pinara’nın yak. 7,5 km kadar kuzeyinde yer alan Asarcık’ta (antik Aloanda), diğeri Kadyanda/Araksa arasındaki yol üzerinde bulunmuş iki yeni yazıt ele alınmıştır. Aloanda yazıtının dinî ve gömü niteliği vardır. Yazıtın neredeyse yarısının ele geçmiş olması nedeniyle tam olarak ne için dikildiği anlaşılamamıştır. Yazıt, Likçe çalışmaları sahasına yeni sözcük ve morfoloji katkıları sağlamaktadır. Yazıt aracılığıyla buluntu yerinin bir kült alanı olabileceği tartışmaya açılmıştır, çünkü yakınında muhtemelen daha geç döneme ait lahit ve kaya mezarları bulunsa da, buluntu alanında Likya dönemine ait gömü izleri bulunmamaktadır. Bu nedenle eğer erken dönemden bir kaya mezarı veya lahit söz konusu değilse anıtın doğrudan bir gömü yazıtı niteliği taşıdığını söylemek zordur. Çalışmada çözümleme ve okuması yapılan ikinci yazıt ise, Likya coğrafyasında örneklerine sıklıkla rastlanan bir kaya mezarının yazıtıdır. Ne yazık ki, yazıt yüzeyinin doğal sebeplerle aşınıp gitmiş olması nedeniyle mezarın kime ait olduğu tam olarak tespit edilememektedir. Varsayımsal olarak bu kişinin Armazapimi adında birisi olabileceği düşünülmektedir. Mezarı bir şahsın kendi eşi, ev halkı ve annesinin soyundan gelenler için inşa ettirdiği okunabilmiştir. Yazıt, gömü kurallarının belirlenmesi yanında, mezarda gömü ihlâli yapılması durumunda Likya’nın çeşitli kurum ve tanrılarına karşı sorumlu olunacağını belirterek sonlanmaktadır. Her iki Likçe yazıtın da açık bir Türkçe çevirisi verilememektedir.
___________________________________________________________________________
The first part of this contribution contains the results of field surveys made in recent years exploring the ancient road network around Fethiye, including the routes between Pinara, Telmessos, Kalynda, Kadyanda, Araxa and Tlos. According to these results, there are two options for the road between Pinara and Telmessos, one through Kabaağaç and Gökben, one over Babadağ. In the article, the second option is suggested for the road recorded in Monumentum Patarense (MP). While the road between Tlos and Telmessos was at first expected to have passed through today’s Seydikemer, the field surveys identified a better option with a course through Çaltıözü, Bozyer ve Esenköy, crossing over an ancient bridge, only a footing-base of which has survived, in today’s Allıkavak. The ancient route between Telmessos and Kalynda mostly follows the modern road between Fethiye and Dalaman, and the localizations of İnlice/Daidala and Şerefler/Kalynda are discussed again. The road between Kadyanda and Telmessos probably led through Eldirek, and the road between Kadyanda and Araxa passed over the ancient bridge in Atlıdere. The route from Kadyanda to Tlos also passed over this bridge and reached Tlos following a course past Kıncılar, Girmeler and Güneşli. Similarly, the road between Araxa and Tlos followed the same route to the south of Atlıdere Bridge.
In the second part of the contribution two new Lycian inscriptions are published. One was found at Asarcık (ancient Aloanda) located ca. 7,5 km to the north of Pinara, and the other on the road between Kadyanda and Araxa. The inscription from Aloanda reflects a religious and funerary content. The type of monument cannot be identified with certainty, because half of the stone is missing. The discussion of the inscription has contributions concerning the vocabulary and morphology of the Lycian language. The find spot of the inscription might have been a religious location, because there are no funerary remains from the Lycian period in the spot. It is less likely that inscription has a funerary character, as there was no rock-cut tomb or early sarcophagus at the find spot, though there are several later funerary monuments of these types nearby. The second inscription has the usual content of Inscribed Lycian rock-cut tombs, of which there are many examples. The tomb’s owner cannot be identified for certain, due to the natural erosion of the inscription surface, but the name may be conjectured as be Armazapimi. The owner built the tomb for himself, his wife, his household and for bis mother’s descendants. Besides the regulations for burials, the inscription ends with a closure stating that anyone who violated the burial regulations, should be considered criminally liable to punishment by several Lycian institutions and divinities.

