Cihat

Bu çalışmada, Kuran’ı Kerim metninin çevirilerinde ve araştırmalarında uygulanması gereken çeviri kuramlarından bahsedilmiş ve bu kuramlar açıklanmıştır. Kuran’ı Kerim metnindeki savaş hukukundan bahseden ayetlere tutarlı felsefi bir hermenutik yaklaşımda bulunulmuştur. Cihat, cariye ve köle gibi kavramlar üzerinde durulmuş; bu kavramlar Kuran’ın bütünlüğü içinde ele alınmıştır. Yapılan hatalı çeviriler eleştirilmiş ve hatalı çevirilerin doğurduğu etik sorunlardan bahsedilmiştir.

XX. yüzyılın başında İran’ın taksimini içeren “1907 İngiliz-Rus Antlaşması” ile
Güney Azerbaycan, Rus nüfuz bölgesi ilan edildi. Bu tarihten sonra Ruslar, siyasi,
askeri ve iktisadi yönden bölgedeki faaliyetlerini artırdılar. Birinci Dünya Savaşı’nın
başlaması ile birlikte de İran Hükümeti tarafsızlığını ilan etmesine rağmen bölge Ruslar
tarafından işgal edilmeye başlandı. İşgal sırasında Rusların bölgedeki en büyük
destekçileri Ermeniler ve Nesturiler oldu. Ermeni ve Nesturilere silah ve para yardımı
yapan Ruslar, bölgedeki bilhassa Osmanlı yanlısı Müslüman halk üzerinde baskı kurup,
Osmanlı-İran sınırına yakın bölgelerde bazı Kürt aşiretlerini kullanarak asayiş
problemlerine sebep oldular. Osmanlı Devleti, Rusların bu faaliyetlerine son vermek
üzere harekete geçti. İlk etapta Cihad-ı Ekber ilan ederek bölgedeki Müslüman halkı
Ruslara karşı savaşa davet eden Osmanlı Devleti, daha sonra bölgeye müfrezeler sevk
etti. Bolşevik İhtilali’ne kadar bölgede Osmanlılar ile Ruslar arasında devam eden bu
mücadele, Bolşevik İhtilali ile son buldu. Rusların İhtilal ile bölgeden çekilmesi ile
ortaya çıkan otorite boşluğundan istifade etmek isteyen İngilizler, Ermeniler ve
Nesturiler bölgeye hâkim olmaya çalıştılar. Bölgedeki İngiliz, Ermeni ve Nesturi
faaliyetlerine set çekmek isteyen Osmanlı Devleti, tekrar bölgeye müfrezeler
göndermek zorunda kaldı. Mondros Mütarekesi’nin imzalanmasına kadar devam eden
bu mücadele, mütarekenin imzalanmasıyla son buldu.
vi
Anahtar kelimeler, İran Hükümeti, Güney Azerbaycan, Ruslar, Osmanlı
Devleti, Ermeni ve Nesturiler, Kürt aşiretler

İslamiyet, doğuşundan bugününe kadar birçok zorluklarla karşılaşmış ve karşılaşmaya da devam edecektir. Bu zorluklarla mücadele edip dinini yaşayabilmek de cihat kavramını doğurmuştur. Cihat her daim savaş yoluyla değil bilakis sabır ve hoşgörü ile olmuştur. Kişinin hayattaki en büyük engeli olan kendisi ile mücadelesi de en büyük cihattır. Kişi kendisini terbiye edemediğinde kontrolsüz bir güç olur. Bu kontrolsüz güç de her türlü yozlaşmaya açıktır. Kişi toplumu, toplum da insanlığı etkiler. Eğer iyi bir etkilenme olursa medeni, kötü bir etkilenme olursa yabani bir insanlık ortaya çıkar. Burada işin temelinde kişinin aydınlanmasını sağlayan şey, gayesini rıza-ı ilahi yapmaktır. Allah için yaşayan ve dünyadan vazgeçen bir birey ona ulaşmanın hayaliyle kendinden geçer. Dolayısıyla da artık günlük dünyevi problemler ortadan kalkar. Çünkü artık dünya işleri mevzu bahis değildir. Bu çalışmada da cihat kavramının Hz. Muhammed zamanında oluşum ve gelişiminin yanı sıra bu zamandaki cihadın anlayışına da değinilmeye çalışıldı. Savaşın ötesinde sabır ve hoşgörü ile asıl büyük cihadın nasıl olduğu ele alınmaya gayret gösterildi.

