Ceza Hukuku

Tanzimat sonrası dönemde Osmanlı Devleti’nde birçok alanda yenileşme ve değişim hareketleri yaşanmıştır. Bu değişim ve yenileşmenin yargı alanındaki yansıması ise yeni mahkemelerin kurulması ve klasik fıkhın bazı konuları ile ilgili davalara bakma yetkisinin bu mahkemelere verilmesidir. Ne var ki bu mahkemelere ait kayıtlara ulaşmak çok kolay olmamakta, ulaşılan kayıtlarda ise konu bazlı tasnif yapılmadığından teorik anlamda istenilen çalışmalar yapılamamaktadır. Tanzimat Dönemi’nin getirdiği yeniliklerden biri olan basının yaygınlaşması sonucu yayımlanmaya başlayan bir gazete olan Vakâyi-i Zabtiyye, bu sorunu aşmada önemli bir katkı sunmaktadır. Dava kayıtlarının kamuya duyurulması maksadıyla çıkarılmaya başlanan gazete, dönemin dava kayıtlarına kolayca ulaşımı sağlamaktadır. Gazetede, İstanbul mahkemelerinde görülen ceza davalarına ait kayıtlar özet olarak yayımlanmıştır. Kayıtlar, bugün dahi toplumun muzdarip olduğu cinsel saldırı suçlarına, gazetenin yayımlandığı dönemde de sıkça rastlandığını göstermektedir. Çalışmada Türk pozitif hukukuyla karşılaştırmalı olarak kanunlaştırma sonrası Osmanlı pozitif hukukunda cinsel saldırı kapsamına giren suçlar, dava kayıtları ve bu kayıtların atıfta bulunduğu kanun metinleri üzerinden incelenecektir. Böylece bugünkü hukuk dilinin gazetenin yayımlandığı dönemlerde oluşmaya başladığı, Tanzimat sonrası dönemde yargı sisteminde hızlı ve kısmen istenilen düzeyde bir değişikliğin yaşandığı görülecektir.

Bu kitapta, Türk ceza infaz sisteminin sorunları ile denetimli serbestlik kurumunun ceza adalet sistemi içerisindeki yeri ve söz konusu sorunlarla olan ilişkisi ele alınmaktadır. Çalışmada infaz sisteminin tüm meseleleri değil mevcut duruma neden olan sistemsel sorun alanları üzerinde durulmuştur. Bu nedenle, ayrı bir çalışma konusu olarak ele alınması gerektiğini düşündüğümüz, infaz hukukuna ilişkin teknik detaylar ve ceza infaz kurumlarının insan haklarına ilişkin yönü üzerinde çok fazla durulmamıştır. Denetimli serbestlik bakımından ise konu karşılaştırmalı ülke düzenleme ve uygulamaları da dikkate alınmak suretiyle bütün yönleriyle incelenmiş, mevzuattaki düzenlemelerin ve karşılaştırmalı ülke uygulamalarının teknik ayrıntılarına ise yüzeysel olarak değinilmiştir. Bununla birlikte, disiplinler arası bir çalışma alanı olması nedeniyle konuyla ilgili olarak yapılmış çok sayıda araştırma bulgusuna yer verilmiştir. Kitapta, Türk ceza infaz sisteminde yaşanan sorunların, bir cezaevi kapasitesi meselesinin ötesinde bir bütün olarak ceza adalet sistemine ilişkin sorunlar zincirinin bir sonucu olduğu ifade edilerek buna ilişkin çözüm önerileri sunulmaktadır.

In the philosophy of law, the debate about natural law or positivism has existed since the first ages This discussion provides an important perspective on the question of what law is Gustav Radbruch, the Radbruch Formula, provides an essential trail that carries this fundamental debate into the 20th century In its doctrine, Radbruch reviews provide methodological convenience for positivist law for the pre-World War II period and natural law for the post-war period However, in a similar way to this study, the two currents and debates of the philosophy of law are firstly conveyed by their general qualities within themselves, and the Radbruch Formula is referred to as it comes Later, his life af- fecting Radbruch’s views is given, and finally the Radbruch Formula is reviewed The study aims to demonstrate that Radbruch has shown a moderate passive approach and that there is no radical change in pre-war-post-war views It is hoped, however, that it will be possible to open a small window to the post-World War II post-war internationalization of the naturalistic attitude of revolution with the revolutionary attitude of positivist law

Under western influence, the Ottoman Empire began the practice of accumulation of legislation in its judicial system. Thus, certain new concepts and technical issues, such as the aggregation of offences (ijtima), were coined in Ottoman legal jargon. This concept, which attributes more than one crime to an individual, has similar meaning to tadahul in Hanafi fiqh. However, there is a major difference between the two legal systems. Although the Ottoman judicial system generally tried to abide by Hanafi fiqh in its legislative activities during the Tanzimat period, it deviated from the fiqh system on some technical issues. To clearly consider this situation in practice, it is necessary to look at the court records of the period. Vakâyi-i Zabtiyye newspaper, which was in publication from 1286 to 1869, is an important source, as it contains court records of the period. In this study, the aggregation system in the Ottoman Criminal Code, dated 1274– 1858, which was in force at the time the newspaper was published, will be analysed. It will be compared with the case records under current Turkish positive law. The scope of the study is limited to the aggregation of offences through case records related to insult crime.