Low-lying geographies are quite attractive and preferable for the populations in terms of settlement, agriculture and tourism. Based on the recent findings of archaeological research, it can obviously be seen that people has generally settled and developed civilizations on low-lying areas.

As one of the impacts of global climate change, accelerated sea level rise mainly due to thermal expansion of surface waters has become a growing threat especially for low-lying areas worldwide. Among the most profound impacts of sea level rise, coastal erosion, inundation of lands, flooding of coastal areas due to increased storm surges and salt water intrusion to fresh water resources (Ozyurt, 2010) come into prominence in the long term.

Fethiye as an attractive touristic destination in Turkey is exposed to many hazards like tsunamis and earthquakes throughout the history (Minoura et al. 2000). Topographical characteristics of this ancient town of Turkey, brings its importance into forefront in terms of the need for its coastal vulnerability assessment within the CVI (Coastal Vulnerability Index to Sea Level Rise) Model and FCVAM (Fuzzy Coastal Vulnerability Assessment Model) (Ozyurt, 2010).

The main objective of this thesis is to determine the vulnerability of Fethiye in order to be a guide for decision makers in taking measure and preparing adaptation plans for its sustainability in the long term scale. Within the scope of this thesis, the vulnerability assessment studies with both fuzzy logic and parameter based basic version are conducted and compared. The preliminary model result gives the coastal vulnerability level as high-moderate, but the fuzzy coastal vulnerability assessment model obtains vulnerability level within the moderate range. In light of the results of both model studies, inundation, coastal erosion and flooding due to storm surge rank in vulnerability priority as the most salient coastal impacts of sea level rise. This study aims to give an idea for authorities and decision makers on the optimal resource allocation and adaptation plans in the sense of coastal zone management practices.

Keywords: Coastal Vulnerability Assessment, Sea Level Rise, Geographic Information Systems, Fuzzy Logic, Fethiye, Coastal Zone Management