Osmanlı İmparatorluğu’nun Batı’ya yönelişindeki nüveyi, askerî müesseseler oluşturur. I.
Dünya Savaşı’na gönüllü olarak katılan tarîkat mensupları ve özellikle ordunun kayıtlı, resmî bir
tümen olan ‘Mevlevî Alayı’ ise “modern dünya”nın tesir sahasının vüs’atını göstermesi hasebiyle
önem arzetmektedir.
Almanlarla ittifak yapmış Osmanlı Ordusu’ndaki dervişler, bu tartışmaların ne denli
çok bileşeni olduğunu kanıtlayan bir modeldir. Değişen toplumda, bizatihi “muhafazakârlığın”
nesnesi addedilebilecek tarîkatları, ‘gelenekçi’ veya ‘yenilikçi’ diye tasnif etmenin güçlüğü açıkça
görülmektedir. Bu sebepledir ki Mevlevî Alayı’na dair yapılacak çalışmalar, ordu ve tarîkat ekseninin
dışına taşan, sosyal yapının değişimine dair izler de taşır.
I. Dünya Savaşı’ndaki en kalabalık nüfusu ihtiva eden Osmanlı Ordusu’nda askerlerin iaşesi
kadar, maneviyatlarını tahkim ve cephe hattına sevk etmek de mesele olmuştur. Bu yönüyle Mevlevîler
sadece ateş hattında değil, “modern zamanların” farklı cephelerinde de görev îfâ etmiştir.
Mevlevî Alayı’nın ihdası ve ordu içindeki faaliyetleri üzerine odaklanan çalışmada, iktidarla
olan ilişkiler, ordu hiyerarşisine intibak veya sorumluluk sahaları da anlaşılmaya çalışılmıştır.
Münferit veya milis olarak savaşan tarîkat mensupları, konu ile ancak dolaylı olarak ilgilidir. Zira
‘resmî tümen’ ile ‘milis kuvvet’ farklılığının zihinsel arka planını anlamaya çalışmak öncelikli hedef
olmuştur.

Ribât, Ortaçağ İslâm dünyasının ilk dönemlerinde; askerî-dinî bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Ele aldığımız kavramın tarihsel gelişimini incelerken ilk olarak; kelimenin sözlük ve terim anlamlarını açıklamaya çalıştık. İslâmiyet’in ilk dönemlerinden itibaren gelişme gösteren ribâtlar hakkında, dinî kaynaklardaki bilgilerden de istifade edilmiştir. Kur’an ve Hz. Peygamberin hadislerinden yararlandığımız bu bölümde, ribât ve cihat kelimeleri arasında güçlü bir bağlantı bulunması dikkatimizi çekmiştir. Bu nedenle dinî kaynaklardaki bilgilere dayanarak, ribât ve cihat kavramları üzerinde durulmuştur.

İslâm coğrafyası üzerinde yaygın olarak kullanılan bu kavramın, tarihsel süreç içerisinde yüklendiği birçok anlam bulunmaktadır. Bunlardan ilk olarak, ribâtların askerî açıdan önemi incelenmiştir. Zaman içerisinde fetih hareketlerinin yavaşlaması ile askerî önemini yitiren ribâtlar, birer sosyal müessese halini almıştır. Bu dönemde hângâh ve zâviye isimleri ile anılan bu kurumlar; yoksullara yardım eden bir yurt veya kervanların konaklaması için kurulmuş bir kervansaray olarak karşımıza çıkmaktadır. Ribâtın sosyal yapı içinde dikkate değer bulduğumuz diğer bir vazifesi ise, tasavvufî bir eğitim yeri oluşudur. Çalışmamız sırasında, ribât tabirinin aynı yüzyıl ve aynı topraklar üzerinde bile farklı kelimelerle ifade edildiğini gördük. Bu noktada özellikle, ribât tabirinin tarihsel süreci üzerinde önemle durulması gerektiğini düşündük.