Anayasaya aykırı şekilde toplanan delillerin ceza yargılaması dışında tutulmasına ilişkin modern prensibin kaynağı, Warren’in son zamanlarındaki Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesinin (USSC) içtihatlarından gelmektedir.  Bu yıllarda Yüksek Mahkeme, kademe kademe ceza yargılamasında sanıkların korunmasına dair hükümler içeren Federal Anayasanın 4., 5., 6. ve 8. Değişiklerini geniş kapsamlı koruma içeren 14. Değişikliğe dahil etmekte ve federe devletlerin bu düzenlemelere uymasını sağlamaktaydı. Böylece Birleşik Devletler Yüksek Mahkemesi, kendisini yüksek temyiz mahkemesinden Birleşik Devletler yargı alanı içerisinde adaletten sorumlu ulusal anayasa mahkemesine dönüştürdü. Bu bağlamda, dönüm noktası niteliğinde olan mahkeme kararları: 1)Mapp v. Ohio kararı , 1914 yılından bu yana federal Mahkemeler tarafından  zaten dışlama kuralı olarak uygulanan 4. Değişikliğin federe devletler üzerinde bağlayıcı olmasına vesile oldu; 2)Wong Sun v. United States kararı , önceki anayasal ihlaller ile nedensellik bağı olan türemiş delillere ilişkin dışlama kuralını tekrar ifade etti ; 3)Massiah v. United States kararı , devlet kurumlarına yapılan itiraf ve kabullerin ceza yargılamasından dışlanmasını öngördü; ve 4)Miranda v. Arizona kararı , kişinin kendini suçlamama hakkını güvence altına alan 5. Değişikliğe aykırı olarak şüpheliye sessiz kalma hakkının ve avukata danışma hakkının tavsiye edilmediği ya da bu haklardan gerçek anlamda feragatin bulunmadığı durumlarda gözaltı soruşturmasında elde edilen itiraf ve kabullerin ceza yargılanmasından dışlanması gerekeceğini belirtti.
Bu önem arzeden kararlar, özellikle Mapp ve Miranda, Hakim Burger başkanlığındaki Yüksek Mahkeme tarafından dışlama kuralına bazı sınırlamalar getirildiğinden ötürü yurt dışında son derece etkili olmuştur.  Yasak ağacın meyvesi doktrininin başlıca istisnaları, kaçınılmaz keşif(inevitable discovery) , bağımsız kaynak(independent source)  ve 4. Değişiklikteki ihlaller için iyi niyet(good faith) olarak bilinmektedir.
Amerikan Yüksek Mahkemesinin daha önceki kararlarında, 5. Değişikliğe direkt aykırılıktan  ya da delil değerinin yetersizliğinden  ötürü gönülsüz itirafların (involuntary confessions) federal mahkemelerden dışlanmasını öngörmüştür. Mahkeme, sonraki kararlarında, tüm vakıanın değerlendirilmesinden  sonra kanunun öngördüğü bir ihlalin varlığı itirafların ceza yargılanmasından dışlanması gerektiğini ifade etmiştir. Ancak bu karar, çığır açan bir içtihat oluşturmamıştır. İngiltere-Galler ve birçok Kara Avrupası ülkesi, ispat edici değeri bulunmayan ya da insan hakları göz ardı edilerek icbar ve benzeri yollar ile elde edilmiş gönülsüz itiraflarını dışlamaya ilişkin kuralları zaten tanımışlardır.
Modern dışlama kurallarının Kara Avrupası hukukundan ziyade Anglo Sakson hukuku geleneğine sahip ülkelerde gelişmesi sürpriz olarak görülebilir. İngiltere, Birleşik Devletler ve diğer Anglo Sakson hukukunu benimseyen ülkelerin genelinde mahkemeler delillerin nasıl elde edileceğini sorgulamamış fakat kabul edilebilirliği(admissibility) ilgi ve ispat değeri faktörleri açısından incelemişlerdir. Diğer yandan, Kara Avrupası Ceza Kanunları, delillerin toplanması ve ceza soruşturması sırasında yapılması gereken diğer hususlar konusunda oldukça katı kurallara yer vermiştir. Ayrıca, soruşturma evresinde bu kurallara aykırı yapılan fillerin meyvelerinin kabul edilemeyeceği öngörülmüştür.  Bunun anlamı,  bu normlara aykırı yapılan fiillerin meyveleri, ceza soruşturmasının yanında ceza kovuşturmasından da dışlanmasıdır.  İlk dönemlerdeki Kara Avrupası hukuku kanunlarının detaylı şekilde kodifike edilmesi girişimi, ceza yargılaması düzenlemelerinde olayın değerlendirilmesi aşamasında ayrıntılı ve şekli delil kurallarının oluşmasını sağladı.  Kara Avrupası hukuku ceza yargılamasında hakimlik mesleğini yapmayanların yargılamaya katılma müessesi (lay participation) kaldırıldığı zaman, yeni oluşan mahkemelerin meşruluğunun sağlanması için soruşturma ve yargılama organları üzerinde sert bir sınırlandırmaya gidilmiştir.  Ön soruşturma sırasında kanıt olarak gösterilen bilgi ve belgeler, kanunun öngördüğü şekilde toplanmadığı sürece delil niteliği taşımamaktaydı.  Hakimler, delillerin iki şahit içermediği veya sanığın itirafının diğer deliller ile uyuşmadığı sürece mahkumiyet kararı veremezdi.  Hakimler jüri gibi meşruluğa sahip olmadıklarından ötürü kararlarını gerekçeli olarak vermek zorundaydı.
Birleşik Devletlerde dışlama doktrininin gelişiminin ilk zamanlarının, Kara Avrupası hukuku doktrininden  ayrılmasının en iyi açıklaması, Amerikan Yüksek Mahkemesinin kademeli olarak federal anayasa mahkemesine dönüşmesi ve anayasa hukukunun mahkum olan kişiler lehine değişmesi olarak gösterilebilir. Bunun yanında,  Amerikan Yüksek Mahkemesinin, temel savunma haklarını dikkate almayan federal devletlerin ceza sistemlerindeki adaletsizliklere karşı ve özellikle Afrika kökenli Amerikalı sanıklar lehine mücadeleye başlamasında, 1950 ve 1960’larda yaşanmış sivil haklar hareketinin itici güç olduğu inkar edilemez.
Amerikan ceza muhakemesi hukuku devrimi,  Birleşik Devletler Yüksek Mahkeme Başkanı Warren görevde olduğu 1960 ve 1970’lerde meydana gelirken, Avrupa’da bu devrim İkinci Dünya Savaşı bitimi sonrasında soykırım ve stalinisme tepki olarak doğmuş ve sonucunda Avrupalıları, vatandaş haklarını hükümete karşı korumak konusunda teşvik etmiştir. Bu gelişmelerin hemen ardından, Uluslararası İnsan Hakları Beyannamesi, İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına ilişkin Avrupa Konvansiyonu ve Sivil ve Siyasi Haklara ilişkin Uluslararası Sözleşme ilan edilmiştir.  20. Yüzyılın karanlık ilk yarısından çıkan ülkeler devletin keyfiliğine ve terörüne karşı vatandaş haklarına öncelik veren yeni anayasalar düzenlemişlerdir. Avrupa’da bir diğer paralel yenilikte anayasa mahkemelerinin kuruluşu olmuştur.  Anayasa mahkemeleri, Almanya, İtalya, İspanya ve neredeyse tüm eski Warsaw Paktı ülkeleri tarafından benimsenmiştir. Böylece, bu ülkeler anayasal yargı sistemi için yüksek mahkeme liderliğindeki mahkemeler dışında özel yetkili mahkeme seçmişlerdir.
1990’lı yıllarda Latin Amerika, soğuk savaşın bitimine müteakiben artık sol akımları yok etme gibi ana bir maksada hizmet etmeyen Birleşik Devletler destekli diktatörlük yıllarından çıktığı için Avrupa ve Birleşik Devletlerde olduğu gibi yeni bir anayasa ve ceza yargılaması sistemi reformu gerçekleştirmiştir.
Avrupa, Latin Amerika ve de daha az derecede olsa da Japonya, Kore, Tayvan ve Güney Afrika gibi diğer yeni demokrasilerin normal mahkemeleri ve anayasa mahkemeleri, Amerikan Yüksek Mahkemesinin içtihatları ile oluşmuş kurallara aşinadırlar. Bu mahkemeler, Amerikan Yüksek Mahkemesi içtihatlarını, özel yaşam, insan onuru, kişinin kendi aleyhine tanıklık yapmama hakları ile ilişkili olan yeni anayasal prensipleri ve bu prensiplere aykırı toplanan delillerin dikkate alınmama ihtimalini yorumlarken kullanmaktadırlar.
Bu makale, ilk olarak modern kanunlar, anayasalar ve mahkeme içtihatları tarafından öngörülen dışlama kuralları hakkında özet bir inceleme sunacaktır. Sonrasında, bu kuralların polis soruşturmaları sırasında insan onuru ve sessiz kalma hakkı, kişinin konutunda özel yaşam hakkı ve haberleşme hakkının anayasal ihlalinden kaynaklanan delillerin dışlanmasında nasıl yorumlandığı anlatılacaktır. Anayasaya aykırı kolluk kuvveti mensuplarının fiillerinin kullanılıp kullanılamayacağı kararı konusunda, ister ciddi anayasal ihlaller için kategori şeklinde dışlama kurallarına sahip isterse de hakime geniş takdir yetkisi veren ülke olsun, kanuni hükümlerin iptali veya esnek denge testleriyle maddi gerçeğin araştırılmasının, yasak ağacın meyvesi doktrini ile ilgili anayasal haklardan daha üstün tutulduğu sonucuna ulaşılacaktır. Sonuç olarak, kanaatimize göre, hukuku icra eden kamu görevlilerinin idari elverişlilik yada hukuksal alternatiflerin eksikliğinden ötürü kasıtlı olarak kanun ve anayasal prosedürleri aksatmaya devam edecekleri ve mahkemelerin bu tür davranışlara maddi gerçeğin ortaya çıkarılması amacıyla göz yumacakları beklenmektedir.