Özet 'Kahır' sözcüğüyle adlandırdığımız duygunun, insanın duygu dünyasında önemli bir yeri vardır. Kişi-nin kendine, karşısındakine ya da ötekine yönelik pasif şiddeti olarak da nitelendirebilecek olan kahır, derin üzüntü, acı içinde olma, yazıklanma gibi kişinin kendine dönük duyguları ile yok etme, perişan etme, mahvet-me, gibi kendi dışından birine, bir canlıya, eşyaya yönelik duyguları da içerir. Kahra eşlik eden öfke, hüzün, çaresizlik, umutsuzluk gibi duygulanımlarla birlikte sitem etme, lanetleme gibi sözlü şiddeti yaratan tepkileri de içerdiği görülür. Genellikle kahır duygusunun altında ayrılık, gurbet, ölüm, karşılıksız aşk, isteklerine ve duygularına karşılık bulamamak gibi nedenler mevcuttur. Yaşamın içerisinde var olan her duygunun yansımasını gördüğümüz türkülerde de kahır duygusu birçok yönüyle yer alır. Teke yöresi sınırları içerinde yer alan Fethiye ili ve çevresinde de söylenen türkülerde özellik-le gurbet, ayrılık ve aşk duygularını konu alan ve kahır duygusunun çeşitli benzetmeler ve imgelerle işlendiği görülmektedir. Teke yöresinin ezgilerini taşıyan Fethiye türkülerinin metinlerinde de " Çekersek biz güzel kahrı çeke-lim " , " Ahd eyle gelinim " , " Alnımın yazısı bu imiş ya oy " , " Uzun selvi ne uzarsın boşuna " gibi birçok dizeye sinmiş gurbet, ayrılık, ölüm, kader gibi nedenlere bağlı sitem, ilenme, beddua, dua v.b nitelikli söylemlerin arka planında çaresizlik, umutsuzluk, hüzün, öfke gibi duygulanımların izlerini görmek mümkündür. Anahtar Sözcükler: Türkü, Teke Yöresi, Fethiye, kahır, derin üzüntü, gurbet Giriş Kahır, duygu olarak da sözcük olarak da Anadolu halkının yabancısı olmadığı geniş duygusal ve psi-kolojik arka plana sahip bir kavramdır. Arapça kökenli sözcüğün TDK sözlüklerindeki karşılıklarından biri, karşısındakine ya da ötekine yönelik şiddeti de içeren 'yok etme, ezme, perişan etme, mahvetme' gibi ifadeleri kapsarken bir başka anlamı da kişinin kendine dönük şiddeti diye ifade edilebilecek olan 'derin üzüntü, acı ve sıkıntı içinde olma hali' olarak da açıklanmaktadır. Kahır sözcüğüne bağlı olarak Türk dilinde yer alan 'kahretmek, kahrolmak, kahır çekmek, kahrına uğ-ramak, kahrından ölmek, kahır yüzünden lutfa uğramak gibi onlarca sözcük, sözcük grubu, deyim, atasözü mevcuttur. Ayrıca " kahır " sözcüğü üzerinden 'kahrolasıca, Allah seni kahretsin' gibi lanet ve ilenme içeren duygularda anlatılmaktadır. Kahır duygulanımının ardında gurbet, ayrılık, ölüm, sevgiye karşılık bulamamak, küsmek gibi çeşitli nedenler yatar. 'Kahır' duygusu ile ilişkili 'sitem, beddua, dua, lanet' gibi duygusal olgula-rın yanı sıra kahra yani derin üzüntüye eşlik eden 'umutsuzluk, çaresizlik, hüzün, öfke' gibi duygusal belirtiler/ semptomlar da mevcuttur.

Title: "The Fethiye Earthquake, 1957"
Bu çalışma 1957'de Fethiye ve civarında meydana gelen 7.1 şiddetindeki deprem, kurtarma çalışmaları ve yeniden imar sürecini anlatıyor. Servet Yanatma dönemin önde gelen aktör ve tanıklarıyla sözlü tarih çalışması yaparken gazete arşivlerinin yanı sıra dönemin belediye başkanının hatıratından yararlanarak mikro tarih örneği sergiliyor.

Günümüzde konaklama işletmeleri tarafından da stratejik bir yönetim yaklaşımı olarak kullanılan dış kaynak kullanımı ile oteller asıl faaliyetleri dışında kalan hizmetleri, konusunda uzman tedarikçilerden satın almaktadırlar. Böylece asıl faaliyetlerine yoğunlaşabilmektedirler. DKK uygulamalarına ilişkin otel yöneticilerinin algılarının belirlenmesine yönelik yapılan bu araştırma, Muğla ili Fethiye ilçesinde faaliyet gösteren dört ve beş yıldızlı oteller üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, DKK'nın genel olarak maliyetleri düşürücü etkisinden dolayı, en çok da çamaşırhane bölümünde tercih edildiği, muhasebe departmanının otelin DKK kullanım kararlarını gözden geçirmede etkili olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, DKK'nın yönetsel, örgütsel, hizmet, maliyet ve genel etkilerine ilişkin yönetici görüşlerine de çalışmanın sonuç bölümünde yer verilmiştir. ANAHTAR KELİMELER Dış Kaynak Kullanımı, Konaklama Endüstrisi, Turizm, Fethiye ABSTRACT With the use of outsourcing, which is nowadays used by accommodation companies as a strategic management approach, hotels purchase services other than their main activities from specialized suppliers. Thus they can concentrate on their main activities. This study, which was conducted to determine the perceptions of hotel managers about outsourcing, was carried out on four and five-star hotels in the Fethiye district of Muğla province. According to the results of the study, it is determined that in general the use of outsourcing is preferred due to the cost-cutting effect, it is mostly preferred in the laundry department and that the accounting department is effective in reviewing the hotel's outsourcing decisions. In addition, the opinions of managers about the managerial, organizational, service, cost and general effects of outsourcing are also included in the conclusion part of the study.