Son olarak, Ortaçağ İslâm dünyasında gelişme gösteren bu kurumun, dönemin İslâm ülkeleri içerisindeki yapılanması üzerinde durulmuştur. İlk dönemlerde gönüllü mücahitler tarafından kurulan bu müesseseler, daha sonraki dönemlerde devletlerin asli vazifeleri içinde yer almıştır. Devlet adamları ve dönemin zenginleri tarafından yaptırılan son dönem ribâtlarında, gönüllü gâziler yerine devletten maaş alan muhafız birliklerinin istihdam edildiğini görüyoruz. Çalışmamız sonucunda; ilk dönemlerde dinî karakterdeki askerî yapılar olan ribâtlar, zamanla kurumsallaşmasını tamamlamış ve sosyal hayat içerisinde yerini alan, İslâm müesseselerinden biri olmuştur.

SUMMARY

The Ribat In The Islamic World Of The Middle-Age
Keywords: Ribat, Khankah, Zawiye, Caravansarai.

In the first periods of the middle-age Islamic world, the term “ribat” is considered as a military-religious concept. While searching the historical development of this concept, first of all I tried to clarify this word from the point of lexical meaning and termonology. I searched the religious sources to reach the most extensive details about ribats which had been developed since the first periods of  Islamic religion searching the Kur’an and the Prophet’s words, I noticed that there is a strong connection between the words “ribat”  and “cihat”. For this reason I especially centered on “ribat” and “cihat” concepts which are based on religious sources.

This concept, which is extensively used within Islamic world, has had many meanings. Firstly, for example I searched the meaning from the military point of view. However, when the conquests slowly decreased these ribats lost their popularity and turned to be social institutions. In this period, these institutions were called as khankah and zawiye and served as a kind of dormitory for the poor and a caravansarai for travellers. Another characteristics of ribats is that they are used as places to educate people. However, I noticed that the term “ribat” was used with different meanings in the same periods and in the same territories. So I thought that the historical process of the term “ribat” should be searched.

Finally, I centered on the different situations of ribat within different muslim countries. In the first periods, these institutions were constructed by volunteers but later it turned to be a duty of states. I found out that in the ribats of the last periods which were constructed by the rich and the people who had important roles within states, volunteers wre replaced by military forces who took wage from the state. As a result of this search, I can say that ribats which had a characteristics of military, turned to be social institutions.

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Şüphesiz Allah, adaleti, ihsanı, yakınlara vermeyi emreder;
çirkin utanmazlıklardan (fahşadan), kötülüklerden ve zorbalıklardan sakındırır.
Size öğüt vermektedir, umulur ki öğüt alıp-düşünürsünüz.
(Meryem Suresi, 90)

11 Eylül 2001 günü Amerika Birleşik Devletleri'nin iki büyük kentine karşı düzenlenen ve on binlerce masum insanın ölümüne ve yaralanmasına neden olan terör eylemini ve dünya üzerindeki diğer tüm terörist saldırıları, bir Müslüman olarak şiddetle lanetliyor ve Amerikan halkına başsağlığı diliyoruz.

Bu saldırılar, terörün gerçek kökeni ile ilgili çok önemli bir konuyu dünya gündemine taşıdı. Ve bu vesile ile İslam'ın barış ve sevgi dini olduğu, insanlara merhameti ve adaleti emrettiği bütün dünyaya yaygın olarak duyurulmuş oldu. Birçok dünya lideri, önemli basın yayın kuruluşları, televizyonlar, radyolar Kuran-ı Kerim’de tarif edilen İslam dininin masumlara yönelik terör saldırısına hiçbir şekilde izin vermediğini, daima insanlar ve toplumlar arasında barışı emrettiğini açıkladılar. İslam dinini yakından inceleyen ve Allah'ın Kuran'da emrettiği gerçek İslam ahlakını tanıyan Batılı çevreler “İslam” ve “terör” kelimelerinin bir arada bulunmasının kesinlikle mümkün olmadığını, ilahi dinlerin hiçbir şekilde sivilleri hedefleyen terör eylemlerine izin vermediğini tüm açıklığıyla ortaya koydular.