Adalet MYO ve İİBF'ler için özel olarak tasarlanmış olan "Temel Hukuk Dizisi" kitapları kapsamında hazırlanmıştır. Kitabın tam metnine Turcademy veritabanı üzerinden erişebilirsiniz: https://www.turcademy.com/tr/kitap/ceza-genel-hukuku-9789750251726

Bir kimseye maddi ve manevi olarak yapılan eziyet anlamına gelen işkence; önemli bir insanlık suçudur. Bu yasak uluslararası belgelerden belki de en önemlisi olan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmenin 3. maddesinde detaylı olarak düzenlenme olanağı bulmuştur. Türk hukuku bakımından da işkence Anayasal olarak yasaklanmış ve Türk Ceza Kanunu'nu kapsamında suç olarak düzenlenmiştir. Bu çalışma iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde; genel olarak işkence kavramı, işkencenin hukukumuzdaki tarihçesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 94. Maddesi'nde tanımlanan işkence suçu tüm unsurlarıyla ele alınmıştır. İkinci bölümde ise; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 3. maddesi kapsamında işkence, insanlık dışı, aşağılayıcı muamele ve ceza kavramları, 3. maddenin uygulanma şartları ve bu maddeye ilişkin bazı uygulama alanları Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin Türkiye ve diğer ülkeler hakkında verdiği örnek içtihatlarla açıklanmaya çalışılmıştır.

NOT: 7.12.2011 tarihinde Koç Üniversitesi tarafından düzenlenen “Uluslararası İnsan Hakları Hukuku ve Anayasa Mahkemesi” konulu konferansta yapılan sunumun Aralık 2012 itibariyle güncelleştirilmiş versiyonudur

ÖZET: Bu tebliğde, ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku alanına giren bazı konularda Türkiye'de gündeme gelen insan hakları ihlalleri tartışılacaktır. Bu bağlamda; yaşama hakkı, işkence yasağı, kişi özgürlüğü ve güvenliği hakkı, özel hayatın gizliliği hakkı, düşünce, vicdan ve din özgürlüğü alanına giren bazı uygulamaların Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS) ile bağdaşırlığı üzerinde durulacaktır. Bu bağlamda, belirtilen her bir hak kategorisi bakımından, sadece belli başlı bazı ihlal türleri ele alınacaktır.

[ YENİ ]

CEZA HUKUKU GENEL HÜKÜMLER

* Doç. Dr. Murat Volkan DÜLGER

[ÖNSÖZDEN] "Ceza Hukuku Genel Hükümler kitabı yazmak sanılanın aksine bir sürü bilgiyi belli bir sıra dahilinde aktarmak ve açıklamaktan ibaret değil. Yazılan her bir bilgi ceza hukukunu algılayışınıza ve kavrayışınıza ilişkin bir bütünün parçası olmak zorunda olduğu için, her bir bilgi kırıntısının çok iyi kurgulanarak ve bütünün içindeki yeri ve anlamı dikkatlice belirlenerek yazılması gerekiyor. Bu nedenle de ciddi bir zamanı, emeği ve ekip çalışmasını gerektiriyor. Zira her adımda işlediğiniz bilginin yeri, anlamı ve işlevi hakkında karşılıklı tartışma ortamı olmaksızın, bütüncül bir sistem oluşturma çabasında ilerlemeniz mümkün değil."