Bu çalışmaya konu olan, destinasyonların ekonomik ve toplumsal anlamda gelişmesinde kilit bir rol oynayan kent turizmi, kentin sahip olduğu çekicilikleri ön plana çıkararak turistik faaliyetlere hizmet etmektedir. Türkiye’nin turizm faaliyetlerinin aktif bir şekilde gerçekleştiği destinasyonlardan biri olan, “Fethiye” de bulunduğu konum ve sahip olduğu çekicilikler açısından büyük bir kent turizmi potansiyeline sahiptir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı; Fethiye’nin kent turizmi potansiyelinin, özel tur kaptanlarının bakış açısı ile değerlendirilmesidir. Çalışma, nitel görüşme tekniklerinden biri olan yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak 61 kaptan ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonuçları, Fethiye’nin yüksek
düzeyde turizm potansiyeline sahip olduğu fakat bu potansiyelin kente özgü eksiklikler yüzünden tam olarak ortaya çıkartılamadığı yönündedir. Yapılan analizler sonucu ortaya çıkan bulgular doğrultusunda bahsedilen olumsuzlukların giderilmesi açısından bazı öneriler sunulmuştur.

Fethiye, zengin düz dokuma kültürü içerisinde kendine özgü renk, motif ve desen özelliği ile ayrı bir yer edinmiş olan önemli bir dokumacılık merkezidir. Yörede geleneksel olarak kilim, cicim ve zili tekniği ile yaygı, seccade, namazlağı, heybe, torba, çuval, çul gibi farklı kullanım amaçları için düz dokumalar üretilmektedir. Yöre halkı düz dokumaları kilim olarak adlandırmaktadır. Eldirek (kırmızı kilim) kilimi, Seydiler kilimi, aynalı kilim, sarı namazlağı (deli zili), yantırlı kilim, karaçul ve alaçul yörenin önemli dokumalarıdır. Bu çalışmada, yörenin düz dokuma geleneğini oluşturan dokumalar arasında yer alan alara dokumaların boyut, dokuma tekniği, renk, motif ve desen özellikleri yönünden incelenmesi amaçlanmıştır. Yaygı, seccade ve namazlağı olarak dokunan alara dokumalarda geçmişte yün ve deve yünü kullanılmakta iken günümüzde yün ve pamuk ipliği kullanımı yaygınlaşmıştır. Dokuyucular çoğunlukla ipliklerini hazır, boyanmış olarak satın almakta, ya da dokuma ipliklerini kendileri boyamaktadırlar. Goraf da denilen deve yünü renkli çubuklar ve bunların arasında yer alan renkli çubukların üzerinde cicim tekniği ile dokunmuş motifler yer almaktadır. Yoz pıtrak, göbekli pıtrak, kurbağacık, devetabanı, sığır sidiği gibi motifler alara kilimlerde sıklıkla görülen motiflerdir. Seyrek cicim teknikli motiflerin yer aldığı dokumalar yanışlı alara olarak adlandırılmaktadır.

Muğla'nın on üç ilçesinin farklılıklarının zenginliğinin bütünlük içinde korunması, Muğla'nın kırsal ve kıyı bölgelerinde, üretime dayalı kalkınma modelinin geliştirilmesi, tarımsal çeşitliliğin desteklenmesi ve yaşamsal değerlerin korunması için üretim ve tüketim dengesi bölge içinde sağlanmalı. Bu amaçlarla hayata geçirilen Atölye Muğla Bir Kırsal Kalkınma Atölyesi çalışmasının ilk aşamasında Muğla Bir Eylem Planı Muğla Büyükşehir Belediyesi için Kentsel Strateji tarafından hazırlanmıştır.