Asırlardır dünyanın farklı bölgelesinde, farklı gruplar tarafından, farklı amaçlarla terör eylemleri gerçekleştirilmektedir. Yunanistan'da 17 Kasım, Almanya'da RAF, neo-Naziler, İspanya'da ETA, İtalya'da Kızıl Tugaylar ve daha pek çok örgüt terör ve şiddet eylemleriyle hiçbir suçu olmayan, savunmasız insanları vahşice katletmektedir. Ülkemizin güneydoğusunda da Marksist ve Stalinist terör örgütü PKK 40 yıla yakın süredir düzenlediği terör eylemleriyle onbinlerce insanımızı şehit etmiştir.

Bu kitabın konusunu da, lanetlendiğimiz bu vahşetin kaynağının kesinlikle ilahi bir din olmadığı, İslam'da teröre yer bulunmadığı gerçeği oluşturmaktadır. İslam dininin yegane kaynağı olan Kuran-ı Kerim’de, Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) ve diğer pek çok Müslüman yöneticinin uygulamalarında bu gerçek tüm açıklığıyla ortaya çıkmaktadır. Ancak tarih boyunca İslam dinini, sonradan çıkarılan ve şiddete zemin hazırlayan uydurma hadislere, hurafelere dayanarak yorumlayan gruplar da yaşamış ve bu gruplar yüce dinimizin şiddetle yasakladığı terör eylemlerini uygulamışlardır.

Bu nedenle de bu kitapta Kuran ayetlerinin ışığında, Peygamberimiz Hz. Muhammed’in uygulamaları ve tarihten örneklerle İslam'ın terörü yasakladığını ve haram kıldığını, aksine tüm dünyaya barış ve güvenliği hakim kılmayı amaçladığını tüm delilleriyle ortaya koyacağız.

Bilindiği gibi, asırlardır dünyanın farklı bölgelerinde çeşitli terör eylemleri gerçekleştirilmektedir. Her biri farklı gruplar tarafından ve farklı amaçlarla yapılan bu eylemler kimi zaman komünist bir örgüt, kimi zaman faşizan bir grup, kimi zaman da radikal ya da ayrılıkçı çevreler tarafından üstlenilmektedir. Amerika gibi bazı ülkeler sık sık ırkçı ve marjinal terör grupları tarafından gerçekleştirilen saldırılara hedef olurken, Avrupa ülkelerinde de, çeşitli terörist gruplar tarafından şiddet eylemleri düzenlenmektedir.

Yunanistan'da 17 Kasım, Almanya'da RAF, İspanya'da ETA, yine Almanya'da neo-Naziler, İtalya'da Kızıl Tugaylar ve daha pek çok örgüt terör ve şiddet yöntemiyle hedeflerine ulaşmaya çalışmakta, hiçbir suçu olmayan, savunmasız insanları vahşice katletmektedirler. Ülkemizin güneydoğusunda da Marksist ve Stalinist terör örgütü PKK 40 yılı aşkın süredir terör eylemleri gerçekleştirmektedir ve onbinlerce insanımızı şehit etmiştir. Gelişen ve değişen dünya koşulları ile birlikte terörizm de değişiklik göstermekte, yüksek teknolojiye bağlı olarak elde ettiği yeni imkanlarla etkisini ve gücünü her geçen gün artırmaktadır. Özellikle de internet gibi kitle iletişim araçları kötü amaçlarla kullanılarak terör faaliyetlerinin alanı ve etkisi daha da genişlemektedir.

Batı kökenli örgütlerin yanı sıra, Ortadoğu çıkışlı terör örgütleri de bulunmaktadır. Nitekim dünyanın dört bir yanındaki kimi terör girişimleri bu gruplar tarafından gerçekleştirilmektedir. Ancak burada çok önemli bir hususu vurgulamak gerekmektedir. Bu gibi terörist eylemleri gerçekleştiren kişilerin Hristiyan, Müslüman veya Musevi ismi taşımaları bazı çevreleri yanlış kanaatlere sürüklemekte ve ilahi dinlerle bağdaşmayan iddialar ortaya atmalarına neden olmaktadır.