★ Yayınlayan: Hukuk Akademisi
★ Sayfa Sayısı: 1273
★ Boyutu: 17cm x 24cm
★ Stoklara Giriş Tarihi: 27 Aralık 2020

Detaylı Bilgi ve %20 İndirimli Ön Sipariş İmkanından Yararlanmak için;
https://www.hukukakademisi.com.tr/products/ceza-hukuku-genel-hukumler
Hukuk Akademisi
“Deneyimi Geleceğe Taşıyoruz”

Öz Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddesinin 1. fıkrasında maddenin uygulama alanı, medeni hak ve yükümlülükler (civil rights and obligations) ve cezai alan (criminal charge) olmak üzere iki soyut kavram ile ifade edilmektedir. Bu soyut kavramlar Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarıyla somutlaştırılmaktadır. Ancak Mahkeme kararlarında, söz konusu kavramları otonom bir şekilde ele alın-maktadır. Bu bakımdan söz konusu kavramların kapsamının doğru bir şekilde sap-tanması hem Mahkeme açısından hem de başvuranlar açısından önem arz etmek-tedir. Bu çalışmanın ilk bölümünde bir insan hakkı olarak adil yargılanma hakkının önemi üzerinde durulmuştur. İkinci bölümünde ise adil yargılanma hakkının uygu-lama alanını oluşturan medeni hak ve yükümlülük kavramı kapsamında görülen hak ve yükümlülükler ile cezai alan kapsamında görülen isnatlar Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları esas alınarak incelenmiştir.

Çalışmada esas olarak Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru yolunun, geçmişten beri mevcut olan kanun yollarından farklı olarak hukuk sistemini ne şekilde etkilediği ve etkileyebileceği meselesi tartışılmaktadır ve tartışma mahkemenin çeşitli konularda verdiği görece az bilinen kararları üzerinden yürütülmüştür. Tartışılan konular ve ele alınan konular şunlardır:

1. Devletin etkili soruşturma yapma yükümlülüğü
Tuncay Alemdaroğlu Başvurusu (dava zamanaşımı bağlamında)
Deniz Yazıcı Başvurusu (hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve işkence ve  kötü muamele yasağı bağlamında)

2. Kanunilik İlkesi
Mahmut Manbaki Başvurusu (kabahatler bakımından lehe kanunun geriye yürümesi bağlamında)

3. Suçsuzluk Karinesi
Ramazan Tosun başvurusu (ceza mahkemesinde şüpheden sanık yararlanır ilkesi uygulanarak verilerek beraat kararının bağlayıcılığı)

Kur’an’ın hırsıza verilecek ceza ile ilgili hükmü günümüzde çok tartışılan, istismar edilen ve yorumlanan konulardan biridir. Bir kesim Kur’an’ın bu konudaki emrinin hırsızın elinin kesilmesi olduğunu söylerken, ayetleri diledikleri gibi yorumlamaktan çekinmeyen bir diğer kesim bu ifadenin mecaz olduğunu, burada söylenmek istenenin hırsızın gücünün kesilmesi olduğunu ileri sürmektedirler. Oysa Allah’a ait olan bir kitabın bu kadar önemli bir suçun cezasını insanların yorumlarına bırakmaması gerekir. Bir başka ifade ile insanların yorumlayarak bu kadar hayatî bir konuda bile farklı sonuçlara ulaşabildikleri bir kitabın Allah’a ait olması hiçbir samimi insanın içine sinmez.

Konuyla ilgili tüm iddialara Kur’an’ın verdiği cevapları tesbit etmeye çalıştığımız “Kur’an’da Hırsızlık Suçu (Seriqa) ve Cezası” isimli çalışmamızı inceleyebilirsiniz.

Suç, çocuk/genç suçluluğu ile suça sürüklenen çocuk kavramları, suç kuramları, çocuk suçluluğuna ilişkin mevzuat, ilgili literatürde yer alan çalışmalar, çocuk/genç suçluluğuna neden olan risk faktörleri ve denetimli serbestlik sistemi elinizdeki kitabın konularını oluşturmaktadır.

Çocuğun ve gencin topluma uyumlu bir birey olma yolunda sorumluluk sahibi olan başta denetimli serbestlik uzmanı olmak üzere ilgili tüm meslek elemanlarının planladıkları müdahale ve programların etkili olabilmesi için çocukların ve gençlerin sahip olduğu tüm sosyal destek sistemlerinin harekete geçirilmesinde aktif rol almaları; suça sürüklenen çocuk ve gençler için geliştirilebilecek tüm denetimli serbestlik uygulamaları ve mesleki müdahaleler için teorik bir bilgi kaynağı olması bakımından önem taşımaktadır.

Suça sürüklenen ve denetimli serbestlik tedbiri altındaki çocukların ve gençlerin sosyal destek algılarının ortaya konularak, tedbir süresince sunulan tüm rehberlik ve iyileştirme faaliyetlerinin aile, arkadaş ve sosyal çevre boyutlarını da içine alan bir kapsamda yapılandırılması; çocukları ve gençleri suça itebilecek risk faktörlerinin ortadan kaldırılması için aile, arkadaş ve sosyal çevresinin dâhil edildiği koruyucu önleyici ve sosyal hizmet müdahalelerinin ve projelerinin geliştirilmesi; çocuğun ve gencin denetimli serbestlik süresince uygulamakla ve katılmakla yükümlü olduğu tüm faaliyetleri bir zorunluluk olarak görmemesi, bu faaliyetleri özümseyerek yerine getirebilmesi için sosyal çevresinden destek alınmasının öneminin kavranması; denetimli serbestlik sürecinin işlevsel kılınabilmesi açısından büyük önem taşımaktadır.

Hukuk Fakülteleri, İİBF'ler, MYO'lardaki hukuk dersleri ve meslek sınavlarına yönelik, özel olarak tasarlanmış olan "Temel Hukuk Dizisi" kitapları kapsamında hazırlanan kitabımızın üçüncü baskısıdır. Kitabın tam metnine Turcademy veritabanı üzerinden erişebilirsiniz: https://www.turcademy.com/tr/kitap/ceza-genel-hukuku-9789750263965

Yüce Divan-Impeachment konsepti, temelde Anayasa Hukukuna ilişkin bir konudur ancak Ceza Hukuku ile oldukça girift bir şekilde bütünleşen bir hukuk alanıdır. Anayasa Mahkemesi son yıllarda ve özellikle 2017 yılında yapılan düzenlemelerle değişime uğrayan kurumlar arasında yer almaktadır. Anayasa Mahkemesinin kuruluşu dolayısıyla Yüce Divanın yapısı değişmiş, ayrıca yargı yetkisi, kişi ve makam bazında oldukça genişlemiştir.
Kitap hem uluslararası hem de ulusal çerçevede üst düzey kamu görevlilerinin yargılanma metodolojilerini detaylı şekilde incelemektedir.