Ülkemizin toplam turizm gelirlerinin %25’ini oluşturur “Deniz Turizmi”. Dünyaca ünlü güzelliği olan Ege ve Akdeniz kıyıları cezbedici bir niteliğe sahiptir. Orman yeşilinin ve masmavi denizin en güzel renk tonlarını görebileceğimiz mavi yolculukların ilk ve son durağıdır bu bölge. Mavi Yolculukta önemli bir noktadır Bodrum. Muğla Bölgesinde Fethiye ve Marmaris’te de hizmet veren ticari yatların lokal olarak kıyaslanması sektörün rekabetçi kimliğini de yansıtmaktadır. Bodrum limanına kayıtlı tekne sayılarının değerlendirileceği bu makale de Muğla Bölgesi’nin turizm gelirlerini arttıran bu turizm merkezinin deniz turizmindeki rolü ön plana çıkartılacaktır. Dünyada eşi benzeri zor bulunan eşsiz kıyı güzelliğine sahip ve mavi tur yolculuklarının en keyiflisinin yaşandığı Bodrum’da faaliyet gösteren ticari yatların mevcut durumları ön plana çıkartılacaktır.
Geleceğe arşivsel bir belge ve araştırma sonucu bırakmak gayesiyle Deniz Ticaret Odası’nın katkıları ve T.C. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı’nın istatiksel verilerinden yararlanılarak hazırlanmıştır.

Bir turizm beldesi sayılan Fethiye aynı zamanda Muğla İlinin el sanatları alanında önemli bir ilçesidir. Yörede uğraşılan el sanatları arasında kilim dokumacılığı başta gelmektedir. Bu çalışmanın amacı yörede dokunan yantırlı kilimlerin hammadde, boyut, renk, motif ve desen özellikleri açısından incelenmesidir. Bu amaçla halen kilim dokumacılığı yapılan köy ve beldeler belirlenmiştir. Başta Fethiye merkez olmak üzere, Seki beldesi, Atlıdere, Arsa, Dodurga, Demirler, Kayadibi ve Alaçat köylerinde yantırlı kilim adı ile bilinen düz atkı yüzlü dokuma teknikli kilimlerin, hem günlük kullanım için hem de çeyizler için halen dokunduğu tespit edilmiştir. Fethiye'de kilim dokumacılığı ile uğraşılan köy ve beldeler, ana geçim kaynağı tarım ve hayvancılık olan Yörük yerleşimleridir. Genellikle kilimler taban, yarım taban, yolluk gibi yaygılar ve seccadelerden meydana gelmektedir. Fethiye yantırlı kilimleri renk ve desen özellikleri itibarıyla kendine özgü karakteristiği olan nadir örneklerdir.

Fethiye, a district of Muğla province, is an important center in which flat
weaving activities have been carried out for a long time. Flat weavings have been done
for a long time in order to meet weavers’ own needs in the region. Weaving activities in
Fethiye include the dye of yarns and the production of flat weavings via a variety of
weaving techniques such as kilim, jejim, sili. There is not a professional marketing of
flat weavings. However, there are families weaving make to order. Today flat weaving
in Fethiye has lost its former importance. However, weaving is still in progress as a
handcraft of indigenous. Fethiye flat weavings meet families’ own needs, and
sometimes contribute to home economics by providing them income. In this paper,
demographic characteristics of weavers, weaving purposes of weavers, information
related weaving preoccupation, yarn, pattern, loom supplies, weaving techniques, the
general properties of the woven materials, the current problems and solutions have been
analyzed and the current status of flat weaving in the district of Fethiye has been
presented.