Teröristler, Müslüman isimleri taşısalar ve kimliklerinde "Müslüman" yazıyor olsa bile, işledikleri cinayetlere "İslam terörü" denemez. Aynı şekilde Hristiyan olsalar, "Hristiyan terörü" veya Musevi olsalar "Musevi terörü" de denemez. Çünkü kitabın ilerleyen bölümlerinde de inceleyeceğimiz gibi, İlahi dinlerin hepsi barışı ve sevgiyi emreder ve İlahi bir din adına masum insanların öldürülmesi kabul edilemez.

Bu kişiler Allah’ın insanları barışa ve kardeşliğe çağırmak için indirdiği kutsal kitapları yanlış yorumlayarak, sonradan ortaya attıkları hurafevari inançlarla kendilerinden farklı düşünenlere yönelik şiddeti sözde meşrulaştırarak aslında dinin emirlerine de karşı çıkmaktadırlar. Unutmamak gerekir ki, New York'ta, Londra’da, Paris’te, Berlin’de veya, Tel Aviv’de terör saldırıları sırasında öldürülen insanlar arasında, Hz. İsa'yı sevenler (Hristiyanlar), Hz. Musa'yı sevenler (Museviler) ve Hz. Muhammed’i sevenler (Müslümanlar) de vardır. Bu masum insanları öldürmek, Allah'ın affetmesi dışında, cehennem azabı ile sonuçlanacak büyük bir günahtır. Dine inanan, Allah sevgisi ve korkusu taşıyan bir insan hiçbir şekilde böyle bir cinayet işleyemez.

Böyle bir vahşetin failleri, hangi dine mensup olduklarını iddia ederlerse etsinler, bunu ya cahilliklerinden ya kendi çıkarları için dini suistimal etmek amacıyla, ya da dine olan düşmanlıklarından dolayı yapıyor olabilirler. Çünkü bu şiddet olaylarının ardından insanlar dinden soğumakta, dindarlara karşı nefret ve tepki oluşmaktadır. Dolayısıyla masum insanlara yönelik sözde "din" adı altındaki her saldırı, aslında dine karşı da yapılmış bir saldırıdır.