Üzerinde duracağımız “Hapishanelerin Islah Yeteneği ve Müebbet-Süreli Hapis Cezası Mukayesesi” konusunda somut olaylardan hareketle çıkarım yapılmaya çalışılacaktır. Günümüz dünyasında herhangi bir suçtan ötürü hapis cezası infaz olunan kimselerin durumuna, hapishanelerin gerçekten bireyleri topluma kazandırıp kazandırmadığına ve bireylerin müebbet veya süreli hapis cezasına mahkûm olmasının üzerlerindeki etkinin ağırlıkları tartışılacaktır.

Den strafrechtlichen Kern der Korruption bilden die klassischen Bestechungsdelikte. Um Korruption durch das Strafrechtsinstrumentarium angemessen bekämpfen zu können, ist ein gerechtes, klar und deutlich strukturiertes Bestechungsstrafrechtssystem nötig. Zu diesem Zweck sind die Bestechungsstraftaten vom Gesetzgeber allgemeinverständlich und gerecht zu konzipieren. Die vorliegende Publikation – die zunächst das Fachwissen der Strafrechtswissenschaft und die kriminalpolitischen Ansätze in Bezug auf die Bestechungsdelikte systematisiert sowie Schwächen und Defizite des Bestechungsstrafrechts zum Thema Korruptionsbekämpfung vorstellt – wird für die Lehre und die künftige Gesetzgebungsarbeit einen hoffentlich nützlichen Beitrag leisten können.

Hukuk fakültesi sıralarında öğrencilerin karşılaştığı en büyük problemlerden biri derste anlatılan teorik bilgilerin somutlaştırılması ve uygulamaya geçirilmesidir. Bu problemin üstesinden pratik derslerinin yapılmasıyla gelinebilmektedir. Bu derslerde öğrenciler, derste öğrendiklerini gerek uygulama çalışmaları ile gerek Yargıtay kararları ile pekiştirmektedirler.

Hukuk öğretimi bakımından pratik derslerinin ve uygulama çalışmalarının önemi göz ardı edilemeyeceği gibi mesleki yaşantı bakımından da büyük önem arz etmektedir. Bu nedenle kitapta ya gündemde öne çıkmış ya Yargıtay kararlarına konu olmuş ya da yazarının bizzat avukat sıfatıyla muhakemesinde yer almış olduğu olaylar yer almaktadır.

Kitap yedi bölümden oluşmaktadır; sırasıyla olay ve yargı kararlarının inceleme ve çözüm yöntemi, ceza hukuku genel hükümler, ceza hukuku özel hükümler, ceza muhakemesi hukuku, ceza hukuku kliniği, bilişim suçları ve internet iletişim hukuku derslerine ilişkin uygulama çalışmaları yer almaktadır. Özellikle soruların yanıtlarına da yer verilerek, sınavlarda hem nasıl soruların sorulduğu hem de ne tür cevapların beklediği yönünde öğrencilere kolaylık sağlanması amaçlanmıştır.

Yedinci bölümde ise ceza hukuku genel hükümler ve ceza muhakemesi hukuku derslerinin kolay anlaşılabilmesi, öğrencilerin bu derslerdeki bilgiyi bir bütün olarak görebilmeleri için şematik anlatımlara yer verilmiştir.

"Bilişim Suçları ve İnternet İletişim Hukuku" lisans seviyesindeki hukuk öğrencilerinden akademisyenlere  her seviyedeki okuyucuya hitap etmesi hedeflenen çok yönlü bir kitaptır. Bilişim hukuku alanına yeni ilgi duyan hukukçular ve fakültelerinde bilişim hukuku dersi alan öğrenciler için temel bir bilgi kaynağı olması amacıyla kitapta yer alan konular tüm açılardan incelenip açıklanmıştır. Bu yönüyle bir genel bilgi/ders kitabı niteliğindeki kitabın yeni okuyucularımıza faydalı olacağı kanısındayım.
Lisansüstü eğitim alan ve bu alanda bilimsel çalışma/araştırma yapan okuyucular için kitapta konu, öğretideki farklı görüşler ve karşılaştırmalı hukuk içerecek şekilde derinlemesine incelenmiştir. Kitap, bu özelliğinin yanı sıra güncel ve geniş kaynakçası ile okuyuculara yol gösterici niteliktedir. Uygulamada karşılaşılan sorunlara yanıtlar getiren ve içerisinde yer alan çok sayıda güncel yargı kararı ile kitap, uygulayıcı okuyucular için de başvuru kaynağı özelliği taşımaktadır.
İlk hazırlık sürecinden bu yana on altı yıl geçmesine rağmen, her basıda güncellenerek yenilenmesi neticesinde kitap, hızla gelişen bilişim alanında karşılaşılabilecek hukuki sorunları en güncel haliyle okuyucuya aktaran dinamik bir bilgi kaynağı kimliği kazanmıştır.
Bu yönleri ile kitap, bilişim hukukuna ve özellikle bilişim suçları ile internet iletişim hukukuna ilgi duyan her seviyedeki okuyucuya yeterli ve doyurucu bilgiyi sağlayabilecek niteliktedir.

The right to defense forms the basis of the Criminal Procedure Law. The right to a legal hearing and the fair trial principle is one of the important principles of the law. As a requirement of the legal security principle, these principles are important in Criminal Procedure Law. Many rights and principles are related to each other in criminal proceedings. Violation of the right to defense will also indirectly violate the principle of fair trial. In this study, the issue of defending the right of defense of the counsel and thus violation of the right to a fair trial was studied. The consequences of the violation of the right to defense were emphasized. High court decision examples were given. It was examined under the relevant articles of the ECHR Convention.

Immer häufiger rücken freiheitsentziehende Sanktionen in den Fokus von Diskussionen und Reformgedanken. Ebenfalls wird die Idee des Besserungsgedankens im Rahmen der spezialpräventiven Bemühungen nach der Feststellung der Nachteile von Freiheitsstrafen von Bedeutung. So begrüßten die Gesetzgeber alternative Sanktionen zur Freiheitsstrafe.

Ein Beispiel in der deutschen und türkischen Kriminalpolitik für diese materiellrechtliche und verfahrensrechtliche Entkriminalisierung ist die vorbehaltene Strafe bzw. die Aufschiebung des Urteils. Damit wird die Warnfunktion der Verurteilung einer Strafe in diesem Sinne ausreichend angesehen. So versuche ich in meiner Arbeit, dieses Rechtsinstitut unter dem geschichtlichen Wandel und im Lichte des deutschen und türkischen Rechts zu erläutern.