1915’de Bitiyor Fakat 1923’de Basılıyor Tefsir ---Devamlı Âdetidir Anlaşmayı Bozmak Yahudilerin---Silaha  Sarılmak  İçin:  (1)  Zulme  Uğramış  Olmak,  (2) Kovulmuş  Olmak  Bulundukları  Şehirden/Ülkeden,  (3)  Gittikleri  Yerde Gücü  Ele  Geçirmiş  Olmak---Neden Hadramût Denilir, Hadramût’a---Harran’a Göç---Düşmanın  Çok  Olduğu  Yerden  Hicret  Etmek  Vaciptir                   
“Oradan Kaçın” ---Başka Yerlerde Ölmekten Korkmayın---İmânı  Vatan  Edinmek ---“Boş Ver Sesini Çıkarma, İdare Et”  Demek de Vardır İslam’da---Reelpolitiğin  Kurân’daki  Kanıtlarından  Birisi:  Ashab-ı Kehf---On  İki  Yıl  Beldelerinden  Ayrı  Kalmaları,  Hz.  İsa  ve  Hz. Meryem’in---Sözlerini  Duymamazlıktan  Gelivermek  Sataşanların---Sakin Cevap  Vermek,  Uluslar  Arası  Arenada,  Sataşanlara---Düşmanla  Savaşa Girmekten  Sakınmak  da,  Savaşın Kurallarındandır---İbrahim’in Sabrettiği Sen de Sabret---“Zayıfız”  Demek,  Ayıp  da  Değildir,  Günah  da  Değildir---Kurânî Sosyolojiyi İyi Okumak---Şam’ın  Fethi  Beş  Yıl  Sonraya  Bırakıldı---“Aldırış Etme Onların Sözlerine Ey Peygamber(im)”---Utanmak  Olmaz, Reelpolitiği  Uygularken:  Hendeğin  Kazılması---(Bir Tek)  Casusun Büyük Başarısı ---Sebeplere Sarılmak da Vezîfe-i Dîniyedir---                                      Kaçmak  (Ne  Zaman)  Günah  Değil---Valiaht Îman mı Etti ?---                                                                              Dağlara Kaçıyor, “Mümin Adam”---Sen de Sabret Musa Gibi                                                                      Çirkin Tavırlarına, Acı Bir Gülümseme ile Karşılık Vermek---Yüz Çevir Onlardan, “Selâm” De, Geç, Git ---“Kâfire Selâm Verilir” Diyenler---                                                            Müslüman Olmayanlardan, Selâm Verilebilecek Olanlar---Top, Tüfek, Tank, Zırh Olmadan Nasıl Savaşılacak? (1923 Yılında Savaşmak İçin Gerekli Olanlar)---Reelpolitiğin  Binlerce  Yıllık  Geçmişi---İntikama Kalkışmayın, Affedin---                                                          “Ölüm Sana”ya Karşı, Soğukkanlılığını Koruma ---Caydırıcı Güce Sahip Olarak, Saldırıları (Savaşı) Önlemek---Kılıç da Rahmettir---                                                                                  Reelpolitiğin Devre Göre Değişmesi---Barışta Yarar Görürsen, Barışa Yönel---                                           
Barışı İmzala, Korkma---Mürtedlere Savaşı Ertelemek---                                                          “Selâm” Deyip, Geçip Gitmek, Sataşanlara ---Sataşanlara  Pek  Cevap Vermemek,  Uluslar  Arası  Arenada---“İdare  Ediverme”nin  Vacip  Olduğu Yerler  de  Vardır---Konuşmada/Tartışmada/Müzakerede  Alttan  Almak ---“Subayların da  Erlerin  de  İbadetleri  Az  Olduğundan,  I.  Dünya  Savaşı’nı Kaybettik”---En Az Yarısı Kadar Olmalı Gücü Müslümanların, Kâfirlere Karşı---Ayaklarının Tıkırtısını Duyurmadan Yürümek---Zekât Gelirlerinden Bir Pay Savunmaya ve Dış Politikanın  (Soft Power Gibi)  Bazı Kalemlerine---                                    Arz-ı  Mukaddes’e  İbadetle  Hâkim  Olunur,  Söylemle  Değil---Azınlıkların Zulüm Altında Dinlerini Korumaları---“Minare  İsteriz”  Diye  Diretilmez,  Kâfir  Diyarında,  Evde  de  İbadet  Yapılır---                                                                              Minare  ve  Kubbeli  Cami  Yaparak,  Avrupa’da  Fanatik  Olmayan
Hıristiyanı  da  Fanatik  Yapmak---Nûh Gibi Sen de Sabret---                                                             

Azınlık  Müslümanların  Baskılara  Sabretmeleri  Gerektiği---Öldürülme, Organ  Kesilme  Tehlikesi  Olursa---Müslüman  Azınlıkların  Kırmızı  Çizgileri Neler  Olmalıdır?---Kâfirlerle  Bir  Arada  Hoşça  Geçinmeye  “Evet”,  Kalpten  Sevgiye  Hayır---Göçmenlik:  Peygamberlerin  Yabancısı  Olmadığı Konu---Yüzçevirmek/ Çevirememek,  Putçulardan ---Pisliğe  Taş  Atma, Elbisene  Sıçratma:  Sövmeyin  Putlarına  Onların---İkiz  Kulelerden Başlanmaz  Savaşa---                                   
Kork,  Allah’tan  Korkmayandan---Kâfirlere  Dost  Görünme/Görünmemenin  Sınırı---Acelecilik,  Yoksun  Olmaya  Sebep  Olur---Yalancı/Münafık  Diplomasi/ Diplomatlara  Dikkat---Zararlı  Düşman, Zararsız  Düşman---Kelâm İlmi Öğrenilmeli, Onlarla Tartışabilmek İçin--- Kâfire  Verilen  Söz  de  Tutulur---Silah  Bırakanlara  ve  Anlaşma  Yapılanlara  (Saldırmazlık  Anlaşması  Bulunanlara)  Ateş  Açılmaz, Dokunulmaz--- Tarafsızlara  Karşı  Davranış---“Fenn-i  Harbi (Savaş  Bilimini)  Unutmamak”---             
“Düşman  Kuvvetli,  Biz  Zayıfız”  Demeyin---Cennete  Girilmez, Cihad Etmedikçe-Peygamberler Savaştı (Siz de Savaşın)---Daha Az Can Kaybı İçin Ekonomik Ambargo veya Ekonomik Hedefleri Vurmak--Müslümanların Sırlarını Vermeyin Kâfirlere---“Şu Andaki (1911 Yılı) Felâketin Sebebi: Bütün                                                                    Pisliklerin Anası Şirktir”---“Yüzyıllardır  Komşuluk  Yaptıklarımız  İşkence  İle                                                        Öldürdüler Müslümanları”---Dost Edinmeyin Onları, Bir İhtiyaç Yok İken---             
Kâfirlerin Hizmeti Kabul Edilmez Camilere---“Tokalaşsa  Kâfirle,  Abdesti Bozulur  Müminin” ---Ölse, Gömülse Mekke’ye Kâfir, Cesedi Çıkarılır                                                                        Atılır Mekke Dışına---“Sırlarımızı Öğrendiler, Sülük Gibi Emdiler Kanımızı”--- “Ben Size Haram Ayda Savaşın mı Dedim?” Haram Aylar Sürekli Barışın Anahtarı Olabilir mi?---“Şu  Anda  1330 (1914)  Senesi  ve  Harp  Başladı”                                                                      Halka  Sabır  Tavsiyesi  (Psikolojik  Destek)---Kurşuna  Dizilmez  Harpten Kaçanlar---Savaşa  Girip/Girmeme  Konusunda  Hükümete                                                          Muhalefet  Etmek---Savunma Sanayine Yardım---“Yahudi  Devleti Kurulamayacak” :  Mehmed  Vehbi  Efendi’nin  Yanılgısı---                                            Yahudileri ve Diğerlerini Sırdaş Edinmemek---“On Deve Vereceğim Sana…”: Psikolojik Savaş, Mekke ile Medine Arasında---Hicretin Vacip (Zorunlu) Olduğu Şartlar---Neden Ayrıcalıklı Uygulama, Kâfir                                                                                        Kinâne Oğullarına---Devletler Arası Anlaşmalara Sadakat---                      Düşmanlara Bile Adalet---Düşmanın Kuvvetini Anlatmamalı Askerlere,                                                          Komutan(lar)---Meslekleri (Doktrinleri)  “Verdikleri Sözden                                                                Dönmek”tir, Yahudilerin, Hıristiyanların---Dışişleri Çalışanları Müslüman Olmalı---Egosunun Emrinde Olanlara Verildi Önemli İşler---İslam’a Karşı Psikolojileri, Müslüman Olmayanların--- Cinler, Şeytanlar Savaş Hazırlıklarımızı Haber Verirler mi, Düşmanlara---Savaş Planını Gizlemek---                                                Yetinmek, “Allah İçin Öfkelenmek”le---Halklara Zulme Engel Olmak---                                  Zulüm Altındaki Azınlıkların Başarısı İçin Metotlar---                                                                                              “Anlaşmayı Bozduğunu Kendilerine Bildir”---“Vatan Sevgisi Îmandan” mı?---                                 
En Güçlü Yönetimlere de İslam’ı Anlatmak---Zulme  Engel  Olmaya  Çalışmak Esastır,  İslam’a Davetten Önce ---Çokkültürlülük, Binlerce Yıldır                                                                                                  Bizim Kültürümüzdür---Firavun’un Nutkundaki Önemli Noktalar---Vatandaşlıktan Atma---Süleyman Peygamber Döneminde Diplomasi---Geçit Töreni, Harp Oyunu Gibi Gösterilerle Güç Gösterisinde Bulunup Savaşı Önleme---Yöneticinin Orduyu Teftiş Etmesi ---Azınlıkların  Söylemleri  (Söylemde  Radikal, Eylemde  Liberal=Eylemsiz  Radikal  Söylem)---Para Almadan Salıvermek Esirleri---Askerlikten Muaf Olanlar---Savaştan Önce Uyulması Gereken Süreç---Kritik Zamanlarda Kâfirlerle Ticaret---Düşmanlıkta Aşırı Gitmeyin---İyilik Yapılabilecek Kâfirler---Sözün Tatlılığına, Giyinişe, Boya-Posa Aldanmamak (Diplomaside)