Yayın No: 475 2016 İstanbul 5846 sayılı Yasa uyarınca bu kitabın dijital iletim, CD'ye kayıt, elektronik kitap olarak yayımı ve mevcut veya ileride geliştirilebilecek her türlü araçla çoğaltılması ve yayılması hakları da dahil olmak üzere; 5846 sayılı Yasa anlamında çoğaltma, yayma ve diğer tüm yayın hakları yalnızca ve münhasıran VEDAT KİTAPÇILIK Basım Yayım Dağıtım İnş. San. Tic. Ltd. Şti.'ne aittir. Kitabın tamamının veya bir kısmının mevcut veya ileride geliştirilebilecek herhangi bir araç veya teknikle çoğaltılması, yayılması ve herhangi bir şekil ve yöntemle ticaret alanına konu edilmesi kesinlikle yasaktır. Aksine hareketler VEDAT KİTAPÇILIK Basım Yayım Dağıtım İnş. San. Tic. Ltd. Şti.'nin burada saklı tutmuş olduğu haklarının ihlali anlamını taşır. VEDAT KİTAPÇILIK Basım Yayım Dağıtım İnş. San. Tic. Ltd. Şti. olabilecek tüm hak ihlallerine karşı tüm yasal haklarını kullanmaya, fikri hak ve emeği korumaya kararlıdır.

ÖZET Sermaye piyasası, fon arz edenler ile fon talep edenleri doğrudan bir araya getirerek ekonomik değer üretimine önemli katkı sağlamaktadır. Bu sebeple, sermaye piyasasının adil, etkin ve şeffaf şekilde işlemesinin sağlanması ve piyasa aktörlerinin haklı menfaatlerinin korunması gerekmektedir. Kamu otoriteleri, Amerika Birleşik Devletler'inde meydana gelen Enron skandalı (2001) ve yüksek faizli konut kredile-ri krizinden (2008) sonra sermaye piyasaları üzerinde denetimlerini artırma eğilimi içine girmişlerdir. 30.12.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6362 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu, dünyadaki bu gelişmeler ve özellikle Finansal Araçların İşlem Yaptığı Piya-salara İlişkin Avrupa Birliği Direktifi dikkate alınarak hazırlanmıştır. Kanun, sermaye piyasasını olumsuz yönde etkileyecek bazı fi illerin işlenmesini engellemek amacıyla sermaye piyasasına münhasır hukuki yaptırımlar öngörmektedir. Bu çalışmada, bu yaptırımlardan biri olan piyasa dolandırıcılığı suçu, sermaye piyasası kurallarının özgün yapısı da dikkate alınarak ceza hukuku ilkeleri çerçevesinde incelenecektir. ABSTRACT Capital market contributes signifi cant economic value production by directly bringing together fund suppliers and fund demanders. Therefore, it is required that capital market performed by equitably, effectively and transparently and capital market actors' rightful interest protected. After the Enron Scandal (2001) and the subprime mortgage crisis (2008) were experienced in United States of America, public authorities have tended to increase the level of supervision over capital markets. Capital Market Act No 6362 entering into force on 30.12.2012 was prepared to be taken those developments in the world and particularly " The Directive on Markets in Financial Instruments " (The MiFID) into consideration. The Act provides exclusive legal sanctions for capital market with the intent of preventing some actions, which may affect negatively capital market. In this study, one of the legal sanctions, marketmanipulation crime is examined having regard to original context of capital market
regulations in the light of criminal law principles.

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 220. maddesinde ‘suç işlemek amacıyla örgüt kurma’ suçu düzenlenmiştir. Aynı kanunun 314. Maddesinde ise ‘silahlı örgüt’ suçu düzenlenmiştir. Ayrıca, Terörle Mücadele Kanunu'nda da terör örgütlerine ilişkin düzenlemelere yer verilmiştir. Temel olarak suç işlemek amacıyla kurulan tüm örgütler Türk Ceza Kanunu’nun 220. Maddesinde yer alan unsurlar çerçevesinde incelenmekle beraber, kanunda sayılan belli suçları işleme amacı güden ve silahlı olan örgütler ‘silahlı örgüt’ olarak adlandırılmıştır. Bu doğrultuda terör örgütü, diğer suç örgütlerinden siyasi amaçları benimsemiş olmaları nedeniyle ayrılmaktadır. Yasa koyucu da bu ayrıma göre kanunda iki ayrı suça yer vermiştir. Bu makalenin amacı hem kavramsal hem de pozitivist bir yaklaşımla Türk Ceza Hukuku’nda suç örgütü ve terör örgütü kavramına ışık tutmaktır.

6284 Sayılı Kanun, İstanbul Sözleşmesi ve Türk Ceza Kanunu çerçevesinde Kadına Karşı Şiddet

İstanbul Bilgi Üniversitesi Genç Hukukçular Kulübü tarafından düzenlenen “Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet ve Kadınların Mücadelesi” başlıklı Etkinlik, İstanbul

Şikayet Ceza Muhakemesi Kanunu'nda 158. Maddesinde düzenlenmiştir. Öncelikle şikayeti tanımlayarak ve ardından bu maddeyi inceleyerek 'Şikayet' konusuna adım atabiliriz. Şikayet, mağdur veya suçtan zarar görenin yetkili merciiye başvurarak, suç teşkil eden belirli bir fiil dolayısıyla soruşturma ve kovuşturma yapılmasını istemesidir. Şikayet, mağdur, suçtan zarar gören, çocuk veya akıl hastalarının kanuni temsilcileri, şikayetçinin avukatı veya tüzel kişilerin yetkili organları tarafından yapılmalıdır. Şikayet hakkına sahip olanlar ise faili şikayet etmektedirler. Şikayet sırasında failin veya faillerin açıklanması veya fail veya faillerin kimliklerinin gösterilmesi gerekli değildir. Şikayet edilen failin kimliği gösterilmemiş olsa da şikayet geçerlidir. Mağdur veya suçtan zarar gören kişi eğer ki failin kim olduğunu bilmiyorsa yalnızca zarar gördüğü fiil ile ilgili de şikayette bulunabilir. Mağdur veya fiilden zarar görenin şikayetinin ardından bu fiilden dolayı soruşturma ve kovuşturmanın başlayabilmesi için şikayete bağlı bir fiilden zarar görmesi gerekir. Zarar gören veya mağdur fiilin ardından 6 ay (TCK.m73) içerisinde bu şikayetini yetkili mercilere yapmalıdır.1 Yetkili merciilerden kasıt CMK 158'de yazdığı üzere Cumhuriyet Başsavcılığı ve kolluk makamlardır ancak, yurt dışında işlenip ülkede takibi gereken suçlar hakkında Türkiye'nin elçilik ve konsolosluklarına da ihbar ve şikayette bulunabilir. (CMK.m.158,3) Aslolan ihbar ve şikayetlerin Türkiye'deki yetkili savcılığa yapılmasıdır. Ancak, CMK, kolaylık olmasını sağlamak bakımından böyle bir düzenleme yapmıştır.2 CMK MADDE 158. -(1) Suça ilişkin ihbar veya şikâyet, Cumhuriyet Başsavcılığına veya kolluk makamlarına yapılabilir.(2) Valilik veya kaymakamlığa ya da mahkemeye yapılan ihbar veya şikâyet, ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilir.(3) Yurt dışında işlenip ülkede takibi gereken suçlar hakkında Türkiye'nin elçilik ve konsolosluklarına da ihbar veya şikâyette bulunulabilir.(4) Bir kamu görevinin yürütülmesiyle bağlantılı olarak işlendiği iddia edilen bir suç nedeniyle, ilgili kurum ve kuruluş idaresine yapılan ihbar veya şikâyet, gecikmeksizin ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilir.(5) İhbar veya şikâyet yazılı veya tutanağa geçirilmek üzere sözlü olarak yapılabilir.(6) Yürütülen soruşturma sonucunda kovuşturma evresine geçildikten sonra suçun şikâyete bağlı olduğunun anlaşılması halinde; mağdur açıkça şikâyetten vazgeçmediği takdirde, yargılamaya devam olunur.3

Zincirleme suç hükümleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda 43. maddede düzenlenmiştir. Mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanununda müteselsil suç şeklinde yer alan ve 80. maddede düzenlenen bu kurum, 5237 sayılı kanunla birlikte yeniden düzenlenmesine rağmen hüküm üzerinde yapılan tartışmalara son verememiştir. Bu nedenle hükmün kendi içerisinde yeniden değiştirilmesi zorunluluğu ile karşı karşıya kalınmıştır. 29.06.2005 tarihli değişiklikten önce 'Kasten öldürme, kasten yaralama, işkence, cinsel saldırı, çocukların cinsel istismarı ve yağma suçlarında' zincirleme suç hükümleri uygulanmaz halinde olan maddenin 3. fıkrası, söz konusu tarihten sonra 'cinsel saldırı ve çocukların cinsel istismarı' ibareleri kaldırılarak bu suçlarda zincirleme suç hükümlerinin uygulanabileceğini öngörmüştür. Bu iki suç türünde neden zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğini daha iyi kavrayabilmek için öncelikle zincirleme suç kavramına değinmek gerekmektedir.

Bu çalışmada müstehcenlik ve ilgili kavramlar ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 226. maddesinde yer alan müstehcenlik suçları incelenecektir. Çalışmada sırayla müstehcenlikle ilgili kavramlar, müstehcenliğin tespiti, uluslararası düzenlemeler, doktrin, Türk hukuk sisteminde müstehcenlik suçu ele alınacaktır.
Anahtar kelimeler; müstencenlik suçu, müstehcen, pornografi, muzır neşriyat.

Robot hekimlik uygulamalarının günümüzde giderek yaygınlaşması bu uygulamalar sırasında meydana gelebilecek muhtemel kazalar ve yanlış uygulamaların sonucunda kimin ya da kimlerin sorumlu olacağı sorusunu akıllara getirmektedir. Ben de bu çalışmamda robot hekimlik uygulamalarında hekimin hukuki sorumluluğunu araştırarak bu soruya cevap vermeye çalıştım. Umarım konu hakkında bilgilenmenize bir nebze faydam olabilir.

Özet : Tıbbi müdahale, kişinin sağlığını koruma amacını taşısa da özünde vücut bütünlüğüne yöneliktir. Bu eylemi, hekim ile hasta arasındaki ilişkiyi belirlemektedir. Aydınlatma, hekim için bir borç iken hasta için bir haktır. Hekimin her müdahalesi, hastanın aydınlatılmış rızası alınmadığı takdirde hukuka aykırı olacağından hastanın aydınlatılması, tıbbî müdahalenin hukuka uygunluğunun temel şartıdır.

KAYNAKÇA 2 ÖZET Ceza kanunlarının temel amaçlarından biri cezalandırmaktır fakat bir diğerinin ise amacı ıslah etmektir. Koşullu salıverilme kavramı günümüz ıslah yöntemleri arasında en hukuki ve en başarılı uygulamaya sahip yöntemlerden biridir. Makalede koşullu salıverilmenin bir hak olup olmayacağına ve yetkili merciinin kim olabileceğine bakılmaktadır. Koşullu salıverilmenin gri alınması gibi olasılıklar değerlendirildiği gibi aynı zamanda sonuçları da değerlendirilmişti.

İstanbul Barosu Staj Eğitim Merkezi aşamalarından biri olan kurgusal dava için yazılmıştır. Dosyada yer alan bilgiler anonimleştirilerek alınmıştır. Cumhuriyet Savcısı olarak kaleme alınan esas hakkında mütalaada deliller ve suç değerlendirilmiş ve son olarak da kanaat açıklanarak kamu adına talep dile getirilmiştir. Stajyer avukatlara yol göstermesi dileğiyle.
(Dosyaya ilişkin belgeler için yazın: [email protected])

Hukuk fakültesi sıralarında öğrencilerin karşılaştığı en büyük problemlerden biri derste anlatılan teorik bilgilerin somutlaştırılması ve uygulamaya geçirilmesidir. Bu problemin üstesinden pratik derslerinin yapılmasıyla gelinebilmektedir. Bu derslerde öğrenciler, derste öğrendiklerini gerek uygulama çalışmaları ile gerek Yargıtay kararları ile pekiştirmektedirler.

Hukuk öğretimi bakımından pratik derslerinin ve uygulama çalışmalarının önemi göz ardı edilemeyeceği gibi mesleki yaşantı bakımından da büyük önem arz etmektedir. Bu nedenle kitapta ya gündemde öne çıkmış, ya Yargıtay kararlarına konu olmuş ya da yazarının bizzat avukat sıfatıyla muhakemesinde yer almış olduğu olaylar yer almaktadır.