1) Başta Kur’an’ın ondan fazla ayetiyle, İncil’in yüzden fazla ayeti, bize bildiriyorlar ki; din, varlığın logosu (mantığı, aklı, ruhu) dur. Varlık onunla ayakta duruyor ve onunla düzene giriyor. Fakat evrensel diyalektiğin gereği olarak bu ruh ve akılda çift kanatlılık oluşuyor. Zaman ve zemine göre bazen bir kanadı tercih edilir. Genelde ise iki kanat bera-ber götürülür çünkü asıl olan diyalektik ve onun birliğidir.

Mesela; Musa, maddeyi, devleti, hukuku temsil ederken; Harun, velayeti, tasavvufu, maneviyatı temsil etmiş ki bütün Yahudi tarikatları Musa’ya değil de Harun’a dayanır. Ve Kur’an’da Firavun’a karşı mucizeleri gösteren Musa iken, Tevrat’ta mucizeleri gösteren Harun’dur. Çünkü İslam’da madde-mana birliği oluşmuş, Musa adeta Harun olmuş. Yahudilikte ise bu ikisi ayrı kaldığından keramet ve mucizeleri Harun göstermiştir. Tıpkı İs-lam fakihleri değil de, mutasavvıfları kerametler gösterdiği gibi. Bu bir çelişki değildir, gerçeğin yansıtılmasıdır.

Ve mesela; Muhammed, Muhammed olarak Ahmediyeti ile beraber maddeyi, devleti, hukuku, şeriatı ayakta tutarken; Ali ve diğer bir grup manevi sahabelerin kolektif kişiliği maneviyatı, tasavvufu, zühd ve takvayı icra etmişler. Ki İslam’da bütün tarikatların Hz. Ali’ye dayanması ve Alevilerin onu yüceltmesi boşuna değildir. Hz. Muhammed (a.s.m) buyurmuş ki: Harun’un Musa’ya nispeti neyse, sen ey Ali bana olan nispetin odur.

The ‘violence rhetoric’ is also addressed in Chapter 8. Indeed,
Hasan Yücel Başdemir explains that the emergence of such rhetoric
is largely explained by rather historical factors and is far from
being inherent to the Islamic religion. In this regard, the author
notes that the institution of the Caliphate emerged as a result of
the need of the Muslim people for earthly leadership and was not
proposed by the Prophet. Nevertheless, literalist interpretations
of Islam suggest that the Caliphate is the only political institution
compatible with Islamic law. Therefore, what was historically constructed
became understood by Muslims as a divinely prescribed
model. In addition to this misconception, colonisation, followed
by secular dictatorships in many Muslim countries, has strengthened
jihadi movements. The author of the chapter asks an important
question: in what kind of societies do Muslims aspire to live?
The answer to this question will have a large impact on the lives of
millions of people in Muslim-majority countries.

Bosna Savaşı yakın tarihimizin en vahşi kıyımlarından, insanoğlunun sınıfta kaldığı sınavlardan biridir. Bosna-Hersek’te yaşananlar bütün dünyayı etkilerken, şüphesiz ortak Müslüman kimliği sebebiyle Müslüman ülkeleri daha çok etkilemiştir. Türkiye de hem ortak tarih ve kültür hem de ortak Müslümanlık kimliği nedeniyle Bosna Savaşı’ndan etkilenen ülkelerin başını çekmiştir. Bosna Savaşı’nın ve Bosna-Hersek’te yaşananların basına yansıması da kuşkusuz bu etkiyle doğru orantılı bir şekilde gelişmiştir. Başlangıcını hazırlayan süreçten bitimine kadar Bosna Savaşı yazılı ve görsel basında, dolayısıyla Türk kamuoyunun gündeminde geniş yer tutmuştur. Bu çalışmada yazılı basında yayımlanan yüzlerce yazıdan, ilk olarak 1990-2000 yılları arasında basımı gerçekleştirilen Yörünge dergisi tarafından yayımlanan yazılar incelenecektir.

Anahtar Kelimeler: Bosna-Hersek, Sırp, Yörünge Dergisi, Cihat, BM