Kitap beş bölümden oluşmaktadır; sırasıyla olay ve yargı kararlarının inceleme ve çözüm yöntemi, ceza hukuku genel hükümler, ceza hukuku özel hükümler, ceza muhakemesi hukuku, bilişim suçları ve internet iletişim hukuku derslerine ilişkin uygulama çalışmaları yer almaktadır. Özellikle soruların yanıtlarına da yer verilerek, sınavlarda hem nasıl soruların sorulduğu hem de ne tür cevapların beklediği yönünde öğrencilere kolaylık sağlanması amaçlanmıştır.

Anayasalcılık bir bağlamda, kamu gücünün keyfî kullanımından, yasal ve hemen her alanda yargısal denetime tabi olarak kullanılmasına doğru evrilen bir tarihsel süreç olarak tasvir edilebilir. Bu nedenle modern anayasal sistemlerde kamu gücü ile tesis edilen her türlü işlem ve eylemin yargı denetimine tâbi olması kural, belirli işlem ve eylemlerin bu denetimden muaf tutulması ise istisnadır.  Bunun yanında modern hukuk sistemlerinin en mühim fonksiyonlarından biri de, şiddetin hukuk kişileri arasındaki ilişkilerden tamamen yalıtılmış olmasıdır. Bu bakımdan şiddet kullanma ruhsatı ancak yasal sınırlar ölçüsünde kamu organlarına ve ajanlarına verilmiş ve bu kullanımın kati meşru nedeni olarak kamu yararı belirlenmiştir. Benzer şekilde kamu organları tarafından fiziksel şiddet kullanma yasağı birçok açıdan kural, şiddet kullanımı ise istisnadır. Hukuk kişileri arasındaki ilişkilerde şiddet kullanımına müsaade eden istisnalar yargısal muafiyet istisnalarına nazaran çok daha sınırlı sayıdadırlar. Ceza hukuku yazınında hukuka uygunluk halleri başlığı altında yer alan bir grup özel vaziyetin dışında bu duruma yönelik düzenlemelerle sık karşılaşılmaz. Denilebilir ki, şiddet kullanımının kamusal organlar tekelinde bırakılmasına yönelik tutuculuk yine modern devletin tarihsel uğraklarından biri olarak belirir.
Anayasa Mahkemesi (“AYM”) tarafından yakın tarihte verilen bir karar  yukarıda zikredilen durumların ulusal hukuk dogmatiğinde işgal ettiği yerin idraki açısından oldukça ilgi çekicidir. İlgili karar, kamuoyunda ve ulusal basında “Sivillere Yargı Muafiyeti”  başlığı ile tartışılan bir Olağanüstü Hâl Kanun Hükmünde Kararnamesi normunun anayasallık denetimine ilişkindir. Bu yazıyla, anılan kararın anayasa hukuku ve ceza hukuku bakımından incelenmesi amaçlanmaktadır.

KVKK'nın yürürlüğe girmesinden bu yana henüz yalnızca iki yıldan biraz fazla bir süre geçmiş iken bu alanda, üstelik de ilgili olduğu her konuyu kapsama iddiasında olan bir kitabın kaleme alınması birtakım riskleri içinde barındırmaktadır. Zira Kanun ve ilgili mevzuatın yeni yürürlüğe girmiş olması sebebiyle konunun uygulamasını gösteren mahkeme kararı, kitap ve makale gibi kaynaklar son derece sınırlıdır. Ayrıca mevzuata uyumlu hale gelmesi gereken veri sorumlularının da konunun önemini yeni yeni kavramış olmaları nedeniyle uygulama örnekleri de azdır. Açıkçası bu kadar yeni bir konuda kitap yazmak sisler arasında yol almaktan farksızdır.

Bu konuda beni cesaretlendiren ve kitap yazmamı sağlayan hususlar ise şunlardır: İlk olarak 6698 sayılı Kanun, AB’nin 95/46/EC sayılı Direktifinin Türkçe’ye çevrilmiş, daha da önemlisi Türkiyelileştirilmiş halidir. AB’nin bu konudaki yirmi üç yıllık birikimi, deneyimi ve bu konuda yazılmış olanlar yol gösterici niteliktedir. İkinci olarak TCK’da kişisel verilerin korunmasına ilişkin suçların yer alması ve bunların hem mahkeme kararlarına hem de öğretinin çalışmalarına konu olması önemli bir kaynaktır. Üçüncüsü bu konuda bizzat uygulamanın içinde yer alarak, ortaya çıkan somut sorunların çözümünde yeralmam ve konu ile ilgili her türlü platformda görüş alış verişinde bulunmamdır. Dördüncüsü ve en önemlisi ise bu konuda büyük bir boşluk ve belirsizliğin olması, bununla doğru orantılı olarak da özellikle uygulamaya ilişkin yol gösterici, rehber bir kaynak ihtiyacının olmasıdır.

İşte bu sebeplerle içinde barındırdığı tüm riskleri göze alarak bu kitabı kaleme almaya karar verdim, hatalarımın ve eksiklerimin olabileceğini, ancak bunların sonraki basılarda düzeltilebileceğini ve giderilebileceğini düşündüm; bir yerden başlamak gerekir diyerek başladım ve elinizdeki kitap ortaya çıktı.
Bu kitabı farklı kılan en önemli özellik, yalnızca akademik kaygılar güdülerek yazılmamış olmasıdır. İçindekiler bölümüne bakıldığında da görüleceği üzere, bu kitap, özellikle kullanılan dil, sınırlı tutulan atıf sayısı, benimsenen sistematik ve konuların anlatım yöntemi bakımından dikkat çekicidir. Zira hiçbir şekilde akademik çalışma yönteminden de uzaklaşmamak kaydıyla, daha çok uygulamacılara yönelik, bu anlamda daha anlaşılır, içindeki bilgiye daha kolay erişilebilir ve bol örnekli bir kitap oluşturulmaya çalışılmıştır. Özellikle sistematik, ilgili mevzuattan bağımsız teorileştirme yönteminden ziyade ilgili mevzuat ve alt başlıkları dikkate alınarak oluşturulmuş, böylelikle uygulamacıların aradıkları bilgiye daha kolay ulaşmaları sağlanmak istenmiştir.
Kitabı farklı kılan bir diğer özellik ise, kitapla paralel bir online eğitim imkanının da sunulmasıdır. Online eğitimde ana başlıklarıyla anlatılan konuların detaylarına kitapta yer verilmiştir. Dolayısıyla online eğitim platformu ile kitabın birlikte kullanılması tercih edilen yöntem olmalıdır.